Het milieu, de nieuwe godsdienst.
Een bekende groene activist schrijft: ‘100% verwoesting landschap en honderden miljarden euro’s voor slechts 2,4% bijdrage aan energiebehoefte – wij Duitsers zijn opnieuw in een ideologie verstrikt geraakt’.
In de Verenigde Staten en Duitsland beginnen steeds meer tegengeluiden te klinken tegen de omschakeling op ‘groene’ en zogenaamd ‘duurzame’ energie. In de VS wordt er aandacht besteed aan de grote negatieve impact die windturbines hebben op omwonenden. In Duitsland komt het verzet niet alleen van burgers, maar inmiddels ook van de eerste generatie natuurbeschermers uit de jaren ’70, die niets moeten hebben van de nieuwe lichting extreemlinkse klimaatfanatici. Zij zien met lede ogen toe hoe er jaarlijks tientallen miljarden euro’s worden uitgegeven om slechts 2,4% van de totale energievraag te bedienen, maar het Duitse landschap in het proces totaal wordt verwoest.
Verslaggever Millie Weaver ging polshoogte nemen in diverse stadjes en dorpen waarbij windmolens werden gebouwd. Amerikanen blijken net als Europeanen bar weinig te weten van de echte feiten omtrent windenergie. De meesten geloven nog steeds in de leugen dat de turbines bijdragen om het veronderstelde klimaatprobleem op te lossen. Dat windenergie dermate onbetrouwbaar is dat conventionele centrales altijd open moeten blijven om massale langdurige stroomstoringen te voorkomen, weten de meesten niet. Van schade aan gezondheid, natuur en de dierenwereld hebben ze al helemaal nooit gehoord, want windenergie is immers ‘groen’?
Al jaren is bekend dat windmolens gigantische vogel- en vleermuiskillers zijn. Geplaatst op zee hebben ze een verstorende invloed op bijvoorbeeld op dolfijnen.
Bewijs van ernstige gezondheidsschade door windturbines.
Robert Rand, een befaamde akoestische expert, presenteerde bewijs dat windmolenparken de officiële geluidsnormen overtreden, en inderdaad schade aan de gezondheid veroorzaken. Tal van mensen klagen over onder andere stress- en slaapproblemen die worden veroorzaakt door het lawaai en de ‘slagschaduw’ die de molens veroorzaken. Sommige mensen moesten verhuizen. Artsen die deelnamen aan wetenschappelijke onderzoeken bevestigen de ernstige gevolgen voor mensen die in de omgeving wonen.
Statelijke en lokale bestuurders zien zich aan de ene kant geconfronteerd met hun plicht om het welzijn en de gezondheid van hun burgers te beschermen, en aan de andere kant met de grote druk van de politiek, klimaatindustrie en de milieubeweging om windmolens te bouwen. Bovendien zouden grote bedrijven miljardenclaims kunnen indienen als wordt besloten om windmolens alsnog tegen te houden.
Duitsland: Honderden euro’s toeslag voor 2,4% energie en 100% vernietiging platteland.
Dichterbij, in Duitsland, verscheen onlangs het boek ‘Geofferde landschappen: hoe de Energiewende ons landschap verwoest’. Niet van sceptici, maar samengesteld door de prominente groene activist en journalist Georg Etscheit. In het boek laat een waslijst aan bekende natuurbeschermers, waaronder ook wetenschappers, weinig heel van de ook in ons land als ‘alternativlos’ gepresenteerde omschakeling om ‘duurzame’ energie uit vooral windturbines.
Tien jaar geleden beweerden ministers nog dat de Energiewende de Duitsers niets extra’s zou kosten, een belofte die we ook uit ‘ons eigen’ Den Haag hebben gehoord. De realiteit blijkt een geheel andere: nu al betaalt een gemiddeld Duits gezin jaarlijks € 300,- toeslag om bij te dragen aan de omwenteling. En hoe groter het aandeel ‘duurzame’ energie wordt, des te hoger zal dit bedrag worden. Uit eerdere onafhankelijke berekeningen bleek dat dit bedrag voor Nederlandse gezinnen aan het einde van de nieuwe kabinetsperiode naar alle waarschijnlijkheid al het driedubbele of meer zal bedragen, zeker als GroenLinks en D66 een grote vinger in de pap krijgen.
Een bekende groene activist schrijft: ‘100% verwoesting landschap en honderden miljarden euro’s voor slechts 2,4% bijdrage aan energiebehoefte – wij Duitsers zijn opnieuw in een ideologie verstrikt geraakt’.
In de Verenigde Staten en Duitsland beginnen steeds meer tegengeluiden te klinken tegen de omschakeling op ‘groene’ en zogenaamd ‘duurzame’ energie. In de VS wordt er aandacht besteed aan de grote negatieve impact die windturbines hebben op omwonenden. In Duitsland komt het verzet niet alleen van burgers, maar inmiddels ook van de eerste generatie natuurbeschermers uit de jaren ’70, die niets moeten hebben van de nieuwe lichting extreemlinkse klimaatfanatici. Zij zien met lede ogen toe hoe er jaarlijks tientallen miljarden euro’s worden uitgegeven om slechts 2,4% van de totale energievraag te bedienen, maar het Duitse landschap in het proces totaal wordt verwoest.
Verslaggever Millie Weaver ging polshoogte nemen in diverse stadjes en dorpen waarbij windmolens werden gebouwd. Amerikanen blijken net als Europeanen bar weinig te weten van de echte feiten omtrent windenergie. De meesten geloven nog steeds in de leugen dat de turbines bijdragen om het veronderstelde klimaatprobleem op te lossen. Dat windenergie dermate onbetrouwbaar is dat conventionele centrales altijd open moeten blijven om massale langdurige stroomstoringen te voorkomen, weten de meesten niet. Van schade aan gezondheid, natuur en de dierenwereld hebben ze al helemaal nooit gehoord, want windenergie is immers ‘groen’?
Al jaren is bekend dat windmolens gigantische vogel- en vleermuiskillers zijn. Geplaatst op zee hebben ze een verstorende invloed op bijvoorbeeld op dolfijnen.
Bewijs van ernstige gezondheidsschade door windturbines.
Robert Rand, een befaamde akoestische expert, presenteerde bewijs dat windmolenparken de officiële geluidsnormen overtreden, en inderdaad schade aan de gezondheid veroorzaken. Tal van mensen klagen over onder andere stress- en slaapproblemen die worden veroorzaakt door het lawaai en de ‘slagschaduw’ die de molens veroorzaken. Sommige mensen moesten verhuizen. Artsen die deelnamen aan wetenschappelijke onderzoeken bevestigen de ernstige gevolgen voor mensen die in de omgeving wonen.
Statelijke en lokale bestuurders zien zich aan de ene kant geconfronteerd met hun plicht om het welzijn en de gezondheid van hun burgers te beschermen, en aan de andere kant met de grote druk van de politiek, klimaatindustrie en de milieubeweging om windmolens te bouwen. Bovendien zouden grote bedrijven miljardenclaims kunnen indienen als wordt besloten om windmolens alsnog tegen te houden.
Duitsland: Honderden euro’s toeslag voor 2,4% energie en 100% vernietiging platteland.
Dichterbij, in Duitsland, verscheen onlangs het boek ‘Geofferde landschappen: hoe de Energiewende ons landschap verwoest’. Niet van sceptici, maar samengesteld door de prominente groene activist en journalist Georg Etscheit. In het boek laat een waslijst aan bekende natuurbeschermers, waaronder ook wetenschappers, weinig heel van de ook in ons land als ‘alternativlos’ gepresenteerde omschakeling om ‘duurzame’ energie uit vooral windturbines.
Tien jaar geleden beweerden ministers nog dat de Energiewende de Duitsers niets extra’s zou kosten, een belofte die we ook uit ‘ons eigen’ Den Haag hebben gehoord. De realiteit blijkt een geheel andere: nu al betaalt een gemiddeld Duits gezin jaarlijks € 300,- toeslag om bij te dragen aan de omwenteling. En hoe groter het aandeel ‘duurzame’ energie wordt, des te hoger zal dit bedrag worden. Uit eerdere onafhankelijke berekeningen bleek dat dit bedrag voor Nederlandse gezinnen aan het einde van de nieuwe kabinetsperiode naar alle waarschijnlijkheid al het driedubbele of meer zal bedragen, zeker als GroenLinks en D66 een grote vinger in de pap krijgen.
