Bijbel Codes ‘voorspelden’ reeds dat Trump ging winnen.
"En ik zal zeker mijn aangezicht verbergen te dien dage voor al het kwaad die ze zullen hebben verricht, als zij zich hebben gewend tot andere goden." (Deuteronomium 31:18).
Donald Trump (Breaking News van de Israël).
In twee aparte sets van Bijbel Codes, drie maanden uit elkaar gepubliceerd, heeft de internationale Bijbel Codes deskundige Rabbi Matityahu Glazerson bewijs gevonden dat Donald J. Trump de aankomende verkiezingen zou winnen. Wat meer is, Trumps voorspelde winst leek te worden verbonden aan zijn steun voor Israël.
De eerste tabel werd gepubliceerd op 6 juli 2016. In deze tabel, die uit het boek Deuteronomium komt, wijst rabbijn Glazerson naar het woord Donald, gespeld in Hebreeuwse letters, daarnaast het woord nasi, dat Hebreeuws voor het presidentschap is. Hij vond ook een afkorting voor Artzot haBrit, dat is de manier waarop naar de Verenigde Staten wordt verwezen in het Hebreeuws.
De datum werd ook gevonden in deze tabel. Specifiek heeft rabbijn Glazerson gewezen naar de codes voor 8 Chesjwan 5777. Dit is de datum op de Hebreeuwse kalender die correspondeert met de eerste datum waarop Trump verkozen zou worden tot president van de Verenigde Staten, als hij de verkiezingen zou winnen – dat is op 9 november 2016.
De video wordt geopend met Rabbi Glazerson die een vermelding geeft van het boek Jesaja.
In twee aparte sets van Bijbel Codes, drie maanden uit elkaar gepubliceerd, heeft de internationale Bijbel Codes deskundige Rabbi Matityahu Glazerson bewijs gevonden dat Donald J. Trump de aankomende verkiezingen zou winnen. Wat meer is, Trumps voorspelde winst leek te worden verbonden aan zijn steun voor Israël.
De eerste tabel werd gepubliceerd op 6 juli 2016. In deze tabel, die uit het boek Deuteronomium komt, wijst rabbijn Glazerson naar het woord Donald, gespeld in Hebreeuwse letters, daarnaast het woord nasi, dat Hebreeuws voor het presidentschap is. Hij vond ook een afkorting voor Artzot haBrit, dat is de manier waarop naar de Verenigde Staten wordt verwezen in het Hebreeuws.
De datum werd ook gevonden in deze tabel. Specifiek heeft rabbijn Glazerson gewezen naar de codes voor 8 Chesjwan 5777. Dit is de datum op de Hebreeuwse kalender die correspondeert met de eerste datum waarop Trump verkozen zou worden tot president van de Verenigde Staten, als hij de verkiezingen zou winnen – dat is op 9 november 2016.
De video wordt geopend met Rabbi Glazerson die een vermelding geeft van het boek Jesaja.
“Aldus zegt Hashem aan zijn gezalfde, aan Cyrus , wiens rechterhand Ik heb vastgehouden, om de naties vóór hem neer te werpen, en om de lendenen van de koningen te ontgorden; om deuren voor hem te openen, en dat de poorten kunnen niet worden gesloten. Jesaja 45:1
In het Hebreeuws betekent het woord Moshiach (Messias) gezalfde. Aangezien de Perzische koning Cyrus de Joden hielp om terug te gaan naar Israël en de tempel te herbouwen, is hij genoemd in dit vers als Gods gezalfde. Rabbi Glazerson: "Wie Israël helpt in de opbouw, om zich goed in hun land te settelen,wordt genoemd als een soort Moshiach”.
Verderop in de video (zie verder), toont rabbijn Glazerson waar het woord "Moshiach" tweemaal wordt weergegeven. Hij suggereert dat er een verbinding is tussen Trumps succes en de uiteindelijke komst van de Moshiach. "De verkiezing van Donald Trump is heel erg afhankelijk van het geestelijke niveau van de Joden in Israël. Dan en dan alleen zullen we de Moshiach hebben."
In de tweede video, die eind oktober werd uitgebracht, worden veel van dezelfde codes die werden gevonden in de video van juli, herhaald. Deze codes echter werden gevonden in het boek Numeri. De eerste set aan codes werd gevonden in het boek Deuteronomium.
Rabbi Glazerson opent deze video met wat hij noemt 'de beste verzameling' van Donald Trump, gespeld in het Hebreeuws en bocher, wat betekent gekozen of verkozen. In deze tabel vond hij ook codes voor nasi (president), Artzot haBrit (Verenigde Staten) en 7 Chesjwan 5777, hetgeen overeenkomt met dinsdag 8 november 2016, oftewel de dag van de verkiezingen in de VS. Alle deze codes lijken zeer dicht bij elkaar te staan in de tabel.
In een ander deel van de tabel, vond hij ohev Yisrael wat betekent, iemand die houdt van Israël. Er zijn ook codes voor teshuva (bekering), Moshiach en Hashem Elokecha (de Heer uw God), waarvan Rabbi Glazerson zei dat het is "een boodschap voor de Joden."
Hij gaat verder met te suggereren dat het bericht in de tweede tabel "een indicatie kan zijn dat de verkiezingen voor Donald Trump ervan afhankelijk zouden zijn of Israël terug komt naar God, bekering. En [ze] hebben iemand nodig om hen te helpen het volledige land te krijgen, zoals God hen beloofde."
Rabbi Glazersons bevindingen zijn in conflict met de bevindingen van D. Chen, die beweerde dat de Bijbel Codes een overwinning voorspellen voor Clinton. Chens bevindingen werden oorspronkelijk gepubliceerd door het ultra-orthodoxe nieuwskanaal Kikar Hashabbat.
In het verhaal dat Breaking News Israël gepubliceerd heeft over Chen's onderzoek, beweerde Chen dat "hij variaties van Trumps naam in het Hebreeuws in zijn programma had geplaatst, maar het programma leverde niets op."
Bron: Bible Codes Predict Trump Win [WATCH] - Breaking Israel News | Latest News. Biblical Perspective.
U wist het al: Donald Trump is nu president van het machtigste land van de wereld geworden, namelijk op de 20ste januari 2017.
Hij heeft een bord vol: binnen- en buitenlandse problemen, Israël, abortus, werkloosheid, armoede etc. Over al die zaken heeft Trump een stortbui van hoopvolle, losse, verassende en wilde kreten losgelaten. Honderd dagen na zijn aantreden zullen pers, politieke analisten en “gewone” doelgroepen volgens een Amerikaanse traditie nagaan wat hun president er tot dan toe van terecht gebracht heeft. Veel zal afhangen van de vraag of president-in-wording, Donald J. Trump, goede, eerlijke en deskundige medewerkers kiest. En…of hij luisteren wil naar feiten en argumenten.
Voordat we een paar van die Trump-plannen aan u voorleggen, vertaal ik het eerste publieke gebed dat voor de Amerikaanse president-in-wording is uitgesproken. Dit indrukwekkende gebed is uitgesproken door rabbijn Tuly Weisz van de organisatie Israël365 direct nadat de winst van Donald J. Trump bekend werd.
Gebed van rabbi Weisz.
Op woensdag 11.11.2016 bad tijdens een solidariteitsbijeenkomst voor Israël van de organisatie Bruggen voor Vrede, een organisatie van merendeels Christenen, die zich actief inzetten voor Israël, het volgende gebed. Voor uw informatie: in grote lijnen kunt u dit gebed terugvinden in het Joodse gebedenboek, de Siddoer op blz. 148 onder de titel: “Gebed voor de Regering”.
Moge HIJ, die koningen hulp verleent en regeringsbevoegdheid aan vorsten,
Wiens Koninkrijk een eeuwig Koninkrijk is;
die Zijn dienaar David van het boosaardige zwaard bevrijdde
Die een weg in de zee en een pad in onstuimig water baande,
zegenen, behoeden en bewaren, groot en verheven doen zijn de gekozen
president Donald Trump en de vice-president Mike Pence en alle beambten
van de Verenigde Staten van Amerika.
Moge de verheven Koning van alle koningen in Zijn barmhartigheid hem en
zijn adviseurs en beambten in hun harten leggen goed en vriendelijk te
handelen met ons en met heel Israël.
Moge in zijn dagen en in zijn tijd Juda gered worden en Israël veilig wonen.
Moge de Verlosser tot Sion komen.
Moge dit Zijn wil zijn. En laat ons zeggen: AMEN!
Rabbi Glazersons bevindingen zijn in conflict met de bevindingen van D. Chen, die beweerde dat de Bijbel Codes een overwinning voorspellen voor Clinton. Chens bevindingen werden oorspronkelijk gepubliceerd door het ultra-orthodoxe nieuwskanaal Kikar Hashabbat.
In het verhaal dat Breaking News Israël gepubliceerd heeft over Chen's onderzoek, beweerde Chen dat "hij variaties van Trumps naam in het Hebreeuws in zijn programma had geplaatst, maar het programma leverde niets op."
Bron: Bible Codes Predict Trump Win [WATCH] - Breaking Israel News | Latest News. Biblical Perspective.
U wist het al: Donald Trump is nu president van het machtigste land van de wereld geworden, namelijk op de 20ste januari 2017.
Hij heeft een bord vol: binnen- en buitenlandse problemen, Israël, abortus, werkloosheid, armoede etc. Over al die zaken heeft Trump een stortbui van hoopvolle, losse, verassende en wilde kreten losgelaten. Honderd dagen na zijn aantreden zullen pers, politieke analisten en “gewone” doelgroepen volgens een Amerikaanse traditie nagaan wat hun president er tot dan toe van terecht gebracht heeft. Veel zal afhangen van de vraag of president-in-wording, Donald J. Trump, goede, eerlijke en deskundige medewerkers kiest. En…of hij luisteren wil naar feiten en argumenten.
Voordat we een paar van die Trump-plannen aan u voorleggen, vertaal ik het eerste publieke gebed dat voor de Amerikaanse president-in-wording is uitgesproken. Dit indrukwekkende gebed is uitgesproken door rabbijn Tuly Weisz van de organisatie Israël365 direct nadat de winst van Donald J. Trump bekend werd.
Gebed van rabbi Weisz.
Op woensdag 11.11.2016 bad tijdens een solidariteitsbijeenkomst voor Israël van de organisatie Bruggen voor Vrede, een organisatie van merendeels Christenen, die zich actief inzetten voor Israël, het volgende gebed. Voor uw informatie: in grote lijnen kunt u dit gebed terugvinden in het Joodse gebedenboek, de Siddoer op blz. 148 onder de titel: “Gebed voor de Regering”.
Moge HIJ, die koningen hulp verleent en regeringsbevoegdheid aan vorsten,
Wiens Koninkrijk een eeuwig Koninkrijk is;
die Zijn dienaar David van het boosaardige zwaard bevrijdde
Die een weg in de zee en een pad in onstuimig water baande,
zegenen, behoeden en bewaren, groot en verheven doen zijn de gekozen
president Donald Trump en de vice-president Mike Pence en alle beambten
van de Verenigde Staten van Amerika.
Moge de verheven Koning van alle koningen in Zijn barmhartigheid hem en
zijn adviseurs en beambten in hun harten leggen goed en vriendelijk te
handelen met ons en met heel Israël.
Moge in zijn dagen en in zijn tijd Juda gered worden en Israël veilig wonen.
Moge de Verlosser tot Sion komen.
Moge dit Zijn wil zijn. En laat ons zeggen: AMEN!
Rabbijn Tuly Weisz van de organisatie Israël365.
Een zwaar pakket.
Er ligt een enorme lijst van ijkpunten en activiteiten voor de president-in-wording, Donald Trump, te wachten. Een lijst die hij eigenlijk zelf heeft opgesteld. In feite onhaalbaar voor iedere president. Ik noem er een paar en heb ze verdeeld onder de volgende categorieën. Deze lijst is onvolledig.
Zal het Trump-bewind positieve invloed uitoefenen op opvattingen over het gezin? Gaat hij bijvoorbeeld iets doen tegen internetporno? Dat hij een ‘family-man’ is konden we wel zien op het podium toen hij de ‘de oorlog’ over het presidentschap had gewonnen. Trump heeft zich duidelijk uitgesproken voor het man/vrouw huwelijk. Hoe zal hij omgaan met de vrij agressieve propaganda van de homobeweging (LGBT)?
Vragen vol hoop die door pro-life mensen gesteld worden zijn:
3. Buitenland.
“We zullen Amerika weer groot maken” was één van Trump’s strijdkreten. Dat was wel nodig ook. Maar Ann Graham Lotz, dochter van dr. Billy Graham, corrigeerde deze uitspraak en leest: “Wij moeten God weer groot maken in Amerika.”
Een zwaar pakket.
Er ligt een enorme lijst van ijkpunten en activiteiten voor de president-in-wording, Donald Trump, te wachten. Een lijst die hij eigenlijk zelf heeft opgesteld. In feite onhaalbaar voor iedere president. Ik noem er een paar en heb ze verdeeld onder de volgende categorieën. Deze lijst is onvolledig.
- Binnenland
- Gezin en abortus
- Buitenland
- Allereerst moet gewerkt worden aan het herstel van enige eenheid onder het Amerikaanse volk. Er is teveel verdeeldheid. President Obama en mw. Hillary Clinton pleitten ook om deze prioriteit, taak voor een president, snel en goed aan te pakken.
- Beperking van de immigratie, met name van Moslims. Uitzetten van illegalen. Een hoge en diepe muur tussen Mexico en de VS. Niet alleen Mexicanen, maar ook jihadisten proberen via die grens de VS binnen te komen.
- Meer conservatieve rechters in het Hooggerechtshof te benoemen.
- Enkele decreten van president Obama (besluiten zonder de goedkeuring van de Senaat of het Huis van Afgevaardigden) te herroepen.
- Meer luisteren naar en invloed voor de ‘gewone man’ in de VS. Dat betekent minder macht voor de “elite in Washington”.
- Meer werk, meer banen en de economie en de VS weer sterk maken.
Zal het Trump-bewind positieve invloed uitoefenen op opvattingen over het gezin? Gaat hij bijvoorbeeld iets doen tegen internetporno? Dat hij een ‘family-man’ is konden we wel zien op het podium toen hij de ‘de oorlog’ over het presidentschap had gewonnen. Trump heeft zich duidelijk uitgesproken voor het man/vrouw huwelijk. Hoe zal hij omgaan met de vrij agressieve propaganda van de homobeweging (LGBT)?
Vragen vol hoop die door pro-life mensen gesteld worden zijn:
- Gaat Trump ook pro-life rechters benoemen in het Hooggerechtshof?
- Gaat hij de abortuspraktijk beperken?
- Wordt de subsidie aan de Planned Parenthood organisatie, die abortus bevordert, ingetrokken of verminderd?
- Zal hij bereid en in staat zijn om de schade aan gezinswaarden en aan het gezin te beperken?
- Hij wilde Obamacare, het “Algemeen Ziekenfonds” in de VS, afschaffen.
3. Buitenland.
“We zullen Amerika weer groot maken” was één van Trump’s strijdkreten. Dat was wel nodig ook. Maar Ann Graham Lotz, dochter van dr. Billy Graham, corrigeerde deze uitspraak en leest: “Wij moeten God weer groot maken in Amerika.”
- Hij wil bepaalde ‘besluiten’ over de klimaatverandering ongedaan maken wat de VS betreft.
- Hij wil voor de VS onvoordelige handelsovereenkomsten ongedaan maken en de positie van de VS op de wereldhandelsmarkt verbeteren.
- Het aanzien van de VS in de wereld verbeteren.
- Het is te hopen dat Trump de uitgestoken hand van Poetin accepteert en dat ze samen met een goed plan voor Syrië zullen komen. Het is een God-geklaagd schandaal dat Irak en Syrië steeds meer het slagveld worden waarop de grote (VS en Rusland) en de kleine plaatselijke (Turkije, Iran) wereldmachten hun onderlinge rivaliteit en vijandschap over de hoofden en levens van de burgers uitvechten.
- Hoe lost hij de toenemende spanningen in het Verre Oosten op?
- Hoe staat hij tegenover de VN waar de besluitvorming door het grote blok van bijna 60 islamitische landen plus de zogenaamde ongebonden landen overheerst wordt waardoor men tot de meest dwaze besluiten komt en in feite machteloos is geworden?
- Hoe staat hij tegenover de “het Beest in Brussel” dat innerlijk verdeeld waggelend door de geschiedenis hobbelt. Wat doet hij met de NATO, die griezelig bezig is Rusland uit te dagen.
Jan-Willem van der Hoeven ziet Trump als de Kores van deze tijd.
4. Israël
De bekende Jan Willem v/d Hoeven, directeur van de International Christian Zionist Center in Jerusalem, kwam met de volgende interessante gedachten over de mogelijke rol van Trump met betrekking tot Israël: in de tijd van Ezra en Nehemia in Israël, nu ongeveer 25 eeuwen, kwam in Perzië koning Kores (Cyrus) aan de macht. Een van zijn eerste regeringsdaden was het Joodse volk, dat toen in ballingschap was, toestemming te geven terug te keren naar Israël, voornamelijk naar Jeruzalem. Ook toestemming om de Tempel, te herbouwen. U leest dit verhaal in 2Kronieken 36:22 en 23. Die tempel werd ruim vijf eeuwen later door de Romeinen verwoest. V/d Hoeven hoopt/verwacht dat Trump in deze tijd eenzelfde rol kan vervullen. Dat zal een enorme stap in het profetische scenario van de Bijbel kunnen worden. Maar ook een grote beroering in het wereldgebeuren. Overigens, Trump’s zoon, die ijverig meewerkte in de verkiezingscampagne van zijn schoonvader, is Jood. Wat zou er kunnen gebeuren?
De wereld lijdt aan de Trump Shock – Men weet niet wat er gaat gebeuren.
(Uit: Here’s What Will Happen Next (Brandom Smith).
4. Israël
De bekende Jan Willem v/d Hoeven, directeur van de International Christian Zionist Center in Jerusalem, kwam met de volgende interessante gedachten over de mogelijke rol van Trump met betrekking tot Israël: in de tijd van Ezra en Nehemia in Israël, nu ongeveer 25 eeuwen, kwam in Perzië koning Kores (Cyrus) aan de macht. Een van zijn eerste regeringsdaden was het Joodse volk, dat toen in ballingschap was, toestemming te geven terug te keren naar Israël, voornamelijk naar Jeruzalem. Ook toestemming om de Tempel, te herbouwen. U leest dit verhaal in 2Kronieken 36:22 en 23. Die tempel werd ruim vijf eeuwen later door de Romeinen verwoest. V/d Hoeven hoopt/verwacht dat Trump in deze tijd eenzelfde rol kan vervullen. Dat zal een enorme stap in het profetische scenario van de Bijbel kunnen worden. Maar ook een grote beroering in het wereldgebeuren. Overigens, Trump’s zoon, die ijverig meewerkte in de verkiezingscampagne van zijn schoonvader, is Jood. Wat zou er kunnen gebeuren?
