Het overkwam Israël….!
(d.d. 7 oktober 2023)
(d.d. 7 oktober 2023)
Foto’s van ontvoerde Israëli’s, op het ‘Hostage Square’, buiten het Kunstmuseum van Tel Aviv, 24 oktober 2023. (Foto: Avshalom Sassoni/Flash90)
Nieuw commentaar: Na ‘Zwarte Sabbat’: Hoe nu verder in Israel?
‘Zwarte Sabbat’. Zo wordt in Israël 7 oktober genoemd, de dag waarop 1400 mensen op gruwelijke wijze werden vermoord door terroristen van Hamas. De grootste massaslachting van Joden op één dag sinds de Holocaust. Hamas ging nog veel duivelser te werk dan de Amalekieten ooit in 1 Samuel 30.
De Hamas terroristen hadden bodycams en mobiels bij zich, waarmee ze alles filmden. Die beelden zijn gevonden op hun gedode lichamen. De Israëlische regering heeft een deel van deze beelden laten zien aan een selecte groep journalisten, met het uitdrukkelijke verbod deze beelden buiten de zaal te vertonen. Het was verschrikkelijk voor deze journalisten. Ze huilden, kokhalsden, konden het niet meer aanzien, was na afloop te horen.
De hele tekst kunt u lezen door te klikken op de link ‘Commentaar’.
Welke bezetting?
Israël meldde vrijdagavond dat het leger met tanks het noorden van Gaza binnen is getrokken, waar hevige bombardementen en gevechten plaatsvinden, met als doel Hamas uit te schakelen. Er zouden 150 tunnels en ondergrondse installaties zijn aangevallen.
Constant wordt Israël beschuldigd van de bezetting van Gaza. Dat is zo’n leugen! Bijna 20 jaar geleden trok Israël zich juist terug uit Gaza, en sindsdien heerst er de dictatuur van Hamas. Gaza wordt bezet door Hamas.
Israël liet de afgelopen jaren volop materialen en voedsel door naar Gaza, leverde stroom en water, liet zelfs Palestijnen toe voor werk in Israël, behandelde zieke Gazanen in Israëlische ziekenhuizen.
En zeker, de grens was verder dicht, maar dat kon niet anders. Hamas wil immers Israël vernietigen en zo wilde men terroristen tegenhouden. Andersom is dat beslist niet zo. Israël had geen enkel plan om Gaza in te nemen. Als Hamas de wapens neer zou leggen, zou het vrede zijn.
Maar Hamas kiest voor de strijd, voor de oorlog, voor dood en verderf, om Israël uit te roeien en een islamitische staat te stichten waar nu Israël is.
‘Ik moest naar Israël, de Heere maakte het me duidelijk’.
Nieuw commentaar: Na ‘Zwarte Sabbat’: Hoe nu verder in Israel?
‘Zwarte Sabbat’. Zo wordt in Israël 7 oktober genoemd, de dag waarop 1400 mensen op gruwelijke wijze werden vermoord door terroristen van Hamas. De grootste massaslachting van Joden op één dag sinds de Holocaust. Hamas ging nog veel duivelser te werk dan de Amalekieten ooit in 1 Samuel 30.
De Hamas terroristen hadden bodycams en mobiels bij zich, waarmee ze alles filmden. Die beelden zijn gevonden op hun gedode lichamen. De Israëlische regering heeft een deel van deze beelden laten zien aan een selecte groep journalisten, met het uitdrukkelijke verbod deze beelden buiten de zaal te vertonen. Het was verschrikkelijk voor deze journalisten. Ze huilden, kokhalsden, konden het niet meer aanzien, was na afloop te horen.
De hele tekst kunt u lezen door te klikken op de link ‘Commentaar’.
Welke bezetting?
Israël meldde vrijdagavond dat het leger met tanks het noorden van Gaza binnen is getrokken, waar hevige bombardementen en gevechten plaatsvinden, met als doel Hamas uit te schakelen. Er zouden 150 tunnels en ondergrondse installaties zijn aangevallen.
Constant wordt Israël beschuldigd van de bezetting van Gaza. Dat is zo’n leugen! Bijna 20 jaar geleden trok Israël zich juist terug uit Gaza, en sindsdien heerst er de dictatuur van Hamas. Gaza wordt bezet door Hamas.
