In Bijbels Optiek
20. Opwekking in Ommen e.o.
Ook de christenen in Ommen en andere plaatsen willen graag een opwekking onder hun belijdende kerklidmaten, omdat de wens ook bij hen aanwezig is, dat hun jeugd dezelfde zekerheid mag bezitten als ook deze oudere generatie bezit en heeft bezeten (!)
Ook de christenen in Ommen en andere plaatsen willen graag een opwekking onder hun belijdende kerklidmaten, omdat de wens ook bij hen aanwezig is, dat hun jeugd dezelfde zekerheid mag bezitten als ook deze oudere generatie bezit en heeft bezeten (!)
In Bijbels Optiek
Ommen heeft een gezond kerkelijk leven.
Maar de wereld is enorm veranderd en er komen veel ‘schapen in wolfskleren’ in de gemeente van Jezus Christus te voorschijn. Wat er aan te doen?
In het voorgaande heb ik geprobeerd aan de hand van veel bronnen een beeld te schetsen, welk gevaar in deze ‘opwekking’ in Ommen dreigt. Echter wat is nu eigenlijk een opwekking??!
20.1. Opwekking algemeen.
De laatste tien jaar klinkt die roep om opwekking in veel gemeenten steeds luider. Omdat de kerken leeglopen, maakt men zich grote zorgen. Gebedsgroepen wijden er in hun gebeden veel tijd aan. Voor velen is het een vurige wens om tijdens hun leven nog een opwekking mee te maken.
Anderen proberen aan de hand van de geschiedenis te ontdekken hoe vroegere opwekkingen tot stand kwamen. Zij vinden allerlei principes, die zij gaan toepassen in hun leven in de gespannen verwachting, dat dit zal resulteren in een opwekking. Ook zijn er mensen, die menen te weten waarom er geen opwekking kan komen. Zij wijten dit aan duistere machten, die alles tegen houden (daar gaat dit hele schrijven over). In hun gebeden verbreken zij zogenaamd deze machten en denken zo de weg vrij te maken. Neen, zeggen weer andere christenen, het moet bij jezelf beginnen.
Maar de wereld is enorm veranderd en er komen veel ‘schapen in wolfskleren’ in de gemeente van Jezus Christus te voorschijn. Wat er aan te doen?
In het voorgaande heb ik geprobeerd aan de hand van veel bronnen een beeld te schetsen, welk gevaar in deze ‘opwekking’ in Ommen dreigt. Echter wat is nu eigenlijk een opwekking??!
20.1. Opwekking algemeen.
De laatste tien jaar klinkt die roep om opwekking in veel gemeenten steeds luider. Omdat de kerken leeglopen, maakt men zich grote zorgen. Gebedsgroepen wijden er in hun gebeden veel tijd aan. Voor velen is het een vurige wens om tijdens hun leven nog een opwekking mee te maken.
Anderen proberen aan de hand van de geschiedenis te ontdekken hoe vroegere opwekkingen tot stand kwamen. Zij vinden allerlei principes, die zij gaan toepassen in hun leven in de gespannen verwachting, dat dit zal resulteren in een opwekking. Ook zijn er mensen, die menen te weten waarom er geen opwekking kan komen. Zij wijten dit aan duistere machten, die alles tegen houden (daar gaat dit hele schrijven over). In hun gebeden verbreken zij zogenaamd deze machten en denken zo de weg vrij te maken. Neen, zeggen weer andere christenen, het moet bij jezelf beginnen.
In Bijbels Optiek
Als je voor een stad of dorp wilt gaan bidden (al of niet in groepsverband) en je begrijpt niet dat je daarvoor eerst zelf ‘verbroken’ moet worden en weten wat zondevergeving in je eigen leven is, dan heeft dit zogeheten ‘verbrekingsgebed’, dat men over de stad of dorp uitspreekt, geen enkele zin. In veel van zulke groepjes kent men de eigen verbrokenheid dan ook niet. Dan heeft gebed, hoe goed bedoeld ook, geen resultaat.
Als God je niet eerst verbreekt en als je niet eerst de zonden in je leven ziet, dan gebeurt het niet. Opwekking is afhankelijk van de verootmoediging van de christenen voor God, vinden zij. Weer anderen menen, dat langdurig vasten, soms wel veertig dagen, het antwoord is.
20.2.Voorspellingen.
Er zijn ook mensen, die een opwekking voorspellen.
- Theunis Herder, schrijver van het boek “De grote finale” zegt hierin het volgende:
“In Nederland alleen al zullen tussen eind 1995 en 1997 circa een miljoen mensen hun leven aan Mij gaan geven”.
- Morris Cerullo noemt zich in zijn brief van oktober 1995 Gods profeet. Hij profeteert dat hij in de komende vier jaar (vanaf die datum) een miljard mensen met het evangelie zal bereiken. Een miljard is een zesde deel van de wereldbevolking. Een grotere opwekking kan men zich haast niet indenken.
- Paul Cain, een van de bekende Kansas City profeten voorspelde, dat er in oktober 1990 in Groot-Brittannië een grote opwekking zou beginnen.
- Harold Eberle, een reizende bijbelleraar uit Amerika, die in Nederland verschillende keren gesproken heeft, heeft in 1995 een boek geschreven met de titel “De vijfvoudige bediening in de gemeente”. Achterop het boek staat: Harold Eberle gelooft dat er een machtige beweging van Gods Geest komt”. In het boek lezen we o.a.: “Al jaren hebben christenen gebeden voor de laatste uitstorting van Gods Geest. Het is tijd voor onze Heer om terug te komen……De Geest van God staat op het punt om uitgestort te worden in grotere mate dan de wereld ooit heeft gezien”.
Als God je niet eerst verbreekt en als je niet eerst de zonden in je leven ziet, dan gebeurt het niet. Opwekking is afhankelijk van de verootmoediging van de christenen voor God, vinden zij. Weer anderen menen, dat langdurig vasten, soms wel veertig dagen, het antwoord is.
20.2.Voorspellingen.
Er zijn ook mensen, die een opwekking voorspellen.
- Theunis Herder, schrijver van het boek “De grote finale” zegt hierin het volgende:
“In Nederland alleen al zullen tussen eind 1995 en 1997 circa een miljoen mensen hun leven aan Mij gaan geven”.
- Morris Cerullo noemt zich in zijn brief van oktober 1995 Gods profeet. Hij profeteert dat hij in de komende vier jaar (vanaf die datum) een miljard mensen met het evangelie zal bereiken. Een miljard is een zesde deel van de wereldbevolking. Een grotere opwekking kan men zich haast niet indenken.
- Paul Cain, een van de bekende Kansas City profeten voorspelde, dat er in oktober 1990 in Groot-Brittannië een grote opwekking zou beginnen.
- Harold Eberle, een reizende bijbelleraar uit Amerika, die in Nederland verschillende keren gesproken heeft, heeft in 1995 een boek geschreven met de titel “De vijfvoudige bediening in de gemeente”. Achterop het boek staat: Harold Eberle gelooft dat er een machtige beweging van Gods Geest komt”. In het boek lezen we o.a.: “Al jaren hebben christenen gebeden voor de laatste uitstorting van Gods Geest. Het is tijd voor onze Heer om terug te komen……De Geest van God staat op het punt om uitgestort te worden in grotere mate dan de wereld ooit heeft gezien”.
In Bijbels Optiek
De vijfvoudige bediening in de gemeente van Harold Eberle.
Helaas zijn geen van de profetieën uitgekomen en moeten dus, bijbels gezien, gerangschikt worden onder de categorie valse profetieën. (zie Jer.5:13; Ezech.13:1-23). In het kader van ons onderwerp opwekking, willen wij dit verder laten rusten.
20.3. Eénheid en opwekking.
Dan zijn er ook veel christenen, die menen dat God geen opwekking kan geven, omdat er verdeeldheid heerst in de christenwereld.
- Rick Joyner, één van de Kansas City profeten voorspelt een grote opwekking in het laatste der dagen. Hij schrijft: “Het is een fundamentele bijbelse en historische waarheid, dat God verdeeldheid niet zegent: geen enkele grote opwekking of beweging van God is ooit ontstaan uit een verdeelde gemeente. De Heer stort zijn Geest alleen uit, wanneer er een eenparig samenzijn is. Het fundamentele doel van God is het herstellen van eenheid en harmonie in zijn gebroken schepping. Voor de Heer is het zegenen van iets minder dan eenheid in strijd met zijn fundamentele missie”. Rick Joyner staat niet alleen met dit standpunt. De schrijvers van de boeken, die gaan over de opwekking in Argentinië spreken ook steeds over de eenheid tussen de plaatselijke gemeenten , als voorwaarde voor succes (zie verder). Als de uitspraken van Rick Joyner juist zouden zijn, dan is God vanaf het ontstaan van de Gemeente, waarin al heel spoedig verdeeldheid heerste, tot op heden verhinderd om een opwekking te geven. Gelukkig laat God zich niet door iets of iemand tegen houden om te zegenen. De vele historische opwekkingen, sinds het ontstaan van de gemeente, logenstraffen de opvatting van Rick Joyner.
Helaas zijn geen van de profetieën uitgekomen en moeten dus, bijbels gezien, gerangschikt worden onder de categorie valse profetieën. (zie Jer.5:13; Ezech.13:1-23). In het kader van ons onderwerp opwekking, willen wij dit verder laten rusten.
20.3. Eénheid en opwekking.
Dan zijn er ook veel christenen, die menen dat God geen opwekking kan geven, omdat er verdeeldheid heerst in de christenwereld.
- Rick Joyner, één van de Kansas City profeten voorspelt een grote opwekking in het laatste der dagen. Hij schrijft: “Het is een fundamentele bijbelse en historische waarheid, dat God verdeeldheid niet zegent: geen enkele grote opwekking of beweging van God is ooit ontstaan uit een verdeelde gemeente. De Heer stort zijn Geest alleen uit, wanneer er een eenparig samenzijn is. Het fundamentele doel van God is het herstellen van eenheid en harmonie in zijn gebroken schepping. Voor de Heer is het zegenen van iets minder dan eenheid in strijd met zijn fundamentele missie”. Rick Joyner staat niet alleen met dit standpunt. De schrijvers van de boeken, die gaan over de opwekking in Argentinië spreken ook steeds over de eenheid tussen de plaatselijke gemeenten , als voorwaarde voor succes (zie verder). Als de uitspraken van Rick Joyner juist zouden zijn, dan is God vanaf het ontstaan van de Gemeente, waarin al heel spoedig verdeeldheid heerste, tot op heden verhinderd om een opwekking te geven. Gelukkig laat God zich niet door iets of iemand tegen houden om te zegenen. De vele historische opwekkingen, sinds het ontstaan van de gemeente, logenstraffen de opvatting van Rick Joyner.
In Bijbels Optiek
In 2009 is in Amsterdam ‘Het Internationale Huis van Gebed’ (IHOP-KC) opgericht in navolging van een dergelijk centrum in Kansascity in Amerika. Het programma dat zij aanbieden heet: FITN/INTRO internship (FITN = Fire in the Night; INTRO = Intro to IHOP-KC), een programma gericht op hen die toegerust willen worden om leiding te geven in hun plaatselijke gebedshuis of van plan zijn om staflid te worden in de Tabernacle of the Nations in Amsterdam.
Het is ook erg geschikt voor degenen die zich willen toewijden aan een seizoen van intensief gebed en willen proeven hoe het is om te leven als een gebedszendeling. Hun doel is om de voorbidder toe te rusten om succesvol vele jaren een levensstijl van gebed en vasten te leven.
