In Bijbels Optiek
Beste lezer:
Hebt u het laatste bericht op Teletekst gelezen, dat Fukushima weer door een aardbeving is getroffen op 22 oktober 2013??? Dat dit consequenties kan hebben voor kerncentrales ter plekke, is niet zo moeilijk te begrijpen. Echter het heeft ook gevolgen wereldwijd! Reden temeer aandachtig te lezen.
Bij het lezen ervan zullen diverse moeilijke woorden u best wel eens ‘tegemoet komen’, bedenk echter dat onze wereldsamenleving aan het begin staat van een grote allesomvattende catastrofe, die zijns gelijke in onze geschiedenis niet zal hebben. Maar door lezen van dit verslag verwerft u inzicht. Dit directe verslag van de kernramp in Fukushima met alle (met 2 jaar geleden) gepubliceerde details, geeft aan dat wij als mensen geen zicht meer op en geen macht meer hebben over het fenomeen, wat wij kernenergie noemen. (Veel gegevens werden ook verzwegen voor de rest van de wereld, omdat ze een direct gevaar opleverden voor Canada en de VS en in mindere mate voor Europa).
Levens tellen niet meer, men liegt, omdat men de consequenties niet wil zien en specialisten worden niet meer gehoord, omdat financiële zaken belangrijker zijn (ook in ons land), Kernstraling zal een van de oordelen van God zijn, omdat de grondslagen van de schepping zijn aangetast. Wij weten wel kernsplitsing uit te voeren, maar tegelijkertijd beheersen wij niet de kunde om door kernfusie het proces omkeerbaar te maken.
Kernramp in Japan betekende praktisch een overdosis straling en aanslag op de gezondheid.
De straling in en rond de door de aardbeving en tsunami zwaar getroffen kerncentrales in het Japanse Fukushima in 2011, blijft ook nu nog steeds verder toenemen. Er wordt nu een stralingsniveau gemeten van vierhonderd millisievert per uur. Ter vergelijking: tijdens de kernramp in het Russische Tsjernobil, werden werknemers blootgesteld aan zesduizend millisievert per uur.
Wat doet nu zo'n hoge dosis radioactieve straling met ons lichaam? Welk effect heeft dit op onze gezondheid en welke dosissen kernstraling kunnen we aan?
Afhankelijk voor duur blootstelling.
De schadelijke gevolgen van blootstelling aan kernstraling, hangt uiteindelijk van verschillende factoren af. Zo ondermeer van de duur van de blootstelling en van de afstand tot de stralingsbron. Volgens kernspecialisten kan een korte blootstelling aan kernstraling reeds dodelijk zijn. Dezelfde dosis toegediend over een tijdspanne van enkele weken of maanden, kan dan weer veel geringere effecten hebben op ons lichaam en ons gezondheid.
Hebt u het laatste bericht op Teletekst gelezen, dat Fukushima weer door een aardbeving is getroffen op 22 oktober 2013??? Dat dit consequenties kan hebben voor kerncentrales ter plekke, is niet zo moeilijk te begrijpen. Echter het heeft ook gevolgen wereldwijd! Reden temeer aandachtig te lezen.
Bij het lezen ervan zullen diverse moeilijke woorden u best wel eens ‘tegemoet komen’, bedenk echter dat onze wereldsamenleving aan het begin staat van een grote allesomvattende catastrofe, die zijns gelijke in onze geschiedenis niet zal hebben. Maar door lezen van dit verslag verwerft u inzicht. Dit directe verslag van de kernramp in Fukushima met alle (met 2 jaar geleden) gepubliceerde details, geeft aan dat wij als mensen geen zicht meer op en geen macht meer hebben over het fenomeen, wat wij kernenergie noemen. (Veel gegevens werden ook verzwegen voor de rest van de wereld, omdat ze een direct gevaar opleverden voor Canada en de VS en in mindere mate voor Europa).
Levens tellen niet meer, men liegt, omdat men de consequenties niet wil zien en specialisten worden niet meer gehoord, omdat financiële zaken belangrijker zijn (ook in ons land), Kernstraling zal een van de oordelen van God zijn, omdat de grondslagen van de schepping zijn aangetast. Wij weten wel kernsplitsing uit te voeren, maar tegelijkertijd beheersen wij niet de kunde om door kernfusie het proces omkeerbaar te maken.
Kernramp in Japan betekende praktisch een overdosis straling en aanslag op de gezondheid.
De straling in en rond de door de aardbeving en tsunami zwaar getroffen kerncentrales in het Japanse Fukushima in 2011, blijft ook nu nog steeds verder toenemen. Er wordt nu een stralingsniveau gemeten van vierhonderd millisievert per uur. Ter vergelijking: tijdens de kernramp in het Russische Tsjernobil, werden werknemers blootgesteld aan zesduizend millisievert per uur.
Wat doet nu zo'n hoge dosis radioactieve straling met ons lichaam? Welk effect heeft dit op onze gezondheid en welke dosissen kernstraling kunnen we aan?
Afhankelijk voor duur blootstelling.
De schadelijke gevolgen van blootstelling aan kernstraling, hangt uiteindelijk van verschillende factoren af. Zo ondermeer van de duur van de blootstelling en van de afstand tot de stralingsbron. Volgens kernspecialisten kan een korte blootstelling aan kernstraling reeds dodelijk zijn. Dezelfde dosis toegediend over een tijdspanne van enkele weken of maanden, kan dan weer veel geringere effecten hebben op ons lichaam en ons gezondheid.
De schadelijke gevolgen van blootstelling aan kernstraling, hangt uiteindelijk van verschillende factoren af. Zo onder meer van de duur van de blootstelling en van de afstand tot de stralingsbron.
Acute en chronische gevolgen.
Volgens stralingsdeskundigen moeten we hierbij een duidelijk onderscheid maken tussen acute en chronische gevolgen van radioactieve straling op onze gezondheid. In Tsjernobil werden werknemers, die brandende splijtstaven probeerden te blussen, blootgesteld aan zesduizend millisievert per uur. Ze liepen daarbij ernstige brandwonden op, en overleden enkele weken later in een ziekenhuis.
Radioactieve straling tast beenmerg en bloedstructuur aan.
De radioactieve straling tast ons beenmerg aan, en dat was ook bij de Russische arbeiders het geval. Door de aantasting van ons beenmerg, wordt ook onze bloedstructuur aangetast. We krijgen ernstige problemen met onze bloedstolling en onze witte bloedcellen sterven uiteindelijk af. Dat veroorzaakt een verminderde weerstand, waardoor de kleinste infectie reeds fataal kan zijn. Worden we aan zo'n hoge radioactieve straling blootgesteld, dan kan zelfs een beenmergtransplantatie geen uitkomst brengen.
Straling doet cholerasymptomen ontstaan.
Een overdosis radioactiviteit doet nog veel meer met ons lichaam en onze gezondheid. Zo een overdosis is in vele gevallen oorzaak van de dunne darmziekte, waarbij de dunne darm zodanig wordt aangetast, dat er uiteindelijk cholerasymptomen ontstaan, met een bloederige diarree als belangrijkste gevolg. Bij een blootstelling aan een overdosis radioactieve straling, worden we in een eerste fase geconfronteerd met misselijkheid en braakneigingen.
Abnormale cellengroei veroorzaakt (schildklier)kanker.
Afhankelijk van de dosis én de duur van de blootstelling aan radioactieve straling wordt, op langere termijn, een abnormale groei van onze lichaamscellen vastgesteld. Kanker is daar het uiteindelijke gevolg van. De kans op schildklierkanker is dan bijzonder groot. Onze schildklier is immers het eerste orgaan dat reageert op jodium in de lucht. Vooral kinderen en adolescenten zijn bijzonder gevoelig aan schildklierkanker, omdat deze in hun volle groeiperiode zitten en tijdens deze levensfase veel nieuwe lichaamscellen aanmaken. Een overdosis radioactieve straling veroorzaakt eveneens leukemie, kanker van het bloed. Ingeademde radioactieve stoffen worden via ons beenmerg door gans ons lichaam getransporteerd, waar ze straling blijven afgeven. Daarom is het gebruik van mondkapjes zo belangrijk, omdat we daardoor minder radioactieve straling inademen.
Gevolgen radioactieve straling voor onze gezondheid.
Schildklier: Door de hoge radioactieve straling, stapelt het radioactief jodium zich op in onze schildklier. Vanaf een langdurige blootstelling aan honderd millisievert per uur is er een verhoogd risico op schildklierkanker.
Acute en chronische gevolgen.
Volgens stralingsdeskundigen moeten we hierbij een duidelijk onderscheid maken tussen acute en chronische gevolgen van radioactieve straling op onze gezondheid. In Tsjernobil werden werknemers, die brandende splijtstaven probeerden te blussen, blootgesteld aan zesduizend millisievert per uur. Ze liepen daarbij ernstige brandwonden op, en overleden enkele weken later in een ziekenhuis.
Radioactieve straling tast beenmerg en bloedstructuur aan.
De radioactieve straling tast ons beenmerg aan, en dat was ook bij de Russische arbeiders het geval. Door de aantasting van ons beenmerg, wordt ook onze bloedstructuur aangetast. We krijgen ernstige problemen met onze bloedstolling en onze witte bloedcellen sterven uiteindelijk af. Dat veroorzaakt een verminderde weerstand, waardoor de kleinste infectie reeds fataal kan zijn. Worden we aan zo'n hoge radioactieve straling blootgesteld, dan kan zelfs een beenmergtransplantatie geen uitkomst brengen.
Straling doet cholerasymptomen ontstaan.
Een overdosis radioactiviteit doet nog veel meer met ons lichaam en onze gezondheid. Zo een overdosis is in vele gevallen oorzaak van de dunne darmziekte, waarbij de dunne darm zodanig wordt aangetast, dat er uiteindelijk cholerasymptomen ontstaan, met een bloederige diarree als belangrijkste gevolg. Bij een blootstelling aan een overdosis radioactieve straling, worden we in een eerste fase geconfronteerd met misselijkheid en braakneigingen.
Abnormale cellengroei veroorzaakt (schildklier)kanker.
Afhankelijk van de dosis én de duur van de blootstelling aan radioactieve straling wordt, op langere termijn, een abnormale groei van onze lichaamscellen vastgesteld. Kanker is daar het uiteindelijke gevolg van. De kans op schildklierkanker is dan bijzonder groot. Onze schildklier is immers het eerste orgaan dat reageert op jodium in de lucht. Vooral kinderen en adolescenten zijn bijzonder gevoelig aan schildklierkanker, omdat deze in hun volle groeiperiode zitten en tijdens deze levensfase veel nieuwe lichaamscellen aanmaken. Een overdosis radioactieve straling veroorzaakt eveneens leukemie, kanker van het bloed. Ingeademde radioactieve stoffen worden via ons beenmerg door gans ons lichaam getransporteerd, waar ze straling blijven afgeven. Daarom is het gebruik van mondkapjes zo belangrijk, omdat we daardoor minder radioactieve straling inademen.
Gevolgen radioactieve straling voor onze gezondheid.
Schildklier: Door de hoge radioactieve straling, stapelt het radioactief jodium zich op in onze schildklier. Vanaf een langdurige blootstelling aan honderd millisievert per uur is er een verhoogd risico op schildklierkanker.
Door de hoge radioactieve straling, stapelt het radioactief jodium zich op in onze schildklier. Vanaf een langdurige blootstelling aan honderd millisievert per uur is er een verhoogd risico op schildklierkanker.
Haar: Valt uit bij hogere dosissen radioactieve straling, vanaf drieduizend millisievert.
Longen: Onze longen worden door radioactieve straling eveneens ernstig aangetast.
Dunne darmwand: Onze dunne darm is erg gevoelig voor overdosis radioactieve straling. Bij hoge dosissen treden cholerasymptomen op met bloederige, en in vele gevallen fatale bloederige diarree tot gevolg.
Huid: Bij extreem hoge dosissen radioactieve straling, kleurt onze huid rood. Radioactieve straling kan eveneens ernstige brandwonden veroorzaken.
Bloed: Bij hoge dosissen radioactiviteit verandert de structuur van ons bloed. We worden geconfronteerd met ernstige problemen met onze witte bloedcellen en onze bloedplaatjes. Verhoogde kans op leukemie.
Beenderen: De isotoop strontium is bijzonder schadelijk voor ons beendergestel.
Welke dosissen radioactieve straling kunnen we aan?
De gevolgen van een overdosis radioactieve straling hangt in belangrijke mate af van de hoeveelheid radioactiviteit, van de duur van de blootstelling en de afstand tot de bron. Wat zijn nu de gevolgen bij de verschillende dosissen waaraan we kunnen worden blootgesteld? De hoeveelheid radioactiviteit wordt uitgedrukt ik millisievert.
Bij tienduizend millisievert: een dergelijke straling is zonder meer dodelijk.
Bij zesduizend millisievert: kans op darmziekte met cholerasymptomen en bloederige diarree.
Tussen vijftienhonderd tweeduizend millisievert: problemen met onze witte bloedcellen en bloedplaatjes, slechte bloedstolling, verminderde afweer.
Bij duizend millisievert: begin van stralingsziekte, met braken misselijkheid als gevolg.
Vanaf vierhonderd millisievert: bij blootstelling aan vierhonderd millisievert gedurende een periode van vier uur treedt de stralingsziekte op.
Op 23 maart 2011 lazen we in de media dat een Japanse expert meedeelde dat de wereld gruwelijk werd voorgelogen over de ernst van de ramp bij Fukushima in Japan en dat de 'IAEA waarden mat die vergelijkbaar zijn met evacuatiezone Chernobyl'
Haar: Valt uit bij hogere dosissen radioactieve straling, vanaf drieduizend millisievert.
Longen: Onze longen worden door radioactieve straling eveneens ernstig aangetast.
Dunne darmwand: Onze dunne darm is erg gevoelig voor overdosis radioactieve straling. Bij hoge dosissen treden cholerasymptomen op met bloederige, en in vele gevallen fatale bloederige diarree tot gevolg.
Huid: Bij extreem hoge dosissen radioactieve straling, kleurt onze huid rood. Radioactieve straling kan eveneens ernstige brandwonden veroorzaken.
Bloed: Bij hoge dosissen radioactiviteit verandert de structuur van ons bloed. We worden geconfronteerd met ernstige problemen met onze witte bloedcellen en onze bloedplaatjes. Verhoogde kans op leukemie.
Beenderen: De isotoop strontium is bijzonder schadelijk voor ons beendergestel.
Welke dosissen radioactieve straling kunnen we aan?
De gevolgen van een overdosis radioactieve straling hangt in belangrijke mate af van de hoeveelheid radioactiviteit, van de duur van de blootstelling en de afstand tot de bron. Wat zijn nu de gevolgen bij de verschillende dosissen waaraan we kunnen worden blootgesteld? De hoeveelheid radioactiviteit wordt uitgedrukt ik millisievert.
Bij tienduizend millisievert: een dergelijke straling is zonder meer dodelijk.
Bij zesduizend millisievert: kans op darmziekte met cholerasymptomen en bloederige diarree.
Tussen vijftienhonderd tweeduizend millisievert: problemen met onze witte bloedcellen en bloedplaatjes, slechte bloedstolling, verminderde afweer.
Bij duizend millisievert: begin van stralingsziekte, met braken misselijkheid als gevolg.
Vanaf vierhonderd millisievert: bij blootstelling aan vierhonderd millisievert gedurende een periode van vier uur treedt de stralingsziekte op.
Op 23 maart 2011 lazen we in de media dat een Japanse expert meedeelde dat de wereld gruwelijk werd voorgelogen over de ernst van de ramp bij Fukushima in Japan en dat de 'IAEA waarden mat die vergelijkbaar zijn met evacuatiezone Chernobyl'
Het inademen van één radioactief deeltje kan al gevaarlijk zijn.
Hirose Takashi is een Japanse auteur die al talloze boeken heeft geschreven, voornamelijk over de nucleaire industrie en het militair-industriële complex. Op 22 maart 2011 verklaarde hij tegenover de in Japan wonende politieke wetenschapper Douglas Lummis dat de wereld gruwelijk werd voorgelogen over de ernst van de ramp met de Fukushima kerncentrale. Volgens Takashi voltrok zich op dat moment (maart 2011) een ware ramp die in de media enorm werd gebagatelliseerd.
In een uitgebreid interview dat werd uitgezonden door Asahi New Star uitte Takashi zware kritiek op de autoriteiten en de media, die volgens hem een totaal verkeerde voorstelling van zaken gaven. Hoewel dit interview dateerde van de week daarvoor is het toch van groot belang, niet alleen vanwege de uitleg over de aard van de ramp, maar ook omdat zijn ergste vrees dat de situatie uit de hand dreigde te lopen nog steeds bewaarheid kan worden.
Takashi legde eerst uit dat het sproeien van water op de reactoren hetzelfde was als water op lava gooien. Zolang de elektriciteit niet zou zijn hersteld en daardoor het koelsysteem weer zou kunnen worden aangezet zou het op geen enkele manier effectief kunnen zijn. 'Zorgwekkend is echter dat wat ze op TV laten zien hoe een kernreactor werkt maar eigenlijk een cartoon is. In werkelijkheid is er een complexe wirwar aan draden en pijpleidingen. Op TV komen allerlei pseudowetenschappers met simpele verklaringen, maar ze weten niets. Alleen de ingenieurs weten hoe het zit.'
Zout water sproeien werkt averechts.
'De hele week sproeien ze zout (zee)water op dat ongelooflijke complexe systeem. Ik zie niet hoe dat gaat werken, want wat gebeurt er als het water verdampt? Dan blijft er zout over, en dat komt overal in al die kleppen en ventielen terecht en zorgt ervoor dat deze niet meer kunnen bewegen. Daarom geloof ik niet dat na het herstellen van de elektriciteit het koelwater weer begint te circuleren’ aldus Takashi.
Hirose Takashi is een Japanse auteur die al talloze boeken heeft geschreven, voornamelijk over de nucleaire industrie en het militair-industriële complex. Op 22 maart 2011 verklaarde hij tegenover de in Japan wonende politieke wetenschapper Douglas Lummis dat de wereld gruwelijk werd voorgelogen over de ernst van de ramp met de Fukushima kerncentrale. Volgens Takashi voltrok zich op dat moment (maart 2011) een ware ramp die in de media enorm werd gebagatelliseerd.
In een uitgebreid interview dat werd uitgezonden door Asahi New Star uitte Takashi zware kritiek op de autoriteiten en de media, die volgens hem een totaal verkeerde voorstelling van zaken gaven. Hoewel dit interview dateerde van de week daarvoor is het toch van groot belang, niet alleen vanwege de uitleg over de aard van de ramp, maar ook omdat zijn ergste vrees dat de situatie uit de hand dreigde te lopen nog steeds bewaarheid kan worden.
Takashi legde eerst uit dat het sproeien van water op de reactoren hetzelfde was als water op lava gooien. Zolang de elektriciteit niet zou zijn hersteld en daardoor het koelsysteem weer zou kunnen worden aangezet zou het op geen enkele manier effectief kunnen zijn. 'Zorgwekkend is echter dat wat ze op TV laten zien hoe een kernreactor werkt maar eigenlijk een cartoon is. In werkelijkheid is er een complexe wirwar aan draden en pijpleidingen. Op TV komen allerlei pseudowetenschappers met simpele verklaringen, maar ze weten niets. Alleen de ingenieurs weten hoe het zit.'
Zout water sproeien werkt averechts.
'De hele week sproeien ze zout (zee)water op dat ongelooflijke complexe systeem. Ik zie niet hoe dat gaat werken, want wat gebeurt er als het water verdampt? Dan blijft er zout over, en dat komt overal in al die kleppen en ventielen terecht en zorgt ervoor dat deze niet meer kunnen bewegen. Daarom geloof ik niet dat na het herstellen van de elektriciteit het koelwater weer begint te circuleren’ aldus Takashi.
Volgens Hirose Takashi (Japans auteur in de nucleaire industrie) voltrekt zich op dit moment (maart 2011) een ware ramp die in de media enorm wordt gebagatelliseerd.
Hij gaat verder: 'In principe kan dat sproeien met water niet werken, want zelfs als een reactor in goede staat verkeert, moet deze voortdurend in de gaten worden gehouden om de temperatuur op een niveau te houden waarop het nèt veilig is. Nu is het een compleet zootje daarbinnen, en als ik denk aan die 50 medewerkers die daar zijn gebleven krijg ik tranen in mijn ogen. Ik neem aan dat ze blootgesteld zijn aan een enorme hoeveelheid straling en geaccepteerd hebben dat ze dood zullen gaan. En als ik dan hoor wat ze op televisie zeggen (over de hoeveelheid straling), dan denk ik: ga er dan zelf naar binnen! Ze proberen iedereen gerust te stellen en paniek te voorkomen, maar het is echt onzin wat ze verkopen. We hebben juist paniek nodig! Want deze situatie is op het punt gekomen waarop er reëel gevaar bestaat.'
Sarcofaag methode nog steeds niet toegepast.
Takashi stelt verder: 'Als ik premier Kan was zou ik hetzelfde doen als de Sovjet Unie met Chernobyl deed, namelijk de sarcofaagoplossing toepassen: alles begraven onder een dikke laag beton. Met zes reactors in de Daiichi fabriek en vier in de Daini fabriek moet je in Fukushima namelijk van het ergste uitgaan. Als in slechts één van deze tien reactoren het ergste scenario ontwikkelt, dan moeten de werknemers of geëvacueerd worden of blijven totdat ze instorten. Als één reactor in Daiichi het begeeft dan is het slechts een kwestie van tijd voordat de andere vijf ook gaan. We weten niet in welke volgorde, maar het is zeker dat ze er dan allemaal aangaan. En als dat gebeurt zullen de Daini reactoren het waarschijnlijk ook begeven, want ik neem aan dat de werknemers daar niet zullen kunnen blijven.'
Hij gaat verder: 'In principe kan dat sproeien met water niet werken, want zelfs als een reactor in goede staat verkeert, moet deze voortdurend in de gaten worden gehouden om de temperatuur op een niveau te houden waarop het nèt veilig is. Nu is het een compleet zootje daarbinnen, en als ik denk aan die 50 medewerkers die daar zijn gebleven krijg ik tranen in mijn ogen. Ik neem aan dat ze blootgesteld zijn aan een enorme hoeveelheid straling en geaccepteerd hebben dat ze dood zullen gaan. En als ik dan hoor wat ze op televisie zeggen (over de hoeveelheid straling), dan denk ik: ga er dan zelf naar binnen! Ze proberen iedereen gerust te stellen en paniek te voorkomen, maar het is echt onzin wat ze verkopen. We hebben juist paniek nodig! Want deze situatie is op het punt gekomen waarop er reëel gevaar bestaat.'
Sarcofaag methode nog steeds niet toegepast.
Takashi stelt verder: 'Als ik premier Kan was zou ik hetzelfde doen als de Sovjet Unie met Chernobyl deed, namelijk de sarcofaagoplossing toepassen: alles begraven onder een dikke laag beton. Met zes reactors in de Daiichi fabriek en vier in de Daini fabriek moet je in Fukushima namelijk van het ergste uitgaan. Als in slechts één van deze tien reactoren het ergste scenario ontwikkelt, dan moeten de werknemers of geëvacueerd worden of blijven totdat ze instorten. Als één reactor in Daiichi het begeeft dan is het slechts een kwestie van tijd voordat de andere vijf ook gaan. We weten niet in welke volgorde, maar het is zeker dat ze er dan allemaal aangaan. En als dat gebeurt zullen de Daini reactoren het waarschijnlijk ook begeven, want ik neem aan dat de werknemers daar niet zullen kunnen blijven.'
In Chernobyl in de Sovjet Unie is de sarcofaagmethode toegepast: alles werd begraven onder een dikke laag beton.
Douglas Lummis schrijft in zijn commentaar op het interview dat een belangrijke reden dat de Japanners nog steeds niet zijn overgegaan tot de 'sarcofaag methode' hun weigering was en is om toe te geven dat ze fout zaten en dat de zaken hen uit de hand zijn gelopen. Daarnaast zijn er enorme financiële belangen mee gemoeid. Als de centrales als verloren moeten worden beschouwd dan zouden alle andere vergelijkbare centrales waarschijnlijk ook gesloten moeten worden. Daarom hoopten ze nog steeds dat ze de schade zouden kunnen herstellen, zodat ze konden aantonen dat het allemaal niet zo erg was.
'Heel Japan kan in 5 dagen overdekt zijn met straling'.
Takashi vertelt verder: 'Ik heb het nu over het ergst denkbare, en de mogelijkheid dat het zover komt is niet gering. De hele wereld ziet dit gevaar, alleen in Japan houden ze het verborgen. Vier van de zes reactoren bevinden zich in een crisis toestand. Zelfs al zou alles goed gaan en wordt de watercirculatie hersteld, dan kunnen de andere drie reactoren het nog altijd begeven. Kortom: alle vier deze crisisreactoren moeten voor 100% worden gerepareerd. Ik vind het vreselijk om te zeggen, maar ik ben pessimistisch.'
Hij waarschuwde: 'Om de mensen te redden moeten we de stralingslekken op de één of andere manier tot het minimum zien te reduceren. Dat doe je niet met het sproeien van water uit slangen, dat is als het sproeien van water in de woestijn. We moeten er rekening mee houden dat alle zes reactoren eraan gaan. Dan zou heel Japan in vijf dagen tijd overdekt zijn met radioactieve straling. Ik heb het niet over een afstand van 20, 30 of zelfs 100 kilometer - ik heb het over Tokyo en Osaka. Zo snel kan de radioactieve wolk zich verspreiden. Natuurlijk hangt dit van het weer af en weten we niet precies hoe de straling verdeeld zal worden. Het zou fijn zijn als de wind het naar de zee zou blazen, maar dat is niet altijd het geval. Op 15 maart waaide de wind richting Tokyo. Zo staan de zaken ervoor.'
Vergelijkingen met CT scan onzin.
Eén van de interviewers wierp toen tegen dat de Japanse overheid iedere dag de radioactieve straling meette en dat alle tv-stations melden dat de straling lang niet hoog genoeg was om de gezondheid in gevaar te brengen. 'Ze vergelijken het met een röntgenfoto van je maag, en als de straling omhoog gaat, met een CT scan. Klopt dat?' vraagt Yoh (interviewer) aan Takashi.
'Neem nu gisteren,' antwoordde Takashi. 'Rond de Fukushima Daiichi centrale maten ze 400 millisievert per uur. Minister Erdano gaf daarmee voor het eerst toe dat er gevaar voor de gezondheid bestaat, maar hij legde dit niet verder uit. Alle media hebben het hier volgens mij fout. Ze berichten idiote dingen zoals de mededeling dat we dagelijks aan straling uit de ruimte worden blootgesteld. Ja, dat is 1 millisievert per jaar. Maar 400 ms per uur - een jaar heeft 8760 uur, dus dat is in totaal 3,5 miljoen keer de normale dosis. En dat noemen ze veilig?'
Douglas Lummis schrijft in zijn commentaar op het interview dat een belangrijke reden dat de Japanners nog steeds niet zijn overgegaan tot de 'sarcofaag methode' hun weigering was en is om toe te geven dat ze fout zaten en dat de zaken hen uit de hand zijn gelopen. Daarnaast zijn er enorme financiële belangen mee gemoeid. Als de centrales als verloren moeten worden beschouwd dan zouden alle andere vergelijkbare centrales waarschijnlijk ook gesloten moeten worden. Daarom hoopten ze nog steeds dat ze de schade zouden kunnen herstellen, zodat ze konden aantonen dat het allemaal niet zo erg was.
'Heel Japan kan in 5 dagen overdekt zijn met straling'.
Takashi vertelt verder: 'Ik heb het nu over het ergst denkbare, en de mogelijkheid dat het zover komt is niet gering. De hele wereld ziet dit gevaar, alleen in Japan houden ze het verborgen. Vier van de zes reactoren bevinden zich in een crisis toestand. Zelfs al zou alles goed gaan en wordt de watercirculatie hersteld, dan kunnen de andere drie reactoren het nog altijd begeven. Kortom: alle vier deze crisisreactoren moeten voor 100% worden gerepareerd. Ik vind het vreselijk om te zeggen, maar ik ben pessimistisch.'
Hij waarschuwde: 'Om de mensen te redden moeten we de stralingslekken op de één of andere manier tot het minimum zien te reduceren. Dat doe je niet met het sproeien van water uit slangen, dat is als het sproeien van water in de woestijn. We moeten er rekening mee houden dat alle zes reactoren eraan gaan. Dan zou heel Japan in vijf dagen tijd overdekt zijn met radioactieve straling. Ik heb het niet over een afstand van 20, 30 of zelfs 100 kilometer - ik heb het over Tokyo en Osaka. Zo snel kan de radioactieve wolk zich verspreiden. Natuurlijk hangt dit van het weer af en weten we niet precies hoe de straling verdeeld zal worden. Het zou fijn zijn als de wind het naar de zee zou blazen, maar dat is niet altijd het geval. Op 15 maart waaide de wind richting Tokyo. Zo staan de zaken ervoor.'
Vergelijkingen met CT scan onzin.
Eén van de interviewers wierp toen tegen dat de Japanse overheid iedere dag de radioactieve straling meette en dat alle tv-stations melden dat de straling lang niet hoog genoeg was om de gezondheid in gevaar te brengen. 'Ze vergelijken het met een röntgenfoto van je maag, en als de straling omhoog gaat, met een CT scan. Klopt dat?' vraagt Yoh (interviewer) aan Takashi.
'Neem nu gisteren,' antwoordde Takashi. 'Rond de Fukushima Daiichi centrale maten ze 400 millisievert per uur. Minister Erdano gaf daarmee voor het eerst toe dat er gevaar voor de gezondheid bestaat, maar hij legde dit niet verder uit. Alle media hebben het hier volgens mij fout. Ze berichten idiote dingen zoals de mededeling dat we dagelijks aan straling uit de ruimte worden blootgesteld. Ja, dat is 1 millisievert per jaar. Maar 400 ms per uur - een jaar heeft 8760 uur, dus dat is in totaal 3,5 miljoen keer de normale dosis. En dat noemen ze veilig?'
'Rond de Fukushima Daiichi centrale maten ze 400 millisievert per uur, dat is in totaal 3,5 miljoen keer de normale dosis’.
'Wat heeft de media hier over bericht? Niets! Ze vergelijken het met een CT scan, die in één moment voorbij is en er niets mee te maken heeft. Het gevaar is dat ontsnapt radioactief materiaal je lichaam binnenkomt en je dus van binnenuit bestraald wordt. De woordvoerders van de nucleaire industrie beweren dat hoe verder je ervan weg gaat de straling omgekeerd evenredig aan het kwadraat van de afstand kleiner wordt. Maar als je één nucleair deeltje inademt is de afstand tussen jou en dat deeltje een micron, een duizendste van een millimeter. Je krijgt dan een sterkte van 1000 x 1000, 1000 in het kwadraat, en dat is de échte betekenis van hun formule. Blootstelling aan straling neemt met een factor van een biljoen toe. Daarom is zelfs het inademen van het kleinste deeltje gevaarlijk.'
Yo: 'Dus het maken van vergelijkingen met röntgenfoto's en CT scans is zinloos, omdat je radioactief materiaal kunt inademen.'
Takashi: 'Precies. Als het je lichaam binnenkomt valt niet te zeggen waar het heengaat. Zwangere vrouwen en kleine kinderen lopen het grootste risico. Nu hebben ze het over iodine en cesium, maar dat is maar een deel van het verhaal. Ze gebruiken namelijk niet de juiste meetinstrumenten. Wat zij verstaan onder 'monitoren' is enkel het meten van de hoeveelheid straling in de lucht. Hun instrumenten eten niet. Wat ze meten houdt daarom geen enkel verband met de hoeveelheid radioactief materiaal...'
Huidige metingen stellen niets voor.
Yo: 'Dus de schade van radioactieve stralen en de schade van radioactief materiaal zijn niet hetzelfde.'
Takashi: 'Als je me vraagt of er nu radioactieve stralen van de Fukushima kerncentrale in de studio zijn dan is het antwoord nee. Maar radioactieve deeltjes worden meegedragen door de lucht. Als de reactorkern begint te smelten veranderen zich daarin bevindende elementen zoals iodine in gas. Het stijgt omhoog en als er dan ook maar één scheurtje is ontsnapt het.'
'Wat heeft de media hier over bericht? Niets! Ze vergelijken het met een CT scan, die in één moment voorbij is en er niets mee te maken heeft. Het gevaar is dat ontsnapt radioactief materiaal je lichaam binnenkomt en je dus van binnenuit bestraald wordt. De woordvoerders van de nucleaire industrie beweren dat hoe verder je ervan weg gaat de straling omgekeerd evenredig aan het kwadraat van de afstand kleiner wordt. Maar als je één nucleair deeltje inademt is de afstand tussen jou en dat deeltje een micron, een duizendste van een millimeter. Je krijgt dan een sterkte van 1000 x 1000, 1000 in het kwadraat, en dat is de échte betekenis van hun formule. Blootstelling aan straling neemt met een factor van een biljoen toe. Daarom is zelfs het inademen van het kleinste deeltje gevaarlijk.'
Yo: 'Dus het maken van vergelijkingen met röntgenfoto's en CT scans is zinloos, omdat je radioactief materiaal kunt inademen.'
Takashi: 'Precies. Als het je lichaam binnenkomt valt niet te zeggen waar het heengaat. Zwangere vrouwen en kleine kinderen lopen het grootste risico. Nu hebben ze het over iodine en cesium, maar dat is maar een deel van het verhaal. Ze gebruiken namelijk niet de juiste meetinstrumenten. Wat zij verstaan onder 'monitoren' is enkel het meten van de hoeveelheid straling in de lucht. Hun instrumenten eten niet. Wat ze meten houdt daarom geen enkel verband met de hoeveelheid radioactief materiaal...'
Huidige metingen stellen niets voor.
Yo: 'Dus de schade van radioactieve stralen en de schade van radioactief materiaal zijn niet hetzelfde.'
Takashi: 'Als je me vraagt of er nu radioactieve stralen van de Fukushima kerncentrale in de studio zijn dan is het antwoord nee. Maar radioactieve deeltjes worden meegedragen door de lucht. Als de reactorkern begint te smelten veranderen zich daarin bevindende elementen zoals iodine in gas. Het stijgt omhoog en als er dan ook maar één scheurtje is ontsnapt het.'
De kerncentrale Fukushima, ook bekend onder de naam Fukushima Dai-ichi is een kerncentrale in het Japanse district Futaba in de provincie Fukushima. De centrale ligt 250 kilometer ten noordoosten van de hoofdstad Tokio. Met zes aparte reactoren op deze locatie met een gezamenlijk vermogen van 4,7 GW is Fukushima een van de 25 grootste nucleaire energiecentrales in de wereld. Fukushima I is de eerste nucleaire installatie gebouwd door en in beheer van de Tokyo Electric Power Company (TEPCO).
Op de vraag of dit gemeten kon worden antwoordt Takashi: 'Een verslaggever vertelde me dat TEPCO (de exploitant van de kerncentrale) niet eens in staat is om regelmatig meetwerk te verrichten. Ze nemen het af en toe op en dat wordt dan in de media naar buiten gebracht. Je moet echter voortdurend meten, maar dat kunnen ze niet. Daarnaast moet je onderzoeken wát er ontsnapt, en hoeveel. Daar heb je zeer geavanceerde instrumenten voor nodig, dat kun je niet doen met een eenvoudige meetpost. Het heeft geen zin alleen de straling in de lucht te meten. Dan is het weer laag, dan weer hoog. We moeten weten wat voor soort radioactief materiaal ontsnapt en waar dat naar toe gaat. Ze hebben ter plekke echter niets om dit te meten.' (1)
'Super Calamiteit'.
Het Internationale Atoom Energie Agentschap zou inmiddels tot op 200 kilometer van de Fukushima centrale metingen hebben verricht en tussen de 16 en 58 kilometer afstand hoge waarden radioactieve besmetting hebben geconstateerd. Volgens het Duitse Gesellschaft für Strahlenschutz (GS) zijn deze waarden te vergelijken met de geëvacueerde zone rondom Chernobyl. 'We hebben dan ook met een super calamiteit te maken,' aldus dr. Sebastian Pflugbeil, president van het GS. (2)
(1) Counter Punch
(2) Gesellschaft für Strahlenschutz
Op 31 maart lazen we in de media dat een beroemde Japanse wetenschapper op TV meedeelde dat drie kernsmeltingen gaande waren en dat Fukushima veel erger was dan de kernramp bij Chernobyl. Zo'n 1000 zwaar radioactieve lijken bleven op de straten liggen.
Op de vraag of dit gemeten kon worden antwoordt Takashi: 'Een verslaggever vertelde me dat TEPCO (de exploitant van de kerncentrale) niet eens in staat is om regelmatig meetwerk te verrichten. Ze nemen het af en toe op en dat wordt dan in de media naar buiten gebracht. Je moet echter voortdurend meten, maar dat kunnen ze niet. Daarnaast moet je onderzoeken wát er ontsnapt, en hoeveel. Daar heb je zeer geavanceerde instrumenten voor nodig, dat kun je niet doen met een eenvoudige meetpost. Het heeft geen zin alleen de straling in de lucht te meten. Dan is het weer laag, dan weer hoog. We moeten weten wat voor soort radioactief materiaal ontsnapt en waar dat naar toe gaat. Ze hebben ter plekke echter niets om dit te meten.' (1)
'Super Calamiteit'.
Het Internationale Atoom Energie Agentschap zou inmiddels tot op 200 kilometer van de Fukushima centrale metingen hebben verricht en tussen de 16 en 58 kilometer afstand hoge waarden radioactieve besmetting hebben geconstateerd. Volgens het Duitse Gesellschaft für Strahlenschutz (GS) zijn deze waarden te vergelijken met de geëvacueerde zone rondom Chernobyl. 'We hebben dan ook met een super calamiteit te maken,' aldus dr. Sebastian Pflugbeil, president van het GS. (2)
(1) Counter Punch
(2) Gesellschaft für Strahlenschutz
Op 31 maart lazen we in de media dat een beroemde Japanse wetenschapper op TV meedeelde dat drie kernsmeltingen gaande waren en dat Fukushima veel erger was dan de kernramp bij Chernobyl. Zo'n 1000 zwaar radioactieve lijken bleven op de straten liggen.
Na eigen metingen te hebben verricht beveelt Greenpeace -net zoals het IAEA en het Japanse atoom agentschap- de evacuatie van de hele regio rond Fukushima aan. De Japanse regering blijft echter bij een evacuatiezone van slechts 20 km.
De beroemde Japanse natuurkundige dr. Michio Kaku waarschuwde op een Amerikaanse TV-zender dat er maar liefst drie kernsmeltingen gaande waren in Fukushima, en dat, als het personeel dat toen de reactoren nog probeerde te koelen, direct moest worden geëvacueerd, er een onomkeerbare situatie zou ontstaan, die vele malen erger zou zijn dan de kernramp in Chernobyl in 1986.
De Japanse premier Japan nam voor het eerst het woord 'breuk' in de mond en noemde de situatie 'zeer ernstig'. 'Dit is van enorme betekenis,' aldus dr. Kaku. 'Voor de eerste keer gebruiken ze het gevreesde woord 'breuk'. Dat betekent het oncontroleerbare vrijkomen van straling in de omgeving. Bedenk daarbij dat reactor 3, die mogelijk deze breuk heeft, plutonium bevat. Plutonium is de meest giftige bekende stof in de wetenschap. Een miljoenste gram plutonium kan bij inname al kanker veroorzaken.'
'Hier moet heel goed op worden gelet, want als de installatie compleet geëvacueerd wordt, als ze het zinkende schip verlaten, dan kunnen we in een vrije val terecht komen.'