- Volgend jaar, juni 2017, viert Israël het 50-jarig. feest van de bevrijding van Jeruzalem. De heilige stad werd in 1967, tijdens de Zesdaagse Oorlog, heroverd op Jordanië. Een paar jaar later werd Jeruzalem tot ‘eeuwige, ongedeelde hoofdstad’ van Israël verklaard door de Israëlische regering. De meeste landen hebben toen hun ambassades uit Jeruzalem naar Tel Aviv verhuisd. Tijdens hun verkiezingscampagnes hebben diverse Amerikaanse presidentskandidaten beloofd hun ambassade weer naar Jeruzalem te verplaatsen. En…dit niet gedaan. Van Trump wordt verwacht/gehoopt zijn belofte te houden. Dat zal aan de ene kant andere landen bemoedigen dit ook te doen. Aan de andere kant zal ook deze stap politiek veel rumoer veroorzaken. In geestelijk opzicht is die stap een eerbetoon aan de God van Israël. Immers, Zijn Messias zal vanuit Jeruzalem de wereld regeren.
- Trump ziet de zogenaamde nederzettingen in Judea en Samaria, waar ongeveer 130.000 Joods-Israëlische mensen wonen, niet als een obstakel voor vrede. De hele discussie over de zogenaamde Palestijnse staat zal onder zijn bewind in een heel ander licht komen te staan.
- Trump wil zoals andere presidenten gedaan hebben, Israël niet onder druk zetten om een of ander ‘vredesplan’ te aanvaarden.
- J.W. v/d Hoeven ziet Trump als de Kores van deze tijd. Interessant vanuit historisch oogpunt is dat de God van Israël vaak wereldleiders gebruikt voor Zijn plannen met Israël, Zijn volk. Denk aan Engeland met de Balfourverklaring, aan Karel de Grote, die een vriend van de Joden was, aan een Turkse sultan die ruim 500 jaar geleden uit Spanje verdreven Joden gastvrij ontving. Wie Israël zegent wordt gezegend. We hopen en bidden dat Trump zo tot zegen zal zijn. Niet alleen voor de VS, maar ook voor heel de wereld.
De wereld lijdt aan de Trump Shock – Men weet niet wat er gaat gebeuren.
(Uit: Here’s What Will Happen Next (Brandom Smith).
Men weet niet welke kant Trump zal uitgaan.
Ik (Brandon Smith) heb dit al lange tijd gezegd, en ik zeg het hier weer: in het leven zijn er slechts twee soorten mensen: zij die weten en zij die niet weten. Sommigen mogen beweren dat er een derde optie is: zij die niet willen weten. Maar in ieder geval, als u in staat bent om de geopolitieke en sociale trends te voorzien, dan moet u wel een van die mensen zijn die weten.
Bovenal, om te weten moet je bereid zijn om een stap buiten de verwarring en het theater te doen en van bovenaf naar de ontwikkelingen te kijken. Als u vooringenomen bent om te veel heilige huisjes te behouden, zult u nooit begrijpen hoe de wereld werkt. U zult ook te druk bezig zijn met het versterken van uw eigen fantasieën om nog iets anders te zien.
Verder moet u ook begrijpen dat de politieke en sociale ontwikkelingen niet willekeurig zijn; het zijn beide reacties op het doelbewuste beleid van speciale interesses of ze worden aangedreven door een beleid van speciale interesses. Deze ontwikkelingen zijn dus voorspelbaar en kunnen worden berekend (tot een bepaald punt).
Ik verwijs meestal naar deze "speciale interesses" als de globale elites of globalisten, want dat is hoe ze vaak naar zichzelf verwijzen. Het punt is dat de meeste gebeurtenissen die u in de politieke wereld ziet gemanipuleerde evenementen zijn, die ontworpen zijn voor een specifieke psychologische reactie van u en de mensen om u heen. U bent voor deze mensen geen mens; u bent een aanwinst, om te worden gevormd, of een obstakel om weg te werken. Zo werkt onze wereld. Punt. En totdat we dit volledig begrijpen en accepteren, zullen dingen niet veranderen.
Dus voor de duidelijkheid, als je de gedachten van de globalisten begrijpt, evenals wat ze willen, dan kun je de fundamentele richting in de toekomst begrijpen.
Het is deze filosofie die mij heeft veroorloofd om consistent en nauwkeurig de geopolitieke en economische gebeurtenissen te voorspellen die zeer weinig andere mensen konden voorspellen. Bijvoorbeeld, ik voorspelde correct de kwantitatieve afname (QE) van de Federal Reserve, ik voorspelde de integratie van China in het IMF met haar Special Drawing Rights al jaren van tevoren, ik voorspelde het exacte tijdstip van de eerste renteverhoging door de Fed, ik voorspelde het succes van het referendum Brexit toen de meesten in de wereld en de hele bevrijdingsbeweging zeiden dat het nooit ging gebeuren, ik voorspelde dat de Saoedische 9/11 wet een veto zou ondergaan door Barack Obama en dat Congres zijn veto zou overschrijven, ik voorspelde dat Hillary Clinton de democratische kandidaat zou zijn en dat Donald Trump de Republikeinse kandidaat zou zijn voor het presidentschap. En gedurende de afgelopen vijf maanden voorspelde ik dat Donald Trump de verkiezingen van 2016 zou winnen.
Mensen kunnen deze serie van succesvolle voorspellingen ofwel toeschrijven aan zuiver "geluk", of ze kunnen de mogelijkheid overwegen dat ik weet waar over ik spreek. Ik laat dat aan u over.
Het echte punt is echter niet of mijn voorspellingen correct waren. Wat nog belangrijker is, is de reden WAAROM ze juist waren. Om mee te beginnen, ik heb het vaak juist, omdat het een feit is dat globalisten de gebeurtenissen beïnvloeden. Globalisten zijn menselijk (op zijn minst gedeeltelijk); ze zijn dus voorspelbaar, wat ook de gebeurtenissen voorspelbaar maakt. Als u vanuit een mondialistische perspectief kijkt, zult u weten wat ze willen en wat ze kunnen doen om het te krijgen.
In een wereld zonder globalisten zou ik een harde tijd hebben om met succes iets te voorspellen.
Ik maak nooit een koude voorspelling, zonder een concrete reden waarom ik dat standpunt inneem. Ik achterhaal altijd de redenen en het bewijs dat logisch is voor hen. Sommige analisten zou kunnen volstaan met gewoon een munt op te gooien en iets roepen zonder uitleg; ik niet.
Wat betreft de overwinning van Trump in de verkiezing, was dit wat ik zei in juni van dit jaar:
"In het licht van de Brexit moet ik nu hier iets noemen, en voorspellen dat het meest waarschijnlijke scenario voor de verkiezingen een Trump-presidentschap zal zijn. Trump heeft consequent gewaarschuwd voor een recessie tijdens zijn campagne en met de Brexit die de markten de komende paar maanden zal doen dalen, zal hij waarschijnlijk als 'profetisch' worden gezien."
… "Zelfs als Trump een legitieme anti-establishment conservatief is, zal zijn entree in het Oval Office de bezegeling van de deal zijn op een economische ineenstorting, en het zal de globalisten goed uitkomen. De internationale banken hoeven er slechts de stekker uit te trekken bij de nog overgebleven ondersteuning van het bestaande marktsysteem om het volledig te laten imploderen, en iedereen zal Trump en zijn conservatieve aanhangers beschuldigen."
"De mainstream media heeft consequent de Trump-aanhangers vergeleken met de Brexit-supporters, en Trump zelf heeft zijn politieke wagen achter de Brexit gespannen. Dit past perfect bij het verhaal van het mondialisme, dat populisten en conservatieven de wereldeconomie doden en iedereen in gevaar brengen."
Ik (Brandon Smith) heb dit al lange tijd gezegd, en ik zeg het hier weer: in het leven zijn er slechts twee soorten mensen: zij die weten en zij die niet weten. Sommigen mogen beweren dat er een derde optie is: zij die niet willen weten. Maar in ieder geval, als u in staat bent om de geopolitieke en sociale trends te voorzien, dan moet u wel een van die mensen zijn die weten.
Bovenal, om te weten moet je bereid zijn om een stap buiten de verwarring en het theater te doen en van bovenaf naar de ontwikkelingen te kijken. Als u vooringenomen bent om te veel heilige huisjes te behouden, zult u nooit begrijpen hoe de wereld werkt. U zult ook te druk bezig zijn met het versterken van uw eigen fantasieën om nog iets anders te zien.
Verder moet u ook begrijpen dat de politieke en sociale ontwikkelingen niet willekeurig zijn; het zijn beide reacties op het doelbewuste beleid van speciale interesses of ze worden aangedreven door een beleid van speciale interesses. Deze ontwikkelingen zijn dus voorspelbaar en kunnen worden berekend (tot een bepaald punt).
Ik verwijs meestal naar deze "speciale interesses" als de globale elites of globalisten, want dat is hoe ze vaak naar zichzelf verwijzen. Het punt is dat de meeste gebeurtenissen die u in de politieke wereld ziet gemanipuleerde evenementen zijn, die ontworpen zijn voor een specifieke psychologische reactie van u en de mensen om u heen. U bent voor deze mensen geen mens; u bent een aanwinst, om te worden gevormd, of een obstakel om weg te werken. Zo werkt onze wereld. Punt. En totdat we dit volledig begrijpen en accepteren, zullen dingen niet veranderen.
Dus voor de duidelijkheid, als je de gedachten van de globalisten begrijpt, evenals wat ze willen, dan kun je de fundamentele richting in de toekomst begrijpen.
Het is deze filosofie die mij heeft veroorloofd om consistent en nauwkeurig de geopolitieke en economische gebeurtenissen te voorspellen die zeer weinig andere mensen konden voorspellen. Bijvoorbeeld, ik voorspelde correct de kwantitatieve afname (QE) van de Federal Reserve, ik voorspelde de integratie van China in het IMF met haar Special Drawing Rights al jaren van tevoren, ik voorspelde het exacte tijdstip van de eerste renteverhoging door de Fed, ik voorspelde het succes van het referendum Brexit toen de meesten in de wereld en de hele bevrijdingsbeweging zeiden dat het nooit ging gebeuren, ik voorspelde dat de Saoedische 9/11 wet een veto zou ondergaan door Barack Obama en dat Congres zijn veto zou overschrijven, ik voorspelde dat Hillary Clinton de democratische kandidaat zou zijn en dat Donald Trump de Republikeinse kandidaat zou zijn voor het presidentschap. En gedurende de afgelopen vijf maanden voorspelde ik dat Donald Trump de verkiezingen van 2016 zou winnen.
Mensen kunnen deze serie van succesvolle voorspellingen ofwel toeschrijven aan zuiver "geluk", of ze kunnen de mogelijkheid overwegen dat ik weet waar over ik spreek. Ik laat dat aan u over.
Het echte punt is echter niet of mijn voorspellingen correct waren. Wat nog belangrijker is, is de reden WAAROM ze juist waren. Om mee te beginnen, ik heb het vaak juist, omdat het een feit is dat globalisten de gebeurtenissen beïnvloeden. Globalisten zijn menselijk (op zijn minst gedeeltelijk); ze zijn dus voorspelbaar, wat ook de gebeurtenissen voorspelbaar maakt. Als u vanuit een mondialistische perspectief kijkt, zult u weten wat ze willen en wat ze kunnen doen om het te krijgen.
In een wereld zonder globalisten zou ik een harde tijd hebben om met succes iets te voorspellen.
Ik maak nooit een koude voorspelling, zonder een concrete reden waarom ik dat standpunt inneem. Ik achterhaal altijd de redenen en het bewijs dat logisch is voor hen. Sommige analisten zou kunnen volstaan met gewoon een munt op te gooien en iets roepen zonder uitleg; ik niet.
Wat betreft de overwinning van Trump in de verkiezing, was dit wat ik zei in juni van dit jaar:
"In het licht van de Brexit moet ik nu hier iets noemen, en voorspellen dat het meest waarschijnlijke scenario voor de verkiezingen een Trump-presidentschap zal zijn. Trump heeft consequent gewaarschuwd voor een recessie tijdens zijn campagne en met de Brexit die de markten de komende paar maanden zal doen dalen, zal hij waarschijnlijk als 'profetisch' worden gezien."
… "Zelfs als Trump een legitieme anti-establishment conservatief is, zal zijn entree in het Oval Office de bezegeling van de deal zijn op een economische ineenstorting, en het zal de globalisten goed uitkomen. De internationale banken hoeven er slechts de stekker uit te trekken bij de nog overgebleven ondersteuning van het bestaande marktsysteem om het volledig te laten imploderen, en iedereen zal Trump en zijn conservatieve aanhangers beschuldigen."
"De mainstream media heeft consequent de Trump-aanhangers vergeleken met de Brexit-supporters, en Trump zelf heeft zijn politieke wagen achter de Brexit gespannen. Dit past perfect bij het verhaal van het mondialisme, dat populisten en conservatieven de wereldeconomie doden en iedereen in gevaar brengen."
De elites roepen openlijk op tot de uiteindelijke uitroeiing van de nationale soevereiniteit en de vorming van een interne wereldeconomie, met één enkele wereldmunt, en uiteindelijk één enkele wereldregering. Trump zet een totaal andere koers in: America first en geen globalisme.
Al mijn voorspellingen zijn geworteld in een bijzonder uitgangspunt: dat de mondiale elite sinds 2008 in ieder geval bewust bezig is met het instellen van de fase voor een zich ontwikkelende internationale financiële crisis, groter dan enige andere ooit gezien in de moderne geschiedenis. Deze crisis is een middel tot een doel. Globalisten gebruiken een bepaalde strategie, boven alle andere, om hun doelen te bereiken — de Hegeliaanse dialectiek: probleem, reactie, oplossing.
Zoals ik jarenlang heb gedocumenteerd, roepen de elites openlijk op tot de uiteindelijke uitroeiing van de nationale soevereiniteit en de vorming van een interne wereldeconomie, met één enkele wereldmunt, en uiteindelijk één enkele wereldregering. Ten behoeve van deze omelet zijn zij voornemens een paar eieren te breken (en een paar economieën in te laten storten). Door de schuld van deze crisis te geven aan de "nationale soevereiniteit" (en de mensen die dit verdedigen), hopen ze de massa ervan te overtuigen dat de enige praktische oplossing een totale centralisatie is. U kunt mijn diepgaande analyse hierover lezen met een bewijs ervan in mijn artikel "The Economic End Game Explained".
Ik voorspelde ook specifiek de Brexit en de overwinning van Trump gebaseerd op een ander uitgangspunt: dat is dat de elites de conservatieve bewegingen toestaan om de politieke macht te nemen in bepaalde regio's, alleen om een stimulans te zijn ter ondersteuning van de wereldeconomie daarna. Dat wil zeggen dat ik met succes de Brexit en Trump-overwinning heb voorspeld, omdat ik de realiteit begrijp en aanvaard, dat conservatieven en vrijheidsactivisten niet gaan 'winnen'. Wij worden neergezet als zondebok voor een financiële crash die de globalisten reeds hebben gecreëerd.
Nogmaals, mensen kunnen zeggen dat ik geluk heb, of dat er iets is voor mijn standpunt, maar het feit van de zaak is, dat ik gelijk heb én waarschijnlijk gelijk zal blijven krijgen. Dit brengt ons bij wat er gaat gebeuren in 2017.
De verkiezing van Donald Trump geeft signalen af van een zee van veranderingen, niet alleen in de wereldpolitiek, maar nog belangrijker, in de mondiale economische stabiliteit en sociale ontwikkelingen. Zo hectisch en krankzinnig als 2016 is geweest, zo zal 2017 nog drastisch chaotischer zijn. Sommige van deze veranderingen zullen duidelijk worden, maar sommige zullen alleen zichtbaar zijn voor een handvol mensen in de wereld. Laten we eerst beginnen met mijn meer gelukkige voorspellingen.
De dood van de Mainstream Media.
Dit is een gemakkelijke. De mainstream media met zijn waanzinnige regressieve-progressieven en hun elitaire vooroordelen vertekenden het beeld van het "Alt-Right" [Oud- of Extreem-Rechts], de Trump-campagne en de anti-sociale rechtvaardigheidsbewegingen tijdens het geheel van het verkiezingsproces. En niet alleen dit, maar door Wikileaks werd de linkse media ontbloot toen tal van journalisten en nieuwskanalen belicht werden. Die spanden rechtstreeks samen met de DNC en de campagne van Hillary, nadat ze eerst Bernie Sanders het bos in hadden gestuurd; en vervolgens tuigden ze de debatten op en gaven peilingcijfers die Clinton in een fantastische superieure positie plaatste tegenover Trump.
De mainstream media wordt nu door de meerderheid van de Amerikanen ter linker en ter rechter zijde gezien als een groot rottend propaganda-lijk dat moet worden onthoofd voordat het de ziekte verspreidt naar iemand anders. Ik voorspel dat de MSM lezers- en kijkersaantallen (met uitzondering van FOX News) zullen instorten, zelfs verder dan het reeds gedaan heeft. En veel nieuwskanalen zullen worden gedwongen om zich te versterken, totdat ze uit het bestaan verdwijnen.
Zoals ik al jaren geleden zei, is de mainstream media dood, ze wisten het echter nog niet. Nou, na deze verkiezingen weet iedereen het. De alternatieve media neemt de plaats in van de mainstream media. Wij zullen zien dat hun kijkersaantallen explosief zullen groeien in de komende jaren, terwijl zij verschrompelen.
Ze besloten dat hun werk niet was het rapporteren van de feiten, maar de publieke opinie te manipuleren. Zij zijn leugenaars en een schande voor de ware journalistiek. Opgeruimd staat netjes.
Dat gezegd hebbend, zullen sommigen beweren dat mijn standpunt dat de elites een Trump-presidentschap willen, niet houdbaar is, juist omdat de liberale media zo hard gewerkt heeft om de publieke opinie op te tuigen tegen Trump. Ik zal dat in mijn volgende artikel uitleggen, en waarom deze mensen in het grotere plaatje ontbreken.
De verlamming van de sociale rechtvaardigheid strijders (SJW).
De SJW-cultus is niet dood, maar is verlamd. Het is nu een kwijlende en bedlegerige verlamde patiënt die zijn maaltijden eet met een rietje; een slecht werkend omhulsel van een beweging die uit zijn ellende moet worden gehaald.