De Duitsers zijn opnieuw in een ideologie verstrikt geraakt: men gelooft dat met de ‘Energiewende’ de absolute oplossing is gevonden om de wereld te redden.
Gekeken naar de totale vraag naar energie dragen windmolens in Duitsland, waar de omschakeling al véél verder gevorderd is dan in Nederland, slechts 2,4% bij, en dat ‘voor bijna 100% vernietiging van het platteland,’ zo constateert Etscheit. Om nog maar niet te spreken van de tientallen miljarden euro’s subsidies die windenergie jaarlijks kost. Premier Mark Rutte gaf járen geleden toe dat windmolens enkel ‘op subsidie draaien’. U weet dat vast nog wel, want het was een van de laatste keren dat hij publiekelijk de waarheid sprak.
Landschap verpest door duizenden windturbines en vlaktes zonnepanelen.
Het Duitse volk voelt inmiddels al jaren de pijn van de Energiewende, niet alleen in de portemonnee, maar ook in het hart, want waar ze ook kijken, overal wordt het landschap verziekt door gigantische witte palen met draaiende wieken eraan. 80% van de bevolking is inmiddels tegen het plaatsen van nog meer windmolens -27.000 in totaal, en soms tot 230 meter hoog- in bosgebieden.
Etscheit trekt zelfs een vergelijking met de tijd van de Nazi’s: ‘Wij Duitsers zijn opnieuw in een ideologie verstrikt geraakt: we geloven dat we met de Energiewende de absolute oplossing hebben om de wereld te redden. En dat willen wij blindelings bereiken. Een dwaalweg!’ Als op de ingeslagen weg wordt voortgegaan, heeft Duitsland binnenkort geen open ruimtes meer, want die worden dan allemaal verpest door ‘duizenden windturbines, uitgestrekte vlaktes met zonnepanelen, en eentonige korenvelden voor de productie van biogas,’, en zullen jaarlijks honderdduizenden vogels en vleermuizen naar de eeuwige jachtvelden worden geholpen. Allemaal voor ‘het milieu’.
Nederland: € 100 miljard voor onmeetbaar effect op klimaat.
De groene activist ziet dat een groeiend aantal burgers niet bereid is om het Duitse landschap te laten verwoesten ‘voor een onmeetbare verandering in het klimaat.’ Inderdaad: wetenschappelijk aangetoond onmeetbaar. Dat geldt ook voor de Nederlandse Nationale Klimaatakkoord, waar de VVD grotendeels voor verantwoordelijk is. De € 80 miljard tot € 100 miljard –en volgens sommigen nog meer- die de onze nationale ‘Energiewende’ tot 2030 zal gaan kosten –en nogmaals: die een grote aanslag op uw en mijn koopkracht zullen doen, om voor de grote energie onzekerheid nog maar niet te spreken-, zullen de opwarming van de Aarde met hooguit een tienduizendste van één graad doen afnemen – oftewel: niet te meten.
Eco-nazi’s ook in Nederland aan de macht?
Als dan bedacht wordt dat beoogd kabinetsdeelnemer GroenLinks het liefst al over 4 jaar alle conventionele energiecentrales wil sluiten en volledig ‘duurzaam’ wil zijn, dan is er weinig voorstellingsvermogen nodig om te zien wat een afschrikwekkende toekomst dat oplevert: één waarin u een zeer groot deel van uw inkomen kwijt bent aan krankzinnig hoge brandstof-, energie- en milieubelastingen, die de noodzakelijke 100.000+ windmolens moeten gaan betalen, en die dermate onbetrouwbaar zijn, dat wij wekelijks en door meerdere grote en langdurige stroomstoringen zullen worden getroffen, met buitengewoon ontwrichtende gevolgen voor de hele samenleving.
Deze maatschappijvijandige ultralinkse klimaatideologie wordt door sommigen ook wel ‘eco-nazisme’ genoemd. We kunnen alleen maar hopen dat ons volk -net als de Amerikanen vorig jaar- bij de volgende verkiezingen klimaatrealisten aan de macht helpt, die eindelijk een halt toeroepen aan deze met afstand grootste verspilling van belastinggeld ooit.
WIE ZITTEN HIERACHTER EN WAT IS HUN BEDOELING??????????
We maken unieke tijden mee. Duizenden jaren was de natuur een bedreiging voor de mens, en probeerde de mens de natuur te temmen. Maar sinds een jaar of veertig blijken de rollen omgekeerd en is de mens bezig de natuur (het ‘ecosysteem aarde’) te ontwrichten, zoals ook te zien is aan de klimaatverandering. Wereldwijd begint de mensheid langzaam te beseffen wat voor enorme perspectiefwisseling dat met zich meebrengt. Ook het christelijk geloof wordt flink opgeschud. Vragen komen op ons af als: waartoe zijn we eigenlijk op aarde? Hoe horen we de dieren te behandelen? Welke taak hebben we ten opzichte van de enorme gevarieerdheid in de plantenwereld? Moeten we proberen ecosystemen als het klimaat te beheersen of er juist van af blijven, vol verwondering over hoe complex en uitgekiend het in elkaar zit?
Extremen en regelmaat.
In het begin schiep God het uitspansel (Genesis 1:6) en daarmee het klimaat. Een klimaat dat veranderlijk was: eerst regende het niet (Genesis 2: 5 en 6), later, bij de zondvloed, wel. De zondvloed lijkt gepaard te zijn gegaan met een enorme klimaatverandering. Ook de aardlagen bevatten sporen van meerdere klimaatveranderingen die wij kennen als de zogenoemde ijstijden, afgewisseld met warmere perioden.
Sinds mensenheugenis kennen wij het klimaat in zijn huidige vorm, met koude aan de polen, gematigde temperaturen in onze streken en de tropen met zijn zon en moesson. Het bracht - en brengt - extremen met zich mee als hittegolven, droogte, tornado’s en ijzige kou, maar kent ook een bepaalde regelmaat en stabiliteit. Door de klimaatverandering staat dat onder druk.
Gods klimaatplan.
Zowel het klimaat van voor de zondvloed als dat wat wij nu kennen, heeft grillige en levensbedreigende kanten. Het klimaat was een kracht die door God getemd werd om het leven mogelijk te maken. God legde niet voor niets het Paradijs aan als plek waar het veilig was – zeker voor de mens. Daarbuiten dreigde gevaar in de vorm van natuurkrachten die rampzalig konden uitwerken. En toen die natuurkrachten losbarstten in de zondvloed, haastte God zich om te beloven dat zo’n vloed er nooit meer zou komen. Of God zich met het klimaat bezig houdt!
Ook Jezus’ optreden tijdens de storm op het meer wijst daarop. Hij bleek macht over wolken, lucht en winden te hebben (Lucas 8:22-25). Een aanwijzing dat Gods grote herstelplan met deze wereld kennelijk ook een ‘klimaatplan’ bevat. En tegelijk een geweldig voorproefje van hoe God oerkrachten van weer en klimaat uiteindelijk ten goede zal keren!
Gekeken naar de totale vraag naar energie dragen windmolens in Duitsland, waar de omschakeling al véél verder gevorderd is dan in Nederland, slechts 2,4% bij, en dat ‘voor bijna 100% vernietiging van het platteland,’ zo constateert Etscheit. Om nog maar niet te spreken van de tientallen miljarden euro’s subsidies die windenergie jaarlijks kost. Premier Mark Rutte gaf járen geleden toe dat windmolens enkel ‘op subsidie draaien’. U weet dat vast nog wel, want het was een van de laatste keren dat hij publiekelijk de waarheid sprak.
Landschap verpest door duizenden windturbines en vlaktes zonnepanelen.
