Eten of verwarmen: Europeanen staan nu al voor voorheen ondenkbare dilemma’s.
(d.d. 27 september, 2022)
(d.d. 27 september, 2022)
Nu de burgers van de Europese Unie en het Verenigd Koninkrijk steeds meer moeite hebben om de eindjes aan elkaar te knopen door de recordinflatie en de winter dichterbij komt, dreigt een ernstige crisis in de kosten van levensonderhoud uit de hand te lopen. De torenhoge energiekosten, in combinatie met de stijgende prijzen voor voedsel en andere essentiële goederen en diensten, zullen de restanten van de “middenklasse” doen verdwijnen, schrijft Claudio Grass.
Huishoudens die ooit comfortabel waren en zelfs wat spaargeld opzij hadden staan, zijn deze zomer al onder zware financiële druk gezet, en helaas moet het ergste nog komen. In wat de “eten of verwarmen”-crisis is genoemd, kunnen we verwachten dat de situatie de komende maanden nog verder zal verslechteren, een ontwikkeling die kritieke en verstrekkende gevolgen kan hebben die verder gaan dan alleen de economie.
Voor degenen met een feilloos geheugen en een aandachtsspanne die past bij een volwassene, zal het niet moeilijk zijn zich de verzekering van politici en centrale bankfunctionarissen van eind vorig jaar te herinneren dat de inflatie “van voorbijgaande aard” was en dat iedereen die het tegendeel beweerde een politiek gemotiveerde paniekzaaier was. Zoals vandaag overduidelijk is, en al maandenlang, waren al deze verklaringen volkomen onjuist; een “fout” die ofwel door pure onwetendheid en professionele incompetentie, ofwel door kwade opzet en professionele leugenachtigheid werd gemaakt.
Hoe dan ook, het resultaat was hetzelfde. Het publiek werd misleid en geloofde alle zelfvoldane berichten over hoe de acties van allerlei centrale planners “de covid versloegen”, “een recessie vermeden” en ons allemaal “weer op weg naar economische groei en welvaart” brachten. Dus vertrouwden ze hun machthebbers en slechts weinigen voorzagen wat er om de hoek lag; nog minder bereidden zich er met succes op voor. In feite beseffen de meeste burgers vandaag nog steeds niet dat het deze acties waren die hen in de onhoudbare financiële positie brachten waarin ze zich nu bevinden.
Lees ook:
Zelensky's gelukkige hand met geld: 243 miljoen dollar vergaard sinds zijn ambtsaanvaarding
En dus, toen de consumentenprijzen serieus en consequent begonnen te stijgen, wisten de meeste huishoudens niet hoe ze moesten reageren en wie ze de schuld moesten geven. De meeste regeringen reageerden op dezelfde manier. Ze richtten de woede van het publiek elders, wezen met de vinger naar Rusland en gaven Vladimir Poetin de schuld van de uit de hand gelopen stijgingen van de voedselprijzen en de stijgende elektriciteitskosten.
En wat betreft “praktische” oplossingen voor het probleem, nu de Europese gasprijs de afgelopen twaalf maanden met meer dan 550 procent is geëxplodeerd, kwamen de centrale planners met een reeks absurde beleidsmaatregelen, variërend van krankzinnig tot komisch.
Van het opleggen van temperatuurlimieten aan openbare gebouwen en zwembaden tot het aanmoedigen van mannelijke werknemers om in de zomermaanden zonder stropdas naar het werk te komen. De meest contraproductieve van alle benaderingen was natuurlijk die welke de meeste Europese staten kozen: burgers contant geld geven om hun rekeningen te betalen. Met andere woorden, politici hebben geprobeerd hun gunstige ratings hoog te houden door een probleem erger te maken, wat niet verwonderlijk is.
Toch bleef het probleem hardnekkig bestaan en werd het uiteindelijk erger. In augustus bereikte de inflatie in de eurozone met 9,1% opnieuw een recordhoogte, zonder dat er enig teken van afname is en de prognoses worden steeds zekerder dat de inflatie de komende maanden de 10% zal overschrijden. In het Verenigd Koninkrijk is de situatie nog nijpender: Goldman Sachs waarschuwt dat de inflatie in januari de 22% kan overschrijden.
En het meest verontrustende van dit alles is dat deze recordprijssprongen slechts het topje van de ijsberg zijn. Ze worden berekend aan de hand van uiterst bevooroordeelde en onnauwkeurige formules, waardoor de werkelijke inflatie, de financiële pijn die mensen in hun dagelijks leven daadwerkelijk voelen, zwaar wordt onderschat. De werkelijkheid is nog veel erger.
Lees ook:
Russische tegensancties op komst: Verwoestend voor het Westen
In Duitsland, waar de inflatie in augustus tot het hoogste punt in veertig jaar is gestegen, leven bijna drie miljoen kinderen in armoede. Zoals de oprichter, Bernd Siggelkow, aangaf, komen in de economische grootmacht van Europa “steeds meer mensen naar ons toe om steun te vragen. Het lijkt erop dat niemand iets wil doen totdat er in Duitsland een kind van de honger sterft.”