Als ik denk aan de sociale rechtvaardigheid-strijders, dan denk ik aan het eiland Misfit Toys. Niemand wil deze mensen. Ze zijn een nadeel voor alles wat ze aanraken, met inbegrip van de Democratische partij. Het was het fanatisme van de SJW's die de conservatieven bracht tot een woede-rally rond Trump. Zij waren het die de slapende reus lieten ontwaken.
Al mijn voorspellingen zijn geworteld in een bijzonder uitgangspunt: dat de mondiale elite sinds 2008 in ieder geval bewust bezig is met het instellen van de fase voor een zich ontwikkelende internationale financiële crisis, groter dan enige andere ooit gezien in de moderne geschiedenis. Deze crisis is een middel tot een doel. Globalisten gebruiken een bepaalde strategie, boven alle andere, om hun doelen te bereiken — de Hegeliaanse dialectiek: probleem, reactie, oplossing.
Zoals ik jarenlang heb gedocumenteerd, roepen de elites openlijk op tot de uiteindelijke uitroeiing van de nationale soevereiniteit en de vorming van een interne wereldeconomie, met één enkele wereldmunt, en uiteindelijk één enkele wereldregering. Ten behoeve van deze omelet zijn zij voornemens een paar eieren te breken (en een paar economieën in te laten storten). Door de schuld van deze crisis te geven aan de "nationale soevereiniteit" (en de mensen die dit verdedigen), hopen ze de massa ervan te overtuigen dat de enige praktische oplossing een totale centralisatie is. U kunt mijn diepgaande analyse hierover lezen met een bewijs ervan in mijn artikel "The Economic End Game Explained".
Ik voorspelde ook specifiek de Brexit en de overwinning van Trump gebaseerd op een ander uitgangspunt: dat is dat de elites de conservatieve bewegingen toestaan om de politieke macht te nemen in bepaalde regio's, alleen om een stimulans te zijn ter ondersteuning van de wereldeconomie daarna. Dat wil zeggen dat ik met succes de Brexit en Trump-overwinning heb voorspeld, omdat ik de realiteit begrijp en aanvaard, dat conservatieven en vrijheidsactivisten niet gaan 'winnen'. Wij worden neergezet als zondebok voor een financiële crash die de globalisten reeds hebben gecreëerd.
Nogmaals, mensen kunnen zeggen dat ik geluk heb, of dat er iets is voor mijn standpunt, maar het feit van de zaak is, dat ik gelijk heb én waarschijnlijk gelijk zal blijven krijgen. Dit brengt ons bij wat er gaat gebeuren in 2017.
De verkiezing van Donald Trump geeft signalen af van een zee van veranderingen, niet alleen in de wereldpolitiek, maar nog belangrijker, in de mondiale economische stabiliteit en sociale ontwikkelingen. Zo hectisch en krankzinnig als 2016 is geweest, zo zal 2017 nog drastisch chaotischer zijn. Sommige van deze veranderingen zullen duidelijk worden, maar sommige zullen alleen zichtbaar zijn voor een handvol mensen in de wereld. Laten we eerst beginnen met mijn meer gelukkige voorspellingen.
De dood van de Mainstream Media.
Dit is een gemakkelijke. De mainstream media met zijn waanzinnige regressieve-progressieven en hun elitaire vooroordelen vertekenden het beeld van het "Alt-Right" [Oud- of Extreem-Rechts], de Trump-campagne en de anti-sociale rechtvaardigheidsbewegingen tijdens het geheel van het verkiezingsproces. En niet alleen dit, maar door Wikileaks werd de linkse media ontbloot toen tal van journalisten en nieuwskanalen belicht werden. Die spanden rechtstreeks samen met de DNC en de campagne van Hillary, nadat ze eerst Bernie Sanders het bos in hadden gestuurd; en vervolgens tuigden ze de debatten op en gaven peilingcijfers die Clinton in een fantastische superieure positie plaatste tegenover Trump.
De mainstream media wordt nu door de meerderheid van de Amerikanen ter linker en ter rechter zijde gezien als een groot rottend propaganda-lijk dat moet worden onthoofd voordat het de ziekte verspreidt naar iemand anders. Ik voorspel dat de MSM lezers- en kijkersaantallen (met uitzondering van FOX News) zullen instorten, zelfs verder dan het reeds gedaan heeft. En veel nieuwskanalen zullen worden gedwongen om zich te versterken, totdat ze uit het bestaan verdwijnen.
Zoals ik al jaren geleden zei, is de mainstream media dood, ze wisten het echter nog niet. Nou, na deze verkiezingen weet iedereen het. De alternatieve media neemt de plaats in van de mainstream media. Wij zullen zien dat hun kijkersaantallen explosief zullen groeien in de komende jaren, terwijl zij verschrompelen.
Ze besloten dat hun werk niet was het rapporteren van de feiten, maar de publieke opinie te manipuleren. Zij zijn leugenaars en een schande voor de ware journalistiek. Opgeruimd staat netjes.
Dat gezegd hebbend, zullen sommigen beweren dat mijn standpunt dat de elites een Trump-presidentschap willen, niet houdbaar is, juist omdat de liberale media zo hard gewerkt heeft om de publieke opinie op te tuigen tegen Trump. Ik zal dat in mijn volgende artikel uitleggen, en waarom deze mensen in het grotere plaatje ontbreken.
De verlamming van de sociale rechtvaardigheid strijders (SJW).
De SJW-cultus is niet dood, maar is verlamd. Het is nu een kwijlende en bedlegerige verlamde patiënt die zijn maaltijden eet met een rietje; een slecht werkend omhulsel van een beweging die uit zijn ellende moet worden gehaald.
Als ik denk aan de sociale rechtvaardigheid-strijders, dan denk ik aan het eiland Misfit Toys. Niemand wil deze mensen. Ze zijn een nadeel voor alles wat ze aanraken, met inbegrip van de Democratische partij. Het was het fanatisme van de SJW's die de conservatieven bracht tot een woede-rally rond Trump. Zij waren het die de slapende reus lieten ontwaken.
Bij de sociale rechtvaardigheid-strijders (een kleine minderheid in de Amerikaanse samenleving) denkt men al spoedig aan Misfit Toys. Niemand wil deze mensen. Ze zijn een nadeel voor alles wat ze aanraken, met inbegrip van de Democratische partij. Het was het fanatisme van de SJW's die de conservatieven bracht tot een woede-rally rond Trump. Zij waren het die de slapende reus lieten ontwaken.
Misfit Toys.
Eén reden waarom ik dus zo zeker was dat Clinton zichzelf had ingesteld op verlies, was haar aandringen dat de Democraten openlijk dit hel-broedsel en hun ideologie zouden aannemen. Door het omarmen van de politiek correcte retoriek en het beschuldigen van alle oppositie als 'betreurenswaardige' racisten, seksisten, en als homofoob, veroordeelde dit Clintons campagne vanaf het allereerste begin. Iemand met verstand kon op internet zien dat de enorme stroom tegen de SJW's ging groeien. In feite stel ik het zo voor, dat de globalisten, met gebruik van de geavanceerde web-analisten die ze tot hun beschikking hadden, het zelfs al zagen voordat de rest van ons het deed.
De SJW's zijn een kleine minderheid in de Amerikaanse samenleving. Hun enige strategie is de Alinsky-tactiek geweest om hun beweging veel groter te laten schijnen dan het in werkelijkheid is. Door wederzijdse hulp van de elitaire aanhangers in de populaire media, presenteerden de SJW's een verzonnen consensus. Ze maakten dat het leek alsof zij de meerderheidsmening hadden en daarmee de 'superieure' weergave.
Een fantastisch resultaat van deze verkiezingen van 2016 was de realisatie door de conservatieven dat ze niet in de marge van de samenleving werden geïsoleerd. In feite zijn we, in Amerika tenminste, een aanzienlijke kracht waarmee moet worden gerekend. Er is een oud verhaal van een Romeinse Senator 2000 jaar geleden, die het idee voorstelde om slaven te dwingen armbanden te dragen, zodat ze gemakkelijk te herkennen waren. Een andere senator verwierp het idee, want "Nee, als ze beseffen met hoevelen ze echt zijn, kunnen ze in opstand komen."
Dit is wat verkiezing 2016 deed voor de conservatieven — we hebben gezien dat miljoenen van ons armbanden dragen, en we zijn nu in opstand gekomen.
Ik geef zelden commentaar op rassenkwesties, want ik zie niet echt dat een ras zeer relevant is in de meeste gevallen. Maar het was de tactiek van de sociale rechtvaardigheid-sekteleden om constant en op brutale wijze zich te richten tegen de rechtse witte mannen als de monsters in de geschiedenis, en die dus verantwoordelijk zijn geweest voor de tegenslagen en mislukkingen van elke minderheidsgroep van vandaag, en tot in eeuwigheid. Op dit punt denk ik dat het veilig is om te zeggen dat we NIET LANGER werkeloos zullen blijven zitten als geslagen jongens, als misleide mensen schreeuwend om een slachtoffer status.
Het einde van de reguliere peilingen.
Ik had ook vertrouwen in mijn voorspelling van een overwinning van Trump op basis van mijn kennis van inconsistenties in de moderne peilingmethoden. Een feit in deze zaak is, dat een peiling lijdt aan hetzelfde gebrek aan objectiviteit waaraan elke andere "wetenschap" soms kan lijden — de resultaten zullen altijd kwetsbaar zijn door de beïnvloeding van de waarnemer. Als de waarnemer een bepaalde uitkomst wil voor de cijfers, tuigen ze bewust of onbewust hun methode op om het gewenste resultaat te leveren.
Ik zag dit keer op keer gebeuren tijdens de Brexit-opiniepeilingen in de aanloop naar het referendum, en zoals ik ook vele malen zag voor de verkiezingen in de V.S.: de campagne-peilingen leken zich op dezelfde manier te gedragen. Zo kunnen mediabronnen als Reuters beweren dat er zo'n 90 procent kans is op een overwinning van Hillary Clinton, vlak voor de verkiezingen. Wanneer de enquêteurs hun peiling doen met veel meer Democraten dan Republikeinen, en wanneer ze herhaaldelijk dezelfde groepen peilen, dan zijn ze niet bezig om gevarieerde of eerlijke gegevens te verkrijgen.
Op het einde werden de peilingen propaganda-instrumenten in plaats van een lakmoestest. De mainstream heeft wanhopig geprobeerd om uit te leggen waarom hun peilingen zo volkomen verkeerd waren, maar het is te laat voor hen. Na de Brexit en de VS-verkiezingen zal niemand deze cijfers ooit weer vertrouwen.
Vrijheid-groepen krijgen wat ademruimte (voor een tijdje).
De gestage roffel van de tegengestelde werking van de regering tegen de 'patriottische groepen' zal waarschijnlijk voor een korte tijd luwen. Ik meen te weten dat veel milities en paraatheidsnetwerken vandaag de dag een zware zucht van opluchting slaken na acht jaren van een vijandig Obama presidentschap, de IRS achtervolging van de vrijheid organisaties en van individuele activisten, puur gebaseerd op politieke dweepzucht, de DHS-profilering van deze activisten als terroristen, met het SPLC schuim op de mond als hondsdolle dieren op zoek naar hun banden met de FBI om die te gebruiken als een middel om hun tanden in alle conservatieven te zetten die het lef hebben om de deelname te weigeren aan het reguliere verhaal. [DHS = Departement van Staatsveiligheid; SPLC = een soort Stasi]
Nu de conservatieven 2017 ingaan en de volledige controle hebben over de regering, en met een mandaat voor Trump, lijkt het erop dat de vrijheid-groepen de strijd 'gewonnen hebben' en dat ze niets meer hebben te vrezen.
Dat gezegd hebbende, krijg het maar niet al te comfortabel, mensen, want nu gaan we mijn negatieve voorspellingen voor volgend jaar bespreken.
De laatste fase van de economische ineenstorting.
Economische ineenstorting is een proces, geen enkelvoudige gebeurtenis. De aandelenmarkten spelen slechts een geringe rol in dit proces. De enige relatie van de meeste Amerikanen met de economie is die van de dagelijkse opkomst en ondergang van de Dow Jones. Als ze de Dow in het groen zien, gaan ze verder met hun dag. Als ze de Dow in het rood zien, stoppen ze en vragen wat er gebeurt. De verkiezing van Donald Trump heeft velen verrast met een plotselinge stijging in plaats van een val in de aandelenmarkten. Maar, zoals ik mijn lezers vóór de verkiezingen al vertelde, zou het verstandig zijn om nog een paar weken te wachten vooraleer te proberen deze markten te analyseren, want dat is hoe lang het gewoonlijk duurt om de verkiezingsresultaten te absorberen.
Ik voorspel ten eerste dat de centrale banken over de hele wereld verdergaan hun stimulerende maatregelen af te snijden, en dat de Fed nu gegarandeerd de rentetarieven zal verhogen, waarschijnlijk in december al, voordat Trump zelfs maar in het Witte Huis zit. Ik denk ook dat het proces voor het inleiden van een marktcrisis ongeveer zes maanden zal duren voor het alom zichtbaar is voor het publiek. Als gevolg van het trekken van de stekker uit de markten door de Fed, voorspel ik dat Trump en de Fed in de openlijke vijandelijkheden tegen elkaar zullen optreden, wat het internationale vertrouwen in de dollar als de wereld reservevaluta zal uithollen.
In het verlengde daarvan zal de aanwezigheid van Trump in het Witte Huis de reeds bestaande spanningen met Saoedi-Arabië verergeren. Het Saoedische 9/11-wetsvoorstel is nog maar een begin. Dientengevolge geloof ik dat Saoedi-Arabië de Amerikaanse dollar zal dumpen als de oliedollar, en de vele andere OPEC-landen zal beïnvloeden hetzelfde te doen. Ik denk dat dit zal gebeuren begin 2018.
Eén reden waarom ik dus zo zeker was dat Clinton zichzelf had ingesteld op verlies, was haar aandringen dat de Democraten openlijk dit hel-broedsel en hun ideologie zouden aannemen. Door het omarmen van de politiek correcte retoriek en het beschuldigen van alle oppositie als 'betreurenswaardige' racisten, seksisten, en als homofoob, veroordeelde dit Clintons campagne vanaf het allereerste begin. Iemand met verstand kon op internet zien dat de enorme stroom tegen de SJW's ging groeien. In feite stel ik het zo voor, dat de globalisten, met gebruik van de geavanceerde web-analisten die ze tot hun beschikking hadden, het zelfs al zagen voordat de rest van ons het deed.
De SJW's zijn een kleine minderheid in de Amerikaanse samenleving. Hun enige strategie is de Alinsky-tactiek geweest om hun beweging veel groter te laten schijnen dan het in werkelijkheid is. Door wederzijdse hulp van de elitaire aanhangers in de populaire media, presenteerden de SJW's een verzonnen consensus. Ze maakten dat het leek alsof zij de meerderheidsmening hadden en daarmee de 'superieure' weergave.
Een fantastisch resultaat van deze verkiezingen van 2016 was de realisatie door de conservatieven dat ze niet in de marge van de samenleving werden geïsoleerd. In feite zijn we, in Amerika tenminste, een aanzienlijke kracht waarmee moet worden gerekend. Er is een oud verhaal van een Romeinse Senator 2000 jaar geleden, die het idee voorstelde om slaven te dwingen armbanden te dragen, zodat ze gemakkelijk te herkennen waren. Een andere senator verwierp het idee, want "Nee, als ze beseffen met hoevelen ze echt zijn, kunnen ze in opstand komen."
Dit is wat verkiezing 2016 deed voor de conservatieven — we hebben gezien dat miljoenen van ons armbanden dragen, en we zijn nu in opstand gekomen.
Ik geef zelden commentaar op rassenkwesties, want ik zie niet echt dat een ras zeer relevant is in de meeste gevallen. Maar het was de tactiek van de sociale rechtvaardigheid-sekteleden om constant en op brutale wijze zich te richten tegen de rechtse witte mannen als de monsters in de geschiedenis, en die dus verantwoordelijk zijn geweest voor de tegenslagen en mislukkingen van elke minderheidsgroep van vandaag, en tot in eeuwigheid. Op dit punt denk ik dat het veilig is om te zeggen dat we NIET LANGER werkeloos zullen blijven zitten als geslagen jongens, als misleide mensen schreeuwend om een slachtoffer status.
Het einde van de reguliere peilingen.
Ik had ook vertrouwen in mijn voorspelling van een overwinning van Trump op basis van mijn kennis van inconsistenties in de moderne peilingmethoden. Een feit in deze zaak is, dat een peiling lijdt aan hetzelfde gebrek aan objectiviteit waaraan elke andere "wetenschap" soms kan lijden — de resultaten zullen altijd kwetsbaar zijn door de beïnvloeding van de waarnemer. Als de waarnemer een bepaalde uitkomst wil voor de cijfers, tuigen ze bewust of onbewust hun methode op om het gewenste resultaat te leveren.
Ik zag dit keer op keer gebeuren tijdens de Brexit-opiniepeilingen in de aanloop naar het referendum, en zoals ik ook vele malen zag voor de verkiezingen in de V.S.: de campagne-peilingen leken zich op dezelfde manier te gedragen. Zo kunnen mediabronnen als Reuters beweren dat er zo'n 90 procent kans is op een overwinning van Hillary Clinton, vlak voor de verkiezingen. Wanneer de enquêteurs hun peiling doen met veel meer Democraten dan Republikeinen, en wanneer ze herhaaldelijk dezelfde groepen peilen, dan zijn ze niet bezig om gevarieerde of eerlijke gegevens te verkrijgen.
Op het einde werden de peilingen propaganda-instrumenten in plaats van een lakmoestest. De mainstream heeft wanhopig geprobeerd om uit te leggen waarom hun peilingen zo volkomen verkeerd waren, maar het is te laat voor hen. Na de Brexit en de VS-verkiezingen zal niemand deze cijfers ooit weer vertrouwen.
Vrijheid-groepen krijgen wat ademruimte (voor een tijdje).
De gestage roffel van de tegengestelde werking van de regering tegen de 'patriottische groepen' zal waarschijnlijk voor een korte tijd luwen. Ik meen te weten dat veel milities en paraatheidsnetwerken vandaag de dag een zware zucht van opluchting slaken na acht jaren van een vijandig Obama presidentschap, de IRS achtervolging van de vrijheid organisaties en van individuele activisten, puur gebaseerd op politieke dweepzucht, de DHS-profilering van deze activisten als terroristen, met het SPLC schuim op de mond als hondsdolle dieren op zoek naar hun banden met de FBI om die te gebruiken als een middel om hun tanden in alle conservatieven te zetten die het lef hebben om de deelname te weigeren aan het reguliere verhaal. [DHS = Departement van Staatsveiligheid; SPLC = een soort Stasi]
Nu de conservatieven 2017 ingaan en de volledige controle hebben over de regering, en met een mandaat voor Trump, lijkt het erop dat de vrijheid-groepen de strijd 'gewonnen hebben' en dat ze niets meer hebben te vrezen.