Israël liet de afgelopen jaren volop materialen en voedsel door naar Gaza, leverde stroom en water, liet zelfs Palestijnen toe voor werk in Israël, behandelde zieke Gazanen in Israëlische ziekenhuizen.
En zeker, de grens was verder dicht, maar dat kon niet anders. Hamas wil immers Israël vernietigen en zo wilde men terroristen tegenhouden. Andersom is dat beslist niet zo. Israël had geen enkel plan om Gaza in te nemen. Als Hamas de wapens neer zou leggen, zou het vrede zijn.
Maar Hamas kiest voor de strijd, voor de oorlog, voor dood en verderf, om Israël uit te roeien en een islamitische staat te stichten waar nu Israël is.
‘Ik moest naar Israël, de Heere maakte het me duidelijk’.
Regelmatig ligt ook vliegveld Ben Gurion onder vuur vanuit Gaza.
Waarom was een christelijke vrouw de enige niet-Israëli aan bood van een toestel van El Al naar Israël? ‘De Heere leidde me hierheen,’ vertelt ze, ‘om hulp te verlenen aan een volk in nood.’
‘Waarom ga je naar Israël,’ vroeg het personeel aan boord van het vliegtuig. ‘Weet je niet hoe gevaarlijk het daar is?
Natuurlijk wist ze dat wel. Ze vertelde dat haar dochter getrouwd is met een Israëliër. Ze wilde bij hen zijn, met hen bidden en samen met hen hulp verlenen. Ze had maar liefst zeven tassen bij zich met hulpmiddelen en ze had veel geld ingezameld voor de hulpverlening.
Ze vertelt haar verhaal, maar wel graag anoniem. Het wordt haar niet door iedereen in dank afgenomen dat ze dit doet. Ze vertelt dat ze een volgeling van Jezus is en daarom van Israël en van het Joodse volk houdt. ‘Ik ben dankbaar dat ik hier mag zijn, om de handen en voeten te zijn van degenen die via mij hier hulp mogen verlenen en steun mogen betuigen.
Keer op keer bevestigde de Heere mij in mijn gebeden dat ik hier moet zijn. Zelfs de annulering van mijn oorspronkelijke vlucht met Delta Airlines pakte goed uit. Ik wist dat El Al niet zou afzeggen. Ik mocht ook meer bagage – hulpgoederen – meenemen dan Delta toestond. God hielp mij om al deze hulp zo in Israël te krijgen.’
Het toestel was bijna vol. ‘Ik verwachte veel reservisten te zien, die naar Israël gingen, maar zeker de helft van de passagiers bestond uit jonge Israëlische gezinnen, veel vrouwen met kinderen en baby’s. Ze wilden allemaal naar Israël om bij hun familie en vrienden te zijn in het donkerste uur voor Israël sinds de Onafhankelijkheidsoorlog in 1948.’
Onderweg kon ze al getuigen van Gods liefde voor het volk Israël. Ze kon vertellen dat ze voor het volk bad, ze kon kaarten uitdelen met Bijbelverzen die ze had meegekregen. ‘Onhoud dat God altijd over je waakt,’ vertelde ze aan een reservist en gaf hem een kaart met een vers uit Psalm 100. (Bron: All Israël News)
Mooie samenwerking Joodse en christelijke organisaties in hulpverlening.
Joodse en christelijke organisaties hebben de handen ineen geslagen om in Jeruzalem hulp te bieden aan Joden die de grensgebieden bij Gaza moesten verlaten vanwege de terreur.
David Nekrutman van ‘Isaiah Project’ vertelt: ‘We evacueerden vijftig families van een gemeenschap vlakbij Gaza. We zagen het als onze verantwoordelijkheid om dit samen te doen, als Joden en christenen. Met een hele groep organisaties maken we dit mogelijk.’
