In Bijbels Optiek
Manipulatie.
‘Wij moeten in staat zijn alle oppositie uit te schakelen door het buurland van het land dat het waagt tegen ons in verzet te komen dat land de oorlog te verklaren.
Zouden deze buurlanden echter op hun beurt besluiten zich te verenigen tegen ons, dan zal ons antwoord zeker een wereldoorlog zijn.’
Uit: Protocol 7
‘Wij moeten in staat zijn alle oppositie uit te schakelen door het buurland van het land dat het waagt tegen ons in verzet te komen dat land de oorlog te verklaren.
Zouden deze buurlanden echter op hun beurt besluiten zich te verenigen tegen ons, dan zal ons antwoord zeker een wereldoorlog zijn.’
Uit: Protocol 7
De catastrofale gebeurtenissen in de wereldeconomie zijn niet zomaar ontstaan.
Ineenstorting van de wereldeconomie: opmaat tot een derde wereldoorlog?
De catastrofale gebeurtenissen in de wereldeconomie zijn niet zomaar ontstaan, maar gepland. Binnen de machtselite werkt een aantal spindoctors, adviseurs, specialisten en vooral economen en speculanten nauw met elkaar samen. Zij staan in verbinding met de grote banken, die weer hún adviseurs, spindoctors en specialisten bij regeringen, grote organisaties, zoals de VN, universiteiten, allerlei stichtingen en denktanks hebben. Ondergronds zijn ze verbonden door het ‘Old Boys Network, geheime genootschappen en loges.
Hoe zit dit netwerk in elkaar, hoe en waar komen bepaalde besluiten tot stand en waartoe leiden die?
‘De bestuurders zullen wij uitzoeken onder mensen die wij geschikt achten vanwege hun slaafse houding. Ze zullen geen ervaring hebben in de kunst van het regeren en daardoor gemakkelijk tot pionnen in ons schaakspel worden gemaakt in handen van onze wetenschappers en wijze raadgevers – specialisten die van jongs af aan getraind zijn om de hele wereld te regeren. Zoals u inmiddels weet, hebben deze specialisten zich de noodzakelijke kennis van de kunst van het regeren eigen gemaakt uit onze politieke plannen, het bestuderen van de geschiedenis en de observatie van alle gebeurtenissen die zich voordoen.’
Uit: Protocol 2
Van ‘de Verenigde Staten van Europa’ tot Europese Unie.
‘We zullen een wereldregering krijgen, of we het willen of niet. De enige kwestie is om te weten of de wereldregering met toestemming of door strijd geïnstalleerd zal worden.’
Ineenstorting van de wereldeconomie: opmaat tot een derde wereldoorlog?
De catastrofale gebeurtenissen in de wereldeconomie zijn niet zomaar ontstaan, maar gepland. Binnen de machtselite werkt een aantal spindoctors, adviseurs, specialisten en vooral economen en speculanten nauw met elkaar samen. Zij staan in verbinding met de grote banken, die weer hún adviseurs, spindoctors en specialisten bij regeringen, grote organisaties, zoals de VN, universiteiten, allerlei stichtingen en denktanks hebben. Ondergronds zijn ze verbonden door het ‘Old Boys Network, geheime genootschappen en loges.
Hoe zit dit netwerk in elkaar, hoe en waar komen bepaalde besluiten tot stand en waartoe leiden die?
‘De bestuurders zullen wij uitzoeken onder mensen die wij geschikt achten vanwege hun slaafse houding. Ze zullen geen ervaring hebben in de kunst van het regeren en daardoor gemakkelijk tot pionnen in ons schaakspel worden gemaakt in handen van onze wetenschappers en wijze raadgevers – specialisten die van jongs af aan getraind zijn om de hele wereld te regeren. Zoals u inmiddels weet, hebben deze specialisten zich de noodzakelijke kennis van de kunst van het regeren eigen gemaakt uit onze politieke plannen, het bestuderen van de geschiedenis en de observatie van alle gebeurtenissen die zich voordoen.’
Uit: Protocol 2
Van ‘de Verenigde Staten van Europa’ tot Europese Unie.
‘We zullen een wereldregering krijgen, of we het willen of niet. De enige kwestie is om te weten of de wereldregering met toestemming of door strijd geïnstalleerd zal worden.’
We zullen een wereldregering krijgen, of we het willen of niet. De enige kwestie is om te weten of de wereldregering met toestemming of door strijd geïnstalleerd zal worden. Dat zei James Paul Warburg (1896-1969, topbankier en lid van de CFR in een toespraak voor de Senaat van de VS, 7 februari 1950).
De Europese Unie (EU), die gecreëerd werd buiten de besluitvorming van de burgers om, was tijdelijk ‘gewond’ door de kritieke situatie in Griekenland en de vluchtelingenstroom op dit moment. Maar ze zal uit haar as herrijzen en dan in een uiterst snel tempo een aantal wetten tot stand brengen, die ons onze vrijheid volledig zullen gaan ontnemen. Zoiets kan echter alleen lukken als er sprake is van een ernstige crisis, een dreigende ineenstorting van de wereldeconomie bijvoorbeeld, waardoor een toestand van totale chaos kan ontstaan. En vanuit die chaos kan dan de lang voorbereide fascistische nieuwe wereldorde worden ingesteld. De EU is slechts een middel om te komen tot de reeds lang geplande wereldregering, een wereldleger en een wereldreligie. Vanzelfsprekend zal er daarna één leider zijn die deze nieuwe wereldorde bestuurt en controleert. De mens zal dan een horige, lijfeigene, onderdaan, kortom een slaaf geworden zijn van hen die geen mededogen en liefde kennen, maar een tomeloze begeerte naar macht, geld, goederen en grondstoffen.
Een ‘Verenigd West-Europa’ leek na de Tweede Wereldoorlog dé oplossing voor de Koude Oorlog tussen het kapitalistische Westen en de communistische Sovjet-Unie en haar satellieten. Het Amerikaanse Marshallplan, genoemd naar de Amerikaanse legergeneraal en Nobelprijswinnaar voor de vrede, George Catlett Marshall (1880-1959), die vanaf 1947-1949 minister van buitenlandse zaken was, omvatte een uitgebreid herstelprogramma voor Europa. Aan de wieg van de realisatie van het Marshallplan stond Dean Acheson (die aan de Yale University en de Harvard Law School zijn studies had gedaan), met op de achtergrond David Rockefeller, oprichter van de Council on Foreign Relations (CFR). Acheson was de vierde minister van buitenlandse zaken onder president Harry S. Truman (1884-1972). Hij was bevriend met de toenmalige Nederlandse minister van buitenlandse zaken, Dirk Stikker, en diens voorganger Eelco van Kleffens. In 1962 ontmoette Acheson prinses Beatrix op een Bilderbergconferentie. In 1952 had hij koningin Juliana begeleid tijdens haar eerste staatsbezoek aan de VS, waar ze op 3 april van dat jaar een toespraak hield voor het Congres te Washington.
De Europese Unie (EU), die gecreëerd werd buiten de besluitvorming van de burgers om, was tijdelijk ‘gewond’ door de kritieke situatie in Griekenland en de vluchtelingenstroom op dit moment. Maar ze zal uit haar as herrijzen en dan in een uiterst snel tempo een aantal wetten tot stand brengen, die ons onze vrijheid volledig zullen gaan ontnemen. Zoiets kan echter alleen lukken als er sprake is van een ernstige crisis, een dreigende ineenstorting van de wereldeconomie bijvoorbeeld, waardoor een toestand van totale chaos kan ontstaan. En vanuit die chaos kan dan de lang voorbereide fascistische nieuwe wereldorde worden ingesteld. De EU is slechts een middel om te komen tot de reeds lang geplande wereldregering, een wereldleger en een wereldreligie. Vanzelfsprekend zal er daarna één leider zijn die deze nieuwe wereldorde bestuurt en controleert. De mens zal dan een horige, lijfeigene, onderdaan, kortom een slaaf geworden zijn van hen die geen mededogen en liefde kennen, maar een tomeloze begeerte naar macht, geld, goederen en grondstoffen.
Een ‘Verenigd West-Europa’ leek na de Tweede Wereldoorlog dé oplossing voor de Koude Oorlog tussen het kapitalistische Westen en de communistische Sovjet-Unie en haar satellieten. Het Amerikaanse Marshallplan, genoemd naar de Amerikaanse legergeneraal en Nobelprijswinnaar voor de vrede, George Catlett Marshall (1880-1959), die vanaf 1947-1949 minister van buitenlandse zaken was, omvatte een uitgebreid herstelprogramma voor Europa. Aan de wieg van de realisatie van het Marshallplan stond Dean Acheson (die aan de Yale University en de Harvard Law School zijn studies had gedaan), met op de achtergrond David Rockefeller, oprichter van de Council on Foreign Relations (CFR). Acheson was de vierde minister van buitenlandse zaken onder president Harry S. Truman (1884-1972). Hij was bevriend met de toenmalige Nederlandse minister van buitenlandse zaken, Dirk Stikker, en diens voorganger Eelco van Kleffens. In 1962 ontmoette Acheson prinses Beatrix op een Bilderbergconferentie. In 1952 had hij koningin Juliana begeleid tijdens haar eerste staatsbezoek aan de VS, waar ze op 3 april van dat jaar een toespraak hield voor het Congres te Washington.
Dean Acheson ondertekent het NAVO verdrag namens de VS.
Door het Marshallplan kreeg West-Europa niet alleen financiële steun voor de wederopbouw, maar konden de VS, via de CFR en andere organisaties, invloed uitoefenen op de totstandkoming van dit ‘Verenigd West-Europa’, dat stap voor stap zou uitmonden in de EU. Vanzelfsprekend maakte het Marshallplan de Europese landen schatplichtig aan de VS. Niet alleen vanwege de rente op de langlopende leningen, maar vooral door de snel toenemende invloed van de VS, in het bijzonder van de bankiers van Wall Street, op het opkomende Europa, dat in een door hen gewenste richting werd gemanoeuvreerd.
Manipulatie via de stap voor stap methode.
De grote promotor van ‘de Verenigde Staten van Europa’ was de invloedrijke spoorwegindustrieel en Amerikaanse ambassadeur in Engeland, W. Averell Harriman, bevriend met de Rothschilds en vele andere vermogende invloedrijke mensen.
Econoom en historicus Antony Sutton ontdekte de naam van W.A. Harriman op de aan hem in het geheim overhandigde ledenlijst van The Order, het beruchte geheime genootschap (ook Skull & Bones genoemd), dat een wereldwijde invloed heeft.
Manipulatie via de stap voor stap methode.
De grote promotor van ‘de Verenigde Staten van Europa’ was de invloedrijke spoorwegindustrieel en Amerikaanse ambassadeur in Engeland, W. Averell Harriman, bevriend met de Rothschilds en vele andere vermogende invloedrijke mensen.
Econoom en historicus Antony Sutton ontdekte de naam van W.A. Harriman op de aan hem in het geheim overhandigde ledenlijst van The Order, het beruchte geheime genootschap (ook Skull & Bones genoemd), dat een wereldwijde invloed heeft.
WA Harriman. Beeldmerk van The Order.
De familie Bush en nog een aantal machtige steenrijke families, zoals de Whitney’s en de Bundy’s, zijn er lid van, terwijl de Rockefellers een nauwe relatie met The Order onderhouden. Harriman had uitstekende contacten met de Brown Brothers (bankiers en lid van The Order) en Prescott Bush, de vader van Bush senior, die zakenpartner was van de Brown Brothers.
