In Bijbels Optiek
12.5. Islam houdt altijd strijd in.
Anders is het bij de zogenaamde activistische islam, die zich op basis van bepaalde strijdlustige koranteksten laat inspireren tot de dhawa en de jihad. Vaak werd dit activisme uitgelokt door aanvallen op de islam, zoals kruistochten, het verdrijven van moslims uit Spanje, het kolonialisme, de christelijke zending, het communisme, de verbreiding van de liberale en decadente westerse cultuur en niet in de laatste plaats door de staat Israël, die in het centrum van de Arabische wereld ligt. Sinds meer dan een eeuw rukt deze vorm van de islam op en bepaalt tegenwoordig het beeld van de islam. Ook de activistische islam kent verschillende gezichten. Zo zijn er islamaanhangers die van mening zijn dat elke actie moet uitgaan van de islamitische gemeenschap en haar leiding, indien mogelijk van de islamitische staat. Deze moslims stellen lange termijndoelen en hebben een lange adem. Andere moslims echter nemen het recht in eigen hand: ze vechten los van een islamitische staat voor de islam. Vaak beschuldigen ze gematigde moslimgroepen van heulen met het Westen en van corruptie. In feite leveren deze groeperingen strijd aan twee fronten: de corrupte islam en de vijand van de islam. Voorbeeld voor hen is Mohammed, die in Medina naar binnen toe vocht tegen de zogenaamde huichelaars en naar buiten toe streed met de goddelozen in Mekka. Deze islamaanhangers bedienen zich van revolutie en terreur, naar eigen zeggen omdat ze als minderheid geen andere keus hebben. In Europa opereren tot nu toe vooral de zogenaamde vreedzame activisten. Echter, de radicale moslims zijn er ook en ze zijn er klaar voor om toe te slaan, zoals we onder andere in Spanje gezien hebben.
Anders is het bij de zogenaamde activistische islam, die zich op basis van bepaalde strijdlustige koranteksten laat inspireren tot de dhawa en de jihad. Vaak werd dit activisme uitgelokt door aanvallen op de islam, zoals kruistochten, het verdrijven van moslims uit Spanje, het kolonialisme, de christelijke zending, het communisme, de verbreiding van de liberale en decadente westerse cultuur en niet in de laatste plaats door de staat Israël, die in het centrum van de Arabische wereld ligt. Sinds meer dan een eeuw rukt deze vorm van de islam op en bepaalt tegenwoordig het beeld van de islam. Ook de activistische islam kent verschillende gezichten. Zo zijn er islamaanhangers die van mening zijn dat elke actie moet uitgaan van de islamitische gemeenschap en haar leiding, indien mogelijk van de islamitische staat. Deze moslims stellen lange termijndoelen en hebben een lange adem. Andere moslims echter nemen het recht in eigen hand: ze vechten los van een islamitische staat voor de islam. Vaak beschuldigen ze gematigde moslimgroepen van heulen met het Westen en van corruptie. In feite leveren deze groeperingen strijd aan twee fronten: de corrupte islam en de vijand van de islam. Voorbeeld voor hen is Mohammed, die in Medina naar binnen toe vocht tegen de zogenaamde huichelaars en naar buiten toe streed met de goddelozen in Mekka. Deze islamaanhangers bedienen zich van revolutie en terreur, naar eigen zeggen omdat ze als minderheid geen andere keus hebben. In Europa opereren tot nu toe vooral de zogenaamde vreedzame activisten. Echter, de radicale moslims zijn er ook en ze zijn er klaar voor om toe te slaan, zoals we onder andere in Spanje gezien hebben.