Inleiding.
“Jezus is opgestaan uit de doden”. Deze woorden gingen als een lopend vuurtje door héél Israël, vanuit Judea tot Galilea aan toe en zij hebben de grootste impact op de mensheid gehad in de hele wereldgeschiedenis! Het is een historisch feit met keiharde bewijzen waar men niet omheen kan, maar desondanks zijn er door alle eeuwen heen steeds mensen geweest die dit betwisten! Grieken willen het niet geloven omdat ze er gewoon met hun verstand niet bij kunnen dat er iemand lichamelijk uit de doden kan opstaan omdat hun denkpatroon immers bepaald wordt door het dualisme en het rationalisme. Daarom zoeken zij steeds naar rationele en wetenschappelijke verklaringen. Joden daarentegen willen de opstanding van Jezus best wel geloven, maar men moet eerst met tastbare bewijzen komen onder het motto: eerst zien en dan geloven! De alom bekende apostel Thomas is daar een prachtig voorbeeld van. Daarom ziet de wereld ons gelovigen vaak als gekken die je niet serieus moet nemen. Dat is nu zo, maar dat was in bijbelse tijden ook al niet anders: “Want het woord des kruises is wel voor hen, die verloren gaan, een dwaasheid, maar voor ons, die behouden worden, is het een kracht Gods. Want er staat geschreven: Verderven zal Ik de wijsheid der wijzen, en het verstand der verstandigen zal Ik verdoen. Waar blijft de wijze? Waar de Schriftgeleerde? Waar de redetwister van deze tijd? Heeft God niet de wijsheid der wereld tot dwaasheid gemaakt? Want daar de wereld in de wijsheid
Pesach (Pasen)
Door alle generaties heen vieren de Joden ieder jaar Pesach om de uittocht uit Egypte onder leiding van Mozes te herdenken. Het is een bevrijdingsfeest, want het volk der Israëlieten werd door de Eeuwige God bevrijd uit de slavernij. Voor de messiasbelijdende Joden heeft Pesach echter een diepere betekenis gekregen, want door Zijn offer op Golgotha en Zijn opstanding heeft Jezus ons bevrijd uit de slavernij van de zonde. Dit gebeurde tijdens Pesach, en daarom is het met Pesach eigenlijk dubbel feest! De instelling van dit bevrijdingsfeest, dat acht dagen lang duurde en op de vijftiende Nisan begint, vinden wij in Exodus 12:1-28 en Leviticus 23:4-14. Een dag eerder, op de 14e Nisan, moest een lam geslacht worden en zijn bloed moest men op de deurposten van de huizen strijken, om de engel des doods te laten voorbijgaan, dus passeren. Het woord Pasen is daarvan afgeleid. Het bloed van het lam bood bescherming tegen de engel des doods en vormde zo de basis voor de uiteindelijke bevrijding van Gods volk! Het oorspronkelijke Paaslam was een afschaduwing van het ware, nieuwe Paaslam: Jezus, want ook Hij gaf Zijn leven op de 14e Nisan! Jezus wordt daarom het Lam Gods genoemd. Het Paaslam moest een mannetje zijn, in de bloei van zijn leven. Jezus heeft Zich eveneens geofferd in de bloei van Zijn leven. Het moest gaaf zijn, wat de reinheid van Jezus aanduidt. Het lam moest vier dagen van tevoren apart gezet worden en het is dan ook zeer opmerkelijk, dat Jezus ook
Door alle generaties heen vieren de Joden ieder jaar Pesach om de uittocht uit Egypte onder leiding van Mozes te herdenken. Het is een bevrijdingsfeest, want het volk der Israëlieten werd door de Eeuwige God bevrijd uit de slavernij. Voor de messiasbelijdende Joden heeft Pesach echter een diepere betekenis gekregen, want door Zijn offer op Golgotha en Zijn opstanding heeft Jezus ons bevrijd uit de slavernij van de zonde. Dit gebeurde tijdens Pesach, en daarom is het met Pesach eigenlijk dubbel feest! De instelling van dit bevrijdingsfeest, dat acht dagen lang duurde en op de vijftiende Nisan begint, vinden wij in Exodus 12:1-28 en Leviticus 23:4-14. Een dag eerder, op de 14e Nisan, moest een lam geslacht worden en zijn bloed moest men op de deurposten van de huizen strijken, om de engel des doods te laten voorbijgaan, dus passeren. Het woord Pasen is daarvan afgeleid. Het bloed van het lam bood bescherming tegen de engel des doods en vormde zo de basis voor de uiteindelijke bevrijding van Gods volk! Het oorspronkelijke Paaslam was een afschaduwing van het ware, nieuwe Paaslam: Jezus, want ook Hij gaf Zijn leven op de 14e Nisan! Jezus wordt daarom het Lam Gods genoemd. Het Paaslam moest een mannetje zijn, in de bloei van zijn leven. Jezus heeft Zich eveneens geofferd in de bloei van Zijn leven. Het moest gaaf zijn, wat de reinheid van Jezus aanduidt. Het lam moest vier dagen van tevoren apart gezet worden en het is dan ook zeer opmerkelijk, dat Jezus ook