Volgens Japanse kranten overwoog het atoomenergie agentschap van het land om de ernst van de ramp te verhogen van niveau 5 naar niveau 6. De ramp met de Amerikaanse Three Mile Island kerncentrale was van niveau-5, Chernobyl was een niveau-7 ramp, de hoogst mogelijke kwalificatie.
'Dit is belachelijk. Het is overduidelijk dat dit ongeval erger is dan Three Mile Island, waar slechts één reactor beschadigd was - weliswaar voor 90%, maar er ontsnapte maar heel weinig straling uit omdat er geen breuk was. In Fukushima zijn er DRIE hevige kernsmeltingen gaande, staan gebruikte brandstofstaven bloot aan de open lucht en waren er waterstof gasexplosies. Ieder van deze gebeurtenissen is al erger dan Three Mile Island! Het is dus logisch dat we op niveau-6 (of hoger!) zouden moeten zitten.'
De presentator merkte dan op dat er beelden uit Japan kwamen van compleet verlaten dorpen en steden rond de getroffen centrale, en vroeg aan dr. Kaku of de regio rond Fukushima net als in het geval van Chernobyl jarenlang totaal verlaten zou moeten worden.
De beroemde Japanse natuurkundige dr. Michio Kaku waarschuwde op een Amerikaanse TV-zender dat er maar liefst drie kernsmeltingen gaande waren in Fukushima, en dat, als het personeel dat toen de reactoren nog probeerde te koelen, direct moest worden geëvacueerd, er een onomkeerbare situatie zou ontstaan, die vele malen erger zou zijn dan de kernramp in Chernobyl in 1986.
De Japanse premier Japan nam voor het eerst het woord 'breuk' in de mond en noemde de situatie 'zeer ernstig'. 'Dit is van enorme betekenis,' aldus dr. Kaku. 'Voor de eerste keer gebruiken ze het gevreesde woord 'breuk'. Dat betekent het oncontroleerbare vrijkomen van straling in de omgeving. Bedenk daarbij dat reactor 3, die mogelijk deze breuk heeft, plutonium bevat. Plutonium is de meest giftige bekende stof in de wetenschap. Een miljoenste gram plutonium kan bij inname al kanker veroorzaken.'
'Hier moet heel goed op worden gelet, want als de installatie compleet geëvacueerd wordt, als ze het zinkende schip verlaten, dan kunnen we in een vrije val terecht komen.'
Volgens Japanse kranten overwoog het atoomenergie agentschap van het land om de ernst van de ramp te verhogen van niveau 5 naar niveau 6. De ramp met de Amerikaanse Three Mile Island kerncentrale was van niveau-5, Chernobyl was een niveau-7 ramp, de hoogst mogelijke kwalificatie.
'Dit is belachelijk. Het is overduidelijk dat dit ongeval erger is dan Three Mile Island, waar slechts één reactor beschadigd was - weliswaar voor 90%, maar er ontsnapte maar heel weinig straling uit omdat er geen breuk was. In Fukushima zijn er DRIE hevige kernsmeltingen gaande, staan gebruikte brandstofstaven bloot aan de open lucht en waren er waterstof gasexplosies. Ieder van deze gebeurtenissen is al erger dan Three Mile Island! Het is dus logisch dat we op niveau-6 (of hoger!) zouden moeten zitten.'
De presentator merkte dan op dat er beelden uit Japan kwamen van compleet verlaten dorpen en steden rond de getroffen centrale, en vroeg aan dr. Kaku of de regio rond Fukushima net als in het geval van Chernobyl jarenlang totaal verlaten zou moeten worden.
In Japan komen compleet verlaten dorpen en steden rond de getroffen centrale voor, omdat de straling te hoog is en mensen ziek zouden worden.
'Laten we hopen dat het niet nodig is en ze de situatie alsnog onder controle krijgen. Maar als het nodig blijkt al het personeel te evacueren dan betekent dit dat de brandweermannen geen water meer op de reactoren spuiten, en dat is het enige dat een volledige kernsmelting in 3 reactoren nog tegenhoudt. Zodra ze evacueren is er geen weg meer terug, zullen de kernsmeltingen onvermijdelijk plaatsvinden en zal er een ramp gebeuren die vele malen erger is dan die van Chernobyl, waardoor er permanente 'dead zones' in Japan zullen ontstaan.'
De angst voor radioactieve straling verhinderde dat alle slachtoffers van de tsunami werden geborgen. Volgens het persbureau Kyodo lieten meerdere bronnen van de politie weten dat zo'n 1000 lijken in de straten van de getroffen plaatsen waren blijven liggen omdat ze zwaar radioactief zouden zijn (2).
Op de website Natural News werd Amerikanen dringend aangeraden om extra voedsel, water, medicijnen, jodiumtabletten en brandstof in te slaan voor het geval het inderdaad tot 3 kernsmeltingen zou komen. Als de situatie oncontroleerbaar uit de hand zou lopen, dan zou het uiterst giftige plutonium tot hoog in de atmosfeer worden geblazen, waarna het over de hele wereld zou worden verspreid. Dan kregen ook wij ermee te maken, dus kunnen we alleen maar hopen en bidden dat de reactoren alsnog permanent gekoeld zullen kunnen worden.
(1) Natural News
(2) 20 Minuten
Op 4 april 2011 lazen we in de media dat 'neutronenstraling wees op kettingreactie reactor 1 Fukushima' en dat de straling buiten evacuatiezone al 4 x hoger was dan bij Chernobyl, dat de straling van het water uit de reactoren inmiddels onmeetbaar hoog was geworden.
'Laten we hopen dat het niet nodig is en ze de situatie alsnog onder controle krijgen. Maar als het nodig blijkt al het personeel te evacueren dan betekent dit dat de brandweermannen geen water meer op de reactoren spuiten, en dat is het enige dat een volledige kernsmelting in 3 reactoren nog tegenhoudt. Zodra ze evacueren is er geen weg meer terug, zullen de kernsmeltingen onvermijdelijk plaatsvinden en zal er een ramp gebeuren die vele malen erger is dan die van Chernobyl, waardoor er permanente 'dead zones' in Japan zullen ontstaan.'
De angst voor radioactieve straling verhinderde dat alle slachtoffers van de tsunami werden geborgen. Volgens het persbureau Kyodo lieten meerdere bronnen van de politie weten dat zo'n 1000 lijken in de straten van de getroffen plaatsen waren blijven liggen omdat ze zwaar radioactief zouden zijn (2).
Op de website Natural News werd Amerikanen dringend aangeraden om extra voedsel, water, medicijnen, jodiumtabletten en brandstof in te slaan voor het geval het inderdaad tot 3 kernsmeltingen zou komen. Als de situatie oncontroleerbaar uit de hand zou lopen, dan zou het uiterst giftige plutonium tot hoog in de atmosfeer worden geblazen, waarna het over de hele wereld zou worden verspreid. Dan kregen ook wij ermee te maken, dus kunnen we alleen maar hopen en bidden dat de reactoren alsnog permanent gekoeld zullen kunnen worden.
(1) Natural News
(2) 20 Minuten
Op 4 april 2011 lazen we in de media dat 'neutronenstraling wees op kettingreactie reactor 1 Fukushima' en dat de straling buiten evacuatiezone al 4 x hoger was dan bij Chernobyl, dat de straling van het water uit de reactoren inmiddels onmeetbaar hoog was geworden.
Leden van de Japanse maritieme verdedigingsmacht lijnen een Amerikaanse militair vrachtschip met koelwater voor de Fukushima Daiichi centrale aan.
Volgens Arnie Gundersen, nucleair hoofdingenieur, wezen veel gegevens erop dat reactor 1 van de Fukushima kerncentrale nog steeds actief was en er regelmatig nieuwe kettingreacties plaatsvonden, waardoor het personeel ter plekke blootgesteld werd aan onbekende hoeveelheden neutronenstraling. Enkele dagen daarvoor legde hij al uit dat er nog steeds enorme hoeveelheden radioactief besmet water en gassen vrijkwamen. 'Niemand heeft er ooit rekening mee gehouden dat een dergelijk ongeluk zou kunnen gebeuren en hoe een dergelijke situatie zoals nu te herstellen is.'
Volgens de New York Times werd er dagelijks 200 ton water in de kernreactoren gepompt om deze te koelen. 'Dat water moet er ook weer uit, en dat gebeurt op twee manieren: als radioactieve stoom en als radioactief water... 200 ton per dag! De nucleaire brandstof is namelijk aanzienlijk beschadigd. Het IAEA (Internationale Atoom Energie Agentschap) heeft op 40 kilometer van de centrale een straling van 2 miljoen becquerels per vierkante meter gemeten. Dat betekent dat er op iedere vierkante meter 2 miljoen desintegraties per seconde plaatsvinden. Dat is ruim bóven het niveau waarop het IAEA vindt dat er geëvacueerd moet worden’, aldus Gundersen.
Straling evacuatiezone 4 x hoger als Chernobyl.
Hij gaat verder: 'Er zijn dus plaatsen die ver buiten de evacuatiezone liggen die vanwege de hoge radioactieve straling eveneens geëvacueerd zouden moeten worden. In Chernobyl was de straling in de uitsluitingszone 500.000 becquerels per m2, in Japan is het dus vier keer zo hoog! Sommige isotopen zullen snel vervallen, maar anderen niet. Er wordt door de radioactieve stoom uit de centrale een zeer ernstige hoeveelheid radioactiviteit aan de grond afgegeven.'
Vervolgens: 'Er bevindt zich zelfs zoveel straling in het water dat uit de centrale stroomt dat de meter dit niet eens meer kan meten... Omdat er dagelijks 200 ton radioactief water de oceaan in stroomt is er genoeg reden om aan te nemen dat deze besmet zal worden.'
En verder: 'Op de grond zijn diverse zware elementen aangetroffen, zoals cerium, dat niet makkelijk verspreid wordt. Het feit dat dit toch is gebeurd geeft aan de kernbrandstof -hoogstwaarschijnlijk in het brandstofreservoir van eenheid 4- aanzienlijk beschadigd is. Nog maar één maand geleden was het ergste nucleaire ongeluk het smelten van één procent van de brandstof in één reactor. Nu smelt 70% van de brandstof in DRIE reactoren. Ook dachten we dat de straling omhoog zou stijgen, maar die blijkt juist op de grond neer te slaan. Hierdoor is de straling in de omgeving van de Fukushima centrale 500 tot 1000 x hoger dan aanvankelijk werd aangenomen.'
Tenslotte: 'Tevens had men nooit kunnen vermoeden dat een brandstofreservoir in brand zou kunnen komen te staan, maar dat kan nog steeds gebeuren. En als dat gebeurt dan zullen er volgens een in 1997 gedane studie zeker 137.000 mensen omkomen als gevolg van longkanker. Dat was een serieus onderzoek en daar moeten we ons dus echt zorgen om maken. Daarnaast is er een groot verschil tussen wat men dácht dat er zou gebeuren en wat er werkelijk is gebeurd. Iedereen verwachtte dat het beschermingsvat het zou houden, maar dat bleek niet het geval. Het plan was dat niets in het grondwater terecht zou komen, maar ook dat is wél gebeurd.' (1)
Volgens Arnie Gundersen, nucleair hoofdingenieur, wezen veel gegevens erop dat reactor 1 van de Fukushima kerncentrale nog steeds actief was en er regelmatig nieuwe kettingreacties plaatsvonden, waardoor het personeel ter plekke blootgesteld werd aan onbekende hoeveelheden neutronenstraling. Enkele dagen daarvoor legde hij al uit dat er nog steeds enorme hoeveelheden radioactief besmet water en gassen vrijkwamen. 'Niemand heeft er ooit rekening mee gehouden dat een dergelijk ongeluk zou kunnen gebeuren en hoe een dergelijke situatie zoals nu te herstellen is.'
Volgens de New York Times werd er dagelijks 200 ton water in de kernreactoren gepompt om deze te koelen. 'Dat water moet er ook weer uit, en dat gebeurt op twee manieren: als radioactieve stoom en als radioactief water... 200 ton per dag! De nucleaire brandstof is namelijk aanzienlijk beschadigd. Het IAEA (Internationale Atoom Energie Agentschap) heeft op 40 kilometer van de centrale een straling van 2 miljoen becquerels per vierkante meter gemeten. Dat betekent dat er op iedere vierkante meter 2 miljoen desintegraties per seconde plaatsvinden. Dat is ruim bóven het niveau waarop het IAEA vindt dat er geëvacueerd moet worden’, aldus Gundersen.
Straling evacuatiezone 4 x hoger als Chernobyl.
Hij gaat verder: 'Er zijn dus plaatsen die ver buiten de evacuatiezone liggen die vanwege de hoge radioactieve straling eveneens geëvacueerd zouden moeten worden. In Chernobyl was de straling in de uitsluitingszone 500.000 becquerels per m2, in Japan is het dus vier keer zo hoog! Sommige isotopen zullen snel vervallen, maar anderen niet. Er wordt door de radioactieve stoom uit de centrale een zeer ernstige hoeveelheid radioactiviteit aan de grond afgegeven.'
Vervolgens: 'Er bevindt zich zelfs zoveel straling in het water dat uit de centrale stroomt dat de meter dit niet eens meer kan meten... Omdat er dagelijks 200 ton radioactief water de oceaan in stroomt is er genoeg reden om aan te nemen dat deze besmet zal worden.'
En verder: 'Op de grond zijn diverse zware elementen aangetroffen, zoals cerium, dat niet makkelijk verspreid wordt. Het feit dat dit toch is gebeurd geeft aan de kernbrandstof -hoogstwaarschijnlijk in het brandstofreservoir van eenheid 4- aanzienlijk beschadigd is. Nog maar één maand geleden was het ergste nucleaire ongeluk het smelten van één procent van de brandstof in één reactor. Nu smelt 70% van de brandstof in DRIE reactoren. Ook dachten we dat de straling omhoog zou stijgen, maar die blijkt juist op de grond neer te slaan. Hierdoor is de straling in de omgeving van de Fukushima centrale 500 tot 1000 x hoger dan aanvankelijk werd aangenomen.'
Tenslotte: 'Tevens had men nooit kunnen vermoeden dat een brandstofreservoir in brand zou kunnen komen te staan, maar dat kan nog steeds gebeuren. En als dat gebeurt dan zullen er volgens een in 1997 gedane studie zeker 137.000 mensen omkomen als gevolg van longkanker. Dat was een serieus onderzoek en daar moeten we ons dus echt zorgen om maken. Daarnaast is er een groot verschil tussen wat men dácht dat er zou gebeuren en wat er werkelijk is gebeurd. Iedereen verwachtte dat het beschermingsvat het zou houden, maar dat bleek niet het geval. Het plan was dat niets in het grondwater terecht zou komen, maar ook dat is wél gebeurd.' (1)
De kernstraling in Japan zal uiteindelijk in grote delen van de gehele wereld merkbaar zijn.
Neutronen wezen op aan de gang zijnde kettingreactie.
In een latere video legde Gundersen uit hoe er bij het splijten van uranium neutronen vrijkomen die vervolgens een nieuwe kettingreactie in gang zetten. Het feit dat dit gebeurt is in feite het bewijs dat een kernreactor functioneert. Uit sommige gegevens bleek nu dat er in reactor 1 nog steeds een kettingreactie plaatsvond. Zo werd in een Engelstalige versie van een Japanse krant melding gemaakt van neutronenstraling op ruim anderhalve kilometer afstand van de reactor.
In een andere, prestigieuze wetenschappelijke krant stond dat het isotoop chlorine-38 was aangetroffen. Chlorine-38 kan alleen onstaan uit Chlorine-37 dat een neutron absorbeert. Chlorine-37 komt voor in zeewater en dat bevond zich op dat moment in de reactoren van de centrale. In dit artikel werd er dus vanuit gegaan dat er in één van de reactoren nog steeds een kettingreactie leek plaats te vinden, waarbij er zout zeewater in Chlorine-38 werd omgezet. Ook was er volgens een bericht van TEPCO op 1 april (2011) tellurium-129 gevonden. 'Dit isotoop heeft een halfwaardetijd van 70 minuten, wat betekent dat er in de halve dag ervoor een kernsplijting moet zijn geweest,' aldus Gundersen, die er verder op wijst dat ook de 10x hoge waarde iodione-131 in reactor 1 aanvullend bewijs was.
'Daarom denk ik dat er in een deel van de kern van reactor 1 nog steeds periodiek nucleaire splijtingen plaatsvinden,' aldus de kernfysicus. 'Dat noemen we een 'onbewuste kritieke situatie', wat zoveel wil zeggen als: dit hadden we niet verwacht, maar het gebeurt tóch. Hierdoor komt er extra hitte en straling vrij, vooral iodine. Het belangrijkste is echter dat er heel veel neutronenstraling gecreëerd wordt. Neutronenstraling is erg moeilijk te meten. Het personeel ter plekke zou daarom aan onbekend hoge doses bloot kunnen staan.'
'Kortom: een deel van reactor 1 zet zichzelf zonder menselijke tussenkomst af en toe aan. Hoe kan dat gebeuren? Wel, als ze de reactor volpompen met (zee)water begint de kettingreactie. Hierdoor komt hitte vrij, het water gaat koken en de kettingreactie stopt dan weer. Ze pompen er weer water in en het proces begint weer opnieuw. TEPCO moet er nu dus alles aan doen om te voorkomen dat deze kettingreactie kan blijven doorgaan.' (2) Tot zover Gundersen.
De strijd tegen de straling kan volgens de Japanse regering echter wel eens maanden gaan duren. Het lek naar de oceaan moet echter zo snel mogelijk worden gesloten, benadrukte premier Kan. Tot nu toe zijn diverse pogingen echter op niets uitgelopen. Afgelopen weekend was de radioactieve straling in het zeewater al tot 4000 x hoger dan toegestaan.(3)
(1) YouTube
(2) Vimeo
(3) Der Westen
Op 7 april 2011 lazen we in de media dat een Frans nucleair concern Fukushima één van de grootste rampen noemde, die ooit gebeurd zijn en dat drie meltdowns met veel hogere doses straling en vrijgekomen plutonium, nog steeds voor het publiek verborgen gehouden worden.
Neutronen wezen op aan de gang zijnde kettingreactie.
In een latere video legde Gundersen uit hoe er bij het splijten van uranium neutronen vrijkomen die vervolgens een nieuwe kettingreactie in gang zetten. Het feit dat dit gebeurt is in feite het bewijs dat een kernreactor functioneert. Uit sommige gegevens bleek nu dat er in reactor 1 nog steeds een kettingreactie plaatsvond. Zo werd in een Engelstalige versie van een Japanse krant melding gemaakt van neutronenstraling op ruim anderhalve kilometer afstand van de reactor.
In een andere, prestigieuze wetenschappelijke krant stond dat het isotoop chlorine-38 was aangetroffen. Chlorine-38 kan alleen onstaan uit Chlorine-37 dat een neutron absorbeert. Chlorine-37 komt voor in zeewater en dat bevond zich op dat moment in de reactoren van de centrale. In dit artikel werd er dus vanuit gegaan dat er in één van de reactoren nog steeds een kettingreactie leek plaats te vinden, waarbij er zout zeewater in Chlorine-38 werd omgezet. Ook was er volgens een bericht van TEPCO op 1 april (2011) tellurium-129 gevonden. 'Dit isotoop heeft een halfwaardetijd van 70 minuten, wat betekent dat er in de halve dag ervoor een kernsplijting moet zijn geweest,' aldus Gundersen, die er verder op wijst dat ook de 10x hoge waarde iodione-131 in reactor 1 aanvullend bewijs was.
'Daarom denk ik dat er in een deel van de kern van reactor 1 nog steeds periodiek nucleaire splijtingen plaatsvinden,' aldus de kernfysicus. 'Dat noemen we een 'onbewuste kritieke situatie', wat zoveel wil zeggen als: dit hadden we niet verwacht, maar het gebeurt tóch. Hierdoor komt er extra hitte en straling vrij, vooral iodine. Het belangrijkste is echter dat er heel veel neutronenstraling gecreëerd wordt. Neutronenstraling is erg moeilijk te meten. Het personeel ter plekke zou daarom aan onbekend hoge doses bloot kunnen staan.'
'Kortom: een deel van reactor 1 zet zichzelf zonder menselijke tussenkomst af en toe aan. Hoe kan dat gebeuren? Wel, als ze de reactor volpompen met (zee)water begint de kettingreactie. Hierdoor komt hitte vrij, het water gaat koken en de kettingreactie stopt dan weer. Ze pompen er weer water in en het proces begint weer opnieuw. TEPCO moet er nu dus alles aan doen om te voorkomen dat deze kettingreactie kan blijven doorgaan.' (2) Tot zover Gundersen.
De strijd tegen de straling kan volgens de Japanse regering echter wel eens maanden gaan duren. Het lek naar de oceaan moet echter zo snel mogelijk worden gesloten, benadrukte premier Kan. Tot nu toe zijn diverse pogingen echter op niets uitgelopen. Afgelopen weekend was de radioactieve straling in het zeewater al tot 4000 x hoger dan toegestaan.(3)
(1) YouTube
(2) Vimeo
(3) Der Westen
Op 7 april 2011 lazen we in de media dat een Frans nucleair concern Fukushima één van de grootste rampen noemde, die ooit gebeurd zijn en dat drie meltdowns met veel hogere doses straling en vrijgekomen plutonium, nog steeds voor het publiek verborgen gehouden worden.
De temperatuur in 3 reactoren bereikte een temperatuur van 5000 graden F en in reactor 4 heeft waarschijnlijk een meltdown in de open lucht plaatsgevonden.
Een woordvoerder van het Franse nucleaire concern AREVA noemde de meltdowns van één of meerdere reactoren in de Japanse Fukushima kerncentrale 'duidelijk één van de grootste rampen in de moderne geschiedenis'. De dagen daarna werd er steeds minder nieuws over de toestand van de centrale naar buiten gebracht en werden eerdere rapporten waaruit bleek dat er nog steeds sprake was van een kettingreactie in reactor 1 plotseling ingetrokken. De werkelijke ernst van de situatie bleek al weken later dat veel informatie voor het publiek van de gehele wereld verborgen was gehouden.
Arnie Gundersen legde uit dat er vier sterke aanwijzingen waren die wezen op een regelmatige kettingreactie in reactor 1. Niet alleen werd er 13 x een neutronenstraal waargenomen, maar ook werd er chlorine-38, tellurium-129 en iodine-131 en -132 gedetecteerd - zaken die allemaal wezen op een kettingreactie. TEPCO trok het rapport ineens in en noemde de gegevens 'niet meer accuraat'.
'Er zijn verschillende vergelijkbare incidenten geweest,' aldus Gundersen. 'Toen de neutronenstraal werd waargenomen werd dit door TEPCO (Tokyo Elecric) ontkend, ondanks het feit dat het door hun eigen woordvoerder was medegedeeld. Dan was er nog een bericht over onvoorstelbare hoge straling in de oceaan, dat later 'bijgesteld' werd naar een 100 x lagere straling - maar nog steeds enorm hoog. Ook werd de analyse van dr. Richard Lahey, een gezaghebbende nucleaire fysicus (die het hoofd was van de onderzoeksafdeling van General Electric toen het bedrijf de reactoren in Fukushima plaatste), dat reactor 2 een meltdown had ondergaan, tegengesproken.'
'Ik maak me dus zorgen om de betrouwbaarheid van de informatie die TEPCO verstrekt,' vervolgde Gundersen. 'Ook lijken ze intern over zaken te praten die niet worden medegedeeld aan het publiek. Niet alleen TEPCO maakt zich hier schuldig aan, ook bijvoorbeeld de Amerikaanse Nuclear Regulatory Commission (NRC). Volgens de New York Times bleek uit een rapport van 26 maart dat de NRC toen al wist van ernstige problemen met de Fukushima centrale, die echter niet gepubliceerd werden.'
Torenhoge temperatuur in 3 reactoren.
'Eén van deze (niet gepubliceerde) zaken is het feit dat er enorm veel modder en zeewater in de centrale terecht is gekomen, wat het gebouw mogelijk onstabiel maakt als er opnieuw een aardbeving plaatsvindt (die vandaag inderdaad heeft plaatsgevonden op ongeveer dezelfde plek als de 9.0 aardbeving). Verder zijn ze bang voor een nieuwe waterstofexplosie en voor plutonium, dat tijdens de eerdere explosies uit de brandstofreservoirs zou zijn geslingerd en enkele kilometers verder op de grond zou zijn neergekomen. Mogelijk is dit met bulldozers afgedekt’ aldus Gundersen.
Een woordvoerder van het Franse nucleaire concern AREVA noemde de meltdowns van één of meerdere reactoren in de Japanse Fukushima kerncentrale 'duidelijk één van de grootste rampen in de moderne geschiedenis'. De dagen daarna werd er steeds minder nieuws over de toestand van de centrale naar buiten gebracht en werden eerdere rapporten waaruit bleek dat er nog steeds sprake was van een kettingreactie in reactor 1 plotseling ingetrokken. De werkelijke ernst van de situatie bleek al weken later dat veel informatie voor het publiek van de gehele wereld verborgen was gehouden.
Arnie Gundersen legde uit dat er vier sterke aanwijzingen waren die wezen op een regelmatige kettingreactie in reactor 1. Niet alleen werd er 13 x een neutronenstraal waargenomen, maar ook werd er chlorine-38, tellurium-129 en iodine-131 en -132 gedetecteerd - zaken die allemaal wezen op een kettingreactie. TEPCO trok het rapport ineens in en noemde de gegevens 'niet meer accuraat'.
'Er zijn verschillende vergelijkbare incidenten geweest,' aldus Gundersen. 'Toen de neutronenstraal werd waargenomen werd dit door TEPCO (Tokyo Elecric) ontkend, ondanks het feit dat het door hun eigen woordvoerder was medegedeeld. Dan was er nog een bericht over onvoorstelbare hoge straling in de oceaan, dat later 'bijgesteld' werd naar een 100 x lagere straling - maar nog steeds enorm hoog. Ook werd de analyse van dr. Richard Lahey, een gezaghebbende nucleaire fysicus (die het hoofd was van de onderzoeksafdeling van General Electric toen het bedrijf de reactoren in Fukushima plaatste), dat reactor 2 een meltdown had ondergaan, tegengesproken.'
'Ik maak me dus zorgen om de betrouwbaarheid van de informatie die TEPCO verstrekt,' vervolgde Gundersen. 'Ook lijken ze intern over zaken te praten die niet worden medegedeeld aan het publiek. Niet alleen TEPCO maakt zich hier schuldig aan, ook bijvoorbeeld de Amerikaanse Nuclear Regulatory Commission (NRC). Volgens de New York Times bleek uit een rapport van 26 maart dat de NRC toen al wist van ernstige problemen met de Fukushima centrale, die echter niet gepubliceerd werden.'
Torenhoge temperatuur in 3 reactoren.
'Eén van deze (niet gepubliceerde) zaken is het feit dat er enorm veel modder en zeewater in de centrale terecht is gekomen, wat het gebouw mogelijk onstabiel maakt als er opnieuw een aardbeving plaatsvindt (die vandaag inderdaad heeft plaatsgevonden op ongeveer dezelfde plek als de 9.0 aardbeving). Verder zijn ze bang voor een nieuwe waterstofexplosie en voor plutonium, dat tijdens de eerdere explosies uit de brandstofreservoirs zou zijn geslingerd en enkele kilometers verder op de grond zou zijn neergekomen. Mogelijk is dit met bulldozers afgedekt’ aldus Gundersen.
Volgens ‘Areva’, een Frans nucleair concern, moet de temperatuur vin drie reactoren 2700 graden Celsius geweest zijn en dat is boven het smeltpunt van roestvrij staal. Dit betekent dat deze reactoren uit elkaar gevallen moeten zijn en dit is 'duidelijk één van de grootste rampen in de moderne geschiedenis is'.
'Areva, een Frans nucleair concern en waarschijnlijk één van de grootste in zijn soort ter wereld, meldde al op 21 maart -10 dagen na de ramp- dat er enorme problemen waren die bewust niet werden gemeld aan het publiek. Er staan zaken in hun rapport die niet kloppen, want de situatie is eigenlijk nóg erger als daarin wordt voorgesteld. In het AREVA rapport wordt erkend dat de temperatuur in DRIE reactoren 5000 graden (Fahrenheit, zo'n 2700 graden Celcius) heeft bereikt. Dat is boven het smeltpunt van roestvrij staal. Dit betekent dat deze reactoren uit elkaar gevallen moeten zijn.'
Straling tot wel 50 kilometer.
'Het AREVA rapport wijst met name op reactor 2, waarin een breuk is gekomen in het beschermingsvat. Van de buitenkant zijn de daken van de gebouwen van de reactoren 1, 3 en 4 eraf geblazen, maar van reactor 2 niet. Hier is de waterstof op de één of andere onbekende manier intern geëxplodeerd is, waardoor de breuk waarschijnlijk is ontstaan. De nucleaire industrie weet dit dus al een tijdje maar laat dat niet weten aan het publiek.'
'Daarnaast beveelt AREVA de controle op gewassen en zuivelproducten aan tot wel 50 kilometer afstand van de centrale. Dat betekent dat ze geloven dat de straling vér buiten de huidige evacuatiezone is gekomen en gewassen en zuivelproducten dus besmet kunnen zijn.'
'AREVA besteedt ook veel aandacht aan reactor 4. Dat is de reactor zonder brandstof die echter toch ontplofte. In feite komt het erop neer dat hier een meltdown in de open lucht heeft plaatsgevonden. De reden is dat een breuk in het brandstofreservoir -ontstaan door de aardbeving- een waterstofreactie onvermijdelijk maakte. Waarschijnlijk komt de grootste hoeveelheid straling volgens AREVA dan ook uit reactor 4. Er is geen bescherming meer waardoor alle splijtingsmaterialen vluchtig kunnen worden en zich kunnen verspreiden.'
Eén van de grootste rampen ooit.
Volgens insiders van de nucleaire industrie zei de woordvoerder van AREVA die deze presentatie aan ingewijden liet zien, dat dit 'duidelijk één van de grootste rampen in de moderne geschiedenis is'. Kortom: in besloten bijeenkomsten geeft AREVA toe dat er een zeer ernstige situatie is ontstaan. Tegenover het publiek werd echter gedaan alsof de zaak onder controle is.'
Nog meer slecht nieuws voor TEPCO: twee van de drie elektrische systemen van de Onagawa kerncentrale vielen daarna uit. Afwachten of de officials iets naar buiten zullen brengen over de situatie in deze kerncentrale. (2)
(1) Fairewinds
(2) Zero Hedge
Op 17 april 2011 lazen we in de media dat China het gerucht bestreed dat de Japanse elite naar Hainan wilde emigreren en dat de 'Fukushima Zakenbank Morgan Stanley’ Tokyo verliet vanwege de straling'
'Areva, een Frans nucleair concern en waarschijnlijk één van de grootste in zijn soort ter wereld, meldde al op 21 maart -10 dagen na de ramp- dat er enorme problemen waren die bewust niet werden gemeld aan het publiek. Er staan zaken in hun rapport die niet kloppen, want de situatie is eigenlijk nóg erger als daarin wordt voorgesteld. In het AREVA rapport wordt erkend dat de temperatuur in DRIE reactoren 5000 graden (Fahrenheit, zo'n 2700 graden Celcius) heeft bereikt. Dat is boven het smeltpunt van roestvrij staal. Dit betekent dat deze reactoren uit elkaar gevallen moeten zijn.'
Straling tot wel 50 kilometer.
'Het AREVA rapport wijst met name op reactor 2, waarin een breuk is gekomen in het beschermingsvat. Van de buitenkant zijn de daken van de gebouwen van de reactoren 1, 3 en 4 eraf geblazen, maar van reactor 2 niet. Hier is de waterstof op de één of andere onbekende manier intern geëxplodeerd is, waardoor de breuk waarschijnlijk is ontstaan. De nucleaire industrie weet dit dus al een tijdje maar laat dat niet weten aan het publiek.'
'Daarnaast beveelt AREVA de controle op gewassen en zuivelproducten aan tot wel 50 kilometer afstand van de centrale. Dat betekent dat ze geloven dat de straling vér buiten de huidige evacuatiezone is gekomen en gewassen en zuivelproducten dus besmet kunnen zijn.'
'AREVA besteedt ook veel aandacht aan reactor 4. Dat is de reactor zonder brandstof die echter toch ontplofte. In feite komt het erop neer dat hier een meltdown in de open lucht heeft plaatsgevonden. De reden is dat een breuk in het brandstofreservoir -ontstaan door de aardbeving- een waterstofreactie onvermijdelijk maakte. Waarschijnlijk komt de grootste hoeveelheid straling volgens AREVA dan ook uit reactor 4. Er is geen bescherming meer waardoor alle splijtingsmaterialen vluchtig kunnen worden en zich kunnen verspreiden.'
Eén van de grootste rampen ooit.
Volgens insiders van de nucleaire industrie zei de woordvoerder van AREVA die deze presentatie aan ingewijden liet zien, dat dit 'duidelijk één van de grootste rampen in de moderne geschiedenis is'. Kortom: in besloten bijeenkomsten geeft AREVA toe dat er een zeer ernstige situatie is ontstaan. Tegenover het publiek werd echter gedaan alsof de zaak onder controle is.'
Nog meer slecht nieuws voor TEPCO: twee van de drie elektrische systemen van de Onagawa kerncentrale vielen daarna uit. Afwachten of de officials iets naar buiten zullen brengen over de situatie in deze kerncentrale. (2)
(1) Fairewinds
(2) Zero Hedge
Op 17 april 2011 lazen we in de media dat China het gerucht bestreed dat de Japanse elite naar Hainan wilde emigreren en dat de 'Fukushima Zakenbank Morgan Stanley’ Tokyo verliet vanwege de straling'
Hainan ligt in Zuid-China in een subtropisch klimaat.
Het Chinese ministerie van Waarheid, dat tot in de kleinste details bepaalde wat wel en wat niet gepubliceerd mag worden, beval alle websites om het gerucht dat de Japanse elite vliegtuigen had gecharterd om naar het Chinese eiland Hainan te emigreren -naar verluidt omdat ze Japan vanwege de voortgaande ramp met de Fukushima kerncentrale hadden opgegeven- onmiddellijk van het internet te halen. De vraag was waarom de Chinese overheid dit gerucht zo fel bestreed - omdat het niet waar was, of omdat het juist wél waar was?
Dat mogelijk het laatste het geval zou kunnen zijn was het nieuwsbericht van Bloomberg (5) dat de Chinese autoriteiten degenen die verantwoordelijk waren voor het lekken van de meest laatste officiële cijfers over de economische stand van zaken van het land 'zou straffen'. 'Al het illegale gedrag zal wettelijk worden gestraft,' aldus een woordvoerder van het Chinese Bureau voor de Statistiek. 'Degenen die staatsgeheimen verspreiden op het internet of andere publieke informatie netwerken moeten daar verantwoordelijk voor worden gesteld.' Eén van de zaken die voortijdig bekend werd was het feit dat de Chinese inflatie naar een 32 maandelijks hoogtepunt was gestegen.
Het Chinese ministerie van Waarheid vaardigt met de regelmaat van de klok verordeningen uit die soms ronduit lachwekkend zijn. Zo sommeerde het 'Staats Raad Informatie Bureau' op 2 april alle websites om het liedje 'Vlees Pannenkoek (Rou Bing)' van zanger Gamahe Danzeng offline te halen. Ook werden websites verplicht propagandaberichten van de overheid te plaatsen. Al deze zaken geven aan hoe streng de overheidscensuur in China nog steeds is. (1)
Het Chinese ministerie van Waarheid, dat tot in de kleinste details bepaalde wat wel en wat niet gepubliceerd mag worden, beval alle websites om het gerucht dat de Japanse elite vliegtuigen had gecharterd om naar het Chinese eiland Hainan te emigreren -naar verluidt omdat ze Japan vanwege de voortgaande ramp met de Fukushima kerncentrale hadden opgegeven- onmiddellijk van het internet te halen. De vraag was waarom de Chinese overheid dit gerucht zo fel bestreed - omdat het niet waar was, of omdat het juist wél waar was?
Dat mogelijk het laatste het geval zou kunnen zijn was het nieuwsbericht van Bloomberg (5) dat de Chinese autoriteiten degenen die verantwoordelijk waren voor het lekken van de meest laatste officiële cijfers over de economische stand van zaken van het land 'zou straffen'. 'Al het illegale gedrag zal wettelijk worden gestraft,' aldus een woordvoerder van het Chinese Bureau voor de Statistiek. 'Degenen die staatsgeheimen verspreiden op het internet of andere publieke informatie netwerken moeten daar verantwoordelijk voor worden gesteld.' Eén van de zaken die voortijdig bekend werd was het feit dat de Chinese inflatie naar een 32 maandelijks hoogtepunt was gestegen.
Het Chinese ministerie van Waarheid vaardigt met de regelmaat van de klok verordeningen uit die soms ronduit lachwekkend zijn. Zo sommeerde het 'Staats Raad Informatie Bureau' op 2 april alle websites om het liedje 'Vlees Pannenkoek (Rou Bing)' van zanger Gamahe Danzeng offline te halen. Ook werden websites verplicht propagandaberichten van de overheid te plaatsen. Al deze zaken geven aan hoe streng de overheidscensuur in China nog steeds is. (1)
Al enkele weken geleden stonden er op de luchthaven van Tokyo lange rijen mensen die het land uitvluchtten. De Japanse elite zou nu speciale charters hebben gereserveerd om definitief het land te verlaten.
Zakenbank Morgan Stanley weg uit Tokyo.
Wat het vermoeden dat het gerucht wel eens waar zou kunnen zijn versterkte, bleek uit het feit dat het vastgoedfonds MSREF V van de internationale zakenbank Morgan Stanley doelbewust een deadline liet verlopen voor het terugbetalen van een $ 3,3 miljard grote schuld aan investeerders. Kortom: het fonds was failliet en had de sleutels van het 32 verdiepingen hoge kantoor in Tokyo moeten inleveren (2).
Waarom zou één van de grootste zakenbanken ter wereld dit doen als Tokyo, één van de drie belangrijkste financiële centra ter wereld, niet inderdaad voortdurend een veel te hoge dosis radioactieve straling uit de beschadigde Fukushima kerncentrale te verwerken kreeg? Andere grote internationale bedrijven, zoals het Duitse BMW, auto-onderdelenfabrikant Continental en de Franse bank BNP Paribas zouden Morgan Stanley reeds zijn voorgegaan bij het evacueren van hun personeel uit Tokyo (3).
Daarna verscheen er weer wat nieuws in de reguliere media over de toestand in de Fukushima centrale. Zo zou de straling in de oceaan 'plotseling' sterk zijn gestegen vanwege 'nieuwe' lekken. En dat Amerikaanse robots zouden worden ingezet om de straling uit de Fukushima centrale te verminderen. Dat zou echter zeker 3 maanden gaan duren. Het stabiliseren van de centrale zou naar schatting zeker 6 tot 9 maanden in beslag nemen (4).
(1) Zero Hedge
(2) Sherrie Questioning All
(3) XFM News Center
(4) NU.nl
(5) Bloomberg
Op 19 april 2011 lazen we in de media in een update over Fukushima dat TEPCO opnieuw niet de waarheid over de reactors 2 en 4 vertelde.
Zakenbank Morgan Stanley weg uit Tokyo.
Wat het vermoeden dat het gerucht wel eens waar zou kunnen zijn versterkte, bleek uit het feit dat het vastgoedfonds MSREF V van de internationale zakenbank Morgan Stanley doelbewust een deadline liet verlopen voor het terugbetalen van een $ 3,3 miljard grote schuld aan investeerders. Kortom: het fonds was failliet en had de sleutels van het 32 verdiepingen hoge kantoor in Tokyo moeten inleveren (2).