Dat gezegd hebbende, krijg het maar niet al te comfortabel, mensen, want nu gaan we mijn negatieve voorspellingen voor volgend jaar bespreken.
De laatste fase van de economische ineenstorting.
Economische ineenstorting is een proces, geen enkelvoudige gebeurtenis. De aandelenmarkten spelen slechts een geringe rol in dit proces. De enige relatie van de meeste Amerikanen met de economie is die van de dagelijkse opkomst en ondergang van de Dow Jones. Als ze de Dow in het groen zien, gaan ze verder met hun dag. Als ze de Dow in het rood zien, stoppen ze en vragen wat er gebeurt. De verkiezing van Donald Trump heeft velen verrast met een plotselinge stijging in plaats van een val in de aandelenmarkten. Maar, zoals ik mijn lezers vóór de verkiezingen al vertelde, zou het verstandig zijn om nog een paar weken te wachten vooraleer te proberen deze markten te analyseren, want dat is hoe lang het gewoonlijk duurt om de verkiezingsresultaten te absorberen.
Ik voorspel ten eerste dat de centrale banken over de hele wereld verdergaan hun stimulerende maatregelen af te snijden, en dat de Fed nu gegarandeerd de rentetarieven zal verhogen, waarschijnlijk in december al, voordat Trump zelfs maar in het Witte Huis zit. Ik denk ook dat het proces voor het inleiden van een marktcrisis ongeveer zes maanden zal duren voor het alom zichtbaar is voor het publiek. Als gevolg van het trekken van de stekker uit de markten door de Fed, voorspel ik dat Trump en de Fed in de openlijke vijandelijkheden tegen elkaar zullen optreden, wat het internationale vertrouwen in de dollar als de wereld reservevaluta zal uithollen.
In het verlengde daarvan zal de aanwezigheid van Trump in het Witte Huis de reeds bestaande spanningen met Saoedi-Arabië verergeren. Het Saoedische 9/11-wetsvoorstel is nog maar een begin. Dientengevolge geloof ik dat Saoedi-Arabië de Amerikaanse dollar zal dumpen als de oliedollar, en de vele andere OPEC-landen zal beïnvloeden hetzelfde te doen. Ik denk dat dit zal gebeuren begin 2018.
De aanwezigheid van Trump in het Witte Huis zullen de reeds bestaande spanningen met Saoedi-Arabië onder druk zetten.
Mijn inzicht voor nu is, dat de olieprijzen de beste indicator zullen zijn voor waar de aandelen naartoe worden geleid in de komende maanden.
Dit is niet iets wat de vele Trump-supporters willen horen. De reactie binnen de vrijheid-beweging van mijn voorspelling dat de elites aan Trump zouden toestaan in functie te komen, was ook nogal voorspelbaar. Ik vermeldde dit in mijn artikel "Waarom de VS-verkiezingen de hele wereld wereld in verwarring brachten", en ik stelde:
"Ik heb niet deze positie ingenomen om alleen maar tegendraads te zijn. Als ik er eerlijk over nadenk, is mijn standpunt echt een verliezende positie. Als ik me vergis en Clinton wint op de 8e dan zal ik waarschijnlijk nooit het einde er meer van horen, maar dat is een risico dat genomen moet worden, want wat ik hier zie is een zet op het schaakbord, die anderen niet overwegen. Als ik verkeerd zit, dan zit ik verkeerd.
Dat gezegd hebbende, als ik gelijk heb, dan zal ik nog steeds verliezen, omdat de Trump-aanhangers en de helft van de vrijheid-beweging zo verrukt zullen zijn, dat zij waarschijnlijk het grotere probleem zullen negeren — dat Trump de kandidaat is die de elites steeds hebben gezocht."
Dit lijkt de reactie te zijn van ongeveer de helft van de vrijheid-beweging tot nu toe; een algemene blind geloof en vooroordeel, dat zich vastklampt aan het idee dat de verkiezingen (net als de Brexit) een overwinning was, en dat conservatieven gewoon de cultuur-oorlog gewonnen hebben en de globalisten verslagen. Het is grappig hoe het niet was dan een controverse, toen iedereen dacht dat ik het mis had over Trumps winnen in de eerste plaats.
Er zijn twee primaire argumenten die bij deze mensen opkomen. Ten eerste dat mijn mening over de invloed van de elites "onrealistisch" is, en dat de elites 'almachtig' hadden moeten zijn geworden om te slagen in het effectief leiden naar deze uitkomst van gebeurtenissen. Op dit argument zal ik in mijn volgende artikel in detail ingaan; op het presidentschap van Trump en wat de gevolgen zullen zijn voor ons allemaal als Trump geen constitutionalist blijkt te zijn.
Het tweede argument die ze presenteren is dat het de elites "nooit zal lukken" Trump en conservatieven de schuld te geven voor een economische crisis die al decennia lang in de maak was. Tegen de mensen die dit argument omarmen zeg ik — ik begrijp de massa-psychologie veel beter dan jij.
De realiteit is dat de helft van Amerika al gereed staat om Trump de schuld te geven voor alles wat gebeurt in de komende vier jaar (als we het zelfs zo lang nog maken). Bezit is negen-tiende van de wet in de hoofden van velen. Buiten dat is alles in de wereldwijde media en aan de linkerkant gericht ter bevordering van het idee dat Trump is: een apocalyps in de maak. Zelfs Duitslands 'Der Spiegel' publiceerde na de verkiezingen in haar tijdschrift een beeltenis met Trumps hoofd als een gigantische komeet die naar de aarde toe raast. Vertel me niet dat Trump geen economische crisis kan worden verweten. Alleen een volledige idioot zou suggereren dat hij iets anders is dan de perfecte zondebok.
Uiteindelijk maakt het niet uit of mensen de bovengenoemde voorspellingen wel of niet geloven. Ik heb honderden emails van lezers die me een "zilverpapieren hoedenmaker" noemden in het verleden en zich nu verontschuldigen. Dus als u van plan bent om te reageren op een reflexmatige manier over het begrip dat Trump en conservatieven niet worden opgezet door de elites voor een definitieve financiële geseling, moet u twee brieven schrijven — één voor vandaag zeggende dat ik de feeling verloren heb, en de andere voor morgen wanneer u ontdekt dat ik het weer juist had.
Bron: World Suffers From Trump Shell Shock - Here’s What Will Happen Next
Via: Wim Jongman - Zie: http://www.wimjongman.nl/nieuws/2016/wat-gebeuren-na-trump.html
Hoe kan je nu op de juiste manier gaan begrijpen wie Trump is?
(door Bob O’Dell) - Via: Wim Jongman
Hoe ziet Trump de wereld.
In dit document beginnen we met het opnemen van de uitdaging Trump te begrijpen en proberen de man te plaatsen die binnenkort de leider zal zijn van de vrije wereld, een man die het begrip van zovelen heeft uitgedaagd.
Wie is deze man?
Wat is zijn visie voor Amerika?
Wat zijn zijn sterke punten en wat zijn zijn blinde vlekken?
Waarom was hij zo boosaardig in deze campagne?
Waarom komt hij nu terug op veel van zijn campagnebeloften, en al zo snel?
Mijn inzicht voor nu is, dat de olieprijzen de beste indicator zullen zijn voor waar de aandelen naartoe worden geleid in de komende maanden.
Dit is niet iets wat de vele Trump-supporters willen horen. De reactie binnen de vrijheid-beweging van mijn voorspelling dat de elites aan Trump zouden toestaan in functie te komen, was ook nogal voorspelbaar. Ik vermeldde dit in mijn artikel "Waarom de VS-verkiezingen de hele wereld wereld in verwarring brachten", en ik stelde:
"Ik heb niet deze positie ingenomen om alleen maar tegendraads te zijn. Als ik er eerlijk over nadenk, is mijn standpunt echt een verliezende positie. Als ik me vergis en Clinton wint op de 8e dan zal ik waarschijnlijk nooit het einde er meer van horen, maar dat is een risico dat genomen moet worden, want wat ik hier zie is een zet op het schaakbord, die anderen niet overwegen. Als ik verkeerd zit, dan zit ik verkeerd.
Dat gezegd hebbende, als ik gelijk heb, dan zal ik nog steeds verliezen, omdat de Trump-aanhangers en de helft van de vrijheid-beweging zo verrukt zullen zijn, dat zij waarschijnlijk het grotere probleem zullen negeren — dat Trump de kandidaat is die de elites steeds hebben gezocht."
Dit lijkt de reactie te zijn van ongeveer de helft van de vrijheid-beweging tot nu toe; een algemene blind geloof en vooroordeel, dat zich vastklampt aan het idee dat de verkiezingen (net als de Brexit) een overwinning was, en dat conservatieven gewoon de cultuur-oorlog gewonnen hebben en de globalisten verslagen. Het is grappig hoe het niet was dan een controverse, toen iedereen dacht dat ik het mis had over Trumps winnen in de eerste plaats.
Er zijn twee primaire argumenten die bij deze mensen opkomen. Ten eerste dat mijn mening over de invloed van de elites "onrealistisch" is, en dat de elites 'almachtig' hadden moeten zijn geworden om te slagen in het effectief leiden naar deze uitkomst van gebeurtenissen. Op dit argument zal ik in mijn volgende artikel in detail ingaan; op het presidentschap van Trump en wat de gevolgen zullen zijn voor ons allemaal als Trump geen constitutionalist blijkt te zijn.
Het tweede argument die ze presenteren is dat het de elites "nooit zal lukken" Trump en conservatieven de schuld te geven voor een economische crisis die al decennia lang in de maak was. Tegen de mensen die dit argument omarmen zeg ik — ik begrijp de massa-psychologie veel beter dan jij.
De realiteit is dat de helft van Amerika al gereed staat om Trump de schuld te geven voor alles wat gebeurt in de komende vier jaar (als we het zelfs zo lang nog maken). Bezit is negen-tiende van de wet in de hoofden van velen. Buiten dat is alles in de wereldwijde media en aan de linkerkant gericht ter bevordering van het idee dat Trump is: een apocalyps in de maak. Zelfs Duitslands 'Der Spiegel' publiceerde na de verkiezingen in haar tijdschrift een beeltenis met Trumps hoofd als een gigantische komeet die naar de aarde toe raast. Vertel me niet dat Trump geen economische crisis kan worden verweten. Alleen een volledige idioot zou suggereren dat hij iets anders is dan de perfecte zondebok.
Uiteindelijk maakt het niet uit of mensen de bovengenoemde voorspellingen wel of niet geloven. Ik heb honderden emails van lezers die me een "zilverpapieren hoedenmaker" noemden in het verleden en zich nu verontschuldigen. Dus als u van plan bent om te reageren op een reflexmatige manier over het begrip dat Trump en conservatieven niet worden opgezet door de elites voor een definitieve financiële geseling, moet u twee brieven schrijven — één voor vandaag zeggende dat ik de feeling verloren heb, en de andere voor morgen wanneer u ontdekt dat ik het weer juist had.
Bron: World Suffers From Trump Shell Shock - Here’s What Will Happen Next
Via: Wim Jongman - Zie: http://www.wimjongman.nl/nieuws/2016/wat-gebeuren-na-trump.html
Hoe kan je nu op de juiste manier gaan begrijpen wie Trump is?
(door Bob O’Dell) - Via: Wim Jongman
Hoe ziet Trump de wereld.
In dit document beginnen we met het opnemen van de uitdaging Trump te begrijpen en proberen de man te plaatsen die binnenkort de leider zal zijn van de vrije wereld, een man die het begrip van zovelen heeft uitgedaagd.
Wie is deze man?
Wat is zijn visie voor Amerika?
Wat zijn zijn sterke punten en wat zijn zijn blinde vlekken?
Waarom was hij zo boosaardig in deze campagne?
Waarom komt hij nu terug op veel van zijn campagnebeloften, en al zo snel?
Trump komt terug op veel van zijn campagnebelofte.
Al deze vragen kunnen gemakkelijk beantwoord worden als we echt de man kennen. Gelukkig is de Bijbel de bron die inzichten biedt in alle waarheden op elk gebied van leven, met inbegrip van hoe mensen te begrijpen van binnenuit.
"De mens kijkt naar de uiterlijke verschijning, maar de Heer ziet het hart." (1 Samuël 16:7)
Voordat we beginnen.
Dat zal onze bescheiden poging zijn in deze serie. Gedurende de laatste 14 jaar heb ik honderden mensen bestudeerd in het kader van bijbelse inzichten over hun persoonlijkheid. Deze artikelen gaat direct naar het punt om Trumps leiderschapsstijl te analyseren, omdat zo veel mensen zich afvragen waarom hij doet wat hij nu doet. Hopelijk krijgt u het raadsel van Trump opgelost, dat u "hem begrijpt", en zelfs kunt beginnen met zijn volgende zet te voorspellen.
Deze serie zal zijn best doen om een analyse te bieden zonder oordeel. Wanneer Trump wordt bekritiseerd, moet u er niet van uitgaan dat deze serie wil dat hij zal mislukken, of ervan uit gaan dat God die fout niet kan omzeilen. En omgekeerd wanneer deze serie een sympathieke kwaliteit van hem bevat, er niet van uitgaan dat het plan is om hem te verschonen. Elke president moet het goed doen, als Amerika het goed wil doen. We moeten bidden voor elke President, dat hij God zal horen en wandelen in zijn wegen, zowel een Republikein als een Democraat.
De hoeksteen vraag.
Er is een vraag die – als hij wordt beantwoord – ons in de goede richting krijgt van het begrijpen van Trump in het vervolg van dit document. Die vraag is: hoe ziet Trump de wereld?
Dit is zo'n belangrijke kwestie, want God schetste het beeld aan de mensen in de Bijbel toen Hij hen heeft geschapen. Hij geeft ons aanwijzingen over de visies op de wereld, hoe de mensen dingen zien. Ik denk dat deze kaders vastliggen in ieder van ons, hoewel zij kunnen worden bedekt met allerlei lagen vanwege leren en levenservaring. Daaronder ligt de weergave van het gedrag.
Hoe ziet de Trump de wereld?
Heb je Trump gezien als een bouwer? Als een man die grote gebouwen gebouwd heeft, grote bedrijven en zijn eigen persoonlijke rijk? Dat is hoe ik hem oorspronkelijk zag, maar dat is niet de echte Trump, zelfs al is dat de persoon die hij graag projecteert.
Heb je Trump gezien als een vechter? Als een man die harde dingen zal uitspreken over corruptie en het moeras gaat draineren, als een unieke buitenstaander die ongeëvenaard is in de politiek? Ja, hij zal vechten in zekere zin, en ja, hij is een buitenstaander, maar dat is niet wie hij is.
Heb je Trump gezien als een man van ideeën? Bijvoorbeeld, als een man die zijn campagne gebouwd heeft rond grote ideeën die niet door anderen worden besproken, zoals immigratie? Trump is geen ideeën man. En hij is zelfs op afstand geen ideoloog! Hij is op dit punt zo verschillend van Obama als maar mogelijk kan zijn. Hij heeft geen omschreven visie voor het land of de wereld die hem helpt bij zijn werk. Hij zal die waarschijnlijk nooit krijgen. Met andere woorden, verwacht niet dat Trump intrinsiek in uw favoriete idee gelooft, dat u hem zo krachtig hoorde uitdrukken. Met betrekking tot immigratie bijvoorbeeld, was Trump gewoon op zoek naar een manier om zich te onderscheiden van alle andere Republikeinse kandidaten. De focus van de immigratie was een berekend besluit, geen intrinsiek geloof! Immigratie is slechts een middel tot een doel.
Laten we nu proberen de vraag te beantwoorden:
Hoe ziet Trump de wereld?
ANTWOORD: Trumps wereld – het kader hoe hij de wereld bekijkt – is niet een wereld die wordt gedefinieerd door de grote problemen die moeten worden opgelost, heldhaftige besluiten die moeten worden uitgevoerd, of inzichten in te winnen, grote wapenfeiten te bereiken, of zelfs het uitdrukken van mededogen – Trump ziet de wereld als een enorme collectie van op elkaar inwerkende MENSEN die kunnen worden beïnvloed.
Voor Trump is de wereld verdeeld in de vele overlappende groepen van mensen, die worden gecontroleerd door de leiders van het volk. Hij communiceert in de wereld van leiders om dingen gedaan te krijgen.
Trump is, heel simpel, een populist. Hij is in de kern van zijn wezen, een populist.
En hij is een populist in de ruimste zin van het woord – zijn doel is het voortdurend vergroten van de reikwijdte van zijn populariteit.
Al deze vragen kunnen gemakkelijk beantwoord worden als we echt de man kennen. Gelukkig is de Bijbel de bron die inzichten biedt in alle waarheden op elk gebied van leven, met inbegrip van hoe mensen te begrijpen van binnenuit.
"De mens kijkt naar de uiterlijke verschijning, maar de Heer ziet het hart." (1 Samuël 16:7)
Voordat we beginnen.
Dat zal onze bescheiden poging zijn in deze serie. Gedurende de laatste 14 jaar heb ik honderden mensen bestudeerd in het kader van bijbelse inzichten over hun persoonlijkheid. Deze artikelen gaat direct naar het punt om Trumps leiderschapsstijl te analyseren, omdat zo veel mensen zich afvragen waarom hij doet wat hij nu doet. Hopelijk krijgt u het raadsel van Trump opgelost, dat u "hem begrijpt", en zelfs kunt beginnen met zijn volgende zet te voorspellen.
Deze serie zal zijn best doen om een analyse te bieden zonder oordeel. Wanneer Trump wordt bekritiseerd, moet u er niet van uitgaan dat deze serie wil dat hij zal mislukken, of ervan uit gaan dat God die fout niet kan omzeilen. En omgekeerd wanneer deze serie een sympathieke kwaliteit van hem bevat, er niet van uitgaan dat het plan is om hem te verschonen. Elke president moet het goed doen, als Amerika het goed wil doen. We moeten bidden voor elke President, dat hij God zal horen en wandelen in zijn wegen, zowel een Republikein als een Democraat.
De hoeksteen vraag.
Er is een vraag die – als hij wordt beantwoord – ons in de goede richting krijgt van het begrijpen van Trump in het vervolg van dit document. Die vraag is: hoe ziet Trump de wereld?
Dit is zo'n belangrijke kwestie, want God schetste het beeld aan de mensen in de Bijbel toen Hij hen heeft geschapen. Hij geeft ons aanwijzingen over de visies op de wereld, hoe de mensen dingen zien. Ik denk dat deze kaders vastliggen in ieder van ons, hoewel zij kunnen worden bedekt met allerlei lagen vanwege leren en levenservaring. Daaronder ligt de weergave van het gedrag.