Het Duitse volk voelt inmiddels al jaren de pijn van de Energiewende, niet alleen in de portemonnee, maar ook in het hart, want waar ze ook kijken, overal wordt het landschap verziekt door gigantische witte palen met draaiende wieken eraan. 80% van de bevolking is inmiddels tegen het plaatsen van nog meer windmolens -27.000 in totaal, en soms tot 230 meter hoog- in bosgebieden.
Etscheit trekt zelfs een vergelijking met de tijd van de Nazi’s: ‘Wij Duitsers zijn opnieuw in een ideologie verstrikt geraakt: we geloven dat we met de Energiewende de absolute oplossing hebben om de wereld te redden. En dat willen wij blindelings bereiken. Een dwaalweg!’ Als op de ingeslagen weg wordt voortgegaan, heeft Duitsland binnenkort geen open ruimtes meer, want die worden dan allemaal verpest door ‘duizenden windturbines, uitgestrekte vlaktes met zonnepanelen, en eentonige korenvelden voor de productie van biogas,’, en zullen jaarlijks honderdduizenden vogels en vleermuizen naar de eeuwige jachtvelden worden geholpen. Allemaal voor ‘het milieu’.
Nederland: € 100 miljard voor onmeetbaar effect op klimaat.
De groene activist ziet dat een groeiend aantal burgers niet bereid is om het Duitse landschap te laten verwoesten ‘voor een onmeetbare verandering in het klimaat.’ Inderdaad: wetenschappelijk aangetoond onmeetbaar. Dat geldt ook voor de Nederlandse Nationale Klimaatakkoord, waar de VVD grotendeels voor verantwoordelijk is. De € 80 miljard tot € 100 miljard –en volgens sommigen nog meer- die de onze nationale ‘Energiewende’ tot 2030 zal gaan kosten –en nogmaals: die een grote aanslag op uw en mijn koopkracht zullen doen, om voor de grote energie onzekerheid nog maar niet te spreken-, zullen de opwarming van de Aarde met hooguit een tienduizendste van één graad doen afnemen – oftewel: niet te meten.
Eco-nazi’s ook in Nederland aan de macht?
Als dan bedacht wordt dat beoogd kabinetsdeelnemer GroenLinks het liefst al over 4 jaar alle conventionele energiecentrales wil sluiten en volledig ‘duurzaam’ wil zijn, dan is er weinig voorstellingsvermogen nodig om te zien wat een afschrikwekkende toekomst dat oplevert: één waarin u een zeer groot deel van uw inkomen kwijt bent aan krankzinnig hoge brandstof-, energie- en milieubelastingen, die de noodzakelijke 100.000+ windmolens moeten gaan betalen, en die dermate onbetrouwbaar zijn, dat wij wekelijks en door meerdere grote en langdurige stroomstoringen zullen worden getroffen, met buitengewoon ontwrichtende gevolgen voor de hele samenleving.
Deze maatschappijvijandige ultralinkse klimaatideologie wordt door sommigen ook wel ‘eco-nazisme’ genoemd. We kunnen alleen maar hopen dat ons volk -net als de Amerikanen vorig jaar- bij de volgende verkiezingen klimaatrealisten aan de macht helpt, die eindelijk een halt toeroepen aan deze met afstand grootste verspilling van belastinggeld ooit.
WIE ZITTEN HIERACHTER EN WAT IS HUN BEDOELING??????????
We maken unieke tijden mee. Duizenden jaren was de natuur een bedreiging voor de mens, en probeerde de mens de natuur te temmen. Maar sinds een jaar of veertig blijken de rollen omgekeerd en is de mens bezig de natuur (het ‘ecosysteem aarde’) te ontwrichten, zoals ook te zien is aan de klimaatverandering. Wereldwijd begint de mensheid langzaam te beseffen wat voor enorme perspectiefwisseling dat met zich meebrengt. Ook het christelijk geloof wordt flink opgeschud. Vragen komen op ons af als: waartoe zijn we eigenlijk op aarde? Hoe horen we de dieren te behandelen? Welke taak hebben we ten opzichte van de enorme gevarieerdheid in de plantenwereld? Moeten we proberen ecosystemen als het klimaat te beheersen of er juist van af blijven, vol verwondering over hoe complex en uitgekiend het in elkaar zit?
Extremen en regelmaat.
In het begin schiep God het uitspansel (Genesis 1:6) en daarmee het klimaat. Een klimaat dat veranderlijk was: eerst regende het niet (Genesis 2: 5 en 6), later, bij de zondvloed, wel. De zondvloed lijkt gepaard te zijn gegaan met een enorme klimaatverandering. Ook de aardlagen bevatten sporen van meerdere klimaatveranderingen die wij kennen als de zogenoemde ijstijden, afgewisseld met warmere perioden.
Sinds mensenheugenis kennen wij het klimaat in zijn huidige vorm, met koude aan de polen, gematigde temperaturen in onze streken en de tropen met zijn zon en moesson. Het bracht - en brengt - extremen met zich mee als hittegolven, droogte, tornado’s en ijzige kou, maar kent ook een bepaalde regelmaat en stabiliteit. Door de klimaatverandering staat dat onder druk.
Gods klimaatplan.
Zowel het klimaat van voor de zondvloed als dat wat wij nu kennen, heeft grillige en levensbedreigende kanten. Het klimaat was een kracht die door God getemd werd om het leven mogelijk te maken. God legde niet voor niets het Paradijs aan als plek waar het veilig was – zeker voor de mens. Daarbuiten dreigde gevaar in de vorm van natuurkrachten die rampzalig konden uitwerken. En toen die natuurkrachten losbarstten in de zondvloed, haastte God zich om te beloven dat zo’n vloed er nooit meer zou komen. Of God zich met het klimaat bezig houdt!
Ook Jezus’ optreden tijdens de storm op het meer wijst daarop. Hij bleek macht over wolken, lucht en winden te hebben (Lucas 8:22-25). Een aanwijzing dat Gods grote herstelplan met deze wereld kennelijk ook een ‘klimaatplan’ bevat. En tegelijk een geweldig voorproefje van hoe God oerkrachten van weer en klimaat uiteindelijk ten goede zal keren!
De natuur en het milieu zijn niet maakbaar voor de mens. Hij heeft er weinig invloed op en kan helemaal niet reddend optreden.
De Schepper zal binnenkort komen naar Zijn schepping.
‘Hij was in de wereld en de wereld is door Hem geworden, en de wereld heeft Hem niet gekend. Hij kwam tot het zijne, en de zijnen hebben Hem niet aangenomen’ (Johannes 1:10-11).
De Schepper Zelf werd in Bethlehem geboren. Bij de geboorte van de Here Jezus in Bethlehem kwam de Schepper van hemel en aarde naar Zijn eigen schepping. Dat hulpeloze, weerloze kind, gewikkeld in doeken, was niemand minder dan de Schepper Zelf! Voor ons mensen is dit niet te begrijpen. Hoe kan de Schepper van hemel en aarde zo klein worden en als baby geboren worden? Het was Gods antwoord op de mens die als God wilde zijn, waarop God besloot als een mens te worden.
In Johannes 17:5 lezen we dat de Here Jezus al vóór de schepping van de wereld aanwezig was. We lezen zelfs dat Hij de eeuwige Zoon van God is en dat Hij geen begin, maar ook geen einde van dagen kent (Hebreeën 7:3). Als eeuwige Zoon van God heeft Hij alles wat je kunt zien, maar ook alles wat je niet kunt zien, geschapen (Colossenzen 1:16).
Een Romeinse hoofdman zei eens tegen de Here Jezus: ‘Spreek slechts één woord en mijn knecht zal herstellen’ (Mattheüs 8:8). Net als bij de schepping, waar door één enkel woord van de Zoon van God het licht de duisternis verdreef, het droge tevoorschijn kwam, de vissen de zee vervulden en de vogels de hemel, zo sprak de Here Jezus op aarde slechts één enkel woord waardoor de mensen het heil vonden.
Hij was er al vóór Zijn geboorte.
Zo zien we dat de Zoon van God er al lang was vóór Zijn geboorte in Bethlehem. Vele honderden jaren vóór Zijn geboorte verscheen Hij ook al regelmatig op aarde en ook toen al liet Hij aan de mensen die toen leefden zien wie God is.
