In Bijbels Optiek
Oorlog via de ruimte.
Betekenis van de maan.
De meeste mensen denken dat wat de NASA ons vertelt over haar ruimteprogramma de waarheid is. De honderden miljarden die besteed worden aan de verovering van de ruimte reiken verder dan ons zonnestelsel. De honger naar nieuwe grondstoffen en nieuwe werelden, gebaseerd op ziekelijke macht, houdt niet op. Terwijl de puinhopen op onze aarde hoger en hoger worden, reikt de hybris van de machtselite naar de maan, Mars, Venus, Jupiter, Saturnus en andere planeten.
Ginrich beloofde tijdens zijn verkiezingscampagne de NASA te zullen steunen met haar plannen om de maan te koloniseren, waar overigens ook China en Rusland volop mee bezig zijn. Volgens hem had op 14 januari 2004 G.W. Bush al in een toespraak beklemtoond hoe belangrijk het was om de maan te veroveren (zonder natuurlijk op de verborgen achtergronden in te gaan).
Betekenis van de maan.
De meeste mensen denken dat wat de NASA ons vertelt over haar ruimteprogramma de waarheid is. De honderden miljarden die besteed worden aan de verovering van de ruimte reiken verder dan ons zonnestelsel. De honger naar nieuwe grondstoffen en nieuwe werelden, gebaseerd op ziekelijke macht, houdt niet op. Terwijl de puinhopen op onze aarde hoger en hoger worden, reikt de hybris van de machtselite naar de maan, Mars, Venus, Jupiter, Saturnus en andere planeten.
Ginrich beloofde tijdens zijn verkiezingscampagne de NASA te zullen steunen met haar plannen om de maan te koloniseren, waar overigens ook China en Rusland volop mee bezig zijn. Volgens hem had op 14 januari 2004 G.W. Bush al in een toespraak beklemtoond hoe belangrijk het was om de maan te veroveren (zonder natuurlijk op de verborgen achtergronden in te gaan).
De maan (waarover ons lang niet alles wordt meegedeeld) neemt een absoluut strategische positie in ons zonnestelsel in. Van daaruit kan niet alleen via uiterst geavanceerde big brothertechnieken een perfecte controle over de aarde plaatsvinden.
De maan (waarover ons lang niet alles wordt meegedeeld) neemt een absoluut strategische positie in ons zonnestelsel in. Van daaruit kan niet alleen via uiterst geavanceerde big brothertechnieken een perfecte controle over de aarde plaatsvinden, maar ook ieder punt op de aarde in de kortst mogelijke tijd getroffen worden door zeer geavanceerde wapens (laserkanonnen en scalarwapens). Er wordt ons veel over de maan verzwegen.
H.G. Wells, de maan en de nieuwe wereldorde.
Veel over uiterst geavanceerde wapens kunnen we ontdekken in het werk van de bioloog H.G. Wells (1866-1946). Wells had gestudeerd bij T.H. Huxley, verdediger van Charles Darwins evolutieleer. Hij groeide uit tot een wereldvermaard auteur en werd gekozen tot voorzitter van de internationale schrijversorganisatie PEN, die zich inzette voor intellectuele vrijheid. Maar Wells was ook politicus. In die hoedanigheid oefende hij invloed uit op de presidenten Theodore Roosevelt en Franklin D. Roosevelt. Hij onderhield goede contacten met geheime diensten en was lid van de Fabian Society, een geheim genootschap dat aangesloten is op het wereldnetwerk van de machtselite en naar wereldsocialisme streeft. De Fabian Society is de verborgen kracht achter Labour, de Britse Arbeiderspartij. Symbool van de Fabian Society is een wolf in schaapskleren. Ook mensen als G.B. Shaw, Aldous Huxley, Bertrand Russell, Tony Blair, Robert E. Rubin (invloedrijk econoom, verbonden met Greenspan) en Peter Richard Orszag (directeur van het Nationaal Budget, adviseur van de gecrashte Centrale Bank van IJsland en voormalig adviseur van de Russische oligarchen) zijn er lid van. Een van de populaire thema’s van de Fabians is het ‘bevolkingsprobleem’ en de eugenetica.
‘Pas op voor de valse profeten, die naar jullie toe komen in schaapskleren, maar van binnen roofzuchtige wolven zijn. Aan hun vruchten zul je ze kennen. Men plukt toch geen druiven van doornstruiken en geen vijgen van distels?’ (Matthëus 7:15-16)
De maan (waarover ons lang niet alles wordt meegedeeld) neemt een absoluut strategische positie in ons zonnestelsel in. Van daaruit kan niet alleen via uiterst geavanceerde big brothertechnieken een perfecte controle over de aarde plaatsvinden, maar ook ieder punt op de aarde in de kortst mogelijke tijd getroffen worden door zeer geavanceerde wapens (laserkanonnen en scalarwapens). Er wordt ons veel over de maan verzwegen.
H.G. Wells, de maan en de nieuwe wereldorde.
Veel over uiterst geavanceerde wapens kunnen we ontdekken in het werk van de bioloog H.G. Wells (1866-1946). Wells had gestudeerd bij T.H. Huxley, verdediger van Charles Darwins evolutieleer. Hij groeide uit tot een wereldvermaard auteur en werd gekozen tot voorzitter van de internationale schrijversorganisatie PEN, die zich inzette voor intellectuele vrijheid. Maar Wells was ook politicus. In die hoedanigheid oefende hij invloed uit op de presidenten Theodore Roosevelt en Franklin D. Roosevelt. Hij onderhield goede contacten met geheime diensten en was lid van de Fabian Society, een geheim genootschap dat aangesloten is op het wereldnetwerk van de machtselite en naar wereldsocialisme streeft. De Fabian Society is de verborgen kracht achter Labour, de Britse Arbeiderspartij. Symbool van de Fabian Society is een wolf in schaapskleren. Ook mensen als G.B. Shaw, Aldous Huxley, Bertrand Russell, Tony Blair, Robert E. Rubin (invloedrijk econoom, verbonden met Greenspan) en Peter Richard Orszag (directeur van het Nationaal Budget, adviseur van de gecrashte Centrale Bank van IJsland en voormalig adviseur van de Russische oligarchen) zijn er lid van. Een van de populaire thema’s van de Fabians is het ‘bevolkingsprobleem’ en de eugenetica.
‘Pas op voor de valse profeten, die naar jullie toe komen in schaapskleren, maar van binnen roofzuchtige wolven zijn. Aan hun vruchten zul je ze kennen. Men plukt toch geen druiven van doornstruiken en geen vijgen van distels?’ (Matthëus 7:15-16)
Uit de sciencefictionromans van H.G. Wells, The Time Machine (1895), The War of the Worlds (1898), maar vooral The First Men in the Moon (1901), is af te leiden hoe belangrijk de maan en de planeet Mars voor de machtselite zijn. In zijn non-fiction schrijft hij openlijk over de omverwerping van de afzonderlijke staten en over het tot stand brengen van de nieuwe wereld orde en een wereldregering, zoals in The Open Conspiracy: Blueprints for a World Revolution (1928), The Shape of Things to Come: the Ultimate Revolution (1933) en The New World Order (1940).
Het werk van Wells ontvouwt het streven van de machtselite naar de heerschappij over de planeet aarde en haar plannen om uiteindelijk de ruimte te veroveren, waarbij de maan en Mars een bijzondere plaats innemen. Het middel om die plannen te realiseren is de oprichting van de wereldregering. In The Open Conspiracy houdt hij een pleidooi voor het wereldburgerschap en voor een wereldregering om te voorkomen dat de mensheid zichzelf vernietigt. Hoewel hoofdzakelijk sciencefictionschrijver, was Wells uitermate goed op de hoogte van de plannen van de machtselite.
De maan als springplank.
In het boek Mit dem Mond zur Weltherrschaft. Geheime Missionen im All van G.F.L. Stanglmeier & A. Liebe wordt duidelijk gemaakt dat de wedloop om de heerschappij van de maan als springplank naar de verovering van de ruimte al jaren in volle gang is. Achter de coulissen van het Internationale Ruimtestation (ISS) en Space Shuttle spelen zich ongelooflijke dingen af, waar de burger geen enkele weet van heeft.
Civiele ruimtevaartautoriteiten werken nauw samen met (militaire) geheime diensten, waarbij vooral Amerika, Rusland en China in razendsnel tempo alles op alles zetten om de maan in bezit te nemen als beste strategische plek in ons zonnestelsel, als springplank naar andere planeten en sterrenstelsels. Zo werken de Amerikanen en Russen al vanaf circa 1922 aan een plan om gezamenlijk de maan te bezetten. Een van deze geheime projecten was de ruimtevaarttuig ‘Dwa Orla’ (Twee Adelaars) aan het eind van de vorige eeuw. (2008, blz. 253-259)
Wie nog de illusie heeft dat ‘starwars’ alleen maar iets met de aarde hebben te maken, zal zijn visie grondig moeten herzien. Menig Amerikaanse piloot en astronaut (Neil A. Armstrong, Edwin Aldrin, Michael Collins, Edgar Mitchell, Gordon Cooper, Clarck McClelland, maar ook Russische astronauten (zoals Vladimir Kovalenok, Gennady Strekalov en Gennady Manakov) en piloot Pavel Popovich hebben het stilzwijgen doorbroken en vertellen over hun ervaringen met buitenaardse dimensies. Nogal wat astronauten zijn overigens vrijmetselaar.
Ruimtevaartwetenschapper Chatelain: interventie van astronauten.
Maurice Chatelain, ruimtevaartwetenschapper, medeontwerper van het ruimteschip Apollo en Chef Communicatie voor de Apollo-maanmissies bij de NASA, is van mening dat er talloze boodschappen op aarde zijn nagelaten door ufo’s en dat de meeste Amerikaanse ruimtevluchten, van Mercurius en Gemini tot Apollo, gevolgd werden door onbekende ruimteschepen, die wel eens afkomstig zouden kunnen zijn van een andere beschaving in de ruimte en reeds bases op de maan hebben.
Uit eigen ervaring kent hij de spot en tegenwerking vanuit de gevestigde wetenschap. Volgens Chatelain kunnen de talloze raadsels over de ‘nagelaten boodschappen’ alleen maar opgelost worden vanuit de uitleg dat er ooit een ‘interventie van astronauten vanuit een andere wereld’ heeft plaatsgevonden om op aarde een nieuw menselijk ras te scheppen naar hún beeld. Hoewel dit verhaal dieper reikt dan in het boek besproken wordt, blijkt het een groot taboe te zijn om dit soort ideeën binnen de wetenschap naar voren te brengen. Soms moet men eerst met pensioen zijn om daar dieper op in te durven gaan.