Twee moeders, Ortal Hadad en Ella Tovim-Gedasi, vertellen hoe het was tijdens de Hamas-aanvallen: ‘We waren in onze kleine landbouwgemeenschap, in Mash’en, bij Askelon. Onophoudelijk hoorden we de raketten overkomen, maar we hadden zelf geen schuilplaats. We lagen op de grond en probeerden onze kinderen te beschermen. We spraken constant Psalmen uit, de hele tijd. We waren zo bang, dat we nauwelijks adem konden halen. Het waren hele zware dagen, waarvan we na die eerste aanvallen de meeste tijd in de gezamenlijke schuilkelder doorbrachten.
‘Hier in de rust van Jeruzalem kunnen we voor het eerst weer ademhalen,’ merkt Ortal Hadad op. ‘We zijn deze christenen zo dankbaar dat ze ons zo steunen. Ze houden echt van ons.’
Als tiener moest Hadad al evacueren uit Gaza, toen Israel zich in 2005 helemaal terugtrok uit het gebied. De bedoeling van deze terugtrekking was vrede, dat werd van beide zijden gesteld, maar het is er voor de inwoners van Gaza alleen maar slechter op geworden. ‘Alle ellende is veroorzaakt doordat wij Gaza, ons land, wat Gods land is, aan Hamas hebben gegeven,’ vindt Hadad.
David Nekrutman spoort christenen wereldwijd aan tot gebed. ‘Als ik demonstranten hoor roepen ‘Free Palestine’, dan vul ik dat in als: ‘Vrij van Hamas.’
Hij besluit met: ‘Als je bidt, bid dat ook dat de vijanden van Israel tot bekering zullen komen, hun harten zullen keren tot de God van Abraham, Izaäk en Jakob en dat zij het Licht zullen zien. Dan kan het werkelijk vrede worden.’ (Bron: CBN News)
Gebed van voormalig Hezbollah terrorist’.
CBN zond deze week een interview uit met Afshin Javid, een voormalig Hezbollah terrorist. Toen hij eens onderweg was naar Amerika om christenen te bekeren tot de islam, verscheen de Heere Jezus aan hem en kwam hij tot geloof.
Aan het einde van de uitzending bad hij voor de situatie nu in het Midden-Oosten: ‘Schepper van hemel en aarde, Almachtige God. U houdt zoveel van de wereld, van de mensen op deze wereld, dat U Jezus Christus hebt opgeofferd, zodat wij niet verloren gaan maar eeuwig leven hebben. Ik bid vandaag dat de openbaring van Jezus Christus zal uitgaan onder de moslims en de zonen van Ismaël.
Vader, ik bid dat U het verbond met Ismaël gedenkt, dat U voortgaat om Ismaël dorst te schenken naar de openbaring van liefde, naar de openbaring van Jezus Christus, naar de openbaring van verlossing. Vader, ik bid dat Uw hand van bescherming over Izaäk zal zijn, dat U hen op elk front zult beschermen, niet alleen in Israël, maar over de hele wereld. Geef ons visioenen, dromen en wijsheid om vrede te spreken in deze oorlog, in Jezus’ machtige naam bid ik. Amen.’
Fractieleider van Denk roept in Tweede Kamer op tot vernietiging van Israel.
Waarom was een christelijke vrouw de enige niet-Israëli aan bood van een toestel van El Al naar Israël? ‘De Heere leidde me hierheen,’ vertelt ze, ‘om hulp te verlenen aan een volk in nood.’
‘Waarom ga je naar Israël,’ vroeg het personeel aan boord van het vliegtuig. ‘Weet je niet hoe gevaarlijk het daar is?
Natuurlijk wist ze dat wel. Ze vertelde dat haar dochter getrouwd is met een Israëliër. Ze wilde bij hen zijn, met hen bidden en samen met hen hulp verlenen. Ze had maar liefst zeven tassen bij zich met hulpmiddelen en ze had veel geld ingezameld voor de hulpverlening.
Ze vertelt haar verhaal, maar wel graag anoniem. Het wordt haar niet door iedereen in dank afgenomen dat ze dit doet. Ze vertelt dat ze een volgeling van Jezus is en daarom van Israël en van het Joodse volk houdt. ‘Ik ben dankbaar dat ik hier mag zijn, om de handen en voeten te zijn van degenen die via mij hier hulp mogen verlenen en steun mogen betuigen.