We lezen in Johannes 1:18: “Niemand heeft ooit God gezien, de eniggeboren Zoon, die aan de boezem des Vaders is, die heeft Hem doen kennen”. Zelfs Abraham en Mozes hebben God Zelf niet gezien toen ze met Hem gegeten hebben en als vrienden van aangezicht tot aangezicht met elkaar gesproken hebben. Ook toen was het al zo dat ze in Gods Zoon, God Zelf ontmoetten. Zo zei de Here Jezus in Johannes 14:9: “Wie Mij gezien heeft, heeft de Vader gezien”.
De Schepper kreeg deel aan Zijn eigen schepping.
De Schepper kwam echter niet alleen de schepping opzoeken, Hij werd Zelf onderdeel van Zijn eigen schepping. We lezen in de Bijbel dat Hij in alles aan de mens gelijk geworden is en in alles op gelijke wijze verzocht is geweest. Zo lezen we dat de Here Jezus, net als wij mensen, honger kende, vermoeid was en verschrikkelijke angst beleefde. In één ding was Hij echter anders: Hij was zonder zonde geboren en is Zijn gehele aardse leven ook zonder zonde gebleven. De duivel kon Hem niet verleiden!
Hij was in de wereld en de wereld heeft Hem niet gekend.
Johannes schrijft in hoofdstuk 1:1 over de Here Jezus dat Hij bij God was. We kunnen ons er geen voorstelling van maken hoe het daar is. In Johannes 17:5 en 24 lezen we over de heerlijkheid die bij God is en die Hij daar ook genoot. Hij heeft deze heerlijkheid vrijwillig verlaten en kwam in de wereld. Wat een verschrikkelijk contrast! Zijn hemelse troon werd op aarde vervangen door een voerbak, waaruit de dieren aten. Het hemelse huis van de Vader verliet Hij om in een armoedige stal in Bethlehem geboren te worden. Vanuit de directe nabijheid van Zijn hemelse Vader kwam Hij uiteindelijk terecht in de Godverlatenheid. Zo lezen we in 2 Corinthiërs 8:9: “Dat Hij om uwentwil arm geworden is, terwijl Hij rijk was, opdat gij door Zijn armoede rijk zoudt worden”.
Zo verbleef Hij drieëndertig jaar op aarde, waarvan Hij de eerste dertig jaar van Zijn leven in Nazareth opgroeide. Al gauw werkte Hij mee in het aannemingsbedrijf van Jozef. Op zijn dertigste jaar trok Hij de deur van deze werkplaats achter Zich dicht en vertrok richting Judea naar de Jordaan, waar Zijn neef Johannes doopte. Op deze plaats werd Hij na Zijn doop door Zijn hemelse Vader aangewezen en gezalfd, waarmee Hij met Zijn driejarige bediening begon. Eerst trok Hij Zich veertig dagen en nachten terug in de woestijn, als voorbereiding voor Zijn dienst, maar na deze periode was Hij voortdurend onder de mensen te vinden. Hij verzamelde een grote groep discipelen om Zich heen, waarvan Hij er twaalf aanwees als apostel.
Zo was Hij in de wereld, maar wie heeft Hem ooit gekend?
Na de intensieve drieënhalve jaar waarin Hij met Zijn apostelen dag en nacht optrok, zei Hij tegen Filippus, één van deze apostelen: “Ben Ik zo lang bij u Filippus, en kent gij Mij niet?” (Johannes 14:9).
De vraag ‘Wie is toch deze’ die we in Marcus 4:41 vinden, bleef tijdens het leven van Jezus op aarde voor de mensen onbeantwoord. Hoewel Hij de Schepper van de wereld was, heeft de wereld Hem toch niet gekend. De wereld nam afstand van Hem en heeft Hem uiteindelijk verworpen.
In Romeinen 1:20-23 lezen we dat de mensen de Schepper door het schepsel vervangen hebben en in plaats van de Schepper de schepping gingen aanbidden. Wat dat betreft is de wereld niet veel veranderd. Ook vandaag wordt het schepsel boven onze Schepper vereerd.
Kent u Hem dan wel?
We zagen dat de wereld Hem niet gekend heeft. Zijn drieëndertig jaar lange verblijf onder de mensen heeft er niet toe geleid dat ze Hem leerden kennen. Zouden we, nu Hij niet meer op aarde is, Hem wel kennen? Hoe werkt dat dan? De Bijbel leert ons dat we Hem pas echt leren kennen wanneer we Hem aanvaarden en in ons hart uitnodigen.
In Openbaring 3:20 lezen we dat Hij aan de deur staat en klopt. Hij wacht tot het moment waarop wij de deur van ons leven voor Hem openen. Dan komt Hij bij ons binnen en leren we Hem pas echt kennen.
Zijn komst in de wereld werd door de mensen in Zijn tijd niet begrepen. Pas later drong het tot ons door waarom ze het toen niet begrepen hebben en waarom ze Hem verworpen hebben. De reden van Zijn komst in de wereld wordt in Hebreeën 10:5-7 duidelijk gemaakt. Hij kwam in de wereld om als slachtoffer de zonden van de wereld op Zich te nemen en zo de wil van God te volbrengen. We denken heel vaak dat Hij in de eerste plaats voor ‘ons’ kwam, waarin we ons als mensen centraal plaatsen.
De Bijbel leert ons echter dat Hij in de eerste plaats kwam om de wil van God te doen, terwijl wij vaak menen dat Hij voor ons kwam! Het is Gods wil dat alle mensen behouden worden en deze wil stond centraal bij de komst van de Here Jezus op aarde. Deze wil heeft Hij vervuld toen Hij aan het kruis stierf tot behoud van alle mensen. We hebben gezien dat Hij in de drieëndertig jaar op aarde nooit gezondigd heeft, zodat Hij het volkomen reine offer werd dat de zonden van de wereld kon dragen en wegnemen.
Wanneer de wereld Hem tijdens Zijn aardse leven gekend zou hebben, dan hadden ze Hem nooit verworpen en gekruisigd. Hij moest onherkenbaar blijven, zodat Hij gekruisigd werd en in Zijn lichaam al onze zonden op het kruis bracht. In Zijn lichaam zijn ook al onze zonden bestraft. Hij nam onze schuld op Zich, zodat wij niet meer schuldig tegenover een rechtvaardige God staan. Hij is de oorzaak geworden van de vergeving en reiniging van al onze zonden. Wanneer we de Here Jezus hiervoor bedanken, mogen we Hem ook uitnodigen in ons leven te komen en dan leren we Hem pas echt kennen!
Wanneer we Hem in ons leven uitnodigen, wordt het pas echt Kerst en wordt de Here Jezus ook in ons hart geboren, waardoor we kinderen van God worden.
Navolging.
Nu wij iets beginnen te begrijpen van de complexiteit en de uitgebalanceerdheid van het klimaatsysteem, en beseffen dat we er schade aan toebrengen, kunnen we er niet langer omheen om Jezus Christus ook na te volgen, ook waar het gaat over het klimaat. De Bijbel zegt daar meer over, ook al is het in de praktijk niet altijd gemakkelijk om de Bijbelse aanwijzingen om te zetten in klimaatvriendelijk gedrag.
Christus kwam voor heel de schepping.
De eerste Bijbelse aanwijzing is dat God de mens een speciale positie gegeven heeft. Wij mogen namens Hem zorgen voor de andere schepselen op deze wereld1. De aarde is van God (Psalm 24). Aan Hem moeten we verantwoording afleggen ook over wat we met het klimaat gedaan hebben. We zijn geen eigenaars van deze wereld, maar rentmeesters, beheerders.
De Schepper zal binnenkort komen naar Zijn schepping.
‘Hij was in de wereld en de wereld is door Hem geworden, en de wereld heeft Hem niet gekend. Hij kwam tot het zijne, en de zijnen hebben Hem niet aangenomen’ (Johannes 1:10-11).