Waarom zou één van de grootste zakenbanken ter wereld dit doen als Tokyo, één van de drie belangrijkste financiële centra ter wereld, niet inderdaad voortdurend een veel te hoge dosis radioactieve straling uit de beschadigde Fukushima kerncentrale te verwerken kreeg? Andere grote internationale bedrijven, zoals het Duitse BMW, auto-onderdelenfabrikant Continental en de Franse bank BNP Paribas zouden Morgan Stanley reeds zijn voorgegaan bij het evacueren van hun personeel uit Tokyo (3).
Daarna verscheen er weer wat nieuws in de reguliere media over de toestand in de Fukushima centrale. Zo zou de straling in de oceaan 'plotseling' sterk zijn gestegen vanwege 'nieuwe' lekken. En dat Amerikaanse robots zouden worden ingezet om de straling uit de Fukushima centrale te verminderen. Dat zou echter zeker 3 maanden gaan duren. Het stabiliseren van de centrale zou naar schatting zeker 6 tot 9 maanden in beslag nemen (4).
(1) Zero Hedge
(2) Sherrie Questioning All
(3) XFM News Center
(4) NU.nl
(5) Bloomberg
Op 19 april 2011 lazen we in de media in een update over Fukushima dat TEPCO opnieuw niet de waarheid over de reactors 2 en 4 vertelde.
Er schijnt geen methode voorhanden om de ramp in Fukushima te stoppen.
Terwijl de Japanse regering en kernexploitant TEPCO zoveel mogelijk geruststellende berichten naar buiten brachten -zo zou het gevaar voor een meltdown voorlopig geweken zijn (1)- legde nucleair expert Arnie Gundersen uit dat er opnieuw niet de waarheid werd verteld over onder andere reactor 4, waar volgens TEPCO's eigen gegevens al vier weken geleden net zoveel straling gemeten werd als bij de kernramp in Chernobyl.
In de toen verschenen laatste video update besprak Gundersen de situatie in de reactors 1, 2 en 3, de problemen rond het brandstofreservoir in reactor 4 en het besluit van de VS om de vissen in de oceaan aan de westkust niet op radioactiviteit te controleren.
De laatste gegevens lieten zien dat er geen druk meer was in reactors 2 en 3, op zich een goed teken. In reactor 1 was de druk echter om onbekende reden nog steeds relatief hoog, net zoals de temperatuur, wat er op zou kunnen duiden dat het hier om stoom ging. De temperatuur in reactor 3 was laag en dat 'is het beste waar ze op hadden kunnen hopen,' aldus Gundersen. In reactor 2 was de temperatuur echter zo'n 150 graden Celcius, en omdat de druk in deze reactor laag was kon het hier niet om water (stoom) gaan. Dat was een natuurkundige onmogelijkheid. 'In reactor 2 bevindt zich dus hete lucht of hete waterstof, en dat is een probleem omdat dit laat zien dat reactor 2 niet gekoeld wordt.'
'We hebben eerder gesproken over het feit dat er een gat in de bodem van reactor 2 zit, dus we hoeven niet verbaasd te zijn dat de druk nul is. We moeten echter wel heel bezorgd zijn dat er hete (radioactieve) gassen uit de reactor ontsnappen.'
Daarna liet Gundersen grafieken van de druk in de beschermingsvaten van de reactors zien. In eenheid 1 en 3 heerste een lichte druk; in eenheid 2 heerste géén druk, en dat kwam omdat er een explosie was geweest waardoor er een lek ontstond. De reguliere media besteedden er echter geen aandacht aan dat juist deze reactor niet gekoeld werd en er de oorzaak van was dat er nog steeds radioactieve straling in de oceaan en in de grond terecht kwam. 'Dit bepaalde de grootste zorg. Reactor 3 leek uit de problemen en reactor 1 zat er ergens tussenin.'
Terwijl de Japanse regering en kernexploitant TEPCO zoveel mogelijk geruststellende berichten naar buiten brachten -zo zou het gevaar voor een meltdown voorlopig geweken zijn (1)- legde nucleair expert Arnie Gundersen uit dat er opnieuw niet de waarheid werd verteld over onder andere reactor 4, waar volgens TEPCO's eigen gegevens al vier weken geleden net zoveel straling gemeten werd als bij de kernramp in Chernobyl.
In de toen verschenen laatste video update besprak Gundersen de situatie in de reactors 1, 2 en 3, de problemen rond het brandstofreservoir in reactor 4 en het besluit van de VS om de vissen in de oceaan aan de westkust niet op radioactiviteit te controleren.
De laatste gegevens lieten zien dat er geen druk meer was in reactors 2 en 3, op zich een goed teken. In reactor 1 was de druk echter om onbekende reden nog steeds relatief hoog, net zoals de temperatuur, wat er op zou kunnen duiden dat het hier om stoom ging. De temperatuur in reactor 3 was laag en dat 'is het beste waar ze op hadden kunnen hopen,' aldus Gundersen. In reactor 2 was de temperatuur echter zo'n 150 graden Celcius, en omdat de druk in deze reactor laag was kon het hier niet om water (stoom) gaan. Dat was een natuurkundige onmogelijkheid. 'In reactor 2 bevindt zich dus hete lucht of hete waterstof, en dat is een probleem omdat dit laat zien dat reactor 2 niet gekoeld wordt.'
'We hebben eerder gesproken over het feit dat er een gat in de bodem van reactor 2 zit, dus we hoeven niet verbaasd te zijn dat de druk nul is. We moeten echter wel heel bezorgd zijn dat er hete (radioactieve) gassen uit de reactor ontsnappen.'
Daarna liet Gundersen grafieken van de druk in de beschermingsvaten van de reactors zien. In eenheid 1 en 3 heerste een lichte druk; in eenheid 2 heerste géén druk, en dat kwam omdat er een explosie was geweest waardoor er een lek ontstond. De reguliere media besteedden er echter geen aandacht aan dat juist deze reactor niet gekoeld werd en er de oorzaak van was dat er nog steeds radioactieve straling in de oceaan en in de grond terecht kwam. 'Dit bepaalde de grootste zorg. Reactor 3 leek uit de problemen en reactor 1 zat er ergens tussenin.'
De Japanse autoriteiten waren vooral bezig met bagatelliseren, ontkennen en gerust stellen, in de hoop dat het in de tussentijd allemaal nog goed zou komen.
Splijtingsreactie eenheid 4.
Dan reactor 4. De vrijdag ervoor zei TEPCO dat ze in het water in het brandstofreservoir 250 desintegraties iodine -zoals u weet een kernsplijtingsproduct- per seconde per kubieke centimeter (Bq/m3) hadden gemeten. 'Voor mij is dat een indicatie dat er een splijtingsreactie heeft plaatsgevonden. Dat kan echter niet in reactor 4 zelf gebeurd zijn, aangezien deze al vijf maanden geleden buiten bedrijf werd gesteld. Het moet dus een gevolg van het ongeluk zijn geweest’, aldus Gundersen.
TEPCO beweerde dat de gemeten iodine uit de lucht was gevallen en afkomstig was van de explosies in reactors 1, 2 en 3. Gezien de halfwaardetijd van iodine (8 dagen) en de omvang van het brandstofreservoir kan aan de hand van de gegevens van TEPCO worden uitgerekend dat er (vanaf gisteren) 32 dagen geleden ten tijde van het ongeluk 30.000.000.000 Bq in het reservoir moeten zijn geweest. Als we TEPCO's eigen gegevens nemen dan betekent dit dat de vrijgekomen iodine net zo hoog was als bij Chernobyl, iets dat tot nu toe altijd ontkend is.
Grootste probleem bij TEPCO's redenatie: iodine is een gas, en hoe kan dat uit de lucht zijn gevallen en geabsorbeerd zijn in het een brandstofreservoir als het dak van reactor 4 er tijdens de explosies in eenheden 1 tot en met 3 nog steeds opzat? 'Het is dus nauwelijks voor te stellen dat de iodine in het reservoir afkomstig is geweest van de explosies in reactors 1, 2 en 3,' aldus Gundersen. 'Dat zou er op kunnen wijzen dat er na het ongeluk een zichzelf in stand houdende kettingreactie in het reservoir is opgetreden.' (2)
Plutonium vrijgekomen.
Een official van TEPCO, Junichi Matsumoto, verklaarde diezelfde dag dat er 'weinig twijfel' is dat het zeer gevaarlijke plutonium uit de kerncentrale is ontsnapt. Omdat plutonium zwaarder is dan andere radioactieve materialen gaat men onderzoeken of het op de zeebodem is terecht gekomen (3).
Splijtingsreactie eenheid 4.
Dan reactor 4. De vrijdag ervoor zei TEPCO dat ze in het water in het brandstofreservoir 250 desintegraties iodine -zoals u weet een kernsplijtingsproduct- per seconde per kubieke centimeter (Bq/m3) hadden gemeten. 'Voor mij is dat een indicatie dat er een splijtingsreactie heeft plaatsgevonden. Dat kan echter niet in reactor 4 zelf gebeurd zijn, aangezien deze al vijf maanden geleden buiten bedrijf werd gesteld. Het moet dus een gevolg van het ongeluk zijn geweest’, aldus Gundersen.
TEPCO beweerde dat de gemeten iodine uit de lucht was gevallen en afkomstig was van de explosies in reactors 1, 2 en 3. Gezien de halfwaardetijd van iodine (8 dagen) en de omvang van het brandstofreservoir kan aan de hand van de gegevens van TEPCO worden uitgerekend dat er (vanaf gisteren) 32 dagen geleden ten tijde van het ongeluk 30.000.000.000 Bq in het reservoir moeten zijn geweest. Als we TEPCO's eigen gegevens nemen dan betekent dit dat de vrijgekomen iodine net zo hoog was als bij Chernobyl, iets dat tot nu toe altijd ontkend is.
Grootste probleem bij TEPCO's redenatie: iodine is een gas, en hoe kan dat uit de lucht zijn gevallen en geabsorbeerd zijn in het een brandstofreservoir als het dak van reactor 4 er tijdens de explosies in eenheden 1 tot en met 3 nog steeds opzat? 'Het is dus nauwelijks voor te stellen dat de iodine in het reservoir afkomstig is geweest van de explosies in reactors 1, 2 en 3,' aldus Gundersen. 'Dat zou er op kunnen wijzen dat er na het ongeluk een zichzelf in stand houdende kettingreactie in het reservoir is opgetreden.' (2)
Plutonium vrijgekomen.
Een official van TEPCO, Junichi Matsumoto, verklaarde diezelfde dag dat er 'weinig twijfel' is dat het zeer gevaarlijke plutonium uit de kerncentrale is ontsnapt. Omdat plutonium zwaarder is dan andere radioactieve materialen gaat men onderzoeken of het op de zeebodem is terecht gekomen (3).
De radioactieve stralingswolk van Fukushima kan zich verder in de Stille Oceaan verspreiden en de vissen zouden ermee besmet kunnen worden en dan niet meer voor consumptie geschikt zijn.
Daarnaast raadde Gundersen de Amerikaanse kijkers aan om contact op te nemen met hun volksvertegenwoordigers en te eisen dat de in de Stille Oceaan gevangen vis alsnog op radioactiviteit werd gecontroleerd. 'Misschien meten ze nu niets, maar als de (radioactieve) wolk in het water zich verder verspreidt zou dat over een jaar wel eens anders kunnen zijn.' De kaarten laten in ieder geval nog steeds een ononderbroken straling zien van Japan over de Stille Oceaan naar de westkust van Canada en de VS (4).
(1) NOS
(2) Fairwinds
(3) Energy News
(4) Energy News
Op 24 april 2011 lazen we in de media dat de Japanse autoriteiten ons meedeelden dat er een rekenfout was gemaakt, en dat de straling in Fukushima 6 x hoger was dan eerder werd aangenomen en dat Amerikaanse klimaatwetenschappers zeiden dat de straling in de Stille Oceaan op Chernobyl niveau was en dat een gerucht de ronde deed dat de Japanse hoofdstad misschien werd verplaatst.
Daarnaast raadde Gundersen de Amerikaanse kijkers aan om contact op te nemen met hun volksvertegenwoordigers en te eisen dat de in de Stille Oceaan gevangen vis alsnog op radioactiviteit werd gecontroleerd. 'Misschien meten ze nu niets, maar als de (radioactieve) wolk in het water zich verder verspreidt zou dat over een jaar wel eens anders kunnen zijn.' De kaarten laten in ieder geval nog steeds een ononderbroken straling zien van Japan over de Stille Oceaan naar de westkust van Canada en de VS (4).
(1) NOS
(2) Fairwinds
(3) Energy News
(4) Energy News
Op 24 april 2011 lazen we in de media dat de Japanse autoriteiten ons meedeelden dat er een rekenfout was gemaakt, en dat de straling in Fukushima 6 x hoger was dan eerder werd aangenomen en dat Amerikaanse klimaatwetenschappers zeiden dat de straling in de Stille Oceaan op Chernobyl niveau was en dat een gerucht de ronde deed dat de Japanse hoofdstad misschien werd verplaatst.
De Fukushima rampcentrale, bovenaan eenheid 1 en onderaan eenheid 4.
Hoe onbetrouwbaar de informatie van de Japanse autoriteiten over de ernst van de ramp met de kerncentrale bij Fukushima was, bleek bijvoorbeeld uit het feit dat de Nucleaire Veiligheids Commissie toegaf een 'omrekenfoutje' te hebben gemaakt bij het vaststellen van de hoeveelheid radioactieve straling die uit de centrale was ontsnapt. Aanvankelijk werd gesteld dat er sinds 5 april -toen de situatie 'stabiel' werd genoemd- dagelijks zo'n 24 biljoen becquerels (of 24 terabecquerels) iodine en cesium ontsnapten, maar dit bleek in werkelijkheid 154 terabequerels te zijn, dus 6 x hoger.
Hoe gevaarlijk dit stralingsniveau is viel onder andere op te maken uit de recente uitleg van Arnie Gundersen, die zei dat op grond van de gegevens van kernexploitant TEPCO er tijdens het ongeluk zo'n 30 miljard becquerels iodine in het brandstofreservoir van reactor 4 waren terecht gekomen, een hoeveelheid die vergelijkbaar is met de ramp in Chernobyl. Nu bleken er sinds 5 april 690 miljard becquerels iodine-131 per uur te ontsnappen. (1)
De robotvoertuigjes die de beschadigde reactorgebouwen in werden gestuurd konden op sommige plaatsen niet verder gaan vanwege de hoge straling (270-300 millisievert/uur). Desondanks werden er wél menselijke arbeiders ingezet. Eén werker had de pech een stuk beton met een straling van 900 msv/uur te moeten verwijderen. Klaarblijkelijk zijn mensen voor de Japanse autoriteiten makkelijker vervangbaar dan robots (4).
Hoe onbetrouwbaar de informatie van de Japanse autoriteiten over de ernst van de ramp met de kerncentrale bij Fukushima was, bleek bijvoorbeeld uit het feit dat de Nucleaire Veiligheids Commissie toegaf een 'omrekenfoutje' te hebben gemaakt bij het vaststellen van de hoeveelheid radioactieve straling die uit de centrale was ontsnapt. Aanvankelijk werd gesteld dat er sinds 5 april -toen de situatie 'stabiel' werd genoemd- dagelijks zo'n 24 biljoen becquerels (of 24 terabecquerels) iodine en cesium ontsnapten, maar dit bleek in werkelijkheid 154 terabequerels te zijn, dus 6 x hoger.
Hoe gevaarlijk dit stralingsniveau is viel onder andere op te maken uit de recente uitleg van Arnie Gundersen, die zei dat op grond van de gegevens van kernexploitant TEPCO er tijdens het ongeluk zo'n 30 miljard becquerels iodine in het brandstofreservoir van reactor 4 waren terecht gekomen, een hoeveelheid die vergelijkbaar is met de ramp in Chernobyl. Nu bleken er sinds 5 april 690 miljard becquerels iodine-131 per uur te ontsnappen. (1)
De robotvoertuigjes die de beschadigde reactorgebouwen in werden gestuurd konden op sommige plaatsen niet verder gaan vanwege de hoge straling (270-300 millisievert/uur). Desondanks werden er wél menselijke arbeiders ingezet. Eén werker had de pech een stuk beton met een straling van 900 msv/uur te moeten verwijderen. Klaarblijkelijk zijn mensen voor de Japanse autoriteiten makkelijker vervangbaar dan robots (4).
De robotvoertuigjes die de beschadigde reactorgebouwen in werden gestuurd konden op sommige plaatsen niet verder gaan vanwege de hoge straling.
Straling Stille Oceaan.
De Amerikaanse computer veiligheidsexpert Jacob Appelbaum, werkzaam aan de Universiteit van Washington en een belangrijke WikiLeaks medewerker, twitterde dat hij een klimaatwetenschapper had gesproken die de vrijkomende straling uit de Fukushima centrale bestudeerde. Volgens hem liet het netwerk van sensoren in de Stille Oceaan zien dat de straling daar nu net zo hoog was als tijdens de kernramp in Chernobyl.
'Ik ben benieuwd welke cijfers er in de media komen,' aldus Appelbaum. 'Mensen hebben de neiging om onzichtbare risico's te negeren. Ze denken dat het veilig is omdat er nog niemand ziek is geworden. Mijn tip: als uw baby geen drinkwater meer mag drinken omdat er teveel cesium in zit, dan wilt u daar zelf waarschijnlijk ook geen volwassen proefkonijn voor zijn.' (2)
Verplaatsten hoofdstad?
Volgens het sensatie mannenmagazine Shukan Jitsuwa zijn er geruchten dat de Japanse hoofdstad misschien verplaatst gaat worden van Tokyo naar de Kansai regio. De exodus zou beginnen met de uittocht van een groot aantal bedrijven uit Tokyo. De gouverneur van Osaka zou het plan, gezien de traditionele rivaliteit met Tokyo wel zien zitten, maar zijn collega in de Japanse hoofdstad nam het gerucht niet serieus. Veel Japanners hechten er vanwege de reputatie van het magazine eveneens geen waarde aan. Toch hebben politici van diverse politieke partijen onlangs serieus gesproken over het opzetten van fukutoshin, oftewel 'hulp hoofdsteden' die het van Tokyo zouden kunnen overnemen in het geval van een grote ramp of een terreuraanval. (3)
Pers censuur steeds strenger.
De serieuzere pers wordt in toenemende mate door de Japanse overheid gecontroleerd en gescreend. Alleen journalisten die lid zijn van een door de overheid goedgekeurde persdienst mogen voortaan nog de officiële persconferenties over de Fukushima ramp bijwonen. Het zijn juist de onafhankelijke en freelance journalisten geweest die tot nu toe het échte nieuws over de ramp naar buiten hebben gebracht. Klaarblijkelijk is dit niet naar de zin van de autoriteiten, die overduidelijk nog steeds alles in het werk bleken te stellen om de ernst van de ramp te bagatelliseren (5).
(1) Ex-SKF
(2) Energy News
(3) The Japan Times
(4) Ex-SKF
(5) Ex-SKF
Op 11 mei 2011 lazen we in de media dat Fukushima een update de wereld inzond: eenheid 4 op instorten, hoge straling op 80 kilometer, grondwater en riolering besmet.
Straling Stille Oceaan.
De Amerikaanse computer veiligheidsexpert Jacob Appelbaum, werkzaam aan de Universiteit van Washington en een belangrijke WikiLeaks medewerker, twitterde dat hij een klimaatwetenschapper had gesproken die de vrijkomende straling uit de Fukushima centrale bestudeerde. Volgens hem liet het netwerk van sensoren in de Stille Oceaan zien dat de straling daar nu net zo hoog was als tijdens de kernramp in Chernobyl.
'Ik ben benieuwd welke cijfers er in de media komen,' aldus Appelbaum. 'Mensen hebben de neiging om onzichtbare risico's te negeren. Ze denken dat het veilig is omdat er nog niemand ziek is geworden. Mijn tip: als uw baby geen drinkwater meer mag drinken omdat er teveel cesium in zit, dan wilt u daar zelf waarschijnlijk ook geen volwassen proefkonijn voor zijn.' (2)
Verplaatsten hoofdstad?
Volgens het sensatie mannenmagazine Shukan Jitsuwa zijn er geruchten dat de Japanse hoofdstad misschien verplaatst gaat worden van Tokyo naar de Kansai regio. De exodus zou beginnen met de uittocht van een groot aantal bedrijven uit Tokyo. De gouverneur van Osaka zou het plan, gezien de traditionele rivaliteit met Tokyo wel zien zitten, maar zijn collega in de Japanse hoofdstad nam het gerucht niet serieus. Veel Japanners hechten er vanwege de reputatie van het magazine eveneens geen waarde aan. Toch hebben politici van diverse politieke partijen onlangs serieus gesproken over het opzetten van fukutoshin, oftewel 'hulp hoofdsteden' die het van Tokyo zouden kunnen overnemen in het geval van een grote ramp of een terreuraanval. (3)
Pers censuur steeds strenger.
De serieuzere pers wordt in toenemende mate door de Japanse overheid gecontroleerd en gescreend. Alleen journalisten die lid zijn van een door de overheid goedgekeurde persdienst mogen voortaan nog de officiële persconferenties over de Fukushima ramp bijwonen. Het zijn juist de onafhankelijke en freelance journalisten geweest die tot nu toe het échte nieuws over de ramp naar buiten hebben gebracht. Klaarblijkelijk is dit niet naar de zin van de autoriteiten, die overduidelijk nog steeds alles in het werk bleken te stellen om de ernst van de ramp te bagatelliseren (5).
(1) Ex-SKF
(2) Energy News
(3) The Japan Times
(4) Ex-SKF
(5) Ex-SKF
Op 11 mei 2011 lazen we in de media dat Fukushima een update de wereld inzond: eenheid 4 op instorten, hoge straling op 80 kilometer, grondwater en riolering besmet.
Op een webcam is te zien hoe het gebouw van eenheid 4 (uiterst rechts) scheef hing en op instorten stond. De Japanse overheid heeft dit inmiddels toegegeven.
Sinds de Japanse autoriteiten besloten tot een vrijwel absolute mediablack-out kwam er bijna geen nieuws meer naar buiten over de situatie rond de zwaar beschadigde Japanse kerncentrale bij Fukushima. Uit de weinige berichten die werden 'gelekt' bleek dat de centrale bij lange na nog niet gestabiliseerd was en dat de toestand van drie van de vier reactoren eerder verslechterd leek. Op videobeelden was te zien dat het gebouw van eenheid 4 scheef hing en op instorten stond, iets dat zeer ernstige gevolgen kan hebben vanwege het vrijkomen van gebruikte kernbrandstof staven. (1)
Pas daarna gaf de Japanse regering voor het eerst toestemming aan bewoners van de evacuatiezone om een aantal persoonlijke spullen uit hun verlaten woningen op te halen. Uit een samengestelde kaart, die de mate van bodembesmetting in de omgeving liet zien, bleek dat er in dorpen op 80 kilometer afstand van Fukushima hogere straling was aangetroffen als destijds het geval was binnen de evacuatiezone rond Chernobyl in 1986. Ten noordwesten van Fukushima was een gebied besmet met 3 miljoen tot 14,7 miljoen becquerels/m2 cesium-137. Tijdens de ramp in Chernobyl werd iedereen geëvacueerd uit een zone met een straling van 'slechts' 550.000 becquerels/m2 cesium-137 (2).
Straling in scholen, grondwater en riolering besmet.
Dr. Robert Jacobs, nucleair expert verbonden aan het Hiroshima Peace Institute, verklaarde voor de TV-zender Russia Today dat de mensen die zich buiten de evacuatiezone van 20 kilometer bevonden om die reden in groot gevaar verkeerden. 'Er is hoge straling aangetroffen in scholen in de 20 tot 30 kilometer zone en in één van de nabij gelegen steden is radioactieve vervuiling in het rioolsysteem aangetroffen. In slechts 2 maanden tijd was de besmetting van het grondwater dus al zo erg dat het in het riool van een stad was doorgedrongen’ werd gezegd.
Sinds de Japanse autoriteiten besloten tot een vrijwel absolute mediablack-out kwam er bijna geen nieuws meer naar buiten over de situatie rond de zwaar beschadigde Japanse kerncentrale bij Fukushima. Uit de weinige berichten die werden 'gelekt' bleek dat de centrale bij lange na nog niet gestabiliseerd was en dat de toestand van drie van de vier reactoren eerder verslechterd leek. Op videobeelden was te zien dat het gebouw van eenheid 4 scheef hing en op instorten stond, iets dat zeer ernstige gevolgen kan hebben vanwege het vrijkomen van gebruikte kernbrandstof staven. (1)
Pas daarna gaf de Japanse regering voor het eerst toestemming aan bewoners van de evacuatiezone om een aantal persoonlijke spullen uit hun verlaten woningen op te halen. Uit een samengestelde kaart, die de mate van bodembesmetting in de omgeving liet zien, bleek dat er in dorpen op 80 kilometer afstand van Fukushima hogere straling was aangetroffen als destijds het geval was binnen de evacuatiezone rond Chernobyl in 1986. Ten noordwesten van Fukushima was een gebied besmet met 3 miljoen tot 14,7 miljoen becquerels/m2 cesium-137. Tijdens de ramp in Chernobyl werd iedereen geëvacueerd uit een zone met een straling van 'slechts' 550.000 becquerels/m2 cesium-137 (2).
Straling in scholen, grondwater en riolering besmet.
Dr. Robert Jacobs, nucleair expert verbonden aan het Hiroshima Peace Institute, verklaarde voor de TV-zender Russia Today dat de mensen die zich buiten de evacuatiezone van 20 kilometer bevonden om die reden in groot gevaar verkeerden. 'Er is hoge straling aangetroffen in scholen in de 20 tot 30 kilometer zone en in één van de nabij gelegen steden is radioactieve vervuiling in het rioolsysteem aangetroffen. In slechts 2 maanden tijd was de besmetting van het grondwater dus al zo erg dat het in het riool van een stad was doorgedrongen’ werd gezegd.
De televisiezender Russia Today berichtte dat de mensen die zich buiten de evacuatiezone van 20 kilometer bevonden in groot gevaar verkeerden door de radioactieve vervuiling in het rioolwatersysteem.
Torenhoge straling reactor 1.
'Het is duidelijk dat zelfs TEPCO en de Japanse overheid over heel weinig informatie beschikten. In de dagen daarvoor was men voor het eerst sinds het ongeluk reactor nummer 1 binnengegaan om daar een nieuw koelsysteem te installeren. De straling bleek echter zó hoog dat het onmogelijk was om hier te werken. Een arbeider zou in 10 minuten net zoveel straling krijgen als normaal in een heel leven... Aangezien de oorzaak van deze straling nog steeds niet bekend was, was het buitengewoon moeilijk deze problemen op te lossen,' verduidelijkte Jacobs. TEPCO verklaarde dan ook dat reparaties aan reactor 1 als gevolg van de hoge straling vertraging zouden oplopen (3).
Eenheid 4 op instorten.
Jacobs sprak tevens zijn grote zorgen uit over reactor 4, waarvan het gebouw volgens de webcam beelden op instorten leek te staan. De Japanse overheid bevestigde inmiddels dat ze zouden proberen om het gebouw te stutten. ‘Deze reactor heeft een groot brandstofreservoir met daarin de gebruikte brandstofstaven van drie of vier reactoren. Het gebouw hangt nu scheef als gevolg van de explosie in eenheid 3, en als het instort dan komt al die gebruikte kernbrandstof op de grond terecht. De straling zal dan zó hoog zijn dat het buitengewoon moeilijk wordt om op het hele terrein nog iets te kunnen doen, aldus het bericht.
'Oorverdovende' media stilte.
De 'oorverdovende stilte' die er in Japan heerste ten aanzien van de ontwikkelingen rond de Fukushima centrale lag aan het feit dat de autoriteiten het controleren van de publieke opinie net zo belangrijk vonden als het oplossen van de crisis. 'Er zijn vier reactoren waaruit nog steeds een aanzienlijke hoeveelheid straling vrijkomt. Als ze de mensen voortdurend op de hoogte houden dan zullen deze alleen maar meer gestrest raken vanwege het feit dat noch TEPCO, noch de overheid de situatie onder controle heeft. Het is dus een stuk eenvoudiger om de hoeveelheid informatie te beperken en daarmee te voorkomen dat de bevolking in paniek raakt.'
Stijging temperatuur reactor 3.
Ook in reactor 3 waren de problemen bij lange na nog niet voorbij. Hoewel TEPCO bekend maakte dat er een recent ontdekt lek werd gedicht (4), werd er in het gebruikte brandstofreservoir 150.000 becquerels/cm3 cesium-137 en 11.000 becquerels iodine-131/cm3 aangetroffen. Omdat iodine-131 een korte halfwaardetijd heeft, duidt de aangetroffen hoeveelheid erop dat er na het ongeluk kernsplijtingen in reactor 3 hadden plaatsgevonden (5), precies zoals nucleair expert Arnold Gundersen al op 15 april veronderstelde. Daarnaast was de temperatuur in reactor 3 volgens TEPCO de afgelopen maand aan het stijgen -met wel 21 graden Celsius in één dag (6)- , waardoor de pogingen om de reactor te koelen met water mogelijk niet afdoende waren. Er wereden nieuwe leidingen in gebruik genomen die de reactor alsnog moesten helpen afkoelen (7).
Geen nieuws, goed nieuws?
Conclusie: het aloude gezegde 'geen nieuws, goed nieuws' ging in het geval van de ramp met de Fukushima kerncentrale absoluut niet op - integendeel. Maar net zoals het de Amerikaanse regering was gelukt om de olieramp in de Golf van Mexico -waar nog steeds met het uiterst giftige oplosmiddel Corexit wordt gesproeid- uit de gedachten van de bevolking te bannen, leek de Japanners hetzelfde te lukken ten aanzien van de straling en radioactieve besmetting die uit de Fukushima centrale bleef komen. In beide landen zijn nu al vele duizenden mensen ernstig de dupe van dit officiële en doelbewuste stilzwijgen van de betrokken overheden.
(1) YouTube / Russia Today
(2) Asahi.com
(3) NHK World
(4) NU.nl
(5) NHK World
(6) Energy News
(7) Energy News
Op 13 mei 2011 lazen we in de media dat Fukushima de kernsmelting in Japan toegaf en dat de straling uit de reactoren niet meer te stoppen was.
Torenhoge straling reactor 1.
'Het is duidelijk dat zelfs TEPCO en de Japanse overheid over heel weinig informatie beschikten. In de dagen daarvoor was men voor het eerst sinds het ongeluk reactor nummer 1 binnengegaan om daar een nieuw koelsysteem te installeren. De straling bleek echter zó hoog dat het onmogelijk was om hier te werken. Een arbeider zou in 10 minuten net zoveel straling krijgen als normaal in een heel leven... Aangezien de oorzaak van deze straling nog steeds niet bekend was, was het buitengewoon moeilijk deze problemen op te lossen,' verduidelijkte Jacobs. TEPCO verklaarde dan ook dat reparaties aan reactor 1 als gevolg van de hoge straling vertraging zouden oplopen (3).
Eenheid 4 op instorten.
Jacobs sprak tevens zijn grote zorgen uit over reactor 4, waarvan het gebouw volgens de webcam beelden op instorten leek te staan. De Japanse overheid bevestigde inmiddels dat ze zouden proberen om het gebouw te stutten. ‘Deze reactor heeft een groot brandstofreservoir met daarin de gebruikte brandstofstaven van drie of vier reactoren. Het gebouw hangt nu scheef als gevolg van de explosie in eenheid 3, en als het instort dan komt al die gebruikte kernbrandstof op de grond terecht. De straling zal dan zó hoog zijn dat het buitengewoon moeilijk wordt om op het hele terrein nog iets te kunnen doen, aldus het bericht.
'Oorverdovende' media stilte.
De 'oorverdovende stilte' die er in Japan heerste ten aanzien van de ontwikkelingen rond de Fukushima centrale lag aan het feit dat de autoriteiten het controleren van de publieke opinie net zo belangrijk vonden als het oplossen van de crisis. 'Er zijn vier reactoren waaruit nog steeds een aanzienlijke hoeveelheid straling vrijkomt. Als ze de mensen voortdurend op de hoogte houden dan zullen deze alleen maar meer gestrest raken vanwege het feit dat noch TEPCO, noch de overheid de situatie onder controle heeft. Het is dus een stuk eenvoudiger om de hoeveelheid informatie te beperken en daarmee te voorkomen dat de bevolking in paniek raakt.'
Stijging temperatuur reactor 3.
Ook in reactor 3 waren de problemen bij lange na nog niet voorbij. Hoewel TEPCO bekend maakte dat er een recent ontdekt lek werd gedicht (4), werd er in het gebruikte brandstofreservoir 150.000 becquerels/cm3 cesium-137 en 11.000 becquerels iodine-131/cm3 aangetroffen. Omdat iodine-131 een korte halfwaardetijd heeft, duidt de aangetroffen hoeveelheid erop dat er na het ongeluk kernsplijtingen in reactor 3 hadden plaatsgevonden (5), precies zoals nucleair expert Arnold Gundersen al op 15 april veronderstelde. Daarnaast was de temperatuur in reactor 3 volgens TEPCO de afgelopen maand aan het stijgen -met wel 21 graden Celsius in één dag (6)- , waardoor de pogingen om de reactor te koelen met water mogelijk niet afdoende waren. Er wereden nieuwe leidingen in gebruik genomen die de reactor alsnog moesten helpen afkoelen (7).
Geen nieuws, goed nieuws?
Conclusie: het aloude gezegde 'geen nieuws, goed nieuws' ging in het geval van de ramp met de Fukushima kerncentrale absoluut niet op - integendeel. Maar net zoals het de Amerikaanse regering was gelukt om de olieramp in de Golf van Mexico -waar nog steeds met het uiterst giftige oplosmiddel Corexit wordt gesproeid- uit de gedachten van de bevolking te bannen, leek de Japanners hetzelfde te lukken ten aanzien van de straling en radioactieve besmetting die uit de Fukushima centrale bleef komen. In beide landen zijn nu al vele duizenden mensen ernstig de dupe van dit officiële en doelbewuste stilzwijgen van de betrokken overheden.
(1) YouTube / Russia Today
(2) Asahi.com
(3) NHK World
(4) NU.nl
(5) NHK World
(6) Energy News
(7) Energy News
Op 13 mei 2011 lazen we in de media dat Fukushima de kernsmelting in Japan toegaf en dat de straling uit de reactoren niet meer te stoppen was.
Eenheid 3 (links) en eenheid 4 (rechts) van de zwaar beschadigde Fukushima kerncentrale. Eenheid 4 helt inmiddels over en loopt het gevaar in te storten.
Voor de eerste keer sinds de tsunami / kernramp op 11 maart hebben Japanse officials toegegeven dat er een meltdown (kernsmelting) heeft plaatsgevonden in de zwaar beschadigde Fukushima kerncentrale. Een gedeelte van de brandstofstaven in reactor 1 smolt en heeft mogelijk een gat gebrand in de bodem van het beschermingsvat, waardoor radioactief water naar buiten lekte (1)(2). Nucleair expert Arnie Gundersen omschreef de ernstige situatie in de centrale dan ook als 'één stap vooruit en vier stappen terug' (3).
Gundersen noemde de verklaring dat de situatie nog steeds 'onstabiel' was een 'understatement'. 'TEPCO officials zijn heel kort in reactor 1 geweest. Er was geen water in de reactor en heel weinig in het beschermingsvat. De vraag is dus waar al die tienduizenden tonnen water zijn gebleven die er de laatste twee maanden ingepompt zijn. Dit wijst erop dat er lekken zijn naar het grondwater.'
Eenheid 1 gesmolten; eenheid 2 lek.
'Eénheid 1 is dus gesmolten en ligt nu op de bodem van het beschermingsvat. Dat betekent dat de mensen die er werken aan onvoorstelbare straling worden blootgesteld, zo hoog dat je na vier of vijf uur dood bent. TEPCO moet dus met een ander plan komen, de straling is simpelweg veel te hoog.'
'Eenheid 2 is nog steeds zo lek als een mandje. Het water komt er zowel boven als door een gat in de bodem uit. Al dit water moet gereinigd worden, maar dat is nog nooit eerder op zo'n grote schaal nodig geweest. De Fukushima eenheden gebruiken dagelijks gemiddeld zo'n 100 ton water. Het demineraliseren van het water is normaal gesproken zo'n 2 ton per dag. Als hier niet snel verandering in komt zal alles in het grondwater en in de oceaan weglekken.'
Toestand eenheid 3 'afschuwelijk'.
'De rook die uit eenheid 3 komt is niet zorgwekkend, dat is slechts -radioactieve- warme stoom en volgens mij geen vuur. Dit is echter het enige goede nieuws over eenheid 3. Ik legde al eerder uit dat de temperatuur boven in de reactor erg hoog is, maar de druk juist heel laag. Dat betekent dat er geen water en geen stoom in de reactor kan bestaan en er dus een heel ernstig koelprobleem is. Ook kan er nog steeds een waterstof explosie plaatsvinden.'
'De recente videobeelden van reactor 3, die grotendeels in puin ligt, laten zien dat de toestand afschuwelijk is. Er zijn grote stukken beton en metaal in het brandstofreservoir gevallen en de brandstofstaven lijken vervormd. Hier heeft duidelijk een krachtige explosie plaatsgevonden. Dat blijkt ook uit de hoge concentratie iodione-131 die werd aangetroffen; 60 dagen na het ongeluk zou dit verdwenen moeten zijn. Dit betekent dat er (na het ongeluk) inderdaad een kritische (kern)reactie is opgetreden, wat nog meer bewijs is voor wat ik al weken zeg.'
Voor de eerste keer sinds de tsunami / kernramp op 11 maart hebben Japanse officials toegegeven dat er een meltdown (kernsmelting) heeft plaatsgevonden in de zwaar beschadigde Fukushima kerncentrale. Een gedeelte van de brandstofstaven in reactor 1 smolt en heeft mogelijk een gat gebrand in de bodem van het beschermingsvat, waardoor radioactief water naar buiten lekte (1)(2). Nucleair expert Arnie Gundersen omschreef de ernstige situatie in de centrale dan ook als 'één stap vooruit en vier stappen terug' (3).
Gundersen noemde de verklaring dat de situatie nog steeds 'onstabiel' was een 'understatement'. 'TEPCO officials zijn heel kort in reactor 1 geweest. Er was geen water in de reactor en heel weinig in het beschermingsvat. De vraag is dus waar al die tienduizenden tonnen water zijn gebleven die er de laatste twee maanden ingepompt zijn. Dit wijst erop dat er lekken zijn naar het grondwater.'
Eenheid 1 gesmolten; eenheid 2 lek.
'Eénheid 1 is dus gesmolten en ligt nu op de bodem van het beschermingsvat. Dat betekent dat de mensen die er werken aan onvoorstelbare straling worden blootgesteld, zo hoog dat je na vier of vijf uur dood bent. TEPCO moet dus met een ander plan komen, de straling is simpelweg veel te hoog.'
'Eenheid 2 is nog steeds zo lek als een mandje. Het water komt er zowel boven als door een gat in de bodem uit. Al dit water moet gereinigd worden, maar dat is nog nooit eerder op zo'n grote schaal nodig geweest. De Fukushima eenheden gebruiken dagelijks gemiddeld zo'n 100 ton water. Het demineraliseren van het water is normaal gesproken zo'n 2 ton per dag. Als hier niet snel verandering in komt zal alles in het grondwater en in de oceaan weglekken.'
Toestand eenheid 3 'afschuwelijk'.
'De rook die uit eenheid 3 komt is niet zorgwekkend, dat is slechts -radioactieve- warme stoom en volgens mij geen vuur. Dit is echter het enige goede nieuws over eenheid 3. Ik legde al eerder uit dat de temperatuur boven in de reactor erg hoog is, maar de druk juist heel laag. Dat betekent dat er geen water en geen stoom in de reactor kan bestaan en er dus een heel ernstig koelprobleem is. Ook kan er nog steeds een waterstof explosie plaatsvinden.'
