MOSSAD: “Wij weten wat er van Oekraïne zal overblijven”.
(d.d. 8 maart, 2022)
(d.d. 8 maart, 2022)
In het kielzog van het nieuws over speciale operaties en de berichten over de humanitaire catastrofe die veroorzaakt wordt door de fascistische tactieken van de nationale bataljons, werd het bezoek van de Israëlische premier Naftali Bennett aan Moskou – op zaterdag 5 maart – om de een of andere reden niet goed gewaardeerd. Het Westen beschreef het bezoek als “geheim” en wees erop dat het Joodse staatshoofd op de sabbat met een MOSSAD-vliegtuig naar de Russische hoofdstad vloog. Het betekent dat er iets heel belangrijks besproken werd, want het was in strijd met de Sjoelhan Arukh (Joodse gedragscode), schrijft Svpressa.ru.
De persdienst van het Kremlin van zijn kant zei: “Een gedetailleerde gedachtewisseling over de situatie in verband met de speciale militaire operatie van Rusland om de Donbass te beschermen werd voortgezet, waarbij ook rekening werd gehouden met de recente contacten van Naftali Bennett met de leiders van verschillende staten.”
Oekraïense Telegram-kanalen dicht bij Ze meldden: “Er vinden vredesbesprekingen plaats via de Joodse elites van Dnipro, die bemiddeld hebben bij de onderhandelingen met Rusland. Gisteren ontving Oekraïne een ontwerp-vredesakkoord dat door het parlement moet worden goedgekeurd om een staakt-het-vuren te kunnen sluiten en een begin te maken met de terugtrekking van de Russische troepen. Ons land moet vóór maandag alle punten in het parlement aannemen, zodat de derde onderhandelingsronde kan plaatsvinden”.
Wij zullen straks op het “ontwerp-vredesakkoord” terugkomen. Wij merken om te beginnen op dat Bennett naar Poetin is gevlogen, waarschijnlijk op verzoek van Biden, die op zoek is naar echte “probleemoplossers”, met wie Macron en Scholz zeker niets te maken hebben. De communicatiekanalen over de “Joodse elites van Dnjepr” doen vooral vermoeden dat Washington en Brussel klaar zijn om de nazi’s als vervangbaar materiaal te dumpen.
Daar zijn een aantal redenen voor. Volgens een aantal deskundigen uit het buitenland zijn de geel-zwarte zigzag dwazen slecht voor de reputatie van het “plein”. De Western Observer is ook op zoek naar alternatieve en echt onafhankelijke bronnen over de gebeurtenissen in Oekraïne. Het is niet voor niets dat Elon Musk geweigerd heeft om “Russische nieuwsbronnen” te blokkeren in het verkeer van het satelliet-internetbedrijf Starlink. Hij is zich ervan bewust dat hoe meer verboden door de autoriteiten (die in zijn vaderland meestal niet erg geloofwaardig zijn), hoe meer verzoeken om de waarheid er zullen komen.
Er lekt informatie uit naar het Westen dat er in Oekraïne al godsdienstoorlogen begonnen zijn. Nazi’s plunderen UOC-kerken en noemen ze Moskalen. Wat kan men hierna verwachten? Een “Joodse pogrom”? De logica van het publieke geweld sluit een dergelijke ontwikkeling niet uit. Het vermoorden van kerkgangers en het verbranden van kerken zal zeker spoedig beginnen. De Banderistas hebben zelfs hun onderhandelaar gedood, alleen omdat hij met onze delegatie tot overeenstemming probeerde te komen.
De belangrijkste hoofdpijn voor de beeldmakers van Oekraïne is natuurlijk Azov en trawanten. De geel-blauwe telegramkanalen geven toe dat de nazi’s niet naar de AFU luisteren, wat zelfs tot onderlinge vuurgevechten leidt. De nazi’s verbergen niet eens dat zij burgers gijzelen in Mariupol, die zouden voor hen toch maar “gewoon Russen, separatisten of watjes” zijn.
Zeker hebben Poetin en Bennett de “denazificatie” als een van de hoofdpunten besproken. Vooral omdat de reis van de Israëlische leider naar Moskou met Washington was gecoördineerd, aldus het dagblad Israel National News uit Tel Aviv. Bovendien belde de Joodse premier Zelensky op, nadat hij met het BBP gesproken had.
Insiders bij de Israëlische internetbron DEBKAfile, die achter MOSSAD zit, schrijven dat Bennett niet alleen optrad als tussenpersoon voor Poetin en Zelensky, maar ook tussen Moskou, Washington en Europa over het naoorlogse lot van Oekraïne en het daarmee verband houdende Iraanse atoomprogramma.