Keer op keer bevestigde de Heere mij in mijn gebeden dat ik hier moet zijn. Zelfs de annulering van mijn oorspronkelijke vlucht met Delta Airlines pakte goed uit. Ik wist dat El Al niet zou afzeggen. Ik mocht ook meer bagage – hulpgoederen – meenemen dan Delta toestond. God hielp mij om al deze hulp zo in Israël te krijgen.’
Het toestel was bijna vol. ‘Ik verwachte veel reservisten te zien, die naar Israël gingen, maar zeker de helft van de passagiers bestond uit jonge Israëlische gezinnen, veel vrouwen met kinderen en baby’s. Ze wilden allemaal naar Israël om bij hun familie en vrienden te zijn in het donkerste uur voor Israël sinds de Onafhankelijkheidsoorlog in 1948.’
Onderweg kon ze al getuigen van Gods liefde voor het volk Israël. Ze kon vertellen dat ze voor het volk bad, ze kon kaarten uitdelen met Bijbelverzen die ze had meegekregen. ‘Onhoud dat God altijd over je waakt,’ vertelde ze aan een reservist en gaf hem een kaart met een vers uit Psalm 100. (Bron: All Israël News)
Mooie samenwerking Joodse en christelijke organisaties in hulpverlening.
Joodse en christelijke organisaties hebben de handen ineen geslagen om in Jeruzalem hulp te bieden aan Joden die de grensgebieden bij Gaza moesten verlaten vanwege de terreur.
David Nekrutman van ‘Isaiah Project’ vertelt: ‘We evacueerden vijftig families van een gemeenschap vlakbij Gaza. We zagen het als onze verantwoordelijkheid om dit samen te doen, als Joden en christenen. Met een hele groep organisaties maken we dit mogelijk.’
Twee moeders, Ortal Hadad en Ella Tovim-Gedasi, vertellen hoe het was tijdens de Hamas-aanvallen: ‘We waren in onze kleine landbouwgemeenschap, in Mash’en, bij Askelon. Onophoudelijk hoorden we de raketten overkomen, maar we hadden zelf geen schuilplaats. We lagen op de grond en probeerden onze kinderen te beschermen. We spraken constant Psalmen uit, de hele tijd. We waren zo bang, dat we nauwelijks adem konden halen. Het waren hele zware dagen, waarvan we na die eerste aanvallen de meeste tijd in de gezamenlijke schuilkelder doorbrachten.
‘Hier in de rust van Jeruzalem kunnen we voor het eerst weer ademhalen,’ merkt Ortal Hadad op. ‘We zijn deze christenen zo dankbaar dat ze ons zo steunen. Ze houden echt van ons.’
Als tiener moest Hadad al evacueren uit Gaza, toen Israel zich in 2005 helemaal terugtrok uit het gebied. De bedoeling van deze terugtrekking was vrede, dat werd van beide zijden gesteld, maar het is er voor de inwoners van Gaza alleen maar slechter op geworden. ‘Alle ellende is veroorzaakt doordat wij Gaza, ons land, wat Gods land is, aan Hamas hebben gegeven,’ vindt Hadad.
David Nekrutman spoort christenen wereldwijd aan tot gebed. ‘Als ik demonstranten hoor roepen ‘Free Palestine’, dan vul ik dat in als: ‘Vrij van Hamas.’
Hij besluit met: ‘Als je bidt, bid dat ook dat de vijanden van Israel tot bekering zullen komen, hun harten zullen keren tot de God van Abraham, Izaäk en Jakob en dat zij het Licht zullen zien. Dan kan het werkelijk vrede worden.’ (Bron: CBN News)
Gebed van voormalig Hezbollah terrorist’.
CBN zond deze week een interview uit met Afshin Javid, een voormalig Hezbollah terrorist. Toen hij eens onderweg was naar Amerika om christenen te bekeren tot de islam, verscheen de Heere Jezus aan hem en kwam hij tot geloof.
Aan het einde van de uitzending bad hij voor de situatie nu in het Midden-Oosten: ‘Schepper van hemel en aarde, Almachtige God. U houdt zoveel van de wereld, van de mensen op deze wereld, dat U Jezus Christus hebt opgeofferd, zodat wij niet verloren gaan maar eeuwig leven hebben. Ik bid vandaag dat de openbaring van Jezus Christus zal uitgaan onder de moslims en de zonen van Ismaël.