'De recente videobeelden van reactor 3, die grotendeels in puin ligt, laten zien dat de toestand afschuwelijk is. Er zijn grote stukken beton en metaal in het brandstofreservoir gevallen en de brandstofstaven lijken vervormd. Hier heeft duidelijk een krachtige explosie plaatsgevonden. Dat blijkt ook uit de hoge concentratie iodione-131 die werd aangetroffen; 60 dagen na het ongeluk zou dit verdwenen moeten zijn. Dit betekent dat er (na het ongeluk) inderdaad een kritische (kern)reactie is opgetreden, wat nog meer bewijs is voor wat ik al weken zeg.'
Eenheid 4 ging scheef staan tengevolge van de explosie van reactor 3 en dat bij een naschok éénheid 4 zou kunnen instorten.
'Deze week heb ik berekend dat de op 2 kilometer afstand gevonden stukken brandstofstaaf met een kracht van rond de 1500 kilometer per uur moeten zijn weggeslingerd uit het brandstofreservoir van eenheid 3. Dat is sneller dan het geluid en bevestigt opnieuw wat ik al die tijd al gezegd heb, namelijk dat er een detonatie (ontploffing) in éénheid 3 is geweest en geen deflagratie (explosieve verbranding).'
Eenheid 4.
'TEPCO heeft erkend dat éénheid 4 als gevolg van de explosies scheef staat en overhelt. Bij een naschok zou éénheid 4 kunnen instorten. TEPCO probeert het gebouw te stutten maar dat is erg moeilijk. Uit beelden blijkt dat het brandstofreservoir intact lijkt, dus het plutonium dat buiten de centrale werd gevonden kan niet uit eenheid 4 afkomstig zijn.'
3 onmogelijk geachte lekkages.
'Conclusie: eenheid 1 lekt en de druk in de reactor kan niet gehandhaafd worden; eenheid 2 lekt water dat in de sloten naast de centrale terecht komt; eenheid 3 lekt nu eveneens water en dat komt ook in de sloten terecht. De beschermingsvaten van deze drie reactoren lekken dus. De nucleaire autoriteiten in de VS hebben altijd volgehouden dat dit onmogelijk is. Ze hadden het duidelijk mis.'
'Wat betekent dit voor de omgeving van de Fukushima reactor? Volgens experts is het terrein zo'n 30 centimeter gedaald. Dat betekent dat de betonnen funderingen gescheurd moeten zijn en de straling in het grondwater terecht moet zijn gekomen. In een naburige stad is de straling al in het riool aangetroffen. TEPCO en de Japanse overheid moeten daarom snel duidelijkheid geven over de radioactiviteit in het grondwater, iets dat ze nog steeds niet hebben gedaan.'
Straling uit reactors niet te stoppen.
'Vanuit Amerikaanse en Japanse vliegtuigen op 50 a 60 kilometer afstand van de centrale hoge straling gemeten. Op een middelbare school in dat gebied moeten de scholieren daarom maskers en lange beschermende kleding dragen. Terwijl zij in de klas zitten wordt de grond bij de school verwijderd, omdat deze zó ernstig besmet is dat de scholieren buiten zouden worden blootgesteld aan net zoveel straling als een volwassen arbeider in een kerncentrale. Het is onvoorstelbaar als die school open blijft.'
'Tenslotte: alle reactoren blijven straling afgeven. Hun beschermingsvaten zijn lek. De straling zakt dus als water in de grond en stijgt als stoom omhoog, en er is nog steeds geen plan om dit in de toekomst te stoppen.'
Censuur over straling noordelijk halfrond?
Op sommige sites waren een aantal bewegende kaartjes geplaatst met daarop de veronderstelde prognoses voor de hoeveelheid straling waar Noord Amerika en Europa mee te maken zouden hebben. Deze prognoses waren afkomstig van het Norwegian Air Institute (NILU), die deze kaartjes van de officiële site zou hebben afgehaald omdat ze niet bekend zouden mogen worden bij het grote publiek.
De kaartjes laten een enorm hoge straling zien boven met name Canada en de VS, en in veel mindere mate boven Europa. Dit waren echter slechts prognoses die gebaseerd waren op het ergst mogelijk scenario met voortgaande explosies waardoor er superhoge straling zou blijven vrijkomen. Deze kaartjes kloppen dus absoluut niet, iets dat ook de wetenschapper die dit model opstelde, dr. John F. Burkhart, heeft bevestigd. De situatie is weliswaar nog steeds ernstig en zorgwekkend, maar de vrijgekomen straling boven het Noordelijk Halfrond is dus niet zo dramatisch als deze kaartjes laten zien (4).
(1) Alexander Higgins Blog
(2) NHK World
(3) Fairwinds
(4) Alexander Higgins Blog
Op 10 mei 2011 lazen we in de media dat het hoofd van het Atoom Instituut Japan bekend maakte dat TEPCO het publiek misleidde over de crisis in Fukushima, er was een meltdowns in 3 reactoren. Een nucleair ingenieur zei dat het opruimwerk 10 tot 20 jaar zou gaan duren en dat men ook zorgen had over reactor 6 .
'Deze week heb ik berekend dat de op 2 kilometer afstand gevonden stukken brandstofstaaf met een kracht van rond de 1500 kilometer per uur moeten zijn weggeslingerd uit het brandstofreservoir van eenheid 3. Dat is sneller dan het geluid en bevestigt opnieuw wat ik al die tijd al gezegd heb, namelijk dat er een detonatie (ontploffing) in éénheid 3 is geweest en geen deflagratie (explosieve verbranding).'
Eenheid 4.
'TEPCO heeft erkend dat éénheid 4 als gevolg van de explosies scheef staat en overhelt. Bij een naschok zou éénheid 4 kunnen instorten. TEPCO probeert het gebouw te stutten maar dat is erg moeilijk. Uit beelden blijkt dat het brandstofreservoir intact lijkt, dus het plutonium dat buiten de centrale werd gevonden kan niet uit eenheid 4 afkomstig zijn.'
3 onmogelijk geachte lekkages.
'Conclusie: eenheid 1 lekt en de druk in de reactor kan niet gehandhaafd worden; eenheid 2 lekt water dat in de sloten naast de centrale terecht komt; eenheid 3 lekt nu eveneens water en dat komt ook in de sloten terecht. De beschermingsvaten van deze drie reactoren lekken dus. De nucleaire autoriteiten in de VS hebben altijd volgehouden dat dit onmogelijk is. Ze hadden het duidelijk mis.'
'Wat betekent dit voor de omgeving van de Fukushima reactor? Volgens experts is het terrein zo'n 30 centimeter gedaald. Dat betekent dat de betonnen funderingen gescheurd moeten zijn en de straling in het grondwater terecht moet zijn gekomen. In een naburige stad is de straling al in het riool aangetroffen. TEPCO en de Japanse overheid moeten daarom snel duidelijkheid geven over de radioactiviteit in het grondwater, iets dat ze nog steeds niet hebben gedaan.'
Straling uit reactors niet te stoppen.
'Vanuit Amerikaanse en Japanse vliegtuigen op 50 a 60 kilometer afstand van de centrale hoge straling gemeten. Op een middelbare school in dat gebied moeten de scholieren daarom maskers en lange beschermende kleding dragen. Terwijl zij in de klas zitten wordt de grond bij de school verwijderd, omdat deze zó ernstig besmet is dat de scholieren buiten zouden worden blootgesteld aan net zoveel straling als een volwassen arbeider in een kerncentrale. Het is onvoorstelbaar als die school open blijft.'
'Tenslotte: alle reactoren blijven straling afgeven. Hun beschermingsvaten zijn lek. De straling zakt dus als water in de grond en stijgt als stoom omhoog, en er is nog steeds geen plan om dit in de toekomst te stoppen.'
Censuur over straling noordelijk halfrond?
Op sommige sites waren een aantal bewegende kaartjes geplaatst met daarop de veronderstelde prognoses voor de hoeveelheid straling waar Noord Amerika en Europa mee te maken zouden hebben. Deze prognoses waren afkomstig van het Norwegian Air Institute (NILU), die deze kaartjes van de officiële site zou hebben afgehaald omdat ze niet bekend zouden mogen worden bij het grote publiek.
De kaartjes laten een enorm hoge straling zien boven met name Canada en de VS, en in veel mindere mate boven Europa. Dit waren echter slechts prognoses die gebaseerd waren op het ergst mogelijk scenario met voortgaande explosies waardoor er superhoge straling zou blijven vrijkomen. Deze kaartjes kloppen dus absoluut niet, iets dat ook de wetenschapper die dit model opstelde, dr. John F. Burkhart, heeft bevestigd. De situatie is weliswaar nog steeds ernstig en zorgwekkend, maar de vrijgekomen straling boven het Noordelijk Halfrond is dus niet zo dramatisch als deze kaartjes laten zien (4).
(1) Alexander Higgins Blog
(2) NHK World
(3) Fairwinds
(4) Alexander Higgins Blog
Op 10 mei 2011 lazen we in de media dat het hoofd van het Atoom Instituut Japan bekend maakte dat TEPCO het publiek misleidde over de crisis in Fukushima, er was een meltdowns in 3 reactoren. Een nucleair ingenieur zei dat het opruimwerk 10 tot 20 jaar zou gaan duren en dat men ook zorgen had over reactor 6 .
Dit is de enige privacy die vele duizenden Japanners in opvangcentra hadden en nog steeds hebben nadat ze als gevolg van de aardbeving / tsunami op 11 maart 2011 alles kwijtraakten.
Volgens Tetsuo Ito, het hoofd van het Atoom Energie Onderzoeks Instituut aan de Kinki Universiteit in Japan, gaf TEPCO -de beheerder van de zwaar beschadigde kerncentrale Fukushima Daiichi- de burgers een 'vals gevoel van veiligheid' door het doen van 'misleidende verklaringen' over wanneer de nucleaire crisis bezworen zou zijn (1). Ito zei dat het 'zeer waarschijnlijk' was dat de reactoren 2 en 3 er erger aan toe waren dan werd gedacht. Hiroko Tabuchi schreef in de New York Times dat TEPCO inmiddels had moeten toegeven dat er een complete meltdown plaatsvond in drie van de zes reactoren - precies zoals onafhankelijke experts al in maart en april beweerden (2).
De zwarte rook die in de eerste dagen na de aardbeving uit het gebouw van reactor 3 kwam was volgens Fumiya Tanabe, een voormalige topmedewerker van het Japanse Atoom Energie Onderzoeks Instituut, een teken dat er toen al een meltdown in deze reactor plaatsvond. Uit later gepubliceerde gegevens van TEPCO bleek dat reactor 1 al op de dag van de aardbeving zelf smolt. Desondanks verklaarden woordvoerders van de maatschappij destijds dat ze niet wisten wat de reden was van de zwarte rook uit reactor 3 en hielden ze stug vol dat er geen meltdown in één van de reactoren had plaatsgevonden.
TEPCO wrong zich inmiddels in nieuwe bochten om het Japanse- en wereldpubliek te blijven voorhouden dat alles onder controle was. 'Ondanks het feit dat we hebben bevestigd dat de nucleaire kern al snel na het ongeluk is gesmolten, zal onze drie- tot zes maanden durende tijdlijn niet veranderen,' verklaarde TEPCO topman Sakae Muto afgelopen dinsdag. Tetsuo Ito noemde deze tijdlijn echter 'onzin’. Pas nadat ze weten wat er precies in de gebouwen en reactoren gaande is zal duidelijk worden welke tijdlijn haalbaar is. Nu wordt het publiek op deze manier een vals gevoel van veiligheid gegeven.'
Volgens Tetsuo Ito, het hoofd van het Atoom Energie Onderzoeks Instituut aan de Kinki Universiteit in Japan, gaf TEPCO -de beheerder van de zwaar beschadigde kerncentrale Fukushima Daiichi- de burgers een 'vals gevoel van veiligheid' door het doen van 'misleidende verklaringen' over wanneer de nucleaire crisis bezworen zou zijn (1). Ito zei dat het 'zeer waarschijnlijk' was dat de reactoren 2 en 3 er erger aan toe waren dan werd gedacht. Hiroko Tabuchi schreef in de New York Times dat TEPCO inmiddels had moeten toegeven dat er een complete meltdown plaatsvond in drie van de zes reactoren - precies zoals onafhankelijke experts al in maart en april beweerden (2).
De zwarte rook die in de eerste dagen na de aardbeving uit het gebouw van reactor 3 kwam was volgens Fumiya Tanabe, een voormalige topmedewerker van het Japanse Atoom Energie Onderzoeks Instituut, een teken dat er toen al een meltdown in deze reactor plaatsvond. Uit later gepubliceerde gegevens van TEPCO bleek dat reactor 1 al op de dag van de aardbeving zelf smolt. Desondanks verklaarden woordvoerders van de maatschappij destijds dat ze niet wisten wat de reden was van de zwarte rook uit reactor 3 en hielden ze stug vol dat er geen meltdown in één van de reactoren had plaatsgevonden.
TEPCO wrong zich inmiddels in nieuwe bochten om het Japanse- en wereldpubliek te blijven voorhouden dat alles onder controle was. 'Ondanks het feit dat we hebben bevestigd dat de nucleaire kern al snel na het ongeluk is gesmolten, zal onze drie- tot zes maanden durende tijdlijn niet veranderen,' verklaarde TEPCO topman Sakae Muto afgelopen dinsdag. Tetsuo Ito noemde deze tijdlijn echter 'onzin’. Pas nadat ze weten wat er precies in de gebouwen en reactoren gaande is zal duidelijk worden welke tijdlijn haalbaar is. Nu wordt het publiek op deze manier een vals gevoel van veiligheid gegeven.'
Ook de speciale adviseur van de Japanse premier Naoto Kan, Goshi Hosono (links), erkende dat er in de reactoren 1, 2 en 3 meltdowns waren geweest.
10 - 20 jaar om situatie onder controle te krijgen.
Ook de speciale adviseur van de Japanse premier Naoto Kan, Goshi Hosono, erkende dat er in de reactoren 1, 2 en 3 meltdowns waren geweest en dat dit al eind maart 2011(!) bekend was (3). In ieder geval in reactoren 1 en 3 hadden de gesmolten kernen gaten gebrand in de beschermingsvaten. TEPCO, dat tot nu toe handelde op basis van een veel minder ernstige situatie, zou de plannen om de crisis te bezweren nu drastisch moeten aanpassen. Het zou in ieder geval veel meer tijd gaan kosten om de reactoren te koelen en de miljoenen liters radioactief besmet water te lozen.
Om een idee te geven hoe lang dit zou kunnen duren: bij de meltdown in de Amerikaanse centrale op Three Mile Island nabij Pittsburgh in 1979 brandde de brandstof niet door het beschermingsvat heen, maar kostte het desondanks 5 jaar om de gesmolten brandstof te verwijderen, en nog eens 3 jaar om te bevestigen dat alle radioactieve besmetting uit de reactor was verdwenen. Aangezien de ramp met de Fukushima centrale vele malen ernstiger is, schatten sommige experts dat het meer dan 10 jaar zal gaan duren voordat alle gesmolten brandstof verwijderd is, de besmetting geëlimineerd is en de reactoren ontmanteld zijn (3).
Nucleair ingenieur professor Akira Tokuhiro denkt dat het zelfs 20 jaar kan gaan duren voordat de situatie volledig onder controle zal zijn, en schat de kosten van de operatie op zo'n 10 tot 30 miljard dollar. Volgens Tokuhiro zullen hierbij zeker 10.000 mensen moeten worden ingezet, 10 x zoveel als het aantal dat door TEPCO werd genoemd. Daarnaast bleek dat de radioactieve besmetting als gevolg van de ramp 'verontrustend veel hoger' was dan aanvankelijk werd beweerd, en waren er veel meer huizen, dorpen en rijstvelden besmet. 'De officiële 6 tot 9 maanden om de boel op te ruimen was virtueel dan ook onmogelijk, wat ze ook deden... En dit alles werd van de voorpagina's van de massamedia weggehouden.'
Ook zorgen over reactor 6.
Tot overmaat van ramp stapelden de problemen zich verder op toen er door de andere reactoren besmet grondwater in het turbinegebouw van reactor 6 was gesijpeld. Het gevaar bestond dat als dit water, dat al een diepte van 2 meter had bereikt, het reactorgebouw instroomde, het noodkoelsysteem van de reactor het zou begeven. TEPCO was al op 1 mei begonnen met het wegpompen van 1700 ton water naar een provisorische tank, maar alleen al voor de maand erna waren tanks met een capaciteit van 16.000 ton noodzakelijk (4).
Tenslotte werd nog altijd een 8.0 zware naschok verwacht, die mogelijk een nieuwe tsunami zou veroorzaken. Om die reden was TEPCO begonnen met de aanleg van een 500 meter lange en 10 meter hoge dijk tussen de kust en de beschadigde reactoren 3 en 4. Deze dijk moest eind juni 2011gereed zijn. Men begon met de bouw van een betonnen geraamte op de bodem van reactor 4, om daar tijdelijk de gebruikte brandstofstaven in te kunnen opbergen.
(1) Bloomberg
(2) New York Times
(3) Asahi
(4) Daily Yomiuri
Fukushima: Japanse politicus vreest dat Tokyo en daarna Japan onbewoonbaar wordt.
Op 28 mei 2011 lazen we in de media dat een Japans politicus vreest dat tengevolge van de ramp in Fukushima Tokyo en vervolgens Japan onbewoonbaar zullen worden en dat een supercycloon op het gebied rond Fukushima afraasde en dat de evacuatiezone geen 20, maar minstens 80 kilometer had moeten zijn' en dat tengevolge hiervan de Japanse economie zou instorten.
10 - 20 jaar om situatie onder controle te krijgen.
Ook de speciale adviseur van de Japanse premier Naoto Kan, Goshi Hosono, erkende dat er in de reactoren 1, 2 en 3 meltdowns waren geweest en dat dit al eind maart 2011(!) bekend was (3). In ieder geval in reactoren 1 en 3 hadden de gesmolten kernen gaten gebrand in de beschermingsvaten. TEPCO, dat tot nu toe handelde op basis van een veel minder ernstige situatie, zou de plannen om de crisis te bezweren nu drastisch moeten aanpassen. Het zou in ieder geval veel meer tijd gaan kosten om de reactoren te koelen en de miljoenen liters radioactief besmet water te lozen.
Om een idee te geven hoe lang dit zou kunnen duren: bij de meltdown in de Amerikaanse centrale op Three Mile Island nabij Pittsburgh in 1979 brandde de brandstof niet door het beschermingsvat heen, maar kostte het desondanks 5 jaar om de gesmolten brandstof te verwijderen, en nog eens 3 jaar om te bevestigen dat alle radioactieve besmetting uit de reactor was verdwenen. Aangezien de ramp met de Fukushima centrale vele malen ernstiger is, schatten sommige experts dat het meer dan 10 jaar zal gaan duren voordat alle gesmolten brandstof verwijderd is, de besmetting geëlimineerd is en de reactoren ontmanteld zijn (3).
Nucleair ingenieur professor Akira Tokuhiro denkt dat het zelfs 20 jaar kan gaan duren voordat de situatie volledig onder controle zal zijn, en schat de kosten van de operatie op zo'n 10 tot 30 miljard dollar. Volgens Tokuhiro zullen hierbij zeker 10.000 mensen moeten worden ingezet, 10 x zoveel als het aantal dat door TEPCO werd genoemd. Daarnaast bleek dat de radioactieve besmetting als gevolg van de ramp 'verontrustend veel hoger' was dan aanvankelijk werd beweerd, en waren er veel meer huizen, dorpen en rijstvelden besmet. 'De officiële 6 tot 9 maanden om de boel op te ruimen was virtueel dan ook onmogelijk, wat ze ook deden... En dit alles werd van de voorpagina's van de massamedia weggehouden.'
Ook zorgen over reactor 6.
Tot overmaat van ramp stapelden de problemen zich verder op toen er door de andere reactoren besmet grondwater in het turbinegebouw van reactor 6 was gesijpeld. Het gevaar bestond dat als dit water, dat al een diepte van 2 meter had bereikt, het reactorgebouw instroomde, het noodkoelsysteem van de reactor het zou begeven. TEPCO was al op 1 mei begonnen met het wegpompen van 1700 ton water naar een provisorische tank, maar alleen al voor de maand erna waren tanks met een capaciteit van 16.000 ton noodzakelijk (4).
Tenslotte werd nog altijd een 8.0 zware naschok verwacht, die mogelijk een nieuwe tsunami zou veroorzaken. Om die reden was TEPCO begonnen met de aanleg van een 500 meter lange en 10 meter hoge dijk tussen de kust en de beschadigde reactoren 3 en 4. Deze dijk moest eind juni 2011gereed zijn. Men begon met de bouw van een betonnen geraamte op de bodem van reactor 4, om daar tijdelijk de gebruikte brandstofstaven in te kunnen opbergen.
(1) Bloomberg
(2) New York Times
(3) Asahi
(4) Daily Yomiuri
Fukushima: Japanse politicus vreest dat Tokyo en daarna Japan onbewoonbaar wordt.
Op 28 mei 2011 lazen we in de media dat een Japans politicus vreest dat tengevolge van de ramp in Fukushima Tokyo en vervolgens Japan onbewoonbaar zullen worden en dat een supercycloon op het gebied rond Fukushima afraasde en dat de evacuatiezone geen 20, maar minstens 80 kilometer had moeten zijn' en dat tengevolge hiervan de Japanse economie zou instorten.
Supercycloon Songda stevende op Japan (rechtsboven) af en zou de dag erna ’s avonds (lokale tijd) langs óf over het gebied rond Fukushima gaan.
In een interview met de Amerikaanse krant The Wall Street Journal uitte de Japanse politicus Ichiro Ozawa, in de heersende Democratische Partij een gezaghebbende rivaal van de huidige premier Naoto Kan, zware kritiek op de Japanse regering. Volgens hem was er veel te traag gereageerd op de ramp met de Fukushima kerncentrale en bleven de beschadigde reactors voorlopig nog zoveel straling lekken dat de hoofdstad Tokyo en -als er niet snel maatregelen worden getroffen- zelfs heel Japan onbewoonbaar dreigde te worden.
'De mensen worden steeds bozer en gefrustreerder,' aldus Ozawa. 'Ze kunnen niet meer in de besmette gebieden leven want deze worden onbewoonbaar. Japan is maar nèt zijn grondgebied niet kwijtgeraakt, maar als we niets doen dan zou zelfs Tokyo verboden terrein kunnen worden.'
'Er is een enorme hoeveelheid uranium brandstof in de centrale, veel meer dan in Chernobyl,' vervolgde hij. 'Dit is een vreselijke situatie. Toch vertelt de overheid de waarheid niet, zodat de mensen vrolijk doorleven. Maar er kan een dag komen dat we niet meer in Japan kunnen wonen. Er bestaat namelijk een kans dat er in de centrale opnieuw een kritische (kern)reactie ontstaat. Als deze dan explodeert zal dat enorme gevolgen hebben.'
'Om te voorkomen dat de reactoren ontploffen laat men er straling uit vrijkomen. Dat is in zekere zin nog erger dan de centrale te laten ontploffen, want de straling zal nog heel lang blijven weglekken. Daarom is het niet zozeer een zaak van geld, maar van leven of dood voor de Japanners. Als Japan niet gered wordt dan is het over en uit voor het Japanse volk. Geld kan tenslotte altijd bijgedrukt worden.
In een interview met de Amerikaanse krant The Wall Street Journal uitte de Japanse politicus Ichiro Ozawa, in de heersende Democratische Partij een gezaghebbende rivaal van de huidige premier Naoto Kan, zware kritiek op de Japanse regering. Volgens hem was er veel te traag gereageerd op de ramp met de Fukushima kerncentrale en bleven de beschadigde reactors voorlopig nog zoveel straling lekken dat de hoofdstad Tokyo en -als er niet snel maatregelen worden getroffen- zelfs heel Japan onbewoonbaar dreigde te worden.
'De mensen worden steeds bozer en gefrustreerder,' aldus Ozawa. 'Ze kunnen niet meer in de besmette gebieden leven want deze worden onbewoonbaar. Japan is maar nèt zijn grondgebied niet kwijtgeraakt, maar als we niets doen dan zou zelfs Tokyo verboden terrein kunnen worden.'
'Er is een enorme hoeveelheid uranium brandstof in de centrale, veel meer dan in Chernobyl,' vervolgde hij. 'Dit is een vreselijke situatie. Toch vertelt de overheid de waarheid niet, zodat de mensen vrolijk doorleven. Maar er kan een dag komen dat we niet meer in Japan kunnen wonen. Er bestaat namelijk een kans dat er in de centrale opnieuw een kritische (kern)reactie ontstaat. Als deze dan explodeert zal dat enorme gevolgen hebben.'
'Om te voorkomen dat de reactoren ontploffen laat men er straling uit vrijkomen. Dat is in zekere zin nog erger dan de centrale te laten ontploffen, want de straling zal nog heel lang blijven weglekken. Daarom is het niet zozeer een zaak van geld, maar van leven of dood voor de Japanners. Als Japan niet gered wordt dan is het over en uit voor het Japanse volk. Geld kan tenslotte altijd bijgedrukt worden.
De grootste puinhoop van de aardbevingen en de tsunami die Japan op 11 maart 2011 troffen, zijn grotendeels verdwenen. In het noordoosten is de ravage nog steeds zichtbaar, op andere plaatsen in het herstel ingezet. Uiteindelijk zal het volk de rekening gepresenteerd krijgen, en daarom was de regering vastbesloten om de radioactieve vervuiling koste wat het kost te stoppen. Hier en daar stijgen dan ook nieuwe gebouwen in het landschap op en de restanten van huizen en verloren levens zijn opgeruimd. De wegen zijn heraangelegd, de verwrongen sporen zijn hersteld. Dorpen en steden proberen het normale leven weer te hervatten, hoewel de populatie door de tragedie fel geslonken is (een bericht van maart 2013).
'Uiteindelijk zal het volk de rekening gepresenteerd krijgen, en daarom moet de regering vastbesloten zijn om de radioactieve vervuiling koste wat het kost te stoppen. En de Japanners moeten gaan beseffen hoe ernstig de situatie is,' besloot Ozawa, die vorig jaar met premier Kan streed om het leiderschap van de Democratische Partij waar hij eerder nog het hoofd van was. (1)
TEPCO bleek publiek echter misleiden.
Pas op 15 mei gaf de beheerder van de Fukushima kerncentrale TEPCO toe dat er al enige uren na de aardbeving een meltdown in reactor 1 had plaatsgevonden (2). Dit was echter al eind maart bekend maar werd wekenlang ontkend en verborgen gehouden voor het publiek, in de hoop dat de situatie in de centrale in de tussentijd zou stabiliseren. Toen dit niet gebeurde maar de toestand juist verslechterde, kon TEPCO niet anders meer dan toegeven dat er in drie reactoren kernsmeltingen hadden plaatsgevonden.
Een team van het Internationale Atoom Energie Agentschap (IAEA) verklaarde dat TEPCO al sinds 12 april 2011 geen nieuwe gegevens naar buiten had gebracht over de totale hoeveelheid gelekte straling. De 18 internationale experts waarschuwden dat er een enorm probleem was met de circa 100.000 ton radioactief besmet water (stand: 18 mei) die in diverse delen van de Fukushima centrale waren gelekt. Al dit water moest worden opgeslagen en mocht absoluut niet in de bodem terecht komen. (3)
Tropische cycloon.
Ondertussen maakten de Japanse autoriteiten zich steeds meer zorgen over de komst van Songda, een tropische cycloon die tegelijkertijd over de Filippijnen raasde en nu op weg was naar Japan. Songda, een ‘supercycloon’ met windsnelheden van 240 km/uur, dreigde precies over de getroffen kerncentrale bij Fukushima te trekken (4). Gevreesd werd dat de zwaar beschadigde gebouwen niet bestand zouden zijn tegen de storm en tegen de zware regenval (5).
Los van dit gevaar bestond er volgens de Amerikaanse nucleaire expert John E. Kelly, werkzaam bij het Amerikaanse ministerie van Energie, nog een ander groot risico. De beschermende componenten van de centrale zouden het volgens hem wel eens kunnen begeven vanwege het hoge zoutgehalte. Omdat in het begin zeewater werd gebruikt om de reactoren te koelen was er naar schatting zo'n 100 a 200 ton zout achtergebleven, dat hoogst waarschijnlijk deze componenten had beschadigd (6).
'Uiteindelijk zal het volk de rekening gepresenteerd krijgen, en daarom moet de regering vastbesloten zijn om de radioactieve vervuiling koste wat het kost te stoppen. En de Japanners moeten gaan beseffen hoe ernstig de situatie is,' besloot Ozawa, die vorig jaar met premier Kan streed om het leiderschap van de Democratische Partij waar hij eerder nog het hoofd van was. (1)
TEPCO bleek publiek echter misleiden.
Pas op 15 mei gaf de beheerder van de Fukushima kerncentrale TEPCO toe dat er al enige uren na de aardbeving een meltdown in reactor 1 had plaatsgevonden (2). Dit was echter al eind maart bekend maar werd wekenlang ontkend en verborgen gehouden voor het publiek, in de hoop dat de situatie in de centrale in de tussentijd zou stabiliseren. Toen dit niet gebeurde maar de toestand juist verslechterde, kon TEPCO niet anders meer dan toegeven dat er in drie reactoren kernsmeltingen hadden plaatsgevonden.
Een team van het Internationale Atoom Energie Agentschap (IAEA) verklaarde dat TEPCO al sinds 12 april 2011 geen nieuwe gegevens naar buiten had gebracht over de totale hoeveelheid gelekte straling. De 18 internationale experts waarschuwden dat er een enorm probleem was met de circa 100.000 ton radioactief besmet water (stand: 18 mei) die in diverse delen van de Fukushima centrale waren gelekt. Al dit water moest worden opgeslagen en mocht absoluut niet in de bodem terecht komen. (3)
Tropische cycloon.
Ondertussen maakten de Japanse autoriteiten zich steeds meer zorgen over de komst van Songda, een tropische cycloon die tegelijkertijd over de Filippijnen raasde en nu op weg was naar Japan. Songda, een ‘supercycloon’ met windsnelheden van 240 km/uur, dreigde precies over de getroffen kerncentrale bij Fukushima te trekken (4). Gevreesd werd dat de zwaar beschadigde gebouwen niet bestand zouden zijn tegen de storm en tegen de zware regenval (5).
Los van dit gevaar bestond er volgens de Amerikaanse nucleaire expert John E. Kelly, werkzaam bij het Amerikaanse ministerie van Energie, nog een ander groot risico. De beschermende componenten van de centrale zouden het volgens hem wel eens kunnen begeven vanwege het hoge zoutgehalte. Omdat in het begin zeewater werd gebruikt om de reactoren te koelen was er naar schatting zo'n 100 a 200 ton zout achtergebleven, dat hoogst waarschijnlijk deze componenten had beschadigd (6).
De evacuatiezone in Fukushima had minstens 80 kilometer moeten zijn, volgens een hoge functionaris van de Amerikaanse Nucleaire Regelgeving Commissie (NRC), stafleden al tijdens het begin van de crisis vermoedden.
Evacuatiezone had minstens 80 kilometer moeten zijn.
Een hoge official van de Amerikaanse Nucleaire Regelgeving Commissie (NRC) verklaarde dat de NRC stafleden al tijdens het begin van de crisis vermoedden dat er kernsmeltingen in de Fukushima centrale plaatsvonden, en dat de evacuatiezone om die reden 80 kilometer zou moeten zijn en niet slechts de door de Japanse overheid ingestelde 20 kilometer. 'En die 80 kilometer was nog heel behoudend,' verklaarde gecommitteerde George Apostolakis. Toch vind hij dat er niets verkeerd was gedaan omdat er op dat moment geen zekerheid geweest zou zijn over de werkelijke toestand in de centrale (6).
Dat de straling in ieder geval vele malen hoger was dan werd ingeschat of toegegeven bleek ook uit het feit dat er op 300 kilometer afstand op de zeebodem van de Pacifische Oceaan hoog radioactief materiaal was gevonden dat vele honderden keren de normale stralingswaarden overtrof. Het Japanse ministerie van Wetenschap waarschuwde daarom dat de veiligheid van de consumptie van zeevis in gevaar zou kunnen komen. Eerder beweerde het Japanse nucleaire en industriële veiligheids agentschap nog dat de radioactieve deeltjes, zodra ze door het zeeleven zouden worden gegeten, fors verdund zouden zijn (7).
Japanse economie aan het instorten.
Later bleek uit de meest recente gegevens dat de Japanse economie in het eerste kwartaal letterlijk was ingestort. De forse teruggang bedroeg -3,7% en in nominale termen zelfs -5,2%. De échte klap zou echter pas verwacht worden als de cijfers van het tweede kwartaal bekend was. Een gezaghebbende econoom in Japan probeerde de moed er nog in te houden door te stellen dat 'de recessie weliswaar diep, maar kort zou zijn.'
De gevolgen voor de Verenigde Staten zouden niet kunnen uitblijven. De Bank of Japan zou gedwongen zijn om honderden biljoenen Yens bij te drukken, wat de dollar/yen carrytrade (valutahandel) onder grote druk ging zetten. Hierdoor zou de ernstige Japanse recessie des te sneller overslaan naar Amerika (8)
(1) Wall Street Journal / The Straits Times
(2) The Mainichi Daily News
(3) Bloomberg
(4) Star Advertiser
(5) Nu.nl
(6) The Washington Post
(7) The Hindu
(8) Zero Hedge
Op 4 juni 2011 berichtten de media dat kernexpert adviseerde Tokyo te verlaten als gebouw 4 in Fukushima zou instorten, dat nucleaire experts verder wilden dat de IAEA de Fukushima ramp verhoogde van niveau 6 naar het nog niet het bestaande niveau 8.
Evacuatiezone had minstens 80 kilometer moeten zijn.
Een hoge official van de Amerikaanse Nucleaire Regelgeving Commissie (NRC) verklaarde dat de NRC stafleden al tijdens het begin van de crisis vermoedden dat er kernsmeltingen in de Fukushima centrale plaatsvonden, en dat de evacuatiezone om die reden 80 kilometer zou moeten zijn en niet slechts de door de Japanse overheid ingestelde 20 kilometer. 'En die 80 kilometer was nog heel behoudend,' verklaarde gecommitteerde George Apostolakis. Toch vind hij dat er niets verkeerd was gedaan omdat er op dat moment geen zekerheid geweest zou zijn over de werkelijke toestand in de centrale (6).
Dat de straling in ieder geval vele malen hoger was dan werd ingeschat of toegegeven bleek ook uit het feit dat er op 300 kilometer afstand op de zeebodem van de Pacifische Oceaan hoog radioactief materiaal was gevonden dat vele honderden keren de normale stralingswaarden overtrof. Het Japanse ministerie van Wetenschap waarschuwde daarom dat de veiligheid van de consumptie van zeevis in gevaar zou kunnen komen. Eerder beweerde het Japanse nucleaire en industriële veiligheids agentschap nog dat de radioactieve deeltjes, zodra ze door het zeeleven zouden worden gegeten, fors verdund zouden zijn (7).
Japanse economie aan het instorten.
Later bleek uit de meest recente gegevens dat de Japanse economie in het eerste kwartaal letterlijk was ingestort. De forse teruggang bedroeg -3,7% en in nominale termen zelfs -5,2%. De échte klap zou echter pas verwacht worden als de cijfers van het tweede kwartaal bekend was. Een gezaghebbende econoom in Japan probeerde de moed er nog in te houden door te stellen dat 'de recessie weliswaar diep, maar kort zou zijn.'
De gevolgen voor de Verenigde Staten zouden niet kunnen uitblijven. De Bank of Japan zou gedwongen zijn om honderden biljoenen Yens bij te drukken, wat de dollar/yen carrytrade (valutahandel) onder grote druk ging zetten. Hierdoor zou de ernstige Japanse recessie des te sneller overslaan naar Amerika (8)
(1) Wall Street Journal / The Straits Times
(2) The Mainichi Daily News
(3) Bloomberg
(4) Star Advertiser
(5) Nu.nl
(6) The Washington Post
(7) The Hindu
(8) Zero Hedge
Op 4 juni 2011 berichtten de media dat kernexpert adviseerde Tokyo te verlaten als gebouw 4 in Fukushima zou instorten, dat nucleaire experts verder wilden dat de IAEA de Fukushima ramp verhoogde van niveau 6 naar het nog niet het bestaande niveau 8.
Fukushima eenheid 4 voor en na de ramp (inzet): hoewel het bassin met gebruikte brandstofstaven intact lijkt, zijn de problemen met eenheid 4 bijna onoplosbaar.
Volgens de nucleaire expert Arnie Gundersen, die tot nu toe met bijna al zijn verwachtingen en analyses gelijk had gekregen, was de situatie in de Japanse kerncentrale bij Fukushima nog steeds gevaarlijker dan de meeste mensen dachten. In een internetradio interview zei Gundersen dat de wind in Japan was gedraaid en nu richting Tokyo blies. 'Ik adviseer mijn vrienden dan ook om, als er een zware naschok komt en gebouw 4 instort, Tokyo te verlaten. De situatie is veel erger dan de wetenschap tot nu toe ooit heeft meegemaakt. Het feit dat er nucleaire brandstof op de grond ligt en steeds heter wordt is een situatie die nog nooit door iemand geanalyseerd is.' (1)
Hete radioactieve cesium- en strontium deeltjes werden nu door de wind meegevoerd naar het zuiden, richting de hoofdstad Tokyo. Gundersens angst dat het door explosies zwaar beschadigde gebouw van eenheid 4 instort en de nucleaire brandstof hierdoor aan de open lucht werd blootgesteld was bepaald niet overdreven. Ongeveer op dezelfde tijd ontsnapte er plotseling een grote wolk stoom uit gebouw 4, wat mogelijk op een kleine explosie of een brand leek te wijzen (2). Als de gebruikte kernbrandstof in dit gebouw vlam zou vatten dan was het leed niet te overzien en konden op langere termijn tien- of zelfs honderdduizenden mensen sterven aan radioactieve besmetting.
'Ik blijf erbij dat deze ramp erger is dan die van Chernobyl,' herhaalde Gundersen. Diverse andere nucleaire experts waren het hiermee eens en hadden het Internationale Atoom Energie Agentschap (IAEA) opgeroepen om het rampniveau van 6 naar 8 te verhogen. De kernramp-schaal ging tot nu toe niet verder dan niveau 6, maar de ernst van de ramp met de Fukushima centrale werd tot nu toe door vrijwel niemand voor mogelijk gehouden: drie kernsmeltingen die waarschijnlijk door de beschermingsvaten waren gebrand, en grote problemen met de opslag van de gebruikte kernbrandstofstaven (3).
Noordelijk Japan was op haartje na ontsnapt.
Gundersen stelde dat Japan zich gelukkig mocht prijzen dat de wind in de eerste weken na de ramp, toen er onvoorstelbaar veel meer straling vrijkwam dan officieel werd toegegeven, richting zee blies. 'Want anders was het Japanse volk op zijn knieën gedwongen... Als al die besmetting die toen in de oceaan terecht kwam op Japan was terecht gekomen, dan had het land heel goed in tweeën gesplitst kunnen zijn.' Nu de wind toch gedraaid was en richting Tokyo blies had Gundersen maar één advies aan zijn Japanse vrienden: als gebouw 4 inderdaad instort moeten ze hun biezen pakken. En dat er nog steeds naschokken plaatsvinden bleek de dag erna, toen de oostkust van Japan op dezelfde hoogte als Fukushima door een 6.3 aardbeving werd getroffen (4).