De Schepper Zelf werd in Bethlehem geboren. Bij de geboorte van de Here Jezus in Bethlehem kwam de Schepper van hemel en aarde naar Zijn eigen schepping. Dat hulpeloze, weerloze kind, gewikkeld in doeken, was niemand minder dan de Schepper Zelf! Voor ons mensen is dit niet te begrijpen. Hoe kan de Schepper van hemel en aarde zo klein worden en als baby geboren worden? Het was Gods antwoord op de mens die als God wilde zijn, waarop God besloot als een mens te worden.
In Johannes 17:5 lezen we dat de Here Jezus al vóór de schepping van de wereld aanwezig was. We lezen zelfs dat Hij de eeuwige Zoon van God is en dat Hij geen begin, maar ook geen einde van dagen kent (Hebreeën 7:3). Als eeuwige Zoon van God heeft Hij alles wat je kunt zien, maar ook alles wat je niet kunt zien, geschapen (Colossenzen 1:16).
Een Romeinse hoofdman zei eens tegen de Here Jezus: ‘Spreek slechts één woord en mijn knecht zal herstellen’ (Mattheüs 8:8). Net als bij de schepping, waar door één enkel woord van de Zoon van God het licht de duisternis verdreef, het droge tevoorschijn kwam, de vissen de zee vervulden en de vogels de hemel, zo sprak de Here Jezus op aarde slechts één enkel woord waardoor de mensen het heil vonden.
Hij was er al vóór Zijn geboorte.
Zo zien we dat de Zoon van God er al lang was vóór Zijn geboorte in Bethlehem. Vele honderden jaren vóór Zijn geboorte verscheen Hij ook al regelmatig op aarde en ook toen al liet Hij aan de mensen die toen leefden zien wie God is.
We lezen in Johannes 1:18: “Niemand heeft ooit God gezien, de eniggeboren Zoon, die aan de boezem des Vaders is, die heeft Hem doen kennen”. Zelfs Abraham en Mozes hebben God Zelf niet gezien toen ze met Hem gegeten hebben en als vrienden van aangezicht tot aangezicht met elkaar gesproken hebben. Ook toen was het al zo dat ze in Gods Zoon, God Zelf ontmoetten. Zo zei de Here Jezus in Johannes 14:9: “Wie Mij gezien heeft, heeft de Vader gezien”.
De Schepper kreeg deel aan Zijn eigen schepping.
De Schepper kwam echter niet alleen de schepping opzoeken, Hij werd Zelf onderdeel van Zijn eigen schepping. We lezen in de Bijbel dat Hij in alles aan de mens gelijk geworden is en in alles op gelijke wijze verzocht is geweest. Zo lezen we dat de Here Jezus, net als wij mensen, honger kende, vermoeid was en verschrikkelijke angst beleefde. In één ding was Hij echter anders: Hij was zonder zonde geboren en is Zijn gehele aardse leven ook zonder zonde gebleven. De duivel kon Hem niet verleiden!
Hij was in de wereld en de wereld heeft Hem niet gekend.
Johannes schrijft in hoofdstuk 1:1 over de Here Jezus dat Hij bij God was. We kunnen ons er geen voorstelling van maken hoe het daar is. In Johannes 17:5 en 24 lezen we over de heerlijkheid die bij God is en die Hij daar ook genoot. Hij heeft deze heerlijkheid vrijwillig verlaten en kwam in de wereld. Wat een verschrikkelijk contrast! Zijn hemelse troon werd op aarde vervangen door een voerbak, waaruit de dieren aten. Het hemelse huis van de Vader verliet Hij om in een armoedige stal in Bethlehem geboren te worden. Vanuit de directe nabijheid van Zijn hemelse Vader kwam Hij uiteindelijk terecht in de Godverlatenheid. Zo lezen we in 2 Corinthiërs 8:9: “Dat Hij om uwentwil arm geworden is, terwijl Hij rijk was, opdat gij door Zijn armoede rijk zoudt worden”.
Zo verbleef Hij drieëndertig jaar op aarde, waarvan Hij de eerste dertig jaar van Zijn leven in Nazareth opgroeide. Al gauw werkte Hij mee in het aannemingsbedrijf van Jozef. Op zijn dertigste jaar trok Hij de deur van deze werkplaats achter Zich dicht en vertrok richting Judea naar de Jordaan, waar Zijn neef Johannes doopte. Op deze plaats werd Hij na Zijn doop door Zijn hemelse Vader aangewezen en gezalfd, waarmee Hij met Zijn driejarige bediening begon. Eerst trok Hij Zich veertig dagen en nachten terug in de woestijn, als voorbereiding voor Zijn dienst, maar na deze periode was Hij voortdurend onder de mensen te vinden. Hij verzamelde een grote groep discipelen om Zich heen, waarvan Hij er twaalf aanwees als apostel.
Zo was Hij in de wereld, maar wie heeft Hem ooit gekend?
Na de intensieve drieënhalve jaar waarin Hij met Zijn apostelen dag en nacht optrok, zei Hij tegen Filippus, één van deze apostelen: “Ben Ik zo lang bij u Filippus, en kent gij Mij niet?” (Johannes 14:9).
De vraag ‘Wie is toch deze’ die we in Marcus 4:41 vinden, bleef tijdens het leven van Jezus op aarde voor de mensen onbeantwoord. Hoewel Hij de Schepper van de wereld was, heeft de wereld Hem toch niet gekend. De wereld nam afstand van Hem en heeft Hem uiteindelijk verworpen.
In Romeinen 1:20-23 lezen we dat de mensen de Schepper door het schepsel vervangen hebben en in plaats van de Schepper de schepping gingen aanbidden. Wat dat betreft is de wereld niet veel veranderd. Ook vandaag wordt het schepsel boven onze Schepper vereerd.
Kent u Hem dan wel?
We zagen dat de wereld Hem niet gekend heeft. Zijn drieëndertig jaar lange verblijf onder de mensen heeft er niet toe geleid dat ze Hem leerden kennen. Zouden we, nu Hij niet meer op aarde is, Hem wel kennen? Hoe werkt dat dan? De Bijbel leert ons dat we Hem pas echt leren kennen wanneer we Hem aanvaarden en in ons hart uitnodigen.
In Openbaring 3:20 lezen we dat Hij aan de deur staat en klopt. Hij wacht tot het moment waarop wij de deur van ons leven voor Hem openen. Dan komt Hij bij ons binnen en leren we Hem pas echt kennen.
Zijn komst in de wereld werd door de mensen in Zijn tijd niet begrepen. Pas later drong het tot ons door waarom ze het toen niet begrepen hebben en waarom ze Hem verworpen hebben. De reden van Zijn komst in de wereld wordt in Hebreeën 10:5-7 duidelijk gemaakt. Hij kwam in de wereld om als slachtoffer de zonden van de wereld op Zich te nemen en zo de wil van God te volbrengen. We denken heel vaak dat Hij in de eerste plaats voor ‘ons’ kwam, waarin we ons als mensen centraal plaatsen.
De Bijbel leert ons echter dat Hij in de eerste plaats kwam om de wil van God te doen, terwijl wij vaak menen dat Hij voor ons kwam! Het is Gods wil dat alle mensen behouden worden en deze wil stond centraal bij de komst van de Here Jezus op aarde. Deze wil heeft Hij vervuld toen Hij aan het kruis stierf tot behoud van alle mensen. We hebben gezien dat Hij in de drieëndertig jaar op aarde nooit gezondigd heeft, zodat Hij het volkomen reine offer werd dat de zonden van de wereld kon dragen en wegnemen.
Wanneer de wereld Hem tijdens Zijn aardse leven gekend zou hebben, dan hadden ze Hem nooit verworpen en gekruisigd. Hij moest onherkenbaar blijven, zodat Hij gekruisigd werd en in Zijn lichaam al onze zonden op het kruis bracht. In Zijn lichaam zijn ook al onze zonden bestraft. Hij nam onze schuld op Zich, zodat wij niet meer schuldig tegenover een rechtvaardige God staan. Hij is de oorzaak geworden van de vergeving en reiniging van al onze zonden. Wanneer we de Here Jezus hiervoor bedanken, mogen we Hem ook uitnodigen in ons leven te komen en dan leren we Hem pas echt kennen!