Vanuit The Order lopen lijnen naar bankiersfamilies als Guggenheim, Schiff en Warburg, naar diverse Illuminati en de Engelse equivalent van The Order, The Group.
Vanuit The Order lopen lijnen naar bankiersfamilies als Guggenheim, Schiff en Warburg, naar diverse Illuminati en de Engelse equivalent van The Order, The Group.
Skull and Bones met links naast de klok George W Bush.
Stap voor stap ontstond wat we nu de Europese Unie (EU) noemen, in de jaren vijftig begonnen als de Europese Economische Gemeenschap (EEG).
Was de EEG nog een vrijhandelsgebied, in 1962 rijpte het idee van een Europese muntunie. In 1967 werden de EEG, EGKS (Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal: het eerste West-Europese samenwerkingsverband, opgericht in 1952) en Euratom (Europese Gemeenschap voor Atoomenergie) samengevoegd tot de Europese Gemeenschap (EG). Vanaf 1992 spreken we van de EU. In 2002 werd de euro als gemeenschappelijke munt ingevoerd.
Tijdens dit hele proces naar deze ‘superstaat’ werd stapsgewijze de inbreng van de burger uitgeschakeld en de Europese Centrale Bank (ECB) opgericht om de macht over de financiën te concentreren. Zo is een ondoorzichtige organisatiestructuur ontstaan, waarbij er steeds meer buiten de nationale parlementen om geregeld wordt door een snel groeiend ambtenarenapparaat vanuit vooral Brussel.
Stap voor stap ontstond wat we nu de Europese Unie (EU) noemen, in de jaren vijftig begonnen als de Europese Economische Gemeenschap (EEG).
Was de EEG nog een vrijhandelsgebied, in 1962 rijpte het idee van een Europese muntunie. In 1967 werden de EEG, EGKS (Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal: het eerste West-Europese samenwerkingsverband, opgericht in 1952) en Euratom (Europese Gemeenschap voor Atoomenergie) samengevoegd tot de Europese Gemeenschap (EG). Vanaf 1992 spreken we van de EU. In 2002 werd de euro als gemeenschappelijke munt ingevoerd.
Tijdens dit hele proces naar deze ‘superstaat’ werd stapsgewijze de inbreng van de burger uitgeschakeld en de Europese Centrale Bank (ECB) opgericht om de macht over de financiën te concentreren. Zo is een ondoorzichtige organisatiestructuur ontstaan, waarbij er steeds meer buiten de nationale parlementen om geregeld wordt door een snel groeiend ambtenarenapparaat vanuit vooral Brussel.
Een gedrocht.
Wat bedoeld was als een sociaaleconomisch samenwerkingsverband in elkanders belang groeide uit tot een gedrocht met steeds meer autoritaire trekken. Parallel aan ‘de Verenigde Staten van Europa’ was de machtselite bezig met het realiseren van een Amerikaanse Unie, een Stille Zuidzee Unie en een Afrikaanse Unie, waarbij de bevolking evenmin betrokken werd en waarbij eveneens van boven af structuren en wetten werden opgelegd. Zonder schokkende gebeurtenissen of revoluties komen dit soort monsterstaten niet tot stand. Zonder manipulaties, leugens en bedrog kan een gedrocht niet ontstaan. Immers, een gedrocht heeft zijn wanstaltige vorm te wijten aan het voorbijgaan aan natuurlijke groeiprocessen. Na bepaalde tijd ruimt de natuur een dergelijk organisme onverbiddelijk op door een proces van implosie.
Schumann, Monnet, Kohnstamm en de Bilderbergclub.
Achter de totstandkoming van de EEG stonden vooral mensen als de Franse socialistische premier, Robert Schuman, en Jean Monnet, zoon van een Franse cognachandelaar. Samen met de Oostenrijkse graaf Richard N. Coudenhove-Kalergi en de Poolse socialist Joseph Retinger, die de European Movement oprichtte, steunde Monnet de uit Duitsland afkomstige prins Bernhard zur Lippe Biesterfeld om, mede op initiatief van David Rockefeller, de Bilderbergclub op te richten. De totstandkoming van de EU is ondenkbaar zonder de Bilderbergclub.
In 1923 schreef Coudenhove-Kalergi zijn boek Pan Europa, dat opriep tot de Verenigde Staten van Europa. Een goede vriend van zijn vader was Theodor Herzl, die met zijn boek Der Judenstaat (1896) aan de basis staat van het zionisme.
In 1910 vertrok Monnet naar Canada en kwam in contact met de Hudson Bay Company en de Lazard Brothers Bank. Monnet was een belangrijke vertegenwoordiger van de machtselite. Hij onderhield goede contacten met regeringsleiders, zoals Franklin Delano Roosenvelt (FDR), die familiewortels in Nederland heeft en samen met zijn vrouw bevriend was met leden van het Nederlandse koningshuis.
Voor zijn inzet bij de totstandkoming van de EGKS ontving Monnet de Wateler Peace Prize en een bedrag van 2 miljoen francs uit handen van de machtige Carnegie Foundation. Naar buiten toe zet deze stichting zich in voor vrede, maar bevordert in werkelijkheid de nieuwe wereldorde. Ze werkt nauw samen met de familie Ford en de Rockefellers.
De Ford Foundation betaalde voor een groot deel het salaris van Monnet en van de Nederlandse historicus Max Kohnstamm, die zo’n 25 jaar nauw met Monnet samenwerkte aan de totstandkoming van de ‘Verenigde Staten van Europa’.
Max Kohnstamm, die de geest van het nationalisme had leren kennen in ‘strafkamp Amersfoort’ tijdens de Tweede Wereldoorlog, werd na de oorlog de particulier secretaris van koningin Wilhelmina en in 1952 de eerste voorzitter van de EGKS. Hij steunde de New Deal, bezocht de Bilderbergconferentie (1972), was betrokken bij de oprichting van de Trilaterale Commissie (Rockefeller) en onder meer bevriend met Acheson.
Henry Ford, eigenaar van het automobielbedrijf Ford, was goed bevriend met bankier J.P. Morgan. Ford financierde Hitlers nationalistische en antisemitische beweging in München en zorgde er persoonlijk voor dat in iedere nieuwe Ford die van de band rolde een gratis exemplaar van de Protocollen lag. Henry Ford (33ste graad vrijmetselaar) was lid van de vrijmetselaarsloge Palestine Lodge no. 357 (Detroit) en erelid van de Zion Lodge 1, de oudste loge in Michigan, waarvan zijn zwager W.R. Bryant voorzittend meester was. Voor zijn financiële ondersteuning van het nazi-regime ontving Henry Ford het Grootkruis van de Duitse Adelaar, zoals de oprichter van IBM, Thomas Watson, van Hitler het ‘kruis van verdienste’ ontving.
In het boek Jean Monnet and the United States of Europe schrijven Merry en Serge Bromberger, bewonderaars van Monnet:
‘Langzamerhand, zo dacht men, zouden de supranationale autoriteiten onder supervisie van de Europese Raad van Ministers in Brussel en de Vergadering in Straatsburg alle activiteiten
van het vasteland van Europa besturen. De dag zou komen waarop de regeringen gedwongen zouden worden te erkennen dat een geïntegreerd Europa een voldongen feit was, zonder enige zeggenschap te hebben gehad in de beginselen die eraan ten grondslag liggen. Alles wat ze te doen zouden hebben was al deze autonome instituten te laten opgaan in één federale regering en vervolgens de Verenigde Staten van Europa uit te roepen.’ (z.j., blz. 123)
In het boek Jean Monnet and the United States of Europe schrijven Merry en Serge Bromberger, bewonderaars van Monnet:
‘Langzamerhand, zo dacht men, zouden de supranationale autoriteiten onder supervisie van de Europese Raad van Ministers in Brussel en de Vergadering in Straatsburg alle activiteiten
van het vasteland van Europa besturen. De dag zou komen waarop de regeringen gedwongen zouden worden te erkennen dat een geïntegreerd Europa een voldongen feit was, zonder enige zeggenschap te hebben gehad in de beginselen die eraan ten grondslag liggen. Alles wat ze te doen zouden hebben was al deze autonome instituten te laten opgaan in één federale regering en vervolgens de Verenigde Staten van Europa uit te roepen.’ (z.j., blz. 123)
Jean Monnet, grondlegger van de EU.
Wie meer informatie zoekt over hoe de ‘Europese integratie’ stapsgewijze is ontstaan en uiteindelijk uitmondde in de EU, kan hierover lezen in het boek Tragedy and Hope. A History of the World in Our Time (1966) van een van ’s werelds meest vooraanstaande historici, Carroll Quigley. Op grond van zijn informatie ziet men des te beter hoe ‘de droom’ van Monnet, die ‘de vader van Europa’ wordt genoemd, stap voor stap gerealiseerd werd. Een droom, die wel eens in een nachtmerrie zou kunnen eindigen. Monnet had namelijk vele gezichten.
Het andere gezicht van Jean Monnet.
Jean Monnet wist belangrijke handelscontracten los te krijgen voor vrienden in Canada en Frankrijk. Hij bepleitte al vroeg de introductie van één Europees leger, een rol die de NAVO steeds meer begint te vervullen. Na de Eerste Wereldoorlog kreeg Monnet een reeks belangrijke functies in economische raden, werd adviseur van de Ronde Tafelgroep van Lord Alfred Milner (33ste graad vrijmetselaar) en van kolonel Edward Mandell House (33ste graad vrijmetselaar). Mandell House was topadviseur van president Thomas Woodrow Wilson (1913-1921), die hem vaak zijn ‘alter ego’ of ‘my second personality’ noemde. Wilson was op de hoogte van een ‘allesomvattende, allesdoordringende macht’ achter de handel en de industrie.
Mandell House was ook betrokken bij het Verdrag van Versailles (1919), waar Rothschild gastheer was. Bovendien stond hij met David Rockefeller aan de wieg van de VN. Monnet werd dus door de machtselite uitermate geschikt bevonden om zowel de EEG als de EGKS, die zoals we hebben gezien zijn opgegaan in de EU, mede te initiëren.
De EGKS, CIA, Truman.
‘Zo gaat dat altijd in oorlogstijd. Kijk naar de geschiedenis. Harry Truman was een uitstekende president (1945-1953). Hij droeg bij tot de nieuwe wereldorde na de Tweede Wereldoorlog.
En toch vond slechts 23 procent van de Amerikanen hem een goede president toen hij in 1953, tijdens de Koreaanse Oorlog, na twee ambtstermijnen afscheid nam.’ Donald Rumsfeld (oud-minister van defensie van de VS, in: Knack, 4 januari 2006)
Wie meer informatie zoekt over hoe de ‘Europese integratie’ stapsgewijze is ontstaan en uiteindelijk uitmondde in de EU, kan hierover lezen in het boek Tragedy and Hope. A History of the World in Our Time (1966) van een van ’s werelds meest vooraanstaande historici, Carroll Quigley. Op grond van zijn informatie ziet men des te beter hoe ‘de droom’ van Monnet, die ‘de vader van Europa’ wordt genoemd, stap voor stap gerealiseerd werd. Een droom, die wel eens in een nachtmerrie zou kunnen eindigen. Monnet had namelijk vele gezichten.