Hoe ziet de Trump de wereld?
Heb je Trump gezien als een bouwer? Als een man die grote gebouwen gebouwd heeft, grote bedrijven en zijn eigen persoonlijke rijk? Dat is hoe ik hem oorspronkelijk zag, maar dat is niet de echte Trump, zelfs al is dat de persoon die hij graag projecteert.
Heb je Trump gezien als een vechter? Als een man die harde dingen zal uitspreken over corruptie en het moeras gaat draineren, als een unieke buitenstaander die ongeëvenaard is in de politiek? Ja, hij zal vechten in zekere zin, en ja, hij is een buitenstaander, maar dat is niet wie hij is.
Heb je Trump gezien als een man van ideeën? Bijvoorbeeld, als een man die zijn campagne gebouwd heeft rond grote ideeën die niet door anderen worden besproken, zoals immigratie? Trump is geen ideeën man. En hij is zelfs op afstand geen ideoloog! Hij is op dit punt zo verschillend van Obama als maar mogelijk kan zijn. Hij heeft geen omschreven visie voor het land of de wereld die hem helpt bij zijn werk. Hij zal die waarschijnlijk nooit krijgen. Met andere woorden, verwacht niet dat Trump intrinsiek in uw favoriete idee gelooft, dat u hem zo krachtig hoorde uitdrukken. Met betrekking tot immigratie bijvoorbeeld, was Trump gewoon op zoek naar een manier om zich te onderscheiden van alle andere Republikeinse kandidaten. De focus van de immigratie was een berekend besluit, geen intrinsiek geloof! Immigratie is slechts een middel tot een doel.
Laten we nu proberen de vraag te beantwoorden:
Hoe ziet Trump de wereld?
ANTWOORD: Trumps wereld – het kader hoe hij de wereld bekijkt – is niet een wereld die wordt gedefinieerd door de grote problemen die moeten worden opgelost, heldhaftige besluiten die moeten worden uitgevoerd, of inzichten in te winnen, grote wapenfeiten te bereiken, of zelfs het uitdrukken van mededogen – Trump ziet de wereld als een enorme collectie van op elkaar inwerkende MENSEN die kunnen worden beïnvloed.
Voor Trump is de wereld verdeeld in de vele overlappende groepen van mensen, die worden gecontroleerd door de leiders van het volk. Hij communiceert in de wereld van leiders om dingen gedaan te krijgen.
Trump is, heel simpel, een populist. Hij is in de kern van zijn wezen, een populist.
En hij is een populist in de ruimste zin van het woord – zijn doel is het voortdurend vergroten van de reikwijdte van zijn populariteit.
Voor Trump is de wereld verdeeld in de vele overlappende groepen van mensen, die worden gecontroleerd door de leiders van het volk. Hij communiceert in de wereld van leiders om dingen gedaan te krijgen. Daarbij staat bij Trump Amerika voorop.
Wat betekent het voor diegenen onder ons die niet leven en ademen in een wereld van mensen in een dergelijke mate, als een persoon die de wereld ziet als een verzameling van mensen om te worden beïnvloed? Hier zijn een paar voorbeelden.
Ten eerste, als Trump een grote behoefte heeft of probleem dat zich zal voordoen, is zijn eerste reactie om erover na te denken: "Wie kan ik krijgen als steun om dit voor mij op te lossen?" Deze reactie geeft hem geen angst. Hij heeft veel vertrouwen in zijn capaciteit te krijgen wat hij wil door mensen, op de een of andere manier. In zijn wereld zijn problemen gemaakt en worden opgelost door mensen. Anderen denken misschien eerst aan: "Wat is de wortel van dit probleem", of: "Kan dit probleem worden opgelost?" of: "Is het wel een probleem?" Maar Trump zal zich snel richten op het vinden van en het beïnvloeden van mensen die het probleem zouden kunnen oplossen, en hoe te zorgen dat het gaat gebeuren.
Ten tweede, met betrekking tot zijn adviseurs, wil Trump een groot aantal mensen om zich heen hebben die hem net niet alleen zullen adviseren, maar hem een goed gevoel geven op hetzelfde moment! Lobbyisten zijn zo. Zij zien de wereld als "wij" en "zij", maar het "ons" is uitgebreid tot een bepaalde groep mensen. De behoefte aan comfort zal niet worden uitgesproken door Trump in een van de interviews natuurlijk, maar dat is een kernkwestie, Trump zal zichzelf stil houden! Dus terwijl hij werkt aan het beïnvloeden mensen buiten zijn binnenste cirkel, wil hij niet hebben dat er beïnvloeding komt naar die binnenste cirkel – hij wil slechts hun onverdeelde loyaliteit (meer informatie over deze dynamiek in een toekomstig artikel).
Voor Trump draait alles in deze wereld alles om mensen. Hij navigeert vakkundig in deze wereld van mensen. Hij begrijpt mensen. Hij motiveert mensen. Hij verzamelt mensen. Hij vecht soms voor mensen. Hij vecht soms mét mensen, wanneer het moet. Hij komt een kamer binnen, beziet de kamer en reageert op de kamer zo natuurlijk als mensen die zitten te eten aan een maaltijd. Wanneer het om mensen gaat, is hij zeer intuïtief. En door de jaren heen heeft hij een enorm zelfvertrouwen ontwikkeld in zijn vermogen om te krijgen wat hij wil VAN of DOOR mensen. Dat is wat hij bedoelde toen hij op de Republikeinse Nationale Conventie zei: "Ik zal dit land weer groot maken." Dat betekent niet dat hijzelf al het werk zou doen, maar hij zou de "Chef Beïnvloeder" zijn
Waarom heeft Trump zo'n groot vertrouwen in zichzelf? Vanwege zijn beheersing over communicatie en het gebruik van woorden!
Het volgende artikel zal betrekking hebben op Trumps gebruik van woorden, en of het klopt om Trump te bezien als een leugenaar, een fascist, een racist.
Trump schildert met zijn woorden.
Hiervoor spraken we over hoe Trump de wereld bekijkt door middel van mensen, en we introduceerden het idee dat Trump de ultieme populist is. Deze keer bespreken we hoe Trump de woorden gebruikt.
Enkele decennia geleden, tijdens mijn carrière als hightech zat ik (Bob O’Dell) in de staf met een ervaren industrieel die uiterst voorzichtig was, ik zou willen toevoegen térgend voorzichtig, met gesproken woorden. In de zakelijke discussies koos hij ervoor om zijn woorden langzaam en bewust uit te spreken, zó dat hij soms midden in een zin gedurende meer dan een minuut stil was, terwijl wij allemaal onze adem inhielden, wachtend op de volgende gesproken frase die beslissende gevolgen kon hebben. Hij behandelde elke zin van hem, alsof zijn woorden in het steen van het bovenblad van de lange tafel zouden worden gebeiteld waar we rondom aanzaten. We waren benieuwd of zijn moedertaal niet Engels maar Contract-taal was.
Dat is Trump helemaal niet! Iedereen zal het ermee eens dat hij vrijuit spreekt en uit de vrije hand, maar is Trump net zo extreem als mijn baas was in de hightech op zijn manier?
Trump aan het schilderen.
Ik stel voor dat we als volgt over Trumps woordenstroom moeten denken: alsof het verf is. Als hij spreekt schildert hij, en aangezien hij bijna nooit stopt met spreken, zo stopt hij ook niet met schilderen. Woorden moeten voor Trump zijn als verf op zijn doek. Op delen van dit doek kan de verf enigszins zijn gedroogd, maar nat of niet, als hij op elk gewenst moment voelt dat hij zich moet verplaatsen in een andere richting in een onderwerp, dan schildert hij er gewoon overheen, over wat hij eerder heeft gezegd. Ik denk ook dat we, om in de komende jaren Trump te begrijpen, dat hij nooit zichzelf in een hoekje vast verft, omdat hij het niet erg vindt om op natte verf te lopen. Hij zal gewoon zijn voetafdrukken uit de kamer weer wegverven.
Trump zal zichzelf nooit in een hoek verven omdat hij het niet erg vindt om op de natte verf te lopen.
Is dit liegen? Wanneer het is gebeurt met de vooruitziende blik, is het op zijn minst misleidend. Maar ik ken enkele individuen die net als Trump, de wereld anders zien, "als een verzameling van mensen om te worden beïnvloed", die hun gedachten net zo gemakkelijk kunnen veranderen als Trump dat lijkt te doen, en dat zij het helemaal niet met voorbedachte rade doen! De industrieleider waar ik voor werkte, was een zeer charmante "menselijke persoon", die heel eenvoudig zijn gedachten kon veranderen, zodat zijn personeel gewoonlijk zei dat voor hem te werken was als waterskiën achter een snelle speedboot.
Wat betekent het voor diegenen onder ons die niet leven en ademen in een wereld van mensen in een dergelijke mate, als een persoon die de wereld ziet als een verzameling van mensen om te worden beïnvloed? Hier zijn een paar voorbeelden.
Ten eerste, als Trump een grote behoefte heeft of probleem dat zich zal voordoen, is zijn eerste reactie om erover na te denken: "Wie kan ik krijgen als steun om dit voor mij op te lossen?" Deze reactie geeft hem geen angst. Hij heeft veel vertrouwen in zijn capaciteit te krijgen wat hij wil door mensen, op de een of andere manier. In zijn wereld zijn problemen gemaakt en worden opgelost door mensen. Anderen denken misschien eerst aan: "Wat is de wortel van dit probleem", of: "Kan dit probleem worden opgelost?" of: "Is het wel een probleem?" Maar Trump zal zich snel richten op het vinden van en het beïnvloeden van mensen die het probleem zouden kunnen oplossen, en hoe te zorgen dat het gaat gebeuren.
Ten tweede, met betrekking tot zijn adviseurs, wil Trump een groot aantal mensen om zich heen hebben die hem net niet alleen zullen adviseren, maar hem een goed gevoel geven op hetzelfde moment! Lobbyisten zijn zo. Zij zien de wereld als "wij" en "zij", maar het "ons" is uitgebreid tot een bepaalde groep mensen. De behoefte aan comfort zal niet worden uitgesproken door Trump in een van de interviews natuurlijk, maar dat is een kernkwestie, Trump zal zichzelf stil houden! Dus terwijl hij werkt aan het beïnvloeden mensen buiten zijn binnenste cirkel, wil hij niet hebben dat er beïnvloeding komt naar die binnenste cirkel – hij wil slechts hun onverdeelde loyaliteit (meer informatie over deze dynamiek in een toekomstig artikel).
Voor Trump draait alles in deze wereld alles om mensen. Hij navigeert vakkundig in deze wereld van mensen. Hij begrijpt mensen. Hij motiveert mensen. Hij verzamelt mensen. Hij vecht soms voor mensen. Hij vecht soms mét mensen, wanneer het moet. Hij komt een kamer binnen, beziet de kamer en reageert op de kamer zo natuurlijk als mensen die zitten te eten aan een maaltijd. Wanneer het om mensen gaat, is hij zeer intuïtief. En door de jaren heen heeft hij een enorm zelfvertrouwen ontwikkeld in zijn vermogen om te krijgen wat hij wil VAN of DOOR mensen. Dat is wat hij bedoelde toen hij op de Republikeinse Nationale Conventie zei: "Ik zal dit land weer groot maken." Dat betekent niet dat hijzelf al het werk zou doen, maar hij zou de "Chef Beïnvloeder" zijn
Waarom heeft Trump zo'n groot vertrouwen in zichzelf? Vanwege zijn beheersing over communicatie en het gebruik van woorden!
Het volgende artikel zal betrekking hebben op Trumps gebruik van woorden, en of het klopt om Trump te bezien als een leugenaar, een fascist, een racist.
Trump schildert met zijn woorden.
Hiervoor spraken we over hoe Trump de wereld bekijkt door middel van mensen, en we introduceerden het idee dat Trump de ultieme populist is. Deze keer bespreken we hoe Trump de woorden gebruikt.
Enkele decennia geleden, tijdens mijn carrière als hightech zat ik (Bob O’Dell) in de staf met een ervaren industrieel die uiterst voorzichtig was, ik zou willen toevoegen térgend voorzichtig, met gesproken woorden. In de zakelijke discussies koos hij ervoor om zijn woorden langzaam en bewust uit te spreken, zó dat hij soms midden in een zin gedurende meer dan een minuut stil was, terwijl wij allemaal onze adem inhielden, wachtend op de volgende gesproken frase die beslissende gevolgen kon hebben. Hij behandelde elke zin van hem, alsof zijn woorden in het steen van het bovenblad van de lange tafel zouden worden gebeiteld waar we rondom aanzaten. We waren benieuwd of zijn moedertaal niet Engels maar Contract-taal was.
Dat is Trump helemaal niet! Iedereen zal het ermee eens dat hij vrijuit spreekt en uit de vrije hand, maar is Trump net zo extreem als mijn baas was in de hightech op zijn manier?
Trump aan het schilderen.
Ik stel voor dat we als volgt over Trumps woordenstroom moeten denken: alsof het verf is. Als hij spreekt schildert hij, en aangezien hij bijna nooit stopt met spreken, zo stopt hij ook niet met schilderen. Woorden moeten voor Trump zijn als verf op zijn doek. Op delen van dit doek kan de verf enigszins zijn gedroogd, maar nat of niet, als hij op elk gewenst moment voelt dat hij zich moet verplaatsen in een andere richting in een onderwerp, dan schildert hij er gewoon overheen, over wat hij eerder heeft gezegd. Ik denk ook dat we, om in de komende jaren Trump te begrijpen, dat hij nooit zichzelf in een hoekje vast verft, omdat hij het niet erg vindt om op natte verf te lopen. Hij zal gewoon zijn voetafdrukken uit de kamer weer wegverven.
Trump zal zichzelf nooit in een hoek verven omdat hij het niet erg vindt om op de natte verf te lopen.
Is dit liegen? Wanneer het is gebeurt met de vooruitziende blik, is het op zijn minst misleidend. Maar ik ken enkele individuen die net als Trump, de wereld anders zien, "als een verzameling van mensen om te worden beïnvloed", die hun gedachten net zo gemakkelijk kunnen veranderen als Trump dat lijkt te doen, en dat zij het helemaal niet met voorbedachte rade doen! De industrieleider waar ik voor werkte, was een zeer charmante "menselijke persoon", die heel eenvoudig zijn gedachten kon veranderen, zodat zijn personeel gewoonlijk zei dat voor hem te werken was als waterskiën achter een snelle speedboot.
Als Trump spreekt ‘schildert’ hij, en aangezien hij bijna nooit stopt met spreken, zo stopt hij ook niet met ‘schilderen’. Is dit liegen? Als hij spreekt met een bepaald doel voor ogen, is dat geen misleiding.
Liegt Trump?
Persoonlijk denk ik (Bob O’Dell) dat Trump regelrecht gelogen heeft naar het Amerikaanse volk, toen hij het gesprek over zijn buitenechtelijke contacten met vrouwen toedekte door te zeggen: "Dat was kleedkamer scherts. Dat waren slechts woorden."
Nadat hij de verkiezingen won, treurde ikzelf nog steeds over de impact die dit soort liegen heeft op onze natie. Aan de ene kant zegt de Bijbel dat God niet zal worden bespot, en dat een man zaait wat hij oogst. Maar nu Trump doorschoof, weg van deze kwestie en naar voren kwam als gekozen en ongedeerd, vroeg ik aan God: "Wat is hier gaande?" En ik vond het antwoord toen in het Torah-gedeelte van die week. Abram had een zeer pijnlijk geheim dat openbaar kwam in Egypte: zijn mooie "zuster" was in werkelijkheid zijn vrouw. Abram kwam niet alleen ongedeerd uit die situatie, maar ook met grote rijkdom toen hij uit Egypte verliet! Waarom gaf God Abram zo'n doorgang? Omdat God een groter verhaal in gedachten had! Abram kreeg wel een doorgang, maar uiteindelijk zou hij een groot en blijvend verdriet krijgen van die leugen. Welk verdriet? Onder die rijkdom was ook de Egyptische Hagar. En uit Hagar kwam Ismaël voort. Abraham moest van God zijn eigen zoon wegsturen, zonder een erfdeel, en de wereld zit nog steeds met de gevolgen van die verbitterde Ismaël.
Ja, we kunnen er zeker van zijn dat er een prijs wordt betaald na verloop van tijd voor deze leugen. Na verloop van tijd zal Trump een prijs betalen. Maar door grotendeels die hele zaak onder het tapijt te vegen, door te proberen om gewoon het praten over het vermijden van zonden en te liegen over het rokkenjagen, ben ik bang dat de kerk op een dag zelf een prijs moet betalen.
Racist? Fascist?
Trump gebruikte opruiende woorden in de campagnetour. Is deze man werkelijk een racist? Is hij een fascist in zijn hart? Ik zeg: Nee! Het was een "schilders-strategie" om een basis van ondersteuning op te bouwen. Algemeen is geconstateerd dat Trump zijn verlies in de voorverkiezingen van 2012 heeft geanalyseerd, en besloot om van tactiek te veranderen in 2016. Zijn intuïtieve inzicht in mensen hielp hem in het uitbuiten van het feit dat 70% van de bevolking niet graag in de richting ging waarin de natie op weg was. Hij bepaalde opnieuw de politieke grenzen rond deze massale ontevredenheid. Hij werd eerst belachelijk gemaakt. Maar vandaag de dag heeft Donald Trump voordeel van het creëren van een nieuwe populistische beweging, een prestatie die niet werd herhaald sinds Reagan het deed in de jaren 1980!
Maar terwijl het voor Reagan mogelijk was om een populistische beweging op te bouwen rond een positieve en verheffende boodschap, vernieuwde Trump zijn weg langs een tiental levensvatbare mededingers, door verder te reiken dan de ontevredenheid en te appelleren aan nog diepere emoties en die te voeden: wrok. Kan iedereen van de lezers met mij meegaan in een collectieve schreeuw in koor van dit woord: "Au!"
Waarom heeft Trump zich specifiek gericht op wrok, terwijl zijn mededingers de doelstelling nastreefden van het veel veiliger ontevredenheid? Hoewel ze het zich op dat moment niet realiseerden, legde professor Kathy Cramer van de Universiteit van Wisconsin-Madison de oorzaak voor ons uit over het diepere van Trumps succes in haar boek 'De politiek van wrok'. Haar maanden van kriskras interviewen van landelijke kiezers in Wisconsin onthulde drie eenvoudige conclusies: landelijke kiezers vertegenwoordigden het feit dat, in vergelijking met de grote steden, (1) ze niet hun eerlijke deel kregen in de beslissing wie de macht kreeg, (2) ze niet hun billijke aandeel kregen van de overheidsmiddelen en (3) ze geen respect kregen.