(De afbeelding voert een sprekende titel: de nacht behoort aan de Heer)
20.4. Eénheid in de Bijbel.
Als de Bijbel een enkele keer spreekt over verdeeldheid in de gemeente, betreft dit problemen in een plaatselijke gemeente zoals bv. in Corinthe. Paulus maant de oudsten om deze problemen op te lossen, in elk geval voordat men met elkaar aan het avondmaal gaat (1 Cor.11:17-19). Ook spreekt hij van verdeeldheid als men de zorg voor elkaar, als leden van één lichaam, de gemeente, verwaarloost. (1 Cor.12: 25). Een gedeelte uit het Hogepriesterlijk gebed wordt vaak aangehaald om op het belang van de eenheid van de christenen te wijzen. Jezus zegt daarin immers: “En Ik bid niet alleen voor dezen, maar ook voor hen, die door hun woord in Mij geloven, opdat zij allen één zijn…..opdat de wereld gelove, dat Gij Mij gezonden hebt”. (Joh.17:20-21). Het gaat hier over de elf discipelen en de mensen, die door deze groep tot discipelen gemaakt zouden worden. Het gaat over toenmalige bekeerlingen, maar het is een verantwoorde interpretatie om ook de hedendaagse bekeerlingen hierbij te rekenen, de wedergeboren christenen van deze tijd, dus ook u en ons. De eenheid die Jezus van zijn Vader verlangt, van Hem bidt, is de eenheid van de christenen door alle eeuwen. En het betreft alle christenen, dat wil zeggen alle discipelen van Jezus. Hier gaat het niet om denominatie, kerk of beweging, maar om hen, “die door hun woord in Mij geloven”. Zou nu God de Vader dit ene gebed van zijn Zoon niet beantwoord hebben, maar het aan ons overgelaten hebben om dat te bewerkstelligen? Jezus heeft niet aan zijn discipelen opgedragen om één te zijn, maar het aan zijn Vader gevraagd of Die wilde zorgen, dat de discipelen en de te maken discipelen één zouden zijn. De beantwoording van het gebed van Jezus is een groot wonder. Want zodra iemand christen wordt, een wedergeboren mens, voelt deze zich meestal vanaf het begin één met de andere christenen in zijn omgeving. En deze op hun beurt voelen zich één met de bekeerling. Het doet er daarbij niet toe of hij of zij van huidskleur verschilt, een andere taal spreekt of van hoge of van lage komaf is. Op datzelfde moment, het moment van zijn bekering, wordt hij of zij lid van de gemeente van Jezus Christus en dat weten de andere, de al eerder bekeerden ook. Nogmaals, dit is een groot wonder en de beantwoording van het Hogepriesterlijke gebed van Jezus. Dat deze nieuwe eenheid zo wonderlijk is, komt ook doordat Jezus nog meer vraagt in dit gebed: .. “opdat zij allen één zijn, gelijk Gij, Vader, in Mij en Ik in U, dat ook zij in Ons zijn” ..opdat zij één zijn, gelijk Wij één zijn.” Dit houdt in, dat de eenheid onder christenen niet zo maar een eenheid is. Het is een verbintenis met de ander, die Jezus vergelijkt met zijn verbintenis met zijn Vader. De manier waarop God de Vader en God de Zoon één zijn, is een groot mysterie. Voor ons is dit niet te bevatten. Toch trekt Jezus een parallel met onze eenheid als christenen.
Het is ook erg geschikt voor degenen die zich willen toewijden aan een seizoen van intensief gebed en willen proeven hoe het is om te leven als een gebedszendeling. Hun doel is om de voorbidder toe te rusten om succesvol vele jaren een levensstijl van gebed en vasten te leven.
(De afbeelding voert een sprekende titel: de nacht behoort aan de Heer)
20.4. Eénheid in de Bijbel.
Als de Bijbel een enkele keer spreekt over verdeeldheid in de gemeente, betreft dit problemen in een plaatselijke gemeente zoals bv. in Corinthe. Paulus maant de oudsten om deze problemen op te lossen, in elk geval voordat men met elkaar aan het avondmaal gaat (1 Cor.11:17-19). Ook spreekt hij van verdeeldheid als men de zorg voor elkaar, als leden van één lichaam, de gemeente, verwaarloost. (1 Cor.12: 25). Een gedeelte uit het Hogepriesterlijk gebed wordt vaak aangehaald om op het belang van de eenheid van de christenen te wijzen. Jezus zegt daarin immers: “En Ik bid niet alleen voor dezen, maar ook voor hen, die door hun woord in Mij geloven, opdat zij allen één zijn…..opdat de wereld gelove, dat Gij Mij gezonden hebt”. (Joh.17:20-21). Het gaat hier over de elf discipelen en de mensen, die door deze groep tot discipelen gemaakt zouden worden. Het gaat over toenmalige bekeerlingen, maar het is een verantwoorde interpretatie om ook de hedendaagse bekeerlingen hierbij te rekenen, de wedergeboren christenen van deze tijd, dus ook u en ons. De eenheid die Jezus van zijn Vader verlangt, van Hem bidt, is de eenheid van de christenen door alle eeuwen. En het betreft alle christenen, dat wil zeggen alle discipelen van Jezus. Hier gaat het niet om denominatie, kerk of beweging, maar om hen, “die door hun woord in Mij geloven”. Zou nu God de Vader dit ene gebed van zijn Zoon niet beantwoord hebben, maar het aan ons overgelaten hebben om dat te bewerkstelligen? Jezus heeft niet aan zijn discipelen opgedragen om één te zijn, maar het aan zijn Vader gevraagd of Die wilde zorgen, dat de discipelen en de te maken discipelen één zouden zijn. De beantwoording van het gebed van Jezus is een groot wonder. Want zodra iemand christen wordt, een wedergeboren mens, voelt deze zich meestal vanaf het begin één met de andere christenen in zijn omgeving. En deze op hun beurt voelen zich één met de bekeerling. Het doet er daarbij niet toe of hij of zij van huidskleur verschilt, een andere taal spreekt of van hoge of van lage komaf is. Op datzelfde moment, het moment van zijn bekering, wordt hij of zij lid van de gemeente van Jezus Christus en dat weten de andere, de al eerder bekeerden ook. Nogmaals, dit is een groot wonder en de beantwoording van het Hogepriesterlijke gebed van Jezus. Dat deze nieuwe eenheid zo wonderlijk is, komt ook doordat Jezus nog meer vraagt in dit gebed: .. “opdat zij allen één zijn, gelijk Gij, Vader, in Mij en Ik in U, dat ook zij in Ons zijn” ..opdat zij één zijn, gelijk Wij één zijn.” Dit houdt in, dat de eenheid onder christenen niet zo maar een eenheid is. Het is een verbintenis met de ander, die Jezus vergelijkt met zijn verbintenis met zijn Vader. De manier waarop God de Vader en God de Zoon één zijn, is een groot mysterie. Voor ons is dit niet te bevatten. Toch trekt Jezus een parallel met onze eenheid als christenen.
In Bijbels Optiek
Jezus bidt voor deze wereld, dat de individuele christenen één zijn in Christus (dus niet als kerkelijke organisaties!), net als Zijn Vader en Hij een diepe geestelijke eenheid ervaren.
Wij kunnen hieruit leren, dat Jezus zeker niet denkt aan een organisatorische eenheid, dat zou een zeer banale uitleg zijn van zijn woorden. Hij bedoelt een diepe geestelijke eenheid, die de Vader geeft aan elke wedergeboren christen met zijn medechristen. Die eenheid is er dus bij zijn wedergeboorte en kan niet gemaakt worden. Het is een heilige eenheid, “de gemeenschap der heiligen.” Nog wonderlijker wordt dit mysterie, als wij verder lezen in het Hogepriesterlijke gebed: …”Ik in hen en Gij in Mij , dat zij volmaakt zijn tot één, opdat de wereld gelove, dat Gij Mij gezonden hebt, en dat Gij hen liefgehad hebt, gelijk Gij Mij liefgehad hebt.” Joh.17:20-24. Jezus gaat dus nog een stap verder en spreekt over de eenheid van God de Vader en God de Zoon met de heiligen. Deze heiligen zijn de wedergeboren discipelen, zij bevinden zich in allerlei kerken, kringen, landen en volkeren. En God heeft het gebed van Jezus volledig beantwoord. Nogmaals, deze eenheid is er en hoeft niet gemaakt te worden door menselijke inspanningen.
De conclusie die hieruit te trekken is, dat gemeenten rustig samen kunnen gaan. In Nederland en België gaan veel plaatselijke (gemeenten) kerken samen. Het samendoen van activiteiten met andere plaatselijke gemeenten, kan niet, wanneer de andere gemeente of gemeenten valse leringen of bedieningen hebben. Eigen gemeenteleden of bekeerlingen van buiten de kerk, kunnen daardoor in verwarring komen. Dat samensmeltingen opwekking zullen veroorzaken, is ongefundeerd in het licht van de Bijbel. Fusies van kerken en gemeenten hebben in veel gevallen geen uitbreidingen van het aantal gemeenteleden tot gevolg gehad. In veel gevallen neemt het aantal gemeenteleden zelfs af, doordat mensen die het niet met de fusie eens zijn, vertrekken uit de gemeente.
20.5. Wanneer is een geestelijke verandering een opwekking?
Als wij de betekenis van het woord opwekking bestuderen, dan blijkt al gauw, dat er verschillende meningen over bestaan. Een deel van de christenen bedoelt hiermee een bijzondere geestelijke gebeurtenis, waarbij buitenissige dingen plaatsvinden. In deze categorie vallen de bijeenkomsten van de mensen, die geloven in de Toronto-Blessing en in de geestesuitingen in Pensacola (de Pensacola-Outpouring). De snelle verspreiding hiervan vanuit Canada en Amerika over de hele wereld wordt gezien als een opwekking. Men heeft hieraan verschillende namen gegeven, zoals de Nieuwe wijn van God, de Verfrissing van God en de Rivier van God. Ik sta niet achter deze nieuwe wijn en deze rivier vol met buitenbijbelse verschijnselen. De christenen worden door de “verfrissing van God” wel geëmotioneerd, maar niet gestabiliseerd in het geloof. De Amerikaan Hank Hanegraaff, directeur van het Christian Research Institute, heeft een boek geschreven met als titel: “Counterfeit Revival” waarin hij o.a. ook toelicht waarom deze verschijnselen af te keuren zijn. Zijn titel “Valse Opwekking” spreekt boekdelen.
Wij kunnen hieruit leren, dat Jezus zeker niet denkt aan een organisatorische eenheid, dat zou een zeer banale uitleg zijn van zijn woorden. Hij bedoelt een diepe geestelijke eenheid, die de Vader geeft aan elke wedergeboren christen met zijn medechristen. Die eenheid is er dus bij zijn wedergeboorte en kan niet gemaakt worden. Het is een heilige eenheid, “de gemeenschap der heiligen.” Nog wonderlijker wordt dit mysterie, als wij verder lezen in het Hogepriesterlijke gebed: …”Ik in hen en Gij in Mij , dat zij volmaakt zijn tot één, opdat de wereld gelove, dat Gij Mij gezonden hebt, en dat Gij hen liefgehad hebt, gelijk Gij Mij liefgehad hebt.” Joh.17:20-24. Jezus gaat dus nog een stap verder en spreekt over de eenheid van God de Vader en God de Zoon met de heiligen. Deze heiligen zijn de wedergeboren discipelen, zij bevinden zich in allerlei kerken, kringen, landen en volkeren. En God heeft het gebed van Jezus volledig beantwoord. Nogmaals, deze eenheid is er en hoeft niet gemaakt te worden door menselijke inspanningen.
De conclusie die hieruit te trekken is, dat gemeenten rustig samen kunnen gaan. In Nederland en België gaan veel plaatselijke (gemeenten) kerken samen. Het samendoen van activiteiten met andere plaatselijke gemeenten, kan niet, wanneer de andere gemeente of gemeenten valse leringen of bedieningen hebben. Eigen gemeenteleden of bekeerlingen van buiten de kerk, kunnen daardoor in verwarring komen. Dat samensmeltingen opwekking zullen veroorzaken, is ongefundeerd in het licht van de Bijbel. Fusies van kerken en gemeenten hebben in veel gevallen geen uitbreidingen van het aantal gemeenteleden tot gevolg gehad. In veel gevallen neemt het aantal gemeenteleden zelfs af, doordat mensen die het niet met de fusie eens zijn, vertrekken uit de gemeente.
20.5. Wanneer is een geestelijke verandering een opwekking?
Als wij de betekenis van het woord opwekking bestuderen, dan blijkt al gauw, dat er verschillende meningen over bestaan. Een deel van de christenen bedoelt hiermee een bijzondere geestelijke gebeurtenis, waarbij buitenissige dingen plaatsvinden. In deze categorie vallen de bijeenkomsten van de mensen, die geloven in de Toronto-Blessing en in de geestesuitingen in Pensacola (de Pensacola-Outpouring). De snelle verspreiding hiervan vanuit Canada en Amerika over de hele wereld wordt gezien als een opwekking. Men heeft hieraan verschillende namen gegeven, zoals de Nieuwe wijn van God, de Verfrissing van God en de Rivier van God. Ik sta niet achter deze nieuwe wijn en deze rivier vol met buitenbijbelse verschijnselen. De christenen worden door de “verfrissing van God” wel geëmotioneerd, maar niet gestabiliseerd in het geloof. De Amerikaan Hank Hanegraaff, directeur van het Christian Research Institute, heeft een boek geschreven met als titel: “Counterfeit Revival” waarin hij o.a. ook toelicht waarom deze verschijnselen af te keuren zijn. Zijn titel “Valse Opwekking” spreekt boekdelen.
In Bijbels Optiek
In zijn boek ‘Echte en valse opwekking’ van Andrew Strom neemt de schrijver stelling en legt uit wat de titel van het boek zegt. Na het lezen van hoofdstuk 3 is te hopen dat lezers in staat zullen zijn duidelijk het verschil te zien tussen opwekkingen die echt zijn en opwekkingen die vals zijn.