Het andere gezicht van Jean Monnet.
Jean Monnet wist belangrijke handelscontracten los te krijgen voor vrienden in Canada en Frankrijk. Hij bepleitte al vroeg de introductie van één Europees leger, een rol die de NAVO steeds meer begint te vervullen. Na de Eerste Wereldoorlog kreeg Monnet een reeks belangrijke functies in economische raden, werd adviseur van de Ronde Tafelgroep van Lord Alfred Milner (33ste graad vrijmetselaar) en van kolonel Edward Mandell House (33ste graad vrijmetselaar). Mandell House was topadviseur van president Thomas Woodrow Wilson (1913-1921), die hem vaak zijn ‘alter ego’ of ‘my second personality’ noemde. Wilson was op de hoogte van een ‘allesomvattende, allesdoordringende macht’ achter de handel en de industrie.
Mandell House was ook betrokken bij het Verdrag van Versailles (1919), waar Rothschild gastheer was. Bovendien stond hij met David Rockefeller aan de wieg van de VN. Monnet werd dus door de machtselite uitermate geschikt bevonden om zowel de EEG als de EGKS, die zoals we hebben gezien zijn opgegaan in de EU, mede te initiëren.
De EGKS, CIA, Truman.
‘Zo gaat dat altijd in oorlogstijd. Kijk naar de geschiedenis. Harry Truman was een uitstekende president (1945-1953). Hij droeg bij tot de nieuwe wereldorde na de Tweede Wereldoorlog.
En toch vond slechts 23 procent van de Amerikanen hem een goede president toen hij in 1953, tijdens de Koreaanse Oorlog, na twee ambtstermijnen afscheid nam.’ Donald Rumsfeld (oud-minister van defensie van de VS, in: Knack, 4 januari 2006)
Donald Rumsfeld.
Het idee van Schuman en Monnet om de EGKS van de grond te krijgen, werd ten volle gesteund door John Foster Dulles, voormalig minister van Buitenlandse Zaken van de VS en de broer van Allen Dulles. Allen Dulles was de eerste directeur van de CIA. Hij gaf leiding aan het ‘Mind Control Program’ MKULTRA, was lid van de CFR en de Bilderbergclub en advocaat van Prescott Bush, toen deze Hitler-Duitsland financieel steunde. Hij onderhield goede relaties met IG Farben (Rockefeller) en Dean Acheson, die zich niet alleen sterk maakte voor het Marshallplan, maar zich als geen ander inzette voor de nieuwe wereldorde.
Acheson was de architect van de NAVO, het militaire bondgenootschap tussen de Verenigde Staten, Canada, de West-Europese landen en Turkije, dat in het leven is geroepen om later de rol te kunnen vervullen van een wereldleger. Hij was lid van de Bilderbergclub, onderhield contacten met een aantal leden van The Order en had als topadviseur een grote invloed op Truman. Zo overtuigde hij Truman dat deze moest interveniëren in de oorlog van Noord-Korea tegen Zuid-Korea (juni 1950).
Truman, een zeer actief 33ste graad vrijmetselaar, volgde FDR op als de 33ste president van de VS. In het voorwoord van het vierdelige standaardwerk 10.000 Famous Freemasons (1957) schrijft Truman dat het hem een groot genoegen is ‘dat de Missouri Lodge of Research vier delen publiceert met biografieën van meer dan tienduizend vrijmetselaars die hebben bijgedragen tot de geschiedenis van de vrije wereld.’
Het idee van Schuman en Monnet om de EGKS van de grond te krijgen, werd ten volle gesteund door John Foster Dulles, voormalig minister van Buitenlandse Zaken van de VS en de broer van Allen Dulles. Allen Dulles was de eerste directeur van de CIA. Hij gaf leiding aan het ‘Mind Control Program’ MKULTRA, was lid van de CFR en de Bilderbergclub en advocaat van Prescott Bush, toen deze Hitler-Duitsland financieel steunde. Hij onderhield goede relaties met IG Farben (Rockefeller) en Dean Acheson, die zich niet alleen sterk maakte voor het Marshallplan, maar zich als geen ander inzette voor de nieuwe wereldorde.
Acheson was de architect van de NAVO, het militaire bondgenootschap tussen de Verenigde Staten, Canada, de West-Europese landen en Turkije, dat in het leven is geroepen om later de rol te kunnen vervullen van een wereldleger. Hij was lid van de Bilderbergclub, onderhield contacten met een aantal leden van The Order en had als topadviseur een grote invloed op Truman. Zo overtuigde hij Truman dat deze moest interveniëren in de oorlog van Noord-Korea tegen Zuid-Korea (juni 1950).
Truman, een zeer actief 33ste graad vrijmetselaar, volgde FDR op als de 33ste president van de VS. In het voorwoord van het vierdelige standaardwerk 10.000 Famous Freemasons (1957) schrijft Truman dat het hem een groot genoegen is ‘dat de Missouri Lodge of Research vier delen publiceert met biografieën van meer dan tienduizend vrijmetselaars die hebben bijgedragen tot de geschiedenis van de vrije wereld.’
Henry Truman.
Truman had een goede relatie met Wall Street, was de initiator van de National Security Agency (NSA), die met 65.000 mensen in dienst de ‘veiligheid’ van Amerika moest waarborgen door middel van de meest geavanceerde big brothertechnieken. Truman werd vooral bekend vanwege zijn goedkeuring voor het afwerpen van een atoombom op Hiroshima (‘little boy’, 6 augustus 1945) en een atoombom op Nagasaki (‘fat man’, 9 augustus 1945). Hij deed dat op aanbeveling van de minister van oorlog Henry Stimson, lid van The Order. Stimson was al in 1940 minister van oorlog onder president Theodore Roosevelt (1858-1919), die 32ste graad vrijmetselaar was en de Nobelprijs voor de vrede ontving. De helse atoombommen werden volgens Stimson afgeworpen ‘voor de vrije wereld’ van de toekomst.
Stimson, die goede contacten onderhield met Acheson, was voor de post van minister van oorlog voorgedragen door de voormalige president en minister van justitie van de VS, William Howard Taft (1857-1930), zoon van de bekende Alphonso Taft (1810-1891). Alphonso Taft was oud-minister van oorlog, vrijmetselaar en medeoprichter van The Order, waar ook William Howard lid van was. (Sutton, 19863, blz. 54-56) William Howard Taft ontving verschillende inwijdingen in de vrijmetselarij en was betrokken bij de hoeksteenlegging van het Capitool (14 april 1906), net als president Theodore Roosevelt.
De rol van Einstein.
Diverse vooraanstaande natuurkundigen, zoals Albert Einstein (ooit gevraagd minister-president van Israël te worden, maar er de voorkeur aan gevend wetenschapper te blijven), hebben onder leiding van de Duitse natuurkundige Robbert Oppenheimer en de Hongaars-Amerikaanse fysicus Edward Teller meegewerkt aan de ontwikkeling van de atoombom in het zogeheten Manhattan Project.
Truman had een goede relatie met Wall Street, was de initiator van de National Security Agency (NSA), die met 65.000 mensen in dienst de ‘veiligheid’ van Amerika moest waarborgen door middel van de meest geavanceerde big brothertechnieken. Truman werd vooral bekend vanwege zijn goedkeuring voor het afwerpen van een atoombom op Hiroshima (‘little boy’, 6 augustus 1945) en een atoombom op Nagasaki (‘fat man’, 9 augustus 1945). Hij deed dat op aanbeveling van de minister van oorlog Henry Stimson, lid van The Order. Stimson was al in 1940 minister van oorlog onder president Theodore Roosevelt (1858-1919), die 32ste graad vrijmetselaar was en de Nobelprijs voor de vrede ontving. De helse atoombommen werden volgens Stimson afgeworpen ‘voor de vrije wereld’ van de toekomst.
Stimson, die goede contacten onderhield met Acheson, was voor de post van minister van oorlog voorgedragen door de voormalige president en minister van justitie van de VS, William Howard Taft (1857-1930), zoon van de bekende Alphonso Taft (1810-1891). Alphonso Taft was oud-minister van oorlog, vrijmetselaar en medeoprichter van The Order, waar ook William Howard lid van was. (Sutton, 19863, blz. 54-56) William Howard Taft ontving verschillende inwijdingen in de vrijmetselarij en was betrokken bij de hoeksteenlegging van het Capitool (14 april 1906), net als president Theodore Roosevelt.
De rol van Einstein.
Diverse vooraanstaande natuurkundigen, zoals Albert Einstein (ooit gevraagd minister-president van Israël te worden, maar er de voorkeur aan gevend wetenschapper te blijven), hebben onder leiding van de Duitse natuurkundige Robbert Oppenheimer en de Hongaars-Amerikaanse fysicus Edward Teller meegewerkt aan de ontwikkeling van de atoombom in het zogeheten Manhattan Project.
Onbekend voor velen is dat Einstein en Tesla ook hebben meegewerkt aan het beruchte Philadelphia Experiment, dat de dematerialisatie van de oorlogsboot The Eldridge teweegbracht, met dramatische gevolgen. Dit experiment was de voorloper van de ‘stealthtechnologie’, die het mogelijk maakt dat schepen en vliegtuigen onzichtbaar zijn op de radar. (Oliver Gerschitz, VerschluBsache Philadelphia-Experiment, 2008). Einstein was overigens goed bevriend met Bernhard Baruch (33ste graad vrijmetselaar), voorzitter van het bestuur van de oorlogsindustrieën, en met J.P. Morgan en de Rothschilds. Weinigen weten dat Einstein het ook goed kon vinden met Immanuel Velikovsky.
Baruch noemde de atoombom het ‘absolute wapen’, met een verwijzing naar Hitlers ‘Wunderwaffe’. Behalve de VS heeft tot nu toe geen enkel land een atoombom afgeworpen op een ander land. De VS bezitten ‘officieel’ meer dan 1800 atoombommen, maar beschikken daarnaast over nog veel gevaarlijker wapens, zoals HAARP en elektromagnetische wapens, die gebaseerd zijn op uitkomsten van de relativiteitstheorie, de kwantumfysica, het elektromagnetisme (Maxwell) en de veldtheorie. De elektromagnetische wapens, die ook in het bezit van Rusland zijn, worden scalarwapens genoemd.
Baruch noemde de atoombom het ‘absolute wapen’, met een verwijzing naar Hitlers ‘Wunderwaffe’. Behalve de VS heeft tot nu toe geen enkel land een atoombom afgeworpen op een ander land. De VS bezitten ‘officieel’ meer dan 1800 atoombommen, maar beschikken daarnaast over nog veel gevaarlijker wapens, zoals HAARP en elektromagnetische wapens, die gebaseerd zijn op uitkomsten van de relativiteitstheorie, de kwantumfysica, het elektromagnetisme (Maxwell) en de veldtheorie. De elektromagnetische wapens, die ook in het bezit van Rusland zijn, worden scalarwapens genoemd.
HAARP installatie in Gakona Alaska.
De bankiers dagen op.
In zijn autobiografie beschrijft graaf Coudenhove-Kalergi hoe hij begin 1924 in contact kwam met baron Louis de Rothschild, die hem vertelde dat zijn vriend Max Warburg uit Hamburg ‘Pan Europa’ had gelezen en er zo enthousiast over was dat hij de graaf meteen 60.000 gouden marken gaf om de ‘beweging’ de komende drie jaar op te starten. Volgens Coudenhove-Kalergi bleef Max Warburg heel zijn leven in Pan Europa geïnteresseerd. In 1925 werd de graaf in de VS door Warburg voorgesteld aan zijn broer Paul Warburg en aan Bernhard Baruch.