In Italië tonen steeds meer bars en restaurants hun gas- en elektriciteitsrekeningen in het openbaar, om de klanten te laten zien onder welke druk zij staan en voor welke keuze zij staan: hun eigen prijzen verhogen of failliet gaan. In Griekenland, waar de inflatie nu negenentwintig jaar hoog is, is de huur zo hoog opgelopen dat veel gezinnen al met dakloosheid worden bedreigd. Door de sterke toename van toeristen met veel geld voor langere vakanties zijn appartementen in Athene voor de lokale bevolking onbetaalbaar geworden. De overheidssteun aan Grieken met lage inkomens heeft de situatie alleen maar verergerd, door biedingsoorlogen uit te lokken die de huurstijgingen aanwakkeren.
Wat de toekomst betreft, kan men zich alleen maar voorstellen hoe ernstig deze druk kan worden zodra de winter begint. De energiecrisis zal enorm escaleren, niet alleen door de verwachte toename van de vraag, maar ook door verdere verstoringen van het aanbod. Het conflict tussen Oekraïne en Rusland heeft het probleem weliswaar niet veroorzaakt, maar het heeft het zeker verergerd.
Er heerst ernstige bezorgdheid dat het Russische Gazprom, dat de Nord Stream 1 pijpleiding routinematig afsluit voor onderhoud, deze op een dag misschien gewoon niet meer zal openen. Of dit een geloofwaardig dreigement is of niet, doet er eigenlijk niet toe, want de angst alleen al is meer dan genoeg gebleken om de markten te ontwrichten en de volatiliteit naar recordhoogten te stuwen.
Lees ook:
"Kanonnenvoer": Oekraïense Ministerie van Defensie wil 1 miljoen burgers mobiliseren
Ook de inspanningen om lang gedemoniseerde kerncentrales weer op te starten zijn grotendeels ontoereikend geweest. Na jaren van bezuinigingen en pogingen om voortijdig over te schakelen op “groene energie”, die niet eens aan de behoeften van de bevolking kon voldoen, zien politici nu langzaam in dat kerncentrales geen aan/uit-schakelaar hebben die je kunt omzetten als je je realiseert dat je een fout hebt gemaakt.
Bedrijven zijn al gewaarschuwd dat ze hun activiteiten in de winter misschien moeten staken vanwege de verwachte tekorten, en huishoudens offeren al dagelijks voedsel en andere benodigdheden op om zich de komende maanden te kunnen verwarmen. Deze druk lijkt zich te kunnen vertalen in politieke en sociale spanningen. Zoals we al kunnen zien aan de Britse leidersrace, is het belangrijkste onderwerp van publieke belangstelling de crisis rond de kosten van levensonderhoud.
Bron: Nieuws van het Front
Huishoudens die ooit comfortabel waren en zelfs wat spaargeld opzij hadden staan, zijn deze zomer al onder zware financiële druk gezet, en helaas moet het ergste nog komen. In wat de “eten of verwarmen”-crisis is genoemd, kunnen we verwachten dat de situatie de komende maanden nog verder zal verslechteren, een ontwikkeling die kritieke en verstrekkende gevolgen kan hebben die verder gaan dan alleen de economie.
Voor degenen met een feilloos geheugen en een aandachtsspanne die past bij een volwassene, zal het niet moeilijk zijn zich de verzekering van politici en centrale bankfunctionarissen van eind vorig jaar te herinneren dat de inflatie “van voorbijgaande aard” was en dat iedereen die het tegendeel beweerde een politiek gemotiveerde paniekzaaier was. Zoals vandaag overduidelijk is, en al maandenlang, waren al deze verklaringen volkomen onjuist; een “fout” die ofwel door pure onwetendheid en professionele incompetentie, ofwel door kwade opzet en professionele leugenachtigheid werd gemaakt.
Hoe dan ook, het resultaat was hetzelfde. Het publiek werd misleid en geloofde alle zelfvoldane berichten over hoe de acties van allerlei centrale planners “de covid versloegen”, “een recessie vermeden” en ons allemaal “weer op weg naar economische groei en welvaart” brachten. Dus vertrouwden ze hun machthebbers en slechts weinigen voorzagen wat er om de hoek lag; nog minder bereidden zich er met succes op voor. In feite beseffen de meeste burgers vandaag nog steeds niet dat het deze acties waren die hen in de onhoudbare financiële positie brachten waarin ze zich nu bevinden.
Lees ook:
Zelensky's gelukkige hand met geld: 243 miljoen dollar vergaard sinds zijn ambtsaanvaarding
En dus, toen de consumentenprijzen serieus en consequent begonnen te stijgen, wisten de meeste huishoudens niet hoe ze moesten reageren en wie ze de schuld moesten geven. De meeste regeringen reageerden op dezelfde manier. Ze richtten de woede van het publiek elders, wezen met de vinger naar Rusland en gaven Vladimir Poetin de schuld van de uit de hand gelopen stijgingen van de voedselprijzen en de stijgende elektriciteitskosten.