De ene opwekking is gecentreerd rondom het KRUIS en DIEP BEROUW en HEILIGHEID en DOOD AAN ZICHZELF - net als VERGEVING, REINIGING en de VERVULLING met de HEILIGE GEEST - die de Geest van ' HEILIGHEID' is.
De andere is gecentreerd rondom opwinding, zielsheid en het zoeken naar de 'ervaringen' in hun eigen belang -vaak met een egoïstische agenda - ' Zegen mij. God' , ' Geef mij meer' - in plaats van een gericht zijn op HET IN ORDE MAKEN MET GOD.
Er zijn ook christenen die menen, dat een opwekking bepaald wordt door het grote aantal mensen, dat op de been komt bij massasamenkomsten. Vooral in Afrika en Zuid-Amerika is dit het geval. Degenen van ons, die elke zondag bij elkaar komen met een kleine gemeente, voelen zich soms in dit opzicht ‘erg klein’. De Duitse evangelist Reinhart Bonnke, die in Afrika werkt, spreekt over aantallen van boven de miljoen.
Sommige christenen vinden dat opwekking gekenmerkt wordt door gezamenlijke geestelijke en sociale veranderingen in een gemeenschap. In Amerika noemt men dit “community transformation”. In de inmiddels bekend geworden video van George Otis, jr. met als titel ‘Transformations’, laat de maker een viertal veranderde gemeenschappen zien. Ook Otis spreekt over enorme aantallen, die reageren op de oproep. Er komen wel veel mensen tot bekering, maar wat is de echtheid van deze bekeringen? Ook hier bespeur je kenmerken van “ predikers met buitenbijbelse leringen”. We zullen eerst hieronder deze benaming benoemen.
20.6. “Predikers met buitenbijbelse leringen” (nog eens een overzicht van de belangrijkste leringen en hun uitwassen).
Als wij spreken over kenmerken van ”predikers met buitenbijbelse leringen”, dan vatten wij daarbij heel veel samen. Het behoeft daarom enige uitleg wat hiermee bedoeld wordt aan de hand van een korte overzichtslijst, waarbij sommige al eerder het voetlicht passeerden:
- John Arnott Toronto. Zijn beweging, die al snel de Toronto-Blessing ging heten, begon in 1994 in een Pinkstergemeente in de Canadese stad Toronto en heeft zich daarna razendsnel over de christelijke wereld verspreid. Zij bleef niet beperkt tot de Pinkstergemeenten, maar kreeg ook vaste voet in Anglicaanse, Methodisten en Baptisten kerken. De hoofdkenmerken van de beweging zijn de bijzondere verschijnselen, die plaats vinden tijdens de diensten. Ik noem nog eens weer: achterovervallen op de grond van personen, waarvoor gebeden wordt; het stijf blijven liggen op de grond voor een lange tijd; het maken van allerlei geluiden, waaronder dierengeluiden; zich gedragen als dronken personen in de Geest; langdurig hardop lachen tijdens de dienst; hevig schudden met het hele lichaam of met het lichaam alsmaar buigen en knikken vanuit het middel; het veranderen van de vullingen van gebitten in goud of zilver; het verkrijgen van goudpoeder op de handen en de kleding. John Arnott begon zijn beweging vanuit de Vineyard Christian Fellowship - Toronto Airport (Anhton van der Laak deed dit op Schiphol nog eens dunnetjes over).
- John Kilpatrick Pensacola in Amerika. De beweging is in feite een replica van de gebeurtenissen in Toronto.
De ene opwekking is gecentreerd rondom het KRUIS en DIEP BEROUW en HEILIGHEID en DOOD AAN ZICHZELF - net als VERGEVING, REINIGING en de VERVULLING met de HEILIGE GEEST - die de Geest van ' HEILIGHEID' is.
De andere is gecentreerd rondom opwinding, zielsheid en het zoeken naar de 'ervaringen' in hun eigen belang -vaak met een egoïstische agenda - ' Zegen mij. God' , ' Geef mij meer' - in plaats van een gericht zijn op HET IN ORDE MAKEN MET GOD.
Er zijn ook christenen die menen, dat een opwekking bepaald wordt door het grote aantal mensen, dat op de been komt bij massasamenkomsten. Vooral in Afrika en Zuid-Amerika is dit het geval. Degenen van ons, die elke zondag bij elkaar komen met een kleine gemeente, voelen zich soms in dit opzicht ‘erg klein’. De Duitse evangelist Reinhart Bonnke, die in Afrika werkt, spreekt over aantallen van boven de miljoen.
Sommige christenen vinden dat opwekking gekenmerkt wordt door gezamenlijke geestelijke en sociale veranderingen in een gemeenschap. In Amerika noemt men dit “community transformation”. In de inmiddels bekend geworden video van George Otis, jr. met als titel ‘Transformations’, laat de maker een viertal veranderde gemeenschappen zien. Ook Otis spreekt over enorme aantallen, die reageren op de oproep. Er komen wel veel mensen tot bekering, maar wat is de echtheid van deze bekeringen? Ook hier bespeur je kenmerken van “ predikers met buitenbijbelse leringen”. We zullen eerst hieronder deze benaming benoemen.
20.6. “Predikers met buitenbijbelse leringen” (nog eens een overzicht van de belangrijkste leringen en hun uitwassen).
Als wij spreken over kenmerken van ”predikers met buitenbijbelse leringen”, dan vatten wij daarbij heel veel samen. Het behoeft daarom enige uitleg wat hiermee bedoeld wordt aan de hand van een korte overzichtslijst, waarbij sommige al eerder het voetlicht passeerden:
- John Arnott Toronto. Zijn beweging, die al snel de Toronto-Blessing ging heten, begon in 1994 in een Pinkstergemeente in de Canadese stad Toronto en heeft zich daarna razendsnel over de christelijke wereld verspreid. Zij bleef niet beperkt tot de Pinkstergemeenten, maar kreeg ook vaste voet in Anglicaanse, Methodisten en Baptisten kerken. De hoofdkenmerken van de beweging zijn de bijzondere verschijnselen, die plaats vinden tijdens de diensten. Ik noem nog eens weer: achterovervallen op de grond van personen, waarvoor gebeden wordt; het stijf blijven liggen op de grond voor een lange tijd; het maken van allerlei geluiden, waaronder dierengeluiden; zich gedragen als dronken personen in de Geest; langdurig hardop lachen tijdens de dienst; hevig schudden met het hele lichaam of met het lichaam alsmaar buigen en knikken vanuit het middel; het veranderen van de vullingen van gebitten in goud of zilver; het verkrijgen van goudpoeder op de handen en de kleding. John Arnott begon zijn beweging vanuit de Vineyard Christian Fellowship - Toronto Airport (Anhton van der Laak deed dit op Schiphol nog eens dunnetjes over).
- John Kilpatrick Pensacola in Amerika. De beweging is in feite een replica van de gebeurtenissen in Toronto.
In Bijbels Optiek
John Kilpatrick.
Naast de genoemde verschijnselen, die plaatsvinden in Pensacola, komen de volgende wel zeer scherp in beeld: tijdens gebeden gaan de vrouwen soms op de grond liggen in een bepaalde houding en maken geluiden, die doen denken aan het baren van een kind, deze uiting wordt “prayerbirthing” genoemd, zij baren als het ware het antwoord van God op hun gebeden; de kinderen doen mee in de bedieningen, zij laten andere kinderen achterovervallen door gebed; in de kinderdiensten hebben bepaalde kinderen de functie van oudsten.
- Benny Hinn in Amerika (oorspronkelijk uit Libanon). Het kenmerk van zijn bediening is de genezing. Ook hij laat mensen op de grond vallen. Dit doet hij soms verschillende malen achtereen en laat als het ware de mensen op het podium stuiteren. Hij slaat soms met zijn colbert in de richting van zijn gehoor, waarbij hele rijen mensen tegelijk als dominostenen omvallen. Hij uit soms heel wonderlijke theologische gedachten, als zijnde directe influisteringen van de Geest op het podium. Soms trekt hij in een volgende samenkomst de beweringen weer in. Hij predikt welvaart voor een christen, verdient met zijn bijeenkomsten vijftig miljoen gulden per jaar, heeft een bodygard van twee mannen en vliegt met een eigen vliegtuig. Benny Hinn zegt zijn krachten te hebben ontvangen via Kathrin Kullmann. Hij gaat nog elk jaar naar haar graf om daar te mediteren. Op zijn beurt heeft hij de “blessing” doorgegeven aan de Argentijn Claudia Freidzon.
- Claudio Freidzon in Argentinië. Nadat Benny Hinn voor hem gebeden had, openbaarden zich in zijn samenkomsten dezelfde verschijnselen als bij de bediening van Benny Hinn.
Naast de genoemde verschijnselen, die plaatsvinden in Pensacola, komen de volgende wel zeer scherp in beeld: tijdens gebeden gaan de vrouwen soms op de grond liggen in een bepaalde houding en maken geluiden, die doen denken aan het baren van een kind, deze uiting wordt “prayerbirthing” genoemd, zij baren als het ware het antwoord van God op hun gebeden; de kinderen doen mee in de bedieningen, zij laten andere kinderen achterovervallen door gebed; in de kinderdiensten hebben bepaalde kinderen de functie van oudsten.
- Benny Hinn in Amerika (oorspronkelijk uit Libanon). Het kenmerk van zijn bediening is de genezing. Ook hij laat mensen op de grond vallen. Dit doet hij soms verschillende malen achtereen en laat als het ware de mensen op het podium stuiteren. Hij slaat soms met zijn colbert in de richting van zijn gehoor, waarbij hele rijen mensen tegelijk als dominostenen omvallen. Hij uit soms heel wonderlijke theologische gedachten, als zijnde directe influisteringen van de Geest op het podium. Soms trekt hij in een volgende samenkomst de beweringen weer in. Hij predikt welvaart voor een christen, verdient met zijn bijeenkomsten vijftig miljoen gulden per jaar, heeft een bodygard van twee mannen en vliegt met een eigen vliegtuig. Benny Hinn zegt zijn krachten te hebben ontvangen via Kathrin Kullmann. Hij gaat nog elk jaar naar haar graf om daar te mediteren. Op zijn beurt heeft hij de “blessing” doorgegeven aan de Argentijn Claudia Freidzon.
- Claudio Freidzon in Argentinië. Nadat Benny Hinn voor hem gebeden had, openbaarden zich in zijn samenkomsten dezelfde verschijnselen als bij de bediening van Benny Hinn.
In Bijbels Optiek
Claudio Freidzon bad voor John Arnott, waarna de verschijnselen van de Torontoblessing zich ook bij de laatste openbaarden. Deze stond weer in contact met de leiders van Kingdom Ministries te Ommen.
Op zijn beurt bad hij voor John Arnott en droeg de ‘blessing’ (zalving) aan hem over. Dezelfde verschijnselen als beschreven bij de Toronto-Blessing vormen daarom ook een deel van zijn bediening. Daarbij volgt hij ook de leer van Peter Wagner en praktiseert ‘spiritual mapping’ (zie eerder), net als in Ommen, belijdenis van zonden van het voorgeslacht en ‘spiritual warfare’.
- Peter Wagner in Amerika. Hij leert ‘spiritual mapping’, territoriale geesten, spiritual warfare en belijdenis van zonden van de voorvaders (zie uitgebreid hiervoor). Vóórdat het evangelie gepredikt wordt en succes kan hebben, moet eerst onderzocht worden welke demonen over een bepaald gebied heersen en welke zonden er in het verleden door de voorvaders zijn gepleegd in dat gebied. Deze zonden moeten beleden worden, waarna de demonen uitgedreven kunnen worden en het gebied rijp is voor de boodschap van God.
- Sandy Millar in Engeland, pastor van de the Holy Trinity Church Brompton, Londen. Hij ontving de Torontoblessing via contact met John Arnott. De kerk heeft daarom dezelfde uitingen, als die van de bekende kerk in Toronto. Vanuit deze Anglicaanse kerk in Londen is de Toronto-Blessing over heel Groot-Brittannië verspreid.
- Rodney Howard-Brown , een Zuid-Afrikaanse prediker die vanuit Amerika werkt. Hij houdt genezingsdiensten, waarbij de mensen achterover op de grond vallen. Hij noemt zich Gods caféhouder, want hij ‘schenkt de Heilige Geest uit’ aan de toehoorders. Hij laat hierbij de mensen knikken vanuit het middenrif en roept dan : “more Lord, give them more”. Eind augustus jl. hield hij een aantal samenkomsten in Amsterdam, waarbij hij de mensen, die naar voren kwamen voor gebed, netjes op een rij op de grond liet vallen.
- Reinhart Bonnke, een Duitse evangelist die hoofdzakelijk in Afrika werkt. Hij houdt massabijeenkomsten, waarbij de toehoorders achterover op de grond vallen. Toen het aantal de 150.000 overschreed, werd dit te gevaarlijk. Als antwoord op zijn gebed liet daarna ‘de Heer de mensen niet meer achterover vallen’.