Vader, ik bid dat U het verbond met Ismaël gedenkt, dat U voortgaat om Ismaël dorst te schenken naar de openbaring van liefde, naar de openbaring van Jezus Christus, naar de openbaring van verlossing. Vader, ik bid dat Uw hand van bescherming over Izaäk zal zijn, dat U hen op elk front zult beschermen, niet alleen in Israël, maar over de hele wereld. Geef ons visioenen, dromen en wijsheid om vrede te spreken in deze oorlog, in Jezus’ machtige naam bid ik. Amen.’
Fractieleider van Denk roept in Tweede Kamer op tot vernietiging van Israel.
Volgens Denk is er geen plaats meer voor Israël, alleen voor Palestina, op de plaats waar Israël nu ligt. Ik plaats deze afbeelding bewust – wel klein – om de haat tegen Israël te ontmaskeren.
De partij Denk ziet geen toekomst meer voor Israël. Op de landkaart van het Midden-Oosten van Denk is Israël niet meer terug te vinden. Waar Israël nu is, is Palestina ingetekend. Het enige alternatief, volgend Denk.
Partijleider Van Baarle sloot zijn bijdrage in de Tweede Kamer over de situatie in het Midden-Oosten deze week af met de leus ‘From the river to the sea, Palestine will be free’ (vertaald: Van de rivier tot de zee, Palestina zal vrij zijn). Hij kreeg hiervoor steun van fractieleider Sylvana Simons van de partij Bij1.
‘Israël is een apartheidsstaat die illegaal geconfisqueerd land bezet en daar een apartheidsbewind voert,’ motiveert de woordvoerder van de partij in het RD. ‘Het is niet democratisch de Palestijnen na de ontmanteling van de apartheid te dwingen om onder de vlag van hun beul te leven,’ zo voegt hij daaraan toe.
De partij Denk plaatst zich op deze manier buiten onze rechtstaat, meen ik. Hier zou in Nederland geen ruimte voor mogen zijn, ja, dit zou strafbaar moeten zijn. Dit is zo anti-Israël, de ergste vorm van antisemitisme. Dit spoort aan tot de vernietiging van de staat Israël.
Israëlische premier Netanyahu wijst op de profeet Jesaja.
In een toespraak deze week verwees de Israëlische premier Benjamin Netanyahu naar een profetie in Jesaja 60:18, als een vergezicht voor de tijd nadat Hamas is uitgeschakeld.
‘Er zal niet meer gehoord worden van geweld in uw land, van verwoesting of rampen binnen uw grenzen, maar uw muren zult u noemen Heil, en uw poorten Lof.’
Ook wonderen te midden van slachtpartijen.
De ramp op 7 oktober had nog veel groter kunnen zijn. Dat blijkt uit het verhaal dat Josiah Hilton voorleest in de podcast ‘The Israel Guys’. Hij noemt het terecht een wonder. Het vond plaats in een bataljon reservetroepen, die zo snel mogelijk naar de grens met Gaza moesten om de Hamas-terroristen te stoppen.
We luisteren mee naar het verhaal van één van reservisten, voorgelezen door Josiah Hilton:
‘Onze brigadecommandant zag dat het zuiden direct een bataljon nodig had en hij riep ons die sabbatochtend gelijk op. Vier uur later stapten we op onze Humvees en reden rechtstreeks naar Kfar Aza, vlakbij Gaza. Onze wapens kregen we ter plekke overhandigd, we hadden geen tijd ze schoon en schietklaar te maken. De wapens van de reserve-eenheden staan erom bekend dat ze onbetrouwbaar zijn en meestal kun je er niet goed mee schieten voordat ze goed zijn schoongemaakt. Zo gingen we de strijd aan.
Toen we de gemeenschap binnengingen, werden we direct aangevallen door terroristen. Mijn geweer werkte perfect. Ik kon elk schot afvuren en raakte waar ik mikte. Geen enkele weigering. Ik dankte Hashem (God) voor dit geweer dat direct werkte, drie dagen lang, in onze gevechten met de vijand.’