Het werk van Wells ontvouwt het streven van de machtselite naar de heerschappij over de planeet aarde en haar plannen om uiteindelijk de ruimte te veroveren, waarbij de maan en Mars een bijzondere plaats innemen. Het middel om die plannen te realiseren is de oprichting van de wereldregering. In The Open Conspiracy houdt hij een pleidooi voor het wereldburgerschap en voor een wereldregering om te voorkomen dat de mensheid zichzelf vernietigt. Hoewel hoofdzakelijk sciencefictionschrijver, was Wells uitermate goed op de hoogte van de plannen van de machtselite.
De maan als springplank.
In het boek Mit dem Mond zur Weltherrschaft. Geheime Missionen im All van G.F.L. Stanglmeier & A. Liebe wordt duidelijk gemaakt dat de wedloop om de heerschappij van de maan als springplank naar de verovering van de ruimte al jaren in volle gang is. Achter de coulissen van het Internationale Ruimtestation (ISS) en Space Shuttle spelen zich ongelooflijke dingen af, waar de burger geen enkele weet van heeft.
Civiele ruimtevaartautoriteiten werken nauw samen met (militaire) geheime diensten, waarbij vooral Amerika, Rusland en China in razendsnel tempo alles op alles zetten om de maan in bezit te nemen als beste strategische plek in ons zonnestelsel, als springplank naar andere planeten en sterrenstelsels. Zo werken de Amerikanen en Russen al vanaf circa 1922 aan een plan om gezamenlijk de maan te bezetten. Een van deze geheime projecten was de ruimtevaarttuig ‘Dwa Orla’ (Twee Adelaars) aan het eind van de vorige eeuw. (2008, blz. 253-259)
Wie nog de illusie heeft dat ‘starwars’ alleen maar iets met de aarde hebben te maken, zal zijn visie grondig moeten herzien. Menig Amerikaanse piloot en astronaut (Neil A. Armstrong, Edwin Aldrin, Michael Collins, Edgar Mitchell, Gordon Cooper, Clarck McClelland, maar ook Russische astronauten (zoals Vladimir Kovalenok, Gennady Strekalov en Gennady Manakov) en piloot Pavel Popovich hebben het stilzwijgen doorbroken en vertellen over hun ervaringen met buitenaardse dimensies. Nogal wat astronauten zijn overigens vrijmetselaar.
Ruimtevaartwetenschapper Chatelain: interventie van astronauten.
Maurice Chatelain, ruimtevaartwetenschapper, medeontwerper van het ruimteschip Apollo en Chef Communicatie voor de Apollo-maanmissies bij de NASA, is van mening dat er talloze boodschappen op aarde zijn nagelaten door ufo’s en dat de meeste Amerikaanse ruimtevluchten, van Mercurius en Gemini tot Apollo, gevolgd werden door onbekende ruimteschepen, die wel eens afkomstig zouden kunnen zijn van een andere beschaving in de ruimte en reeds bases op de maan hebben.
Uit eigen ervaring kent hij de spot en tegenwerking vanuit de gevestigde wetenschap. Volgens Chatelain kunnen de talloze raadsels over de ‘nagelaten boodschappen’ alleen maar opgelost worden vanuit de uitleg dat er ooit een ‘interventie van astronauten vanuit een andere wereld’ heeft plaatsgevonden om op aarde een nieuw menselijk ras te scheppen naar hún beeld. Hoewel dit verhaal dieper reikt dan in het boek besproken wordt, blijkt het een groot taboe te zijn om dit soort ideeën binnen de wetenschap naar voren te brengen. Soms moet men eerst met pensioen zijn om daar dieper op in te durven gaan.
Chatelain, een schuilnaam?
Ruimtevaartdeskundige Piet Smolders: ‘… met de billen bloot’.
Ruimtevaartdeskundige Piet Smolders, auteur van het prachtig geïllustreerde boek 50 jaar ruimtevaart. De complete geschiedenis. In het spoor van Spoetnik (2007), blijkt in zijn boek Geen mythe maar werkelijkheid een ruime opvatting te hebben. Alhoewel hij het werk van bestsellerauteur Erich Von Däniken kritisch bekijkt, concludeert hij ‘… dat Von Däniken nog niet zo gek is’. En in zijn ‘Woord vooraf’ schrijft hij: ‘Sinds mijn pensionering als hoofd van het Artis Planetarium is de situatie voor mij veranderd. Ik ben me meer gaan concentreren op het thema buitenaards bezoek en religie en het mogelijke verband daartussen, zonder overigens de ruimtevaart vaarwel te zeggen. Mijn conclusie is nu dat de wetenschappers met de billen bloot moeten. Er zijn te veel serieuze verslagen van betrouwbare mensen om die achteloos weg te wuiven. En het is daarbij niet nodig alle – vaak onzinnige – ufo-verhalen te analyseren. Een paar serieus lijkende gevallen zouden al aanleiding kunnen zijn voor gedegen onderzoek en verrassende conclusies. (…) Zet ik met de conclusies die ik trek in dit boek mijn reputatie op het spel? Misschien. Dat moet dan maar. Voor mezelf weet ik dat ik nog steeds dezelfde nuchtere Piet Smolders ben, die zich geen knollen voor citroenen laat verkopen.’
‘De mens heeft niet het laatste woord. Daarom is nederigheid geboden. Er is veel voor te zeggen dat de wereldbeschouwing van indianen en Aboriginals ver verheven is boven die van ons “moderne” mensen. God en natuur zijn één.’ (blz. 152)
Von Däniken ‘nog niet zo gek’.
Josef Blumrich, hoofdingenieur van de NASA en betrokken bij het ontwerp van het Skylab en de Spaceshuttle, moest zijn spottend commentaar op Von Dänikens uitleg van het visioen van Ezechiël, beschreven in diens bestseller Waren de goden kosmonauten? Herinneringen aan de toekomst, herzien. Von Däniken beschrijft hierin onder andere het visioen van Ezechiël (Ezechiël 1-3:15), waarin hij ‘de Heerlijkheid van Jahwe’, die ‘straalt en glanst’ en die met veel ‘geruis’ en ‘geraas’ (…) ‘een reusachtige wolk woestijnzand doet opstuiven’, uitlegt als ‘een vliegend voertuig’ met technische uitvindingen.
In het indrukwekkende boek Da tat sich der Himmel auf. Die Begegnung des Propheten Ezechiel mit ausserirdischer Intelligenz concludeert Blumrich dat Von Däniken het toch bij het juiste eind had en dat het hier om een uiterst geavanceerd ruimteschip gaat. Hij was te bevooroordeeld, te kortzichtig geweest. ‘Want niet ontkenning, maar onderzoek, niet kortzichtigheid, maar verdraagzaamheid, en niet scheiding, maar samenwerking leiden tot vooruitgang. Het is niet onze opgave aan het onmogelijke vast te houden, maar mogelijkheden te vinden.’ (2003, blz. 179).
Ruimtevaartdeskundige Piet Smolders: ‘… met de billen bloot’.
Ruimtevaartdeskundige Piet Smolders, auteur van het prachtig geïllustreerde boek 50 jaar ruimtevaart. De complete geschiedenis. In het spoor van Spoetnik (2007), blijkt in zijn boek Geen mythe maar werkelijkheid een ruime opvatting te hebben. Alhoewel hij het werk van bestsellerauteur Erich Von Däniken kritisch bekijkt, concludeert hij ‘… dat Von Däniken nog niet zo gek is’. En in zijn ‘Woord vooraf’ schrijft hij: ‘Sinds mijn pensionering als hoofd van het Artis Planetarium is de situatie voor mij veranderd. Ik ben me meer gaan concentreren op het thema buitenaards bezoek en religie en het mogelijke verband daartussen, zonder overigens de ruimtevaart vaarwel te zeggen. Mijn conclusie is nu dat de wetenschappers met de billen bloot moeten. Er zijn te veel serieuze verslagen van betrouwbare mensen om die achteloos weg te wuiven. En het is daarbij niet nodig alle – vaak onzinnige – ufo-verhalen te analyseren. Een paar serieus lijkende gevallen zouden al aanleiding kunnen zijn voor gedegen onderzoek en verrassende conclusies. (…) Zet ik met de conclusies die ik trek in dit boek mijn reputatie op het spel? Misschien. Dat moet dan maar. Voor mezelf weet ik dat ik nog steeds dezelfde nuchtere Piet Smolders ben, die zich geen knollen voor citroenen laat verkopen.’
‘De mens heeft niet het laatste woord. Daarom is nederigheid geboden. Er is veel voor te zeggen dat de wereldbeschouwing van indianen en Aboriginals ver verheven is boven die van ons “moderne” mensen. God en natuur zijn één.’ (blz. 152)
Von Däniken ‘nog niet zo gek’.
Josef Blumrich, hoofdingenieur van de NASA en betrokken bij het ontwerp van het Skylab en de Spaceshuttle, moest zijn spottend commentaar op Von Dänikens uitleg van het visioen van Ezechiël, beschreven in diens bestseller Waren de goden kosmonauten? Herinneringen aan de toekomst, herzien. Von Däniken beschrijft hierin onder andere het visioen van Ezechiël (Ezechiël 1-3:15), waarin hij ‘de Heerlijkheid van Jahwe’, die ‘straalt en glanst’ en die met veel ‘geruis’ en ‘geraas’ (…) ‘een reusachtige wolk woestijnzand doet opstuiven’, uitlegt als ‘een vliegend voertuig’ met technische uitvindingen.
In het indrukwekkende boek Da tat sich der Himmel auf. Die Begegnung des Propheten Ezechiel mit ausserirdischer Intelligenz concludeert Blumrich dat Von Däniken het toch bij het juiste eind had en dat het hier om een uiterst geavanceerd ruimteschip gaat. Hij was te bevooroordeeld, te kortzichtig geweest. ‘Want niet ontkenning, maar onderzoek, niet kortzichtigheid, maar verdraagzaamheid, en niet scheiding, maar samenwerking leiden tot vooruitgang. Het is niet onze opgave aan het onmogelijke vast te houden, maar mogelijkheden te vinden.’ (2003, blz. 179).
Govert Schilling: ‘flauwekul’ en ‘broodje-aap-verhaal’.
Govert Schilling, wetenschapsjournalist en vooral bekend om zijn toegankelijke beschouwingen, artikelen, columns en boeken over sterrenkunde, spreekt in zijn boek De jacht op Planeet X. Sterrenkundigen ontdekken de buitendelen van het zonnestelsel nogal badinerend over onderwerpen als de kleitabletten, godenastronauten, Nibiru (‘een niet bestaande planeet’) en de Mayakalender. Woorden als ‘larietheorie’, ‘flauwekul’, ‘complotverhalen’, ‘samenzweringstheorieën’, ‘broodje-aapverhaal’ gebruikt hij graag met betrekking tot dit soort onderwerpen. Wat mensen als Zecharia Sitchin, Immanuel Velikovsky en Erich von Däniken publiceren, valt voor Schilling onder de categorie ‘pseudowetenschap van de bovenste plank’. ‘Eén deel Velikovsky, één deel von Däniken, een vleugje Bijbelexegese en een mespuntje new age – zie daar het recept voor Sitchins Nibiru-schotel’.