Trump stookte dat gevoel van wrok op en speelde in op de aanval van alles en iedereen op iedereen, waar de mensen aanstoot aan namen. Hij was zeer nauwkeurig en berekenend bij de aanvallen, en meer instinctief bezig. Maar toch was hij grotendeels effectief daarin en vond een emotie die de partijgrenzen kon overschrijden en zo zijn steun uitbreiden. In de gevallen waarin hij ervoor koos om de verkeerde persoon aan te vallen, zoals een gedecoreerde oorlogsheld of een Spaanse rechter, rechtvaardigde hij zichzelf zo goed als mogelijk, terwijl hij zich een uitweg uit die "kamer" schilderde, op zoek naar het volgende doel in wrok.
Hoe zit het met de inschakeling van racisme?
Als Trump een populistische beweging heeft opgewekt, sterk gemaakt niet alleen door ontevredenheid, maar ook door wrok, hebben dan Trumps woorden uiteindelijk het racisme vertegenwoordigd?
Ik zie niet in dat Trump specifiek het racisme heeft ingeschakeld, net zomin als voetbalclubs voetbal spelen om het gras op het veld te vernielen. Ploegen spelen om het spel te winnen, niet om het gebied te beschermen tegen schade. Dus terwijl Trumps woorden niet specifiek het racisme inschakelden, was een groot deel van zijn woorden gebaseerd op de strategie van het zaaien van ontevredenheid en het verhogen van de wrok. Spreuken 6:19 zegt dat een van de zes dingen die de Heer haat is: "Een persoon die conflict [of strijd] in de gemeenschap brengt." Als de Heer het haat, moet het iets losmaken. Woorden hebben bijwerkingen.
Liegt Trump?
Persoonlijk denk ik (Bob O’Dell) dat Trump regelrecht gelogen heeft naar het Amerikaanse volk, toen hij het gesprek over zijn buitenechtelijke contacten met vrouwen toedekte door te zeggen: "Dat was kleedkamer scherts. Dat waren slechts woorden."
Nadat hij de verkiezingen won, treurde ikzelf nog steeds over de impact die dit soort liegen heeft op onze natie. Aan de ene kant zegt de Bijbel dat God niet zal worden bespot, en dat een man zaait wat hij oogst. Maar nu Trump doorschoof, weg van deze kwestie en naar voren kwam als gekozen en ongedeerd, vroeg ik aan God: "Wat is hier gaande?" En ik vond het antwoord toen in het Torah-gedeelte van die week. Abram had een zeer pijnlijk geheim dat openbaar kwam in Egypte: zijn mooie "zuster" was in werkelijkheid zijn vrouw. Abram kwam niet alleen ongedeerd uit die situatie, maar ook met grote rijkdom toen hij uit Egypte verliet! Waarom gaf God Abram zo'n doorgang? Omdat God een groter verhaal in gedachten had! Abram kreeg wel een doorgang, maar uiteindelijk zou hij een groot en blijvend verdriet krijgen van die leugen. Welk verdriet? Onder die rijkdom was ook de Egyptische Hagar. En uit Hagar kwam Ismaël voort. Abraham moest van God zijn eigen zoon wegsturen, zonder een erfdeel, en de wereld zit nog steeds met de gevolgen van die verbitterde Ismaël.
Ja, we kunnen er zeker van zijn dat er een prijs wordt betaald na verloop van tijd voor deze leugen. Na verloop van tijd zal Trump een prijs betalen. Maar door grotendeels die hele zaak onder het tapijt te vegen, door te proberen om gewoon het praten over het vermijden van zonden en te liegen over het rokkenjagen, ben ik bang dat de kerk op een dag zelf een prijs moet betalen.
Racist? Fascist?
Trump gebruikte opruiende woorden in de campagnetour. Is deze man werkelijk een racist? Is hij een fascist in zijn hart? Ik zeg: Nee! Het was een "schilders-strategie" om een basis van ondersteuning op te bouwen. Algemeen is geconstateerd dat Trump zijn verlies in de voorverkiezingen van 2012 heeft geanalyseerd, en besloot om van tactiek te veranderen in 2016. Zijn intuïtieve inzicht in mensen hielp hem in het uitbuiten van het feit dat 70% van de bevolking niet graag in de richting ging waarin de natie op weg was. Hij bepaalde opnieuw de politieke grenzen rond deze massale ontevredenheid. Hij werd eerst belachelijk gemaakt. Maar vandaag de dag heeft Donald Trump voordeel van het creëren van een nieuwe populistische beweging, een prestatie die niet werd herhaald sinds Reagan het deed in de jaren 1980!
Maar terwijl het voor Reagan mogelijk was om een populistische beweging op te bouwen rond een positieve en verheffende boodschap, vernieuwde Trump zijn weg langs een tiental levensvatbare mededingers, door verder te reiken dan de ontevredenheid en te appelleren aan nog diepere emoties en die te voeden: wrok. Kan iedereen van de lezers met mij meegaan in een collectieve schreeuw in koor van dit woord: "Au!"
Waarom heeft Trump zich specifiek gericht op wrok, terwijl zijn mededingers de doelstelling nastreefden van het veel veiliger ontevredenheid? Hoewel ze het zich op dat moment niet realiseerden, legde professor Kathy Cramer van de Universiteit van Wisconsin-Madison de oorzaak voor ons uit over het diepere van Trumps succes in haar boek 'De politiek van wrok'. Haar maanden van kriskras interviewen van landelijke kiezers in Wisconsin onthulde drie eenvoudige conclusies: landelijke kiezers vertegenwoordigden het feit dat, in vergelijking met de grote steden, (1) ze niet hun eerlijke deel kregen in de beslissing wie de macht kreeg, (2) ze niet hun billijke aandeel kregen van de overheidsmiddelen en (3) ze geen respect kregen.
Trump stookte dat gevoel van wrok op en speelde in op de aanval van alles en iedereen op iedereen, waar de mensen aanstoot aan namen. Hij was zeer nauwkeurig en berekenend bij de aanvallen, en meer instinctief bezig. Maar toch was hij grotendeels effectief daarin en vond een emotie die de partijgrenzen kon overschrijden en zo zijn steun uitbreiden. In de gevallen waarin hij ervoor koos om de verkeerde persoon aan te vallen, zoals een gedecoreerde oorlogsheld of een Spaanse rechter, rechtvaardigde hij zichzelf zo goed als mogelijk, terwijl hij zich een uitweg uit die "kamer" schilderde, op zoek naar het volgende doel in wrok.
Hoe zit het met de inschakeling van racisme?
Als Trump een populistische beweging heeft opgewekt, sterk gemaakt niet alleen door ontevredenheid, maar ook door wrok, hebben dan Trumps woorden uiteindelijk het racisme vertegenwoordigd?
Ik zie niet in dat Trump specifiek het racisme heeft ingeschakeld, net zomin als voetbalclubs voetbal spelen om het gras op het veld te vernielen. Ploegen spelen om het spel te winnen, niet om het gebied te beschermen tegen schade. Dus terwijl Trumps woorden niet specifiek het racisme inschakelden, was een groot deel van zijn woorden gebaseerd op de strategie van het zaaien van ontevredenheid en het verhogen van de wrok. Spreuken 6:19 zegt dat een van de zes dingen die de Heer haat is: "Een persoon die conflict [of strijd] in de gemeenschap brengt." Als de Heer het haat, moet het iets losmaken. Woorden hebben bijwerkingen.
Trump heeft het racisme niet specifiek ingeschakeld om de presidentsverkiezing te winnen, net zomin als voetbalclubs voetbal spelen om het gras op het veld te vernielen. Trump is een meester-schilder als het gaat om woorden.
Trump is een meester-schilder als het gaat om woorden. Zijn woorden trekken mensen aan, en we zijn geboeid, bijna vastgenageld door de stroom van verf die uitspat op zijn volgende doek. Je hoeft niet te wachten, zelfs geen paar seconden tussen de volledige stukken. Hij schildert als een videospel op snelheid. Stel je dan voor hoeveel vooruitgang er kan worden geboekt als zijn woorden het land beginnen om te draaien richting de karakterkwaliteiten en idealen die het land samenbrengen en "Amerika helpen opnieuw groot te worden". Ik denk niet dat een dergelijke schilderij, afkomstig van de meester-woorden-schilder, Donald Trump, ook maar iets saai zou zijn.
Wat wil Trump nu precies.
Trump is dus in de kern een menselijk persoon: de ultieme populist.
Trump gebruikt woorden als verf - hij boeit ons met de kleuren, maar we mogen niet vergeten dat de afbeelding die hij schildert, op elk moment kan veranderen.
Deze keer bespreken we wat hij diep van binnen wil, en wat ik beschouw als zijn meest sympathieke kwaliteit. Ondanks alle mooie woorden, ondanks alle opruiende opmerkingen, ondanks alle gevechten die hij oppakt: simpel gezegd: Trump wil graag geliefd zijn.
Simpel gezegd, Trump wil aardig worden gevonden.
Iedereen houdt ervan vrienden te hebben. En zeker Trump heeft ze. Wat ik zeg is dat diep van binnen aardig gevonden worden, Trumps drijvende passie is. Omdat Trump een leider is, die men graag mag, betekent dit dat mensen bereid zijn om vrijwillig met hem samen te werken om taken die voor de hand liggen op te lossen. Of om het op een andere manier te zeggen: voor Trump betekent aardig gevonden te worden ook graag willen deelnemen aan zijn beweging.
Een gedreven passie om aardig te worden gevonden?
Trumps gedrag in de campagne was behoorlijk onbeschoft, zodat het ons heeft afgeschermd om dit innerlijke verlangen te zien. Maar heb je al gemerkt in de eerste weken na de verkiezingen, hoe zijn gedrag is veranderd? Nu hij is verkozen, voelt hij uiteindelijk de vrijheid om te beginnen met zichzelf te zijn. Laten we eens kijken naar wat bewijs over Trumps verlangen geliefd te zijn.
Ten eerste, Trumps familie heeft hem consequent gesteund, zonder enige aarzeling. Zij schenen een echte waardering voor hun vader te tonen, en zij vertelden ons erover en hoeveel ze graag met hem en voor hem werken. Dit idee was zichtbaar zelfs tijdens de campagne.
Ten tweede, een andere aanwijzing die zichtbaar was tijdens de campagne, was dat Trump vrienden had zoals Bill O'Reilly, die vaak en steeds weer zei: "Trump gelooft niet echt alle dingen die hij zegt."
Ten derde, zodra de verkiezingen voorbij waren, heeft Trump zijn advocaten geïnstrueerd een manier vinden om de rechtszaken te regelen die gekoppeld zijn aan de Trump Universiteit. Ondanks Trumps tweets over hoe verdrietig hij was dat hij dit niet voor de rechter kon brengen en winnen, (een voorbeeld van het woord-schilderen vermeld in het vorige artikel), spraken zijn acties luider dan deze woorden: het aanbod was zo goed dat het onmiddellijk werd geaccepteerd door de andere kant.
Ten vierde, in zijn eerste ontmoeting met Obama besteedde Obama veel meer tijd aan hem dan de geplande 15 minuten. Obama leek versteld te staan van hoe genadig Trump was, en raakte zelfs Trumps schouder aan toen hij hem een advies gaf. Obama heeft dingen gehoord van Trump die hij niet verwacht had om te horen! Een wat we daarvan leren, is dat Trump niet volledig de Obamacare wilde afschaffen.
Trump is een meester-schilder als het gaat om woorden. Zijn woorden trekken mensen aan, en we zijn geboeid, bijna vastgenageld door de stroom van verf die uitspat op zijn volgende doek. Je hoeft niet te wachten, zelfs geen paar seconden tussen de volledige stukken. Hij schildert als een videospel op snelheid. Stel je dan voor hoeveel vooruitgang er kan worden geboekt als zijn woorden het land beginnen om te draaien richting de karakterkwaliteiten en idealen die het land samenbrengen en "Amerika helpen opnieuw groot te worden". Ik denk niet dat een dergelijke schilderij, afkomstig van de meester-woorden-schilder, Donald Trump, ook maar iets saai zou zijn.
Wat wil Trump nu precies.
Trump is dus in de kern een menselijk persoon: de ultieme populist.
Trump gebruikt woorden als verf - hij boeit ons met de kleuren, maar we mogen niet vergeten dat de afbeelding die hij schildert, op elk moment kan veranderen.
Deze keer bespreken we wat hij diep van binnen wil, en wat ik beschouw als zijn meest sympathieke kwaliteit. Ondanks alle mooie woorden, ondanks alle opruiende opmerkingen, ondanks alle gevechten die hij oppakt: simpel gezegd: Trump wil graag geliefd zijn.
Simpel gezegd, Trump wil aardig worden gevonden.
Iedereen houdt ervan vrienden te hebben. En zeker Trump heeft ze. Wat ik zeg is dat diep van binnen aardig gevonden worden, Trumps drijvende passie is. Omdat Trump een leider is, die men graag mag, betekent dit dat mensen bereid zijn om vrijwillig met hem samen te werken om taken die voor de hand liggen op te lossen. Of om het op een andere manier te zeggen: voor Trump betekent aardig gevonden te worden ook graag willen deelnemen aan zijn beweging.
Een gedreven passie om aardig te worden gevonden?
Trumps gedrag in de campagne was behoorlijk onbeschoft, zodat het ons heeft afgeschermd om dit innerlijke verlangen te zien. Maar heb je al gemerkt in de eerste weken na de verkiezingen, hoe zijn gedrag is veranderd? Nu hij is verkozen, voelt hij uiteindelijk de vrijheid om te beginnen met zichzelf te zijn. Laten we eens kijken naar wat bewijs over Trumps verlangen geliefd te zijn.
Ten eerste, Trumps familie heeft hem consequent gesteund, zonder enige aarzeling. Zij schenen een echte waardering voor hun vader te tonen, en zij vertelden ons erover en hoeveel ze graag met hem en voor hem werken. Dit idee was zichtbaar zelfs tijdens de campagne.
Ten tweede, een andere aanwijzing die zichtbaar was tijdens de campagne, was dat Trump vrienden had zoals Bill O'Reilly, die vaak en steeds weer zei: "Trump gelooft niet echt alle dingen die hij zegt."
Ten derde, zodra de verkiezingen voorbij waren, heeft Trump zijn advocaten geïnstrueerd een manier vinden om de rechtszaken te regelen die gekoppeld zijn aan de Trump Universiteit. Ondanks Trumps tweets over hoe verdrietig hij was dat hij dit niet voor de rechter kon brengen en winnen, (een voorbeeld van het woord-schilderen vermeld in het vorige artikel), spraken zijn acties luider dan deze woorden: het aanbod was zo goed dat het onmiddellijk werd geaccepteerd door de andere kant.
Ten vierde, in zijn eerste ontmoeting met Obama besteedde Obama veel meer tijd aan hem dan de geplande 15 minuten. Obama leek versteld te staan van hoe genadig Trump was, en raakte zelfs Trumps schouder aan toen hij hem een advies gaf. Obama heeft dingen gehoord van Trump die hij niet verwacht had om te horen! Een wat we daarvan leren, is dat Trump niet volledig de Obamacare wilde afschaffen.
In zijn eerste ontmoeting met Obama besteedde Obama veel meer tijd aan hem dan de geplande 15 minuten. Obama leek versteld te staan van hoe genadig Trump was, en raakte zelfs Trumps schouder aan toen hij hem een advies gaf.
Ten vijfde: Trump kondigde een volledige omkering aan door te zeggen dat hij Hillary Clinton niet zou vervolgen. Hij zei: "Ik wil haar niet kwetsen." Deze beweging heeft haar kritiek op hem tot zwijgen gebracht, zoals "ongeschikt om te leiden". Ze is omgezet van een dodelijke vijand in een vijand met wie hij vreedzaam kan samenleven.
Ten zesde, hij stak zijn hand uit naar een aantal voormalige vijanden en beloofde met hen samen te werken. De eerste daarvan was Paul Ryan, voorzitter van het Huis, die zich volledig van Trump had losgekoppeld. Hij stak blijkbaar ook zijn hand uit naar Ted Cruz betreffende de positie van procureur-generaal, niet omdat hij verwachtte dat hij die zou aannemen, maar als een manier een brug te bouwen voor een toekomstige relatie. Hij bracht veel tijd door met de reparatie met Mitt Romney, een van zijn meest uitgesproken critici. Hij prees de nieuwe Senaat Minderheidsleider Chuck Schumer als een zeer slimme man. Hij verbaasde blijkbaar Al Gore bij zijn eerste ontmoeting met Trump over de klimaatverandering.
Tot slot, hij verraste velen door de tijd te nemen om bij het kritieke proces van samenstellen van zijn nieuwe regering, op een 'dank u tour' te gaan voor de mensen.
Waarom dit goed nieuws is.
We weten dat Trump graag geliefd wil zijn, en dat geeft ons op één niveau de troost dat wij een zeer menselijk persoon hebben die in deze topfunctie staat. We begrijpen dat hij GEEN man is die wenst om te regeren met een ijzeren vuist. Dat zien we aan de retoriek van zijn "woord-schilderen". Zijn natuurlijke houding is veel persoonlijker dan we ons gerealiseerd hebben. Zoals gezegd de vorige keer, als Trump gevoeld had dat hij de verkiezingen had kunnen winnen met een zachtere benadering, dan zou hij dat hebben gedaan!
Waarom uiterst links hem moet vrezen.
Het duurt vele, vele maanden voor Amerika om tot het algemeen begrip te komen dat Trump een sympathieke man wil zijn. De media zullen op elke opmerking hun brandbommen gooien, en hun eigen verf gebruiken om hem af te schilderen als zijnde ongeschikt en onstabiel. Trump moet zijn uitbarstingen beheersen!
Maar ik denk dat sommige van de uiterst linkse elites al de essentie bedacht hebben van wat er in dit document wordt geschreven. Ze hadden al inzicht vanuit de verslagen over wie Trump werkelijk is. Ze hadden oorspronkelijk gehoopt dat hij "over de rand was gegaan" en zou "verliezen", maar nu kunnen ze zijn plan zien, en nu beginnen ze te vrezen voor zijn plannen, en zijn ze bezorgd dat ze terrein verliezen — dat is het terrein dat ze wonnen na de voorverkiezingen, om hem voorgoed te brandmerken als een racist en fascist in het hart van iedere Hillary Clinton kiezer. Ze worden nu wakker met de realiteit dat Trump ook een plan heeft. Trump is bezig het hof te maken aan diezelfde Hillary Clinton-kiezers, en dit werk is reeds begonnen.
Ten eerste, hij stapte snel over met het versterken van de homohuwelijkregeling door het Hooggerechtshof, dat was "water onder de brug".