De bankiers dagen op.
In zijn autobiografie beschrijft graaf Coudenhove-Kalergi hoe hij begin 1924 in contact kwam met baron Louis de Rothschild, die hem vertelde dat zijn vriend Max Warburg uit Hamburg ‘Pan Europa’ had gelezen en er zo enthousiast over was dat hij de graaf meteen 60.000 gouden marken gaf om de ‘beweging’ de komende drie jaar op te starten. Volgens Coudenhove-Kalergi bleef Max Warburg heel zijn leven in Pan Europa geïnteresseerd. In 1925 werd de graaf in de VS door Warburg voorgesteld aan zijn broer Paul Warburg en aan Bernhard Baruch.
Het boek van Mullins.
Bernhard Baruch was goed bevriend met de Lehman Brothers (bankiers en politici), Felix Frankfurter (rechter van het Hooggerechtshof), de Rothschilds, de Rockefellers en Henry Morgenthau, minister van financiën, allen verbonden met de internationale Rotschildbanken en het zionistische ‘ideaal’. Zij, en vele anderen, zijn al decennialang de adviseurs, specialisten of spindoctors rondom de Amerikaanse presidenten.
Morgenthau had overigens voorgesteld om de complete Duitse industrie tot de grond toe plat te bombarderen, zodat de Duitsers zouden terugvallen tot ‘een plattelandsbevolking’. Dit soort geluiden hoorden we ook uit de mond van senator Mc Cain toen het om de oorlog in Irak ging en nog niet zo lang geleden uit de mond van de Amerikaanse minister van buitenlandse zaken Hillary Clinton toen het om ‘humanitaire acties’ in Libië ging. Ook met betrekking tot Iran klinken her en der al soortgelijke geluiden.
Baruch had een zeer grote invloed op Franklin Delano Roosevelt (FDR), mede doordat hij een van de belangrijkste sponsors was voor diens presidentschap en zeer goede relaties met Wall Street onderhield. De woning van Roosevelt lag vlak naast het CFR-gebouw. Curtis B. Dall, de schoonzoon van FDR, beschrijft in zijn onthullende boek FDR. My Exploited Father-In-Law over de manier waarop zijn schoonvader gegijzeld werd door de financiële machtselite. Hij droeg zijn boek op aan de jonge Amerikaanse generatie, als een waarschuwing.
‘Mogen jullie lering trekken uit het bewust en met aandacht waarnemen hoe bepaalde schaduwkrachten het zo meedogenloos aanleggen dat hun eigen financiële en ideologische doelstellingen er op jullie kosten op vooruitgaan. Zij selecteren een groot aantal van onze hoogste regeringsfunctionarissen en bereiden hen voor op hun verdere politieke loopbaan om ze ten slotte te controleren. Zij beramen de oorlogen en door hun “buitenlands beleid” sturen ze het erop aan, oorlogsincidenten uit te lokken. Zij gebruiken heel vaak het woord “vrede” om je te misleiden en trekken zo een aanvaardbaar rookgordijn op om hun werkelijke operaties te verhullen. Je kunt herkennen wie “ze” zijn. Daarom zeg ik jullie, jonge Amerikanen, wees op je hoede – wees daadkrachtiger dan mijn niets vermoedende en verdwaasde generatie. Treed naar voren, verdedig onze grote erfenis van vrijheid en onafhankelijkheid en houd haar levend, voor jezelf en voor hen die na jullie komen.’ (Dall, 1967, blz. 3)
Interludium: Wall Street bepaalt de presidentsverkiezingen.
In het eveneens onthullende boek Wall Street and FDR (1975) beschrijft Antony Sutton de nauwe banden van Franklin Delano Roosevelt (FDR) met de banken van Wall Street, zijn promotie van de New Deal (ook wel ‘new economic order’ genoemd) en de opkomst van het socialisme in de VS.
Bernhard Baruch was goed bevriend met de Lehman Brothers (bankiers en politici), Felix Frankfurter (rechter van het Hooggerechtshof), de Rothschilds, de Rockefellers en Henry Morgenthau, minister van financiën, allen verbonden met de internationale Rotschildbanken en het zionistische ‘ideaal’. Zij, en vele anderen, zijn al decennialang de adviseurs, specialisten of spindoctors rondom de Amerikaanse presidenten.
Morgenthau had overigens voorgesteld om de complete Duitse industrie tot de grond toe plat te bombarderen, zodat de Duitsers zouden terugvallen tot ‘een plattelandsbevolking’. Dit soort geluiden hoorden we ook uit de mond van senator Mc Cain toen het om de oorlog in Irak ging en nog niet zo lang geleden uit de mond van de Amerikaanse minister van buitenlandse zaken Hillary Clinton toen het om ‘humanitaire acties’ in Libië ging. Ook met betrekking tot Iran klinken her en der al soortgelijke geluiden.
Baruch had een zeer grote invloed op Franklin Delano Roosevelt (FDR), mede doordat hij een van de belangrijkste sponsors was voor diens presidentschap en zeer goede relaties met Wall Street onderhield. De woning van Roosevelt lag vlak naast het CFR-gebouw. Curtis B. Dall, de schoonzoon van FDR, beschrijft in zijn onthullende boek FDR. My Exploited Father-In-Law over de manier waarop zijn schoonvader gegijzeld werd door de financiële machtselite. Hij droeg zijn boek op aan de jonge Amerikaanse generatie, als een waarschuwing.
‘Mogen jullie lering trekken uit het bewust en met aandacht waarnemen hoe bepaalde schaduwkrachten het zo meedogenloos aanleggen dat hun eigen financiële en ideologische doelstellingen er op jullie kosten op vooruitgaan. Zij selecteren een groot aantal van onze hoogste regeringsfunctionarissen en bereiden hen voor op hun verdere politieke loopbaan om ze ten slotte te controleren. Zij beramen de oorlogen en door hun “buitenlands beleid” sturen ze het erop aan, oorlogsincidenten uit te lokken. Zij gebruiken heel vaak het woord “vrede” om je te misleiden en trekken zo een aanvaardbaar rookgordijn op om hun werkelijke operaties te verhullen. Je kunt herkennen wie “ze” zijn. Daarom zeg ik jullie, jonge Amerikanen, wees op je hoede – wees daadkrachtiger dan mijn niets vermoedende en verdwaasde generatie. Treed naar voren, verdedig onze grote erfenis van vrijheid en onafhankelijkheid en houd haar levend, voor jezelf en voor hen die na jullie komen.’ (Dall, 1967, blz. 3)
Interludium: Wall Street bepaalt de presidentsverkiezingen.
In het eveneens onthullende boek Wall Street and FDR (1975) beschrijft Antony Sutton de nauwe banden van Franklin Delano Roosevelt (FDR) met de banken van Wall Street, zijn promotie van de New Deal (ook wel ‘new economic order’ genoemd) en de opkomst van het socialisme in de VS.
Roosevelt.
FDR was een zakenpartner van kolonel Edward Mandell House en onderhield uitstekende contacten met de Warburgs. Roosevelt, die Joodse wortels heeft, was familiair verwant met een derde van zijn presidentiële voorgangers. Het Amerikaanse presidentschap lijkt meer op een koninklijke dynastie dan op een republiek met een door het volk gekozen president. Wall Street, verbonden met allerlei lobby’s, geheime genootschappen en grote bedrijven, bepaalt de verkiezingen.
Vroeger en nu. Zonder Wall Street, zegt Sutton, zou FDR geen president zijn geworden. Bijna iedere politicus die zich verkiesbaar stelt voor het ambt van president van de VS weet van tevoren dat als hij president wordt, hij niet zelf zijn adviseurs kiest. Ze worden hem toegewezen. Een aantal daarvan heeft onder de vorige president ‘gediend’. De nieuwe president moet zich strikt aan de adviezen van zijn adviseurs houden. Eenmaal benoemd tot president, heeft hij het volk verraden en een verbond gesloten met diabolische krachten die hem, en daardoor ook het volk, regeren.
Begin januari van het jaar 2011 barstte het verkiezingscircus in de VS weer los. De republikeinse kandidaten traden in de arena. Het publiek juichte, joelde en applaudisseerde en overal klonk luid het ‘God bless you’. Maar wie de volgende president zou worden, stond al vast. Het publiek kreeg intussen waar het recht op heeft. Brood en spelen. De seksschandalen en belijdenissen van senator Herman Cain, de anti-Palestijnse opmerkingen van Newt Ginrich (33ste graad vrijmetselaar), de corruptieschandalen van Rick Perry, de dreigende taal van Rick Santorum tegenover Iran en zijn bereidheid om een ‘lange oorlog’ tegen de islam te beginnen.
FDR was een zakenpartner van kolonel Edward Mandell House en onderhield uitstekende contacten met de Warburgs. Roosevelt, die Joodse wortels heeft, was familiair verwant met een derde van zijn presidentiële voorgangers. Het Amerikaanse presidentschap lijkt meer op een koninklijke dynastie dan op een republiek met een door het volk gekozen president. Wall Street, verbonden met allerlei lobby’s, geheime genootschappen en grote bedrijven, bepaalt de verkiezingen.
Vroeger en nu. Zonder Wall Street, zegt Sutton, zou FDR geen president zijn geworden. Bijna iedere politicus die zich verkiesbaar stelt voor het ambt van president van de VS weet van tevoren dat als hij president wordt, hij niet zelf zijn adviseurs kiest. Ze worden hem toegewezen. Een aantal daarvan heeft onder de vorige president ‘gediend’. De nieuwe president moet zich strikt aan de adviezen van zijn adviseurs houden. Eenmaal benoemd tot president, heeft hij het volk verraden en een verbond gesloten met diabolische krachten die hem, en daardoor ook het volk, regeren.
Begin januari van het jaar 2011 barstte het verkiezingscircus in de VS weer los. De republikeinse kandidaten traden in de arena. Het publiek juichte, joelde en applaudisseerde en overal klonk luid het ‘God bless you’. Maar wie de volgende president zou worden, stond al vast. Het publiek kreeg intussen waar het recht op heeft. Brood en spelen. De seksschandalen en belijdenissen van senator Herman Cain, de anti-Palestijnse opmerkingen van Newt Ginrich (33ste graad vrijmetselaar), de corruptieschandalen van Rick Perry, de dreigende taal van Rick Santorum tegenover Iran en zijn bereidheid om een ‘lange oorlog’ tegen de islam te beginnen.
De volgende oorlog zal hoogstwaarschijnlijk de oorlog van de wereld tegen Iran worden.
‘Als ik president word en Iran geen internationale inspecteurs toelaat, dan bombardeer ik de Iraanse kerninstallaties,’ zei hij begin januari. (Knack, 11 januari 2012) Op uitnodiging van David Horrowitz zei hij in een toespraak in 2007, dat de islam een godsdienst is die moet worden ‘uitgeroeid’ in een ‘lange oorlog’. ‘We verkeren in een oorlog waar de theologie de basis van is, zoals we eens in oorlog verkeerden met de communistische ideologie als basis. We moeten dat begrijpen.’ Om de oorlog tegen de islam te winnen was Santorum van mening dat we moesten opvoeden, engageren, evangeliseren en uitroeien. In het schaakspel om de wereld is Santorum kennelijk degene die de oorlogsdreiging richting Iran moest aanwakkeren.