‘Dinsdagavond zat onze taak erop en werden we afgelost door een ander bataljon. We werden naar een basis gestuurd waar we konden uitrusten, douchen en eindelijk onze wapens konden schoonmaken en controleren.
Ik kreeg gelijk een storing met mijn wapen, en nog een keer en nog een keer. Het was kapot. Mijn wapen moest helemaal uit elkaar, onderdelen moesten worden vernieuwd en alles moest worden schoongemaakt. Met een kapot geweer had ik drie dagen perfect kunnen werken. Van veel andere soldaten in ons bataljon hoorde ik precies dezelfde verhalen. Ik zie nu al uit naar de sabbat, om in de synagoge Hashem (God) te danken voor dit wonder en alle andere wonderen die Hij voor ons heeft verricht.’ (Bron: BCN)
Ga maar eens een tijdje in Gaza wonen.
‘Wat heeft Hamas bereikt in de kleine twintig jaar dat ze het in Gaza voor het zeggen hebben?’ vraagt Ron Cantor zich af. ‘Ze hebben tweeduizend terroristen, die onder invloed waren van drugs, naar Israel gestuurd om te doden en te kidnappen. In plaats hiervan hadden ze Gaza ook kunnen opbouwen, met boerderijen en bedrijven. Ze hadden zich kunnen richten op economische groei. Maar ze deden niets voor de bevolking van Gaza. Ze brachten alleen ellende.’
Israël heeft een opname van het gesprek van een officier van het Israëlische leger met een informant in Gaza. Die vertelt dat Hamas Gazanen neerschiet die willen vluchten naar het zuiden. ‘Ze gebruiken hen als menselijk schild. En als mensen sterven, maakt dat voor hen niets uit, het zijn monsters.’
‘En,’ zo merkt Cantor op, ‘wordt er wereldwijd, tot op universiteiten aan toe, gedemonstreerd, gestreden voor de Palestijnen. Ik zou deze activisten willen aansporen om eens een jaar in Gaza te gaan wonen, om te zien voor wat voor leven ze strijden. Er is daar zeker geen vrijheid van meningsuiting of religie. Veel van deze activisten zijn pro-lhbtiq. In Gaza zouden ze direct gedood worden.’
Hij spoort ons aan onze ogen gericht te houden op Jesjoea, Jezus. ‘Hij is onze enige hoop. We mogen nooit toegeven aan haat, maar Israel kan niet anders dan zichzelf verdedigen.’ Dringend roept hij nog op tot gebed.
Bron: Dirk van Genderen (DIRK's visie)
De partij Denk ziet geen toekomst meer voor Israël. Op de landkaart van het Midden-Oosten van Denk is Israël niet meer terug te vinden. Waar Israël nu is, is Palestina ingetekend. Het enige alternatief, volgend Denk.
Partijleider Van Baarle sloot zijn bijdrage in de Tweede Kamer over de situatie in het Midden-Oosten deze week af met de leus ‘From the river to the sea, Palestine will be free’ (vertaald: Van de rivier tot de zee, Palestina zal vrij zijn). Hij kreeg hiervoor steun van fractieleider Sylvana Simons van de partij Bij1.
‘Israël is een apartheidsstaat die illegaal geconfisqueerd land bezet en daar een apartheidsbewind voert,’ motiveert de woordvoerder van de partij in het RD. ‘Het is niet democratisch de Palestijnen na de ontmanteling van de apartheid te dwingen om onder de vlag van hun beul te leven,’ zo voegt hij daaraan toe.
De partij Denk plaatst zich op deze manier buiten onze rechtstaat, meen ik. Hier zou in Nederland geen ruimte voor mogen zijn, ja, dit zou strafbaar moeten zijn. Dit is zo anti-Israël, de ergste vorm van antisemitisme. Dit spoort aan tot de vernietiging van de staat Israël.
Israëlische premier Netanyahu wijst op de profeet Jesaja.
In een toespraak deze week verwees de Israëlische premier Benjamin Netanyahu naar een profetie in Jesaja 60:18, als een vergezicht voor de tijd nadat Hamas is uitgeschakeld.