Volgens de nucleaire expert Arnie Gundersen, die tot nu toe met bijna al zijn verwachtingen en analyses gelijk had gekregen, was de situatie in de Japanse kerncentrale bij Fukushima nog steeds gevaarlijker dan de meeste mensen dachten. In een internetradio interview zei Gundersen dat de wind in Japan was gedraaid en nu richting Tokyo blies. 'Ik adviseer mijn vrienden dan ook om, als er een zware naschok komt en gebouw 4 instort, Tokyo te verlaten. De situatie is veel erger dan de wetenschap tot nu toe ooit heeft meegemaakt. Het feit dat er nucleaire brandstof op de grond ligt en steeds heter wordt is een situatie die nog nooit door iemand geanalyseerd is.' (1)
Hete radioactieve cesium- en strontium deeltjes werden nu door de wind meegevoerd naar het zuiden, richting de hoofdstad Tokyo. Gundersens angst dat het door explosies zwaar beschadigde gebouw van eenheid 4 instort en de nucleaire brandstof hierdoor aan de open lucht werd blootgesteld was bepaald niet overdreven. Ongeveer op dezelfde tijd ontsnapte er plotseling een grote wolk stoom uit gebouw 4, wat mogelijk op een kleine explosie of een brand leek te wijzen (2). Als de gebruikte kernbrandstof in dit gebouw vlam zou vatten dan was het leed niet te overzien en konden op langere termijn tien- of zelfs honderdduizenden mensen sterven aan radioactieve besmetting.
'Ik blijf erbij dat deze ramp erger is dan die van Chernobyl,' herhaalde Gundersen. Diverse andere nucleaire experts waren het hiermee eens en hadden het Internationale Atoom Energie Agentschap (IAEA) opgeroepen om het rampniveau van 6 naar 8 te verhogen. De kernramp-schaal ging tot nu toe niet verder dan niveau 6, maar de ernst van de ramp met de Fukushima centrale werd tot nu toe door vrijwel niemand voor mogelijk gehouden: drie kernsmeltingen die waarschijnlijk door de beschermingsvaten waren gebrand, en grote problemen met de opslag van de gebruikte kernbrandstofstaven (3).
Noordelijk Japan was op haartje na ontsnapt.
Gundersen stelde dat Japan zich gelukkig mocht prijzen dat de wind in de eerste weken na de ramp, toen er onvoorstelbaar veel meer straling vrijkwam dan officieel werd toegegeven, richting zee blies. 'Want anders was het Japanse volk op zijn knieën gedwongen... Als al die besmetting die toen in de oceaan terecht kwam op Japan was terecht gekomen, dan had het land heel goed in tweeën gesplitst kunnen zijn.' Nu de wind toch gedraaid was en richting Tokyo blies had Gundersen maar één advies aan zijn Japanse vrienden: als gebouw 4 inderdaad instort moeten ze hun biezen pakken. En dat er nog steeds naschokken plaatsvinden bleek de dag erna, toen de oostkust van Japan op dezelfde hoogte als Fukushima door een 6.3 aardbeving werd getroffen (4).
Zware aardbeving Japan zorgde voor allesvernietigende tsunami.
Ook de befaamde Japanse wetenschapper Michio Kaku stelde opnieuw -nu tegenover CNN- dat het maar een haartje gescheeld had of heel noordelijk Japan zou verloren zijn geweest (5). Omdat er tamelijk snel zeewater in de beschadigde reactorgebouwen kon worden gepompt werd een nog veel grotere ramp ternauwernood afgewend. Kaku wees op het feit dat de autoriteiten eindelijk hadden toegegeven dat reactor 1 en waarschijnlijk ook reactoren 2 en 3 voor 100% gesmolten waren. 'Al die geruststellende woorden van ze betekenen helemaal niets,' aldus Kaku. 'We zijn maar net ontsnapt aan een wereldwijde tragedie.'
Weer 'rekenfouten', straling bleek veel hoger.
Het Japanse ministerie van Wetenschap erkende daarna dat de straling in de periode 12 maart tot 25 mei inderdaad veel hoger was geweest dan opgegeven. Oorzaak van de veel te lage inschatting: juist, weer een 'rekenfout'. Zo'n 22 kilometer ten noordwesten van Fukushima bleek dat de straling bijvoorbeeld niet 31,7 milliesieverts, maar in totaal 73,9 milliesieverts was (61 milliesieverts tot 11 mei). Op zo'n 10 andere locaties bleek dezelfde 'rekenfout' te zijn gemaakt (6).
Zelfs ten zuiden van Tokyo (de Fukushima centrale bevindt zich 220 kilometer noordoostelijk van de Japanse hoofdstad) werd dermate hoog radioactief cesium aangetroffen -570 becquerels per kilo, 70 becq hoger dan de limiet- dat het Japanse ministerie van Gezondheid besloot het transport van groene thee uit 4 prefecturen te verbieden (7).
Herstelwerk nauwelijks mogelijk.
Gundersen legde uit dat de torenhoge straling in de Fukushima centrale, in combinatie met het feit dat er geen licht was, er overal water stond en de gebouwen zwaar beschadigd waren, het bijna onmogelijk maakten om herstelwerk te verrichten, vooral omdat de in dikke pakken gehesen werknemers maar een kwartiertje in de centrale mochten werken en dan al hun maximale jaarlijkse dosis straling hadden opgelopen. Hij verwachtte dan ook dat de Japanners uiteindelijk eenheden 1, 2 en 3 in beton zouden moeten gieten, iets dat nu nog niet kon gebeuren omdat de reactorkernen nog te heet waren.
Reactor 3 had daarnaast nog een acuut probleem: het zoute zeewater had het ijzer in de centrale dermate aangetast, dat de bodem letterlijk zou kunnen barsten en alle radioactieve inhoud -mogelijk de hele nucleaire kern- daardoor naar buiten zou stromen.
Problemen eenheid 4 bijna niet op te lossen.
Eenheid 4 vormde echter het grootste, bijna onmogelijk op te lossen probleem: het gebouw kon niet in beton worden gegoten, omdat de gebruikte brandstof zich bovenin bevond en het wankele gebouw door het beton zou instorten. De brandstof kon echter ook niet uit het gebouw worden gehaald omdat het veel te radioactief was. Daarom moest er waarschijnlijk eerst een enorm gebouw om eenheid 4 worden gebouwd. Pas daarna kan de nucleaire brandstof veilig worden verwijderd.
Daarnaast moest er volgens Gundersen een 20 meter diepe en anderhalf meter brede gracht rondom de centrale worden gegraven en worden gevuld met Zeolite, een stof die heel goed radioactief materiaal dat in het grondwater terecht was gekomen kon absorberen. Gundersen begreep niet waarom dit nog steeds niet gedaan was. Het ging volgens hem hoe dan ook vele jaren duren voordat de situatie onder controle zou zijn - aangenomen dat nieuwe naschokken de situatie niet zouden verergeren.
(1) Chris Martenson
(2) YouTube (TBS/JNN)
(3) Energy News
(4) Xinhua
(5) CNN
(6) Tokyo-np / Ex-SKF
(7) AFP
Op 10 juli 2011 lazen we in de media dat op een filmpje een gemuteerd konijn uit Fukushima te zien was en dat een 35% hogere babysterfte in het westen van de VS werd geconstateerd. Verder dat de toestand van de Japanse kerncentrale 'erger dan erg' was en dat straling bij een Japanse school 90 x hoger was als de limiet in de Chernobyl-evacuatiezone en dat het Witte Huis een evacuatiezone van 80 kilometer aanraadde.
Ook de befaamde Japanse wetenschapper Michio Kaku stelde opnieuw -nu tegenover CNN- dat het maar een haartje gescheeld had of heel noordelijk Japan zou verloren zijn geweest (5). Omdat er tamelijk snel zeewater in de beschadigde reactorgebouwen kon worden gepompt werd een nog veel grotere ramp ternauwernood afgewend. Kaku wees op het feit dat de autoriteiten eindelijk hadden toegegeven dat reactor 1 en waarschijnlijk ook reactoren 2 en 3 voor 100% gesmolten waren. 'Al die geruststellende woorden van ze betekenen helemaal niets,' aldus Kaku. 'We zijn maar net ontsnapt aan een wereldwijde tragedie.'
Weer 'rekenfouten', straling bleek veel hoger.
Het Japanse ministerie van Wetenschap erkende daarna dat de straling in de periode 12 maart tot 25 mei inderdaad veel hoger was geweest dan opgegeven. Oorzaak van de veel te lage inschatting: juist, weer een 'rekenfout'. Zo'n 22 kilometer ten noordwesten van Fukushima bleek dat de straling bijvoorbeeld niet 31,7 milliesieverts, maar in totaal 73,9 milliesieverts was (61 milliesieverts tot 11 mei). Op zo'n 10 andere locaties bleek dezelfde 'rekenfout' te zijn gemaakt (6).
Zelfs ten zuiden van Tokyo (de Fukushima centrale bevindt zich 220 kilometer noordoostelijk van de Japanse hoofdstad) werd dermate hoog radioactief cesium aangetroffen -570 becquerels per kilo, 70 becq hoger dan de limiet- dat het Japanse ministerie van Gezondheid besloot het transport van groene thee uit 4 prefecturen te verbieden (7).
Herstelwerk nauwelijks mogelijk.
Gundersen legde uit dat de torenhoge straling in de Fukushima centrale, in combinatie met het feit dat er geen licht was, er overal water stond en de gebouwen zwaar beschadigd waren, het bijna onmogelijk maakten om herstelwerk te verrichten, vooral omdat de in dikke pakken gehesen werknemers maar een kwartiertje in de centrale mochten werken en dan al hun maximale jaarlijkse dosis straling hadden opgelopen. Hij verwachtte dan ook dat de Japanners uiteindelijk eenheden 1, 2 en 3 in beton zouden moeten gieten, iets dat nu nog niet kon gebeuren omdat de reactorkernen nog te heet waren.
Reactor 3 had daarnaast nog een acuut probleem: het zoute zeewater had het ijzer in de centrale dermate aangetast, dat de bodem letterlijk zou kunnen barsten en alle radioactieve inhoud -mogelijk de hele nucleaire kern- daardoor naar buiten zou stromen.
Problemen eenheid 4 bijna niet op te lossen.
Eenheid 4 vormde echter het grootste, bijna onmogelijk op te lossen probleem: het gebouw kon niet in beton worden gegoten, omdat de gebruikte brandstof zich bovenin bevond en het wankele gebouw door het beton zou instorten. De brandstof kon echter ook niet uit het gebouw worden gehaald omdat het veel te radioactief was. Daarom moest er waarschijnlijk eerst een enorm gebouw om eenheid 4 worden gebouwd. Pas daarna kan de nucleaire brandstof veilig worden verwijderd.
Daarnaast moest er volgens Gundersen een 20 meter diepe en anderhalf meter brede gracht rondom de centrale worden gegraven en worden gevuld met Zeolite, een stof die heel goed radioactief materiaal dat in het grondwater terecht was gekomen kon absorberen. Gundersen begreep niet waarom dit nog steeds niet gedaan was. Het ging volgens hem hoe dan ook vele jaren duren voordat de situatie onder controle zou zijn - aangenomen dat nieuwe naschokken de situatie niet zouden verergeren.
(1) Chris Martenson
(2) YouTube (TBS/JNN)
(3) Energy News
(4) Xinhua
(5) CNN
(6) Tokyo-np / Ex-SKF
(7) AFP
Op 10 juli 2011 lazen we in de media dat op een filmpje een gemuteerd konijn uit Fukushima te zien was en dat een 35% hogere babysterfte in het westen van de VS werd geconstateerd. Verder dat de toestand van de Japanse kerncentrale 'erger dan erg' was en dat straling bij een Japanse school 90 x hoger was als de limiet in de Chernobyl-evacuatiezone en dat het Witte Huis een evacuatiezone van 80 kilometer aanraadde.
Een gemuteerd konijn uit Fukushima.
Het Japanse Jana-Press heeft een filmpje gemaakt van een konijntje dat net buiten de evacuatiezone van 30 kilometer rond de kerncentrale Fukushima was geboren (1). Volgens de eigenaar, Yuko Sugimoto, werd het diertje op 7 mei zonder oren geboren. Ook het feit dat het een albino konijntje was (gevolg van een genmutatie) deed sommigen vermoeden dat het beestje slachtoffer was geworden van de uit de kerncentrale vrijkomende straling (2).
Babykonijntjes verliezen soms hun oren omdat hun moeder ze te goed verzorgd, maar dat bleek bij dit diertje, dat geboren werd in de stad Namie die gelegen is in de Fukushima prefectuur, niet het geval te zijn. Op 6 mei vond het Japanse ministerie van Onderwijs, Wetenschap en Technologie een waarde van 1500 becquerels radioactieve strontium per kilo in de bodem in Namie. In maart had het Internationale Atoom Energie Agentschap er een straling van 161 mSv per uur gemeten. Hard wetenschappelijk bewijs dat het konijntje gemuteerd is als gevolg van de radioactieve besmetting is er echter niet gegeven.
Babysterfte westen VS 35% omhoog
Hetzelfde gold voor het feit dat de sterfte onder baby's onder de 1 jaar in het noordwesten van de VS, dat na Japan als eerste te maken kreeg met de stralingswolk afkomstig uit de Fukushima centrale, fors was gestegen. Op 19 maart, 8 dagen na de tsunami / kernramp in Japan, bedroeg het aantal gestorven baby's in 8 steden -Boise (Idaho), Seattle (Washington), Portland (Oregon), Santa Cruz, Sacramento, San Francisco, San Jose en Berkeley (Californië)- 37, een gemiddelde van 9,25 per week (gemeten over een periode van 4 weken). Op 28 mei was dit aantal gestegen naar 125 dode baby's, een gemiddelde van 12,5 per week (gemeten over een periode van 10 weken), wat een stijging van maar liefst 35% betekende. Ter vergelijk: in heel de VS steeg het aantal gestorven zuigelingen in dezelfde periode met slechts 2,3%.
De Japanse autoriteiten hebben onlangs toegegeven dat de vrijgekomen straling na de ramp met de Fukushima centrale vele malen hoger was dan destijds werd opgegeven. Ook in Amerika kwamen er al snel berichten van onafhankelijke metingen waaruit bleek dat er veel te hoge waarden iodine-131, strontium en cesium werden aangetroffen. Al deze radioactieve isotopen werden opgenomen in voedsel en water. In het menselijk lichaam kwam vervolgens iodine in de schildklier terecht, strontium in beenderen en tanden, en cesium in de weke delen, inclusief het hart. Baby's werden extra kwetsbaar vanwege de snelle celdeling en dat de dosis was naar verhouding veel groter dan bij volwassenen.
Na de kernramp in Chernobyl in 1986 steeg het aantal dode, zieke en zwakke on- en nieuwgeborenen in zowel de Sovjet Unie als Europa, vooral in de periode pal na de kernsmelting. Het dierenleven werd op dezelfde wijze getroffen.
Toestand Fukushima centrale 'erger dan erg'.
De toestand in de Fukushima kerncentrale veranderde niet. Wél veranderd was het feit dat de autoriteiten en reguliere pers begonnen toe te geven dat deze toestand 'erger dan erg' was. Niet alleen vonden er drie kernsmeltingen in de centrale plaats, maar naar men vreesde was er in één of meerdere reactoren een 'doorsmelting' geweest.
Volgens de Japanse krant Daily Yomiuri is een doorsmelting, waarbij de gesmolten reactorkern en de kernbrandstof dóór het beschermingsvat smelt en direct aan de grond, het water en de open lucht wordt blootgesteld, het 'ergst denkbare dat er bij een atoomongeluk kan gebeuren'. Zou dit inderdaad gebeurd blijken te zijn dan zou een groot gebied rondom Fukushima volledig onbewoonbaar worden. Als er niet snel maatregelen worden getroffen zal de Japanse hoofdstad Tokyo hetzelfde lot kunnen ondergaan (4).
Torenhoge straling bij Japanse school
Radiologische experts maten bij een Japanse school een straling van 45 microsieverts per uur gemeten. Dat was 90 x zo hoog als de limiet die werd gebruikt voor de evacuatiezone rondom Chernobyl (0,5 microsieverts per uur), reden waarom sommige experts wilden dat de evacuatiezone rond Fukushima werd vergroot naar minstens 60 of 70 kilometer (5). Het Witte Huis en de Amerikaanse nucleaire instantie (NRC) bevalen inmiddels een evacuatiezone van 80 kilometer aan (6).
Ondertussen moest het werk in reactor nummer 3 worden stilgelegd omdat er een straling van 100 millisieverts per uur werd gemeten. TEPCO, de beheerder van de centrale, wilde de arbeiders niet blootstellen aan een straling die hoger lag dan 5 millisieverts per uur. Alle 9 arbeiders in het gebouw van reactor 3 waren echter reeds blootgesteld aan een hogere dosis (7).
(1) YouTube
(2) The Diplomat
(3) BayView
(4) KOPP Online
(5) The Japan Times
(6) Fairewinds
(7) NHK
Op 17 juni 2011 berichtten de media dat Fukushima meldde dat het brandstof equivalent van 20 reactors bloot lag en dat de babysterfte in Philadelphia (VS) +48% bedroeg en dat kinderen met neusbloedingen, diarree en vermoeidheid op 50 km. van centrale veel voorkwamen en dat het grondwater in Fukushima ernstig besmet bleek.
Het Japanse Jana-Press heeft een filmpje gemaakt van een konijntje dat net buiten de evacuatiezone van 30 kilometer rond de kerncentrale Fukushima was geboren (1). Volgens de eigenaar, Yuko Sugimoto, werd het diertje op 7 mei zonder oren geboren. Ook het feit dat het een albino konijntje was (gevolg van een genmutatie) deed sommigen vermoeden dat het beestje slachtoffer was geworden van de uit de kerncentrale vrijkomende straling (2).
Babykonijntjes verliezen soms hun oren omdat hun moeder ze te goed verzorgd, maar dat bleek bij dit diertje, dat geboren werd in de stad Namie die gelegen is in de Fukushima prefectuur, niet het geval te zijn. Op 6 mei vond het Japanse ministerie van Onderwijs, Wetenschap en Technologie een waarde van 1500 becquerels radioactieve strontium per kilo in de bodem in Namie. In maart had het Internationale Atoom Energie Agentschap er een straling van 161 mSv per uur gemeten. Hard wetenschappelijk bewijs dat het konijntje gemuteerd is als gevolg van de radioactieve besmetting is er echter niet gegeven.
Babysterfte westen VS 35% omhoog
Hetzelfde gold voor het feit dat de sterfte onder baby's onder de 1 jaar in het noordwesten van de VS, dat na Japan als eerste te maken kreeg met de stralingswolk afkomstig uit de Fukushima centrale, fors was gestegen. Op 19 maart, 8 dagen na de tsunami / kernramp in Japan, bedroeg het aantal gestorven baby's in 8 steden -Boise (Idaho), Seattle (Washington), Portland (Oregon), Santa Cruz, Sacramento, San Francisco, San Jose en Berkeley (Californië)- 37, een gemiddelde van 9,25 per week (gemeten over een periode van 4 weken). Op 28 mei was dit aantal gestegen naar 125 dode baby's, een gemiddelde van 12,5 per week (gemeten over een periode van 10 weken), wat een stijging van maar liefst 35% betekende. Ter vergelijk: in heel de VS steeg het aantal gestorven zuigelingen in dezelfde periode met slechts 2,3%.
De Japanse autoriteiten hebben onlangs toegegeven dat de vrijgekomen straling na de ramp met de Fukushima centrale vele malen hoger was dan destijds werd opgegeven. Ook in Amerika kwamen er al snel berichten van onafhankelijke metingen waaruit bleek dat er veel te hoge waarden iodine-131, strontium en cesium werden aangetroffen. Al deze radioactieve isotopen werden opgenomen in voedsel en water. In het menselijk lichaam kwam vervolgens iodine in de schildklier terecht, strontium in beenderen en tanden, en cesium in de weke delen, inclusief het hart. Baby's werden extra kwetsbaar vanwege de snelle celdeling en dat de dosis was naar verhouding veel groter dan bij volwassenen.
Na de kernramp in Chernobyl in 1986 steeg het aantal dode, zieke en zwakke on- en nieuwgeborenen in zowel de Sovjet Unie als Europa, vooral in de periode pal na de kernsmelting. Het dierenleven werd op dezelfde wijze getroffen.
Toestand Fukushima centrale 'erger dan erg'.
De toestand in de Fukushima kerncentrale veranderde niet. Wél veranderd was het feit dat de autoriteiten en reguliere pers begonnen toe te geven dat deze toestand 'erger dan erg' was. Niet alleen vonden er drie kernsmeltingen in de centrale plaats, maar naar men vreesde was er in één of meerdere reactoren een 'doorsmelting' geweest.
Volgens de Japanse krant Daily Yomiuri is een doorsmelting, waarbij de gesmolten reactorkern en de kernbrandstof dóór het beschermingsvat smelt en direct aan de grond, het water en de open lucht wordt blootgesteld, het 'ergst denkbare dat er bij een atoomongeluk kan gebeuren'. Zou dit inderdaad gebeurd blijken te zijn dan zou een groot gebied rondom Fukushima volledig onbewoonbaar worden. Als er niet snel maatregelen worden getroffen zal de Japanse hoofdstad Tokyo hetzelfde lot kunnen ondergaan (4).
Torenhoge straling bij Japanse school
Radiologische experts maten bij een Japanse school een straling van 45 microsieverts per uur gemeten. Dat was 90 x zo hoog als de limiet die werd gebruikt voor de evacuatiezone rondom Chernobyl (0,5 microsieverts per uur), reden waarom sommige experts wilden dat de evacuatiezone rond Fukushima werd vergroot naar minstens 60 of 70 kilometer (5). Het Witte Huis en de Amerikaanse nucleaire instantie (NRC) bevalen inmiddels een evacuatiezone van 80 kilometer aan (6).
Ondertussen moest het werk in reactor nummer 3 worden stilgelegd omdat er een straling van 100 millisieverts per uur werd gemeten. TEPCO, de beheerder van de centrale, wilde de arbeiders niet blootstellen aan een straling die hoger lag dan 5 millisieverts per uur. Alle 9 arbeiders in het gebouw van reactor 3 waren echter reeds blootgesteld aan een hogere dosis (7).
(1) YouTube
(2) The Diplomat
(3) BayView
(4) KOPP Online
(5) The Japan Times
(6) Fairewinds
(7) NHK
Op 17 juni 2011 berichtten de media dat Fukushima meldde dat het brandstof equivalent van 20 reactors bloot lag en dat de babysterfte in Philadelphia (VS) +48% bedroeg en dat kinderen met neusbloedingen, diarree en vermoeidheid op 50 km. van centrale veel voorkwamen en dat het grondwater in Fukushima ernstig besmet bleek.
Dezelfde straat in Miyako, één dag na de tsunami (links) en nu. In slechts drie maanden tijd hebben de Japanners overduidelijk een macht aan herstelwerk verzet.
Volgens Arnie Gundersen, al 39 jaar lang nucleair expert en projectcoördinator bij 70 Amerikaanse kerncentrales, was Fukushima de grootste industriële ramp in de geschiedenis van de mensheid. 'In Fukushima liggen drie kernreactoren en vier (gebruikte) brandstofkernen bloot. Dat is waarschijnlijk het equivalent van 20 reactorkernen die hoognodig gekoeld moeten worden. Er zijn echter geen middelen om dit effectief te doen. De brandstofreservoirs bevatten elk dus diverse reactorkernen die bij elkaar 20 keer zoveel (radioactieve) stoffen kunnen afgeven als Chernobyl”, aldus Gundersen.
TEPCO had weliswaar vrijwel voortdurend water over de kernen en reservoirs gespoten, maar dat had er toe geleid dat er radioactieve stoom in de lucht terecht was gekomen en er een voorraad van honderdduizenden tonnen hoog radioactief water was ontstaan waar nog steeds geen oplossing voor gevonden was. De expert vervolgt: 'Dit water bevat uranium en plutonium. Volgens TEPCO zijn de brandstofstaven door diverse lagen heen gebrand. Er ligt nu een gesmolten berg op de bodem van de reactor die enorm veel straling afgeeft aan het er bovenop liggende water. De vraag is dus wat ze met al dit water gaan doen.' (1)
Op 60 tot 70 kilometer afstand van de rampcentrale waren 'hot spots' aangetroffen die (veel) radioactiever waren dan in de 'dode' evacuatiezone rondom Chernobyl. 'Overal in Japan werden hete (radioactieve) deeltjes ontdekt,' legt Gundersen uit. 'De afgelopen 90 dagen regenen die in hoge concentraties uit de lucht. Veel mensen constateren dit in de luchtfilters van hun auto's... Deze hete deeltjes, die je niet kunt meten met een geigerteller, kunnen bijvoorbeeld in je longen gaan zitten en op den duur kanker veroorzaken. Inwoners van de Fukushima prefectuur hebben een grote hoeveelheid van deze deeltjes ingeademd. Dat gebeurde in vooral april ook aan de westkust van de VS.'
Kinderen met stralingsziekte?
De Japanse autoriteiten hebben toegegeven dat de vrijgekomen straling in de eerste 80 dagen 2 à 3 keer zo hoog was dan aanvankelijk werd gedacht. In reactor 1 werd op 16 juni een straling van 263 Sieverts per uur gemeten, tot nu toe een record (4). Een kernafval expert en adviseur van de Japanse regering heeft inmiddels verklaard dat minstens 966 vierkante kilometer rondom de centrale -een gebied ongeveer 17 x zo groot als Manhattan- waarschijnlijk permanent onbewoonbaar is geworden.
De papieren editie van de Japanse krant Tokyo Shinbun berichtte op 16 juni dat tientallen kinderen in Koriyama, dat op zo'n 50 kilometer afstand van de Fukushima centrale ligt, sinds de nucleaire ramp lijden aan onverklaarbare neusbloedingen, diarree en vermoeidheid. Volgens een arts was het vooralsnog 'onduidelijk' of dit iets met de radioactieve straling te maken had (3).
Geen oplossing voor plutonium gesmolten kernen
De crisis is volgens Arnie Gundersen bij lange nog niet opgelost. Er blijft nog zeker een jaar lang radioactieve damp en water vrijkomen voordat de hitte van de gesmolten kernen voldoende is afgenomen. Daarnaast bestaat er nog steeds het grote gevaar dat het gebouw van eenheid 4 bij een naschok zou instorten. Als dat gaat gebeuren zal alle gebruikte brandstof aan de open lucht worden blootgesteld. Tevens wist men nog steeds niet hoe eenheden 3 en 4 het beste gekoeld zouden moeten worden.
Volgens Arnie Gundersen, al 39 jaar lang nucleair expert en projectcoördinator bij 70 Amerikaanse kerncentrales, was Fukushima de grootste industriële ramp in de geschiedenis van de mensheid. 'In Fukushima liggen drie kernreactoren en vier (gebruikte) brandstofkernen bloot. Dat is waarschijnlijk het equivalent van 20 reactorkernen die hoognodig gekoeld moeten worden. Er zijn echter geen middelen om dit effectief te doen. De brandstofreservoirs bevatten elk dus diverse reactorkernen die bij elkaar 20 keer zoveel (radioactieve) stoffen kunnen afgeven als Chernobyl”, aldus Gundersen.
TEPCO had weliswaar vrijwel voortdurend water over de kernen en reservoirs gespoten, maar dat had er toe geleid dat er radioactieve stoom in de lucht terecht was gekomen en er een voorraad van honderdduizenden tonnen hoog radioactief water was ontstaan waar nog steeds geen oplossing voor gevonden was. De expert vervolgt: 'Dit water bevat uranium en plutonium. Volgens TEPCO zijn de brandstofstaven door diverse lagen heen gebrand. Er ligt nu een gesmolten berg op de bodem van de reactor die enorm veel straling afgeeft aan het er bovenop liggende water. De vraag is dus wat ze met al dit water gaan doen.' (1)
Op 60 tot 70 kilometer afstand van de rampcentrale waren 'hot spots' aangetroffen die (veel) radioactiever waren dan in de 'dode' evacuatiezone rondom Chernobyl. 'Overal in Japan werden hete (radioactieve) deeltjes ontdekt,' legt Gundersen uit. 'De afgelopen 90 dagen regenen die in hoge concentraties uit de lucht. Veel mensen constateren dit in de luchtfilters van hun auto's... Deze hete deeltjes, die je niet kunt meten met een geigerteller, kunnen bijvoorbeeld in je longen gaan zitten en op den duur kanker veroorzaken. Inwoners van de Fukushima prefectuur hebben een grote hoeveelheid van deze deeltjes ingeademd. Dat gebeurde in vooral april ook aan de westkust van de VS.'
Kinderen met stralingsziekte?
De Japanse autoriteiten hebben toegegeven dat de vrijgekomen straling in de eerste 80 dagen 2 à 3 keer zo hoog was dan aanvankelijk werd gedacht. In reactor 1 werd op 16 juni een straling van 263 Sieverts per uur gemeten, tot nu toe een record (4). Een kernafval expert en adviseur van de Japanse regering heeft inmiddels verklaard dat minstens 966 vierkante kilometer rondom de centrale -een gebied ongeveer 17 x zo groot als Manhattan- waarschijnlijk permanent onbewoonbaar is geworden.
De papieren editie van de Japanse krant Tokyo Shinbun berichtte op 16 juni dat tientallen kinderen in Koriyama, dat op zo'n 50 kilometer afstand van de Fukushima centrale ligt, sinds de nucleaire ramp lijden aan onverklaarbare neusbloedingen, diarree en vermoeidheid. Volgens een arts was het vooralsnog 'onduidelijk' of dit iets met de radioactieve straling te maken had (3).
Geen oplossing voor plutonium gesmolten kernen
De crisis is volgens Arnie Gundersen bij lange nog niet opgelost. Er blijft nog zeker een jaar lang radioactieve damp en water vrijkomen voordat de hitte van de gesmolten kernen voldoende is afgenomen. Daarnaast bestaat er nog steeds het grote gevaar dat het gebouw van eenheid 4 bij een naschok zou instorten. Als dat gaat gebeuren zal alle gebruikte brandstof aan de open lucht worden blootgesteld. Tevens wist men nog steeds niet hoe eenheden 3 en 4 het beste gekoeld zouden moeten worden.
Er blijft nog zeker een jaar lang radioactieve damp en water vrijkomen voordat de hitte van de gesmolten kernen voldoende is afgenomen.
'Eenheden 1, 2 en 3 hebben nucleair afval op de bodem, de gesmolten kern, waar plutonium in zit. Dat moet voor honderdduizenden jaren worden opgeborgen. Ze zouden er met robots in moeten gaan en het op de één of andere manier in een container moeten stoppen om het voor eeuwig op te sluiten, maar de technologie om dit te doen bestaat nog niet. Kortom: voor dit probleem is geen oplossing.'
Gundersen dacht dat het minstens tien jaar zou gaan duren voordat er een plan was opgesteld dat kon worden uitgevoerd. '10 tot 15 jaar na vandaag kunnen we misschien zeggen dat de reactors zijn ontmanteld. In de tussentijd is er steeds meer besmet water bijgekomen. In Fukushima is de hoeveelheid strontium in het grondwater al 250 x hoger dan toegestaan. Dit schoonmaken is onvoorstelbaar moeilijk... Rampen zoals Three Mile Island, Chernobyl en Fukushima hebben daarom wel een begin, maar geen einde.'
Babysterfte Philadelphia +48%.
In het westen van de VS was een 35% hogere babysterfte geconstateerd. Volgens Joseph Mangano, uitvoerend directeur van het Stralings- en Volksgezondheid Project in New York, was de babysterfte in de aan de oostkust gelegen stad Philadelphia met 48% gestegen sinds er hoge concentraties iodione-131 in het drinkwater werden aangetroffen. Normaal gesproken sterven er in Philadelphia wekelijks gemiddeld 5 baby's, maar sinds de neerslag van radioactieve deeltjes afkomstig uit Japan steeg dit gemiddelde gedurende 10 weken naar 7,5 per week.
Ter vergelijk: in heel de VS steeg de babysterfte in dezelfde periode met slechts 2,3%. Daarnaast daalde het aantal babysterftes in het gebied de afgelopen zes jaar gestaag - tot aan de ramp met de Fukushima kerncentrale op 11 maart van dit jaar (2).
Complottheorie: aardbeving was kernbom.
Op diverse sites circuleerde al enige dagen de complottheorie dat de aardbeving die de tsunami en kernramp in Japan veroorzaakte het gevolg zou zijn van een kernbom. Free lance journalist Jim Stone zou aan de hand van allerlei gegevens en berekeningen hebben aangetoond dat de schade in Japan niet overeenkomt met een 9.0 sterke aardbeving. Ook zouden de explosies die zware schade toebrachten aan eenheid 4 veroorzaakt zijn door atoombommen die vermomd als camera's in het gebouw zouden zijn opgehangen (5). Reden van deze 'false flag' aanslag: Japan zou Iran hebben aangeboden om uranium voor het land te gaan verrijken.
De 'bewijzen' die Stone levert zijn echter op z'n best zeer speculatief te noemen. De schade die bij een aardbeving wordt veroorzaakt hangt niet alleen af van de sterkte op de schaal van Richter, maar (vooral) van de diepte waarop de aardbeving plaatsvindt. Daarnaast hebben nucleaire experts zoals Arnie Gundersen al eerder uitvoerige analyses en verklaringen gegeven van de oorzaak van de explosies in diverse reactorgebouwen.
(1) Al Jazeera
(2) Myfox Philly
(3) WN
(4) Energy News
(5) KOPP Online
(6) Jim Stone
Op 1 juli 2011 lazen we in de media dat een evacuatiezone van 16 km werd ingesteld rond de Amerikaanse kerncentrale van Fort Calhoun en dat een natuurbrand de kernafval opslag in Los Alamos Laboratorium New Mexico bedreigde en dat in Fukushima van de 10 geteste kinderen ze allemaal radioactieve urine in het lichaam hadden.
'Eenheden 1, 2 en 3 hebben nucleair afval op de bodem, de gesmolten kern, waar plutonium in zit. Dat moet voor honderdduizenden jaren worden opgeborgen. Ze zouden er met robots in moeten gaan en het op de één of andere manier in een container moeten stoppen om het voor eeuwig op te sluiten, maar de technologie om dit te doen bestaat nog niet. Kortom: voor dit probleem is geen oplossing.'
Gundersen dacht dat het minstens tien jaar zou gaan duren voordat er een plan was opgesteld dat kon worden uitgevoerd. '10 tot 15 jaar na vandaag kunnen we misschien zeggen dat de reactors zijn ontmanteld. In de tussentijd is er steeds meer besmet water bijgekomen. In Fukushima is de hoeveelheid strontium in het grondwater al 250 x hoger dan toegestaan. Dit schoonmaken is onvoorstelbaar moeilijk... Rampen zoals Three Mile Island, Chernobyl en Fukushima hebben daarom wel een begin, maar geen einde.'
Babysterfte Philadelphia +48%.
In het westen van de VS was een 35% hogere babysterfte geconstateerd. Volgens Joseph Mangano, uitvoerend directeur van het Stralings- en Volksgezondheid Project in New York, was de babysterfte in de aan de oostkust gelegen stad Philadelphia met 48% gestegen sinds er hoge concentraties iodione-131 in het drinkwater werden aangetroffen. Normaal gesproken sterven er in Philadelphia wekelijks gemiddeld 5 baby's, maar sinds de neerslag van radioactieve deeltjes afkomstig uit Japan steeg dit gemiddelde gedurende 10 weken naar 7,5 per week.
Ter vergelijk: in heel de VS steeg de babysterfte in dezelfde periode met slechts 2,3%. Daarnaast daalde het aantal babysterftes in het gebied de afgelopen zes jaar gestaag - tot aan de ramp met de Fukushima kerncentrale op 11 maart van dit jaar (2).
Complottheorie: aardbeving was kernbom.
Op diverse sites circuleerde al enige dagen de complottheorie dat de aardbeving die de tsunami en kernramp in Japan veroorzaakte het gevolg zou zijn van een kernbom. Free lance journalist Jim Stone zou aan de hand van allerlei gegevens en berekeningen hebben aangetoond dat de schade in Japan niet overeenkomt met een 9.0 sterke aardbeving. Ook zouden de explosies die zware schade toebrachten aan eenheid 4 veroorzaakt zijn door atoombommen die vermomd als camera's in het gebouw zouden zijn opgehangen (5). Reden van deze 'false flag' aanslag: Japan zou Iran hebben aangeboden om uranium voor het land te gaan verrijken.
De 'bewijzen' die Stone levert zijn echter op z'n best zeer speculatief te noemen. De schade die bij een aardbeving wordt veroorzaakt hangt niet alleen af van de sterkte op de schaal van Richter, maar (vooral) van de diepte waarop de aardbeving plaatsvindt. Daarnaast hebben nucleaire experts zoals Arnie Gundersen al eerder uitvoerige analyses en verklaringen gegeven van de oorzaak van de explosies in diverse reactorgebouwen.
(1) Al Jazeera
(2) Myfox Philly
(3) WN
(4) Energy News
(5) KOPP Online
(6) Jim Stone
Op 1 juli 2011 lazen we in de media dat een evacuatiezone van 16 km werd ingesteld rond de Amerikaanse kerncentrale van Fort Calhoun en dat een natuurbrand de kernafval opslag in Los Alamos Laboratorium New Mexico bedreigde en dat in Fukushima van de 10 geteste kinderen ze allemaal radioactieve urine in het lichaam hadden.
Tienduizenden vaten met nucleair afval, bovengronds opgeslagen op het Los Alamos Laboratorium (inzet), werden bedreigd door een enorme natuurbrand.
In juni 2011 kwam de Fort Calhoun kerncentrale in de Amerikaanse staat Nebraska in de problemen vanwege de overstromingen die werden veroorzaakt door de buiten zijn oevers tredende Missouri Rivier. Een bijna 2,5 meter hoge dam rond de centrale begaf het en in de gebouwen lekte inmiddels water naar binnen, reden waarom er pompen werden ingezet. Later besloten de autoriteiten om een evacuatiezone van 10 mijl (ca. 16 kilometer) rond de kerncentrale in te stellen. Tegelijkertijd haastten ze zich te verklaren dat er 'geen enkele reden was om ons ergens zorgen over te maken'. (1)
Radioactieve urine kinderen Fukushima.
Ter vergelijk: de evacuatiezone rondom de Japanse kerncentrale Fukushima -de grootste nucleaire ramp in de geschiedenis van de mensheid- bedroeg amper het dubbele, namelijk 30 kilometer. Dat deze zone van meet af aan veel groter had moeten zijn blijkt keer op keer opnieuw. Talloze onderzoeken wezen uit dat de straling op vele tientallen kilometers afstand van de centrale vaak hoger was dan destijds binnen de evacuatiezone rondom de Russische rampcentrale bij Chernobyl (1986). Zo bleken alle 10 geteste kinderen (6 tot 16 jaar) in Fukushima City, op 60 kilometer afstand van de centrale, radioactieve stoffen zoals cesium-134 en cesium-137 in hun urine te hebben (2).
TEPCO was intussen begonnen met het pompen van radioactief water uit de gebouwen van reactors 5 en 6 naar een container. Deze kon echter slechts 10.000 ton water bevatten, terwijl de totale hoeveelheid radioactief besmet water zo'n 110.000 ton bedroeg.
Fort Calhoun: Evacuatie, maar 'alles is o.k.'
In Nebraska bracht de voorzitter van de Amerikaanse Nucleaire Regel Commissie (NRC), Gregory Jaczko, een bezoek aan de Fort Calhoun kerncentrale, die op slechts 30 kilometer afstand van de stad Omaha ligt. Hij verzekerde dat de ingestelde evacuatiezone van 16 kilometer volkomen normaal was, omdat 'we binnen deze straal voorbereid zijn op snelle ontwikkelingen ten aanzien van het vrijkomen van straling'. Ook stelde hij de bevolking gerust dat alles in het werk zou worden gesteld om de gezondheid en de veiligheid van het publiek te beschermen. Zo zouden er voldoende veiligheidsmaatregelen zijn genomen waardoor er -ondanks enkele lekkages- volgens hem geen schade kan ontstaan aan de kernreactor zelf.