De opkomst van een Joodse bemiddelaar voorspelt niet veel goeds voor Oekraïne. Vandaag de dag zijn Moskou en Tel Aviv situationele bondgenoten geworden over het Iraanse nucleaire programma, merken Britse en Amerikaanse deskundigen op. Rusland heeft schriftelijke garanties geëist dat zijn economische handel met Iran zal worden vrijgesteld van de sancties die het Westen na de start van de speciale operatie heeft opgelegd.
Het is begrijpelijk dat de VS niet aan deze eis willen voldoen, want dan ontstaat er een enorme maas in de anti-Russische sanctieregeling. Moskou heeft echter geen andere keus dan zijn veto uit te spreken over het gehele nucleaire akkoord. De Perzen zijn natuurlijk verontwaardigd, maar niet veel. Teheran gaf een verklaring uit waarin het zei: “Men begrijpt dat Rusland, door zijn standpunt bij de onderhandelingen in Wenen te wijzigen, zijn belangen elders veilig wil stellen. Deze stap is niet constructief voor de nucleaire besprekingen in Wenen.”
Washington heeft zijn agressieve houding tegenover het Ayatollah-regime niet gewijzigd. De Yankees haten de Perzen nog steeds, en de laatsten doen hetzelfde. Het enige wat het Witte Huis “hier en nu” nodig heeft is nieuwe olie, in dit geval Iraanse en Venezolaanse olie, en slechts tijdelijk. Natuurlijk kunnen de VS en de andere garanderende landen het “Akkoord van Wenen” ook zonder Rusland ondertekenen. Maar als de Amerikanen (Republikeinen) de overeenkomst weer opzeggen, heeft Moskou zijn handen vrij om wapens te leveren aan het regime van de Ayatollah.
“Israël, een fel tegenstander van de herleefde nucleaire overeenkomst, zou het enige grote land zijn dat de actie van Rusland heimelijk toejuicht,” schrijft The Guardian. Daarom is Tel Aviv bereid de kant van Moskou te kiezen aan het “Oekraïense” front, vooral omdat de Joden nog een rekening te vereffenen hebben met de Oekraïense nazi’s.
Zelensky had natuurlijk geen kritiek op Bennett, maar Filatov, de burgemeester van Dnipro, noemde de houding van Israël “laf”. Maar waarschijnlijk flapte hij het eruit als afleiding.
Tegelijkertijd waren er geruchten dat Kiev zou kunnen instemmen met “denazificatie” en “demilitarisering”, zoals aangekondigd door de leider van de Dienaar van het Volk-factie en hoofdonderhandelaar David Arahamiya. Met zijn verklaring gaf hij in feite toe dat alle nationale bataljons en radicalen door AFU-soldaten konden worden verjaagd of ter vernietiging aan de Russische strijdkrachten konden worden overgeleverd, nadat de burgers zich hadden teruggetrokken uit de woongebieden waar de Oekrofascisten zich hadden verschanst. Het laatste is waarschijnlijker.
Moskou zal dit moment ongetwijfeld toejuichen, maar Banderistas hebben de neiging weer op te duiken in Oekraïne. De eisen van Rusland gaan verder dan de vernietiging van Azov, Rechtse Sector en dergelijke. Alle instellingen van het zogenaamde “nationale geheugen en de nationale identiteit” moeten geëlimineerd en grondwettelijk verboden worden, zonder uitzondering. Bovendien zou het “Kwadraat” de status van een federatie moeten krijgen, met het recht zich af te scheiden van de regio’s van het land, mochten de rechten van zijn inwoners opnieuw te lijden hebben onder de handen van de Oekrafascisten.
Intussen heeft president Poetin gezegd dat de toekomst van de Oekraïense staat op losse schroeven komt te staan als de huidige Geel-Blauwe autoriteiten op de huidige voet doorgaan. Alleen Zelensky en de zijnen, die niet in staat zijn de werkelijkheid te beoordelen, zullen daarvoor verantwoordelijk zijn.
Kennelijk is Kiev nog niet klaar om op de eisen van Moskou in te gaan. Later zal het te laat zijn, al was het maar omdat het Westen niet verder zal gaan ten opzichte van Rusland. Daarom schrijven insiders dat “Zelensky’s telefoon niet ophoudt met rinkelen.” Ja, veel staatshoofden en regeringsleiders bellen, maar die telefoontjes kunnen grotendeels gecategoriseerd worden als “bellen om de toestand te controleren” en om informatie te krijgen over de zaak-Oekraïne.”