Op zijn beurt bad hij voor John Arnott en droeg de ‘blessing’ (zalving) aan hem over. Dezelfde verschijnselen als beschreven bij de Toronto-Blessing vormen daarom ook een deel van zijn bediening. Daarbij volgt hij ook de leer van Peter Wagner en praktiseert ‘spiritual mapping’ (zie eerder), net als in Ommen, belijdenis van zonden van het voorgeslacht en ‘spiritual warfare’.
- Peter Wagner in Amerika. Hij leert ‘spiritual mapping’, territoriale geesten, spiritual warfare en belijdenis van zonden van de voorvaders (zie uitgebreid hiervoor). Vóórdat het evangelie gepredikt wordt en succes kan hebben, moet eerst onderzocht worden welke demonen over een bepaald gebied heersen en welke zonden er in het verleden door de voorvaders zijn gepleegd in dat gebied. Deze zonden moeten beleden worden, waarna de demonen uitgedreven kunnen worden en het gebied rijp is voor de boodschap van God.
- Sandy Millar in Engeland, pastor van de the Holy Trinity Church Brompton, Londen. Hij ontving de Torontoblessing via contact met John Arnott. De kerk heeft daarom dezelfde uitingen, als die van de bekende kerk in Toronto. Vanuit deze Anglicaanse kerk in Londen is de Toronto-Blessing over heel Groot-Brittannië verspreid.
- Rodney Howard-Brown , een Zuid-Afrikaanse prediker die vanuit Amerika werkt. Hij houdt genezingsdiensten, waarbij de mensen achterover op de grond vallen. Hij noemt zich Gods caféhouder, want hij ‘schenkt de Heilige Geest uit’ aan de toehoorders. Hij laat hierbij de mensen knikken vanuit het middenrif en roept dan : “more Lord, give them more”. Eind augustus jl. hield hij een aantal samenkomsten in Amsterdam, waarbij hij de mensen, die naar voren kwamen voor gebed, netjes op een rij op de grond liet vallen.
- Reinhart Bonnke, een Duitse evangelist die hoofdzakelijk in Afrika werkt. Hij houdt massabijeenkomsten, waarbij de toehoorders achterover op de grond vallen. Toen het aantal de 150.000 overschreed, werd dit te gevaarlijk. Als antwoord op zijn gebed liet daarna ‘de Heer de mensen niet meer achterover vallen’.
In Bijbels Optiek
Het ‘grote succes’??? van Reinhart Bonnke.
Hij houdt soms gezamenlijke bijeenkomsten met Benny Hinn, waarbij dezelfde verschijnselen zich voordoen als bij Hinn. Tijdens zijn samenkomsten staan de mensen soms te beven en te schudden en demonen worden verdreven door middel van geestelijke oorlogsvoering overeenkomstig de leer van Peter Wagner.
20.7. Wij zullen nu enige “opwekkingen” van de laatste paar jaren aan een nader onderzoek onderwerpen. Volledig zijn blijft moeilijk, hier alleen de meest in het oog lopende huidige “opwekkingen". Wij beperken ons tot een deel van het contingent Afrika, beter: valse opwekkingen in Afrika).
- Nigeria met de Duitse evangelist Reinhard Bonnke. In de periode van 21 tot 25 maart 2001 hield de bekende Duitse evangelist een grote campagne in Onitsha. Reinhard Bonnke, hoofd van Church for All Nations, is een aantal jaren geleden begonnen met evangeliseren op grote schaal door middel van een enorme tent. Deze mobiele tent werd te klein en sindsdien houdt hij de massale bijeenkomsten in de openlucht. Over de campagne schrijft hij het volgende: “Wat God in Onitsha deed, maakte deze campagne tot de op één na succesvolste gospelcrusade in de geschiedenis van Church for All Nations. Meer dan 1.9 miljoen mensen reageerden op de oproep voor bekering en 1.8 miljoen mensen vulden de kaarten in die voor nazorg bestemd zijn!…. In november van 2001 waren er in Nigeria voor de volgende vijf campagnes. We beginnen in:
- De stad Ibadan. In de brochure van Church for All Nations staat nog het volgende over de genoemde campagne in Onitsha: “De inwoners brachten zakken vol met fetisjen en andere dingen, die voor hekserij gebruikt worden naar de daarvoor bestemde tonnen op het terrein. Een citaat:”Vanaf de tweede dag , toen pastor Bonnke over het bloed van Jezus sprak en gezag nam over de machten van de vijand, moesten we al beginnen met het verbranden. De bolwerken in de stad werden vernietigd en de mensen werden bevrijd…. Het leek alsof er over de menigte vuur uit de hemel op de hoofden van mensen neerkwam en er hete kolen van het altaar op de tongen gelegd waren. Het leek alsof het vuur voor sommigen haast ondragelijk was, want velen hadden een pijnlijke uitdrukking op hun gezicht. Velen stonden te schudden en te trillen, terwijl zij vol overgave in nieuwe tongen spraken.
Hij houdt soms gezamenlijke bijeenkomsten met Benny Hinn, waarbij dezelfde verschijnselen zich voordoen als bij Hinn. Tijdens zijn samenkomsten staan de mensen soms te beven en te schudden en demonen worden verdreven door middel van geestelijke oorlogsvoering overeenkomstig de leer van Peter Wagner.
20.7. Wij zullen nu enige “opwekkingen” van de laatste paar jaren aan een nader onderzoek onderwerpen. Volledig zijn blijft moeilijk, hier alleen de meest in het oog lopende huidige “opwekkingen". Wij beperken ons tot een deel van het contingent Afrika, beter: valse opwekkingen in Afrika).
- Nigeria met de Duitse evangelist Reinhard Bonnke. In de periode van 21 tot 25 maart 2001 hield de bekende Duitse evangelist een grote campagne in Onitsha. Reinhard Bonnke, hoofd van Church for All Nations, is een aantal jaren geleden begonnen met evangeliseren op grote schaal door middel van een enorme tent. Deze mobiele tent werd te klein en sindsdien houdt hij de massale bijeenkomsten in de openlucht. Over de campagne schrijft hij het volgende: “Wat God in Onitsha deed, maakte deze campagne tot de op één na succesvolste gospelcrusade in de geschiedenis van Church for All Nations. Meer dan 1.9 miljoen mensen reageerden op de oproep voor bekering en 1.8 miljoen mensen vulden de kaarten in die voor nazorg bestemd zijn!…. In november van 2001 waren er in Nigeria voor de volgende vijf campagnes. We beginnen in:
- De stad Ibadan. In de brochure van Church for All Nations staat nog het volgende over de genoemde campagne in Onitsha: “De inwoners brachten zakken vol met fetisjen en andere dingen, die voor hekserij gebruikt worden naar de daarvoor bestemde tonnen op het terrein. Een citaat:”Vanaf de tweede dag , toen pastor Bonnke over het bloed van Jezus sprak en gezag nam over de machten van de vijand, moesten we al beginnen met het verbranden. De bolwerken in de stad werden vernietigd en de mensen werden bevrijd…. Het leek alsof er over de menigte vuur uit de hemel op de hoofden van mensen neerkwam en er hete kolen van het altaar op de tongen gelegd waren. Het leek alsof het vuur voor sommigen haast ondragelijk was, want velen hadden een pijnlijke uitdrukking op hun gezicht. Velen stonden te schudden en te trillen, terwijl zij vol overgave in nieuwe tongen spraken.
In Bijbels Optiek
De massabijeenkomst in Onitsha (Nigeria) waar grote bijeenkomsten als deze door Bonnke werden georganiseerd. Hij claimt honderdduizenden mensen, die ‘hun hart aan de Heer gaven’. Hoe is dit te controleren??????????
Bonnke zei dat de Heer gezegd had dat de stad ‘mijn geliefd Onitsha’ was.
Het geluid was overweldigend. Het was op dat moment alsof de hemelse scharen stil stonden om de Glorie te kunnen zien: het hele land gedrenkt in het bloed van Jezus dat door de hemel omhelsd werd. Het was alsof de Heer riep: O, mijn geliefde! (Onitsha). Wat heb Ik naar dit moment verlangd! Deze dag zijn jullie mijn volk en Ik zal jullie God zijn”. De kenmerken van de “ predikers van buitenbijbelse leringen” zijn duidelijk aan te wijzen. Wij noemen: grote massa’s, gezag nemen over de machten van de vijand en bolwerken vernietigen, vuur op de hoofden, hete kolen op de tongen, schudden en trillen van de mensen, het land gedrenkt in het bloed van Jezus, de plaats Onitsha door God “mijn geliefde Onitsha” laten noemen.
- In Kongo is Reinhart Bonnke eveneens actief. In zijn reportage over de bijeenkomsten in Kinshasa van augustus jl. verhaalt hij, dat 384.000 Afrikanen hun leven aan de Heer gaven. In een speciale samenkomst, een ‘Vuur Conferentie’, voor christelijke werkers kwamen 10.000 mensen om opgebouwd te worden in hun geloof. Zijn opschrift boven de reportage luidt: ‘Opwekking in Kinshasa in oorlogstijd’, dit laatste vanwege de oorlogsdreigingen in dat gebied.
- Opwekking in Nigeria met profeet Joshua. In een artikel in het blad Charisma staat een uitgebreid verslag van voorganger Van de Berg uit Brunsum, die enkele dagen in de samenkomsten van ‘profeet’ Joshua is geweest. Ook heeft hij een website van de profeet bestudeerd en vier video’s bekeken. Van de samenkomsten en van de profeet Joshua valt het volgende op:
De toehoorders op de video’s bestaan voor een groot deel uit buitenlanders, die komen kijken, vragen stellen en zich vergapen aan de genezingen. Aan de aanwezige zwarte gemeenteleden wordt weinig of geen aandacht besteed. De diensten lijken meer op opvoeringen of shows voor de bezoekers, dan op geestelijke bijeenkomsten.
De persoon Joshua is niet erg bescheiden. Hij komt nogal arrogant over tijdens zijn bediening, maar dat kan uiterlijk zijn. Hij doet alles alleen en roept steeds tijdens zijn bediening: “the man of God says.” Hij noemt zich dus “de man Gods”, een titel die slechts aan enkele profeten in het Oude Testament gegeven wordt.
Bonnke zei dat de Heer gezegd had dat de stad ‘mijn geliefd Onitsha’ was.
Het geluid was overweldigend. Het was op dat moment alsof de hemelse scharen stil stonden om de Glorie te kunnen zien: het hele land gedrenkt in het bloed van Jezus dat door de hemel omhelsd werd. Het was alsof de Heer riep: O, mijn geliefde! (Onitsha). Wat heb Ik naar dit moment verlangd! Deze dag zijn jullie mijn volk en Ik zal jullie God zijn”. De kenmerken van de “ predikers van buitenbijbelse leringen” zijn duidelijk aan te wijzen. Wij noemen: grote massa’s, gezag nemen over de machten van de vijand en bolwerken vernietigen, vuur op de hoofden, hete kolen op de tongen, schudden en trillen van de mensen, het land gedrenkt in het bloed van Jezus, de plaats Onitsha door God “mijn geliefde Onitsha” laten noemen.
- In Kongo is Reinhart Bonnke eveneens actief. In zijn reportage over de bijeenkomsten in Kinshasa van augustus jl. verhaalt hij, dat 384.000 Afrikanen hun leven aan de Heer gaven. In een speciale samenkomst, een ‘Vuur Conferentie’, voor christelijke werkers kwamen 10.000 mensen om opgebouwd te worden in hun geloof. Zijn opschrift boven de reportage luidt: ‘Opwekking in Kinshasa in oorlogstijd’, dit laatste vanwege de oorlogsdreigingen in dat gebied.
- Opwekking in Nigeria met profeet Joshua. In een artikel in het blad Charisma staat een uitgebreid verslag van voorganger Van de Berg uit Brunsum, die enkele dagen in de samenkomsten van ‘profeet’ Joshua is geweest. Ook heeft hij een website van de profeet bestudeerd en vier video’s bekeken. Van de samenkomsten en van de profeet Joshua valt het volgende op:
De toehoorders op de video’s bestaan voor een groot deel uit buitenlanders, die komen kijken, vragen stellen en zich vergapen aan de genezingen. Aan de aanwezige zwarte gemeenteleden wordt weinig of geen aandacht besteed. De diensten lijken meer op opvoeringen of shows voor de bezoekers, dan op geestelijke bijeenkomsten.
De persoon Joshua is niet erg bescheiden. Hij komt nogal arrogant over tijdens zijn bediening, maar dat kan uiterlijk zijn. Hij doet alles alleen en roept steeds tijdens zijn bediening: “the man of God says.” Hij noemt zich dus “de man Gods”, een titel die slechts aan enkele profeten in het Oude Testament gegeven wordt.