In juni 2011 kwam de Fort Calhoun kerncentrale in de Amerikaanse staat Nebraska in de problemen vanwege de overstromingen die werden veroorzaakt door de buiten zijn oevers tredende Missouri Rivier. Een bijna 2,5 meter hoge dam rond de centrale begaf het en in de gebouwen lekte inmiddels water naar binnen, reden waarom er pompen werden ingezet. Later besloten de autoriteiten om een evacuatiezone van 10 mijl (ca. 16 kilometer) rond de kerncentrale in te stellen. Tegelijkertijd haastten ze zich te verklaren dat er 'geen enkele reden was om ons ergens zorgen over te maken'. (1)
Radioactieve urine kinderen Fukushima.
Ter vergelijk: de evacuatiezone rondom de Japanse kerncentrale Fukushima -de grootste nucleaire ramp in de geschiedenis van de mensheid- bedroeg amper het dubbele, namelijk 30 kilometer. Dat deze zone van meet af aan veel groter had moeten zijn blijkt keer op keer opnieuw. Talloze onderzoeken wezen uit dat de straling op vele tientallen kilometers afstand van de centrale vaak hoger was dan destijds binnen de evacuatiezone rondom de Russische rampcentrale bij Chernobyl (1986). Zo bleken alle 10 geteste kinderen (6 tot 16 jaar) in Fukushima City, op 60 kilometer afstand van de centrale, radioactieve stoffen zoals cesium-134 en cesium-137 in hun urine te hebben (2).
TEPCO was intussen begonnen met het pompen van radioactief water uit de gebouwen van reactors 5 en 6 naar een container. Deze kon echter slechts 10.000 ton water bevatten, terwijl de totale hoeveelheid radioactief besmet water zo'n 110.000 ton bedroeg.
Fort Calhoun: Evacuatie, maar 'alles is o.k.'
In Nebraska bracht de voorzitter van de Amerikaanse Nucleaire Regel Commissie (NRC), Gregory Jaczko, een bezoek aan de Fort Calhoun kerncentrale, die op slechts 30 kilometer afstand van de stad Omaha ligt. Hij verzekerde dat de ingestelde evacuatiezone van 16 kilometer volkomen normaal was, omdat 'we binnen deze straal voorbereid zijn op snelle ontwikkelingen ten aanzien van het vrijkomen van straling'. Ook stelde hij de bevolking gerust dat alles in het werk zou worden gesteld om de gezondheid en de veiligheid van het publiek te beschermen. Zo zouden er voldoende veiligheidsmaatregelen zijn genomen waardoor er -ondanks enkele lekkages- volgens hem geen schade kan ontstaan aan de kernreactor zelf.
Bij Fort Calhoun werd een veiligheidszone van 16 km in acht genomen, nadat de omgeving van de kerncentrale onder water was komen te staan.
Het uit Nebraska afkomstige Republikeinse Congreslid Jeff Fortenberry zei weliswaar geschrokken te zijn van de forse schade die hij op het complex had gezien, maar dat er alle reden is om er 'zeer veel vertrouwen' in te hebben dat de systemen van de centrale goed zullen blijven werken. '100% garantie is er natuurlijk niet, want dit is een ernstige gebeurtenis. Nogmaals: het vloedwater staat tot aan de deur van de kerncentrale. Maar men heeft zich tot het uiterste ingespannen om hier op voorbereid te zijn, zodat alles op veilige wijze blijft werken.'
Kernafval Los Alamos Lab. bedreigd door brand.
Tevens waren er grote zorgen over het Los Alamos National Laboratory in de staat New Mexico, dat bedreigd werd door een enorme natuurbrand die op 175 vierkante kilometer grond woedde. Op het terrein en in de grond werd al tientallen jaren lang nucleair afval opgeslagen. Zo'n 20.000 boven de grond opgeslagen vaten met daarin onder andere met plutonium besmet afval zouden bij een brand kunnen openbarsten, waardoor er een radioactieve wolk zou ontsnappen die over naburige stad Santa Fe zou kunnen worden geblazen. (3)
Het vuur kwam gisteren zo dichtbij dat de directeur van het kernwapenlaboratorium vanaf het dak van het Emergency Operations Center de hitte in zijn gezicht kon voelen. Brandweerlieden uit de hele omtrek probeerden ondertussen met man en macht het vuur, dat volgens de officiële kanalen het laboratorium niet leek te gaan bereiken, te bedwingen (4). Alternatieve nieuwsbronnen lieten aan de hand van onder andere vrijgegeven kaarten zien dat het vuur wel degelijk bepaalde delen van het terrein van het lab had bereikt (5).
(1) ABC 8 News / YouTube
(2) M&C
(3) ABC News / Fox News
(4) KTVZ
(5) YouTube
Op 3 augustus 2011 lazen we in de media dat een professor aan de universiteit van Tokyo meedeelde dat de straling in Fukushima gelijk stond aan 20 atoombommen.
Het uit Nebraska afkomstige Republikeinse Congreslid Jeff Fortenberry zei weliswaar geschrokken te zijn van de forse schade die hij op het complex had gezien, maar dat er alle reden is om er 'zeer veel vertrouwen' in te hebben dat de systemen van de centrale goed zullen blijven werken. '100% garantie is er natuurlijk niet, want dit is een ernstige gebeurtenis. Nogmaals: het vloedwater staat tot aan de deur van de kerncentrale. Maar men heeft zich tot het uiterste ingespannen om hier op voorbereid te zijn, zodat alles op veilige wijze blijft werken.'
Kernafval Los Alamos Lab. bedreigd door brand.
Tevens waren er grote zorgen over het Los Alamos National Laboratory in de staat New Mexico, dat bedreigd werd door een enorme natuurbrand die op 175 vierkante kilometer grond woedde. Op het terrein en in de grond werd al tientallen jaren lang nucleair afval opgeslagen. Zo'n 20.000 boven de grond opgeslagen vaten met daarin onder andere met plutonium besmet afval zouden bij een brand kunnen openbarsten, waardoor er een radioactieve wolk zou ontsnappen die over naburige stad Santa Fe zou kunnen worden geblazen. (3)
Het vuur kwam gisteren zo dichtbij dat de directeur van het kernwapenlaboratorium vanaf het dak van het Emergency Operations Center de hitte in zijn gezicht kon voelen. Brandweerlieden uit de hele omtrek probeerden ondertussen met man en macht het vuur, dat volgens de officiële kanalen het laboratorium niet leek te gaan bereiken, te bedwingen (4). Alternatieve nieuwsbronnen lieten aan de hand van onder andere vrijgegeven kaarten zien dat het vuur wel degelijk bepaalde delen van het terrein van het lab had bereikt (5).
(1) ABC 8 News / YouTube
(2) M&C
(3) ABC News / Fox News
(4) KTVZ
(5) YouTube
Op 3 augustus 2011 lazen we in de media dat een professor aan de universiteit van Tokyo meedeelde dat de straling in Fukushima gelijk stond aan 20 atoombommen.
In juli 2011 plantten schoolkinderen zonnebloemen in het door de tsunami kaalgeslagen Natori. Uit de berichten begrepen we dat de situatie in Japan nog altijd zeer zorgwekkend was.
Professor Tatshuhiko Kodama, hoofd van het Radio-Isotoop Centrum van de Universiteit van Tokyo, zette in een emotionele en soms ronduit woedende toespraak voor het Japanse parlementaire comité voor Welzijn en Arbeid uiteen dat de straling die tot nu toe was vrijgekomen na de ramp met de Fukushima kerncentrale gelijk stond aan 20 Hiroshima atoombommen. De radioactieve besmetting in grote delen van Japan -inclusief de hoofdstad Tokyo- was volgens professor Kodama dan ook 'veel erger dan die van een kernbom'.
'Wij van de universiteit van Tokyo hebben 27 radio-isotoop centra en zijn verantwoordelijk voor de bescherming tegen en ontsmetting van radioactieve straling,' begon Kodama, die zelf al tientallen jaren ervaring heeft op dit gebied, zijn rede. 'Op 15 maart detecteerden we 5 microsieverts/uur in Tokai-mura (Ibaraki prefectuur) en later meer dan 0,5 msv/uur in Tokyo. Dit nam snel af, maar op 21 maart regende het in Tokyo en werd 0,2 msv/uur waargenomen.'
'Minister Edano zei destijds dat er 'geen onmiddellijke gevolgen voor de gezondheid' waren. Ik dacht juist dat dit een heel groot probleem was. Waarom? Omdat de huidige Wet Bescherming Stralingsschade gebaseerd is op kleine hoeveelheden radioactief materiaal die hoge straling afgeven. In dit geval gaat het niet zozeer om de totale hoeveelheid, maar om de hoogte van de straling. Na het ongeluk met de Fukushima kerncentrale werd er binnen een straal van 100 kilometer 5 msv waargenomen, en 0,5 msv binnen een straal van 200 kilometer (Tokyo). De straling werd zelfs vér daarbuiten gemeten, zoals iedereen weet zelfs in de thee in Ashigara en Shizuoka.'
'Als wij stralingsziekte onderzoeken dan kijken we naar de totale hoeveelheid radioactief materiaal. Noch TEPCO, noch de Japanse overheid hebben echter de exacte hoeveelheid vrijgekomen radioactieve stoffen bekend gemaakt. Gebaseerd op onze kennis hebben wij van het Radio-isotoop Centrum berekend dat de thermische afgifte 29,6 keer zo hoog als die van de atoombom op Hiroshima was. In uranium uitgedrukt zijn dat 20 Hiroshima bommen.'
'Nog beangstigender is het feit dat de straling van een kernbom na één jaar vermindert tot 1/1000, maar de straling van een kerncentrale slechts tot 1/10. Met andere woorden: we hadden vanaf het allereerste begin moeten erkennen dat er in Fukushima net zoveel radioactief materiaal is vrijgekomen als bij tientallen nucleaire bommen, en dat de hieruit volgende radioactieve besmetting veel erger is dan die van een kernbom.'
Kodama legde vervolgens uit dat er een enorme hoeveelheid kleine radioactieve deeltjes was vrijgekomen, waardoor in bijvoorbeeld Fujiwara-cho in rijst 57.000 bq per kilo werd aangetroffen en in de Fukushima prefectuur zelfs 106.000 bq/kilo. Voorts is de verspreiding van de radioactiviteit erg onregelmatig en afhankelijk van het weer (neerslag), reden waarom de ingestelde concentrische evacuatiezone van slechts 20 tot 30 kilometer volgens de professor volkomen zinloos was en het ontsmetten van een heel gebied, inclusief alle gebouwen en bomen, buitengewoon moeilijk zou worden.
Woedend op nalatige overheid.
Daarnaast had hij forse kritiek op de Japanse overheid, die volgens hem totaal niet was voorbereid en volstrekt onvoldoende maatregelen heeft genomen om de radioactieve besmetting aan te pakken. De professor zei zelfs te trillen van woede omdat de Japanse overheid na drie maanden nog steeds geen moderne stralingsmeters had aangeschaft om het Japanse voedsel te controleren. 'De Japanse overheid moet de Japanse toptechnologie aanwenden om de straling in het voedsel, de bodem en in het water te gaan meten.'
'Tevens was ik verbijsterd toen ik hoorde dat er 2 tot 13 bq/liter radioactief cesium in de moedermelk van zeven vrouwen in Fukushima werd aangetroffen,' aldus Kodama, die verder eiste dat er ogenblikkelijk een eind kwam aan het per bus vervoeren van schoolkinderen naar scholen die juist in een gebied met hogere straling liggen. 'Ik dring er bij u op aan alles te doen om de kinderen te beschermen... Hiervoor moeten er nieuwe wetten komen, want alles wat we nu doen om hen te beschermen is officieel illegaal. Dat is het resultaat van grove nalatigheid van het hele parlement (zowel Japanse Lager- als Hogerhuis)! Ook verzoek ik de overheid alle beschikbare technologie in te zetten om de bodem te reinigen. Waar zijn jullie in hemelsnaam mee bezig, nu 70.000 mensen gedwongen hun huizen moesten verlaten en nu moeten zwerven?'
(1) YouTube (deel 1) (deel 2)
Op 27 augustus 2011 berichtten de media dat wetenschappers:meedeelden dat hoge radioactieve besmetting van Fukushima zich over de hele wereld zal verspreiden.
Professor Tatshuhiko Kodama, hoofd van het Radio-Isotoop Centrum van de Universiteit van Tokyo, zette in een emotionele en soms ronduit woedende toespraak voor het Japanse parlementaire comité voor Welzijn en Arbeid uiteen dat de straling die tot nu toe was vrijgekomen na de ramp met de Fukushima kerncentrale gelijk stond aan 20 Hiroshima atoombommen. De radioactieve besmetting in grote delen van Japan -inclusief de hoofdstad Tokyo- was volgens professor Kodama dan ook 'veel erger dan die van een kernbom'.
'Wij van de universiteit van Tokyo hebben 27 radio-isotoop centra en zijn verantwoordelijk voor de bescherming tegen en ontsmetting van radioactieve straling,' begon Kodama, die zelf al tientallen jaren ervaring heeft op dit gebied, zijn rede. 'Op 15 maart detecteerden we 5 microsieverts/uur in Tokai-mura (Ibaraki prefectuur) en later meer dan 0,5 msv/uur in Tokyo. Dit nam snel af, maar op 21 maart regende het in Tokyo en werd 0,2 msv/uur waargenomen.'
'Minister Edano zei destijds dat er 'geen onmiddellijke gevolgen voor de gezondheid' waren. Ik dacht juist dat dit een heel groot probleem was. Waarom? Omdat de huidige Wet Bescherming Stralingsschade gebaseerd is op kleine hoeveelheden radioactief materiaal die hoge straling afgeven. In dit geval gaat het niet zozeer om de totale hoeveelheid, maar om de hoogte van de straling. Na het ongeluk met de Fukushima kerncentrale werd er binnen een straal van 100 kilometer 5 msv waargenomen, en 0,5 msv binnen een straal van 200 kilometer (Tokyo). De straling werd zelfs vér daarbuiten gemeten, zoals iedereen weet zelfs in de thee in Ashigara en Shizuoka.'
'Als wij stralingsziekte onderzoeken dan kijken we naar de totale hoeveelheid radioactief materiaal. Noch TEPCO, noch de Japanse overheid hebben echter de exacte hoeveelheid vrijgekomen radioactieve stoffen bekend gemaakt. Gebaseerd op onze kennis hebben wij van het Radio-isotoop Centrum berekend dat de thermische afgifte 29,6 keer zo hoog als die van de atoombom op Hiroshima was. In uranium uitgedrukt zijn dat 20 Hiroshima bommen.'
'Nog beangstigender is het feit dat de straling van een kernbom na één jaar vermindert tot 1/1000, maar de straling van een kerncentrale slechts tot 1/10. Met andere woorden: we hadden vanaf het allereerste begin moeten erkennen dat er in Fukushima net zoveel radioactief materiaal is vrijgekomen als bij tientallen nucleaire bommen, en dat de hieruit volgende radioactieve besmetting veel erger is dan die van een kernbom.'
Kodama legde vervolgens uit dat er een enorme hoeveelheid kleine radioactieve deeltjes was vrijgekomen, waardoor in bijvoorbeeld Fujiwara-cho in rijst 57.000 bq per kilo werd aangetroffen en in de Fukushima prefectuur zelfs 106.000 bq/kilo. Voorts is de verspreiding van de radioactiviteit erg onregelmatig en afhankelijk van het weer (neerslag), reden waarom de ingestelde concentrische evacuatiezone van slechts 20 tot 30 kilometer volgens de professor volkomen zinloos was en het ontsmetten van een heel gebied, inclusief alle gebouwen en bomen, buitengewoon moeilijk zou worden.
Woedend op nalatige overheid.
Daarnaast had hij forse kritiek op de Japanse overheid, die volgens hem totaal niet was voorbereid en volstrekt onvoldoende maatregelen heeft genomen om de radioactieve besmetting aan te pakken. De professor zei zelfs te trillen van woede omdat de Japanse overheid na drie maanden nog steeds geen moderne stralingsmeters had aangeschaft om het Japanse voedsel te controleren. 'De Japanse overheid moet de Japanse toptechnologie aanwenden om de straling in het voedsel, de bodem en in het water te gaan meten.'
'Tevens was ik verbijsterd toen ik hoorde dat er 2 tot 13 bq/liter radioactief cesium in de moedermelk van zeven vrouwen in Fukushima werd aangetroffen,' aldus Kodama, die verder eiste dat er ogenblikkelijk een eind kwam aan het per bus vervoeren van schoolkinderen naar scholen die juist in een gebied met hogere straling liggen. 'Ik dring er bij u op aan alles te doen om de kinderen te beschermen... Hiervoor moeten er nieuwe wetten komen, want alles wat we nu doen om hen te beschermen is officieel illegaal. Dat is het resultaat van grove nalatigheid van het hele parlement (zowel Japanse Lager- als Hogerhuis)! Ook verzoek ik de overheid alle beschikbare technologie in te zetten om de bodem te reinigen. Waar zijn jullie in hemelsnaam mee bezig, nu 70.000 mensen gedwongen hun huizen moesten verlaten en nu moeten zwerven?'
(1) YouTube (deel 1) (deel 2)
Op 27 augustus 2011 berichtten de media dat wetenschappers:meedeelden dat hoge radioactieve besmetting van Fukushima zich over de hele wereld zal verspreiden.
De enorme tent die de Japanners om éénheid 1 van de Fukushima-centrale bouwden, lost feitelijk nauwelijks iets op.
Amerikaanse wetenschappers van de Universiteit van San Diego (Californië) bevestigden de al vier maanden oude analyse van nucleair expert Arnie Gundersen dat in de reactorkernen van de beschadigde Fukushima kerncentrale ook na de ramp regelmatig kettingreacties plaatsvonden. Erger nog was de verklaring van de Amerikaanse nucleaire commissie NRC dat de vrijgekomen radioactieve deeltjes uit de reactors zélf afkomstig waren. Daarnaast lieten de Japanners bewust de verbranding van hoog radioactief cesium in de atmosfeer toe, waardoor er nieuwe besmetting van Japan, Noord Amerika en de rest van de wereld plaatsvond.
Russia Today meldde enige dagen daarvoor dat er stoom uit scheuren in de grond bij Fukushima opsteeg en dat dit erop wees dat de nucleaire brandstof door de beschermingsvaten van de reactors in het grondwater was gelekt. Gundersen durfde deze conclusie echter nog niet te trekken omdat er nog te weinig gegevens over beschikbaar waren.
Wel was er volgens hem bewijs voor zaken die nog veel belangrijker waren. De genoemde Amerikaanse wetenschappers ontdekten dat er twee weken na de ramp met de Fukushima centrale sulfur-35 in de atmosfeer boven Californië werd gemeten. Sulfur ontstaat als zout water wordt getroffen door neutronen, afkomstig van een nucleaire kettingreactie. De wetenschappers constateerden dat er per vierkante meter 400 miljard neutronen nodig moeten zijn geweest om de hoeveelheid sulfur in de atmosfeer boven Californië te creëren. 'Dat is een enorme hoeveelheid,' aldus Gundersen. 'En niemand zegt waar deze vandaan is gekomen.'
Het rapport van de wetenschappers bevestigde wat Gundersen al op 3 april beweerde, namelijk dat de reactors van de centrale na de tsunami niet compleet stillagen maar regelmatig nieuwe kettingreacties vertoonden.
Fukushima ramp nog veel erger dan gedacht.
De Amerikaanse Nucleaire Regelgeving Commissie (NRC) verkondigde twee weken daarvoor dat er weinig aan de hand was met de gebruikte brandstofreservoirs van de centrale. Mr. Shadis, lid van de New England Coalition, vroeg de officials daarop hoe het dan zat met de centimeter grote (plutonium) brandstofdeeltjes die op ruim een mijl van de centrale werden gevonden. 'Het antwoord van de NRC was op z'n zachtst gezegd verontrustend,' vervolgt Gundersen. 'Ze antwoordden namelijk dat de meeste aangetroffen radioactieve deeltjes afkomstig lijken te zijn van de reactors zelf, en niet van de gebruikte brandstofreservoirs.'
Volgens Gundersen maakte dit de situatie er juist veel erger op. Op 26 april was er een grote ontploffing in éénheid 3 die er op wees dat er nog steeds een kernreactie in het gebruikte brandstofreservoir plaatsvond. Door de explosie werden plutoniumdeeltjes meer dan een mijl van de centrale weggeslingerd. De NRC verklaarde dat zowel de reactors zelf als de beschermingsvaten gesprongen waren, waardoor deze deeltjes konden vrijkomen. Gundersen kon dit eigenlijk zelf amper geloven, omdat de toestand rond Fukushima hierdoor nog véél ernstiger was dan hij al dacht.
Amerikaanse wetenschappers van de Universiteit van San Diego (Californië) bevestigden de al vier maanden oude analyse van nucleair expert Arnie Gundersen dat in de reactorkernen van de beschadigde Fukushima kerncentrale ook na de ramp regelmatig kettingreacties plaatsvonden. Erger nog was de verklaring van de Amerikaanse nucleaire commissie NRC dat de vrijgekomen radioactieve deeltjes uit de reactors zélf afkomstig waren. Daarnaast lieten de Japanners bewust de verbranding van hoog radioactief cesium in de atmosfeer toe, waardoor er nieuwe besmetting van Japan, Noord Amerika en de rest van de wereld plaatsvond.
Russia Today meldde enige dagen daarvoor dat er stoom uit scheuren in de grond bij Fukushima opsteeg en dat dit erop wees dat de nucleaire brandstof door de beschermingsvaten van de reactors in het grondwater was gelekt. Gundersen durfde deze conclusie echter nog niet te trekken omdat er nog te weinig gegevens over beschikbaar waren.
Wel was er volgens hem bewijs voor zaken die nog veel belangrijker waren. De genoemde Amerikaanse wetenschappers ontdekten dat er twee weken na de ramp met de Fukushima centrale sulfur-35 in de atmosfeer boven Californië werd gemeten. Sulfur ontstaat als zout water wordt getroffen door neutronen, afkomstig van een nucleaire kettingreactie. De wetenschappers constateerden dat er per vierkante meter 400 miljard neutronen nodig moeten zijn geweest om de hoeveelheid sulfur in de atmosfeer boven Californië te creëren. 'Dat is een enorme hoeveelheid,' aldus Gundersen. 'En niemand zegt waar deze vandaan is gekomen.'
Het rapport van de wetenschappers bevestigde wat Gundersen al op 3 april beweerde, namelijk dat de reactors van de centrale na de tsunami niet compleet stillagen maar regelmatig nieuwe kettingreacties vertoonden.
Fukushima ramp nog veel erger dan gedacht.
De Amerikaanse Nucleaire Regelgeving Commissie (NRC) verkondigde twee weken daarvoor dat er weinig aan de hand was met de gebruikte brandstofreservoirs van de centrale. Mr. Shadis, lid van de New England Coalition, vroeg de officials daarop hoe het dan zat met de centimeter grote (plutonium) brandstofdeeltjes die op ruim een mijl van de centrale werden gevonden. 'Het antwoord van de NRC was op z'n zachtst gezegd verontrustend,' vervolgt Gundersen. 'Ze antwoordden namelijk dat de meeste aangetroffen radioactieve deeltjes afkomstig lijken te zijn van de reactors zelf, en niet van de gebruikte brandstofreservoirs.'
Volgens Gundersen maakte dit de situatie er juist veel erger op. Op 26 april was er een grote ontploffing in éénheid 3 die er op wees dat er nog steeds een kernreactie in het gebruikte brandstofreservoir plaatsvond. Door de explosie werden plutoniumdeeltjes meer dan een mijl van de centrale weggeslingerd. De NRC verklaarde dat zowel de reactors zelf als de beschermingsvaten gesprongen waren, waardoor deze deeltjes konden vrijkomen. Gundersen kon dit eigenlijk zelf amper geloven, omdat de toestand rond Fukushima hierdoor nog véél ernstiger was dan hij al dacht.
De NRC verklaarde dat zowel de reactors zelf als de beschermingsvaten gesprongen waren, waardoor deze deeltjes konden vrijkomen.
Bewuste vrijgave van hoog radioactieve deeltjes.
De enorme tent die de Japanners nu rond éénheid 1 bouwden zou de meeste straling ter plekke weliswaar verminderen, maar de straling zélf niet weten te voorkomen. De straling moest ergens heen en zou zo hoog mogelijk in de lucht worden vrijgegeven. Dat was prettig voor de arbeiders op het terrein en voor de directe omgeving, maar zou de hoeveelheid vrijkomende cesium in de atmosfeer niet verminderen. Dit was een aanzienlijke hoeveelheid waar heel noord Japan en de noordelijke Pacific, inclusief Noord Amerika, bewust aan blootgesteld zou worden.
De Japanners lieten namelijk het verbranden van hoog radioactieve deeltjes toe die in Amerika als radioactief afval zouden worden behandeld wat duizenden jaren diep onder de grond zou moeten worden opgeslagen. Hierdoor kregen ook de Japanse dorpen, steden en schoolpleinen die waren schoongemaakt, een nieuwe lading radioactief cesium over zich heen. 'Feitelijk wordt de Fukushima ramp hiermee nog een keer overgedaan,' zegt Gundersen, die verder stelde dat er aanwijzingen waren dat de radioactieve besmetting die op de grond was terecht gekomen nu op tamelijke grote afstand van Fukushima via rivieren de oceaan instroomde. 'De focus ligt weliswaar op Fukushima, maar we zien nu dus ook op grotere afstand radioactief besmette rivieren.'
'Japan heeft een heel groot probleem. Om dit probleem op te lossen moet eerst erkend worden dát er een heel groot probleem is. Omdat de Japanse regering dit voortdurend negeert wordt het probleem alleen maar langduriger en uiteindelijk ook kostbaarder dan als het meteen goed aangepakt zou worden. De Japanners moeten erkennen dat ze een ernstig probleem hebben en dat het heel veel geld gaat kosten om dit op te lossen.' (1)
(1) Vimeo
Op 13 oktober 2011 lazen we in de media dat er sterk verhoogde radioactieve straling in Tokio was gemeten.
Bewuste vrijgave van hoog radioactieve deeltjes.
De enorme tent die de Japanners nu rond éénheid 1 bouwden zou de meeste straling ter plekke weliswaar verminderen, maar de straling zélf niet weten te voorkomen. De straling moest ergens heen en zou zo hoog mogelijk in de lucht worden vrijgegeven. Dat was prettig voor de arbeiders op het terrein en voor de directe omgeving, maar zou de hoeveelheid vrijkomende cesium in de atmosfeer niet verminderen. Dit was een aanzienlijke hoeveelheid waar heel noord Japan en de noordelijke Pacific, inclusief Noord Amerika, bewust aan blootgesteld zou worden.
De Japanners lieten namelijk het verbranden van hoog radioactieve deeltjes toe die in Amerika als radioactief afval zouden worden behandeld wat duizenden jaren diep onder de grond zou moeten worden opgeslagen. Hierdoor kregen ook de Japanse dorpen, steden en schoolpleinen die waren schoongemaakt, een nieuwe lading radioactief cesium over zich heen. 'Feitelijk wordt de Fukushima ramp hiermee nog een keer overgedaan,' zegt Gundersen, die verder stelde dat er aanwijzingen waren dat de radioactieve besmetting die op de grond was terecht gekomen nu op tamelijke grote afstand van Fukushima via rivieren de oceaan instroomde. 'De focus ligt weliswaar op Fukushima, maar we zien nu dus ook op grotere afstand radioactief besmette rivieren.'
'Japan heeft een heel groot probleem. Om dit probleem op te lossen moet eerst erkend worden dát er een heel groot probleem is. Omdat de Japanse regering dit voortdurend negeert wordt het probleem alleen maar langduriger en uiteindelijk ook kostbaarder dan als het meteen goed aangepakt zou worden. De Japanners moeten erkennen dat ze een ernstig probleem hebben en dat het heel veel geld gaat kosten om dit op te lossen.' (1)
(1) Vimeo
Op 13 oktober 2011 lazen we in de media dat er sterk verhoogde radioactieve straling in Tokio was gemeten.
Het door de tsunami vrijwel compleet verwoeste Otsuchi lag er deze zomer nog steeds troosteloos bij.
In de Japanse hoofdstad Tokio was op sommige plaatsen sterk verhoogde radioactieve straling gemeten. Volgens een tv-zender lagen de waarden net onder de evacuatiegrens (1). CNN berichtte echter dat de straling in het stadsdeel Setagaya zelfs hoger was dan in het geëvacueerde gebied rondom de beschadigde kerncentrale Fukushima. 'We zijn geschokt zo'n hoge straling in onze wijk aan te treffen. Dit kan niet zo blijven,' verklaarde districtsburgemeester Hosaka (2). De autoriteiten ontkenden echter dat de hoge straling verband hield met de kernramp in Fukushima.
In een tuin van een huis in het stadsdeel Setagaya werd tot 3,35 microsievert straling per uur gemeten. De burgemeester zei echter dat de angst dat deze afkomstig was uit de 230 kilometer verderop gelegen Fukushima centrale ongegrond was. De straling zou namelijk veroorzaakt zijn door een aangetroffen flesje met onbekende inhoud.
Desondanks werden ook op andere plaatsen in Tokio hoge stralingswaarden gemeten. De in Setagaya gemeten straling zou bij een blootstelling van 8 uur per dag in de buitenlucht jaarlijks op een blootstelling aan circa 17 millisieverts neerkomen, net onder de internationaal gehanteerde maximale grens van 20 msv.
In de naburige provincie Chiba werd in de bodem van een kinderpretpark in Funabashi 5,82 msv gemeten, veel hoger dan in het vlakbij Fukushima gelegen dorp Iitate, waar 2,17 msv werd genoteerd. Iitate ligt op 45 kilometer van Fukushima en is één van de aangewezen evacuatiezones. Funabashi is echter 210 kilometer van de rampcentrale verwijderd.
Journalist meet 20 x hogere straling als opgegeven.
Mark Willacy, een journalist van het Australische ABC News, meldde echter dat hij die ochtend (13 oktober) in Iitate met een geigerteller 20 msv straling had gemeten, dus bijna 10 x zo hoog als officieel werd opgegeven. Dat was net zoveel straling als ieder uur een röntgenfoto zou worden genomen en dat maakte het dragen van beschermende kleding noodzakelijk (3). Willacy zei tevens dat veel Japanners op straat met een geigerteller rondliepen.
Zelfs in de stad Yokohama, op 250 kilometer van Fukushima, werden ook ongewoon hoge waarden van het radioactieve strontium gemeten. Strontium werd door wetenschappers een 'bottenkiller' genoemd, omdat het naast leukemie ook beenmergkanker kon veroorzaken.
Japanse overheid staat torenhoge straling in voedsel en water toe.
Zeven maanden na de ramp ontsnapte er nog steeds radioactieve straling uit de Fukushima centrale, al zou dat volgens officials nog maar een viermiljoenste deel zijn van de hoeveelheid die tijdens het begin van de crisis vrijkwam. Onafhankelijke experts zetten echter al maanden vraagtekens bij de officiële overheidsgegevens. Zo verklaarde de vicedirecteur van het Stralingsinstituut in Wit Rusland, Vladimir Babenko, op een persconferentie in Tokio dat hij niet begreep dat de Japanse overheid veel hogere radioactiviteit in voedsel en drank toeliet dan in Wit Rusland het geval was. Zo mocht het Japanse drinkwater inmiddels 200 becquerels radioactief cesium bevatten, 20 x hoger dan het maximum toegestane niveau in Wit Rusland (4).
(1) Spiegel Online
(2) CNN
(3) ABC
(4) Mainichi Daily News
Op 13 december 2011 berichtten de media dat in Fukushima reactor 4 was ingestort en dat mogelijk massa evacuatie in noord Japan zou moeten plaatsvinden.
In de Japanse hoofdstad Tokio was op sommige plaatsen sterk verhoogde radioactieve straling gemeten. Volgens een tv-zender lagen de waarden net onder de evacuatiegrens (1). CNN berichtte echter dat de straling in het stadsdeel Setagaya zelfs hoger was dan in het geëvacueerde gebied rondom de beschadigde kerncentrale Fukushima. 'We zijn geschokt zo'n hoge straling in onze wijk aan te treffen. Dit kan niet zo blijven,' verklaarde districtsburgemeester Hosaka (2). De autoriteiten ontkenden echter dat de hoge straling verband hield met de kernramp in Fukushima.
In een tuin van een huis in het stadsdeel Setagaya werd tot 3,35 microsievert straling per uur gemeten. De burgemeester zei echter dat de angst dat deze afkomstig was uit de 230 kilometer verderop gelegen Fukushima centrale ongegrond was. De straling zou namelijk veroorzaakt zijn door een aangetroffen flesje met onbekende inhoud.
Desondanks werden ook op andere plaatsen in Tokio hoge stralingswaarden gemeten. De in Setagaya gemeten straling zou bij een blootstelling van 8 uur per dag in de buitenlucht jaarlijks op een blootstelling aan circa 17 millisieverts neerkomen, net onder de internationaal gehanteerde maximale grens van 20 msv.
In de naburige provincie Chiba werd in de bodem van een kinderpretpark in Funabashi 5,82 msv gemeten, veel hoger dan in het vlakbij Fukushima gelegen dorp Iitate, waar 2,17 msv werd genoteerd. Iitate ligt op 45 kilometer van Fukushima en is één van de aangewezen evacuatiezones. Funabashi is echter 210 kilometer van de rampcentrale verwijderd.
Journalist meet 20 x hogere straling als opgegeven.
Mark Willacy, een journalist van het Australische ABC News, meldde echter dat hij die ochtend (13 oktober) in Iitate met een geigerteller 20 msv straling had gemeten, dus bijna 10 x zo hoog als officieel werd opgegeven. Dat was net zoveel straling als ieder uur een röntgenfoto zou worden genomen en dat maakte het dragen van beschermende kleding noodzakelijk (3). Willacy zei tevens dat veel Japanners op straat met een geigerteller rondliepen.
Zelfs in de stad Yokohama, op 250 kilometer van Fukushima, werden ook ongewoon hoge waarden van het radioactieve strontium gemeten. Strontium werd door wetenschappers een 'bottenkiller' genoemd, omdat het naast leukemie ook beenmergkanker kon veroorzaken.
Japanse overheid staat torenhoge straling in voedsel en water toe.
Zeven maanden na de ramp ontsnapte er nog steeds radioactieve straling uit de Fukushima centrale, al zou dat volgens officials nog maar een viermiljoenste deel zijn van de hoeveelheid die tijdens het begin van de crisis vrijkwam. Onafhankelijke experts zetten echter al maanden vraagtekens bij de officiële overheidsgegevens. Zo verklaarde de vicedirecteur van het Stralingsinstituut in Wit Rusland, Vladimir Babenko, op een persconferentie in Tokio dat hij niet begreep dat de Japanse overheid veel hogere radioactiviteit in voedsel en drank toeliet dan in Wit Rusland het geval was. Zo mocht het Japanse drinkwater inmiddels 200 becquerels radioactief cesium bevatten, 20 x hoger dan het maximum toegestane niveau in Wit Rusland (4).
(1) Spiegel Online
(2) CNN
(3) ABC
(4) Mainichi Daily News
Op 13 december 2011 berichtten de media dat in Fukushima reactor 4 was ingestort en dat mogelijk massa evacuatie in noord Japan zou moeten plaatsvinden.
De opname van 10 december (links) lijkt te bevestigen dat de zuidelijke wand van reactorgebouw 4 is ingestort.
De Japanse autoriteiten waren er de afgelopen tijd heel goed in geslaagd een strikte media blackout over de kerncentrale in Fuskushima te handhaven. Gisteren verklaarde een niet bij name genoemde bron echter dat reactor 4 dreigde in te storten en dat als dit inderdaad gebeurde, massale evacuaties in het noorden van Japan noodzakelijk zouden zijn. De eerste beelden leken te bevestigen dat de zuidelijke wand van reactorgebouw 4 inderdaad was ingestort. Eén naschok zou voldoende zijn om het gebruikte brandstofreservoir te doen vallen, waardoor alle radioactieve stoffen werden blootgesteld aan de open lucht en een groot gebied in het oosten van Japan onbewoonbaar zou worden. (1)
Japan had vanaf het begin af aan de werkelijke toestand van reactor 4 voor de buitenwereld verborgen proberen te houden. Zo werd er mogelijk om die reden vanaf begin december een fel licht op de webcam bij de centrale gericht (zie foto hieronder). Dat gebeurde vlak nadat er een brand bij reactor 4 te zien zou zijn geweest.
De Japanse autoriteiten waren er de afgelopen tijd heel goed in geslaagd een strikte media blackout over de kerncentrale in Fuskushima te handhaven. Gisteren verklaarde een niet bij name genoemde bron echter dat reactor 4 dreigde in te storten en dat als dit inderdaad gebeurde, massale evacuaties in het noorden van Japan noodzakelijk zouden zijn. De eerste beelden leken te bevestigen dat de zuidelijke wand van reactorgebouw 4 inderdaad was ingestort. Eén naschok zou voldoende zijn om het gebruikte brandstofreservoir te doen vallen, waardoor alle radioactieve stoffen werden blootgesteld aan de open lucht en een groot gebied in het oosten van Japan onbewoonbaar zou worden. (1)
Japan had vanaf het begin af aan de werkelijke toestand van reactor 4 voor de buitenwereld verborgen proberen te houden. Zo werd er mogelijk om die reden vanaf begin december een fel licht op de webcam bij de centrale gericht (zie foto hieronder). Dat gebeurde vlak nadat er een brand bij reactor 4 te zien zou zijn geweest.
Nu de zuidelijke muur van de koeltoren van de reactor het leek te hebben begeven dreigde het hele reactorgebouw in elkaar te storten. De bron omschreef de situatie dan ook als 'zeer instabiel'. Mocht het gebouw instorten, dan zou dit dramatische gevolgen hebben voor hele noordelijk Japan, maar ook voor Noord Amerika, dat eveneens getroffen zou worden door hoog radioactieve deeltjes. (2)
Amerikaanse en Japanse onderzoekers constateerden vorige week dat de bij Fukushima in de oceaan vrijgekomen hoeveelheid cesium-137, dat een halfwaardetijd van 30 jaar heeft, 50 miljoen keer hoger was dan de normale waarden. Volgens chemicus Ken Buesseler vormt dit geen directe bedreiging voor mensen, maar zouden er wel tientallen jaren lang gevolgen kunnen zijn voor het leven in de zee. (3)
Een Japanse journalist schreef dat de beheerder van de centrale, TEPCO, nog steeds niet de waarheid vertelt over Fukushima. Computersimulaties en documenten werden vervalst om het publiek te misleiden, en bewijs dat de reactor meltdowns in maart werden veroorzaakt door de aardbeving en niet door de tsunami wordt volgens journalist Tanaka achtergehouden, omdat de overheid hierdoor gedwongen zou zijn de huidige veiligheidsregels te herzien. Dit zou het herstarten van de stilgelegde kerncentrales in Japan met vele jaren uitstellen. (4)
(1) Natural News
(2) Fukushima Diary
(3) National Science Foundation
(4) The Japan Times
Op 24 december 2011 lazan we in de media dat undercover journalist publiceerde dat het herstelwerk in Fukushima enkel show inhield en een 'bevel om dood te gaan' betekende.