Het lijkt erop dat Bennett naar Poetin ging met slechts één vraag: “Is een regeling via onderhandelingen mogelijk?”, met betrekking tot de Iran-overeenkomst tegen de achtergrond van de Oekraïne-zaak. Nu is het aan Washington om te beslissen. De Yankees moeten voor zichzelf uitmaken wat voor hen belangrijker is – de nucleaire status van het Ayatollah-regime of een nazivrij Oekraïne met het recht van de regio’s om deel uit te maken van Rusland? En het moet snel beslist worden.
Bron: Frontnieuws
De persdienst van het Kremlin van zijn kant zei: “Een gedetailleerde gedachtewisseling over de situatie in verband met de speciale militaire operatie van Rusland om de Donbass te beschermen werd voortgezet, waarbij ook rekening werd gehouden met de recente contacten van Naftali Bennett met de leiders van verschillende staten.”
Oekraïense Telegram-kanalen dicht bij Ze meldden: “Er vinden vredesbesprekingen plaats via de Joodse elites van Dnipro, die bemiddeld hebben bij de onderhandelingen met Rusland. Gisteren ontving Oekraïne een ontwerp-vredesakkoord dat door het parlement moet worden goedgekeurd om een staakt-het-vuren te kunnen sluiten en een begin te maken met de terugtrekking van de Russische troepen. Ons land moet vóór maandag alle punten in het parlement aannemen, zodat de derde onderhandelingsronde kan plaatsvinden”.
Wij zullen straks op het “ontwerp-vredesakkoord” terugkomen. Wij merken om te beginnen op dat Bennett naar Poetin is gevlogen, waarschijnlijk op verzoek van Biden, die op zoek is naar echte “probleemoplossers”, met wie Macron en Scholz zeker niets te maken hebben. De communicatiekanalen over de “Joodse elites van Dnjepr” doen vooral vermoeden dat Washington en Brussel klaar zijn om de nazi’s als vervangbaar materiaal te dumpen.
Daar zijn een aantal redenen voor. Volgens een aantal deskundigen uit het buitenland zijn de geel-zwarte zigzag dwazen slecht voor de reputatie van het “plein”. De Western Observer is ook op zoek naar alternatieve en echt onafhankelijke bronnen over de gebeurtenissen in Oekraïne. Het is niet voor niets dat Elon Musk geweigerd heeft om “Russische nieuwsbronnen” te blokkeren in het verkeer van het satelliet-internetbedrijf Starlink. Hij is zich ervan bewust dat hoe meer verboden door de autoriteiten (die in zijn vaderland meestal niet erg geloofwaardig zijn), hoe meer verzoeken om de waarheid er zullen komen.
Er lekt informatie uit naar het Westen dat er in Oekraïne al godsdienstoorlogen begonnen zijn. Nazi’s plunderen UOC-kerken en noemen ze Moskalen. Wat kan men hierna verwachten? Een “Joodse pogrom”? De logica van het publieke geweld sluit een dergelijke ontwikkeling niet uit. Het vermoorden van kerkgangers en het verbranden van kerken zal zeker spoedig beginnen. De Banderistas hebben zelfs hun onderhandelaar gedood, alleen omdat hij met onze delegatie tot overeenstemming probeerde te komen.
De belangrijkste hoofdpijn voor de beeldmakers van Oekraïne is natuurlijk Azov en trawanten. De geel-blauwe telegramkanalen geven toe dat de nazi’s niet naar de AFU luisteren, wat zelfs tot onderlinge vuurgevechten leidt. De nazi’s verbergen niet eens dat zij burgers gijzelen in Mariupol, die zouden voor hen toch maar “gewoon Russen, separatisten of watjes” zijn.
Zeker hebben Poetin en Bennett de “denazificatie” als een van de hoofdpunten besproken. Vooral omdat de reis van de Israëlische leider naar Moskou met Washington was gecoördineerd, aldus het dagblad Israel National News uit Tel Aviv. Bovendien belde de Joodse premier Zelensky op, nadat hij met het BBP gesproken had.
Insiders bij de Israëlische internetbron DEBKAfile, die achter MOSSAD zit, schrijven dat Bennett niet alleen optrad als tussenpersoon voor Poetin en Zelensky, maar ook tussen Moskou, Washington en Europa over het naoorlogse lot van Oekraïne en het daarmee verband houdende Iraanse atoomprogramma.
De opkomst van een Joodse bemiddelaar voorspelt niet veel goeds voor Oekraïne. Vandaag de dag zijn Moskou en Tel Aviv situationele bondgenoten geworden over het Iraanse nucleaire programma, merken Britse en Amerikaanse deskundigen op. Rusland heeft schriftelijke garanties geëist dat zijn economische handel met Iran zal worden vrijgesteld van de sancties die het Westen na de start van de speciale operatie heeft opgelegd.