In Bijbels Optiek
Ook de ‘profeet’ Joshua doet zgn. ‘grote wonderen’. En daar komen de mensen massaal op af. Is dit sensatie naar wonderen en tekenen of echt verlangen om het evangelie te horen.
De genezingen lijken echt en worden ook als zodanig gebracht voor de camera. De controle door een arts, die deel uitmaakte van een bezoekend team onder leiding van John Arnott uit Toronto is niet erg overtuigend. Hij kijkt ernaar en voelt aan de genezen plekken en verklaart, dat de kanker verdwenen is.
Tijdens het gebed voor genezing, vallen de mensen achterover op de grond. Joshua gaat tijdens zijn bedieningen op een afstand van ongeveer twee meter van de patiënt staan en maakt allerlei geheimzinnige gebaren in de richting van de patiënt. Hij lijkt hierbij op een magnetiseur of een Afrikaanse toverdokter. Hij geeft zo nu en dan hoge gilletjes tijdens zijn bediening. In de diensten is de prediking minimaal. Er worden enkele toepasselijke teksten voorgelezen en daar staat hij dan even bij stil.
In het blad Charisma vertelt voorganger Van de Berg hoe de profeet het avondmaal viert. Hiervoor heeft hij een langwerpige bak met twaalf kranen laten maken. Wij zullen de voorganger zelf even aan het woord laten. “Joshua gaat naar de twaalf kranen. Hij wast zijn handen en drinkt, zoals wij dit doen met de wijn van het avondmaal. Zoals ook Jezus vlak voor zijn kruisdood deed. Hij verklaart het water tot Bloed van Jezus. Dit staat voor het bloed van Christus, dat voor ons vergoten is tot vergeving van zonden. De mensen drinken uit hun hand. Velen hebben flessen bij zich. De kreupelen worden naar de kranen geleid. Ze krijgen te drinken. Sommigen maken hun benen nat en … ze gaan lopen. Een man op krukken gooit zijn krukken weg en loopt toch nog kreupel. De volgende dag staat hij tussen de genezen mensen en verklaart die dingen (krukken) niet meer te willen gebruiken. Zijn ene been is nog steeds te kort. Maar voorlopig ruisen de kranen onophoudelijk. Uur naar uur verstrijkt maar de mensen blijven komen. Afrika drinkt het Bloed van Jezus……”Ik krijg een plastic zakje om het water in te doen. Ik wil er twee. Dan sta ik plotseling met twee volle zakjes gezegend water in mijn handen en vraag mij af hoe ik dit naar Nederland kan krijgen. O, ja in een fles…” , aldus Van de Berg.
De genezingen lijken echt en worden ook als zodanig gebracht voor de camera. De controle door een arts, die deel uitmaakte van een bezoekend team onder leiding van John Arnott uit Toronto is niet erg overtuigend. Hij kijkt ernaar en voelt aan de genezen plekken en verklaart, dat de kanker verdwenen is.
Tijdens het gebed voor genezing, vallen de mensen achterover op de grond. Joshua gaat tijdens zijn bedieningen op een afstand van ongeveer twee meter van de patiënt staan en maakt allerlei geheimzinnige gebaren in de richting van de patiënt. Hij lijkt hierbij op een magnetiseur of een Afrikaanse toverdokter. Hij geeft zo nu en dan hoge gilletjes tijdens zijn bediening. In de diensten is de prediking minimaal. Er worden enkele toepasselijke teksten voorgelezen en daar staat hij dan even bij stil.
In het blad Charisma vertelt voorganger Van de Berg hoe de profeet het avondmaal viert. Hiervoor heeft hij een langwerpige bak met twaalf kranen laten maken. Wij zullen de voorganger zelf even aan het woord laten. “Joshua gaat naar de twaalf kranen. Hij wast zijn handen en drinkt, zoals wij dit doen met de wijn van het avondmaal. Zoals ook Jezus vlak voor zijn kruisdood deed. Hij verklaart het water tot Bloed van Jezus. Dit staat voor het bloed van Christus, dat voor ons vergoten is tot vergeving van zonden. De mensen drinken uit hun hand. Velen hebben flessen bij zich. De kreupelen worden naar de kranen geleid. Ze krijgen te drinken. Sommigen maken hun benen nat en … ze gaan lopen. Een man op krukken gooit zijn krukken weg en loopt toch nog kreupel. De volgende dag staat hij tussen de genezen mensen en verklaart die dingen (krukken) niet meer te willen gebruiken. Zijn ene been is nog steeds te kort. Maar voorlopig ruisen de kranen onophoudelijk. Uur naar uur verstrijkt maar de mensen blijven komen. Afrika drinkt het Bloed van Jezus……”Ik krijg een plastic zakje om het water in te doen. Ik wil er twee. Dan sta ik plotseling met twee volle zakjes gezegend water in mijn handen en vraag mij af hoe ik dit naar Nederland kan krijgen. O, ja in een fles…” , aldus Van de Berg.
In Bijbels Optiek
Ook een toverdokter kan drankjes meegeven, waarover hij een toverspreuk heeft uitgesproken. In feite doet Joshua niets anders.
Dit is geen avondmaal, maar een duidelijke vermenging van de handelingen van een toverdokter en die van een rooms-katholieke priester, die door een speciaal gebed wijn verandert in het lichaam van Christus. Het doet veel denken aan de bedevaartsoorden van de Roomskatholieke Kerk. Ook daar kan men water uit een speciale kraan of bron krijgen en meenemen. Verder zijn de volgende kenmerken van “predikers met buitenbijbelse leringen” aanwezig: mensen waarmee gebeden wordt vallen achterover, het gebruik van de Bijbel is beperkt tot enkele teksten, de prediker is niet bescheiden, de samenkomst lijkt op een show.
20.8. Echte opwekkingen in Afrika.
- Gods vuur in Kongo (Zaïre) schrijft de EO boven een interview met ds. Bram Krol van de stichting Gemeentegroei. Deze was net terug van een reis naar Kongo. Hij beschrijft de gevaarlijke reis naar Kinshasa vanwege de oorlogstoestand, veel controleposten onderweg en vaak het verzoek om het paspoort te tonen. Toch waren deze controles soms heel vriendelijk als zij merkten, dat hij een christen was. Er was bijna overal een christelijke, vriendelijke atmosfeer en de bijeenkomsten over gemeentegroei werden bijzonde goed bezocht. Als men het verslag van ds Bram Krol leest, dan krijgt men, in tegenstelling tot de hierboven geschetste beelden, ook een positief beeld van wat er gebeurt op geestelijk gebied in het land. Hij heeft de afgelopen jaren al zes keer Kongo bezocht en kan uit ervaring spreken. Wij willen nu hier even enige gedeelten citeren: “Overal kom je de invloed van het geloof tegen. …Mensen luisteren met honderdduizenden naar de bijbelstudies….Alom zie je bidstonden, samenkomsten, kooroefeningen of straatpredikers… Men spreekt van tien miljoen mensen, die in tien jaar tijd bekeerd zijn. “”Dit land is een land van Christus”” zeggen de mensen. En zij verwachten, dat het evangelie vanuit Kongo heel Afrika zal bereiken. “God heeft ons land uitgekozen”. De geestelijke beweging werd gevoed door drie stromen. De Internationale Bijbelbond zorgde voor Bijbelstudiematerialen. De charismatische beweging legde nadruk op het werk van de Heilige Geest, een boodschap die “nieuw” is voor Kongo.
Dit is geen avondmaal, maar een duidelijke vermenging van de handelingen van een toverdokter en die van een rooms-katholieke priester, die door een speciaal gebed wijn verandert in het lichaam van Christus. Het doet veel denken aan de bedevaartsoorden van de Roomskatholieke Kerk. Ook daar kan men water uit een speciale kraan of bron krijgen en meenemen. Verder zijn de volgende kenmerken van “predikers met buitenbijbelse leringen” aanwezig: mensen waarmee gebeden wordt vallen achterover, het gebruik van de Bijbel is beperkt tot enkele teksten, de prediker is niet bescheiden, de samenkomst lijkt op een show.
20.8. Echte opwekkingen in Afrika.
- Gods vuur in Kongo (Zaïre) schrijft de EO boven een interview met ds. Bram Krol van de stichting Gemeentegroei. Deze was net terug van een reis naar Kongo. Hij beschrijft de gevaarlijke reis naar Kinshasa vanwege de oorlogstoestand, veel controleposten onderweg en vaak het verzoek om het paspoort te tonen. Toch waren deze controles soms heel vriendelijk als zij merkten, dat hij een christen was. Er was bijna overal een christelijke, vriendelijke atmosfeer en de bijeenkomsten over gemeentegroei werden bijzonde goed bezocht. Als men het verslag van ds Bram Krol leest, dan krijgt men, in tegenstelling tot de hierboven geschetste beelden, ook een positief beeld van wat er gebeurt op geestelijk gebied in het land. Hij heeft de afgelopen jaren al zes keer Kongo bezocht en kan uit ervaring spreken. Wij willen nu hier even enige gedeelten citeren: “Overal kom je de invloed van het geloof tegen. …Mensen luisteren met honderdduizenden naar de bijbelstudies….Alom zie je bidstonden, samenkomsten, kooroefeningen of straatpredikers… Men spreekt van tien miljoen mensen, die in tien jaar tijd bekeerd zijn. “”Dit land is een land van Christus”” zeggen de mensen. En zij verwachten, dat het evangelie vanuit Kongo heel Afrika zal bereiken. “God heeft ons land uitgekozen”. De geestelijke beweging werd gevoed door drie stromen. De Internationale Bijbelbond zorgde voor Bijbelstudiematerialen. De charismatische beweging legde nadruk op het werk van de Heilige Geest, een boodschap die “nieuw” is voor Kongo.
In Bijbels Optiek
Het logo van Campus Crusade fot Christ.
En Campus Crusade pour Christ (in Nederland Agapè) trainde de nieuwe gelovigen in evangelisatie en discipelschap.” Deze berichten klinken als muziek in de oren. Het is geweldig om te zien, dat er ook echte opwekkingen bestaan. Dit in tegenstelling tot de valse opwekkingen van “de predikers met buitenbijbelse leringen”. Nog meer citaten uit het verslag van ds. Bram Krol: “Is dit wel een opwekking? Als je er zo middenin staat, lijkt het zo gewoon. Je ziet heel goed dat niet alles goud is wat er blinkt. Televisiepredikers, die veelwijverij aanprijzen. Een evangelist, die tegen grof geld heilige zakdoekjes verkoopt, ter bescherming tegen ziekte en ongeval. Er is een heel scala aan wonderlijke sekten, die christendom en heidendom vermengen.” Het is duidelijk dat de profeet Joshua hiertoe behoort. Toch is het waar dat er geestelijke veranderingen plaatsvinden in Kongo.
- Ben Hanegraaff, een Nederlandse prediker en zendeling in Afrika en India. Hij komt al jaren in Afrika en houdt daar o.a. seminars voor leiders en christelijke werkers. Zijn meest recente reis was in augustus jl. naar Tanzania en Kenia. Hij constateerde, dat de deelname steeds toeneemt en dat er een groot verlangen is naar onderwijs in Gods Woord. Hij schrijft: “Ons seminar in Dar-es-Salaam wordt gehouden in een voor ons bekende kerk. Tot mijn grote verbazing wordt deze kerk momenteel uitgebreid tot een kerk voor 1000 mensen. De muren staan overeind, er is een half afgemaakt podium en het dak zit nog maar over een derde deel van de kerk. Onder dat stuk dak zitten de seminargangers en over het podium is een zeildoek gespannen om ons te beschermen tegen de zon. …Het is heel indrukwekkend om te zien wat God hier allemaal doet.” Dit zijn hartverwarmende berichten. Hier wordt Gods Kerk gebouwd en de leden krijgen via de seminars goed onderwijs. In zijn verslag noemt Ben Hanegraaff ook een aantal minpunten van wat er in Afrika gebeurt. Hij schrijft o.a. het volgende: “Broeder Benson, die ons uitnodigde voor het geven van seminars, vertelde dat een tijdje geleden een prediker uit Nigeria op bezoek was in Kenia. Deze man wilde alleen maar komen als hij bij aankomst direct 100.000 shilling (zo’n 3300 gulden) contant in handen kreeg. Daarnaast nam hij ook alleen maar genoegen met de allerduurste auto om hem van zijn luxe hotel naar de samenkomst te rijden. Op een dag organiseerde hij een speciale” zalvingsdienst” waarin hij de mensen zou zalven met speciale olie uit Nigeria, zodat zij daardoor hele grote zegeningen van God zouden ontvangen. Maar…hij zei wel dat hij alleen maar die mensen zou zalven, die hem eerst 2.000 shilling (65 gulden) of meer zouden geven. Door zijn manier waarop hij de mensen hier bewerkte besloten sommige mensen zelfs om leningen af te sluiten, zodat zij op die manier toch voor hun zalving zouden kunnen betalen…Eigenlijk is het schandalig dat dit soort “evangeliepredikers” de wereld rondreizen. Hier kun je volledig mee instemmen. Dit verhaal heeft veel overeenkomst met “predikers met buitenbijbelse leringen”.