Amerikaanse en Japanse onderzoekers constateerden vorige week dat de bij Fukushima in de oceaan vrijgekomen hoeveelheid cesium-137, dat een halfwaardetijd van 30 jaar heeft, 50 miljoen keer hoger was dan de normale waarden. Volgens chemicus Ken Buesseler vormt dit geen directe bedreiging voor mensen, maar zouden er wel tientallen jaren lang gevolgen kunnen zijn voor het leven in de zee. (3)
Een Japanse journalist schreef dat de beheerder van de centrale, TEPCO, nog steeds niet de waarheid vertelt over Fukushima. Computersimulaties en documenten werden vervalst om het publiek te misleiden, en bewijs dat de reactor meltdowns in maart werden veroorzaakt door de aardbeving en niet door de tsunami wordt volgens journalist Tanaka achtergehouden, omdat de overheid hierdoor gedwongen zou zijn de huidige veiligheidsregels te herzien. Dit zou het herstarten van de stilgelegde kerncentrales in Japan met vele jaren uitstellen. (4)
(1) Natural News
(2) Fukushima Diary
(3) National Science Foundation
(4) The Japan Times
Op 24 december 2011 lazan we in de media dat undercover journalist publiceerde dat het herstelwerk in Fukushima enkel show inhield en een 'bevel om dood te gaan' betekende.
De stralingsmetingen zijn 'een toneelspelletje', omdat de zoemers die moeten waarschuwen voor een te hoge straling onklaar zijn gemaakt. Inzet: journalist Tomohiko Suzuki, undercover als arbeider in de Fukushima kerncentrale.
'Het werken in de Fukushima centrale staat gelijk aan een bevel om dood te gaan,' citeerde de Japanse journalist Tomohiko Suzuki, die erin slaagde om ruim een maand undercover te gaan als arbeider in de getroffen rampcentrale. Volgens hem waren de omstandigheden in het nucleaire complex vele malen erger dan officieel werd toegegeven en was het 'herstelwerk' dat werd verricht vrijwel geheel voor de show. In werkelijkheid werd er namelijk 'geen enkele vooruitgang' geboekt.
Op 15 december verklaarde de 55 jarige Suzuki op een persconferentie dat hij van 13 juli tot 22 augustus undercover als arbeider in de centrale had gewerkt. Tegenover collega journalisten deed hij uit de doeken hoe slordig het reparatiewerk werd verricht, dat beheerder TEPCO het niet zo nauw nam met de stralingsvoorschriften voor de werknemers en dat de ingestelde veiligheidszone van 20 kilometer eigenlijk véél te klein was.
Evacuatiezone had 80 kilometer moeten zijn.
'De (nucleaire) experts waar ik mee gepraat heb zeggen dat er nu mensen wonen in gebieden waar niemand zou mogen zijn. Het is bijna alsof ze in een kerncentrale leven,' aldus Suzuki. Gebaseerd op deze experts en zijn eigen metingen geloofde hij dat de na de ramp door Amerika voorgestelde evacuatiezone van 80 kilometer min of meer correct was. De Japanse overheid zou echter besloten hebben tot een veel kleinere zone om een gigantische massa evacuatie van grotere steden zoals Iwaki en Fukushima te voorkomen.
Herstelwerk 'voor de show'.
Volgens Suzuki was het meeste werk in de centrale 'voor de show' en beladen met interne jaloezie en geheimhouding - totaal anders dan de eensgezindheid die door de Japanse overheid aan het publiek werd gepresenteerd. 'Reactorfabrikanten Toshiba en Hitachi (die werden ingeschakeld om de crisis helpen op te lossen) hebben ieder hun eigen technologie en praten niet met elkaar. Toshiba zei niets over hun werkzaamheden tegen Hitachi, en omgekeerd.'
Omdat de overheid bleef volhouden dat de ramp 'onder controle' was, het herstelwerk volgens schema verliep en aan het einde van een jaar een 'koude uitschakeling' kon worden uitgevoerd, werden er juist haastige en slechte reparaties verricht en werden de veiligheidseisen voor de werknemers vrijwel continu genegeerd.
'Bevel om dood te gaan'.
'Het werken in de Fukushima centrale staat gelijk aan een bevel om dood te gaan,' haalde Suzuki een bron binnen het nucleaire bedrijf aan. De arbeiders kregen van TEPCO en onderaannemers het bevel om werkzaamheden binnen een bepaalde tijd af te ronden. Dit was echter onmogelijk als de stralingsnormen werden gehandhaafd. Daarom rommelden ze regelmatig met hun stralingsmeters door deze bijvoorbeeld terug te draaien of in hun sokken te stoppen, waardoor ze 10 tot 30 minuten langer konden doorwerken voordat ze hun officiële maximale dosis straling hadden opgelopen. In sommige gevallen hadden arbeiders hun stralingsmeters niet eens bij zich.
Stralingsmetingen 'toneelspelletje'.
Ook de dagelijks stralingsmetingen waren 'feitelijk een toneelspelletje', omdat de draadjes die in de detectoren naar de zoemer liepen -die afgaan als er een te hoge straling werd gemeten- waren doorgesneden. Bovendien was veel herstelwerk, zoals dat aan de wegen, puur cosmetisch. Projecten die bedoeld waren om bijvoorbeeld radioactief besmet water te zuiveren liepen gevaar omdat er plastic buizen werden gebruikt die tijdens vorstperiodes in de winter hoogstwaarschijnlijk zouden barsten.
Budget voor crisis fors verlaagd.
Desalniettemin werd officieel gesteld dat de crisis 'onder controle' was. Hierdoor werd het budget voor het oplossen van de crisis korte tijd later al fors verlaagd. De overheid zette alleen in op de aangekondigde 'koude uitschakeling' van de centrale. Technici van Hitachi en Toshiba die met andere ideeën kwamen kregen te horen dat daar geen geld voor was.
Wat Suzuki zag -en fotografeerde met een in zijn horloge verborgen cameraatje- bewees dat het echte werk om de Fukushima ramp onder controle te krijgen 'nog maar net begon'. Na ruim een maand werd ontdekt dat hij een undercover journalist was, waarna hij -officieel vanwege het feit dat zijn reistijd te lang was- werd ontslagen. 'De Japanse media besteden geen aandacht meer aan de zaak,' beklaagde Suzuki. En dat terwijl het Fukushima drama in de verste verte nog niet voorbij was. (1)
(1) The Mainichi Daily News
Op 8 april 2012 lazen we in de media dat een Japanse diplomaat zei dat het instorten Fukushima reactor 4 de hele mensheid bedreigde en dat het radioactief materiaal van Fukushima de menselijke beschaving kon vernietigen.
'Het werken in de Fukushima centrale staat gelijk aan een bevel om dood te gaan,' citeerde de Japanse journalist Tomohiko Suzuki, die erin slaagde om ruim een maand undercover te gaan als arbeider in de getroffen rampcentrale. Volgens hem waren de omstandigheden in het nucleaire complex vele malen erger dan officieel werd toegegeven en was het 'herstelwerk' dat werd verricht vrijwel geheel voor de show. In werkelijkheid werd er namelijk 'geen enkele vooruitgang' geboekt.
Op 15 december verklaarde de 55 jarige Suzuki op een persconferentie dat hij van 13 juli tot 22 augustus undercover als arbeider in de centrale had gewerkt. Tegenover collega journalisten deed hij uit de doeken hoe slordig het reparatiewerk werd verricht, dat beheerder TEPCO het niet zo nauw nam met de stralingsvoorschriften voor de werknemers en dat de ingestelde veiligheidszone van 20 kilometer eigenlijk véél te klein was.
Evacuatiezone had 80 kilometer moeten zijn.
'De (nucleaire) experts waar ik mee gepraat heb zeggen dat er nu mensen wonen in gebieden waar niemand zou mogen zijn. Het is bijna alsof ze in een kerncentrale leven,' aldus Suzuki. Gebaseerd op deze experts en zijn eigen metingen geloofde hij dat de na de ramp door Amerika voorgestelde evacuatiezone van 80 kilometer min of meer correct was. De Japanse overheid zou echter besloten hebben tot een veel kleinere zone om een gigantische massa evacuatie van grotere steden zoals Iwaki en Fukushima te voorkomen.
Herstelwerk 'voor de show'.
Volgens Suzuki was het meeste werk in de centrale 'voor de show' en beladen met interne jaloezie en geheimhouding - totaal anders dan de eensgezindheid die door de Japanse overheid aan het publiek werd gepresenteerd. 'Reactorfabrikanten Toshiba en Hitachi (die werden ingeschakeld om de crisis helpen op te lossen) hebben ieder hun eigen technologie en praten niet met elkaar. Toshiba zei niets over hun werkzaamheden tegen Hitachi, en omgekeerd.'
Omdat de overheid bleef volhouden dat de ramp 'onder controle' was, het herstelwerk volgens schema verliep en aan het einde van een jaar een 'koude uitschakeling' kon worden uitgevoerd, werden er juist haastige en slechte reparaties verricht en werden de veiligheidseisen voor de werknemers vrijwel continu genegeerd.
'Bevel om dood te gaan'.
'Het werken in de Fukushima centrale staat gelijk aan een bevel om dood te gaan,' haalde Suzuki een bron binnen het nucleaire bedrijf aan. De arbeiders kregen van TEPCO en onderaannemers het bevel om werkzaamheden binnen een bepaalde tijd af te ronden. Dit was echter onmogelijk als de stralingsnormen werden gehandhaafd. Daarom rommelden ze regelmatig met hun stralingsmeters door deze bijvoorbeeld terug te draaien of in hun sokken te stoppen, waardoor ze 10 tot 30 minuten langer konden doorwerken voordat ze hun officiële maximale dosis straling hadden opgelopen. In sommige gevallen hadden arbeiders hun stralingsmeters niet eens bij zich.
Stralingsmetingen 'toneelspelletje'.
Ook de dagelijks stralingsmetingen waren 'feitelijk een toneelspelletje', omdat de draadjes die in de detectoren naar de zoemer liepen -die afgaan als er een te hoge straling werd gemeten- waren doorgesneden. Bovendien was veel herstelwerk, zoals dat aan de wegen, puur cosmetisch. Projecten die bedoeld waren om bijvoorbeeld radioactief besmet water te zuiveren liepen gevaar omdat er plastic buizen werden gebruikt die tijdens vorstperiodes in de winter hoogstwaarschijnlijk zouden barsten.
Budget voor crisis fors verlaagd.
Desalniettemin werd officieel gesteld dat de crisis 'onder controle' was. Hierdoor werd het budget voor het oplossen van de crisis korte tijd later al fors verlaagd. De overheid zette alleen in op de aangekondigde 'koude uitschakeling' van de centrale. Technici van Hitachi en Toshiba die met andere ideeën kwamen kregen te horen dat daar geen geld voor was.
Wat Suzuki zag -en fotografeerde met een in zijn horloge verborgen cameraatje- bewees dat het echte werk om de Fukushima ramp onder controle te krijgen 'nog maar net begon'. Na ruim een maand werd ontdekt dat hij een undercover journalist was, waarna hij -officieel vanwege het feit dat zijn reistijd te lang was- werd ontslagen. 'De Japanse media besteden geen aandacht meer aan de zaak,' beklaagde Suzuki. En dat terwijl het Fukushima drama in de verste verte nog niet voorbij was. (1)
(1) The Mainichi Daily News
Op 8 april 2012 lazen we in de media dat een Japanse diplomaat zei dat het instorten Fukushima reactor 4 de hele mensheid bedreigde en dat het radioactief materiaal van Fukushima de menselijke beschaving kon vernietigen.
Volgens Mitsuhei Murata hing het lot van de hele menselijke beschaving af van reactorgebouw 4 (rechts van het midden).
Mitsuhei Murata, de voormalige Japanse ambassadeur in Zwitserland, waarschuwde VN secretaris-generaal Ban Ki-moon in een brandbrief dat, als het zwaar beschadigde reactorgebouw nummer 4 van de rampcentrale Fukushima Daiichi in zou storten, de hele wereld eeuwenlang radioactief besmet zou worden. In een op 22 maart gehouden toespraak voor een comité van de Japanse Eerste Kamer sprak Murata zelfs van 'een wereldwijde ramp zoals we nog nooit eerder hebben meegemaakt.'
Reactorgebouw 4 raakte bij de aardbeving en tsunami van 2011 zwaar beschadigd en dreigde bij een naschok of nieuwe beving compleet in te storten. Hierdoor zou niet alleen het op 30 meter hoogte gebouwde gebruikte brandstofreservoir -waar 1535 hoog radioactieve brandstofstaven in zijn opgeslagen- worden verwoest, maar zouden alle zes reactors uitvallen en zou het gezamenlijke gebruikte brandstofreservoir, dat zich op slechts 50 meter afstand van gebouw 4 bevond en waar 6375 staven in zijn opgeslagen, eveneens worden beschadigd.
In beide gevallen zouden de brandstofstaven aan de open lucht worden blootgesteld, wat 'met zekerheid een ongekende wereldwijde ramp zal veroorzaken.' Murata benadrukte dat de verantwoordelijkheid van Japan tegenover de rest van de wereld 'onmeetbaar' was, omdat de hele planeet eeuwenlang de gevolgen van zo'n ramp zou moeten dragen.
'Menselijke beschaving kan worden vernietigd'.
In totaal bevonden er zich maar liefst 11421 gebruikte brandstofstaven op het terrein van de Fukushima centrale. Het bedwingen van de radioactieve straling was een uiterst gecompliceerde taak, aangezien de brandstofstaven niet gewoon met een kraan konden worden opgetild maar afgeschermd moesten worden door water en versterkte stralingswerende materialen. Het totaal aan gebruikte staven bevatte ongeveer 85 x de hoeveelheid radioactieve Cesium-137 die destijds bij de kernramp in Chernobyl was vrijgekomen. Daarmee had de centrale één van de hoogste radioactieve concentraties ter wereld, een hoeveelheid die 'het milieu en de beschaving op de wereld zou vernietigen... Het ging hier om het overleven van de mensheid.'
In zijn brief aan Ban Ki-moon schreef Murata dat 'het niet overdreven is te stellen dat het lot van Japan en de hele wereld afhing van reactor 4. Dit werd door de betrouwbaarste experts zoals dr. Arnie Gundersen en dr. Fumiaki Koide bevestigd.' (1)
(1) Akio Matsumura
Fukushima update: Grond in Tokyo zou hier als kernafval worden behandeld
Op 27 april 2012 lazen we in de media dat een Fukushima update publiceerde dat de grond in Tokyo als kernafval zou worden behandeld en dat een Amerikaanse senator daaraan toevoegde dat de mensheid met uitsterven werd bedreigd als reactorgebouw 4 instortte.
Mitsuhei Murata, de voormalige Japanse ambassadeur in Zwitserland, waarschuwde VN secretaris-generaal Ban Ki-moon in een brandbrief dat, als het zwaar beschadigde reactorgebouw nummer 4 van de rampcentrale Fukushima Daiichi in zou storten, de hele wereld eeuwenlang radioactief besmet zou worden. In een op 22 maart gehouden toespraak voor een comité van de Japanse Eerste Kamer sprak Murata zelfs van 'een wereldwijde ramp zoals we nog nooit eerder hebben meegemaakt.'
Reactorgebouw 4 raakte bij de aardbeving en tsunami van 2011 zwaar beschadigd en dreigde bij een naschok of nieuwe beving compleet in te storten. Hierdoor zou niet alleen het op 30 meter hoogte gebouwde gebruikte brandstofreservoir -waar 1535 hoog radioactieve brandstofstaven in zijn opgeslagen- worden verwoest, maar zouden alle zes reactors uitvallen en zou het gezamenlijke gebruikte brandstofreservoir, dat zich op slechts 50 meter afstand van gebouw 4 bevond en waar 6375 staven in zijn opgeslagen, eveneens worden beschadigd.
In beide gevallen zouden de brandstofstaven aan de open lucht worden blootgesteld, wat 'met zekerheid een ongekende wereldwijde ramp zal veroorzaken.' Murata benadrukte dat de verantwoordelijkheid van Japan tegenover de rest van de wereld 'onmeetbaar' was, omdat de hele planeet eeuwenlang de gevolgen van zo'n ramp zou moeten dragen.
'Menselijke beschaving kan worden vernietigd'.
In totaal bevonden er zich maar liefst 11421 gebruikte brandstofstaven op het terrein van de Fukushima centrale. Het bedwingen van de radioactieve straling was een uiterst gecompliceerde taak, aangezien de brandstofstaven niet gewoon met een kraan konden worden opgetild maar afgeschermd moesten worden door water en versterkte stralingswerende materialen. Het totaal aan gebruikte staven bevatte ongeveer 85 x de hoeveelheid radioactieve Cesium-137 die destijds bij de kernramp in Chernobyl was vrijgekomen. Daarmee had de centrale één van de hoogste radioactieve concentraties ter wereld, een hoeveelheid die 'het milieu en de beschaving op de wereld zou vernietigen... Het ging hier om het overleven van de mensheid.'
In zijn brief aan Ban Ki-moon schreef Murata dat 'het niet overdreven is te stellen dat het lot van Japan en de hele wereld afhing van reactor 4. Dit werd door de betrouwbaarste experts zoals dr. Arnie Gundersen en dr. Fumiaki Koide bevestigd.' (1)
(1) Akio Matsumura
Fukushima update: Grond in Tokyo zou hier als kernafval worden behandeld
Op 27 april 2012 lazen we in de media dat een Fukushima update publiceerde dat de grond in Tokyo als kernafval zou worden behandeld en dat een Amerikaanse senator daaraan toevoegde dat de mensheid met uitsterven werd bedreigd als reactorgebouw 4 instortte.
Nucleair Expert Arnie Gundersen mat in Tokyo de grond in speeltuinen, parken en langs straten. De conclusie was in alle gevallen: kernafval.
De eerder veel aangehaalde nucleaire expert Arnie Gundersen, die tot nu toe in al zijn sombere analyses gelijk kreeg, reisde onlangs weer naar Japan om persoonlijk metingen te verrichten in hoeverre Japan nu werkelijk radioactief besmet bleek door de ramp met de Fukushima kerncentrale, nu ruim 13 maanden geleden. Gundersen nam in de hoofdstad Tokyo monsters in onder andere parken, speeltuinen en stukjes gras langs de straten, en wat hij constateerde was ronduit schrikbarend: de besmetting is zó hoog, dat alle monsters in het Westen als kernafval zouden worden behandeld. (1)
'Hoe zou u zich voelen als u in een park wat bloemen plukt en te horen krijgt dat u daarbij in kernafval bent gaan zitten? Dat is precies wat er nu in Tokyo aan de hand is,' aldus Gundersen, die niet de enige Amerikaan was die persoonlijk poolshoogte ging nemen in Japan. Senator Ron Wyden volgde zijn voorbeeld en schrok zó van wat hij aantrof, dat hij een brandbrief stuurde aan de Amerikaanse ambassadeur in Japan (Ichiro Fujisaki), minister van Energie Steven Chu, minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton en de voorzitter van de Amerikaanse Nucleaire Regel Commissie, Gregory Jaczko. (2)
Heel noordelijk halfrond besmet.
Metingen lieten zien dat de hele Verenigde Staten waren besmet met radioactieve deeltjes van Fukushima, waar volgens TEPCO -de beheerder van de centrale- inderdaad drie kernsmeltingen hadden plaatsgevonden, iets wat Gundersen van meet af aan vermoedde. Het enige wat TEPCO al 13 maanden deed was water op deze gesmolten reactoren gooien, wat de afgifte van radioactieve deeltjes aan de atmosfeer echter niet kon voorkomen. Op deze wijze was inmiddels het hele noordelijke halfrond -inclusief Europa- radioactief besmet met iodine, cesium, strontium, plutonium, uranium en een hele serie andere kernsplijtingsdeeltjes.
Eén staaf kan bijna 3 miljard mensen doden.
Officiële kanalen zouden echter blijven beweren dat de mate van besmetting geen gevaar opleverde voor de volksgezondheid. Mochten ze gelijk hebben, dan dreigt nog altijd de grootste ramp aller tijden te gebeuren: het instorten van reactorgebouw 4. Bovenin het op instorten gebouw bevindt zich een reservoir met zo'n 1565 brandstofstaven, waarvan enkele 'vers' waren en klaarstonden om in de reactor te worden ingebracht toen de kerncentrale werd beschadigd door de aardbeving en de tsunami.
Als hier MOX brandstofstaven (gemixte kernbrandstof) met 6% plutonium bij zitten, dan heeft één zo'n staaf de potentie om 2,89 miljard mensen te doden. Senator Wyden waarschuwde daarom niet voor niets dat als gebouw 4 met het brandstofreservoir inderdaad instortte er zóveel radioactiviteit zou vrijkomen, dat de wereldbevolking letterlijk met uitsterven zou worden bedreigd.
Evacuatie naar Zuidelijk halfrond.
Bedenk dat experts hebben vastgesteld dat er niet eens een nieuwe aardbeving voor nodig is om reactorgebouw 4 te verwoesten, een simpele en veel voorkomende naschok kan de ongekende ramp al in werking zetten. (en dat staat waarschijnlijk nu op 22 oktober 2013 te gebeuren!).Nucleaire experts zoals Arnie Gundersen en Helen Caldicott bereiden hun gezinnen daarom voor op evacuatie naar het zuidelijk halfrond als dit daadwerkelijk gebeurt. Het noordelijke halfrond moet dan als verloren worden beschouwd.
Reactorgebouw 3 nóg groter gevaar.
Mocht reactorgebouw 4 het wél houden en mocht TEPCO het gebouw op de één of andere manier permanent weten te versterken, dan bestond er volgens Gundersen nóg een ander levensgroot gevaar: het brandstofreservoir van reactorgebouw 3, dat er volgens de kernexpert zelfs nóg slechter aan toe was dan het reservoir in gebouw 4 en feitelijk uit één grote puinhoop bestond waar nog niemand bij in de buurt had durven komen.
Onvoorstelbare ramp dreigde.
Met andere woorden: hoewel u in de reguliere media nog maar zelden iets lazen over Fukushima, is de situatie in Japan bij lange na niet verbeterd, laat staan onder controle. Integendeel, in werkelijkheid bevindt de hele mensheid zich op het randje van een ramp die alle eerdere rampen bij elkaar volledig in de schaduw zal stellen en het aanzien van onze planeet definitief dreigt te veranderen.
(1) Fairewinds
(2) Max Keiser
Op 13 maart 2013 lazen we in de media dat een Japanse kerngeleerde verklaarde: dat vrijgekomen radioactief cesium-137 tot 500 x hoger uitviel dan atoombom Hiroshima, dat een journalist schreef dat pp 80 kilometer van de centrale de straling 1000 x hoger was dan toegestaan en dat de Japanse oud premier zei dat bijna half Japan moest worden geëvacueerd.
De eerder veel aangehaalde nucleaire expert Arnie Gundersen, die tot nu toe in al zijn sombere analyses gelijk kreeg, reisde onlangs weer naar Japan om persoonlijk metingen te verrichten in hoeverre Japan nu werkelijk radioactief besmet bleek door de ramp met de Fukushima kerncentrale, nu ruim 13 maanden geleden. Gundersen nam in de hoofdstad Tokyo monsters in onder andere parken, speeltuinen en stukjes gras langs de straten, en wat hij constateerde was ronduit schrikbarend: de besmetting is zó hoog, dat alle monsters in het Westen als kernafval zouden worden behandeld. (1)
'Hoe zou u zich voelen als u in een park wat bloemen plukt en te horen krijgt dat u daarbij in kernafval bent gaan zitten? Dat is precies wat er nu in Tokyo aan de hand is,' aldus Gundersen, die niet de enige Amerikaan was die persoonlijk poolshoogte ging nemen in Japan. Senator Ron Wyden volgde zijn voorbeeld en schrok zó van wat hij aantrof, dat hij een brandbrief stuurde aan de Amerikaanse ambassadeur in Japan (Ichiro Fujisaki), minister van Energie Steven Chu, minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton en de voorzitter van de Amerikaanse Nucleaire Regel Commissie, Gregory Jaczko. (2)
Heel noordelijk halfrond besmet.
Metingen lieten zien dat de hele Verenigde Staten waren besmet met radioactieve deeltjes van Fukushima, waar volgens TEPCO -de beheerder van de centrale- inderdaad drie kernsmeltingen hadden plaatsgevonden, iets wat Gundersen van meet af aan vermoedde. Het enige wat TEPCO al 13 maanden deed was water op deze gesmolten reactoren gooien, wat de afgifte van radioactieve deeltjes aan de atmosfeer echter niet kon voorkomen. Op deze wijze was inmiddels het hele noordelijke halfrond -inclusief Europa- radioactief besmet met iodine, cesium, strontium, plutonium, uranium en een hele serie andere kernsplijtingsdeeltjes.
Eén staaf kan bijna 3 miljard mensen doden.
Officiële kanalen zouden echter blijven beweren dat de mate van besmetting geen gevaar opleverde voor de volksgezondheid. Mochten ze gelijk hebben, dan dreigt nog altijd de grootste ramp aller tijden te gebeuren: het instorten van reactorgebouw 4. Bovenin het op instorten gebouw bevindt zich een reservoir met zo'n 1565 brandstofstaven, waarvan enkele 'vers' waren en klaarstonden om in de reactor te worden ingebracht toen de kerncentrale werd beschadigd door de aardbeving en de tsunami.
Als hier MOX brandstofstaven (gemixte kernbrandstof) met 6% plutonium bij zitten, dan heeft één zo'n staaf de potentie om 2,89 miljard mensen te doden. Senator Wyden waarschuwde daarom niet voor niets dat als gebouw 4 met het brandstofreservoir inderdaad instortte er zóveel radioactiviteit zou vrijkomen, dat de wereldbevolking letterlijk met uitsterven zou worden bedreigd.
Evacuatie naar Zuidelijk halfrond.
Bedenk dat experts hebben vastgesteld dat er niet eens een nieuwe aardbeving voor nodig is om reactorgebouw 4 te verwoesten, een simpele en veel voorkomende naschok kan de ongekende ramp al in werking zetten. (en dat staat waarschijnlijk nu op 22 oktober 2013 te gebeuren!).Nucleaire experts zoals Arnie Gundersen en Helen Caldicott bereiden hun gezinnen daarom voor op evacuatie naar het zuidelijk halfrond als dit daadwerkelijk gebeurt. Het noordelijke halfrond moet dan als verloren worden beschouwd.
Reactorgebouw 3 nóg groter gevaar.
Mocht reactorgebouw 4 het wél houden en mocht TEPCO het gebouw op de één of andere manier permanent weten te versterken, dan bestond er volgens Gundersen nóg een ander levensgroot gevaar: het brandstofreservoir van reactorgebouw 3, dat er volgens de kernexpert zelfs nóg slechter aan toe was dan het reservoir in gebouw 4 en feitelijk uit één grote puinhoop bestond waar nog niemand bij in de buurt had durven komen.
Onvoorstelbare ramp dreigde.
Met andere woorden: hoewel u in de reguliere media nog maar zelden iets lazen over Fukushima, is de situatie in Japan bij lange na niet verbeterd, laat staan onder controle. Integendeel, in werkelijkheid bevindt de hele mensheid zich op het randje van een ramp die alle eerdere rampen bij elkaar volledig in de schaduw zal stellen en het aanzien van onze planeet definitief dreigt te veranderen.
(1) Fairewinds
(2) Max Keiser
Op 13 maart 2013 lazen we in de media dat een Japanse kerngeleerde verklaarde: dat vrijgekomen radioactief cesium-137 tot 500 x hoger uitviel dan atoombom Hiroshima, dat een journalist schreef dat pp 80 kilometer van de centrale de straling 1000 x hoger was dan toegestaan en dat de Japanse oud premier zei dat bijna half Japan moest worden geëvacueerd.
Het is nauwelijks voorstelbaar dat er uit deze zwaar beschadigde reactorgebouwen geen gevaarlijke hoeveelheid straling zou zijn ontsnapt.
Het is al weer een tijdje stil rond de Japanse kerncentrale Fukushima, die eergisteren precies 2 jaar geleden getroffen werd door een tsunami die het gevolg was van een zeer zware aardbeving. Het beeld in de alternatieve media dat de Japanse overheid er alles aan heeft gedaan om te verbloemen dat het hier om de grootste kernramp ooit gaat wordt nu door elkaar geschud door onderzoeksjournalist Gerhard Wisnewski, die geloofde dat er in werkelijkheid totaal geen sprake was van een atoomramp. Tegelijkertijd meldden diverse andere bronnen juist extreem hoge radioactieve straling en talloze stralingszieken. Wie had er gelijk?
De aardbeving/kernramp op 11 maart 2011 in Japan kostte aan circa 16.000 mensen het leven. Nog altijd zijn er zo'n 3500 vermisten. Zij kwamen allemaal om door de tot 20 meter hoge tsunami die de Japanse kust bij Fukushima overspoelde en de gelijknamige kerncentrale zo zwaar beschadigde, dat uit drie van de vier kernreactoren extreem grote hoeveelheden radioactieve straling zouden zijn gelekt.
De grootste kernramp was tot dan toe het smelten van de Russische kerncentrale bij Chernobyl in 1986. Hierbij vielen direct 50 stralingsdoden en stierven volgens diverse onderzoeken in de tientallen jaren daarna enige tienduizenden mensen aan allerlei vormen van kanker.
'Geen stralingslachtoffers'.
Volgens Wikipedia kwam er bij de ramp in Fukushima slechts 10% tot 20% van de straling die ontsnapte bij Chernobyl vrij. Vijf medewerkers van de Japanse atoomautoriteit NISA raakten lichtgewond, één brak zijn benen en een ander kreeg een hartaanval. Bij de latere waterstofexplosie in reactorgebouw 1 vielen nog eens vier lichtgewonden en kreeg een vijfde een beroerte. De explosie in reactorgebouw 3 veroorzaakte 11 gewonden. Bij de werkzaamheden aan de beschadigde centrale werden later nog enkele arbeiders onwel en stierf er een aan een hartinfarct.
Buiten de centrale vielen nog eens 40 tot 50 doden als gevolg van lichamelijke zwakte en zelfdoding. Stralingslachtoffers zouden er echter niet zijn gevallen. Op 24 maart kregen drie werknemers de hoogste dosis straling te verwerken toen ze door het radioactieve water in de centrale liepen: zo'n 2 tot 3 Sievert. Zij zouden geen medische behandeling nodig hebben gehad.
'Straling binnen toegestane waarden'.
De Duitse Handelsblatt journalist Martin Koeling ging recent zelf polshoogte nemen in de 'doodszone' rondom de rampcentrale en schreef dat zijn stralingsmeter uitsloeg naar 1700 mikrosievert per uur, omgerekend bijna 15.000 millisievert per jaar. Dat klinkt misschien veel maar het gaat hier om slechts 0.0017 Sievert per uur. Pas een duizend maal zo hoge dosis is levensbedreigend. De 15.000 millisievert zou pas dodelijk zijn als iemand dit in één keer te verwerken zou krijgen, niet verspreid over een heel jaar.
In mei 2012 constateerde het Europese Instituut voor Klimaat en Energie (EIKE) dan ook dat er in het geheel geen stralingsslachtoffers zijn gevallen. Ook volgens de VN zou de vrijgekomen straling in Fukushima 'duidelijk kleiner zijn dan gevreesd' en grotendeels 'binnen de toegestane waarden' liggen.
'Geen kern-, maar angstcatastrofe'.
Van de grootste kernramp aller tijden met ernstige wereldwijde gevolgen is volgens Wisnewski dan ook geen sprake. 'Volgens de VN is de totale psychoterreur tegen de bevolking het werkelijke erge gevolg van de ramp,' schrijft de journalist. Veel bewoners uit de omgeving van de centrale zijn alles kwijtgeraakt en worden sociaal buitengesloten, met depressies als gevolg. Jonge vrouwen zouden bang zijn geen kinderen meer te kunnen krijgen, anderen zouden abortussen laten plegen. Veel mensen zijn hun broodwinning kwijtgeraakt omdat niemand de rijst uit het gebied wil eten.
De Britse natuurkundige professor Wade Allison zegt dan ook dat er in Fukushima een angstcatastrofe heeft plaatsgevonden. 'Maar geen kernramp. Niemand stierf door de straling en dat zal in de komende 50 jaar dan ook niemand overkomen. Zelfs de ziekenhuizen kregen het niet drukker.' Er zou geen enkel bewijs zijn dat er, zoals sommigen beweren, dankzij de radioactieve straling al meer dan 50 mensen zijn omgekomen. Wel spreekt de Japanse overheid over inmiddels 573 doden als gevolg van de naweeën van de tsunami. (1)
Straling 500 tot 1000 keer hoger dan toegestaan.
De 'grootste nucleaire ramp ooit' is dus een hoax? Bepaald niet weinig anderen, waaronder diverse onafhankelijke experts, denken van niet. Volgens kerngeleerde Hiroaki Koide van de Universiteit in Kyoto kwam er bij de ramp 400 tot 500 keer meer cesium-137 radioactiviteit vrij dan bij de atoombom op Hiroshima. De Japanse overheid zou aan het Internationale Atoom Energie Agentschap (IAEA) hebben gemeld dat de hoeveelheid vrijgekomen cesium-137 'slechts' 168 keer hoger is (2).
Journalist Sean Thomas vond naar eigen zeggen op 80 kilometer van de rampcentrale een plek waar de straling nog steeds 1000 x hoger is dan de toegestane limiet (3). 'Hier lopen kinderen naar school toe,' verklaarde hij in een interview met Russia Today. 'En dit noemt de regering een veilig gebied!'
Japanse oud premier: bijna half Japan geëvacueerd.
Naoto Kan, tijdens de ramp premier van Japan, gaf onlangs in een tv-interview toe dat de voorzitter van de Japanse Atoom Energie Commissie destijds bang was dat een gebied in een straal van 250 rondom Fukushima totaal geëvacueerd zou moeten worden en hier tot 30 jaar na dato geen mensen meer zouden kunnen wonen. Aangezien ook de hoofdstad Tokio hier binnen viel zou het om ongeveer 50 miljoen mensen gaan, bijna de helft van de totale Japanse bevolking (4).
Amerikaanse matrozen ziek geworden.
Twee Amerikaanse matrozen aan boord van de USS Ronald Reagan die werd ingezet bij de ramp hebben zich aangesloten bij een door collega's aangespannen rechtszaak tegen TEPCO, de Japanse beheerder van de getroffen centrale. Kwartiermeesters Jaime Plyn en Maurice Enis zouden na de hulpverlening allerlei ziekten hebben gekregen. Enis kreeg onder andere bronchitis en vreemde knobbeltjes, Plym kreeg te kampen met gynaecologische afwijkingen. Bij radioactieve testen tijdens hun dienst zouden de meters ver in het rood zijn uitgeslagen (5).
'Grond in Tokio is kernafval'.
De Amerikaanse kernexpert Arnie Gundersen, die korte tijd wereldwijde bekendheid verwierf vanwege zijn correcte analyse dat er in de getroffen kernreactoren smeltingen hadden plaatsgevonden die door de overheid werden ontkend, reisde ongeveer een jaar geleden naar Japan om in de hoofdstad Tokio monsters te nemen van de grond. Zijn conclusie: op alle gemeten plaatsen, waaronder parken, speeltuinen en grasperkjes, was de radioactieve besmetting zó hoog dat deze grond in het Westen als kernafval behandeld zou moeten worden.
Wie er ook gelijk heeft, het lijkt nauwelijks voorstelbaar dat zoveel kernexperts en -specialisten uit Japan, Amerika en andere landen het compleet bij het verkeerde eind hebben en er van een ramp in werkelijkheid geen sprake is, zoals Wisnewski schrijft.
(1) KOPP
(2) YouTube (via Energy News)
(3) YouTube (via Energy News)
(4) Vimeo (via Energy News)
(5) Daily Mail
Op 23 augustus 2013 lazen we in de media dat Japanse experts rekening met worst-case scenario houden.
Het is al weer een tijdje stil rond de Japanse kerncentrale Fukushima, die eergisteren precies 2 jaar geleden getroffen werd door een tsunami die het gevolg was van een zeer zware aardbeving. Het beeld in de alternatieve media dat de Japanse overheid er alles aan heeft gedaan om te verbloemen dat het hier om de grootste kernramp ooit gaat wordt nu door elkaar geschud door onderzoeksjournalist Gerhard Wisnewski, die geloofde dat er in werkelijkheid totaal geen sprake was van een atoomramp. Tegelijkertijd meldden diverse andere bronnen juist extreem hoge radioactieve straling en talloze stralingszieken. Wie had er gelijk?
De aardbeving/kernramp op 11 maart 2011 in Japan kostte aan circa 16.000 mensen het leven. Nog altijd zijn er zo'n 3500 vermisten. Zij kwamen allemaal om door de tot 20 meter hoge tsunami die de Japanse kust bij Fukushima overspoelde en de gelijknamige kerncentrale zo zwaar beschadigde, dat uit drie van de vier kernreactoren extreem grote hoeveelheden radioactieve straling zouden zijn gelekt.
De grootste kernramp was tot dan toe het smelten van de Russische kerncentrale bij Chernobyl in 1986. Hierbij vielen direct 50 stralingsdoden en stierven volgens diverse onderzoeken in de tientallen jaren daarna enige tienduizenden mensen aan allerlei vormen van kanker.
'Geen stralingslachtoffers'.
Volgens Wikipedia kwam er bij de ramp in Fukushima slechts 10% tot 20% van de straling die ontsnapte bij Chernobyl vrij. Vijf medewerkers van de Japanse atoomautoriteit NISA raakten lichtgewond, één brak zijn benen en een ander kreeg een hartaanval. Bij de latere waterstofexplosie in reactorgebouw 1 vielen nog eens vier lichtgewonden en kreeg een vijfde een beroerte. De explosie in reactorgebouw 3 veroorzaakte 11 gewonden. Bij de werkzaamheden aan de beschadigde centrale werden later nog enkele arbeiders onwel en stierf er een aan een hartinfarct.
Buiten de centrale vielen nog eens 40 tot 50 doden als gevolg van lichamelijke zwakte en zelfdoding. Stralingslachtoffers zouden er echter niet zijn gevallen. Op 24 maart kregen drie werknemers de hoogste dosis straling te verwerken toen ze door het radioactieve water in de centrale liepen: zo'n 2 tot 3 Sievert. Zij zouden geen medische behandeling nodig hebben gehad.
'Straling binnen toegestane waarden'.
De Duitse Handelsblatt journalist Martin Koeling ging recent zelf polshoogte nemen in de 'doodszone' rondom de rampcentrale en schreef dat zijn stralingsmeter uitsloeg naar 1700 mikrosievert per uur, omgerekend bijna 15.000 millisievert per jaar. Dat klinkt misschien veel maar het gaat hier om slechts 0.0017 Sievert per uur. Pas een duizend maal zo hoge dosis is levensbedreigend. De 15.000 millisievert zou pas dodelijk zijn als iemand dit in één keer te verwerken zou krijgen, niet verspreid over een heel jaar.
In mei 2012 constateerde het Europese Instituut voor Klimaat en Energie (EIKE) dan ook dat er in het geheel geen stralingsslachtoffers zijn gevallen. Ook volgens de VN zou de vrijgekomen straling in Fukushima 'duidelijk kleiner zijn dan gevreesd' en grotendeels 'binnen de toegestane waarden' liggen.
'Geen kern-, maar angstcatastrofe'.
Van de grootste kernramp aller tijden met ernstige wereldwijde gevolgen is volgens Wisnewski dan ook geen sprake. 'Volgens de VN is de totale psychoterreur tegen de bevolking het werkelijke erge gevolg van de ramp,' schrijft de journalist. Veel bewoners uit de omgeving van de centrale zijn alles kwijtgeraakt en worden sociaal buitengesloten, met depressies als gevolg. Jonge vrouwen zouden bang zijn geen kinderen meer te kunnen krijgen, anderen zouden abortussen laten plegen. Veel mensen zijn hun broodwinning kwijtgeraakt omdat niemand de rijst uit het gebied wil eten.