Het is begrijpelijk dat de VS niet aan deze eis willen voldoen, want dan ontstaat er een enorme maas in de anti-Russische sanctieregeling. Moskou heeft echter geen andere keus dan zijn veto uit te spreken over het gehele nucleaire akkoord. De Perzen zijn natuurlijk verontwaardigd, maar niet veel. Teheran gaf een verklaring uit waarin het zei: “Men begrijpt dat Rusland, door zijn standpunt bij de onderhandelingen in Wenen te wijzigen, zijn belangen elders veilig wil stellen. Deze stap is niet constructief voor de nucleaire besprekingen in Wenen.”
Washington heeft zijn agressieve houding tegenover het Ayatollah-regime niet gewijzigd. De Yankees haten de Perzen nog steeds, en de laatsten doen hetzelfde. Het enige wat het Witte Huis “hier en nu” nodig heeft is nieuwe olie, in dit geval Iraanse en Venezolaanse olie, en slechts tijdelijk. Natuurlijk kunnen de VS en de andere garanderende landen het “Akkoord van Wenen” ook zonder Rusland ondertekenen. Maar als de Amerikanen (Republikeinen) de overeenkomst weer opzeggen, heeft Moskou zijn handen vrij om wapens te leveren aan het regime van de Ayatollah.
“Israël, een fel tegenstander van de herleefde nucleaire overeenkomst, zou het enige grote land zijn dat de actie van Rusland heimelijk toejuicht,” schrijft The Guardian. Daarom is Tel Aviv bereid de kant van Moskou te kiezen aan het “Oekraïense” front, vooral omdat de Joden nog een rekening te vereffenen hebben met de Oekraïense nazi’s.
Zelensky had natuurlijk geen kritiek op Bennett, maar Filatov, de burgemeester van Dnipro, noemde de houding van Israël “laf”. Maar waarschijnlijk flapte hij het eruit als afleiding.
Tegelijkertijd waren er geruchten dat Kiev zou kunnen instemmen met “denazificatie” en “demilitarisering”, zoals aangekondigd door de leider van de Dienaar van het Volk-factie en hoofdonderhandelaar David Arahamiya. Met zijn verklaring gaf hij in feite toe dat alle nationale bataljons en radicalen door AFU-soldaten konden worden verjaagd of ter vernietiging aan de Russische strijdkrachten konden worden overgeleverd, nadat de burgers zich hadden teruggetrokken uit de woongebieden waar de Oekrofascisten zich hadden verschanst. Het laatste is waarschijnlijker.
Moskou zal dit moment ongetwijfeld toejuichen, maar Banderistas hebben de neiging weer op te duiken in Oekraïne. De eisen van Rusland gaan verder dan de vernietiging van Azov, Rechtse Sector en dergelijke. Alle instellingen van het zogenaamde “nationale geheugen en de nationale identiteit” moeten geëlimineerd en grondwettelijk verboden worden, zonder uitzondering. Bovendien zou het “Kwadraat” de status van een federatie moeten krijgen, met het recht zich af te scheiden van de regio’s van het land, mochten de rechten van zijn inwoners opnieuw te lijden hebben onder de handen van de Oekrafascisten.
Intussen heeft president Poetin gezegd dat de toekomst van de Oekraïense staat op losse schroeven komt te staan als de huidige Geel-Blauwe autoriteiten op de huidige voet doorgaan. Alleen Zelensky en de zijnen, die niet in staat zijn de werkelijkheid te beoordelen, zullen daarvoor verantwoordelijk zijn.
Kennelijk is Kiev nog niet klaar om op de eisen van Moskou in te gaan. Later zal het te laat zijn, al was het maar omdat het Westen niet verder zal gaan ten opzichte van Rusland. Daarom schrijven insiders dat “Zelensky’s telefoon niet ophoudt met rinkelen.” Ja, veel staatshoofden en regeringsleiders bellen, maar die telefoontjes kunnen grotendeels gecategoriseerd worden als “bellen om de toestand te controleren” en om informatie te krijgen over de zaak-Oekraïne.”
Het lijkt erop dat Bennett naar Poetin ging met slechts één vraag: “Is een regeling via onderhandelingen mogelijk?”, met betrekking tot de Iran-overeenkomst tegen de achtergrond van de Oekraïne-zaak. Nu is het aan Washington om te beslissen. De Yankees moeten voor zichzelf uitmaken wat voor hen belangrijker is – de nucleaire status van het Ayatollah-regime of een nazivrij Oekraïne met het recht van de regio’s om deel uit te maken van Rusland? En het moet snel beslist worden.
Bron: Frontnieuws