Romney, de mormoonse kandidaat van Wall Street.
De meest aanvaardbare republikeinse kandidaat voor Wall Street (voorlopig althans) die het tegen de democraat Obama mocht uitkomen, werd Mitt Romney, oud-gouverneur van Massaschusetts, miljardair en lid van de mormoonse kerk, ook wel ‘Kerk van Jezus Christus van de heiligen der Laatste Dagen’ geheten. Die kerk is opgericht door de Amerikaanse prediker en vrijmetselaar Joseph Smith (1805-1844), die van de engel Moroni een boek (met ‘gouden platen’) zou hebben gekregen dat geschreven is in het Oudegyptisch. Dit boek werd bekend als het Boek van Mormonen zou het volledige ‘eeuwige evangelie’ en een verslag van de vroegere bewoners van het vasteland van Amerika bevatten. De kerk van Smith werd bij de stichting vooral gesteund door banken als Kuhn, Loeb & Comp en de Rotschildbanken, alle sterk verbonden met het zionistische ‘ideaal’.
‘Als ik president word en Iran geen internationale inspecteurs toelaat, dan bombardeer ik de Iraanse kerninstallaties,’ zei hij begin januari. (Knack, 11 januari 2012) Op uitnodiging van David Horrowitz zei hij in een toespraak in 2007, dat de islam een godsdienst is die moet worden ‘uitgeroeid’ in een ‘lange oorlog’. ‘We verkeren in een oorlog waar de theologie de basis van is, zoals we eens in oorlog verkeerden met de communistische ideologie als basis. We moeten dat begrijpen.’ Om de oorlog tegen de islam te winnen was Santorum van mening dat we moesten opvoeden, engageren, evangeliseren en uitroeien. In het schaakspel om de wereld is Santorum kennelijk degene die de oorlogsdreiging richting Iran moest aanwakkeren.
Romney, de mormoonse kandidaat van Wall Street.
De meest aanvaardbare republikeinse kandidaat voor Wall Street (voorlopig althans) die het tegen de democraat Obama mocht uitkomen, werd Mitt Romney, oud-gouverneur van Massaschusetts, miljardair en lid van de mormoonse kerk, ook wel ‘Kerk van Jezus Christus van de heiligen der Laatste Dagen’ geheten. Die kerk is opgericht door de Amerikaanse prediker en vrijmetselaar Joseph Smith (1805-1844), die van de engel Moroni een boek (met ‘gouden platen’) zou hebben gekregen dat geschreven is in het Oudegyptisch. Dit boek werd bekend als het Boek van Mormonen zou het volledige ‘eeuwige evangelie’ en een verslag van de vroegere bewoners van het vasteland van Amerika bevatten. De kerk van Smith werd bij de stichting vooral gesteund door banken als Kuhn, Loeb & Comp en de Rotschildbanken, alle sterk verbonden met het zionistische ‘ideaal’.
Mitt Romney.
Nogal wat mormonen zijn tevens vrijmetselaar. Sommige van hen zijn werkzaam bij de CIA (mindcontrolprogramma’s). Zij bezitten in Utah (Salt Lake City) een van de grootste databank ter wereld, waar privé-gegevens van talloze mensen ‘om religieuze redenen’ zijn opgeslagen. Onder de noemer van ‘herdoping’ van talloze mensen die anders volgens de mormoonse filosofie verloren zouden zijn, worden overal ter wereld adressen en andere gegevens verzameld en in de superdatabank ingevoerd. Onlangs nog werd Anne Frank over de dood heen door de mormonen gedoopt, tot verbolgenheid van de Joodse gemeenschap.
Mitt Romney, die vergat dat hij wat geld op de Kaaimaneilanden had geparkeerd en daardoor nog ‘achterstallige belasting’ moest betalen, versloeg inmiddels zijn rivaal Newt Ginrich (33ste graad vrijmetselaar).
De kwestie Israël: Newt Ginrich, Adelson, Perle en Netanyahu.
Newt Ginrich onderhoudt goede contacten met hypotheekverstrekker Freddy Mac, die rommelkredieten verschafte aan mensen die hun lening niet konden terugbetalen en daardoor mede verantwoordelijk is voor de beurscrash van 2008. Begin 2011 verklaarde Ginrich nog dat ‘het Palestijnse volk een uitgevonden volk’ was. Hij deed deze uitlating nadat hij een bedrag van vijf miljoen dollar ontvangen had van Sheldon Adelson, een groot supporter van Israël en het zionisme.
Adelson is bevriend met Benjamin Netanyahu, die vanuit Israël krachtig op de oorlogstrom roffelt om Iran binnen te vallen. Als dat gebeurt, bijvoorbeeld na een mogelijke val van Syrië, zou de hele wereld in groot gevaar verkeren en zou de dreiging van een derde wereldoorlog boven ons hoofd hangen.
Netanyahu onderhoudt al lange tijd een hechte vriendschap met Richard Perle, die werkzaam was bij de Israëlische wapenfabrikant Soltam voordat hij in dienst trad bij het Amerikaanse ministerie van defensie (Pentagon).
Nogal wat mormonen zijn tevens vrijmetselaar. Sommige van hen zijn werkzaam bij de CIA (mindcontrolprogramma’s). Zij bezitten in Utah (Salt Lake City) een van de grootste databank ter wereld, waar privé-gegevens van talloze mensen ‘om religieuze redenen’ zijn opgeslagen. Onder de noemer van ‘herdoping’ van talloze mensen die anders volgens de mormoonse filosofie verloren zouden zijn, worden overal ter wereld adressen en andere gegevens verzameld en in de superdatabank ingevoerd. Onlangs nog werd Anne Frank over de dood heen door de mormonen gedoopt, tot verbolgenheid van de Joodse gemeenschap.
Mitt Romney, die vergat dat hij wat geld op de Kaaimaneilanden had geparkeerd en daardoor nog ‘achterstallige belasting’ moest betalen, versloeg inmiddels zijn rivaal Newt Ginrich (33ste graad vrijmetselaar).
De kwestie Israël: Newt Ginrich, Adelson, Perle en Netanyahu.
Newt Ginrich onderhoudt goede contacten met hypotheekverstrekker Freddy Mac, die rommelkredieten verschafte aan mensen die hun lening niet konden terugbetalen en daardoor mede verantwoordelijk is voor de beurscrash van 2008. Begin 2011 verklaarde Ginrich nog dat ‘het Palestijnse volk een uitgevonden volk’ was. Hij deed deze uitlating nadat hij een bedrag van vijf miljoen dollar ontvangen had van Sheldon Adelson, een groot supporter van Israël en het zionisme.
Adelson is bevriend met Benjamin Netanyahu, die vanuit Israël krachtig op de oorlogstrom roffelt om Iran binnen te vallen. Als dat gebeurt, bijvoorbeeld na een mogelijke val van Syrië, zou de hele wereld in groot gevaar verkeren en zou de dreiging van een derde wereldoorlog boven ons hoofd hangen.
Netanyahu onderhoudt al lange tijd een hechte vriendschap met Richard Perle, die werkzaam was bij de Israëlische wapenfabrikant Soltam voordat hij in dienst trad bij het Amerikaanse ministerie van defensie (Pentagon).
Soltam verkoop op een beurs.
Perle is een van de samenstellers van het PNAC-programma. Hij is lid van diverse rechtse denktanks en voorzitter van de rechtse denktank American Enterprise Insititute (AEI), waar ook Lynne Cheney lid van is. Lynne, de vrouw van voormalig vice-president Dick Cheney (onder G.W. Bush), zat tot februari 2001 in de directie van Lockheed Martin, de Amerikaanse (militaire) vliegtuig- en wapenindustrie. Ook Ayaan Hirsi Ali ging na haar vertrek uit Nederland werken bij het AEI.
Perle was een van de belangrijkste spindoctors met betrekking tot de oorlogen in Irak. Hij is adviseur van de lobbyfirma van Douglas J. Feith, voormalig vice-minister van defensie. D.J. Feith zat samen met mensen als Elliot Abrams, John Bolton, David Frum, John Negroponte en William Kristol in de PNAC-denktank, allen neoconservatieve haviken met zionistische sympathieën.
Voordat de eerste oorlog in Irak uitbrak gaf Perle cliënten van Goldman Sachs adviezen over beleggingen in Irak.
Perle is tevens lid van de Defense Policy Board, waar ook Henry Kissinger bij aangesloten is.
Perle is een van de samenstellers van het PNAC-programma. Hij is lid van diverse rechtse denktanks en voorzitter van de rechtse denktank American Enterprise Insititute (AEI), waar ook Lynne Cheney lid van is. Lynne, de vrouw van voormalig vice-president Dick Cheney (onder G.W. Bush), zat tot februari 2001 in de directie van Lockheed Martin, de Amerikaanse (militaire) vliegtuig- en wapenindustrie. Ook Ayaan Hirsi Ali ging na haar vertrek uit Nederland werken bij het AEI.
Perle was een van de belangrijkste spindoctors met betrekking tot de oorlogen in Irak. Hij is adviseur van de lobbyfirma van Douglas J. Feith, voormalig vice-minister van defensie. D.J. Feith zat samen met mensen als Elliot Abrams, John Bolton, David Frum, John Negroponte en William Kristol in de PNAC-denktank, allen neoconservatieve haviken met zionistische sympathieën.
Voordat de eerste oorlog in Irak uitbrak gaf Perle cliënten van Goldman Sachs adviezen over beleggingen in Irak.
Perle is tevens lid van de Defense Policy Board, waar ook Henry Kissinger bij aangesloten is.
Henry Kissinger en een van zijn uitspraken.
Perle heeft een zeer groot netwerk op het gebied van defensie, wapenleveranties, politieke en financiële lobby’s. Onder zijn beleid stegen de wapenleveranties aan Israël aanzienlijk.
Als een van de belangrijkste adviseurs van Netanyahu heeft Perle de zionistische doeleinden altijd krachtig gesteund. In het in 1996 verschenen rapport A Clean Break: A New Strategy for Securing the Realm, dat zes maanden voor de oorlog in Irak verscheen en is samengesteld door het Israëlische Institute for Advanced Strategic and Political Studies, kunnen we de uitgesproken visie van Perle vinden. In het rapport wordt Israël (lees: Netanyahu) opgeroepen ‘voortgang te maken met zijn strategische omgeving’. Van het Pentagon kreeg Perle de bijnaam ‘Prince of Darkness’. Netanyahu overigens kreeg voor zijn verkiezingscampagne veel geld uit de VS, met name van sympathisanten van het zionisme.
Een boek dat Adelson wellicht inspireerde is dat van Avi Lipkin (eigenlijke naam: Victor Mordechai),Is Fanatic Islam a Global Threat? (1995) Lipkin, geboren in de VS, diende in het Israëlische leger en was verbonden met het persbureau van de voormalige premier, Yitzhak Shamir. Zoals een andere voormalige premier, Menachim Begin, betrokken was bij de bekende terroristische groep Irgun en later de Nobelprijs voor de vrede ontving (zoals Henry Kissinger en Jasser Arafat), zo was ook Yitzhak Shamir betrokken bij terrorisme toen hij hoofd van de Mossad was. Nog een andere voormalige premier, Yitzhak Rabin, werd als groot vredesstichter geëerd nadat hij in 1995 vermoord was. Ook hij was betrokken bij terroristische daden voordat hij premier werd. Nogal wat voormalige Israëlische premiers waren felle aanhangers van het zionisme en hadden wortels in het oude Khazaria. Dat geldt ook voor de huidige premier, Netanyahu. Inmiddels is er een groeiend aantal inwoners van Israël, dat een geheel andere politiek voorstaat, waarin verdraagzaamheid, dialoog en geweldloosheid prevaleren.