Met zijn vlotte pen gooit Schilling alles op één hoop. ‘Wetenschappers zijn gewend aan argumenten en gevolgtrekkingen, aan rede en logica.’ (2007, blz. 104) Inderdaad, wetenschappers. Maar de wetenschap heeft al heel wat keren haar standpunten moeten herzien en niet in het minst de wetenschap der astronomie. Voordat men er erg in heeft, staan er weer nieuwe hogepriesters op die anderen dicteren wat je binnen de wetenschapskerk moet geloven en wat niet. Werkelijke wetenschappers staan open voor alles. Ze onderzoeken ook dingen die hen twijfelachtig of vreemd voorkomen zonder een vooringenomen standpunt (of een verborgen agenda). Pas na gedegen onderzoek kunnen er dan (voorlopige) conclusies worden getrokken. Zo niet, dan is het pad voor een wetenschappelijke inquisitie geëffend en de ‘heksenjacht’ geopend op hen die ‘afwijken’ van ‘rede en logica’, nog steeds de enige heersende norm binnen de ivoren toren van de wetenschap.
Coen Vermeeren en ufo’s.
Als Coen Vermeeren, hoofddocent aan de faculteit Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek en hoofd van Studium Generale van de Technische Universiteit Delft anno 2012 in de openbaarheid brengt dat hij ufo’s heeft gezien en van mening is dat aliens over revolutionaire technologieën beschikken die de problemen op aarde, zoals klimaatverandering en energie, zouden kunnen oplossen, dan is het ‘wetenschappelijk hek’ van de dam. Of Coen Vermeeren alles letterlijk gezegd heeft wat de kranten schrijven, kan men niet beoordelen.
In ieder geval veroorzaakten zijn uitspraken niet alleen binnen de TU Delft een enorm tumult, omdat men zich zorgen maakt om het ‘wetenschappelijk imago’ van de universiteit, ook buiten de universiteit ontstond commotie. Stichting Scepsis en de media wierpen zich op het onderwerp.
Govert Schilling, wetenschapsjournalist en vooral bekend om zijn toegankelijke beschouwingen, artikelen, columns en boeken over sterrenkunde, spreekt in zijn boek De jacht op Planeet X. Sterrenkundigen ontdekken de buitendelen van het zonnestelsel nogal badinerend over onderwerpen als de kleitabletten, godenastronauten, Nibiru (‘een niet bestaande planeet’) en de Mayakalender. Woorden als ‘larietheorie’, ‘flauwekul’, ‘complotverhalen’, ‘samenzweringstheorieën’, ‘broodje-aapverhaal’ gebruikt hij graag met betrekking tot dit soort onderwerpen. Wat mensen als Zecharia Sitchin, Immanuel Velikovsky en Erich von Däniken publiceren, valt voor Schilling onder de categorie ‘pseudowetenschap van de bovenste plank’. ‘Eén deel Velikovsky, één deel von Däniken, een vleugje Bijbelexegese en een mespuntje new age – zie daar het recept voor Sitchins Nibiru-schotel’.
Met zijn vlotte pen gooit Schilling alles op één hoop. ‘Wetenschappers zijn gewend aan argumenten en gevolgtrekkingen, aan rede en logica.’ (2007, blz. 104) Inderdaad, wetenschappers. Maar de wetenschap heeft al heel wat keren haar standpunten moeten herzien en niet in het minst de wetenschap der astronomie. Voordat men er erg in heeft, staan er weer nieuwe hogepriesters op die anderen dicteren wat je binnen de wetenschapskerk moet geloven en wat niet. Werkelijke wetenschappers staan open voor alles. Ze onderzoeken ook dingen die hen twijfelachtig of vreemd voorkomen zonder een vooringenomen standpunt (of een verborgen agenda). Pas na gedegen onderzoek kunnen er dan (voorlopige) conclusies worden getrokken. Zo niet, dan is het pad voor een wetenschappelijke inquisitie geëffend en de ‘heksenjacht’ geopend op hen die ‘afwijken’ van ‘rede en logica’, nog steeds de enige heersende norm binnen de ivoren toren van de wetenschap.
Coen Vermeeren en ufo’s.
Als Coen Vermeeren, hoofddocent aan de faculteit Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek en hoofd van Studium Generale van de Technische Universiteit Delft anno 2012 in de openbaarheid brengt dat hij ufo’s heeft gezien en van mening is dat aliens over revolutionaire technologieën beschikken die de problemen op aarde, zoals klimaatverandering en energie, zouden kunnen oplossen, dan is het ‘wetenschappelijk hek’ van de dam. Of Coen Vermeeren alles letterlijk gezegd heeft wat de kranten schrijven, kan men niet beoordelen.
In ieder geval veroorzaakten zijn uitspraken niet alleen binnen de TU Delft een enorm tumult, omdat men zich zorgen maakt om het ‘wetenschappelijk imago’ van de universiteit, ook buiten de universiteit ontstond commotie. Stichting Scepsis en de media wierpen zich op het onderwerp.
Nogal wat mensen denken dat ufo’s tot de wereld van sciencefiction behoren en dus niet bestaan (logica!). Sommigen zeggen dat ze er niet in geloven, omdat ze nog nooit een ufo hebben gezien (logica!). Dat de meeste mensen in de vierentwintig uur van een etmaal nauwelijks naar de hemel kijken, is tekenend. Zouden ze te veel gebonden zijn aan aardse zorgen? Volgens menig wetenschapper aan de TU Delft gaat Coen Vermeeren te ver.
Dap Hartmann en de ‘ufo-gekken’.
Astronoom en universitair docent aan de TU Delft en publicist Dap Hartmann verliet de redactieraad van Studium Generale. Onderwerpen als graancirkels, complottheorieën over de ware toedracht van 9/11, vrije energie (perpetuum mobile), het ging hem allemaal te ver.
Dap Hartmann en de ‘ufo-gekken’.
Astronoom en universitair docent aan de TU Delft en publicist Dap Hartmann verliet de redactieraad van Studium Generale. Onderwerpen als graancirkels, complottheorieën over de ware toedracht van 9/11, vrije energie (perpetuum mobile), het ging hem allemaal te ver.
Astronoom en universitair docent aan de TU Delft en publicist Dap Hartmann verliet de redactieraad van Studium Generale. Onderwerpen als graancirkels, complottheorieën over de ware toedracht van 9/11, vrije energie (perpetuum mobile), het ging hem allemaal te ver.
Hartmann twijfelt niet aan de mogelijkheid van buitenaards leven, integendeel. Maar hij is van mening dat er tot nu toe nog geen enkel tastbaar bewijs is gevonden voor buitenaards leven en dat er sprake is van een ‘ongefundeerde obsessie van “ufo-gekken” die beweren dat buitenaardse wezens in hun ufo’s de aarde regelmatig bezoeken. Het “bewijs” daarvoor bestaat voornamelijk uit buitensporige fantasie en krankzinnige paranoia.’ Natuurlijk is er ook op dit gebied veel kaf onder het koren.
Hartmann twijfelt niet aan de mogelijkheid van buitenaards leven, integendeel. Maar hij is van mening dat er tot nu toe nog geen enkel tastbaar bewijs is gevonden voor buitenaards leven en dat er sprake is van een ‘ongefundeerde obsessie van “ufo-gekken” die beweren dat buitenaardse wezens in hun ufo’s de aarde regelmatig bezoeken. Het “bewijs” daarvoor bestaat voornamelijk uit buitensporige fantasie en krankzinnige paranoia.’ Natuurlijk is er ook op dit gebied veel kaf onder het koren.
Dap Hartman.
De TU Delft heeft inmiddels Coen Vermeeren in zijn functie van universitair hoofddocent en hoofd Studium Generale onder curatele gesteld. Hij mag voortaan, schrijft Hartmann, ‘niet meer dergelijke nonsens verkondigen. Vermeeren gaat echter vrolijk door, en beroept zich op de vrijheid van meningsuiting. Ook spreekt hij van een internationaal complot waarbij de overheden van Nederland en de Verenigde Staten hem tegenwerken om de waarheid openbaar te maken.’ En aansluitend op een uitlating van Coen Vermeeren in De Telegraaf, ‘Als wetenschapper steek je je nek uit als je zegt dat ufo’s bestaan. Ik durf het publiekelijk te zeggen’, eindigt Hartmann zijn artikel: ‘Dat maakt hem tot een held binnen de ufo-gemeenschap maar tot een malloot binnen de wetenschap (…) Ufo-gekken mogen best vrij rondlopen, maar niet als wetenschappelijk medewerker aan een gerenommeerde universiteit.’
De TU Delft heeft inmiddels Coen Vermeeren in zijn functie van universitair hoofddocent en hoofd Studium Generale onder curatele gesteld. Hij mag voortaan, schrijft Hartmann, ‘niet meer dergelijke nonsens verkondigen. Vermeeren gaat echter vrolijk door, en beroept zich op de vrijheid van meningsuiting. Ook spreekt hij van een internationaal complot waarbij de overheden van Nederland en de Verenigde Staten hem tegenwerken om de waarheid openbaar te maken.’ En aansluitend op een uitlating van Coen Vermeeren in De Telegraaf, ‘Als wetenschapper steek je je nek uit als je zegt dat ufo’s bestaan. Ik durf het publiekelijk te zeggen’, eindigt Hartmann zijn artikel: ‘Dat maakt hem tot een held binnen de ufo-gemeenschap maar tot een malloot binnen de wetenschap (…) Ufo-gekken mogen best vrij rondlopen, maar niet als wetenschappelijk medewerker aan een gerenommeerde universiteit.’
Dr. Coen Vermeeren.
Maar Coen Vermeeren wordt niet alleen geattaqueerd, er is ook veel steun voor zijn visie en voor hetgeen hij onderzoekt en ervaart.
Als het om onderwerpen gaat waarover nieuwe dingen ontdekt worden, worden die door de wetenschap meestal gebagatelliseerd: ‘het verschijnsel bestaat niet, want de wetenschappelijke bewijzen ontbreken’. Omdat men de ervaring niet kent of de waarneming niet heeft gedaan of niet bereid is de waarnemingen van anderen te onderzoeken, blijft er maar één ding over: op de persoon spelen en niet op wat hij naar voren brengt.
Door de geschiedenis heen is deze afleidingsmethode standaard bij nieuwe ontdekkingen. Kijk alleen maar eens naar het aantal wetenschappers met radicaal andere visies die de laatste twee eeuwen binnen de astronomie verketterd zijn. De kwestie Galileo is daar natuurlijk maar één voorbeeld van. Men leze het meesterwerk van de historicus John L. Heilbron, Galileo, waarin ook voor niet-specialisten veel lezenswaardige zaken staan. (2010)
Er is meer tussen hemel en aarde dan wij vaak menen.
Maar Coen Vermeeren wordt niet alleen geattaqueerd, er is ook veel steun voor zijn visie en voor hetgeen hij onderzoekt en ervaart.