Wanneer we Hem in ons leven uitnodigen, wordt het pas echt Kerst en wordt de Here Jezus ook in ons hart geboren, waardoor we kinderen van God worden.
Navolging.
Nu wij iets beginnen te begrijpen van de complexiteit en de uitgebalanceerdheid van het klimaatsysteem, en beseffen dat we er schade aan toebrengen, kunnen we er niet langer omheen om Jezus Christus ook na te volgen, ook waar het gaat over het klimaat. De Bijbel zegt daar meer over, ook al is het in de praktijk niet altijd gemakkelijk om de Bijbelse aanwijzingen om te zetten in klimaatvriendelijk gedrag.
Christus kwam voor heel de schepping.
De eerste Bijbelse aanwijzing is dat God de mens een speciale positie gegeven heeft. Wij mogen namens Hem zorgen voor de andere schepselen op deze wereld1. De aarde is van God (Psalm 24). Aan Hem moeten we verantwoording afleggen ook over wat we met het klimaat gedaan hebben. We zijn geen eigenaars van deze wereld, maar rentmeesters, beheerders.
Wanneer de wereld Hem tijdens Zijn aardse leven zo gekend zou hebben, dan hadden ze Hem nooit verworpen en gekruisigd. Hij moest onherkenbaar blijven, zodat Hij gekruisigd werd en in Zijn lichaam al onze zonden op het kruis bracht. Hij nam onze schuld op Zich, zodat wij niet meer schuldig tegenover een rechtvaardige God staan. Hij is de oorzaak geworden van de vergeving en reiniging van al onze zonden.
De volgende aanwijzingen komen uit het Nieuwe Testament. Het zal u misschien verrassen, maar het doel van Jezus’ komst op aarde was niet alleen mensenzielen in de hemel brengen, maar heel de mens redden. Sterker nog: Hij kwam voor heel de schepping, het herstel van alle dingen (Handelingen 3:21). Door Jezus wil God alles met zich verzoenen (Colossenzen 1: 20, 2 Corinthiërs 5:19). Paulus roept ons op om als navolgers van Jezus die verzoening uit te delen (2 Corinthiërs 5:18)! Daarbij gaat het dus niet alleen om mensen, maar ook om dieren, planten, ja het hele ecosysteem aarde, ook het klimaat. Geen wonder dat de schepping met reikhalzend verlangen uitziet naar het openbaar worden van wie Gods kinderen zijn (Romeinen 8:19). Er wordt dus op ons gewacht!
Als wij ons als Gods kinderen openbaren, zal dat niet leiden tot een paradijselijk klimaat. Daar is de Bijbel duidelijk over: dat is te hoog gegrepen. Wel wordt het er leefbaarder op, of met een Bijbelse term: er komt meer gerechtigheid. Een voorproefje van de nieuwe aarde, waar gerechtigheid zal wonen en waar alles en iedereen tot zijn recht zal komen. Duurzaamheid in de diepst mogelijke zin!
Tot voor kort was deze Bijbelse boodschap niet of nauwelijks bekend. Begrijpelijk, want de mens bevond zich tot voor veertig jaar in een totaal andere verhouding tot de natuur: de natuur was nog bedreigend en de cultuur moest de natuur temmen. Was ‘Christus en cultuur’ een thema in de afgelopen eeuw, in onze 21e eeuw zal het klimaat in verband worden gebracht met Jezus Christus. De aarde zal door een diep dal gaan, want we hebben alles ‘opgebruikt’.
Zorg voor de schepping.
Zo bezien is het christelijk geloof een essentiële inspiratiebron bij het aanpakken van onder anderen het klimaatprobleem! Christenen die alleen maar blijven hangen in een schijnbaar Bijbelse somberheid over deze wereld (‘de aarde zal verslijten als een kleed’, citeren ze Psalm 102:27), zullen zich niet gemotiveerd inzetten voor behoud en zorg voor de aardse schepping waarin wij leven. Maar wie de bovengenoemde Bijbelse boodschap begrijpt, - verlossing door het offer van de Zoon van God - gaat dat wel doen. Want we mogen meewerken aan het verzoenende werk van Jezus Christus! Wij mogen niet alleen mensen helen en verzoenen, maar ook het stukje van de schepping dat wij beheren. Waar dat gebeurt, zorgt de boer goed voor zijn vee (Spreuken 12:10), de tuinier goed voor zijn planten en gaan we klimaatbewust leven.
Hoe zit dat dus: het doel en de roeping van de mens.
Omdat God onze Schepper is, is Hij de enige die het doel van de mens kan bepalen.
"En God zei: Laten wij mensen maken die ons evenbeeld zijn, die op ons lijken ..." (Genesis 1:26, NBV2004)
Geschapen tot evenbeeld van God.
De mens is het meest hoogstaande wezen dat ooit door God geschapen is. Van alle geschapen wezens lijkt de mens in de meeste opzichten op God, meer dan bijvoorbeeld de engelen.
"U hebt hem weinig minder dan een god gemaakt, hem met glorie en eer gekroond. U laat hem heersen over alles wat u gemaakt hebt, alles hebt u aan zijn voeten gelegd..." (Psalm 8:6-7, GNB1996)
Dat is een ongelooflijk kostbaar Bijbels gegeven. Het menselijke geslacht heeft dus een buitengewoon grote waarde voor God. We zijn als mensen door God geschapen om voor Hem te leven en iets van zijn heiligheid en liefde uit te stralen. We zijn op aarde neergezet als beelddragers van onze Schepper in de meest hoogstaande betekenis van het woord.
De mens lijkt op de Schepper in de volgende opzichten:
Bij de zondeval is de mens ernstig ontluisterd en ver van God af komen te staan. Na bekering en wedergeboorte is de mens weer op weg om beelddrager van God te zijn, waartoe de Schepper de mens oorspronkelijk had bedoeld:
"Want hen die Hij van tevoren gekend heeft, heeft Hij er ook van tevoren toe bestemd om aan het beeld van Zijn Zoon gelijkvormig te zijn ..." (Romeinen 8:29, HSV2010)
Het geestelijk ontwikkelingsproces van een gelovige is er op gericht om tijdens zijn leven op aarde zoveel mogelijk op Jezus, en dus op de Schepper te gaan lijken.
Geschapen om in verbondenheid met God te leven.
God heeft de mens geschapen als een voorwerp van zijn liefde. De liefde van God voor de mensen wordt op talloze manieren in de Bijbel verwoord. Deze liefde van God is de basis voor het overvloedige leven dat God gelovigen geeft in het hier en nu, en na het aardse leven in volmaaktheid. Eens zei God luid en duidelijk hoorbaar over zijn Zoon toen hij door de profeet Johannes werd gedoopt:
"... Dit is mijn geliefde Zoon, in wie Ik vreugde vind." (Matteüs 3:17, WV1995)
En zo kijkt God ook naar elke ware gelovige, die immers in Gods familie is geboren door wedergeboorte.
"... Dan zullen zij (=ware gelovigen) volkomen één zijn en zal de wereld begrijpen dat u mij hebt gezonden, en dat u hen liefhad zoals u mij liefhad." (Johannes 17:23, NBV2004)
De volgende aanwijzingen komen uit het Nieuwe Testament. Het zal u misschien verrassen, maar het doel van Jezus’ komst op aarde was niet alleen mensenzielen in de hemel brengen, maar heel de mens redden. Sterker nog: Hij kwam voor heel de schepping, het herstel van alle dingen (Handelingen 3:21). Door Jezus wil God alles met zich verzoenen (Colossenzen 1: 20, 2 Corinthiërs 5:19). Paulus roept ons op om als navolgers van Jezus die verzoening uit te delen (2 Corinthiërs 5:18)! Daarbij gaat het dus niet alleen om mensen, maar ook om dieren, planten, ja het hele ecosysteem aarde, ook het klimaat. Geen wonder dat de schepping met reikhalzend verlangen uitziet naar het openbaar worden van wie Gods kinderen zijn (Romeinen 8:19). Er wordt dus op ons gewacht!