Banken, bedrijven, brood en bommen.
FDR en Winston Churchill, die zich ook sterk maakten voor de ‘Verenigde Staten van Europa’, waren met elkaar verwant (Sutton, 1975, blz. 19-20). De overgrootvader van FDR, James Roosevelt, richtte in 1784 de Bank of New York op (blz. 22) en Paul Warburg was het brein achter de FED.
Paul Warburg stamt af van de bankiersfamilie Oppenheim (waar Mayer Rothschild gewerkt heeft) en is zakenpartner van bankiershuis Kuhn, Loeb & Co. Paul Warburg was ook directeur van IG Chemical Corp., of, zoals Sutton het noemt, van American IG Farben (1976, blz. 146-147 en 153-161), de Amerikaanse tak van het machtige IG Farben in Duitsland, waar prins Bernhard een tijd werkzaam was, nadat hij achttien maanden gediend had bij de SS. (Sutton, 1976 blz. 39; bij auteurs als J.G. Kikkert, Ton Biesemaat, Cees Fasseur, Hans Daalder, en Gerard Aalders kan men meer informatie over prins Bernhard en de Oranjes vinden.)
IG Farben, dat tijdens de Tweede Wereldoorlog niet gebombardeerd mocht worden, was een van de steunpilaren van Hitler-Duitsland. Verbonden met Standard Oil in New Jersey (Rockefeller) produceerde IG Farben Zyklon-B-gas om Joden te vergassen in de concentratiekampen.
Diverse andere grote Amerikaanse bedrijven financierden Hitler, zoals General Electric.
Perle heeft een zeer groot netwerk op het gebied van defensie, wapenleveranties, politieke en financiële lobby’s. Onder zijn beleid stegen de wapenleveranties aan Israël aanzienlijk.
Als een van de belangrijkste adviseurs van Netanyahu heeft Perle de zionistische doeleinden altijd krachtig gesteund. In het in 1996 verschenen rapport A Clean Break: A New Strategy for Securing the Realm, dat zes maanden voor de oorlog in Irak verscheen en is samengesteld door het Israëlische Institute for Advanced Strategic and Political Studies, kunnen we de uitgesproken visie van Perle vinden. In het rapport wordt Israël (lees: Netanyahu) opgeroepen ‘voortgang te maken met zijn strategische omgeving’. Van het Pentagon kreeg Perle de bijnaam ‘Prince of Darkness’. Netanyahu overigens kreeg voor zijn verkiezingscampagne veel geld uit de VS, met name van sympathisanten van het zionisme.
Een boek dat Adelson wellicht inspireerde is dat van Avi Lipkin (eigenlijke naam: Victor Mordechai),Is Fanatic Islam a Global Threat? (1995) Lipkin, geboren in de VS, diende in het Israëlische leger en was verbonden met het persbureau van de voormalige premier, Yitzhak Shamir. Zoals een andere voormalige premier, Menachim Begin, betrokken was bij de bekende terroristische groep Irgun en later de Nobelprijs voor de vrede ontving (zoals Henry Kissinger en Jasser Arafat), zo was ook Yitzhak Shamir betrokken bij terrorisme toen hij hoofd van de Mossad was. Nog een andere voormalige premier, Yitzhak Rabin, werd als groot vredesstichter geëerd nadat hij in 1995 vermoord was. Ook hij was betrokken bij terroristische daden voordat hij premier werd. Nogal wat voormalige Israëlische premiers waren felle aanhangers van het zionisme en hadden wortels in het oude Khazaria. Dat geldt ook voor de huidige premier, Netanyahu. Inmiddels is er een groeiend aantal inwoners van Israël, dat een geheel andere politiek voorstaat, waarin verdraagzaamheid, dialoog en geweldloosheid prevaleren.
Banken, bedrijven, brood en bommen.
FDR en Winston Churchill, die zich ook sterk maakten voor de ‘Verenigde Staten van Europa’, waren met elkaar verwant (Sutton, 1975, blz. 19-20). De overgrootvader van FDR, James Roosevelt, richtte in 1784 de Bank of New York op (blz. 22) en Paul Warburg was het brein achter de FED.
Paul Warburg stamt af van de bankiersfamilie Oppenheim (waar Mayer Rothschild gewerkt heeft) en is zakenpartner van bankiershuis Kuhn, Loeb & Co. Paul Warburg was ook directeur van IG Chemical Corp., of, zoals Sutton het noemt, van American IG Farben (1976, blz. 146-147 en 153-161), de Amerikaanse tak van het machtige IG Farben in Duitsland, waar prins Bernhard een tijd werkzaam was, nadat hij achttien maanden gediend had bij de SS. (Sutton, 1976 blz. 39; bij auteurs als J.G. Kikkert, Ton Biesemaat, Cees Fasseur, Hans Daalder, en Gerard Aalders kan men meer informatie over prins Bernhard en de Oranjes vinden.)
IG Farben, dat tijdens de Tweede Wereldoorlog niet gebombardeerd mocht worden, was een van de steunpilaren van Hitler-Duitsland. Verbonden met Standard Oil in New Jersey (Rockefeller) produceerde IG Farben Zyklon-B-gas om Joden te vergassen in de concentratiekampen.
Diverse andere grote Amerikaanse bedrijven financierden Hitler, zoals General Electric.
Winston Churchill.
Maar ook in Europa waren er diverse bedrijven die geen zuivere rol hebben gespeeld met betrekking tot nazi-Duitsland. Zo bracht Marcel Metze, auteur van het boek Anton Philips, 1874-1951. Ze zullen weten wie ze voor zich hebben, in een radio-uitzending van Argos (25 februari jl.) naar voren dat uit lang verborgen rapporten van het OSS (Office of Strategic Services, de voorloper van de CIA) duidelijk blijkt dat Philips uit eigenbelang zowel met Amerika als met Hitler-Duitsland samenwerkte. Uit het OSS-rapport kwam zelfs naar voren dat Philips ‘als een gevaar voor de geallieerden’ werd gezien.
Ook bedrijven als Siemens, de Duitse staalmagnaat en bankier Fritz Thyssen (die de nazi’s financieel steunde en nauwe relaties onderhield met W.A. Harriman Company, New York, die op haar beurt zowel Hitler als Lenin en Trotsky steunde) en Brown Brothers (mede opgericht door de Rothschilds) hebben zich schuldig gemaakt aan collaboratie met de nazi’s.
Zolang de mammon (de geldduivel) de mensheid regeert, zullen banken, bedrijven, brood en bommen ten nauwste met elkaar vervlochten blijven.
Hitler: afstammeling van de Rothschilds?
In Thyssens boek I Paid Hitler (waarin wordt beweerd dat het door Thyssen geschreven is, alhoewel hijzelf het auteurschap ontkent) staat de niet-gestaafde bewering dat Hitler een onwettig kind zou zijn van de familie Rothschild. Hitlers grootmoeder, mevrouw Schickelgruber, die dienstbode was in het huishouden van de Rothschilds, zou daar zwanger zijn gemaakt. Deze bewering wordt echter tegengesproken in het boek van Eugene Davidson, die verwijst naar de familie Frankenberger en niet naar de Rothschilds.
Maar ook in Europa waren er diverse bedrijven die geen zuivere rol hebben gespeeld met betrekking tot nazi-Duitsland. Zo bracht Marcel Metze, auteur van het boek Anton Philips, 1874-1951. Ze zullen weten wie ze voor zich hebben, in een radio-uitzending van Argos (25 februari jl.) naar voren dat uit lang verborgen rapporten van het OSS (Office of Strategic Services, de voorloper van de CIA) duidelijk blijkt dat Philips uit eigenbelang zowel met Amerika als met Hitler-Duitsland samenwerkte. Uit het OSS-rapport kwam zelfs naar voren dat Philips ‘als een gevaar voor de geallieerden’ werd gezien.
Ook bedrijven als Siemens, de Duitse staalmagnaat en bankier Fritz Thyssen (die de nazi’s financieel steunde en nauwe relaties onderhield met W.A. Harriman Company, New York, die op haar beurt zowel Hitler als Lenin en Trotsky steunde) en Brown Brothers (mede opgericht door de Rothschilds) hebben zich schuldig gemaakt aan collaboratie met de nazi’s.
Zolang de mammon (de geldduivel) de mensheid regeert, zullen banken, bedrijven, brood en bommen ten nauwste met elkaar vervlochten blijven.
Hitler: afstammeling van de Rothschilds?
In Thyssens boek I Paid Hitler (waarin wordt beweerd dat het door Thyssen geschreven is, alhoewel hijzelf het auteurschap ontkent) staat de niet-gestaafde bewering dat Hitler een onwettig kind zou zijn van de familie Rothschild. Hitlers grootmoeder, mevrouw Schickelgruber, die dienstbode was in het huishouden van de Rothschilds, zou daar zwanger zijn gemaakt. Deze bewering wordt echter tegengesproken in het boek van Eugene Davidson, die verwijst naar de familie Frankenberger en niet naar de Rothschilds.
David Icke.
David Icke onderzocht deze kwestie in zijn boek The Biggest Secret. (20005) Hij haalt daarbij het boek The Mind of Hitler van de psychoanalyticus Walter Langer aan, die schrijft dat Alois Hitler, de vader van Adolf, de onwettige zoon was van Maria Anna Schicklgruber [hier is sprake van Schicklgruber en niet van Schickelgruber] en niet de zoon van een zekere Johann Georg Hiedler. Volgens een Oostenrijks document zou Maria Anna Schicklgruber in Wenen hebben gewoond toen ze zwanger werd. Ze was toen dienstbode in het huis van baron Rothschild. Meteen nadat de familie Rothschild ontdekte dat ze zwanger was, werd ze naar huis gestuurd, waar Alois geboren werd. Walter Langer had deze informatie ontleend aan Inside The Gestapo (1940), een publicatie van Hansjurgen Koehler, een hoge Gestapo-officier. De Oostenrijkse kanselier Dolfuss had onderzoek laten doen naar Hitlers achtergrond in de archieven. Koehler had een exemplaar van de Dolfuss-documenten ingezien, dat hem gegeven was door de SS’er Heydrich, hoofd van de Sicherheitsdienst van de SS. Koehler schreef dat het Hitlerdossier ‘zo’n grote opschudding veroorzaakte, dat geen enkel dossier ter wereld ooit veroorzaakt heeft’.