Als het om onderwerpen gaat waarover nieuwe dingen ontdekt worden, worden die door de wetenschap meestal gebagatelliseerd: ‘het verschijnsel bestaat niet, want de wetenschappelijke bewijzen ontbreken’. Omdat men de ervaring niet kent of de waarneming niet heeft gedaan of niet bereid is de waarnemingen van anderen te onderzoeken, blijft er maar één ding over: op de persoon spelen en niet op wat hij naar voren brengt.
Door de geschiedenis heen is deze afleidingsmethode standaard bij nieuwe ontdekkingen. Kijk alleen maar eens naar het aantal wetenschappers met radicaal andere visies die de laatste twee eeuwen binnen de astronomie verketterd zijn. De kwestie Galileo is daar natuurlijk maar één voorbeeld van. Men leze het meesterwerk van de historicus John L. Heilbron, Galileo, waarin ook voor niet-specialisten veel lezenswaardige zaken staan. (2010)
Er is meer tussen hemel en aarde dan wij vaak menen.
Galileo Galilei.
Coen Vermeeren getuigt van moed om vernieuwende elementen binnen de wetenschap te brengen. Het zou wel eens kunnen zijn dat zij die hem nu verketteren over een poosje zelf gezien worden als ketters, die al veel te lang oude en achterhaalde standpunten verkondigen die uitsluitend gebaseerd zijn op ‘rede en logica’.
Over het onderwerp ufo’s zijn honderden boeken gepubliceerd, waaronder een aantal zeer serieuze werken.
Zijn de astronomen, astrofysici en ruimtevaartdeskundigen van de universiteit Delft en Stichting Scepsis op de hoogte van bijvoorbeeld de getuigenverslagen met betrekking tot buitenaardse ruimtevaartuigen, nieuwe technologieën van buitenaardsen, de geheime agenda achter Star Wars, regeringsdocumenten waaruit blijkt dat ufo’s bestaan, maar die meer dan vijftig jaar geheim zijn gehouden? Ze zijn door de arts Steven M. Greer verzameld in Disclosure. Military and Government Witnesses Reveal the Greatest Secrets in Modern History. (2001) En dit is dan nog maar één van de vele gedegen documenten.
De Engelse natuurfilosoof en wiskundige Sir Isaac Newton (1642-1727), die in zijn tijd gezien werd als de meest vooraanstaande wetenschapper en die lid van het parlement was, ontdekte de wet van de zwaartekracht in 1665 heus niet alleen maar omdat hij in zijn tuin een appel van een boom zag vallen. Hij was goed thuis in de alchemie en de hermetische filosofie, waarin hij veel inspiratie vond en verkeerde vaak in kringen van bevriende vrijmetselaars. Newton werd in zijn tijd echter ook menigmaal bespot in toneelstukken en kreeg herhaaldelijk te horen dat het beter was om niet over ‘pseudo-wetenschap’ te praten. Ook C.G. Jung hield zich diepgaand met de ‘pseudo-wetenschap’ der alchemie bezig.
Coen Vermeeren getuigt van moed om vernieuwende elementen binnen de wetenschap te brengen. Het zou wel eens kunnen zijn dat zij die hem nu verketteren over een poosje zelf gezien worden als ketters, die al veel te lang oude en achterhaalde standpunten verkondigen die uitsluitend gebaseerd zijn op ‘rede en logica’.
Over het onderwerp ufo’s zijn honderden boeken gepubliceerd, waaronder een aantal zeer serieuze werken.
Zijn de astronomen, astrofysici en ruimtevaartdeskundigen van de universiteit Delft en Stichting Scepsis op de hoogte van bijvoorbeeld de getuigenverslagen met betrekking tot buitenaardse ruimtevaartuigen, nieuwe technologieën van buitenaardsen, de geheime agenda achter Star Wars, regeringsdocumenten waaruit blijkt dat ufo’s bestaan, maar die meer dan vijftig jaar geheim zijn gehouden? Ze zijn door de arts Steven M. Greer verzameld in Disclosure. Military and Government Witnesses Reveal the Greatest Secrets in Modern History. (2001) En dit is dan nog maar één van de vele gedegen documenten.
De Engelse natuurfilosoof en wiskundige Sir Isaac Newton (1642-1727), die in zijn tijd gezien werd als de meest vooraanstaande wetenschapper en die lid van het parlement was, ontdekte de wet van de zwaartekracht in 1665 heus niet alleen maar omdat hij in zijn tuin een appel van een boom zag vallen. Hij was goed thuis in de alchemie en de hermetische filosofie, waarin hij veel inspiratie vond en verkeerde vaak in kringen van bevriende vrijmetselaars. Newton werd in zijn tijd echter ook menigmaal bespot in toneelstukken en kreeg herhaaldelijk te horen dat het beter was om niet over ‘pseudo-wetenschap’ te praten. Ook C.G. Jung hield zich diepgaand met de ‘pseudo-wetenschap’ der alchemie bezig.
Dolan's boek over UFO's.
Planetoïde Coen Vermeeren?
Er zijn inmiddels duizenden ‘ufo-gekken’. Misschien binnenkort wel zoveel, dat ze in de meerderheid zijn, wat ze trouwens niet het recht op gelijk geeft, maar wat wel een aansporing voor de ‘niet-malloten’ zou moeten zijn om het ufofenomeen serieus te (blijven) onderzoeken.
Misschien wordt er over niet al te lange tijd een planetoïde naar Coen Vemeeren genoemd, zoals de in 1971 ontdekte planetoïde ‘nummer 10251’ op voordracht van Dap Hartmann door de International Astronomical Union (IAU) werd omgedoopt tot ‘planetoïde Mulisch’ (of de asteroïde ‘nummer 19920G’ herdoopt werd tot Pauldavies).
Dap Hartmann stond in Mulisch’ boek De ontdekking van de hemel model voor de uit Sydney afkomstige jongere collega van Max Delius, de hoofdpersoon uit het boek, die astronomisch onderzoek doet bij de radiosterrenwacht in Dwingeloo. Net als Umberto Eco en Dan Brown, bezocht ook Harry Mulisch de Bibliotheca Philosophica Hermetica in Amsterdam om onderzoek te doen naar de hermetische wijsheid.
Fred Hoyle: evolutie vanuit de ruimte en de relatie biologie en astronomie.
Astronoom Fred Hoyle baarde op 12 januari 1982 met zijn lezing ‘Evolution From Space’ aan het Royal Institute in Londen groot opzien. Hierin zei hij dat de evolutietheorie van Darwin volstrekt onvoldoende of in het geheel niet geschikt was om het ontstaan van het leven op aarde te begrijpen. Hij geeft scherpe kritiek op de ‘natuurlijke selectieleer’, wijst op het afwezig zijn van voldoende fossielen die de ‘missing links’ kunnen aantonen tussen de diverse soorten en acht de ‘struggle for survivalwet’ onvoldoende om bijvoorbeeld geniale mensen te kunnen verklaren, zoals Mozart, Shakespeare of Carl Friedrich Gauss.
Met betrekking tot het ontstaan van leven op aarde hield Hoyle in deze lezing een pleidooi voor het zoeken naar een buitenaardse oorsprong van bepaalde micro-organismen, die zijns inziens uit interstellaire stof op aarde zijn terechtgekomen of door kometen die ons zonnestelsel doorkruisen.
Planetoïde Coen Vermeeren?
Er zijn inmiddels duizenden ‘ufo-gekken’. Misschien binnenkort wel zoveel, dat ze in de meerderheid zijn, wat ze trouwens niet het recht op gelijk geeft, maar wat wel een aansporing voor de ‘niet-malloten’ zou moeten zijn om het ufofenomeen serieus te (blijven) onderzoeken.
Misschien wordt er over niet al te lange tijd een planetoïde naar Coen Vemeeren genoemd, zoals de in 1971 ontdekte planetoïde ‘nummer 10251’ op voordracht van Dap Hartmann door de International Astronomical Union (IAU) werd omgedoopt tot ‘planetoïde Mulisch’ (of de asteroïde ‘nummer 19920G’ herdoopt werd tot Pauldavies).
Dap Hartmann stond in Mulisch’ boek De ontdekking van de hemel model voor de uit Sydney afkomstige jongere collega van Max Delius, de hoofdpersoon uit het boek, die astronomisch onderzoek doet bij de radiosterrenwacht in Dwingeloo. Net als Umberto Eco en Dan Brown, bezocht ook Harry Mulisch de Bibliotheca Philosophica Hermetica in Amsterdam om onderzoek te doen naar de hermetische wijsheid.
Fred Hoyle: evolutie vanuit de ruimte en de relatie biologie en astronomie.
Astronoom Fred Hoyle baarde op 12 januari 1982 met zijn lezing ‘Evolution From Space’ aan het Royal Institute in Londen groot opzien. Hierin zei hij dat de evolutietheorie van Darwin volstrekt onvoldoende of in het geheel niet geschikt was om het ontstaan van het leven op aarde te begrijpen. Hij geeft scherpe kritiek op de ‘natuurlijke selectieleer’, wijst op het afwezig zijn van voldoende fossielen die de ‘missing links’ kunnen aantonen tussen de diverse soorten en acht de ‘struggle for survivalwet’ onvoldoende om bijvoorbeeld geniale mensen te kunnen verklaren, zoals Mozart, Shakespeare of Carl Friedrich Gauss.
Met betrekking tot het ontstaan van leven op aarde hield Hoyle in deze lezing een pleidooi voor het zoeken naar een buitenaardse oorsprong van bepaalde micro-organismen, die zijns inziens uit interstellaire stof op aarde zijn terechtgekomen of door kometen die ons zonnestelsel doorkruisen.
Fred Hoyle.
In ‘The Relation of Biology to Astronomy’ (een openbare lezing, gegeven in Cardiff, Wales, op 15 april 1980) merkt Hoyle op: ‘Wat misschien wel de grootste mythe binnen de biologie zou kunnen zijn, is dat de evolutie door middel van natuurlijke selectie de oorsprong van de soorten, klassen en ordes van planten en dieren verklaart. Er zijn ongetwijfeld genoeg voorbeelden van kleine evolutionaire veranderingen die door natuurlijke selectie zijn veroorzaakt, en op grond van deze kleine veranderingen wordt verondersteld dat de grotere veranderingen op gelijke wijze veroorzaakt zijn. Deze veronderstelling is een dogma geworden. Volgens Hoyle is een veel grotere visie nodig. Misschien bedoelde hij een Schepper, zoals de Bijbel toch naar voren brengt, die al de intelligente processen in het heelal, maar vooral op onze planeet in wderking heeft gesteld.