En Campus Crusade pour Christ (in Nederland Agapè) trainde de nieuwe gelovigen in evangelisatie en discipelschap.” Deze berichten klinken als muziek in de oren. Het is geweldig om te zien, dat er ook echte opwekkingen bestaan. Dit in tegenstelling tot de valse opwekkingen van “de predikers met buitenbijbelse leringen”. Nog meer citaten uit het verslag van ds. Bram Krol: “Is dit wel een opwekking? Als je er zo middenin staat, lijkt het zo gewoon. Je ziet heel goed dat niet alles goud is wat er blinkt. Televisiepredikers, die veelwijverij aanprijzen. Een evangelist, die tegen grof geld heilige zakdoekjes verkoopt, ter bescherming tegen ziekte en ongeval. Er is een heel scala aan wonderlijke sekten, die christendom en heidendom vermengen.” Het is duidelijk dat de profeet Joshua hiertoe behoort. Toch is het waar dat er geestelijke veranderingen plaatsvinden in Kongo.
- Ben Hanegraaff, een Nederlandse prediker en zendeling in Afrika en India. Hij komt al jaren in Afrika en houdt daar o.a. seminars voor leiders en christelijke werkers. Zijn meest recente reis was in augustus jl. naar Tanzania en Kenia. Hij constateerde, dat de deelname steeds toeneemt en dat er een groot verlangen is naar onderwijs in Gods Woord. Hij schrijft: “Ons seminar in Dar-es-Salaam wordt gehouden in een voor ons bekende kerk. Tot mijn grote verbazing wordt deze kerk momenteel uitgebreid tot een kerk voor 1000 mensen. De muren staan overeind, er is een half afgemaakt podium en het dak zit nog maar over een derde deel van de kerk. Onder dat stuk dak zitten de seminargangers en over het podium is een zeildoek gespannen om ons te beschermen tegen de zon. …Het is heel indrukwekkend om te zien wat God hier allemaal doet.” Dit zijn hartverwarmende berichten. Hier wordt Gods Kerk gebouwd en de leden krijgen via de seminars goed onderwijs. In zijn verslag noemt Ben Hanegraaff ook een aantal minpunten van wat er in Afrika gebeurt. Hij schrijft o.a. het volgende: “Broeder Benson, die ons uitnodigde voor het geven van seminars, vertelde dat een tijdje geleden een prediker uit Nigeria op bezoek was in Kenia. Deze man wilde alleen maar komen als hij bij aankomst direct 100.000 shilling (zo’n 3300 gulden) contant in handen kreeg. Daarnaast nam hij ook alleen maar genoegen met de allerduurste auto om hem van zijn luxe hotel naar de samenkomst te rijden. Op een dag organiseerde hij een speciale” zalvingsdienst” waarin hij de mensen zou zalven met speciale olie uit Nigeria, zodat zij daardoor hele grote zegeningen van God zouden ontvangen. Maar…hij zei wel dat hij alleen maar die mensen zou zalven, die hem eerst 2.000 shilling (65 gulden) of meer zouden geven. Door zijn manier waarop hij de mensen hier bewerkte besloten sommige mensen zelfs om leningen af te sluiten, zodat zij op die manier toch voor hun zalving zouden kunnen betalen…Eigenlijk is het schandalig dat dit soort “evangeliepredikers” de wereld rondreizen. Hier kun je volledig mee instemmen. Dit verhaal heeft veel overeenkomst met “predikers met buitenbijbelse leringen”.
In Bijbels Optiek
Paulus zegt dat aan de einde der tijden leringen van leugengeesten de wereld overspoelen, echter ook in de kerk komt het voor. Hij spreekt over de manifestaties van de tegenstander die het christendom zullen misleiden. Ze zullen allerlei krachten, tekenen en bedrieglijke wonderen doen.
De misleiding van de wereld met steeds dieper wordende duisternis, de misleiding van de Gemeente door valse leer en “manifestaties” zullen hun hoogste climax bereiken in een vloedgolf aan het einde der tijden.
In deze tijden leven we nu.
De Bijbel zegt: vertrouwt niet ieder geest. En ook waarschuwt zij de christenen ernstig, dat de “geest van de antichrist” en de “geest der dwaling” ( misleiding) onder hen al druk aan het werkt is.
“Vertrouw niet iedere geest”, wil zeggen, wantrouw al het bovennatuurlijke onderwijs en iedere leraar, die dit uitdraagt, tot bewezen is dat ze uit God zijn. De machten der duisternis kunnen de aanwezigheid van God nabootsen.
Ben Hanegraaff geeft nog de volgende waarschuwing: “ Uit ervaring heb ik dan ook geleerd dat wij heel erg moeten oppassen voor predikers, tv-uitzendingen, videocassettes, boeken en bladen, die in plaats van toewijding aan Christus, het verkrijgen van geld, rijkdom en voorspoed centraal stellen. Wij moeten daarvoor oppassen, omdat dit zogenaamde “welvaartsevangelie” een uiterst gevaarlijke en onbijbelse boodschap is, die zich in onze dagen echter razendsnel, als een grote onheilige olievlek, over de wereld verspreidt!”
- Opmerkingen over Afrika. De kenners van de Afrikaanse bevolkingsgroepen, hun sociaal en cultureel beleven, zeggen unaniem, dat deze zeer afwijkt van die van de westerse wereld. Als je in Afrika een goede campagne voert, veel geld steekt in de reclame en een geschikte locatie gebruikt, komen de Afrikanen heel gemakkelijk op de been. Zij zijn vaak werkloos en hebben de tijd om hele einden te lopen en enkele dagen te blijven in de samenkomsten. Ook hebben zij geen problemen om deel te nemen aan massabijeenkomsten. Als er een oproep gedaan wordt vanaf het podium, dan is het bijna normaal, dat iedereen reageert. De grote aantallen bekeerlingen, die dan door de predikers genoemd worden, moeten daarom wel in dit licht bezien worden. In het boek “Operation World” beschrijven Patrick Johnstone en Jason Mandijk de toestand van elk land, met de bedoeling informatie te verstrekken aan personen die voor een bepaald land willen bidden. Zij schrijven over Nigeria o.a. dat er een spectaculaire groei heeft plaats gevonden van het aantal christenen bij alle denominaties. Voor de evangelische groep zijn de cijfers als volgt: 2,1 miljoen in 1960, 17,2 miljoen in 1980 en 26 miljoen in 2000. Zij plaatsen hierbij de opmerking: “De claims en de tegenclaims ( van de cijfers) van de mohammedanen, de christenen en de individuele denominaties zijn onmogelijk te verifiëren en zijn vaak opgeblazen”. Het Verbond van Evangelische Afrikanen (AEA) hield dit jaar een conferentie met de naam Mission Afrika. Deze werd gehouden bij Abidjan, de hoofdstad van Ivoorkust en bestond hoofdzakelijk uit Afrikanen. Een van de deelnemers zij o.a. het volgende: “Een van de problemen is dat veel kerkelijke leiders in hun hart echt heidenen zijn…. Je kunt werken voor de kerk en toch afgewezen worden door de Heer op de dag van het oordeel, tenzij je wedergeboren bent. Ik ben niet bang om dit te prediken tegen gemeenteleden, voorgangers of oudsten”. Aan het eind van de conferentie bad een Oegandese deelnemer: “Hemelse Vader, vergeef ons voor het maken van bekeerlingen in plaats van discipelen, voor het leunen op onze traditionele godsdiensten in plaats op uw Woord, voor het zoeken naar materiele dingen in plaats van naar uw Koninkrijk. Vader help ons om vergeving te vragen; geef ons de kracht om U te eren in dit contingent”.
20.9. Speurtocht in de Bijbel.
Het is vreemd, dat de Bijbel weinig of niets zegt over opwekking.
- In het Nieuwe Testament komt het zelfstandig naamwoord opwekking één keer voor als aanduiding van de opstanding van Jezus Christus en twee maal in de betekenis van een opwekkende mededeling doen.
De misleiding van de wereld met steeds dieper wordende duisternis, de misleiding van de Gemeente door valse leer en “manifestaties” zullen hun hoogste climax bereiken in een vloedgolf aan het einde der tijden.
In deze tijden leven we nu.
De Bijbel zegt: vertrouwt niet ieder geest. En ook waarschuwt zij de christenen ernstig, dat de “geest van de antichrist” en de “geest der dwaling” ( misleiding) onder hen al druk aan het werkt is.
“Vertrouw niet iedere geest”, wil zeggen, wantrouw al het bovennatuurlijke onderwijs en iedere leraar, die dit uitdraagt, tot bewezen is dat ze uit God zijn. De machten der duisternis kunnen de aanwezigheid van God nabootsen.
Ben Hanegraaff geeft nog de volgende waarschuwing: “ Uit ervaring heb ik dan ook geleerd dat wij heel erg moeten oppassen voor predikers, tv-uitzendingen, videocassettes, boeken en bladen, die in plaats van toewijding aan Christus, het verkrijgen van geld, rijkdom en voorspoed centraal stellen. Wij moeten daarvoor oppassen, omdat dit zogenaamde “welvaartsevangelie” een uiterst gevaarlijke en onbijbelse boodschap is, die zich in onze dagen echter razendsnel, als een grote onheilige olievlek, over de wereld verspreidt!”
- Opmerkingen over Afrika. De kenners van de Afrikaanse bevolkingsgroepen, hun sociaal en cultureel beleven, zeggen unaniem, dat deze zeer afwijkt van die van de westerse wereld. Als je in Afrika een goede campagne voert, veel geld steekt in de reclame en een geschikte locatie gebruikt, komen de Afrikanen heel gemakkelijk op de been. Zij zijn vaak werkloos en hebben de tijd om hele einden te lopen en enkele dagen te blijven in de samenkomsten. Ook hebben zij geen problemen om deel te nemen aan massabijeenkomsten. Als er een oproep gedaan wordt vanaf het podium, dan is het bijna normaal, dat iedereen reageert. De grote aantallen bekeerlingen, die dan door de predikers genoemd worden, moeten daarom wel in dit licht bezien worden. In het boek “Operation World” beschrijven Patrick Johnstone en Jason Mandijk de toestand van elk land, met de bedoeling informatie te verstrekken aan personen die voor een bepaald land willen bidden. Zij schrijven over Nigeria o.a. dat er een spectaculaire groei heeft plaats gevonden van het aantal christenen bij alle denominaties. Voor de evangelische groep zijn de cijfers als volgt: 2,1 miljoen in 1960, 17,2 miljoen in 1980 en 26 miljoen in 2000. Zij plaatsen hierbij de opmerking: “De claims en de tegenclaims ( van de cijfers) van de mohammedanen, de christenen en de individuele denominaties zijn onmogelijk te verifiëren en zijn vaak opgeblazen”. Het Verbond van Evangelische Afrikanen (AEA) hield dit jaar een conferentie met de naam Mission Afrika. Deze werd gehouden bij Abidjan, de hoofdstad van Ivoorkust en bestond hoofdzakelijk uit Afrikanen. Een van de deelnemers zij o.a. het volgende: “Een van de problemen is dat veel kerkelijke leiders in hun hart echt heidenen zijn…. Je kunt werken voor de kerk en toch afgewezen worden door de Heer op de dag van het oordeel, tenzij je wedergeboren bent. Ik ben niet bang om dit te prediken tegen gemeenteleden, voorgangers of oudsten”. Aan het eind van de conferentie bad een Oegandese deelnemer: “Hemelse Vader, vergeef ons voor het maken van bekeerlingen in plaats van discipelen, voor het leunen op onze traditionele godsdiensten in plaats op uw Woord, voor het zoeken naar materiele dingen in plaats van naar uw Koninkrijk. Vader help ons om vergeving te vragen; geef ons de kracht om U te eren in dit contingent”.
20.9. Speurtocht in de Bijbel.
Het is vreemd, dat de Bijbel weinig of niets zegt over opwekking.
- In het Nieuwe Testament komt het zelfstandig naamwoord opwekking één keer voor als aanduiding van de opstanding van Jezus Christus en twee maal in de betekenis van een opwekkende mededeling doen.
In Bijbels Optiek
Het woord ‘opwekken’ komt in de Bijbel alleen voor in verband met de opstanding van Jezus uit de dood.