Aangezien Hitler in Oostenrijk geboren was [in Braunau-sur-Inn] kon de kanselier alle persoonlijke gegevens en familiegegevens (geboortebewijs, politieregistratiekaarten, akten, enzovoorts) van Adolf Hitler boven tafel krijgen. Uit de Dolfuss-documenten blijkt, dat de grootmoeder van Hitler naar Wenen was gegaan en daar werkzaam was bij rijke families en ongelukkigerwijze verleid werd, zwanger werd en huiswaarts keerde om daar te bevallen. Omdat Wenen al vroeg over een verplicht politieregistratiesysteem beschikte, kon kanselier Dolfuss dit via de registratiekaart achterhalen. ‘Het kleine, onschuldige meisje was dienstbode geweest in het grote herenhuis van de Rothschilds… en Hitlers onbekende grootvader moet waarschijnlijk in dit prachtige huis gezocht worden.’ (blz. 512)
Volgens een informant van Icke vertoefde Hitler na de dood van zijn moeder in 1907 tien maanden in Wenen. Van dit verblijf is geen enkel spoor terug te vinden, tenzij we mogen aannemen dat hij in die periode bij de Rothschilds verbleef.
Op de vraag welke Rothschild dan de ‘grootvader’ van Adolf Hitler zou kunnen zijn, trekt Icke de conclusie dat Alois, Hitler’s vader, geboren was in 1837, in de periode dat Salomon Mayer de enige Rothschild was die in het Weense herenhuis woonde. Zijn vrouw, met wie hij een slechte relatie had, woonde in Frankfurt. Hun zoon, Anselm Salomon, vertoefde vooral in Parijs en Frankfurt.
Het ziet ernaar uit dat de alleenwonende Salomon Mayer de meest aannemelijke kandidaat als grootvader van Adolf Hitler is. (blz. 513) Meer onderzoek is echter noodzakelijk. Het is echter wel fascinerend dat vooral Rothschildbanken en bedrijven die relaties hadden met Wall Street Hitlers oorlog steunden. Fascinerend is ook dat Hitler gesteund werd door de Britse koninklijke familie, het Huis van Windsor, dat in werkelijkheid het Duitse Huis van Saxe-Cobrug-Gotha is. (blz. 511) En fascinerend is Hitlers virulente haat tegen de Joden. Zou het iets te maken hebben met het toen opkomende zionisme, dat met het nazisme samenwerkte en waarbij de Rothschilds en de Rockefellers een centrale rol speelden?
David Icke onderzocht deze kwestie in zijn boek The Biggest Secret. (20005) Hij haalt daarbij het boek The Mind of Hitler van de psychoanalyticus Walter Langer aan, die schrijft dat Alois Hitler, de vader van Adolf, de onwettige zoon was van Maria Anna Schicklgruber [hier is sprake van Schicklgruber en niet van Schickelgruber] en niet de zoon van een zekere Johann Georg Hiedler. Volgens een Oostenrijks document zou Maria Anna Schicklgruber in Wenen hebben gewoond toen ze zwanger werd. Ze was toen dienstbode in het huis van baron Rothschild. Meteen nadat de familie Rothschild ontdekte dat ze zwanger was, werd ze naar huis gestuurd, waar Alois geboren werd. Walter Langer had deze informatie ontleend aan Inside The Gestapo (1940), een publicatie van Hansjurgen Koehler, een hoge Gestapo-officier. De Oostenrijkse kanselier Dolfuss had onderzoek laten doen naar Hitlers achtergrond in de archieven. Koehler had een exemplaar van de Dolfuss-documenten ingezien, dat hem gegeven was door de SS’er Heydrich, hoofd van de Sicherheitsdienst van de SS. Koehler schreef dat het Hitlerdossier ‘zo’n grote opschudding veroorzaakte, dat geen enkel dossier ter wereld ooit veroorzaakt heeft’.
Aangezien Hitler in Oostenrijk geboren was [in Braunau-sur-Inn] kon de kanselier alle persoonlijke gegevens en familiegegevens (geboortebewijs, politieregistratiekaarten, akten, enzovoorts) van Adolf Hitler boven tafel krijgen. Uit de Dolfuss-documenten blijkt, dat de grootmoeder van Hitler naar Wenen was gegaan en daar werkzaam was bij rijke families en ongelukkigerwijze verleid werd, zwanger werd en huiswaarts keerde om daar te bevallen. Omdat Wenen al vroeg over een verplicht politieregistratiesysteem beschikte, kon kanselier Dolfuss dit via de registratiekaart achterhalen. ‘Het kleine, onschuldige meisje was dienstbode geweest in het grote herenhuis van de Rothschilds… en Hitlers onbekende grootvader moet waarschijnlijk in dit prachtige huis gezocht worden.’ (blz. 512)
Volgens een informant van Icke vertoefde Hitler na de dood van zijn moeder in 1907 tien maanden in Wenen. Van dit verblijf is geen enkel spoor terug te vinden, tenzij we mogen aannemen dat hij in die periode bij de Rothschilds verbleef.
Op de vraag welke Rothschild dan de ‘grootvader’ van Adolf Hitler zou kunnen zijn, trekt Icke de conclusie dat Alois, Hitler’s vader, geboren was in 1837, in de periode dat Salomon Mayer de enige Rothschild was die in het Weense herenhuis woonde. Zijn vrouw, met wie hij een slechte relatie had, woonde in Frankfurt. Hun zoon, Anselm Salomon, vertoefde vooral in Parijs en Frankfurt.
Het ziet ernaar uit dat de alleenwonende Salomon Mayer de meest aannemelijke kandidaat als grootvader van Adolf Hitler is. (blz. 513) Meer onderzoek is echter noodzakelijk. Het is echter wel fascinerend dat vooral Rothschildbanken en bedrijven die relaties hadden met Wall Street Hitlers oorlog steunden. Fascinerend is ook dat Hitler gesteund werd door de Britse koninklijke familie, het Huis van Windsor, dat in werkelijkheid het Duitse Huis van Saxe-Cobrug-Gotha is. (blz. 511) En fascinerend is Hitlers virulente haat tegen de Joden. Zou het iets te maken hebben met het toen opkomende zionisme, dat met het nazisme samenwerkte en waarbij de Rothschilds en de Rockefellers een centrale rol speelden?
Khazaria, tot het Jodendom bekeerd.
De Rothschilds zijn Khazaarse joden, mensen die tot het jodendom bekeerd zijn, wat volgens het judaïsme helemaal niet kan, omdat ze niet afstammen van de lijn van de moeder. Nogal wat zionistische Joden komen uit die bloedlijn en hadden in Hitler-Duitsland al het oog op Palestina laten vallen, waar Jeruzalem eens de hoofdplaats zou moeten worden van hun wereldrijk, van waaruit ‘de koning’ zou regeren. Om dit land in bezit te kunnen krijgen, hebben de echte Joodse mensen onwetend een centrale rol gespeeld in dit diabolische schaakspel om de wereldmacht. De geplande dramatische Holocaust zou later worden aangewend als een uiterst emotioneel schild, waarachter de plannen van de zionistische en nazistische schaakmeesters konden worden uitgevoerd.
Zou het mogelijk kunnen zijn, dat talloze Joodse mensen het slachtoffer zijn geworden van een gruwelijke samenwerking tussen zionisme en nazisme? In het Testament van Satan, dat we bespreken in deel 7 van deze Nieuwsbrief, is sprake van drie wereldoorlogen die de machtselite gepland heeft om deze planeet in bezit te nemen en de nieuwe wereldorde (met verbindingslijnen naar het nazisme) uit te roepen. Zou het kunnen zijn dat het echte Joodse volk gegijzeld is door Joden die geen echte Joden zijn? Zou het kunnen zijn dat zij die achter deze mogelijke waarheid komen al heel snel het woord ‘antisemiet’ opgeplakt krijgen en hiervan vooral beschuldigd worden door de ADL (die waarschijnlijk is opgericht op instigatie van de Rotschilds)? Dit enorm emotioneel geladen woord dwingt de meeste mensen tot zwijgen, waar we achteraf wel eens heel veel spijt van zouden kunnen krijgen.
Hitler: de nieuwe wereldorde en de nieuwe mens.
Onder leiding van de Chef van de Sicherheitspolizei (SiPo) en de Sicherheitsdienst (SD), Reinhard Heydrich, vond er op 20 januari 1942 een beruchte conferentie plaats in een villa in Berlijn, Am Grossen Wannsee 56-58, die bekend is geworden als de Wannsee-conferentie. De conferentie ging over de gruwelijke ‘Endlösung’ (‘definitieve oplossing’) van het ‘Jodenvraagstuk’. De term ‘Endlösung’ is afkomstig van de door Hitler zeer geadoreerde Richard Wagner.
In het Wannsee-Protocol wordt onder meer uiteengezet welke behandeling ‘Mischlinge’ van de eerste en tweede graad dienen te krijgen. Tot in detail is uitgewerkt wanneer iemand als Jood of als niet-Jood beschouwd moet worden in het geval van nakomelingen uit een gemengd huwelijk. (Mark Roseman, Die Wannsee-Konferenz. Wie die NS-Bürokratie den Holocaust organisierte, 20022, blz. 179-183)
De Rothschilds zijn Khazaarse joden, mensen die tot het jodendom bekeerd zijn, wat volgens het judaïsme helemaal niet kan, omdat ze niet afstammen van de lijn van de moeder. Nogal wat zionistische Joden komen uit die bloedlijn en hadden in Hitler-Duitsland al het oog op Palestina laten vallen, waar Jeruzalem eens de hoofdplaats zou moeten worden van hun wereldrijk, van waaruit ‘de koning’ zou regeren. Om dit land in bezit te kunnen krijgen, hebben de echte Joodse mensen onwetend een centrale rol gespeeld in dit diabolische schaakspel om de wereldmacht. De geplande dramatische Holocaust zou later worden aangewend als een uiterst emotioneel schild, waarachter de plannen van de zionistische en nazistische schaakmeesters konden worden uitgevoerd.
Zou het mogelijk kunnen zijn, dat talloze Joodse mensen het slachtoffer zijn geworden van een gruwelijke samenwerking tussen zionisme en nazisme? In het Testament van Satan, dat we bespreken in deel 7 van deze Nieuwsbrief, is sprake van drie wereldoorlogen die de machtselite gepland heeft om deze planeet in bezit te nemen en de nieuwe wereldorde (met verbindingslijnen naar het nazisme) uit te roepen. Zou het kunnen zijn dat het echte Joodse volk gegijzeld is door Joden die geen echte Joden zijn? Zou het kunnen zijn dat zij die achter deze mogelijke waarheid komen al heel snel het woord ‘antisemiet’ opgeplakt krijgen en hiervan vooral beschuldigd worden door de ADL (die waarschijnlijk is opgericht op instigatie van de Rotschilds)? Dit enorm emotioneel geladen woord dwingt de meeste mensen tot zwijgen, waar we achteraf wel eens heel veel spijt van zouden kunnen krijgen.
Hitler: de nieuwe wereldorde en de nieuwe mens.
Onder leiding van de Chef van de Sicherheitspolizei (SiPo) en de Sicherheitsdienst (SD), Reinhard Heydrich, vond er op 20 januari 1942 een beruchte conferentie plaats in een villa in Berlijn, Am Grossen Wannsee 56-58, die bekend is geworden als de Wannsee-conferentie. De conferentie ging over de gruwelijke ‘Endlösung’ (‘definitieve oplossing’) van het ‘Jodenvraagstuk’. De term ‘Endlösung’ is afkomstig van de door Hitler zeer geadoreerde Richard Wagner.