Als wij ons als Gods kinderen openbaren, zal dat niet leiden tot een paradijselijk klimaat. Daar is de Bijbel duidelijk over: dat is te hoog gegrepen. Wel wordt het er leefbaarder op, of met een Bijbelse term: er komt meer gerechtigheid. Een voorproefje van de nieuwe aarde, waar gerechtigheid zal wonen en waar alles en iedereen tot zijn recht zal komen. Duurzaamheid in de diepst mogelijke zin!
Tot voor kort was deze Bijbelse boodschap niet of nauwelijks bekend. Begrijpelijk, want de mens bevond zich tot voor veertig jaar in een totaal andere verhouding tot de natuur: de natuur was nog bedreigend en de cultuur moest de natuur temmen. Was ‘Christus en cultuur’ een thema in de afgelopen eeuw, in onze 21e eeuw zal het klimaat in verband worden gebracht met Jezus Christus. De aarde zal door een diep dal gaan, want we hebben alles ‘opgebruikt’.
Zorg voor de schepping.
Zo bezien is het christelijk geloof een essentiële inspiratiebron bij het aanpakken van onder anderen het klimaatprobleem! Christenen die alleen maar blijven hangen in een schijnbaar Bijbelse somberheid over deze wereld (‘de aarde zal verslijten als een kleed’, citeren ze Psalm 102:27), zullen zich niet gemotiveerd inzetten voor behoud en zorg voor de aardse schepping waarin wij leven. Maar wie de bovengenoemde Bijbelse boodschap begrijpt, - verlossing door het offer van de Zoon van God - gaat dat wel doen. Want we mogen meewerken aan het verzoenende werk van Jezus Christus! Wij mogen niet alleen mensen helen en verzoenen, maar ook het stukje van de schepping dat wij beheren. Waar dat gebeurt, zorgt de boer goed voor zijn vee (Spreuken 12:10), de tuinier goed voor zijn planten en gaan we klimaatbewust leven.
Hoe zit dat dus: het doel en de roeping van de mens.
Omdat God onze Schepper is, is Hij de enige die het doel van de mens kan bepalen.
"En God zei: Laten wij mensen maken die ons evenbeeld zijn, die op ons lijken ..." (Genesis 1:26, NBV2004)
Geschapen tot evenbeeld van God.
De mens is het meest hoogstaande wezen dat ooit door God geschapen is. Van alle geschapen wezens lijkt de mens in de meeste opzichten op God, meer dan bijvoorbeeld de engelen.
"U hebt hem weinig minder dan een god gemaakt, hem met glorie en eer gekroond. U laat hem heersen over alles wat u gemaakt hebt, alles hebt u aan zijn voeten gelegd..." (Psalm 8:6-7, GNB1996)
Dat is een ongelooflijk kostbaar Bijbels gegeven. Het menselijke geslacht heeft dus een buitengewoon grote waarde voor God. We zijn als mensen door God geschapen om voor Hem te leven en iets van zijn heiligheid en liefde uit te stralen. We zijn op aarde neergezet als beelddragers van onze Schepper in de meest hoogstaande betekenis van het woord.
De mens lijkt op de Schepper in de volgende opzichten:
- God is een drie-enig God (Vader, Zoon en Geest) terwijl de mens ook een drie-enige persoonlijkheid heeft (ziel, lichaam, geest).
- Menselijke karaktereigenschappen zijn afbeeldingen van Gods karaktereigenschappen.
- De mens is als het enige geschapen wezen in staat zowel in de geestelijke als in de materiële wereld te functioneren.
Bij de zondeval is de mens ernstig ontluisterd en ver van God af komen te staan. Na bekering en wedergeboorte is de mens weer op weg om beelddrager van God te zijn, waartoe de Schepper de mens oorspronkelijk had bedoeld:
"Want hen die Hij van tevoren gekend heeft, heeft Hij er ook van tevoren toe bestemd om aan het beeld van Zijn Zoon gelijkvormig te zijn ..." (Romeinen 8:29, HSV2010)
Het geestelijk ontwikkelingsproces van een gelovige is er op gericht om tijdens zijn leven op aarde zoveel mogelijk op Jezus, en dus op de Schepper te gaan lijken.
Geschapen om in verbondenheid met God te leven.
God heeft de mens geschapen als een voorwerp van zijn liefde. De liefde van God voor de mensen wordt op talloze manieren in de Bijbel verwoord. Deze liefde van God is de basis voor het overvloedige leven dat God gelovigen geeft in het hier en nu, en na het aardse leven in volmaaktheid. Eens zei God luid en duidelijk hoorbaar over zijn Zoon toen hij door de profeet Johannes werd gedoopt:
"... Dit is mijn geliefde Zoon, in wie Ik vreugde vind." (Matteüs 3:17, WV1995)
En zo kijkt God ook naar elke ware gelovige, die immers in Gods familie is geboren door wedergeboorte.
"... Dan zullen zij (=ware gelovigen) volkomen één zijn en zal de wereld begrijpen dat u mij hebt gezonden, en dat u hen liefhad zoals u mij liefhad." (Johannes 17:23, NBV2004)
We weten vanuit de Bijbel (vooral vanuit het Johannes evangelie) hoe intens en diepgaand de relatie is tussen God de Vader en de Zoon.
We weten vanuit de Bijbel (vooral vanuit het Johannes evangelie) hoe intens en diepgaand de relatie is tussen God de Vader en de Zoon. In de bovenstaande woorden van Jezus zegt Hij dat de Vader de mensen even intens en even diepgaand liefheeft als zijn eigen Zoon. Dat is iets om even stil van te worden.
Leven in gemeenschap met God en in liefdevolle toewijding aan Hem is de hoogste roeping van de mens. In het Nieuwe Testament zien we dat als volgt verwoord:
"God is trouw. Hij heeft u geroepen om samen een te zijn met zijn Zoon, onze Here Jezus Christus." (1 Corinthiërs 1:9, HB2008)
Die mogelijkheid tot eenheid en verbondenheid met God is een groot geheim en de kern van het mens-zijn. Het doel van de mens is niet dat hij tot geloof in God komt, maar om een te worden met Hem. Geloof is niet het doel, maar het middel tot verbondenheid met God. Materiële dingen hebben betrekkelijk weinig waarde voor God: in een oogwenk zou Hij nieuwe werelden kunnen maken. Maar er is één ding dat zelfs de Schepper niet kan maken en wat voor Hem van onschatbare waarde is: de vrijwillige toewijding en liefdevolle aanbidding van de mens. Laten we nooit vergeten dat we God daar onnoemelijk blij mee kunnen maken. God heeft de mens geschapen als HET voorwerp van zijn vreugde. De mens vindt dan ook zijn hoogste bestemming en vreugde door te leven in dagelijkse verbondenheid God.
God sloot vriendschap met mensen die Hem dienden, zoals met Henoch, Noach, Abraham en Mozes. De Bijbel bestaat uit het Oude en het Nieuwe Testament, behorend bij het Oude en het Nieuwe Verbond. God wilde altijd een band hebben met de mensen. In de laatste hoofdstukken van de Bijbel lezen we dat God een Nieuwe Aarde zal scheppen, waarop God bij de mensen wil gaan wonen.
"... Gods woonplaats is onder de mensen, hij zal bij hen wonen..." (Openbaring 21:3, NBV2004)
Dat doet God niet door in een groot paleis op een hoge berg te gaan wonen, maar gewoonweg te midden van de mensen. Het woord voor 'wonen' in de grondtekst betekent eigenlijk 'in een tent wonen', zoiets als kamperen, heel informeel dus. Dit is bijna niet te geloven. God is en blijft een oneindig heilige God, maar tegelijkertijd wil Hij oneindig graag oneindig dicht bij de mensen zijn en persoonlijke omgang met hen hebben. In de geloofsbelijdenis van Westminster staat: "Het doel van de mens is om God te kennen en eeuwig van Hem te genieten." Jezus zei in zijn 'hogepriesterlijk gebed':
"Het eeuwige leven, dat is dat zij u kennen, de enige ware God, en hem die u gezonden hebt, Jezus Christus." (Johannes 17:3, NBV2004)
We weten vanuit de Bijbel (vooral vanuit het Johannes evangelie) hoe intens en diepgaand de relatie is tussen God de Vader en de Zoon. In de bovenstaande woorden van Jezus zegt Hij dat de Vader de mensen even intens en even diepgaand liefheeft als zijn eigen Zoon. Dat is iets om even stil van te worden.