In ‘The Relation of Biology to Astronomy’ (een openbare lezing, gegeven in Cardiff, Wales, op 15 april 1980) merkt Hoyle op: ‘Wat misschien wel de grootste mythe binnen de biologie zou kunnen zijn, is dat de evolutie door middel van natuurlijke selectie de oorsprong van de soorten, klassen en ordes van planten en dieren verklaart. Er zijn ongetwijfeld genoeg voorbeelden van kleine evolutionaire veranderingen die door natuurlijke selectie zijn veroorzaakt, en op grond van deze kleine veranderingen wordt verondersteld dat de grotere veranderingen op gelijke wijze veroorzaakt zijn. Deze veronderstelling is een dogma geworden. Volgens Hoyle is een veel grotere visie nodig. Misschien bedoelde hij een Schepper, zoals de Bijbel toch naar voren brengt, die al de intelligente processen in het heelal, maar vooral op onze planeet in wderking heeft gesteld.
De Bijbel noemt God als de Schepper, die al de intelligente processen in het heelal, maar vooral op onze planeet in werking heeft gesteld.
Kosmisch toetje: multiversum, Hawking en Kaku.
Inmiddels wordt het aantal planeten dat leven kan (??) bevatten al op zes biljoen geschat, waarbij gelijkvormig leven, andere vormen van leven, hoger ontwikkeld of lager ontwikkeld leven tot de mogelijkheden gerekend worden(?) Zeggen dat onze planeet de enige bewoonde is, is vanuit de astronomie en astrofysica een onhoudbaar standpunt. Bescheidenheid is dus geboden. Evenzeer bescheidenheid ten aanzien van talloze dingen en wetten die we (nog) niet kennen. Bescheidenheid ook ten opzichte van fenomenen die we met de huidige wetenschappelijke kennis (nog) niet kunnen verklaren. Ontplofte nog niet zo lang geleden ons geocentrisch wereldbeeld, bepaald door het geloof van de kerk en het Woord van God, zoals dat in de Bijbel tot ons komt, de ruimtevaart ‘opent’ in haar beperkte gezichtskring ongekende mogelijkheden in ons zonnestelsel en daarbuiten. Astronomen en astrofysici werpen een blik in een grenzeloos fascinerend heelal en komen met de hypothese dat er mogelijk meerdere heelallen bestaan, de multiversumhypothese.
De fysici Stephen Hawking en Leonard Mlodinow spreken in Het Grote Ontwerp over de mogelijkheid van ‘10500 heelallen met allemaal verschillende wetten, waarvan er maar één correspondeert met het heelal zoals wij het kennen’. Hierbij merken ze op dat het niet per se nodig is dat deze zijn ontstaan door tussenkomst van een Schepper of Opperwezen(?)
Kosmisch toetje: multiversum, Hawking en Kaku.
Inmiddels wordt het aantal planeten dat leven kan (??) bevatten al op zes biljoen geschat, waarbij gelijkvormig leven, andere vormen van leven, hoger ontwikkeld of lager ontwikkeld leven tot de mogelijkheden gerekend worden(?) Zeggen dat onze planeet de enige bewoonde is, is vanuit de astronomie en astrofysica een onhoudbaar standpunt. Bescheidenheid is dus geboden. Evenzeer bescheidenheid ten aanzien van talloze dingen en wetten die we (nog) niet kennen. Bescheidenheid ook ten opzichte van fenomenen die we met de huidige wetenschappelijke kennis (nog) niet kunnen verklaren. Ontplofte nog niet zo lang geleden ons geocentrisch wereldbeeld, bepaald door het geloof van de kerk en het Woord van God, zoals dat in de Bijbel tot ons komt, de ruimtevaart ‘opent’ in haar beperkte gezichtskring ongekende mogelijkheden in ons zonnestelsel en daarbuiten. Astronomen en astrofysici werpen een blik in een grenzeloos fascinerend heelal en komen met de hypothese dat er mogelijk meerdere heelallen bestaan, de multiversumhypothese.
De fysici Stephen Hawking en Leonard Mlodinow spreken in Het Grote Ontwerp over de mogelijkheid van ‘10500 heelallen met allemaal verschillende wetten, waarvan er maar één correspondeert met het heelal zoals wij het kennen’. Hierbij merken ze op dat het niet per se nodig is dat deze zijn ontstaan door tussenkomst van een Schepper of Opperwezen(?)
Naar aanleiding van het SETI-project (Search for Extraterrestrial Intelligence) waarschuwde Hawking in april 2011 in het televisieprogramma ‘Into the Universe with Stephen Hawking’ (Discovery Channel) om toch vooral niet al te actief op te treden in de zoektocht naar buitenaardsen. Immers, de kans dat er ook wezens zijn die niet veel goeds in de zin hebben en de grondstoffen van onze planeet willen roven, zoals wij op dit moment doen en in de nabije toekomst op andere planeten zullen doen, biedt volgens Hawking geen positief perspectief.
Astrofysicus Paul Davies daarentegen is van mening dat het allemaal niet zo’n vaart zal lopen. In zijn boek Oorverdovende stilte. Zijn wij alleen in het universum? stelt hij dat de mens eerder een bedreiging is voor buitenaardsen. (2010)
Davies doet al dertig jaar onderzoek bij SETI naar buitenaards leven. Ook al zijn er nog geen harde bewijzen, toch overheerst de overtuiging dat het universum vol leven is, maar dat er op de verkeerde plaats, manier en tijd gezocht wordt.
Kaku en reizen als de goden.
Michiu Kakuis hoogleraar in de theoretische fysica en houdt zich onder meer intensief bezig met de snarentheorie, parallelle heelallen en kosmische dimensies. Hij wordt wel eens de Einstein van onze tijd genoemd. Kaku laat zien dat er voor heel wat ‘absurde’ ideeën hoop bestaat, gedachtig de uitspraak van Einstein ‘dat als een idee in het begin niet absurd klinkt, er geen hoop voor bestaat’. In zijn boeken Hyperspace (1995), Parallel Worlds (2006) en Physics of the Impossible (2008) opent Kaku voor ons een universum waarin vooral sprake is van de kracht van de geest.
Michiu Kaku.
In dit universum zijn dingen mogelijk die de meeste mensen nimmer voor mogelijk hielden en als sciencefiction bestempelen, zoals tijdreizen, telekinese, psychokinese, teleportatie en telepathie. Volgens Kaku behoort dit binnenkort tot de mogelijkheden van de mens, mogelijkheden die vroeger uitsluitend aan de ‘goden’ werden toegeschreven.
Kaku is van mening dat binnen enkele decennia buitenaardsen ontdekt zullen worden en schroomt niet om allerlei terreinen van wetenschap, parawetenschap, sciencefiction en mythe te onderzoeken, waardoor hij tot radicaal vernieuwende conclusies komt. Aan het slot van Physics of the Impossible zegt hij: ‘We staan niet aan het einde, maar aan het begin van een nieuwe fysica. Maar wat we ook vinden, er zullen altijd nieuwe horizonten zijn die ons onophoudelijk opwachten.’ (2008, blz.303)
Oorlog in de ruimte, ‘alle middelen zijn geoorloofd.
De beide doelstellingen van de Partij zijn: het gehele aardoppervlak te veroveren, en eens en voor al de mogelijkheid van onafhankelijk denken te vernietigen (George Orwell, 1984).
In dit universum zijn dingen mogelijk die de meeste mensen nimmer voor mogelijk hielden en als sciencefiction bestempelen, zoals tijdreizen, telekinese, psychokinese, teleportatie en telepathie. Volgens Kaku behoort dit binnenkort tot de mogelijkheden van de mens, mogelijkheden die vroeger uitsluitend aan de ‘goden’ werden toegeschreven.
Kaku is van mening dat binnen enkele decennia buitenaardsen ontdekt zullen worden en schroomt niet om allerlei terreinen van wetenschap, parawetenschap, sciencefiction en mythe te onderzoeken, waardoor hij tot radicaal vernieuwende conclusies komt. Aan het slot van Physics of the Impossible zegt hij: ‘We staan niet aan het einde, maar aan het begin van een nieuwe fysica. Maar wat we ook vinden, er zullen altijd nieuwe horizonten zijn die ons onophoudelijk opwachten.’ (2008, blz.303)
Oorlog in de ruimte, ‘alle middelen zijn geoorloofd.
De beide doelstellingen van de Partij zijn: het gehele aardoppervlak te veroveren, en eens en voor al de mogelijkheid van onafhankelijk denken te vernietigen (George Orwell, 1984).
George Orwell.
Gruwelijke wapens en experimenten.
Tragisch genoeg is hetgeen Michiu Kaku ons in zijn publicaties voorhoudt niet hetgeen het Pentagon en de wapenindustrie met hun geheime programma’s nastreven. Zij staan overheersing van de ruimte voor. Daarvoor zullen ze alle wapentechnologieën inzetten om zich onze planeet toe te eigenen. Een oorlog in de ruimte behoort tot hun plannen. De ‘verovering’ van de maan is onder meer bedoeld voor het installeren van ruimtewapens. De maan fungeert tevens als ‘springplank’ of ‘tussenstop’ naar andere planeten en sterrenstelsels.
Gruwelijke wapens en experimenten.
Tragisch genoeg is hetgeen Michiu Kaku ons in zijn publicaties voorhoudt niet hetgeen het Pentagon en de wapenindustrie met hun geheime programma’s nastreven. Zij staan overheersing van de ruimte voor. Daarvoor zullen ze alle wapentechnologieën inzetten om zich onze planeet toe te eigenen. Een oorlog in de ruimte behoort tot hun plannen. De ‘verovering’ van de maan is onder meer bedoeld voor het installeren van ruimtewapens. De maan fungeert tevens als ‘springplank’ of ‘tussenstop’ naar andere planeten en sterrenstelsels.
De meeste mensen hebben hier nog nooit van gehoord, terwijl er honderden miljarden belastinggeld naartoe gaan, naast geld uit ‘ondefinieerbare projecten’, de zogenaamde black projects.
In Imaginary Weapons. A Journey through the Pentagon’s Scientific Underworld (2007) beschrijft Sharon Weinberger de afschrikwekkende wapens die het Pentagon ontwerpt. De meeste mensen hebben hier nog nooit van gehoord, terwijl er honderden miljarden belastinggeld naartoe gaan, naast geld uit ‘ondefinieerbare projecten’, de zogenaamde black projects. Wapens ter grootte van een golfbal met de kracht van een atoombom, dna-bommen, supergeluidsbommen, elektromagnetische wapens (scalar), antimateriewapens, donder- en bliksemwapens met mythologische namen (deB-2 Spirit bomber), interstellaire bommen (project Orion), superlasers en ‘grasers’ (nucleair aangestuurde lasers), kosmische robotstrijders, diverse Star Warswapens en Mops (Massive Ordnance Penetrators).
In Imaginary Weapons. A Journey through the Pentagon’s Scientific Underworld (2007) beschrijft Sharon Weinberger de afschrikwekkende wapens die het Pentagon ontwerpt. De meeste mensen hebben hier nog nooit van gehoord, terwijl er honderden miljarden belastinggeld naartoe gaan, naast geld uit ‘ondefinieerbare projecten’, de zogenaamde black projects. Wapens ter grootte van een golfbal met de kracht van een atoombom, dna-bommen, supergeluidsbommen, elektromagnetische wapens (scalar), antimateriewapens, donder- en bliksemwapens met mythologische namen (deB-2 Spirit bomber), interstellaire bommen (project Orion), superlasers en ‘grasers’ (nucleair aangestuurde lasers), kosmische robotstrijders, diverse Star Warswapens en Mops (Massive Ordnance Penetrators).