Ten tweede, hij zei dat hij de klimaatverandering opnieuw ging evalueren, en dan volgde een aanbod om Al Gore te ontmoeten, en hij liet hem blijkbaar "versteld staan" in die eerste bijeenkomst.
In de derde plaats heeft hij met zijn keuze voor James Mattis als Minister van Defensie, zijn standpunt over waterboarding omgekeerd.
Waarom doet hij deze dingen? Omdat hij de ultieme populist is. Dit is wat populisten doen! Ze werken aan het verhogen van hun populariteit! Trump loste gewoon meerdere waarschuwingsschoten naar de linkse elite. Nu heeft hij aangekondigd: "Ik kom ook voor uw meer gematigde kiezers de komende vier jaar!"
Ten vijfde: Trump kondigde een volledige omkering aan door te zeggen dat hij Hillary Clinton niet zou vervolgen. Hij zei: "Ik wil haar niet kwetsen." Deze beweging heeft haar kritiek op hem tot zwijgen gebracht, zoals "ongeschikt om te leiden". Ze is omgezet van een dodelijke vijand in een vijand met wie hij vreedzaam kan samenleven.
Ten zesde, hij stak zijn hand uit naar een aantal voormalige vijanden en beloofde met hen samen te werken. De eerste daarvan was Paul Ryan, voorzitter van het Huis, die zich volledig van Trump had losgekoppeld. Hij stak blijkbaar ook zijn hand uit naar Ted Cruz betreffende de positie van procureur-generaal, niet omdat hij verwachtte dat hij die zou aannemen, maar als een manier een brug te bouwen voor een toekomstige relatie. Hij bracht veel tijd door met de reparatie met Mitt Romney, een van zijn meest uitgesproken critici. Hij prees de nieuwe Senaat Minderheidsleider Chuck Schumer als een zeer slimme man. Hij verbaasde blijkbaar Al Gore bij zijn eerste ontmoeting met Trump over de klimaatverandering.
Tot slot, hij verraste velen door de tijd te nemen om bij het kritieke proces van samenstellen van zijn nieuwe regering, op een 'dank u tour' te gaan voor de mensen.
Waarom dit goed nieuws is.
We weten dat Trump graag geliefd wil zijn, en dat geeft ons op één niveau de troost dat wij een zeer menselijk persoon hebben die in deze topfunctie staat. We begrijpen dat hij GEEN man is die wenst om te regeren met een ijzeren vuist. Dat zien we aan de retoriek van zijn "woord-schilderen". Zijn natuurlijke houding is veel persoonlijker dan we ons gerealiseerd hebben. Zoals gezegd de vorige keer, als Trump gevoeld had dat hij de verkiezingen had kunnen winnen met een zachtere benadering, dan zou hij dat hebben gedaan!
Waarom uiterst links hem moet vrezen.
Het duurt vele, vele maanden voor Amerika om tot het algemeen begrip te komen dat Trump een sympathieke man wil zijn. De media zullen op elke opmerking hun brandbommen gooien, en hun eigen verf gebruiken om hem af te schilderen als zijnde ongeschikt en onstabiel. Trump moet zijn uitbarstingen beheersen!
Maar ik denk dat sommige van de uiterst linkse elites al de essentie bedacht hebben van wat er in dit document wordt geschreven. Ze hadden al inzicht vanuit de verslagen over wie Trump werkelijk is. Ze hadden oorspronkelijk gehoopt dat hij "over de rand was gegaan" en zou "verliezen", maar nu kunnen ze zijn plan zien, en nu beginnen ze te vrezen voor zijn plannen, en zijn ze bezorgd dat ze terrein verliezen — dat is het terrein dat ze wonnen na de voorverkiezingen, om hem voorgoed te brandmerken als een racist en fascist in het hart van iedere Hillary Clinton kiezer. Ze worden nu wakker met de realiteit dat Trump ook een plan heeft. Trump is bezig het hof te maken aan diezelfde Hillary Clinton-kiezers, en dit werk is reeds begonnen.
Ten eerste, hij stapte snel over met het versterken van de homohuwelijkregeling door het Hooggerechtshof, dat was "water onder de brug".
Ten tweede, hij zei dat hij de klimaatverandering opnieuw ging evalueren, en dan volgde een aanbod om Al Gore te ontmoeten, en hij liet hem blijkbaar "versteld staan" in die eerste bijeenkomst.
In de derde plaats heeft hij met zijn keuze voor James Mattis als Minister van Defensie, zijn standpunt over waterboarding omgekeerd.
Waarom doet hij deze dingen? Omdat hij de ultieme populist is. Dit is wat populisten doen! Ze werken aan het verhogen van hun populariteit! Trump loste gewoon meerdere waarschuwingsschoten naar de linkse elite. Nu heeft hij aangekondigd: "Ik kom ook voor uw meer gematigde kiezers de komende vier jaar!"
Trump zei dat hij de klimaatverandering opnieuw ging evalueren.
Trumps grote plan voor Amerika!
Trumps plan is zo simpel. Ik was hard om Trump vanwege zijn liegen en zijn schilderen met woorden, maar nu wil ik hem krediet geven voor een absoluut briljant plan. Trumps plan voor Amerika is dit: Donald Trump wil de populairste president in de geschiedenis van de Verenigde Staten worden.
Is dat een plan voor Amerika? Ik denk dat zijn plan voor Amerika zo verpakt is met zijn plan om zichzelf groot te maken dat ze vrijwel niet te onderscheiden zijn! Laat me uitleggen wat ik bedoel.
Herinner u wat hij zei in zijn dankwoord voor de nominatie, toen hij steeds weer zei "hoe ik dit land weer groot zal maken?" Hier zien we de vermenging van zichzelf met zijn plan. Ja, hij wil Amerika weer groot laten worden, maar hij wil ons ook vertellen dat hij wil dat de Amerikanen terugkijken in de tijd en zeggen: "Ja, Donald. U deed het. "
De frustrerende voetnoot.
Maar als Donald Trump, de ultieme populist, ooit zijn doel zal bereiken om de meest populaire President van de natie te zijn, moet hij halverwege iets doen, vier jaar vanaf nu. Donald Trumps doel is het verwijderen van het sterretje naast zijn naam, waarvan de onderstaande voetnoot luidt: "Won niet de meeste stemmen."
Nee, ik heb nooit gehoord dat hij direct dit als doel noemde, maar de wond die hij voelt kwam indirect omhoog, toen hij tweette dat hij de populaire stemming zou hebben gewonnen, als niet miljoenen illegale kiezers in staten zoals Californië hadden gestemd. Deze wilde verklaring is een aanwijzing dat er iets aan hem zit te knagen, en ik geloof dat hij zijn denken er al op ingesteld heeft om de populaire stemming over vier jaar te winnen. Dat sterretje mag er gewoon niet staan voor Donald Trump, de ultieme populist.
Populisten delen een gemeenschappelijke passie: geliefd te worden bevonden, ze moeten worden gevolgd, en worden vergezeld door zoveel mensen als maar mogelijk. In tegenstelling tot Obama is Trumps missie niet het overtuigen van de Amerikanen voor een bepaalde ideologie. Trump is geen ideoloog. Hij zal gewoon doen wat nodig is voor het groeien van zijn steun. Dat betekent een beetje bewegen naar links, onderwijl geen steun van rechts verliezen. Dus terwijl hij op een 'Dank U Tour' gaat om rechts te behagen, veranderde hij van beleid waar hij maar kan door zich een beetje naar links te bewegen.
Mijn grootste zorg.
Diep van binnen heeft Trump als doel de populairste Amerikaanse president ooit te zijn.
Trumps grote plan voor Amerika!
Trumps plan is zo simpel. Ik was hard om Trump vanwege zijn liegen en zijn schilderen met woorden, maar nu wil ik hem krediet geven voor een absoluut briljant plan. Trumps plan voor Amerika is dit: Donald Trump wil de populairste president in de geschiedenis van de Verenigde Staten worden.
Is dat een plan voor Amerika? Ik denk dat zijn plan voor Amerika zo verpakt is met zijn plan om zichzelf groot te maken dat ze vrijwel niet te onderscheiden zijn! Laat me uitleggen wat ik bedoel.
Herinner u wat hij zei in zijn dankwoord voor de nominatie, toen hij steeds weer zei "hoe ik dit land weer groot zal maken?" Hier zien we de vermenging van zichzelf met zijn plan. Ja, hij wil Amerika weer groot laten worden, maar hij wil ons ook vertellen dat hij wil dat de Amerikanen terugkijken in de tijd en zeggen: "Ja, Donald. U deed het. "
De frustrerende voetnoot.
Maar als Donald Trump, de ultieme populist, ooit zijn doel zal bereiken om de meest populaire President van de natie te zijn, moet hij halverwege iets doen, vier jaar vanaf nu. Donald Trumps doel is het verwijderen van het sterretje naast zijn naam, waarvan de onderstaande voetnoot luidt: "Won niet de meeste stemmen."
Nee, ik heb nooit gehoord dat hij direct dit als doel noemde, maar de wond die hij voelt kwam indirect omhoog, toen hij tweette dat hij de populaire stemming zou hebben gewonnen, als niet miljoenen illegale kiezers in staten zoals Californië hadden gestemd. Deze wilde verklaring is een aanwijzing dat er iets aan hem zit te knagen, en ik geloof dat hij zijn denken er al op ingesteld heeft om de populaire stemming over vier jaar te winnen. Dat sterretje mag er gewoon niet staan voor Donald Trump, de ultieme populist.
Populisten delen een gemeenschappelijke passie: geliefd te worden bevonden, ze moeten worden gevolgd, en worden vergezeld door zoveel mensen als maar mogelijk. In tegenstelling tot Obama is Trumps missie niet het overtuigen van de Amerikanen voor een bepaalde ideologie. Trump is geen ideoloog. Hij zal gewoon doen wat nodig is voor het groeien van zijn steun. Dat betekent een beetje bewegen naar links, onderwijl geen steun van rechts verliezen. Dus terwijl hij op een 'Dank U Tour' gaat om rechts te behagen, veranderde hij van beleid waar hij maar kan door zich een beetje naar links te bewegen.
Mijn grootste zorg.
Diep van binnen heeft Trump als doel de populairste Amerikaanse president ooit te zijn.
Diep van binnen heeft Trump als doel de populairste Amerikaanse president ooit te worden.
Mijn grootste zorg voor Trumps populistische agenda is echter niet zijn plan voor Amerika, maar wat er zal gebeuren op het wereldtoneel. Zal Trump zonder een gedefinieerde, leidende ideologie de wens geliefd te zijn behouden, die hem verleidt om te proberen ook net zo een buitengewoon populaire wereldleider te worden? Zal hij consequent in zichzelf de vastberadenheid vinden om pal te staan tegen die stemmen die proberen een hefboomwerking mogelijk te maken om hem tegen hun vijand, Israël, te laten keren?
Hoe zit het met populistische trots? Zal Trump zich laten verleiden zijn eigen hand te overspelen bij het onderhandelen over een vredesregeling in het Midden-Oosten, een moeras waar George W. Bush in viel?
We moeten bidden dat Trump de staat Israël laat onderhandelen op hun eigen voorwaarden, de zegen van God is niet gebaseerd op de resultaten van een wereldwijde populariteitswedstrijd.
De volgende keer.
Ze zeggen dat Trump uniek is, dat wat hij doet, in Amerikaanse politiek nog nooit eerder is gedaan. Niet helemaal. Hieronder staat het verhaal van een 20e eeuwse Amerikaanse politicus die zeer vergelijkbaar was met Donald Trump. En sprekend over andere populistische leiders, zullen we ook de christelijke verbinding onderzoeken die is gemaakt tussen Donald Trump en oude koning Cyrus van Perzie.
Is Trump uniek in zijn soort?
Nog even weer op een rij:
Ten eerste: Trump is in de kern een mensenmens: de ultieme populist.
Ten tweede: Trump maakt gebruik van woorden als van verf en boeit ons met de kleuren, maar wat we niet vergeten mogen, is dat het beeld dat hij schildert op elk moment kan veranderen.
Ten derde: Trump wil graag, en daar heeft hij zijn denken al op ingesteld, de 'populaire stemming' winnen over vier jaar.
Hieronder bekijken we twee leiders uit het verleden, die grote gelijkenissen vertoonden met Trump: Huey Long uit Louisiana, en Cyrus de Grote van Perzië. De eerste is besproken in de seculiere media, en de tweede is besproken in de christelijke media.
Huey Long, de grote man van Louisiana.
Mijn grootste zorg voor Trumps populistische agenda is echter niet zijn plan voor Amerika, maar wat er zal gebeuren op het wereldtoneel. Zal Trump zonder een gedefinieerde, leidende ideologie de wens geliefd te zijn behouden, die hem verleidt om te proberen ook net zo een buitengewoon populaire wereldleider te worden? Zal hij consequent in zichzelf de vastberadenheid vinden om pal te staan tegen die stemmen die proberen een hefboomwerking mogelijk te maken om hem tegen hun vijand, Israël, te laten keren?
Hoe zit het met populistische trots? Zal Trump zich laten verleiden zijn eigen hand te overspelen bij het onderhandelen over een vredesregeling in het Midden-Oosten, een moeras waar George W. Bush in viel?
We moeten bidden dat Trump de staat Israël laat onderhandelen op hun eigen voorwaarden, de zegen van God is niet gebaseerd op de resultaten van een wereldwijde populariteitswedstrijd.
De volgende keer.
Ze zeggen dat Trump uniek is, dat wat hij doet, in Amerikaanse politiek nog nooit eerder is gedaan. Niet helemaal. Hieronder staat het verhaal van een 20e eeuwse Amerikaanse politicus die zeer vergelijkbaar was met Donald Trump. En sprekend over andere populistische leiders, zullen we ook de christelijke verbinding onderzoeken die is gemaakt tussen Donald Trump en oude koning Cyrus van Perzie.
Is Trump uniek in zijn soort?
Nog even weer op een rij:
Ten eerste: Trump is in de kern een mensenmens: de ultieme populist.
Ten tweede: Trump maakt gebruik van woorden als van verf en boeit ons met de kleuren, maar wat we niet vergeten mogen, is dat het beeld dat hij schildert op elk moment kan veranderen.
Ten derde: Trump wil graag, en daar heeft hij zijn denken al op ingesteld, de 'populaire stemming' winnen over vier jaar.
Hieronder bekijken we twee leiders uit het verleden, die grote gelijkenissen vertoonden met Trump: Huey Long uit Louisiana, en Cyrus de Grote van Perzië. De eerste is besproken in de seculiere media, en de tweede is besproken in de christelijke media.
Huey Long, de grote man van Louisiana.
Huey Long was één van de bekendste politici van de jaren 1920 en 30.
Huey Long was één van de bekendste politici van de jaren 1920 en 30. Een populist die werd verkozen tot gouverneur van Louisiana in 1928, en tot Senator van de Verenigde Staten in 1930, en in 1935 werd hij in de voorbereiding als kandidaat tegen President Franklin D. Roosevelt vermoord. Zijn verhaal is het onderwerp van documentaires en een film, gebaseerd op zijn leven. All the King's Men won de Academy Award-1949.
De verbinding van Huey Long met Trump werd in de seculiere media regelmatig genoemd tijdens de campagne. Bijvoorbeeld, zo schreef George Will in februari dat Donald Trump het Republikeinse establishment op dezelfde manier had verstoord als Huey Long dat met de democratische partij had gedaan jaren geleden. Maar de mainstream media maakten nooit veel werk van deze gelijkenis in 2016. Waarom niet? Omdat het niet werkt om een Republikein te besmeuren door hem te vergelijken met een beruchte democraat!
Hier proberen we echter de mensen te begrijpen, niet de politici. Dus gaan we dieper in op de gelijkenissen tussen de twee mannen.
In de beschrijving hieronder zal ik het citaat geven van enkele passages uit Sandy Landry's boek, Levend met passie en doel, waarin hij vele beroemde persoonlijkheden en bijbelse personages profileert in het licht van de Bijbel. Hoewel het dateert van voor de opkomst van Donald Trump, luister eens hoe vergelijkbaar haar profiel van Long overeenkomt met dat van Trump.
Huey Long ging in Louisiana de politiek in als een buitenstaander. Hij heeft de hele staat opgehitst bij zijn eerste poging voor het gouverneurschap in 1924, door van stad naar stad te gaan, en trapte tegen het politieke establishment aan in Louisiana door zijn indrukwekkende retorische vaardigheden en door de inzet van buitengewone personen waar de gewone mensen niet neutraal tegenover staan. Ook kon hij zich in dezelfde toespraak omkeren en zijn aanvallen richten op mensen, zoals de belangrijkste gouvernementele leiders in een bepaald gebied. "Zelfs indien zijn luisteraars niets tegen de man hadden die hij had aangevallen – wat enkelen altijd niet deden – was de meerderheid ongewild steeds maar niet bestand tegen Huey's pure vermetelheid." Klinkt dit bekend voor Trump tot nu toe?
Huey Long verbond zich met de gewone werkende mensen. Hij kondigde zichzelf aan als een kandidaat van het volk, maar in werkelijkheid was hij de zoon van een rijke boer van Louisiana. Klinkt bekend?
Huey Long had de mogelijkheid om mensen met zijn verhalen te trekken en die werden bijgewerkt wanneer nodig. "Hij vertelde de protestanten van het noorden de wagen te pakken en hun grootouders mee te nemen naar de Baptistenkerk op zondag en hij vertelde de Franse katholieken in het zuiden over de wagen om katholieke grootouders mee te nemen naar de mis elke zondag. Ondervraagd over de discrepantie, antwoordde hij: "Juist, maar wij hadden niet eens een paard." "
Landry's profiel gaat verder met: "Het Angelsaksische Noorden en het Frans-Canadese Zuiden zijn altijd politiek twee gescheiden geesten geweest, maar vreemd genoeg, hier was een man die beide kanten leek te waarderen, een politieke genius, deels de bullebak, en deels een held." Klinkt dit bekend voor Trump? "Ze vertelden zichzelf dat hij niet slechter was dan de rest, maar dat hij voor hen op zoek was, en dat die andere oplichters alleen voor zichzelf zorgden." Klinkt het argument over wie hij bezorgd is vertrouwd?
Toen hij maar net het gouverneurschap verloor in 1924, gaf hij de schuld voor zijn verlies aan de regen. "De regen had de arme boeren thuis gehouden en dat kostte hem de verkiezing." De verkiezingsopkomst als schuld, dit geluid klinkt toch vertrouwd? "Die leugen bracht weinig voldoening bij zijn tegenstanders die beseften dat ze hem nooit zouden kunnen weerhouden, en ze hadden gelijk." Handig won hij in 1928. Trump verloor ook het presidentschap de eerste keer, en hij won de tweede. Hier is echter een klein verschil, omdat ik denk dat het pas sinds deze eerste presidentiële verkiezing is, dat Trumps tegenstanders zich realiseren hoe moeilijk het kan zijn om hem te verslaan over vier jaar.