Het werkwoord opwekken komt vaker voor, meestal als aanduiding van de Opstanding uit de dood. “De Here is waarlijk opgewekt” zeggen de discipelen tegen de Emmaüsgangers, als deze hun ervaring willen delen met de elf discipelen. (Luk.24:34). Dezelfde betekenis heeft het werkwoord, als er sprake is van andere mensen, die uit de dood opstaan. “…Lazarus.., die Hij uit de doden had opgewekt” (Joh.12:9). De woorden opwekking en opwekken worden dus hoofdzakelijk gebruikt met betrekking tot de opstanding van Jezus Christus en tot het opstaan van mensen uit de dood.
- In het Oude Testament wordt het begrip opwekken weer in een andere betekenis gebruikt. In sommige gevallen wordt gesproken over het opwekken van grimmigheid, opwekken van de liefde en het opwekken van schimmen in het dodenrijk. In andere teksten betekent opwekken het aandringen van God bij bepaalde personen om iets concreets te gaan doen. Bij de terugkeer uit Babel zegt Ezra: “Toen maakten de familiehoofden van Juda en Benjamin, ook de priester en de Levieten, zich gereed, allen wier geest God had gewekt om op te trekken teneinde het huis van de Here, die in Jeruzalem woont, te bouwen.” (Ezra 1:5). ”De Here wekte de geest op van Zerubbabel.” (Hagg.1:14). De woorden opwekken en opwekking, genoemd in de Bijbel, hebben dus weinig overeenkomst met onze denkbeelden over opwekking.
- Nu worden vroegere en hedendaagse opwekkingen ook wel bewegingen van de Heilige Geest genoemd. Wijlen John Wimber, de sterke promoter van het vallen en het lachen in de geest, meende dat hij het bewegen van Gods Geest zelfs kon zien. In massameetings wees hij dan aan, waar in de zaal Gods Geest aan het werk was. Hier is echter geen bijbelse onderbouwing voor. Het woord beweging of het werkwoord bewegen komt in het Nieuwe Testament vijf keer voor. Slechts één keer hiervan zou kunnen wijzen op een beweging van de Heilige Geest. “En terwijl zij baden, werd de plaats, waar zij vergaderd waren, bewogen; en zij werden allen vervuld met de Heilige Geest en spraken het woord Gods met vrijmoedigheid.” (Hand.4:31). Bij nadere beschouwing van het woord bewegen in de grondtekst, blijkt dat hier het woord beven of schudden beter op zijn plaats is. Alle andere vertalingen buiten de NBG en de Statenvertaling, hebben dit ook zo vertaald en spreken van beven, schudden of trillen. In het Oude Testament komen de woorden beweging of bewegen alleen voor in verband met de offerdienst in de tempel.
Het werkwoord opwekken komt vaker voor, meestal als aanduiding van de Opstanding uit de dood. “De Here is waarlijk opgewekt” zeggen de discipelen tegen de Emmaüsgangers, als deze hun ervaring willen delen met de elf discipelen. (Luk.24:34). Dezelfde betekenis heeft het werkwoord, als er sprake is van andere mensen, die uit de dood opstaan. “…Lazarus.., die Hij uit de doden had opgewekt” (Joh.12:9). De woorden opwekking en opwekken worden dus hoofdzakelijk gebruikt met betrekking tot de opstanding van Jezus Christus en tot het opstaan van mensen uit de dood.
- In het Oude Testament wordt het begrip opwekken weer in een andere betekenis gebruikt. In sommige gevallen wordt gesproken over het opwekken van grimmigheid, opwekken van de liefde en het opwekken van schimmen in het dodenrijk. In andere teksten betekent opwekken het aandringen van God bij bepaalde personen om iets concreets te gaan doen. Bij de terugkeer uit Babel zegt Ezra: “Toen maakten de familiehoofden van Juda en Benjamin, ook de priester en de Levieten, zich gereed, allen wier geest God had gewekt om op te trekken teneinde het huis van de Here, die in Jeruzalem woont, te bouwen.” (Ezra 1:5). ”De Here wekte de geest op van Zerubbabel.” (Hagg.1:14). De woorden opwekken en opwekking, genoemd in de Bijbel, hebben dus weinig overeenkomst met onze denkbeelden over opwekking.
- Nu worden vroegere en hedendaagse opwekkingen ook wel bewegingen van de Heilige Geest genoemd. Wijlen John Wimber, de sterke promoter van het vallen en het lachen in de geest, meende dat hij het bewegen van Gods Geest zelfs kon zien. In massameetings wees hij dan aan, waar in de zaal Gods Geest aan het werk was. Hier is echter geen bijbelse onderbouwing voor. Het woord beweging of het werkwoord bewegen komt in het Nieuwe Testament vijf keer voor. Slechts één keer hiervan zou kunnen wijzen op een beweging van de Heilige Geest. “En terwijl zij baden, werd de plaats, waar zij vergaderd waren, bewogen; en zij werden allen vervuld met de Heilige Geest en spraken het woord Gods met vrijmoedigheid.” (Hand.4:31). Bij nadere beschouwing van het woord bewegen in de grondtekst, blijkt dat hier het woord beven of schudden beter op zijn plaats is. Alle andere vertalingen buiten de NBG en de Statenvertaling, hebben dit ook zo vertaald en spreken van beven, schudden of trillen. In het Oude Testament komen de woorden beweging of bewegen alleen voor in verband met de offerdienst in de tempel.
In Bijbels Optiek
De eerstelingen van de gersteoogst werden als beweegoffer voor de Here naar de tempel gebracht uit dankbaarheid voor de (goede) oogst. Het beweegoffer profeteerde van Jezus opstanding en het tonen van Zichzelf in de hemelse Tempel.
Bepaalde offers moesten door de priester bewogen worden voor het altaar, de beweegoffers (Ex. 29:26). We concluderen, dat het begrip een beweging van Gods Geest als benaming voor een opwekking niet in de Bijbel voorkomt. Het is overigens ook een vreemde gedachtegang, dat God in beweging komt of gaat komen. Dit zou impliceren, dat God soms stil zit en tijdens een opwekking in beweging komt. Jezus zegt: “Mijn Vader werkt tot nu toe en ik werk ook” (Joh.5:17). “Wij moeten werken de werken van degene, die Mij gezonden heeft, zolang het dag is; er komt een nacht, waarin niemand kan werken.” (Joh.9:4). Wij lopen gevaar te klein en te oneerbiedig over God te denken, wanneer wij spreken over een beweging van God.
- Dan noemen sommigen een opwekking ook wel een zalving van Gods Geest en spreken over een grote zalving, die in samenkomsten aanwezig is. Duidt dit dan op een opwekking in de Bijbel? In het Oude Testament komt zalving veel voor in de symbolische betekenis van het aanwijzen van iemand tot koning, profeet of priester. Hierbij werd een hoorn gevuld met geurende olie over het hoofd uitgegoten. Het was duidelijk een heilige handeling, de gezalfde personen werden daarna gezalfden des Heren genoemd. In het Nieuwe Testament wordt over Jezus gesproken als de Gezalfde, de Christus. Dit was de uiteindelijke vervulling van de “schaduw zalvingen” in het Oude Testament. Jezus was de Profeet, de Priester en de Koning. In het Nieuwe Testament wordt door de apostel Johannes gesproken over een zalving, die de gedachte van zalving als opwekking lijkt te bevestigen. Hij zegt: “Gij echter hebt een zalving van de Heilige en gij weet dat allen” (1 Joh.2:20) en verder “En wat u betreft, de zalving die gij van Hem ontvangen hebt, blijft op u, en gij hebt niet van node, dat iemand u lere, maar, gelijk zijn zalving u leert over alle dingen, en waarachtig is en geen leugen, blijft in Hem gelijk zij u geleerd heeft” (1 Joh.2:27). Als we deze teksten in hun context plaatsen, dan zijn zij onderdelen van een waarschuwing van de apostel tegen valse leringen, die in de gemeenten waren binnengeslopen of dreigden binnen te sluipen. Johannes doet daarbij een beroep op het geestelijk onderscheid van de gemeenteleden, vanwege de Heilige Geest die zij ontvangen hadden. Hij gebruikt hierbij het woord zalving, waarschijnlijk om de zekerheid aan te geven, dat dit onderscheid aan de gemeente gegeven was als hulpmiddel tegen verkeerde leringen. Ieder wedergeboren christen heeft deze zalving.
- We zetten onze speurtocht naar opwekking in de Bijbel nog even voort. Zijn misschien de bijeenkomst op de Pinksterdag, waarbij drie duizend mensen gedoopt werden of de bekering van de stad Samaria onder de prediking van Filippus voorbeelden van opwekking? Of waren de grote gemeente, die binnen korte tijd in Efeze ontstond en de gemeente in Corinthe opwekkingen? We kunnen zo nog meer voorbeelden aanhalen. Ondanks dit groot aantal bekeringen, spreken de apostelen echter niet over opwekkingen. Zij spreken over gemeenten die ontstaan zijn en houden zich daar intensief mee bezig.
Bepaalde offers moesten door de priester bewogen worden voor het altaar, de beweegoffers (Ex. 29:26). We concluderen, dat het begrip een beweging van Gods Geest als benaming voor een opwekking niet in de Bijbel voorkomt. Het is overigens ook een vreemde gedachtegang, dat God in beweging komt of gaat komen. Dit zou impliceren, dat God soms stil zit en tijdens een opwekking in beweging komt. Jezus zegt: “Mijn Vader werkt tot nu toe en ik werk ook” (Joh.5:17). “Wij moeten werken de werken van degene, die Mij gezonden heeft, zolang het dag is; er komt een nacht, waarin niemand kan werken.” (Joh.9:4). Wij lopen gevaar te klein en te oneerbiedig over God te denken, wanneer wij spreken over een beweging van God.
- Dan noemen sommigen een opwekking ook wel een zalving van Gods Geest en spreken over een grote zalving, die in samenkomsten aanwezig is. Duidt dit dan op een opwekking in de Bijbel? In het Oude Testament komt zalving veel voor in de symbolische betekenis van het aanwijzen van iemand tot koning, profeet of priester. Hierbij werd een hoorn gevuld met geurende olie over het hoofd uitgegoten. Het was duidelijk een heilige handeling, de gezalfde personen werden daarna gezalfden des Heren genoemd. In het Nieuwe Testament wordt over Jezus gesproken als de Gezalfde, de Christus. Dit was de uiteindelijke vervulling van de “schaduw zalvingen” in het Oude Testament. Jezus was de Profeet, de Priester en de Koning. In het Nieuwe Testament wordt door de apostel Johannes gesproken over een zalving, die de gedachte van zalving als opwekking lijkt te bevestigen. Hij zegt: “Gij echter hebt een zalving van de Heilige en gij weet dat allen” (1 Joh.2:20) en verder “En wat u betreft, de zalving die gij van Hem ontvangen hebt, blijft op u, en gij hebt niet van node, dat iemand u lere, maar, gelijk zijn zalving u leert over alle dingen, en waarachtig is en geen leugen, blijft in Hem gelijk zij u geleerd heeft” (1 Joh.2:27). Als we deze teksten in hun context plaatsen, dan zijn zij onderdelen van een waarschuwing van de apostel tegen valse leringen, die in de gemeenten waren binnengeslopen of dreigden binnen te sluipen. Johannes doet daarbij een beroep op het geestelijk onderscheid van de gemeenteleden, vanwege de Heilige Geest die zij ontvangen hadden. Hij gebruikt hierbij het woord zalving, waarschijnlijk om de zekerheid aan te geven, dat dit onderscheid aan de gemeente gegeven was als hulpmiddel tegen verkeerde leringen. Ieder wedergeboren christen heeft deze zalving.
- We zetten onze speurtocht naar opwekking in de Bijbel nog even voort. Zijn misschien de bijeenkomst op de Pinksterdag, waarbij drie duizend mensen gedoopt werden of de bekering van de stad Samaria onder de prediking van Filippus voorbeelden van opwekking? Of waren de grote gemeente, die binnen korte tijd in Efeze ontstond en de gemeente in Corinthe opwekkingen? We kunnen zo nog meer voorbeelden aanhalen. Ondanks dit groot aantal bekeringen, spreken de apostelen echter niet over opwekkingen. Zij spreken over gemeenten die ontstaan zijn en houden zich daar intensief mee bezig.
In Bijbels Optiek
Als Johannes de Here Jezus op Patmos ziet wandelen tussen zeven kandelaren, die zeven gemeenten voorstellen, dan is Hij niet erg opgewekt over die gemeenten. Als we de Torontobeweging moeten geloven ontstaan overal ter wereld grote geloofsgemeenschappen met honderdduizenden leden.
Als in de Openbaring van Johannes Jezus tussen de zeven kandelaren wandelt, dan spreekt Hij over de dan aanwezige gemeenten. Zijn oordeel is in de meeste gevallen niet erg bemoedigend, en er is zeker geen sprake van opwekkingen.
Tot zover wat de Bijbel over opwekkingen.