Mops zijn verwoestende bommen die tot zeer diep in de aarde, ja, zelfs door bergen heen, enorme explosies kunnen veroorzaken. Naast de tienduizenden nucleaire, biologische en chemische wapens, is HAARP een van de meest gruwelijke wapens, waarvoor onder andere Tesla de grondslag legde. Nog onlangs maakte de Braziliaanse fysicus Fran De Aquino bekend dat HAARP niet alleen in staat is het weer te manipuleren en aardbevingen te veroorzaken, maar ook de tijdruimte en de zwaartekracht kan manipuleren.
George Orwell, auteur en voormalig geheim agent van de Britse geheime Dienst MI6, schreef al in zijn boek 1984: ‘ “Wie het verleden beheerst,” zo luidde de partijleuze, “beheerst de toekomst: wie het heden beheerst, beheerst het verleden.” (…) “Realiteitscontrole” noemden ze dat, in Nieuwspraak: “dubbeldenk”.’ Realiteitscontrole is nu ook technisch mogelijk geworden door HAARP.
Area 51.
In Dulce (New Mexico) circuleren talloze verhalen in verband met buitenaardse contacten in de jaren na de Tweede Wereldoorlog, toen Harry S. Truman (33ste graad vrijmetselaar) president van de Verenigde Staten w as. Truman bekleedde diverse hoge posities in verschillende loges en schreef onder andere het voorwoord voor het tweedelige werk 10.000 Fames Freemasons (1957-1959) van William R. Denslow. In verband met de buitenaardse kwestie richtte Truman de NSA (National Security Agency) op, die als belangrijkste doelstelling heeft: totale controle over onze planeet.
George Orwell, auteur en voormalig geheim agent van de Britse geheime Dienst MI6, schreef al in zijn boek 1984: ‘ “Wie het verleden beheerst,” zo luidde de partijleuze, “beheerst de toekomst: wie het heden beheerst, beheerst het verleden.” (…) “Realiteitscontrole” noemden ze dat, in Nieuwspraak: “dubbeldenk”.’ Realiteitscontrole is nu ook technisch mogelijk geworden door HAARP.
Area 51.
In Dulce (New Mexico) circuleren talloze verhalen in verband met buitenaardse contacten in de jaren na de Tweede Wereldoorlog, toen Harry S. Truman (33ste graad vrijmetselaar) president van de Verenigde Staten w as. Truman bekleedde diverse hoge posities in verschillende loges en schreef onder andere het voorwoord voor het tweedelige werk 10.000 Fames Freemasons (1957-1959) van William R. Denslow. In verband met de buitenaardse kwestie richtte Truman de NSA (National Security Agency) op, die als belangrijkste doelstelling heeft: totale controle over onze planeet.
In Area 51 (Nevadawoestijn) worden talloze supergeavanceerde wapens ontworpen die tot ver in de ruimte kunnen binnendringen.
In Area 51 (Nevadawoestijn) worden talloze supergeavanceerde wapens ontworpen die tot ver in de ruimte kunnen binnendringen en die volgens sommige insiders gemaakt kunnen worden dankzij ‘alien technology’. In menige Hollywoodfilm wordt deze technologie getoond. De meeste toeschouwers menen dat het louter science fiction is en zijn zich niet bewust waar ze naar kijken.
In Area 51 (Nevadawoestijn) worden talloze supergeavanceerde wapens ontworpen die tot ver in de ruimte kunnen binnendringen en die volgens sommige insiders gemaakt kunnen worden dankzij ‘alien technology’. In menige Hollywoodfilm wordt deze technologie getoond. De meeste toeschouwers menen dat het louter science fiction is en zijn zich niet bewust waar ze naar kijken.
Hoewel Area 51 bekendstaat als een van de meest geheime en best bewaakte militaire plaatsen ter wereld, heeft het merendeel van de mensen er nog nooit van gehoord. Zelfs de president van de VS heeft er geen toegang, laat staan het IAEA (Internationaal Atoom en Energie Agentschap).
Hoewel Area 51 bekendstaat als een van de meest geheime en best bewaakte militaire plaatsen ter wereld, heeft het merendeel van de mensen er nog nooit van gehoord. Zelfs de president van de VS heeft er geen toegang, laat staan het IAEA (Internationaal Atoom en Energie Agentschap). In Area 51 worden ook sterrenwapens en drones ontworpen die in dienst staan van Star Warsprojecten. Elders in Amerika worden drones ontworpen voor andere militaire doeleinden. President Barack Obama, die de Nobelprijs voor de vrede kreeg, zet overal ter wereld drones in. Onder zijn regering werd het aantal drones opgevoerd van 2000 naar ruim 7000. Inmiddels blijkt het al om bijna 10.000 drones te gaan en vinden er jaarlijks duizenden aanvallen over heel de wereld plaats, waarbij de president op terror-tuesday met zijn topadviseurs van de geheime dienst overlegt welke ‘terrorist’ er met presidentiële toestemming gedood mag worden.
Kondigde voormalig president G.W. Bush oorlogen en militaire acties open en bloot aan, vaak voorzien van een religieus-apocalyptisch tintje, bij Obama vinden ze heimelijk plaats, waarbij hij soms gebruikmaakt van ngo’s (niet-gouvernementele organisaties) om militair ingrijpen te rechtvaardigen. Dit alles onder de noemer van regime change, ‘humanitaire actie’ of het brengen van ‘democratie’. In zo’n 120 landen voert Amerika momenteel een ‘geheime’ oorlog, met gebruikmaking van geheime commandotroepen (en huurlingen) via het Pentagon, de CIA en andere geheime diensten, zoals de Mossad. Tienduizenden speciaal opgeleide commando’s voeren buiten iedere democratische besluitvorming om, een ‘wereldwijde oorlog tegen het terrorisme’. Om dit soort oorlogen te kunnen uitvoeren wordt de mensheid op allerlei wijzen via valse informatie gehersenspoeld. De ene oorlog is nog maar nauwelijks beëindigd of een nieuwe blijkt al voorbereid te zijn. De Star Warsschilden in de voormalige Oostbloklanden werden door Obama niet opgeheven. Integendeel. De ‘Pax Americana’ lijkt geïnspireerd op de ‘dubbelspraak’ uit Orwells 1984: ‘Vrede is oorlog.’ Een onvoorstelbaar lijden spreidt zich over onze wereld uit, waarbij op sluwe wijze gepolariseerd wordt wat maar gepolariseerd kan worden en de verschillende bevolkingsgroepen tegen elkaar worden uitgespeeld via de Romeinse tactiek van divide et impera (verdeel en heers).
De sterrenwapens komen dicht in de buurt van hetgeen Zecharia Sitchin in zijn boek The wars of Gods and Men (1985) beschreef. Maar ook auteurs als Joseph P. Farrellen H.G. Wells hebben hierover geschreven in respectievelijk The Cosmic War. Interplanetary Warfare, Modern Physics and Ancient Texts en The War of the Worlds.
De ‘goden’, naar wie de mensen duizenden jaren met ontzag hebben opgekeken en die hen stap voor stap geknecht hebben en tegen elkaar hebben uitgespeeld door middel van elkaar tegensprekende godsdienstige systemen, ‘heilige boeken’ en pseudo-openbaringen, zijn de ‘gevallen wachters’. Van oudsher worden ze nefilim genoemd, naar wie Alan F. Alford, Andrew Collins, David Icke, Stefan Erdman, Sitchin en vele anderen diepgaand onderzoek hebben gedaan.
Hoewel Area 51 bekendstaat als een van de meest geheime en best bewaakte militaire plaatsen ter wereld, heeft het merendeel van de mensen er nog nooit van gehoord. Zelfs de president van de VS heeft er geen toegang, laat staan het IAEA (Internationaal Atoom en Energie Agentschap). In Area 51 worden ook sterrenwapens en drones ontworpen die in dienst staan van Star Warsprojecten. Elders in Amerika worden drones ontworpen voor andere militaire doeleinden. President Barack Obama, die de Nobelprijs voor de vrede kreeg, zet overal ter wereld drones in. Onder zijn regering werd het aantal drones opgevoerd van 2000 naar ruim 7000. Inmiddels blijkt het al om bijna 10.000 drones te gaan en vinden er jaarlijks duizenden aanvallen over heel de wereld plaats, waarbij de president op terror-tuesday met zijn topadviseurs van de geheime dienst overlegt welke ‘terrorist’ er met presidentiële toestemming gedood mag worden.
Kondigde voormalig president G.W. Bush oorlogen en militaire acties open en bloot aan, vaak voorzien van een religieus-apocalyptisch tintje, bij Obama vinden ze heimelijk plaats, waarbij hij soms gebruikmaakt van ngo’s (niet-gouvernementele organisaties) om militair ingrijpen te rechtvaardigen. Dit alles onder de noemer van regime change, ‘humanitaire actie’ of het brengen van ‘democratie’. In zo’n 120 landen voert Amerika momenteel een ‘geheime’ oorlog, met gebruikmaking van geheime commandotroepen (en huurlingen) via het Pentagon, de CIA en andere geheime diensten, zoals de Mossad. Tienduizenden speciaal opgeleide commando’s voeren buiten iedere democratische besluitvorming om, een ‘wereldwijde oorlog tegen het terrorisme’. Om dit soort oorlogen te kunnen uitvoeren wordt de mensheid op allerlei wijzen via valse informatie gehersenspoeld. De ene oorlog is nog maar nauwelijks beëindigd of een nieuwe blijkt al voorbereid te zijn. De Star Warsschilden in de voormalige Oostbloklanden werden door Obama niet opgeheven. Integendeel. De ‘Pax Americana’ lijkt geïnspireerd op de ‘dubbelspraak’ uit Orwells 1984: ‘Vrede is oorlog.’ Een onvoorstelbaar lijden spreidt zich over onze wereld uit, waarbij op sluwe wijze gepolariseerd wordt wat maar gepolariseerd kan worden en de verschillende bevolkingsgroepen tegen elkaar worden uitgespeeld via de Romeinse tactiek van divide et impera (verdeel en heers).
De sterrenwapens komen dicht in de buurt van hetgeen Zecharia Sitchin in zijn boek The wars of Gods and Men (1985) beschreef. Maar ook auteurs als Joseph P. Farrellen H.G. Wells hebben hierover geschreven in respectievelijk The Cosmic War. Interplanetary Warfare, Modern Physics and Ancient Texts en The War of the Worlds.