Historici zeggen dat Huey Long als populist veel goeds bereikte voor de bevolking van Louisiana. Maar zijn grote persoonlijk fout was om erin te blijven geloven, dat zijn pesterijen en aanvallen geen persoonlijke gevolgen zouden hebben, zelfs al was hij zo succesvol dat hij zijn aandacht erop richtte om voor het presidentschap tegenover FDR te gaan in 1936. Landry concludeert: "Zijn vermogen om invloed op massa's mensen uit te oefenen, had hem tot nu zover gebracht, dat heel wat van zijn vijanden dit het meest vreesden. Echter, zijn meedogenloze tactiek oogstte meedogenloosheid." Huey werd in 1935 doodgeschoten op de leeftijd van 42 jaar.
Trump ging veel later in zijn leven de politiek in dan Huey Long, en hij zal 70 zijn bij zijn inhuldiging, wat een record zal worden voor een eerste-termijn Amerikaanse President. Terwijl Trump de zwakte deelt van Huey, van het niet volledig begrijpen wat de impact is van zijn negatieve acties naar anderen toe, verwacht ik zeker niet dat hun verhalen op dezelfde manier eindigen. Maar het dramatische einde van Huey's verhaal moet een waarschuwing zijn om te bidden.
We moeten bidden dat Trump in de werkelijkheid gaat staan, en niet in een eigen projectie van zijn eigen populistische fantasie zal lopen. Dat is een positie waar "mensenmensen" keer op keer mee worstelen. Ze zien hun vermogen tot het beïnvloeden mensen als een manier waarop ze hen terug kunnen winnen wanneer dit vereist is.
Cyrus de Grote van Perzië.
Huey Long was één van de bekendste politici van de jaren 1920 en 30. Een populist die werd verkozen tot gouverneur van Louisiana in 1928, en tot Senator van de Verenigde Staten in 1930, en in 1935 werd hij in de voorbereiding als kandidaat tegen President Franklin D. Roosevelt vermoord. Zijn verhaal is het onderwerp van documentaires en een film, gebaseerd op zijn leven. All the King's Men won de Academy Award-1949.
De verbinding van Huey Long met Trump werd in de seculiere media regelmatig genoemd tijdens de campagne. Bijvoorbeeld, zo schreef George Will in februari dat Donald Trump het Republikeinse establishment op dezelfde manier had verstoord als Huey Long dat met de democratische partij had gedaan jaren geleden. Maar de mainstream media maakten nooit veel werk van deze gelijkenis in 2016. Waarom niet? Omdat het niet werkt om een Republikein te besmeuren door hem te vergelijken met een beruchte democraat!
Hier proberen we echter de mensen te begrijpen, niet de politici. Dus gaan we dieper in op de gelijkenissen tussen de twee mannen.
In de beschrijving hieronder zal ik het citaat geven van enkele passages uit Sandy Landry's boek, Levend met passie en doel, waarin hij vele beroemde persoonlijkheden en bijbelse personages profileert in het licht van de Bijbel. Hoewel het dateert van voor de opkomst van Donald Trump, luister eens hoe vergelijkbaar haar profiel van Long overeenkomt met dat van Trump.
Huey Long ging in Louisiana de politiek in als een buitenstaander. Hij heeft de hele staat opgehitst bij zijn eerste poging voor het gouverneurschap in 1924, door van stad naar stad te gaan, en trapte tegen het politieke establishment aan in Louisiana door zijn indrukwekkende retorische vaardigheden en door de inzet van buitengewone personen waar de gewone mensen niet neutraal tegenover staan. Ook kon hij zich in dezelfde toespraak omkeren en zijn aanvallen richten op mensen, zoals de belangrijkste gouvernementele leiders in een bepaald gebied. "Zelfs indien zijn luisteraars niets tegen de man hadden die hij had aangevallen – wat enkelen altijd niet deden – was de meerderheid ongewild steeds maar niet bestand tegen Huey's pure vermetelheid." Klinkt dit bekend voor Trump tot nu toe?
Huey Long verbond zich met de gewone werkende mensen. Hij kondigde zichzelf aan als een kandidaat van het volk, maar in werkelijkheid was hij de zoon van een rijke boer van Louisiana. Klinkt bekend?
Huey Long had de mogelijkheid om mensen met zijn verhalen te trekken en die werden bijgewerkt wanneer nodig. "Hij vertelde de protestanten van het noorden de wagen te pakken en hun grootouders mee te nemen naar de Baptistenkerk op zondag en hij vertelde de Franse katholieken in het zuiden over de wagen om katholieke grootouders mee te nemen naar de mis elke zondag. Ondervraagd over de discrepantie, antwoordde hij: "Juist, maar wij hadden niet eens een paard." "
Landry's profiel gaat verder met: "Het Angelsaksische Noorden en het Frans-Canadese Zuiden zijn altijd politiek twee gescheiden geesten geweest, maar vreemd genoeg, hier was een man die beide kanten leek te waarderen, een politieke genius, deels de bullebak, en deels een held." Klinkt dit bekend voor Trump? "Ze vertelden zichzelf dat hij niet slechter was dan de rest, maar dat hij voor hen op zoek was, en dat die andere oplichters alleen voor zichzelf zorgden." Klinkt het argument over wie hij bezorgd is vertrouwd?
Toen hij maar net het gouverneurschap verloor in 1924, gaf hij de schuld voor zijn verlies aan de regen. "De regen had de arme boeren thuis gehouden en dat kostte hem de verkiezing." De verkiezingsopkomst als schuld, dit geluid klinkt toch vertrouwd? "Die leugen bracht weinig voldoening bij zijn tegenstanders die beseften dat ze hem nooit zouden kunnen weerhouden, en ze hadden gelijk." Handig won hij in 1928. Trump verloor ook het presidentschap de eerste keer, en hij won de tweede. Hier is echter een klein verschil, omdat ik denk dat het pas sinds deze eerste presidentiële verkiezing is, dat Trumps tegenstanders zich realiseren hoe moeilijk het kan zijn om hem te verslaan over vier jaar.
Historici zeggen dat Huey Long als populist veel goeds bereikte voor de bevolking van Louisiana. Maar zijn grote persoonlijk fout was om erin te blijven geloven, dat zijn pesterijen en aanvallen geen persoonlijke gevolgen zouden hebben, zelfs al was hij zo succesvol dat hij zijn aandacht erop richtte om voor het presidentschap tegenover FDR te gaan in 1936. Landry concludeert: "Zijn vermogen om invloed op massa's mensen uit te oefenen, had hem tot nu zover gebracht, dat heel wat van zijn vijanden dit het meest vreesden. Echter, zijn meedogenloze tactiek oogstte meedogenloosheid." Huey werd in 1935 doodgeschoten op de leeftijd van 42 jaar.
Trump ging veel later in zijn leven de politiek in dan Huey Long, en hij zal 70 zijn bij zijn inhuldiging, wat een record zal worden voor een eerste-termijn Amerikaanse President. Terwijl Trump de zwakte deelt van Huey, van het niet volledig begrijpen wat de impact is van zijn negatieve acties naar anderen toe, verwacht ik zeker niet dat hun verhalen op dezelfde manier eindigen. Maar het dramatische einde van Huey's verhaal moet een waarschuwing zijn om te bidden.
We moeten bidden dat Trump in de werkelijkheid gaat staan, en niet in een eigen projectie van zijn eigen populistische fantasie zal lopen. Dat is een positie waar "mensenmensen" keer op keer mee worstelen. Ze zien hun vermogen tot het beïnvloeden mensen als een manier waarop ze hen terug kunnen winnen wanneer dit vereist is.
Cyrus de Grote van Perzië.
Cyrus de Grote van Perzië.
Een andere figuur waar Trump mee vergeleken is in de christelijke media is Cyrus, met name door Lance Wallnau zijn recente boek Gods Chaos Candidate. Wallnau vertelt een verhaal dat het gevoel geeft alsof God hem zelf vertelde om te kijken naar Jesaja 45 en te begrijpen hoe God de 45e President van de Verenigde Staten ziet. Hij wist niet wat hij zou vinden in dat hoofdstuk.
In dat hoofdstuk van Jesaja spreekt de Heer over Cyrus. God zegt over Cyrus in vers 1: "Die ik heb genomen met de rechterhand, om de Naties vóór hem te onderwerpen," en later in vers 4: "Ik heb u ook bij name geroepen; Ik heb u een eretitel gegeven ook al heb je mij niet gekend."
Ik heb het boek van Lance nog niet gelezen, dus ik zal niet proberen in te gaan op zijn boodschap en het af te wegen voor Amerika. Maar laten we hier en nu eens nagaan, in de Bijbel, of Cyrus wel of niet de beschrijving is, die past bij een bijbels "mensenmens", of zelfs meer als een "ultieme populist."
Het antwoord is duidelijk ja.
Cyrus past bij het model van de ultieme populistische persoonlijkheid. Laten we de eerste paar verzen in Ezra lezen voor aanwijzingen:
"In het eerste jaar nu van Kores, de koning van Perzië, wekte de HEERE de geest van Kores op, de koning van Perzië, opdat het woord van de HEERE, dat Hij bij monde van Jeremia gesproken had, vervuld zou worden om door zijn hele koninkrijk een boodschap te laten gaan, ook in geschrifte:
Zo zegt Kores, de koning van Perzië: Alle koninkrijken van de aarde heeft de HEERE, de God van de hemel, aan mij gegeven, en Hij is het Die mij heeft opgedragen om een huis voor Hem te bouwen in Jeruzalem, dat in Juda ligt.
Wie er onder u ook maar tot al Zijn volk behoort – zijn God zij met hem – laat hij optrekken naar Jeruzalem, dat in Juda ligt, en laat hij het huis van de HEERE, de God van Israël, bouwen; Hij is de God Die in Jeruzalem woont."
Deze manier van verwoording komt overeen met het gedrag van de "ultieme populist". Hij roept een groep mensen uit alle volkeren op om het werk te gaan doen, en op hetzelfde moment zichzelf te verheffen als degene die het bouwen doet. Later zien we in Ezra dat als kwade verslagen Cyrus bereiken dat de Joden bijbedoelingen hadden met hun bouwproject van de tempel, dat het project werd uitgesteld.
Wij krijgen ook een fascinerende blik op Cyrus en zijn zelf-promotie door de wereldberoemde "Cyrus Cylinder" die in 1879 in Babylon werd ontdekt.
Een andere figuur waar Trump mee vergeleken is in de christelijke media is Cyrus, met name door Lance Wallnau zijn recente boek Gods Chaos Candidate. Wallnau vertelt een verhaal dat het gevoel geeft alsof God hem zelf vertelde om te kijken naar Jesaja 45 en te begrijpen hoe God de 45e President van de Verenigde Staten ziet. Hij wist niet wat hij zou vinden in dat hoofdstuk.
In dat hoofdstuk van Jesaja spreekt de Heer over Cyrus. God zegt over Cyrus in vers 1: "Die ik heb genomen met de rechterhand, om de Naties vóór hem te onderwerpen," en later in vers 4: "Ik heb u ook bij name geroepen; Ik heb u een eretitel gegeven ook al heb je mij niet gekend."
Ik heb het boek van Lance nog niet gelezen, dus ik zal niet proberen in te gaan op zijn boodschap en het af te wegen voor Amerika. Maar laten we hier en nu eens nagaan, in de Bijbel, of Cyrus wel of niet de beschrijving is, die past bij een bijbels "mensenmens", of zelfs meer als een "ultieme populist."
Het antwoord is duidelijk ja.
Cyrus past bij het model van de ultieme populistische persoonlijkheid. Laten we de eerste paar verzen in Ezra lezen voor aanwijzingen:
"In het eerste jaar nu van Kores, de koning van Perzië, wekte de HEERE de geest van Kores op, de koning van Perzië, opdat het woord van de HEERE, dat Hij bij monde van Jeremia gesproken had, vervuld zou worden om door zijn hele koninkrijk een boodschap te laten gaan, ook in geschrifte:
Zo zegt Kores, de koning van Perzië: Alle koninkrijken van de aarde heeft de HEERE, de God van de hemel, aan mij gegeven, en Hij is het Die mij heeft opgedragen om een huis voor Hem te bouwen in Jeruzalem, dat in Juda ligt.
Wie er onder u ook maar tot al Zijn volk behoort – zijn God zij met hem – laat hij optrekken naar Jeruzalem, dat in Juda ligt, en laat hij het huis van de HEERE, de God van Israël, bouwen; Hij is de God Die in Jeruzalem woont."
Deze manier van verwoording komt overeen met het gedrag van de "ultieme populist". Hij roept een groep mensen uit alle volkeren op om het werk te gaan doen, en op hetzelfde moment zichzelf te verheffen als degene die het bouwen doet. Later zien we in Ezra dat als kwade verslagen Cyrus bereiken dat de Joden bijbedoelingen hadden met hun bouwproject van de tempel, dat het project werd uitgesteld.
Wij krijgen ook een fascinerende blik op Cyrus en zijn zelf-promotie door de wereldberoemde "Cyrus Cylinder" die in 1879 in Babylon werd ontdekt.
Deze Cyrus Cylinder is als een 2500 jaar oude "Tweet"? (Foto: Wikicommons).
Deze cilinder is een proclamatie in klei van koning Cyrus, sprekend tot zijn hele Koninkrijk over de kwade daden van het vorige regime van Babylonië, en al het goede dat koning Cyrus deed, door dit toe te schrijven aan zijn eigen Perzisch goden. De cilinder geeft een glanzende referentie richting Cyrus voor het werk dat hij deed voor de Joden, toen hij zei: "Ik gaf de beelden terug van de goden, die in hun plaatsen [in Babylon] hadden gewoond, en ik laat ze wonen in hun eeuwige verblijfplaatsen. Ik verzamelde al hun inwoners en die keerden terug naar hun woningen."
Het bericht op deze cilinder doet me denken aan de manier waarop Trump gebruik maakte van Twitter. Kijken we naar een 2500 jaar oude "Tweet"?
Wat moeten we opmerken over deze twee proclamaties? De proclamatie in het boek van Ezra begon als een daad van nederigheid. Cyrus erkende dat de Here, God van de hemel, hem alle koninkrijken van de aarde had gegeven en hem voor een taak benoemde. Maar de proclamatie op de cilinder heeft de houding en het gedrag voor de koningen in dat tijdperk, dat wil zeggen dat ze krediet geven aan de goden die gediend worden door de koning. Kon Cyrus dit hebben beraadslaagd, na het geven van zijn proclamatie aan de Joden, dat hij zijn eigen legitimiteit in gevaar zou kunnen brengen voor de rest van de mensen?
En welke les kunnen we hier leren betreffende Trump?
Als Trump een Cyrus is, dan zal Trump zeker Gods agenda uitvoeren op aarde voor dit tijdperk. Dat is zeker. Maar de vraag is of de Trump bescheiden genoeg zal zijn om te erkennen dat dit Handvest aan hem gegeven is door God. Of zoals Cyrus, zal hij de heerlijkheid daarvoor aan zichzelf geven of aan geen andere god dan de Ene Waarachtige God?
Ja, Gods wil moet gedaan worden. Het zal gebeuren. Maar voor de mens Trump moeten we allemaal bidden dat hij zal doen wat juist is. Zoals Micha 6:8 zegt dat we moeten bidden:
"Hij heeft u, mens, bekendgemaakt wat goed is en wat de HEERE van u vraagt: niets anders dan recht te doen, goedertierenheid lief te hebben en ootmoedig te wandelen met uw God."
Volgende keer
We hebben nog een paar resterende onderwerpen, zoals Trump als een dealmaker, en begrijpen hoe hij zijn rijkdom ziet, en de dynamiek die we kunnen verwachten van het achter de schermen werkzaam zijn in zijn staf.
(Bron: Understanding Trump: One of a Kind? - Israel News).
Deze cilinder is een proclamatie in klei van koning Cyrus, sprekend tot zijn hele Koninkrijk over de kwade daden van het vorige regime van Babylonië, en al het goede dat koning Cyrus deed, door dit toe te schrijven aan zijn eigen Perzisch goden. De cilinder geeft een glanzende referentie richting Cyrus voor het werk dat hij deed voor de Joden, toen hij zei: "Ik gaf de beelden terug van de goden, die in hun plaatsen [in Babylon] hadden gewoond, en ik laat ze wonen in hun eeuwige verblijfplaatsen. Ik verzamelde al hun inwoners en die keerden terug naar hun woningen."
Het bericht op deze cilinder doet me denken aan de manier waarop Trump gebruik maakte van Twitter. Kijken we naar een 2500 jaar oude "Tweet"?
Wat moeten we opmerken over deze twee proclamaties? De proclamatie in het boek van Ezra begon als een daad van nederigheid. Cyrus erkende dat de Here, God van de hemel, hem alle koninkrijken van de aarde had gegeven en hem voor een taak benoemde. Maar de proclamatie op de cilinder heeft de houding en het gedrag voor de koningen in dat tijdperk, dat wil zeggen dat ze krediet geven aan de goden die gediend worden door de koning. Kon Cyrus dit hebben beraadslaagd, na het geven van zijn proclamatie aan de Joden, dat hij zijn eigen legitimiteit in gevaar zou kunnen brengen voor de rest van de mensen?
En welke les kunnen we hier leren betreffende Trump?
Als Trump een Cyrus is, dan zal Trump zeker Gods agenda uitvoeren op aarde voor dit tijdperk. Dat is zeker. Maar de vraag is of de Trump bescheiden genoeg zal zijn om te erkennen dat dit Handvest aan hem gegeven is door God. Of zoals Cyrus, zal hij de heerlijkheid daarvoor aan zichzelf geven of aan geen andere god dan de Ene Waarachtige God?
Ja, Gods wil moet gedaan worden. Het zal gebeuren. Maar voor de mens Trump moeten we allemaal bidden dat hij zal doen wat juist is. Zoals Micha 6:8 zegt dat we moeten bidden:
"Hij heeft u, mens, bekendgemaakt wat goed is en wat de HEERE van u vraagt: niets anders dan recht te doen, goedertierenheid lief te hebben en ootmoedig te wandelen met uw God."
Volgende keer
We hebben nog een paar resterende onderwerpen, zoals Trump als een dealmaker, en begrijpen hoe hij zijn rijkdom ziet, en de dynamiek die we kunnen verwachten van het achter de schermen werkzaam zijn in zijn staf.
(Bron: Understanding Trump: One of a Kind? - Israel News).