‘Er zal niet meer gehoord worden van geweld in uw land, van verwoesting of rampen binnen uw grenzen, maar uw muren zult u noemen Heil, en uw poorten Lof.’
Ook wonderen te midden van slachtpartijen.
De ramp op 7 oktober had nog veel groter kunnen zijn. Dat blijkt uit het verhaal dat Josiah Hilton voorleest in de podcast ‘The Israel Guys’. Hij noemt het terecht een wonder. Het vond plaats in een bataljon reservetroepen, die zo snel mogelijk naar de grens met Gaza moesten om de Hamas-terroristen te stoppen.
We luisteren mee naar het verhaal van één van reservisten, voorgelezen door Josiah Hilton:
‘Onze brigadecommandant zag dat het zuiden direct een bataljon nodig had en hij riep ons die sabbatochtend gelijk op. Vier uur later stapten we op onze Humvees en reden rechtstreeks naar Kfar Aza, vlakbij Gaza. Onze wapens kregen we ter plekke overhandigd, we hadden geen tijd ze schoon en schietklaar te maken. De wapens van de reserve-eenheden staan erom bekend dat ze onbetrouwbaar zijn en meestal kun je er niet goed mee schieten voordat ze goed zijn schoongemaakt. Zo gingen we de strijd aan.
Toen we de gemeenschap binnengingen, werden we direct aangevallen door terroristen. Mijn geweer werkte perfect. Ik kon elk schot afvuren en raakte waar ik mikte. Geen enkele weigering. Ik dankte Hashem (God) voor dit geweer dat direct werkte, drie dagen lang, in onze gevechten met de vijand.’
‘Dinsdagavond zat onze taak erop en werden we afgelost door een ander bataljon. We werden naar een basis gestuurd waar we konden uitrusten, douchen en eindelijk onze wapens konden schoonmaken en controleren.
Ik kreeg gelijk een storing met mijn wapen, en nog een keer en nog een keer. Het was kapot. Mijn wapen moest helemaal uit elkaar, onderdelen moesten worden vernieuwd en alles moest worden schoongemaakt. Met een kapot geweer had ik drie dagen perfect kunnen werken. Van veel andere soldaten in ons bataljon hoorde ik precies dezelfde verhalen. Ik zie nu al uit naar de sabbat, om in de synagoge Hashem (God) te danken voor dit wonder en alle andere wonderen die Hij voor ons heeft verricht.’ (Bron: BCN)
Ga maar eens een tijdje in Gaza wonen.
‘Wat heeft Hamas bereikt in de kleine twintig jaar dat ze het in Gaza voor het zeggen hebben?’ vraagt Ron Cantor zich af. ‘Ze hebben tweeduizend terroristen, die onder invloed waren van drugs, naar Israel gestuurd om te doden en te kidnappen. In plaats hiervan hadden ze Gaza ook kunnen opbouwen, met boerderijen en bedrijven. Ze hadden zich kunnen richten op economische groei. Maar ze deden niets voor de bevolking van Gaza. Ze brachten alleen ellende.’
Israël heeft een opname van het gesprek van een officier van het Israëlische leger met een informant in Gaza. Die vertelt dat Hamas Gazanen neerschiet die willen vluchten naar het zuiden. ‘Ze gebruiken hen als menselijk schild. En als mensen sterven, maakt dat voor hen niets uit, het zijn monsters.’
‘En,’ zo merkt Cantor op, ‘wordt er wereldwijd, tot op universiteiten aan toe, gedemonstreerd, gestreden voor de Palestijnen. Ik zou deze activisten willen aansporen om eens een jaar in Gaza te gaan wonen, om te zien voor wat voor leven ze strijden. Er is daar zeker geen vrijheid van meningsuiting of religie. Veel van deze activisten zijn pro-lhbtiq. In Gaza zouden ze direct gedood worden.’
Hij spoort ons aan onze ogen gericht te houden op Jesjoea, Jezus. ‘Hij is onze enige hoop. We mogen nooit toegeven aan haat, maar Israel kan niet anders dan zichzelf verdedigen.’ Dringend roept hij nog op tot gebed.
Bron: Dirk van Genderen (DIRK's visie)