In het Wannsee-Protocol wordt onder meer uiteengezet welke behandeling ‘Mischlinge’ van de eerste en tweede graad dienen te krijgen. Tot in detail is uitgewerkt wanneer iemand als Jood of als niet-Jood beschouwd moet worden in het geval van nakomelingen uit een gemengd huwelijk. (Mark Roseman, Die Wannsee-Konferenz. Wie die NS-Bürokratie den Holocaust organisierte, 20022, blz. 179-183)
Heydrich en Eichmann, twee misdadigers, die moesten bijdragen aan de ‘Endlösung’ van het ‘joodse vraagstuk’.
Heydrich, die veel macht had, moest uiteindelijk verantwoording afleggen aan Hitler. Kan het zijn dat Hitler op de hoogte was van zijn familiaal verleden en daarom Heydrich voorschreef dat de passage over de Mischlinge ‘slechts’ tot en met de tweede graad hoefde te reiken?
Immers, als Hitler een nazaat zou zijn van Salomon Mayer Rothschild, dan was hij volgens het Wannsee-Protocol geen Jood. Was het daarom dat Hitler ook openbaar herhaaldelijk benadrukte dat tot en met de tweede graad bepalend was of iemand al dan niet Jood was? Maar zelfs al zou het Protocol een bepaling hebben opgenomen over de behandeling van Mischlinge van de derde graad, dan nog was Hitler geen Jood om de heel eenvoudige reden dat de bloedlijn van de Rothschilds, zoals we zagen, terugreikt tot de Khazaarse Joden, bekeerlingen dus, die volgens de Joodse wet geen echte Joden zijn. (Over de Khazaarse Joden meer in deel 7 van deze Nieuwsbrief.)
Woedde er in Hitler een innerlijk conflict ten opzichte van de Rothschilds? Zat hij wellicht klem tussen de vertegenwoordigers van zionistische, nazistische en judaïstische visies? En wat school er trouwens achter de ‘Ahnenerbe’?
Was Hitler een schaakstuk in de handen van de machtselite om als ‘der Führer’ hun diabolisch plan, de oprichting van de nieuwe wereldorde (‘das Dritte Reich’) uit te voeren? Er zijn meer dan genoeg bronnen te vinden, tot in de rooms-katholieke kerk toe, waaruit blijkt hoezeer de elite Hitler als een ideale dictator zag, ja, zelfs als een messias, die de nieuwe wereldorde zou creëren. Ook zijn er veel verslagen te vinden, onder andere in het volgens sommigen controversiële boek van de historicus Hermann Rauschning, Gespräche mit Hitler (1939), waaruit blijkt dat Hitler van mening was dat wie de nationaalsocialistische beweging alleen maar als een politieke beweging zag, er maar weinig van begreep. ‘Het is nog méér dan religie: het is de wil tot schepping van een nieuwe mens.’ (Gesprekken met Hitler, 2003, blz. 219). Ook vertelt Rauschning dat er bij Hitler regelmatig sprake was van ‘demonische’ overschaduwing.
Bij Adolf Hitler en zijn nazipartij treffen we niet alleen de wortels aan van de latere The Order (Skull&Bones) in de VS, maar ook het al oudere idee van de nieuwe wereldorde.
Hitler was zeker niet de ‘simpele mislukte schilder’, zoals menig historicus ons wil doen geloven. Wie het boek van Timothy W. Ryback Hitler’s Private Library. The Books that Shaped his Life (2008) leest, zal opmerken dat hier eerder sprake is van een erudiete, weliswaar later demonisch geworden geest, dan van een ‘gewone jongen van de straat’. (Pikant feitje: Ryback schrijft ook voor The Wall Street Journal.)
Wie zich werkelijk verdiept in de occulte achtergronden van het nationaalsocialisme, zal spoedig merken dat de boeken uit de bibliotheek van Adolf Hitler niet als behangpapier hebben gediend.
Sutton heeft ook aangetoond dat Amerikaanse banken, zoals de National City Bank, Morgan and Company, maar vooral de Rockefeller Chase Bank en de Warburgbank, zeer nauw met het naziregime samenwerkten. Velen van degenen die grote misdaden tegen de menselijkheid hebben begaan, worden vaak ook nog geëerd met prestigieuze ‘awards’, zoals de vredesprijs, of met een belangrijke onderscheiding. In het woud van leugens wordt het steeds moeilijker om nog een boom van waarheid te vinden. Ook de geschiedschrijving is gemanipuleerd, al zullen veel historici dit niet graag aanvaarden. Maar dat geldt ook voor andere wetenschapsgebieden. Onze mind wordt vaak ongemerkt gecontroleerd.
Terug naar de EU. Verovering van de ruimte.
Nu we gezien hebben hoe de totstandkoming van de EU achter de schermen gemanipuleerd is, kunnen we het ‘waarom’ hiervan beter begrijpen.
Heydrich, die veel macht had, moest uiteindelijk verantwoording afleggen aan Hitler. Kan het zijn dat Hitler op de hoogte was van zijn familiaal verleden en daarom Heydrich voorschreef dat de passage over de Mischlinge ‘slechts’ tot en met de tweede graad hoefde te reiken?
Immers, als Hitler een nazaat zou zijn van Salomon Mayer Rothschild, dan was hij volgens het Wannsee-Protocol geen Jood. Was het daarom dat Hitler ook openbaar herhaaldelijk benadrukte dat tot en met de tweede graad bepalend was of iemand al dan niet Jood was? Maar zelfs al zou het Protocol een bepaling hebben opgenomen over de behandeling van Mischlinge van de derde graad, dan nog was Hitler geen Jood om de heel eenvoudige reden dat de bloedlijn van de Rothschilds, zoals we zagen, terugreikt tot de Khazaarse Joden, bekeerlingen dus, die volgens de Joodse wet geen echte Joden zijn. (Over de Khazaarse Joden meer in deel 7 van deze Nieuwsbrief.)
Woedde er in Hitler een innerlijk conflict ten opzichte van de Rothschilds? Zat hij wellicht klem tussen de vertegenwoordigers van zionistische, nazistische en judaïstische visies? En wat school er trouwens achter de ‘Ahnenerbe’?
Was Hitler een schaakstuk in de handen van de machtselite om als ‘der Führer’ hun diabolisch plan, de oprichting van de nieuwe wereldorde (‘das Dritte Reich’) uit te voeren? Er zijn meer dan genoeg bronnen te vinden, tot in de rooms-katholieke kerk toe, waaruit blijkt hoezeer de elite Hitler als een ideale dictator zag, ja, zelfs als een messias, die de nieuwe wereldorde zou creëren. Ook zijn er veel verslagen te vinden, onder andere in het volgens sommigen controversiële boek van de historicus Hermann Rauschning, Gespräche mit Hitler (1939), waaruit blijkt dat Hitler van mening was dat wie de nationaalsocialistische beweging alleen maar als een politieke beweging zag, er maar weinig van begreep. ‘Het is nog méér dan religie: het is de wil tot schepping van een nieuwe mens.’ (Gesprekken met Hitler, 2003, blz. 219). Ook vertelt Rauschning dat er bij Hitler regelmatig sprake was van ‘demonische’ overschaduwing.
Bij Adolf Hitler en zijn nazipartij treffen we niet alleen de wortels aan van de latere The Order (Skull&Bones) in de VS, maar ook het al oudere idee van de nieuwe wereldorde.
Hitler was zeker niet de ‘simpele mislukte schilder’, zoals menig historicus ons wil doen geloven. Wie het boek van Timothy W. Ryback Hitler’s Private Library. The Books that Shaped his Life (2008) leest, zal opmerken dat hier eerder sprake is van een erudiete, weliswaar later demonisch geworden geest, dan van een ‘gewone jongen van de straat’. (Pikant feitje: Ryback schrijft ook voor The Wall Street Journal.)
Wie zich werkelijk verdiept in de occulte achtergronden van het nationaalsocialisme, zal spoedig merken dat de boeken uit de bibliotheek van Adolf Hitler niet als behangpapier hebben gediend.
Sutton heeft ook aangetoond dat Amerikaanse banken, zoals de National City Bank, Morgan and Company, maar vooral de Rockefeller Chase Bank en de Warburgbank, zeer nauw met het naziregime samenwerkten. Velen van degenen die grote misdaden tegen de menselijkheid hebben begaan, worden vaak ook nog geëerd met prestigieuze ‘awards’, zoals de vredesprijs, of met een belangrijke onderscheiding. In het woud van leugens wordt het steeds moeilijker om nog een boom van waarheid te vinden. Ook de geschiedschrijving is gemanipuleerd, al zullen veel historici dit niet graag aanvaarden. Maar dat geldt ook voor andere wetenschapsgebieden. Onze mind wordt vaak ongemerkt gecontroleerd.
Terug naar de EU. Verovering van de ruimte.
Nu we gezien hebben hoe de totstandkoming van de EU achter de schermen gemanipuleerd is, kunnen we het ‘waarom’ hiervan beter begrijpen.
De EU landen in kaart gebracht.
De EU is weer een stap in een reeks van stappen die moeten leiden naar een zorgvuldig voorbereide wereldregering, en parallel daaraan naar een wereldleger en een wereldreligie.
Volgens deze lugubere filosofie van de machtselite kan dit alleen maar via crises, chaos, oorlogen en als het moet een wereldoorlog. Dat we de laatste tijd steeds beter het achterliggende programma kunnen zien, komt omdat er in de laatste fase, die inmiddels is aangebroken, haast wordt gemaakt. Daardoor worden er fouten gemaakt, die steeds beter zichtbaar worden. Immers, in de laatste fase moet de machtselite haar duistere schuilplaats verlaten en steeds meer ‘bovengronds’ gaan werken.
Uiteindelijk gaat het eindspel op het internationale schaakbord niet alleen om de macht over deze wereld en deze planeet, maar over het hele zonnestelsel, ja, voor sommigen zelfs over heel het universum. Voor de machtsovername van onze planeet heeft de machtselite allerlei geopolitieke strategieën uitgedacht en uitgewerkt (globalisering bijvoorbeeld). Daarnaast bestaat er een nauwkeurig uitgewerkt plan voor ‘de verovering van de ruimte’, dat tot nu toe aan het oog van de burgers onttrokken is.
Zie het volgende deel: Oorlog in de ruimte.
De EU is weer een stap in een reeks van stappen die moeten leiden naar een zorgvuldig voorbereide wereldregering, en parallel daaraan naar een wereldleger en een wereldreligie.
Volgens deze lugubere filosofie van de machtselite kan dit alleen maar via crises, chaos, oorlogen en als het moet een wereldoorlog. Dat we de laatste tijd steeds beter het achterliggende programma kunnen zien, komt omdat er in de laatste fase, die inmiddels is aangebroken, haast wordt gemaakt. Daardoor worden er fouten gemaakt, die steeds beter zichtbaar worden. Immers, in de laatste fase moet de machtselite haar duistere schuilplaats verlaten en steeds meer ‘bovengronds’ gaan werken.
Uiteindelijk gaat het eindspel op het internationale schaakbord niet alleen om de macht over deze wereld en deze planeet, maar over het hele zonnestelsel, ja, voor sommigen zelfs over heel het universum. Voor de machtsovername van onze planeet heeft de machtselite allerlei geopolitieke strategieën uitgedacht en uitgewerkt (globalisering bijvoorbeeld). Daarnaast bestaat er een nauwkeurig uitgewerkt plan voor ‘de verovering van de ruimte’, dat tot nu toe aan het oog van de burgers onttrokken is.
Zie het volgende deel: Oorlog in de ruimte.