Leven in gemeenschap met God en in liefdevolle toewijding aan Hem is de hoogste roeping van de mens. In het Nieuwe Testament zien we dat als volgt verwoord:
"God is trouw. Hij heeft u geroepen om samen een te zijn met zijn Zoon, onze Here Jezus Christus." (1 Corinthiërs 1:9, HB2008)
Die mogelijkheid tot eenheid en verbondenheid met God is een groot geheim en de kern van het mens-zijn. Het doel van de mens is niet dat hij tot geloof in God komt, maar om een te worden met Hem. Geloof is niet het doel, maar het middel tot verbondenheid met God. Materiële dingen hebben betrekkelijk weinig waarde voor God: in een oogwenk zou Hij nieuwe werelden kunnen maken. Maar er is één ding dat zelfs de Schepper niet kan maken en wat voor Hem van onschatbare waarde is: de vrijwillige toewijding en liefdevolle aanbidding van de mens. Laten we nooit vergeten dat we God daar onnoemelijk blij mee kunnen maken. God heeft de mens geschapen als HET voorwerp van zijn vreugde. De mens vindt dan ook zijn hoogste bestemming en vreugde door te leven in dagelijkse verbondenheid God.
God sloot vriendschap met mensen die Hem dienden, zoals met Henoch, Noach, Abraham en Mozes. De Bijbel bestaat uit het Oude en het Nieuwe Testament, behorend bij het Oude en het Nieuwe Verbond. God wilde altijd een band hebben met de mensen. In de laatste hoofdstukken van de Bijbel lezen we dat God een Nieuwe Aarde zal scheppen, waarop God bij de mensen wil gaan wonen.
"... Gods woonplaats is onder de mensen, hij zal bij hen wonen..." (Openbaring 21:3, NBV2004)
Dat doet God niet door in een groot paleis op een hoge berg te gaan wonen, maar gewoonweg te midden van de mensen. Het woord voor 'wonen' in de grondtekst betekent eigenlijk 'in een tent wonen', zoiets als kamperen, heel informeel dus. Dit is bijna niet te geloven. God is en blijft een oneindig heilige God, maar tegelijkertijd wil Hij oneindig graag oneindig dicht bij de mensen zijn en persoonlijke omgang met hen hebben. In de geloofsbelijdenis van Westminster staat: "Het doel van de mens is om God te kennen en eeuwig van Hem te genieten." Jezus zei in zijn 'hogepriesterlijk gebed':
"Het eeuwige leven, dat is dat zij u kennen, de enige ware God, en hem die u gezonden hebt, Jezus Christus." (Johannes 17:3, NBV2004)
Wie gelooft heeft eeuwig leven.
Geschapen om God en de medemens lief te hebben.
God heeft de mens zo gemaakt dat hij alleen goed functioneert als de toewijding van zijn hart in de eerste plaats op God is gericht en in de tweede plaats op andere mensen. Dat komt overeen met de samenvatting van Gods leefregels, zoals Jezus die als volgt heeft verwoord:
"... Het eerste is dit: Luister Israël, de Heer onze God is de enige Heer; u zult de Heer uw God liefhebben met heel uw hart en met heel uw ziel, met heel uw verstand en met heel uw kracht. Het tweede is dit: U zult uw naaste liefhebben als uzelf. Een ander gebod, groter dan deze twee, is er niet." (Marcus 12:29-31, GNB1996)
Geschapen om de aarde te bevolken.
In deze opdracht van God ligt de waarde van het huwelijk tussen man en vrouw verborgen. God heeft zowel mannen als vrouwen geschapen om daarmee iets af te beelden van zichzelf. Het vermogen van man en vrouw om een team te vormen, elkaar lief te hebben en vanuit de meest intieme liefdesuiting kinderen voort te brengen is zo ongeveer het meest subtiele en het meest verwondering oproepende van Gods schepping. Het laat zien dat de heilige Schepper in wezen een liefdevolle, relatiegerichte God is. God heeft alle levende wezens het vermogen gegeven om zich voort te planten (een van de belangrijkste kenmerken van levende wezens), maar de manier waarop dat bij mensen werkt is wel heel bijzonder.
Geschapen om de aarde te beheren.
"U hebt hem (= de mens) toevertrouwd het werk van uw handen en alles aan zijn voeten gelegd." (Psalm 8:7, NBV2004)
Al op de eerste bladzijde van de Bijbel lezen we dat God aan de mens de opdracht gaf de aarde te onderwerpen en over de aarde te heersen (Genesis 1:28). De mens is bestemd om namens God verantwoordelijkheid te dragen voor de schepping. God heeft de mens enorme mogelijkheden gegeven om creatief om te gaan met de natuur, het houden van vee, verbouwen van gewassen, bouwen van huizen, enzovoort. Het was Gods uitdrukkelijke bedoeling dat de mensen goed zouden omgaan met zijn schepping, vanuit een vanzelfsprekend respect voor het werk van hun Schepper.
Wanneer Jezus terugkomt zal Hij Koning zijn over de hele aarde. In het Nieuwe Testament zien we op verschillende plaatsen dat gelovigen na de wederkomst van Jezus zullen meeregeren over de aarde, met en onder Jezus. Dit is de uiterste vervulling van de opdracht aan de mens om te heersen over de aarde.
Zie de volgende delen.
Geschapen om God en de medemens lief te hebben.
God heeft de mens zo gemaakt dat hij alleen goed functioneert als de toewijding van zijn hart in de eerste plaats op God is gericht en in de tweede plaats op andere mensen. Dat komt overeen met de samenvatting van Gods leefregels, zoals Jezus die als volgt heeft verwoord:
"... Het eerste is dit: Luister Israël, de Heer onze God is de enige Heer; u zult de Heer uw God liefhebben met heel uw hart en met heel uw ziel, met heel uw verstand en met heel uw kracht. Het tweede is dit: U zult uw naaste liefhebben als uzelf. Een ander gebod, groter dan deze twee, is er niet." (Marcus 12:29-31, GNB1996)
Geschapen om de aarde te bevolken.
In deze opdracht van God ligt de waarde van het huwelijk tussen man en vrouw verborgen. God heeft zowel mannen als vrouwen geschapen om daarmee iets af te beelden van zichzelf. Het vermogen van man en vrouw om een team te vormen, elkaar lief te hebben en vanuit de meest intieme liefdesuiting kinderen voort te brengen is zo ongeveer het meest subtiele en het meest verwondering oproepende van Gods schepping. Het laat zien dat de heilige Schepper in wezen een liefdevolle, relatiegerichte God is. God heeft alle levende wezens het vermogen gegeven om zich voort te planten (een van de belangrijkste kenmerken van levende wezens), maar de manier waarop dat bij mensen werkt is wel heel bijzonder.
Geschapen om de aarde te beheren.
"U hebt hem (= de mens) toevertrouwd het werk van uw handen en alles aan zijn voeten gelegd." (Psalm 8:7, NBV2004)
Al op de eerste bladzijde van de Bijbel lezen we dat God aan de mens de opdracht gaf de aarde te onderwerpen en over de aarde te heersen (Genesis 1:28). De mens is bestemd om namens God verantwoordelijkheid te dragen voor de schepping. God heeft de mens enorme mogelijkheden gegeven om creatief om te gaan met de natuur, het houden van vee, verbouwen van gewassen, bouwen van huizen, enzovoort. Het was Gods uitdrukkelijke bedoeling dat de mensen goed zouden omgaan met zijn schepping, vanuit een vanzelfsprekend respect voor het werk van hun Schepper.
Wanneer Jezus terugkomt zal Hij Koning zijn over de hele aarde. In het Nieuwe Testament zien we op verschillende plaatsen dat gelovigen na de wederkomst van Jezus zullen meeregeren over de aarde, met en onder Jezus. Dit is de uiterste vervulling van de opdracht aan de mens om te heersen over de aarde.
Zie de volgende delen.