En wat betreft “praktische” oplossingen voor het probleem, nu de Europese gasprijs de afgelopen twaalf maanden met meer dan 550 procent is geëxplodeerd, kwamen de centrale planners met een reeks absurde beleidsmaatregelen, variërend van krankzinnig tot komisch.
Van het opleggen van temperatuurlimieten aan openbare gebouwen en zwembaden tot het aanmoedigen van mannelijke werknemers om in de zomermaanden zonder stropdas naar het werk te komen. De meest contraproductieve van alle benaderingen was natuurlijk die welke de meeste Europese staten kozen: burgers contant geld geven om hun rekeningen te betalen. Met andere woorden, politici hebben geprobeerd hun gunstige ratings hoog te houden door een probleem erger te maken, wat niet verwonderlijk is.
Toch bleef het probleem hardnekkig bestaan en werd het uiteindelijk erger. In augustus bereikte de inflatie in de eurozone met 9,1% opnieuw een recordhoogte, zonder dat er enig teken van afname is en de prognoses worden steeds zekerder dat de inflatie de komende maanden de 10% zal overschrijden. In het Verenigd Koninkrijk is de situatie nog nijpender: Goldman Sachs waarschuwt dat de inflatie in januari de 22% kan overschrijden.
En het meest verontrustende van dit alles is dat deze recordprijssprongen slechts het topje van de ijsberg zijn. Ze worden berekend aan de hand van uiterst bevooroordeelde en onnauwkeurige formules, waardoor de werkelijke inflatie, de financiële pijn die mensen in hun dagelijks leven daadwerkelijk voelen, zwaar wordt onderschat. De werkelijkheid is nog veel erger.
Lees ook:
Russische tegensancties op komst: Verwoestend voor het Westen
In Duitsland, waar de inflatie in augustus tot het hoogste punt in veertig jaar is gestegen, leven bijna drie miljoen kinderen in armoede. Zoals de oprichter, Bernd Siggelkow, aangaf, komen in de economische grootmacht van Europa “steeds meer mensen naar ons toe om steun te vragen. Het lijkt erop dat niemand iets wil doen totdat er in Duitsland een kind van de honger sterft.”
In Italië tonen steeds meer bars en restaurants hun gas- en elektriciteitsrekeningen in het openbaar, om de klanten te laten zien onder welke druk zij staan en voor welke keuze zij staan: hun eigen prijzen verhogen of failliet gaan. In Griekenland, waar de inflatie nu negenentwintig jaar hoog is, is de huur zo hoog opgelopen dat veel gezinnen al met dakloosheid worden bedreigd. Door de sterke toename van toeristen met veel geld voor langere vakanties zijn appartementen in Athene voor de lokale bevolking onbetaalbaar geworden. De overheidssteun aan Grieken met lage inkomens heeft de situatie alleen maar verergerd, door biedingsoorlogen uit te lokken die de huurstijgingen aanwakkeren.
Wat de toekomst betreft, kan men zich alleen maar voorstellen hoe ernstig deze druk kan worden zodra de winter begint. De energiecrisis zal enorm escaleren, niet alleen door de verwachte toename van de vraag, maar ook door verdere verstoringen van het aanbod. Het conflict tussen Oekraïne en Rusland heeft het probleem weliswaar niet veroorzaakt, maar het heeft het zeker verergerd.
Er heerst ernstige bezorgdheid dat het Russische Gazprom, dat de Nord Stream 1 pijpleiding routinematig afsluit voor onderhoud, deze op een dag misschien gewoon niet meer zal openen. Of dit een geloofwaardig dreigement is of niet, doet er eigenlijk niet toe, want de angst alleen al is meer dan genoeg gebleken om de markten te ontwrichten en de volatiliteit naar recordhoogten te stuwen.
Lees ook:
"Kanonnenvoer": Oekraïense Ministerie van Defensie wil 1 miljoen burgers mobiliseren
Ook de inspanningen om lang gedemoniseerde kerncentrales weer op te starten zijn grotendeels ontoereikend geweest. Na jaren van bezuinigingen en pogingen om voortijdig over te schakelen op “groene energie”, die niet eens aan de behoeften van de bevolking kon voldoen, zien politici nu langzaam in dat kerncentrales geen aan/uit-schakelaar hebben die je kunt omzetten als je je realiseert dat je een fout hebt gemaakt.
Bedrijven zijn al gewaarschuwd dat ze hun activiteiten in de winter misschien moeten staken vanwege de verwachte tekorten, en huishoudens offeren al dagelijks voedsel en andere benodigdheden op om zich de komende maanden te kunnen verwarmen. Deze druk lijkt zich te kunnen vertalen in politieke en sociale spanningen. Zoals we al kunnen zien aan de Britse leidersrace, is het belangrijkste onderwerp van publieke belangstelling de crisis rond de kosten van levensonderhoud.
Bron: Nieuws van het Front