De ‘goden’, naar wie de mensen duizenden jaren met ontzag hebben opgekeken en die hen stap voor stap geknecht hebben en tegen elkaar hebben uitgespeeld door middel van elkaar tegensprekende godsdienstige systemen, ‘heilige boeken’ en pseudo-openbaringen, zijn de ‘gevallen wachters’. Van oudsher worden ze nefilim genoemd, naar wie Alan F. Alford, Andrew Collins, David Icke, Stefan Erdman, Sitchin en vele anderen diepgaand onderzoek hebben gedaan.
Duizenden jaren geleden daalden ze naar de aarde af in hun ruimteschepen, die in de mythologische overleveringen verschillende namen hebben: ‘hemelboten’ (Egypte), ‘vimana’s’ (India), ‘vliegende boten’ (de Hopi-indianen), ‘vurige pijlen’ (verscheidene andere indianenstammen) en ‘glanzende adelaars’ (de Bijbel), Tijdens hun reis maakten ze een tussenstop op de maan. Talloos zijn de mythologische overleveringen waarin de maan en Mars een centrale rol spelen in de oorlog in de hemelen.
In de ondergrondse laboratoria van Area 51 vinden gruwelijke genetische experimenten plaats die het daglicht niet kunnen verdragen en waarvan een naziwetenschapper als Mengele de boze genius zou kunnen zijn. Marineofficier William Cooper en insider Branton hebben over Area 51 verhaald. Andreas Rétyi, hoofdredacteur van het grootste Duitstalige astronomietijdschrift Star Observer, schrijft uitvoerig over deze ‘poort naar de hel’ in Streng Geheim. Area 51 und die Schwarze Welt (2001). In zijn Geheimbasis Area 51. Die Rätsel von ‘Dreamland’ wordt vooral de nadruk gelegd op de ontworpen geheime technologie. In The Dulce Book beschrijft Branton vele huiveringwekkende dingen die zich in Area 51 afspelen, waar menig politicus waarschijnlijk nog nooit van gehoord heeft. Dit boek moet men zeker niet gaan lezen voor het slapengaan.
In de ondergrondse laboratoria van Area 51 vinden gruwelijke genetische experimenten plaats die het daglicht niet kunnen verdragen en waarvan een naziwetenschapper als Mengele de boze genius zou kunnen zijn. Marineofficier William Cooper en insider Branton hebben over Area 51 verhaald. Andreas Rétyi, hoofdredacteur van het grootste Duitstalige astronomietijdschrift Star Observer, schrijft uitvoerig over deze ‘poort naar de hel’ in Streng Geheim. Area 51 und die Schwarze Welt (2001). In zijn Geheimbasis Area 51. Die Rätsel von ‘Dreamland’ wordt vooral de nadruk gelegd op de ontworpen geheime technologie. In The Dulce Book beschrijft Branton vele huiveringwekkende dingen die zich in Area 51 afspelen, waar menig politicus waarschijnlijk nog nooit van gehoord heeft. Dit boek moet men zeker niet gaan lezen voor het slapengaan.
Andreas Rétyi, hoofdredacteur van het grootste Duitstalige astronomietijdschrift Star Observer, schrijft uitvoerig over deze ‘poort naar de hel’ in Streng Geheim (Area 51).
Geheimagent Phil Schneider was lange tijd werkzaam voor de Amerikaanse regering als geoloog en bouwkundig ingenieur met als specialisatie ondergrondse tunnelbouw. Hij doorbrak het stilzwijgen en onthulde onlangs nog de gruwelijke feiten die zich in Area 51 afspelen. Hij spreekt over een ondergrondse oorlog tussen negatieve buitenaardsen en mensen in Dulce. Schneider beweert dat er met gebruikmaking van supertechnologie al jarenlang vele ondergrondse militaire basissen zijn aangelegd. (Paul Peters, Opnieuw Holocaust Aan De Horizon, 2012)
Zijn informatie stemt volledig overeen met hetgeen andere insiders en auteurs beschrijven.
In de trilogie In de ban van de ring schreef J.R. Tolkien, hoogleraar vergelijkende taalwetenschap, gespecialiseerd in de mythologie en ingewijd in de oude wijsheid, al in 1955 op symbolische wijze over talloze ondergrondse entiteiten en waarschuwt hij in versluierde taal voor wat zich onder de aarde afspeelt.
Area 51 heeft ook een rol gespeeld bij de totstandkoming van de eerste atoombom. De beste fysici uit de wereld hebben hieraan meegewerkt in het zogenaamde Manhattanproject. Deze bom werd gefinancierd en getest door DARPA (Defense Advanced Research Projects Agency), het militaire onderzoeksinstituut van het Pentagon.
Geheimagent Phil Schneider was lange tijd werkzaam voor de Amerikaanse regering als geoloog en bouwkundig ingenieur met als specialisatie ondergrondse tunnelbouw. Hij doorbrak het stilzwijgen en onthulde onlangs nog de gruwelijke feiten die zich in Area 51 afspelen. Hij spreekt over een ondergrondse oorlog tussen negatieve buitenaardsen en mensen in Dulce. Schneider beweert dat er met gebruikmaking van supertechnologie al jarenlang vele ondergrondse militaire basissen zijn aangelegd. (Paul Peters, Opnieuw Holocaust Aan De Horizon, 2012)
Zijn informatie stemt volledig overeen met hetgeen andere insiders en auteurs beschrijven.
In de trilogie In de ban van de ring schreef J.R. Tolkien, hoogleraar vergelijkende taalwetenschap, gespecialiseerd in de mythologie en ingewijd in de oude wijsheid, al in 1955 op symbolische wijze over talloze ondergrondse entiteiten en waarschuwt hij in versluierde taal voor wat zich onder de aarde afspeelt.
Area 51 heeft ook een rol gespeeld bij de totstandkoming van de eerste atoombom. De beste fysici uit de wereld hebben hieraan meegewerkt in het zogenaamde Manhattanproject. Deze bom werd gefinancierd en getest door DARPA (Defense Advanced Research Projects Agency), het militaire onderzoeksinstituut van het Pentagon.
Area 51 heeft ook een rol gespeeld bij de totstandkoming van de eerste atoombom. De beste fysici uit de wereld hebben hieraan meegewerkt in het zogenaamde Manhattanproject. Deze bom werd gefinancierd en getest door DARPA (Defense Advanced Research Projects Agency), het militaire onderzoeksinstituut van het Pentagon.
De invloed van de wapenindustrie.
Het is begrijpelijk dat de wapenindustrie (met Wall Street) een van de grootste sponsors van presidentskandidaten is. Zo zat Lynn Cheney tot februari 2001 in de directie van Lockheed Martin, de Amerikaanse militaire vliegtuig- en wapenindustrie. Lynn is de vrouw van Dick Cheney, die, voordat hij vicepresident werd onder G.W. Bush, de hoogste baas van het Pentagon was en daarna de belangrijkste man van oliegigant Halliburton.
Richard Perle, die als bijnaam ‘prins der duisternis’ heeft en bevriend is met premier Benjamin Netanyahu van Israël, was voordat hij een hoge positie in het Pentagon kreeg werkzaam bij de wapenfabriek Soltam in Israël. Via de Israëllobby oefende hij een grote invloed uit op de keuze van een aantal Amerikaanse politici en breidde hij de wapenleveranties naar Israël uit. Hij was een van de belangrijkste architecten van de oorlog in Irak. Dit zijn slechts een paar voorbeelden van de vele die voorhanden zijn. Inmiddels zijn Bush, Cheney, Rumsfeld, Blair en een aantal van hun medewerkers in officiële beschuldiging gesteld van oorlogsmisdaden tegen de menselijkheid door het Kuala Lumpur War Crimes Tribunal. Zij worden ook verantwoordelijk gehouden voor de talloze folteringen in onder andere de oorlog in Irak.
De misdaden van een aantal wereldleiders worden nu in het volle daglicht gesteld. Laten we hopen dat spoedig op grote schaal ontdekt wordt welke krachten achter die wereldleiders staan. De wapenindustrie is ‘slechts’ een van de belangrijkste sponsors van presidenten. Andere sponsors zijn de farmaceutische en de petrochemische industrie, de telecommunicatiebedrijven en natuurlijk de grote internationale banken. Overal duiken dezelfde namen op. Talloos zijn de dwarsverbindingen naar diverse multinationals. Het militair-industrieel complex heeft al lange tijd de macht in handen en tracht op allerlei wijzen zijn doeleinden te realiseren, daarbij aangedreven door krachten die de meeste vertegenwoordigers ervan nauwelijks vermoeden.
‘Van de Prins geen kwaad’ en het imago van Rockefeller.
Prins Bernhard kreeg van Lockheed een slordige 1,2 miljoen dollar aan steekpenningen in ruil voor het promoten van Starfighter F104 (sterrenvechter!) in Nederland. De Prins was overigens bij meer wapenleveranties betrokken (onder andere aan Indonesië).
De zogenoemde Lockheed-affaire leidde in 1976 tot de instelling van een staatscommissie die de gangen van de Prins moest nagaan. De Prins der Nederlanden verloor het recht om zijn kleurrijk legeruniform met insignes bij openbare gelegenheden te dragen. Achter de schermen gaan de wapenfabrikanten natuurlijk gewoon door met hun promotiebeleid en blijven ze prinsen, koningen en diplomaten die te verlokken of te chanteren zijn, benaderen.
Behalve dat prins Bernhard lid was van de SS (Schutzstaffel) en de SA (Sturmabteilung), militaire organisaties van de nazipartij, was hij ook officieel lid van de nazipartij NSDAP (Nationalsozialistische Deutsche Arbeiter Partei). Vanaf 1936 was hij in Parijs werkzaam bij een van de dochterbedrijven van het internationale nazi-oorlogsbedrijf IG Farben, dat wereldwijd zo’n 900 vestigingen heeft en onder meer Zyklon B voor de gaskamers van het Derde Rijk produceerde. Verder vervulde prins Bernhard een belangrijke rol bij de oprichting van de Bilderbergclub.
Bovendien onderhield hij uitstekende relaties met de machtselite, onder andere met de Rockefellers en de Rothschilds. Historicus Gerard Aalders van het Niod (Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie) is een van de auteurs die diepgaand onderzoek deden naar het verleden van de Prins, onder andere in zijn boek De Prins kan mij nog meer vertellen (2009).
De invloed van de wapenindustrie.
Het is begrijpelijk dat de wapenindustrie (met Wall Street) een van de grootste sponsors van presidentskandidaten is. Zo zat Lynn Cheney tot februari 2001 in de directie van Lockheed Martin, de Amerikaanse militaire vliegtuig- en wapenindustrie. Lynn is de vrouw van Dick Cheney, die, voordat hij vicepresident werd onder G.W. Bush, de hoogste baas van het Pentagon was en daarna de belangrijkste man van oliegigant Halliburton.