De Britse natuurkundige professor Wade Allison zegt dan ook dat er in Fukushima een angstcatastrofe heeft plaatsgevonden. 'Maar geen kernramp. Niemand stierf door de straling en dat zal in de komende 50 jaar dan ook niemand overkomen. Zelfs de ziekenhuizen kregen het niet drukker.' Er zou geen enkel bewijs zijn dat er, zoals sommigen beweren, dankzij de radioactieve straling al meer dan 50 mensen zijn omgekomen. Wel spreekt de Japanse overheid over inmiddels 573 doden als gevolg van de naweeën van de tsunami. (1)
Straling 500 tot 1000 keer hoger dan toegestaan.
De 'grootste nucleaire ramp ooit' is dus een hoax? Bepaald niet weinig anderen, waaronder diverse onafhankelijke experts, denken van niet. Volgens kerngeleerde Hiroaki Koide van de Universiteit in Kyoto kwam er bij de ramp 400 tot 500 keer meer cesium-137 radioactiviteit vrij dan bij de atoombom op Hiroshima. De Japanse overheid zou aan het Internationale Atoom Energie Agentschap (IAEA) hebben gemeld dat de hoeveelheid vrijgekomen cesium-137 'slechts' 168 keer hoger is (2).
Journalist Sean Thomas vond naar eigen zeggen op 80 kilometer van de rampcentrale een plek waar de straling nog steeds 1000 x hoger is dan de toegestane limiet (3). 'Hier lopen kinderen naar school toe,' verklaarde hij in een interview met Russia Today. 'En dit noemt de regering een veilig gebied!'
Japanse oud premier: bijna half Japan geëvacueerd.
Naoto Kan, tijdens de ramp premier van Japan, gaf onlangs in een tv-interview toe dat de voorzitter van de Japanse Atoom Energie Commissie destijds bang was dat een gebied in een straal van 250 rondom Fukushima totaal geëvacueerd zou moeten worden en hier tot 30 jaar na dato geen mensen meer zouden kunnen wonen. Aangezien ook de hoofdstad Tokio hier binnen viel zou het om ongeveer 50 miljoen mensen gaan, bijna de helft van de totale Japanse bevolking (4).
Amerikaanse matrozen ziek geworden.
Twee Amerikaanse matrozen aan boord van de USS Ronald Reagan die werd ingezet bij de ramp hebben zich aangesloten bij een door collega's aangespannen rechtszaak tegen TEPCO, de Japanse beheerder van de getroffen centrale. Kwartiermeesters Jaime Plyn en Maurice Enis zouden na de hulpverlening allerlei ziekten hebben gekregen. Enis kreeg onder andere bronchitis en vreemde knobbeltjes, Plym kreeg te kampen met gynaecologische afwijkingen. Bij radioactieve testen tijdens hun dienst zouden de meters ver in het rood zijn uitgeslagen (5).
'Grond in Tokio is kernafval'.
De Amerikaanse kernexpert Arnie Gundersen, die korte tijd wereldwijde bekendheid verwierf vanwege zijn correcte analyse dat er in de getroffen kernreactoren smeltingen hadden plaatsgevonden die door de overheid werden ontkend, reisde ongeveer een jaar geleden naar Japan om in de hoofdstad Tokio monsters te nemen van de grond. Zijn conclusie: op alle gemeten plaatsen, waaronder parken, speeltuinen en grasperkjes, was de radioactieve besmetting zó hoog dat deze grond in het Westen als kernafval behandeld zou moeten worden.
Wie er ook gelijk heeft, het lijkt nauwelijks voorstelbaar dat zoveel kernexperts en -specialisten uit Japan, Amerika en andere landen het compleet bij het verkeerde eind hebben en er van een ramp in werkelijkheid geen sprake is, zoals Wisnewski schrijft.
(1) KOPP
(2) YouTube (via Energy News)
(3) YouTube (via Energy News)
(4) Vimeo (via Energy News)
(5) Daily Mail
Op 23 augustus 2013 lazen we in de media dat Japanse experts rekening met worst-case scenario houden.
Het gevaar dat er in Fukushima alsnog een kernramp onstaat die miljoenen slachtoffers zal maken is beslist nog niet geweken.
Na bijna 2 1/2 jaar beginnen de mainstream media eindelijk te erkennen dat waar critici al van meet af aan voor waarschuwden geen paniekzaaierij, maar harde realiteit is: Japan is de controle over de beschadigde kerncentrale in Fukushima kwijtgeraakt. Dit betekent dat er maar iets mis hoeft te gaan, om de met afstand grootste en meest dramatische kernramp ooit te veroorzaken, die ernstige gevolgen zal hebben voor Japan en mogelijk zelfs het hele noordelijke Halfrond.
De officiële autoriteiten in Japan en het buitenland ontkenden het maandenlang, maar uiteindelijk moest men schoorvoetend toegeven dat er in drie van de vier reactoren een meltdown had plaatsgevonden.
'Hier zijn we nu zo bang voor geweest'.
De beheerder van de rampcentrale, TEPCO, erkende onlangs dat er een enorme hoeveelheid zwaar radioactief besmet water was weggelekt. 'Hier zijn we nu zo bang voor geweest,' zei Shunichi Tanaka, voorzitter van de Japanse Nucleaire Regelgeving Autoriteit tijdens een persconferentie. 'We kunnen zelf geen minuut verspillen met actie ondernemen.'
Het lek duidde op een veel erger probleem: tijdens de afgelopen maanden is duidelijk geworden dat TEPCO de controle was kwijtgeraakt over de toe- en afvoer van water in de centrale. Deze situatie liep snel uit de hand, want iedere dag moest er ruimte worden gevonden voor ongeveer 400 ton besmet water dat uit de reactorgebouwen werd gepompt. Er was wel gewaarschuwd dat de ruimte voor dit radioactieve water snel was opgeraakt..
Lekken in opslagtanks radioactief water.
Bovendien waren er lekken ontstaan in de opslagtanks. TEPCO kon deze tanks niet op tijd vervangen door betere exemplaren. De besmetting van het grondwater nam aan de zeezijde van de centrale dan ook steeds ernstiger vormen aan. Ook stroomde het water langs en over een aantal muren en barrières rechtstreeks de oceaan in.
Volgens stralingsexpert Kathryn Higley, hoofd van het Departement Nucleaire Techniek en Straling-Gezondheids Natuurkunde van de Staatsuniversiteit van Oregon, vormde het gebrek aan controle over de beschadigde kerncentrale een groot risico. 'Er moet iets bedacht worden om het water dat door het complex stroomt onder controle te krijgen,' legde ze uit.
Tot nu toe leek er niet veel radioactiviteit naar buiten te zijn ontsnapt, maar experts waarschuwden dat dit dreigde te veranderen, vooral als de apparatuur tijdens de moeilijke en zware ontmanteling van de beschadigde gebouwen en het verwijderen van de gebruikte brandstofstaven verouderde. Het recent weggelekte water was zó radioactief, dat de arbeiders pas nadat de rest van het water uit de tank was verwijderd dichtbij genoeg konden komen om de oorzaak van het lek op te sporen.
Lot brandstofstaven niet bekend.
TEPCO zei dat dit besmette water niet de zee was ingestroomd, maar was daar niet 100% zeker van. Enkele van de ondergelopen reactorgebouwen waren eveneens te heet om te benaderen. Tevens was na al die tijd nog steeds niet duidelijk wat er met de gebruikte brandstofstaven was gebeurd, waar deze waren en in wat voor staat deze zich bevonden.
'Rekening houden met worst-case scenario'.
Atsunao Marui, hoofd van de grondwateronderzoeksgroep van het Japanse Nationale Instituut voor Geavanceerde Industriële Wetenschap en Technologie, vreest dan ook dat 'er in de toekomst zelfs nog meer zwaar besmet water zal vrijkomen... Het is belangrijk om rekening te houden met het worst-case scenario.'
Dit worst-case scenario is ronduit afschrikwekkend, omdat er dan mogelijk miljoenen ,voornamelijk nog altijd onwetend gehouden Japanners zouden kunnen omkomen. Marui en andere experts verwijten TEPCO en de Japanse regering niet voldoende vooruit gepland te hebben, en te lang te hebben gewacht met het reageren op problemen die ze al lang van tevoren hadden kunnen zien aankomen.
'Ze reageren enkel achteraf - ze denken niet vooruit,' zei Hajimu Yamana, professor Nucleaire Techniek aan de Kyoto Universiteit. Yamana werd eerder deze maand benoemd tot voorzitter van een nieuw instituut dat de opdracht heeft gekregen om methodes te ontwikkelen om de beschadigde centrale op de lange termijn te ontmantelen. 'Als expert heb ik dit met frustratie moeten aanzien.'
'Van kwaad tot erger'.
Zengo Aizawa, uitvoerend PR-vicepresident van TEPCO, zei weliswaar dat het bedrijf niet stil is blijven zitten, maar gaf tevens toe dat er tot nu toe alleen achteraf is gereageerd op de ontstane calamiteiten. 'We hebben ontzettend veel spijt dat we zoveel onrust hebben veroorzaakt.'
Ondertussen werden de problemen almaar groter. Persbureau Reuters berichtte dat TEPCO melding heeft gemaakt van mogelijke nieuwe lekkages hoog radioactief besmet water, waardoor de angst bestaat dat 'de ramp van kwaad tot erger' werd.
Japanners amper bezig met mogelijk ramp.
China heeft 'geschokt' gereageerd op het nieuws dat er nog steeds besmet water uit de centrale weglekt, en heeft Japan dringend verzocht om snel met uitvoerige en accurate informatie te komen. De Japanners zelf lijken vreemd genoeg nog steeds niet erg bezorgd over het feit dat TEPCO en de regering nog steeds alles in het werk stellen om het gevaar van een mogelijke ongekende kernramp onder tafel te schuiven.
(1) Infowars
Op 27 september 2013 lazen we in de media dat 'straling die kan vrijkomen gelijk is aan 15.000 Hiroshima-atoombommen'.
Na bijna 2 1/2 jaar beginnen de mainstream media eindelijk te erkennen dat waar critici al van meet af aan voor waarschuwden geen paniekzaaierij, maar harde realiteit is: Japan is de controle over de beschadigde kerncentrale in Fukushima kwijtgeraakt. Dit betekent dat er maar iets mis hoeft te gaan, om de met afstand grootste en meest dramatische kernramp ooit te veroorzaken, die ernstige gevolgen zal hebben voor Japan en mogelijk zelfs het hele noordelijke Halfrond.
De officiële autoriteiten in Japan en het buitenland ontkenden het maandenlang, maar uiteindelijk moest men schoorvoetend toegeven dat er in drie van de vier reactoren een meltdown had plaatsgevonden.
'Hier zijn we nu zo bang voor geweest'.
De beheerder van de rampcentrale, TEPCO, erkende onlangs dat er een enorme hoeveelheid zwaar radioactief besmet water was weggelekt. 'Hier zijn we nu zo bang voor geweest,' zei Shunichi Tanaka, voorzitter van de Japanse Nucleaire Regelgeving Autoriteit tijdens een persconferentie. 'We kunnen zelf geen minuut verspillen met actie ondernemen.'
Het lek duidde op een veel erger probleem: tijdens de afgelopen maanden is duidelijk geworden dat TEPCO de controle was kwijtgeraakt over de toe- en afvoer van water in de centrale. Deze situatie liep snel uit de hand, want iedere dag moest er ruimte worden gevonden voor ongeveer 400 ton besmet water dat uit de reactorgebouwen werd gepompt. Er was wel gewaarschuwd dat de ruimte voor dit radioactieve water snel was opgeraakt..
Lekken in opslagtanks radioactief water.
Bovendien waren er lekken ontstaan in de opslagtanks. TEPCO kon deze tanks niet op tijd vervangen door betere exemplaren. De besmetting van het grondwater nam aan de zeezijde van de centrale dan ook steeds ernstiger vormen aan. Ook stroomde het water langs en over een aantal muren en barrières rechtstreeks de oceaan in.
Volgens stralingsexpert Kathryn Higley, hoofd van het Departement Nucleaire Techniek en Straling-Gezondheids Natuurkunde van de Staatsuniversiteit van Oregon, vormde het gebrek aan controle over de beschadigde kerncentrale een groot risico. 'Er moet iets bedacht worden om het water dat door het complex stroomt onder controle te krijgen,' legde ze uit.
Tot nu toe leek er niet veel radioactiviteit naar buiten te zijn ontsnapt, maar experts waarschuwden dat dit dreigde te veranderen, vooral als de apparatuur tijdens de moeilijke en zware ontmanteling van de beschadigde gebouwen en het verwijderen van de gebruikte brandstofstaven verouderde. Het recent weggelekte water was zó radioactief, dat de arbeiders pas nadat de rest van het water uit de tank was verwijderd dichtbij genoeg konden komen om de oorzaak van het lek op te sporen.
Lot brandstofstaven niet bekend.
TEPCO zei dat dit besmette water niet de zee was ingestroomd, maar was daar niet 100% zeker van. Enkele van de ondergelopen reactorgebouwen waren eveneens te heet om te benaderen. Tevens was na al die tijd nog steeds niet duidelijk wat er met de gebruikte brandstofstaven was gebeurd, waar deze waren en in wat voor staat deze zich bevonden.
'Rekening houden met worst-case scenario'.
Atsunao Marui, hoofd van de grondwateronderzoeksgroep van het Japanse Nationale Instituut voor Geavanceerde Industriële Wetenschap en Technologie, vreest dan ook dat 'er in de toekomst zelfs nog meer zwaar besmet water zal vrijkomen... Het is belangrijk om rekening te houden met het worst-case scenario.'
Dit worst-case scenario is ronduit afschrikwekkend, omdat er dan mogelijk miljoenen ,voornamelijk nog altijd onwetend gehouden Japanners zouden kunnen omkomen. Marui en andere experts verwijten TEPCO en de Japanse regering niet voldoende vooruit gepland te hebben, en te lang te hebben gewacht met het reageren op problemen die ze al lang van tevoren hadden kunnen zien aankomen.
'Ze reageren enkel achteraf - ze denken niet vooruit,' zei Hajimu Yamana, professor Nucleaire Techniek aan de Kyoto Universiteit. Yamana werd eerder deze maand benoemd tot voorzitter van een nieuw instituut dat de opdracht heeft gekregen om methodes te ontwikkelen om de beschadigde centrale op de lange termijn te ontmantelen. 'Als expert heb ik dit met frustratie moeten aanzien.'
'Van kwaad tot erger'.
Zengo Aizawa, uitvoerend PR-vicepresident van TEPCO, zei weliswaar dat het bedrijf niet stil is blijven zitten, maar gaf tevens toe dat er tot nu toe alleen achteraf is gereageerd op de ontstane calamiteiten. 'We hebben ontzettend veel spijt dat we zoveel onrust hebben veroorzaakt.'
Ondertussen werden de problemen almaar groter. Persbureau Reuters berichtte dat TEPCO melding heeft gemaakt van mogelijke nieuwe lekkages hoog radioactief besmet water, waardoor de angst bestaat dat 'de ramp van kwaad tot erger' werd.
Japanners amper bezig met mogelijk ramp.
China heeft 'geschokt' gereageerd op het nieuws dat er nog steeds besmet water uit de centrale weglekt, en heeft Japan dringend verzocht om snel met uitvoerige en accurate informatie te komen. De Japanners zelf lijken vreemd genoeg nog steeds niet erg bezorgd over het feit dat TEPCO en de regering nog steeds alles in het werk stellen om het gevaar van een mogelijke ongekende kernramp onder tafel te schuiven.
(1) Infowars
Op 27 september 2013 lazen we in de media dat 'straling die kan vrijkomen gelijk is aan 15.000 Hiroshima-atoombommen'.
Luchtfoto van de kerncentrale bij Fukushima, die alsnog een ongekende wereldramp kan veroorzaken.
De eigenaar van de kerncentrale bij Fukushima, Tokyo Electric (Tepco), heeft aangekondigd om mogelijk al in november te gaan proberen om de meer dan 1300 gebruikte brandstofstaven uit het zwaar beschadigde reservoir van Eenheid-4 te verwijderen. Dit reservoir bevindt zich zo'n 30 meter boven de grond in een gebouw, dat bij iedere nieuwe aardschok zou kunnen instorten. Maar ook als er tijdens de operatie in november maar het kleinste dingetje misgaat, dreigt de straling die dan vrijkomt de atmosfeer boven het hele noordelijke Halfrond van onze planeet te vergiftigen.
15.000 Hiroshima-atoombommen.
Het verwijderen van de 400 ton gebruikte kernbrandstof, die 15.000 x meer radioactieve straling kan doen vrijkomen als bij de atoombom op Hiroshima, wordt een zeer precaire klus die in zowel technisch, wetenschappelijk als financieel opzicht de capaciteiten van Tepco en de Japanse overheid te boven gaat. Alleen een gezamenlijke inspanning van 's werelds beste experts zou de operatie kunnen doen slagen.
Om een idee te geven van de complexiteit: gebruikte brandstofstaven moeten altijd onder water worden gehouden, omdat ze bekleed zijn met een zirconiumlegering die spontaan in brand vliegt als het in contact komt met de lucht. Zirconium werd bijvoorbeeld gebruikt in lampjes voor flitsers voor fotocamera's, die zoals bekend een extreem heldere en hete vlam produceerden.
Iedere afzonderlijke staaf geeft genoeg straling af om een mens die er vlakbij staat binnen enkele minuten te doden. Een grote brand zou al het personeel op het terrein op de vlucht kunnen doen slaan, en de electronische apparatuur onklaar kunnen maken.
11.000 brandstofeenheden.
Dan hebben we het nog niet eens over de ruim 6000 brandstofeenheden die in een vergelijkbaar reservoir op slechts 50 meter afstand van Eenheid-4 zijn opgeslagen. Dit reservoir heeft geen bescherming en is daarom kwetsbaar voor het verlies van koelwater, een aardschok, of het instorten van een beschadigd gebouw. In totaal bevinden zich meer dan 11.000 van deze eenheden op het terrein van de rampcentrale.
Ondertussen moet Tepco grote hoeveelheden water over de drie gesmolten kernreactoren blijven pompen. De stoom die nog altijd vrijkomt lijkt erop te wijzen dat er nog steeds ergens een kernsplijtingsreactie plaatsvindt. Niemand weet echter precies waar dit gebeurt. Analisten zeggen dat een deel van het zwaar vervuilde water in de oceaan terecht komt.
Noordelijk Halfrond in groot gevaar.
Volgens Arnie Gundersen, de onafhankelijke nucleaire expert die tijdens de Fukushima-crisis in 2011 vaak aan het woord was, zijn de gebruikte brandstofstaven in Eenheid-4 gebogen, beschadigd en zo broos, dat ze bijna zijn verpulverd. Camera's in het gebouw laten grote hoeveelheden puin in het beschadigde reservoir zien.
Gundersen stelt dat er nog nooit zoiets moeilijks is gedaan als de operatie die nu noodzakelijk is. Toch moet het 100% goed gaan, anders dreigt een drama. Als de staven namelijk in contact komen met de lucht, kunnen ze in brand vliegen en gigantische hoeveelheden straling in de atmosfeer afgeven.
Ook kan het complete reservoir instorten en de staven doen exploderen. Dat zou de grootste ramp die de mensheid ooit heeft meegemaakt veroorzaken en de atmosfeer boven het Noordelijke Halfrond eeuwenlang met dodelijke hoeveelheden radioactiviteit vergiftigen.
'Overleven mensheid op het spel'.
Voormalig ambassadeur Mitsuhei Murata waarschuwde dan ook dat zo'n ramp 'het milieu op de wereld en onze beschaving zal vernietigen. Hier hoef je niet voor doorgeleerd te hebben. Het heeft ook niets te maken met het debat over kerncentrales. Dit gaat om het overleven van de mensheid.'
Nascent Jodium
Alle topexperts zijn het er dan ook over eens dat er feitelijk maar één manier is om je hierop voor te bereiden: verhuizen naar het zuidelijke Halfrond (2). Voor 99,99% van de bevolking is dat natuurlijk geen haalbare kaart. Sommigen adviseren mensen dan ook om 'nascent' jodium te gaan slikken, dat snel door de schildklier wordt opgenomen en ontgiftend werkt. Andere soorten jodium, zoals in jodiumsupplementen en diverse soorten voedsel, zouden niet geschikt zijn vanwege besmetting met giftige substanties en het gebruik van genetisch gemodificeerde ingrediënten. (2)
(1) Global Research
(2) Infowars
Op 9 oktober 2013 lazen we in de media dat Duitse natuurkundige bericht dat een catastrofe zoals in Fukushima niet meer te voorkomen zal zijn.
De eigenaar van de kerncentrale bij Fukushima, Tokyo Electric (Tepco), heeft aangekondigd om mogelijk al in november te gaan proberen om de meer dan 1300 gebruikte brandstofstaven uit het zwaar beschadigde reservoir van Eenheid-4 te verwijderen. Dit reservoir bevindt zich zo'n 30 meter boven de grond in een gebouw, dat bij iedere nieuwe aardschok zou kunnen instorten. Maar ook als er tijdens de operatie in november maar het kleinste dingetje misgaat, dreigt de straling die dan vrijkomt de atmosfeer boven het hele noordelijke Halfrond van onze planeet te vergiftigen.
15.000 Hiroshima-atoombommen.
Het verwijderen van de 400 ton gebruikte kernbrandstof, die 15.000 x meer radioactieve straling kan doen vrijkomen als bij de atoombom op Hiroshima, wordt een zeer precaire klus die in zowel technisch, wetenschappelijk als financieel opzicht de capaciteiten van Tepco en de Japanse overheid te boven gaat. Alleen een gezamenlijke inspanning van 's werelds beste experts zou de operatie kunnen doen slagen.
Om een idee te geven van de complexiteit: gebruikte brandstofstaven moeten altijd onder water worden gehouden, omdat ze bekleed zijn met een zirconiumlegering die spontaan in brand vliegt als het in contact komt met de lucht. Zirconium werd bijvoorbeeld gebruikt in lampjes voor flitsers voor fotocamera's, die zoals bekend een extreem heldere en hete vlam produceerden.
Iedere afzonderlijke staaf geeft genoeg straling af om een mens die er vlakbij staat binnen enkele minuten te doden. Een grote brand zou al het personeel op het terrein op de vlucht kunnen doen slaan, en de electronische apparatuur onklaar kunnen maken.
11.000 brandstofeenheden.
Dan hebben we het nog niet eens over de ruim 6000 brandstofeenheden die in een vergelijkbaar reservoir op slechts 50 meter afstand van Eenheid-4 zijn opgeslagen. Dit reservoir heeft geen bescherming en is daarom kwetsbaar voor het verlies van koelwater, een aardschok, of het instorten van een beschadigd gebouw. In totaal bevinden zich meer dan 11.000 van deze eenheden op het terrein van de rampcentrale.
Ondertussen moet Tepco grote hoeveelheden water over de drie gesmolten kernreactoren blijven pompen. De stoom die nog altijd vrijkomt lijkt erop te wijzen dat er nog steeds ergens een kernsplijtingsreactie plaatsvindt. Niemand weet echter precies waar dit gebeurt. Analisten zeggen dat een deel van het zwaar vervuilde water in de oceaan terecht komt.
Noordelijk Halfrond in groot gevaar.
Volgens Arnie Gundersen, de onafhankelijke nucleaire expert die tijdens de Fukushima-crisis in 2011 vaak aan het woord was, zijn de gebruikte brandstofstaven in Eenheid-4 gebogen, beschadigd en zo broos, dat ze bijna zijn verpulverd. Camera's in het gebouw laten grote hoeveelheden puin in het beschadigde reservoir zien.
Gundersen stelt dat er nog nooit zoiets moeilijks is gedaan als de operatie die nu noodzakelijk is. Toch moet het 100% goed gaan, anders dreigt een drama. Als de staven namelijk in contact komen met de lucht, kunnen ze in brand vliegen en gigantische hoeveelheden straling in de atmosfeer afgeven.
Ook kan het complete reservoir instorten en de staven doen exploderen. Dat zou de grootste ramp die de mensheid ooit heeft meegemaakt veroorzaken en de atmosfeer boven het Noordelijke Halfrond eeuwenlang met dodelijke hoeveelheden radioactiviteit vergiftigen.
'Overleven mensheid op het spel'.
Voormalig ambassadeur Mitsuhei Murata waarschuwde dan ook dat zo'n ramp 'het milieu op de wereld en onze beschaving zal vernietigen. Hier hoef je niet voor doorgeleerd te hebben. Het heeft ook niets te maken met het debat over kerncentrales. Dit gaat om het overleven van de mensheid.'
Nascent Jodium
Alle topexperts zijn het er dan ook over eens dat er feitelijk maar één manier is om je hierop voor te bereiden: verhuizen naar het zuidelijke Halfrond (2). Voor 99,99% van de bevolking is dat natuurlijk geen haalbare kaart. Sommigen adviseren mensen dan ook om 'nascent' jodium te gaan slikken, dat snel door de schildklier wordt opgenomen en ontgiftend werkt. Andere soorten jodium, zoals in jodiumsupplementen en diverse soorten voedsel, zouden niet geschikt zijn vanwege besmetting met giftige substanties en het gebruik van genetisch gemodificeerde ingrediënten. (2)
(1) Global Research
(2) Infowars
Op 9 oktober 2013 lazen we in de media dat Duitse natuurkundige bericht dat een catastrofe zoals in Fukushima niet meer te voorkomen zal zijn.
Er worden steeds weer nieuwe lekken in de opslagtanks met besmet water ontdekt.
De Duitse natuurkundige Sebastian Pfugbeil is uiterst pessimistisch of Japan er in zal slagen om een enorme catastrofe met de zwaar beschadigde kerncentrale bij Fukushima nog te voorkomen. 'De mensheid kan bij het mislukken van de pogingen de gebruikte brandstofstaven te bergen, op een tot nu toe ongekende wijze door straling worden geraakt.'
Volgens Pfugbeil wordt de situatie door het afbrokkelen van de beschadigde reactorgebouwen steeds kritischer. 'Deze zakken weg. Duizenden tonnen besmet water worden in de zee gestort. De ondergrond waar de reactor op staat 'zwemt' en kan niet meer worden belast. De grond is al zo verschoven, dat er van de ene hoek tot de andere een meter hoogteverschil is. De daardoor opgetreden spanningen hebben nu al verontrustende scheuren in het gebouw veroorzaakt.'
15.000 Hiroshima atoombommen.
In september schreven we opnieuw dat de gebruikte brandstofstaven het grootste gevaar vormen. Als deze aan de lucht worden blootgesteld, kan er 15.000 x meer radioactiviteit vrijkomen dan bij de atoombom op Hiroshima. 'Eén scheur in het brandstofreservoir, en het koelwater loopt eruit. Dan vliegen de staven in brand.'
Omdat die uit zirkonium bestaan, kan die brand niet meer worden geblust. De omhulsels zullen door de hitte breken, waardoor de radioactiviteit vrijkomt. Bovendien zullen dan ook de overige elementen in de andere reactorgebouwen in korte tijd worden vernietigd.
Test wijst uit dat klus onmogelijk is.
Eén aardschok is voldoende om een onvoorstelbare ramp in gang te zetten. De bergingsoperatie van de staven is extreem moeilijk en complex: als slechts één van de 1300 staven in gebouw 4 tijdens het werk breekt, zullen de arbeiders vanwege de intense straling onmiddellijk moeten vluchten.
Hoe onmogelijk de klus eigenlijk is, bleek uit een test die de Japanners deden met een nog niet gebruikte brandstofstaaf. Die moest er met de hand worden uitgetrokken, anders lukte het niet. De actieve staven kunnen echter niet worden beetgepakt, omdat dat dodelijk zou zijn. 'De waarschijnlijkheid dat de redding lukt, ligt bij nul,' waarschuwt Pfugbeil dan ook.
De Duitse natuurkundige Sebastian Pfugbeil is uiterst pessimistisch of Japan er in zal slagen om een enorme catastrofe met de zwaar beschadigde kerncentrale bij Fukushima nog te voorkomen. 'De mensheid kan bij het mislukken van de pogingen de gebruikte brandstofstaven te bergen, op een tot nu toe ongekende wijze door straling worden geraakt.'
Volgens Pfugbeil wordt de situatie door het afbrokkelen van de beschadigde reactorgebouwen steeds kritischer. 'Deze zakken weg. Duizenden tonnen besmet water worden in de zee gestort. De ondergrond waar de reactor op staat 'zwemt' en kan niet meer worden belast. De grond is al zo verschoven, dat er van de ene hoek tot de andere een meter hoogteverschil is. De daardoor opgetreden spanningen hebben nu al verontrustende scheuren in het gebouw veroorzaakt.'
15.000 Hiroshima atoombommen.
In september schreven we opnieuw dat de gebruikte brandstofstaven het grootste gevaar vormen. Als deze aan de lucht worden blootgesteld, kan er 15.000 x meer radioactiviteit vrijkomen dan bij de atoombom op Hiroshima. 'Eén scheur in het brandstofreservoir, en het koelwater loopt eruit. Dan vliegen de staven in brand.'
Omdat die uit zirkonium bestaan, kan die brand niet meer worden geblust. De omhulsels zullen door de hitte breken, waardoor de radioactiviteit vrijkomt. Bovendien zullen dan ook de overige elementen in de andere reactorgebouwen in korte tijd worden vernietigd.
Test wijst uit dat klus onmogelijk is.
Eén aardschok is voldoende om een onvoorstelbare ramp in gang te zetten. De bergingsoperatie van de staven is extreem moeilijk en complex: als slechts één van de 1300 staven in gebouw 4 tijdens het werk breekt, zullen de arbeiders vanwege de intense straling onmiddellijk moeten vluchten.
Hoe onmogelijk de klus eigenlijk is, bleek uit een test die de Japanners deden met een nog niet gebruikte brandstofstaaf. Die moest er met de hand worden uitgetrokken, anders lukte het niet. De actieve staven kunnen echter niet worden beetgepakt, omdat dat dodelijk zou zijn. 'De waarschijnlijkheid dat de redding lukt, ligt bij nul,' waarschuwt Pfugbeil dan ook.
De Duitse natuurkundige Sebastian Pfugbeil waarschuwt dat de waarschijnlijkheid dat de actieve nucleaire brandstofsteven onschadelijk gemaakt kunnen worden, ‘bij nul ligt’.
Tokyo ontruimd, noordelijk halfrond besmet.
Alle experts zijn het er over eens dat de gebruikte brandstofstaven een gigantisch risico vormen. Als het inderdaad fout gaat, zal -als de wind die kant op staat- de Japanse hoofdstad Tokyo compleet moeten worden geëvacueerd. Door de luchtstromen zal de straling zich over het hele noordelijke halfrond verspreiden. De Stille Oceaan wordt besmet en de voedselketen raakt ernstig en langdurig verstoord.
Vanwege de mentaliteit van de Japanners -geen vragen stellen, geen kritiek hebben op je meerderen, niet toegeven dat je iets verkeerd hebt gedaan- wordt de omvang van de ramp in Japan grotendeels verborgen gehouden. Mensen die ziek worden durven niet te zeggen dat het mogelijk door Fukushima komt. Kinderen in Fukushima krijgen nog altijd voedsel uit de regio, omdat de ouders bang zijn voor onpatriottistisch te worden uitgemaakt.
Japanse regering en VN schuldig aan bagatelliseren.
Pfugbeil vindt het onbegrijpelijk dat de Japanse regering ruim twee jaar lang geweigerd heeft hulp te vragen van het buitenland. Nog steeds heeft de overheid geen overkoepelend plan om Fukushima aan te pakken. Tot voor kort waren er zelfs nog geen stralingsmeters in de grote opslagtanks met besmet water opgehangen. Hierdoor zijn de arbeiders ter plekke blootgesteld aan een veel te hoge dosis radioactiviteit.
Maar ook de VN, het IAEA en de WHO zijn volgens hem schuldig. Het wetenschappelijke VN-comité voor radioactieve straling, UNSCEAR, werkt volop mee aan de verhulling van de ernst van de situatie, en zal een bericht naar buiten brengen waarin de gevaren totaal worden gebagatelliseerd. De VN gaat valselijk beweren dat de situatie geheel onder controle is, en er geen gevaar voor de bevolking bestaat.
Bidden dat ramp wordt afgewend.
Het gevolg is dat slechts een handjevol echte nucleaire experts zich met Fukushima bezighouden. Zij bidden nu dat de mensheid er met een blauw oog vanaf komt. Niet één van deze experts gaat zelf naar Fukushima, omdat ze weten dat hun leven daardoor in groot gevaar zou komen.
Pfugbeil, president van de Duitse vereniging voor stralingsbescherming, gaat de komende week zelf wel naar Fukushima, om zich een zo goed mogelijk beeld te vormen, en te proberen om door de voortdurende informatieblokkade van de instanties heen te breken.
(1) Deutsche Wirtschafts Nachrichten
Aan het begin van dit verslag gewaagden we van een bericht op Teletekst van de NOS (22 oktober 2013) dat Fukushima weer opgeschrikt was door een aardbeving en was, wat men vreesde uitgekomen. Het is voor de Japanse samenleving en de gehele wereldsamenleving te hopen dat men de ramp onder controle weet te brengen, anders is het leed niet te overzien.
Anders zal het proces, waar de Bijbel over spreekt, waarschijnlijk versneld worden:
2 Petrus 3:10:”Maar de dag des Heeren zal komen als een dief in den nacht, in welken de hemelen met een gedruis zullen voorbijgaan, en de elementen branden zullen en vergaan, en de aarde en de werken, die daarin zijn, zullen verbranden” en
2 Petrus 3:12:”Verwachtende en haastende tot de toekomst van den dag Gods, in welken de hemelen, door vuur ontstoken zijnde, zullen vergaan, en de elementen brandende zullen versmelten.
Tokyo ontruimd, noordelijk halfrond besmet.
Alle experts zijn het er over eens dat de gebruikte brandstofstaven een gigantisch risico vormen. Als het inderdaad fout gaat, zal -als de wind die kant op staat- de Japanse hoofdstad Tokyo compleet moeten worden geëvacueerd. Door de luchtstromen zal de straling zich over het hele noordelijke halfrond verspreiden. De Stille Oceaan wordt besmet en de voedselketen raakt ernstig en langdurig verstoord.
Vanwege de mentaliteit van de Japanners -geen vragen stellen, geen kritiek hebben op je meerderen, niet toegeven dat je iets verkeerd hebt gedaan- wordt de omvang van de ramp in Japan grotendeels verborgen gehouden. Mensen die ziek worden durven niet te zeggen dat het mogelijk door Fukushima komt. Kinderen in Fukushima krijgen nog altijd voedsel uit de regio, omdat de ouders bang zijn voor onpatriottistisch te worden uitgemaakt.
Japanse regering en VN schuldig aan bagatelliseren.
Pfugbeil vindt het onbegrijpelijk dat de Japanse regering ruim twee jaar lang geweigerd heeft hulp te vragen van het buitenland. Nog steeds heeft de overheid geen overkoepelend plan om Fukushima aan te pakken. Tot voor kort waren er zelfs nog geen stralingsmeters in de grote opslagtanks met besmet water opgehangen. Hierdoor zijn de arbeiders ter plekke blootgesteld aan een veel te hoge dosis radioactiviteit.
Maar ook de VN, het IAEA en de WHO zijn volgens hem schuldig. Het wetenschappelijke VN-comité voor radioactieve straling, UNSCEAR, werkt volop mee aan de verhulling van de ernst van de situatie, en zal een bericht naar buiten brengen waarin de gevaren totaal worden gebagatelliseerd. De VN gaat valselijk beweren dat de situatie geheel onder controle is, en er geen gevaar voor de bevolking bestaat.
Bidden dat ramp wordt afgewend.
Het gevolg is dat slechts een handjevol echte nucleaire experts zich met Fukushima bezighouden. Zij bidden nu dat de mensheid er met een blauw oog vanaf komt. Niet één van deze experts gaat zelf naar Fukushima, omdat ze weten dat hun leven daardoor in groot gevaar zou komen.
Pfugbeil, president van de Duitse vereniging voor stralingsbescherming, gaat de komende week zelf wel naar Fukushima, om zich een zo goed mogelijk beeld te vormen, en te proberen om door de voortdurende informatieblokkade van de instanties heen te breken.
(1) Deutsche Wirtschafts Nachrichten
Aan het begin van dit verslag gewaagden we van een bericht op Teletekst van de NOS (22 oktober 2013) dat Fukushima weer opgeschrikt was door een aardbeving en was, wat men vreesde uitgekomen. Het is voor de Japanse samenleving en de gehele wereldsamenleving te hopen dat men de ramp onder controle weet te brengen, anders is het leed niet te overzien.
Anders zal het proces, waar de Bijbel over spreekt, waarschijnlijk versneld worden:
2 Petrus 3:10:”Maar de dag des Heeren zal komen als een dief in den nacht, in welken de hemelen met een gedruis zullen voorbijgaan, en de elementen branden zullen en vergaan, en de aarde en de werken, die daarin zijn, zullen verbranden” en
2 Petrus 3:12:”Verwachtende en haastende tot de toekomst van den dag Gods, in welken de hemelen, door vuur ontstoken zijnde, zullen vergaan, en de elementen brandende zullen versmelten.
DE DAG DES HEREN ZAL KOMEN ALS EEN DIEF IN DE NACHT of zoals de profeet Joël ons vanuit het Oude testament voorspelt:
Joël 1:15:” Ach, die dag! want de dag des HEEREN is nabij, en zal als een verwoesting komen van den Almachtige”.
Joël 2:1: “ Blaast de bazuin te Sion, en roept luide op den berg Mijner heiligheid; laat alle inwoners des lands beroerd zijn, want de dag des HEEREN komt, want hij is nabij”.
en wat daarna komt voorspelt de profeet ook:
Joël 2:2: “Een dag van duisternis en donkerheid, een dag van wolken en dikke duisterheid, als de dageraad uitgespreid over de bergen; een groot en machtig volk, desgelijks van ouds niet geweest is, en na hetzelve niet meer zal zijn tot in jaren van vele geslachten”.
Joël 2:11: “En de HEERE verheft Zijn stem voor Zijn heir henen; want Zijn leger is zeer groot, want Hij is machtig, doende Zijn woord; want de dag des HEEREN is groot en zeer vreselijk, en wie zal hem verdragen?”
Joël 2:31: “ De zon zal veranderd worden in duisternis, en de maan in bloed, eer dat die grote en vreselijke dag des HEEREN komt”.
Joël 3:14: “Menigten, menigten in het dal des dorswagens; want de dag des HEEREN is nabij, in het dal des dorswagens”.
Joël 1:15:” Ach, die dag! want de dag des HEEREN is nabij, en zal als een verwoesting komen van den Almachtige”.
Joël 2:1: “ Blaast de bazuin te Sion, en roept luide op den berg Mijner heiligheid; laat alle inwoners des lands beroerd zijn, want de dag des HEEREN komt, want hij is nabij”.
en wat daarna komt voorspelt de profeet ook:
Joël 2:2: “Een dag van duisternis en donkerheid, een dag van wolken en dikke duisterheid, als de dageraad uitgespreid over de bergen; een groot en machtig volk, desgelijks van ouds niet geweest is, en na hetzelve niet meer zal zijn tot in jaren van vele geslachten”.
Joël 2:11: “En de HEERE verheft Zijn stem voor Zijn heir henen; want Zijn leger is zeer groot, want Hij is machtig, doende Zijn woord; want de dag des HEEREN is groot en zeer vreselijk, en wie zal hem verdragen?”
Joël 2:31: “ De zon zal veranderd worden in duisternis, en de maan in bloed, eer dat die grote en vreselijke dag des HEEREN komt”.
Joël 3:14: “Menigten, menigten in het dal des dorswagens; want de dag des HEEREN is nabij, in het dal des dorswagens”.