20.10. Samenvatting en conclusie.
Vanuit het Oude Testament zou je opwekking kunnen noemen de terugkeer van Israël uit de ballingschap in Babel. Als de Israëlieten de muren van Jeruzalem weer hersteld hebben en daarna de tempel weer herbouwd hebben, gaan zij bezig met hun eigen huizen en hun eigen bedrijvigheden. Tijdens de viering van het Loofhuttenfeest in Jeruzalem, kwamen zij samen op het plein voor de tempel. Daar vroegen zij aan de schriftgeleerde Ezra om de wet van Mozes, de vijf eerste boeken uit de Bijbel, voor te lezen. Ezra las vanaf een houten podium op het plein, vroeg in de morgen tot laat in de middag aan alle mannen en vrouwen en aan de kinderen, die het konden begrijpen, uit de wet voor. Daarna gaven de priesters en de levieten onderricht over wat Ezra voorgelezen had. Zodra de toehoorders het begrepen hadden, begonnen zij allen te huilen, te wenen zegt de Bijbel. Zij waren er helemaal kapot van en voelden zich schuldig voor God, zij bedreven rouw zegt de Bijbel. Het moet een ontroerend moment geweest zijn voor Ezra, de priesters en de levieten. Een overweldigende reactie op hun prediking. Iedereen was aangeslagen toen zij Gods Woord hoorden en naar de uitleg luisterden. Dit is opwekking. Hier kun je volkomen mee instemmen.
Zou het niet zo zijn, dat ons verlangen naar opwekking meer gestoeld is op eigenbelang, dan op Gods belang? Is het misschien in wezen een bedekking van en een rookgordijn om ons eigen geestelijk leven? Willen wij soms aan de toestand van ons eigen geestelijk leven voorbijgaan, door ons te richten op opwekking? Als wij bidden en spreken over opwekking, dan kan dit een afleidingsmanoeuvre zijn. Ik gebruik hier speciaal het woordje kan, omdat dit natuurlijk niet voor elke bidder om een opwekking geldt.
Wij zien in het verhaal van de in Jeruzalem teruggekeerde ballingen, dat zij hard hadden gewerkt voor de Heer door zijn tempel te herbouwen en de muur van de stad te herstellen. Daarna of daarbij wijden zij zich aan hun eigen gezinnen en bedrijfjes. Doen wij in feite niet net zo?
Als in de Openbaring van Johannes Jezus tussen de zeven kandelaren wandelt, dan spreekt Hij over de dan aanwezige gemeenten. Zijn oordeel is in de meeste gevallen niet erg bemoedigend, en er is zeker geen sprake van opwekkingen.
Tot zover wat de Bijbel over opwekkingen.
20.10. Samenvatting en conclusie.
Vanuit het Oude Testament zou je opwekking kunnen noemen de terugkeer van Israël uit de ballingschap in Babel. Als de Israëlieten de muren van Jeruzalem weer hersteld hebben en daarna de tempel weer herbouwd hebben, gaan zij bezig met hun eigen huizen en hun eigen bedrijvigheden. Tijdens de viering van het Loofhuttenfeest in Jeruzalem, kwamen zij samen op het plein voor de tempel. Daar vroegen zij aan de schriftgeleerde Ezra om de wet van Mozes, de vijf eerste boeken uit de Bijbel, voor te lezen. Ezra las vanaf een houten podium op het plein, vroeg in de morgen tot laat in de middag aan alle mannen en vrouwen en aan de kinderen, die het konden begrijpen, uit de wet voor. Daarna gaven de priesters en de levieten onderricht over wat Ezra voorgelezen had. Zodra de toehoorders het begrepen hadden, begonnen zij allen te huilen, te wenen zegt de Bijbel. Zij waren er helemaal kapot van en voelden zich schuldig voor God, zij bedreven rouw zegt de Bijbel. Het moet een ontroerend moment geweest zijn voor Ezra, de priesters en de levieten. Een overweldigende reactie op hun prediking. Iedereen was aangeslagen toen zij Gods Woord hoorden en naar de uitleg luisterden. Dit is opwekking. Hier kun je volkomen mee instemmen.
Zou het niet zo zijn, dat ons verlangen naar opwekking meer gestoeld is op eigenbelang, dan op Gods belang? Is het misschien in wezen een bedekking van en een rookgordijn om ons eigen geestelijk leven? Willen wij soms aan de toestand van ons eigen geestelijk leven voorbijgaan, door ons te richten op opwekking? Als wij bidden en spreken over opwekking, dan kan dit een afleidingsmanoeuvre zijn. Ik gebruik hier speciaal het woordje kan, omdat dit natuurlijk niet voor elke bidder om een opwekking geldt.
Wij zien in het verhaal van de in Jeruzalem teruggekeerde ballingen, dat zij hard hadden gewerkt voor de Heer door zijn tempel te herbouwen en de muur van de stad te herstellen. Daarna of daarbij wijden zij zich aan hun eigen gezinnen en bedrijfjes. Doen wij in feite niet net zo?
In Bijbels Optiek
Ezra hoort in ballingschap wat er bij de herbouw van de tempel in Jeruzalem voor zonden begaan zijn. Hij gaat naar de stad toe en begint gelijk zijn werk. Hij hoort dat de priesters, levieten en het volk zich verbroederd hadden met de lokale bevolking. Ze waren onderling gaan huwen en hadden hun gewoontes over genomen. Ezra scheurt zijn kleren en rukt zich de haren uit omwille van de zonde door het “heilige zaad”1 te vermengen. Als hij in zijn gebed op het punt staat om een vloek of een straf uit te spreken zoals wij bij andere profeten zouden verwachten stelt hij een retorische vraag aan God, die eigenlijk voor de mensen bedoeld is. De Israëlieten moeten zo tot de slotsom komen dat geen gemengde huwelijken meer kunnen. In Ezra 9: 10-14 lezen we het zondebesef voorafgegaan door een dankzegging en lofprijzing van God.
Tenslotte dankt Ezra voor het uitblijven van de straf. Het razen van Ezra had wat volk op de been gebracht en bij hen stond Sechanja (de Heer woont in de tempel) te luisteren naar het hevige gebed. Ook Sechanja bekent schuld en ziet naar een uitweg: die vrouwen met al hun kinderen wegzenden. Hij vraagt dan aan Ezra om maatregelen te treffen en alle priesters en Levieten moesten een eed zweren en doen wat Sechanja voorstelde. Binnen de drie dagen moesten de Israëlieten zich melden bij de tempel of ze hoorden er niet meer bij. Het effect van zijn prediking is dramatisch (10,1-4) massale echtscheidingen en verstoting van kinderen. De vreemde vrouwen en hun kinderen worden verdreven. In de Tenach is dat een milde straf. Num.25 klinkt anders daar is de dood de straf voor de vreemdgangers.Het volk beaamt dat ze op grote schaal fouten hebben begaan (10,13). Precies moet uitgezocht worden wie zich hebben misdragen. Veel komt aan het licht. Door het familiehoofd werd er per familie een commissie aangesteld met het onderzoek naar vreemde huwelijken. De vaststellingen nam Ezra op in een lijst en we vinden er priesters, Levieten, tempelzangers, poortwachters en ook van het gewone volk. Hier komt berouw na zondebesef. Dit vormt een heel andere invalshoek.
Toch komt er een oproep van de priesters en van Ezra, om op het plein samen te komen. Want het is niet genoeg, er moet meer gebeuren. Met de zonden van het volk moet worden afgerekend door schuldbelijdenis. Om hun zonden te herkennen moeten zij onderwezen worden in de Bijbel (toenmalige Geschriften- de Thora of wet van God). Pas als Ezra en de priesters het uitleggen gedurende een aantal lange dagen, beginnen zij te beseffen, dat zij zondaars zijn en komen onder tranen tot schuldbelijdenis (zie het bijschrift bij de afbeelding).
Wij kunnen naar aanleiding van dit verhaal vaststellen, dat het gehoorzaam luisteren naar het Woord van God en naar de uitleg daarvan, ook ons op de knieën moet brengen. Wij hebben zelfs een streepje voor op de ballingen, want wij hebben de complete Bijbel, nog wel in gedrukte vorm en kunnen deze zelf lezen. Als wij dit meer en meer persoonlijk en samen zouden doen, dan hebben wij geen opwekking of verlangen naar een opwekking meer nodig. Dan nemen we deel aan een opwekking, dan zullen er tranen vloeien, tranen van berouw. Alleen noemen wij het dan geen opwekking, maar “ons normale christelijke leven!”
Geraadpleegde bronnen.
-video’s Joshua 1999.
-blad Charisma april en juni 2001.
-websites zie hierboven.
-boek “Operation World” Patrick Johnstone en Jason Mandijk jaar 2001, gezamenlijke en herzien uitgave van de zendingen Operatie Mobilisatie en WEC, zeer aan te bevelen aan bidders voor de zendelingen.; ISBN 1-85078-357-8
-boek”Kinderen van de Opwekking” Vann Lane jaar 2000, ISBN 90-75226-34-9.
-boek”De Opwekking in Wales” Rick Joyner jaar 1994.
-boek “Een feest van Vuur” John Kilpatrick jaar 1999, ISBN 90 6823 024 7.
-video Rodney Howard-Brown, Jaap Edenhal augustus 2001.
-boek “De Zegen van de Vader” John Arnott 1999, ISBN 90 6823 023 9
-boek “Verfrissing in Sunderland” Ken en Lois Gott 1999, ISBN 90 6823 025 5.
Tenslotte dankt Ezra voor het uitblijven van de straf. Het razen van Ezra had wat volk op de been gebracht en bij hen stond Sechanja (de Heer woont in de tempel) te luisteren naar het hevige gebed. Ook Sechanja bekent schuld en ziet naar een uitweg: die vrouwen met al hun kinderen wegzenden. Hij vraagt dan aan Ezra om maatregelen te treffen en alle priesters en Levieten moesten een eed zweren en doen wat Sechanja voorstelde. Binnen de drie dagen moesten de Israëlieten zich melden bij de tempel of ze hoorden er niet meer bij. Het effect van zijn prediking is dramatisch (10,1-4) massale echtscheidingen en verstoting van kinderen. De vreemde vrouwen en hun kinderen worden verdreven. In de Tenach is dat een milde straf. Num.25 klinkt anders daar is de dood de straf voor de vreemdgangers.Het volk beaamt dat ze op grote schaal fouten hebben begaan (10,13). Precies moet uitgezocht worden wie zich hebben misdragen. Veel komt aan het licht. Door het familiehoofd werd er per familie een commissie aangesteld met het onderzoek naar vreemde huwelijken. De vaststellingen nam Ezra op in een lijst en we vinden er priesters, Levieten, tempelzangers, poortwachters en ook van het gewone volk. Hier komt berouw na zondebesef. Dit vormt een heel andere invalshoek.
Toch komt er een oproep van de priesters en van Ezra, om op het plein samen te komen. Want het is niet genoeg, er moet meer gebeuren. Met de zonden van het volk moet worden afgerekend door schuldbelijdenis. Om hun zonden te herkennen moeten zij onderwezen worden in de Bijbel (toenmalige Geschriften- de Thora of wet van God). Pas als Ezra en de priesters het uitleggen gedurende een aantal lange dagen, beginnen zij te beseffen, dat zij zondaars zijn en komen onder tranen tot schuldbelijdenis (zie het bijschrift bij de afbeelding).
Wij kunnen naar aanleiding van dit verhaal vaststellen, dat het gehoorzaam luisteren naar het Woord van God en naar de uitleg daarvan, ook ons op de knieën moet brengen. Wij hebben zelfs een streepje voor op de ballingen, want wij hebben de complete Bijbel, nog wel in gedrukte vorm en kunnen deze zelf lezen. Als wij dit meer en meer persoonlijk en samen zouden doen, dan hebben wij geen opwekking of verlangen naar een opwekking meer nodig. Dan nemen we deel aan een opwekking, dan zullen er tranen vloeien, tranen van berouw. Alleen noemen wij het dan geen opwekking, maar “ons normale christelijke leven!”
Geraadpleegde bronnen.
-video’s Joshua 1999.
-blad Charisma april en juni 2001.
-websites zie hierboven.
-boek “Operation World” Patrick Johnstone en Jason Mandijk jaar 2001, gezamenlijke en herzien uitgave van de zendingen Operatie Mobilisatie en WEC, zeer aan te bevelen aan bidders voor de zendelingen.; ISBN 1-85078-357-8
-boek”Kinderen van de Opwekking” Vann Lane jaar 2000, ISBN 90-75226-34-9.
-boek”De Opwekking in Wales” Rick Joyner jaar 1994.
-boek “Een feest van Vuur” John Kilpatrick jaar 1999, ISBN 90 6823 024 7.
-video Rodney Howard-Brown, Jaap Edenhal augustus 2001.
-boek “De Zegen van de Vader” John Arnott 1999, ISBN 90 6823 023 9
-boek “Verfrissing in Sunderland” Ken en Lois Gott 1999, ISBN 90 6823 025 5.