Richard Perle, die als bijnaam ‘prins der duisternis’ heeft en bevriend is met premier Benjamin Netanyahu van Israël, was voordat hij een hoge positie in het Pentagon kreeg werkzaam bij de wapenfabriek Soltam in Israël. Via de Israëllobby oefende hij een grote invloed uit op de keuze van een aantal Amerikaanse politici en breidde hij de wapenleveranties naar Israël uit. Hij was een van de belangrijkste architecten van de oorlog in Irak. Dit zijn slechts een paar voorbeelden van de vele die voorhanden zijn. Inmiddels zijn Bush, Cheney, Rumsfeld, Blair en een aantal van hun medewerkers in officiële beschuldiging gesteld van oorlogsmisdaden tegen de menselijkheid door het Kuala Lumpur War Crimes Tribunal. Zij worden ook verantwoordelijk gehouden voor de talloze folteringen in onder andere de oorlog in Irak.
De misdaden van een aantal wereldleiders worden nu in het volle daglicht gesteld. Laten we hopen dat spoedig op grote schaal ontdekt wordt welke krachten achter die wereldleiders staan. De wapenindustrie is ‘slechts’ een van de belangrijkste sponsors van presidenten. Andere sponsors zijn de farmaceutische en de petrochemische industrie, de telecommunicatiebedrijven en natuurlijk de grote internationale banken. Overal duiken dezelfde namen op. Talloos zijn de dwarsverbindingen naar diverse multinationals. Het militair-industrieel complex heeft al lange tijd de macht in handen en tracht op allerlei wijzen zijn doeleinden te realiseren, daarbij aangedreven door krachten die de meeste vertegenwoordigers ervan nauwelijks vermoeden.
‘Van de Prins geen kwaad’ en het imago van Rockefeller.
Prins Bernhard kreeg van Lockheed een slordige 1,2 miljoen dollar aan steekpenningen in ruil voor het promoten van Starfighter F104 (sterrenvechter!) in Nederland. De Prins was overigens bij meer wapenleveranties betrokken (onder andere aan Indonesië).
De zogenoemde Lockheed-affaire leidde in 1976 tot de instelling van een staatscommissie die de gangen van de Prins moest nagaan. De Prins der Nederlanden verloor het recht om zijn kleurrijk legeruniform met insignes bij openbare gelegenheden te dragen. Achter de schermen gaan de wapenfabrikanten natuurlijk gewoon door met hun promotiebeleid en blijven ze prinsen, koningen en diplomaten die te verlokken of te chanteren zijn, benaderen.
Behalve dat prins Bernhard lid was van de SS (Schutzstaffel) en de SA (Sturmabteilung), militaire organisaties van de nazipartij, was hij ook officieel lid van de nazipartij NSDAP (Nationalsozialistische Deutsche Arbeiter Partei). Vanaf 1936 was hij in Parijs werkzaam bij een van de dochterbedrijven van het internationale nazi-oorlogsbedrijf IG Farben, dat wereldwijd zo’n 900 vestigingen heeft en onder meer Zyklon B voor de gaskamers van het Derde Rijk produceerde. Verder vervulde prins Bernhard een belangrijke rol bij de oprichting van de Bilderbergclub.
Bovendien onderhield hij uitstekende relaties met de machtselite, onder andere met de Rockefellers en de Rothschilds. Historicus Gerard Aalders van het Niod (Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie) is een van de auteurs die diepgaand onderzoek deden naar het verleden van de Prins, onder andere in zijn boek De Prins kan mij nog meer vertellen (2009).
Historicus Gerard Aalders van het Niod (Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie) is een van de auteurs die diepgaand onderzoek deden naar het verleden van de Prins, onder andere in zijn boek De Prins kan mij nog meer vertellen (2009).
Belangrijkste initiator van de Bilderbergclub was Joseph Retinger, die net als prins Bernhard bevriend was met David Rockefeller. Mede dankzij de Bilderbergclub had de Prins een wereldwijd zakennetwerk opgebouwd, waartoe ook Lockheed behoorde. David Rockefeller deelde naar aanleiding van de Lockheed-affaire mee dat hij niet aan de Bilderbergconferenties zou deelnemen zolang prins Berhard daaraan verbonden bleef. Wie het onthutsende boek The Truth about Rockefeller. ‘Public Enemy No.1.’ Studies in Criminal Psychopathy [1964] van Emmanuel M. Josephson leest, beseft hoe onvoorstelbaar schijnheilig dit standpunt was. Het had meer te maken met de instandhouding van Rockefellers imago dan met oprechte verontwaardiging.
Al in 1911 liet het Opperste Gerechtshof van de VS bij monde van rechter Landis weten: ‘Voor de veiligheid van de Republiek verordenen we nu dat deze gevaarlijke samenzwering [van de Rockefellers] beëindigd moet worden op 15 november (1911)’ [1964, blz. 18]. Rockefeller kreeg een geldboete, maar de samenzwering ging gewoon door en kreeg een wereldwijde vertakking.
Belangrijkste initiator van de Bilderbergclub was Joseph Retinger, die net als prins Bernhard bevriend was met David Rockefeller. Mede dankzij de Bilderbergclub had de Prins een wereldwijd zakennetwerk opgebouwd, waartoe ook Lockheed behoorde. David Rockefeller deelde naar aanleiding van de Lockheed-affaire mee dat hij niet aan de Bilderbergconferenties zou deelnemen zolang prins Berhard daaraan verbonden bleef. Wie het onthutsende boek The Truth about Rockefeller. ‘Public Enemy No.1.’ Studies in Criminal Psychopathy [1964] van Emmanuel M. Josephson leest, beseft hoe onvoorstelbaar schijnheilig dit standpunt was. Het had meer te maken met de instandhouding van Rockefellers imago dan met oprechte verontwaardiging.
Al in 1911 liet het Opperste Gerechtshof van de VS bij monde van rechter Landis weten: ‘Voor de veiligheid van de Republiek verordenen we nu dat deze gevaarlijke samenzwering [van de Rockefellers] beëindigd moet worden op 15 november (1911)’ [1964, blz. 18]. Rockefeller kreeg een geldboete, maar de samenzwering ging gewoon door en kreeg een wereldwijde vertakking.
Voor de veiligheid van de Republiek Amerika verordenen we nu dat deze gevaarlijke samenzwering [van de Rockefellers] beëindigd moet worden op 15 november (1911)’ [1964, blz. 18]. Rockefeller kreeg een geldboete, maar de samenzwering ging gewoon door en kreeg een wereldwijde vertakking.
John Perkins, die de wereld van de multinationals als insider kent, gebruikt in zijn boek Bekentenissen van een economische huurmoordenaar niet het woord ‘samenzwering’, maar duidt de samenwerkende machtselite van banken, bedrijfsleven en militaire sector aan als de ‘corporatocratie’. Hij ziet de Rockefellers als de centrale macht in de wereld. Tot de enorme macht van de Rothschilddynastie was Perkins toen nog niet doorgedrongen.
In zijn boek Hoodwinked (2009) trekt hij het gordijn van de werkelijke oorzaken van de huidige ineenstorting van de wereldeconomie nog verder open en wijst erop dat we bedrogen (hoodwinked) zijn door de ceo’s die de corporatocratie runnen.
John Perkins, die de wereld van de multinationals als insider kent, gebruikt in zijn boek Bekentenissen van een economische huurmoordenaar niet het woord ‘samenzwering’, maar duidt de samenwerkende machtselite van banken, bedrijfsleven en militaire sector aan als de ‘corporatocratie’. Hij ziet de Rockefellers als de centrale macht in de wereld. Tot de enorme macht van de Rothschilddynastie was Perkins toen nog niet doorgedrongen.
In zijn boek Hoodwinked (2009) trekt hij het gordijn van de werkelijke oorzaken van de huidige ineenstorting van de wereldeconomie nog verder open en wijst erop dat we bedrogen (hoodwinked) zijn door de ceo’s die de corporatocratie runnen.
In het boek Hoodwinked (2009) trekt John Perkins het gordijn van de werkelijke oorzaken van de huidige ineenstorting van de wereldeconomie nog verder open en wijst erop dat we bedrogen (hoodwinked) zijn door de ceo’s die de corporatocratie runnen.
Hij concludeert dat de lijst van roofzuchtige kapitalisten zeer uitgebreid is. Alleen al Amerika telde in 2008 355 miljardairs (45% van het totaal in de wereld). Hun gezamenlijke kapitaal bedroeg toen meer dan 1 biljoen dollar (blz. 83). Genoeg om een eind aan alle armoede in Amerika en een flink aantal ‘ontwikkelingslanden’ te maken. Dat Rockefeller overigens niet bepaald ethisch met geld, goederen, grondstoffen en vooral met mensen omgaat, wordt uitvoerig beschreven in The The Rockefeller File van Gary Allen [na 1975]. In dit dossier wordt de Rockefellerfamilie uitvoerig doorgelicht, speciaal haar enorme financiële bijdrage tot realisering van de nieuwe wereldorde.
Een ander prominent lid van de Bilderbergclub en medeoprichter van de Club van Rome (o.a. gesponsord door de Rockefellers) is de inmiddels overleden eigenaar en president-directeur van Fiat, Giovanni Agnelli (32ste graad vrijmetselaar). Agnelli en de Franse bankier Edmond de Rothschild (ook een Bilderberger) keken totaal anders naar de Lockheedaffaire en zagen geen enkele reden waarom prins Bernhard vanwege het aannemen van smeergeld de Bilderbergclub zou moeten verlaten. Door zijn beslissing bleef Rockefeller uit de opgestoken Lockheedstorm en wist verder van de Prins geen kwaad.
Lees verder het volgende deel over de nieuwe wereldorde: Totale controle.
Hij concludeert dat de lijst van roofzuchtige kapitalisten zeer uitgebreid is. Alleen al Amerika telde in 2008 355 miljardairs (45% van het totaal in de wereld). Hun gezamenlijke kapitaal bedroeg toen meer dan 1 biljoen dollar (blz. 83). Genoeg om een eind aan alle armoede in Amerika en een flink aantal ‘ontwikkelingslanden’ te maken. Dat Rockefeller overigens niet bepaald ethisch met geld, goederen, grondstoffen en vooral met mensen omgaat, wordt uitvoerig beschreven in The The Rockefeller File van Gary Allen [na 1975]. In dit dossier wordt de Rockefellerfamilie uitvoerig doorgelicht, speciaal haar enorme financiële bijdrage tot realisering van de nieuwe wereldorde.
Een ander prominent lid van de Bilderbergclub en medeoprichter van de Club van Rome (o.a. gesponsord door de Rockefellers) is de inmiddels overleden eigenaar en president-directeur van Fiat, Giovanni Agnelli (32ste graad vrijmetselaar). Agnelli en de Franse bankier Edmond de Rothschild (ook een Bilderberger) keken totaal anders naar de Lockheedaffaire en zagen geen enkele reden waarom prins Bernhard vanwege het aannemen van smeergeld de Bilderbergclub zou moeten verlaten. Door zijn beslissing bleef Rockefeller uit de opgestoken Lockheedstorm en wist verder van de Prins geen kwaad.
Lees verder het volgende deel over de nieuwe wereldorde: Totale controle.