In Bijbels Optiek
7. Magie in de medische wetenschap..
De occulte geneeswijzen die hieronder vallen, hebben grotendeels de volgende kenmerken :
1. de geneeswijze is gebaseerd op een occulte filosofie, bijv. op de astrologie, op een anti-christelijke sekte op het christelijk erf, op het tauïsme en/of op het hindoeïsme. De centrale vraag is dan of de occulte filosofie wel een essentiële rol speelt in de therapie en of de genezer bijv. noodzakelijkerwijs een aanhanger van de betreffende filosofie is?
2. of de geneeswijze hanteert een occulte diagnostiek en/of therapie, d.w.z. de genezer maakt gebruik van mediamieke gaven en middelen, bewust of onbewust, met name van occulte hypnose en magnetiseren, maar ook van magisch behandelde geneesmiddelen enz.
Hieronder zullen beide kenmerken 1 en 2 inhoudelijk aan de orde komen en geleidelijk duidelijker worden.
Zoals reeds eerder gesteld, redeneren veel mensen, ook helaas veel christenen, dat de achtergrond van een geneeswijze er niet toe doet zolang die maar helpt. Als men bezwaar maakt tegen een therapie, wordt er gewoonlijk geantwoord :’Maar wat geeft het ? Het helpt toch ! Maar men moet wel bedenken dat er zovéél helpt, ’t is maar de vraag door wie of wat men geholpen wordt. Een geneeswijze die niet alleen in haar basale filosofie maar ook in haar therapie occult is, kan dus occulte belasting over de patiënt brengen. We moeten wel degelijk onderzoeken met wat voor soort genezer, diagnostiek of geneeswijze wij te maken hebben. Wie wonderbaarlijke genezingen verricht, hoeft daarom nog geen gave van God te bezitten. Ook de satan doet krachten tekenen en wonderen, kan iemand zijn onheilige geest schenken en vele indrukwekkende charisma’s geven – maar dat alles tegen een verschrikkelijk hoge prijs. Vaak is er al vrij snel sprake van occulte belasting, dat zich pas uit op zeer late leeftijd. Soms uit zich dit pas bij het nageslacht, want de zonde van afgoderij kan doorwerken tot in het derde en vierde geslacht, zowel bij gelovigen als ongelovigen.
Er komt steeds meer belangstelling voor alternatieve geneeswijzen. Naast de oorzaak, dat we volgens het occultisme in het Aquariustijdperk terecht gekomen zijn ( zie hierboven ) zijn er verschillende andere oorzaken aan te wijzen :
a) We moeten vaststellen dat de universitaire geneeskunde, ondanks haar geweldige successen, sterk aan prestige heeft ingeboet. Door de aard van zijn opleiding studeert de arts in het algemeen ook met te weinig zelfvertrouwen af. Het staat nu eenmaal vast dat in de relatie tussen arts en patiënt niet alleen pillen en poeders maar vooral zelfvertrouwen en een vertrouwenwekkend vaderlijk gezag heel belangrijk zijn . In dit opzicht staan veel artsen bij de ‘genezers’ ten achter, waardoor de laatsten vaak betere suggestie-therapeuten zijn dan de eersten. Waarmee overigens niet gezegd is dat alternatieve geneeswijzen alléén maar suggestie-therapieën zijn of dat suggestie dè oplossing voor psychosomatische problemen is.
De occulte geneeswijzen die hieronder vallen, hebben grotendeels de volgende kenmerken :
1. de geneeswijze is gebaseerd op een occulte filosofie, bijv. op de astrologie, op een anti-christelijke sekte op het christelijk erf, op het tauïsme en/of op het hindoeïsme. De centrale vraag is dan of de occulte filosofie wel een essentiële rol speelt in de therapie en of de genezer bijv. noodzakelijkerwijs een aanhanger van de betreffende filosofie is?
2. of de geneeswijze hanteert een occulte diagnostiek en/of therapie, d.w.z. de genezer maakt gebruik van mediamieke gaven en middelen, bewust of onbewust, met name van occulte hypnose en magnetiseren, maar ook van magisch behandelde geneesmiddelen enz.
Hieronder zullen beide kenmerken 1 en 2 inhoudelijk aan de orde komen en geleidelijk duidelijker worden.
Zoals reeds eerder gesteld, redeneren veel mensen, ook helaas veel christenen, dat de achtergrond van een geneeswijze er niet toe doet zolang die maar helpt. Als men bezwaar maakt tegen een therapie, wordt er gewoonlijk geantwoord :’Maar wat geeft het ? Het helpt toch ! Maar men moet wel bedenken dat er zovéél helpt, ’t is maar de vraag door wie of wat men geholpen wordt. Een geneeswijze die niet alleen in haar basale filosofie maar ook in haar therapie occult is, kan dus occulte belasting over de patiënt brengen. We moeten wel degelijk onderzoeken met wat voor soort genezer, diagnostiek of geneeswijze wij te maken hebben. Wie wonderbaarlijke genezingen verricht, hoeft daarom nog geen gave van God te bezitten. Ook de satan doet krachten tekenen en wonderen, kan iemand zijn onheilige geest schenken en vele indrukwekkende charisma’s geven – maar dat alles tegen een verschrikkelijk hoge prijs. Vaak is er al vrij snel sprake van occulte belasting, dat zich pas uit op zeer late leeftijd. Soms uit zich dit pas bij het nageslacht, want de zonde van afgoderij kan doorwerken tot in het derde en vierde geslacht, zowel bij gelovigen als ongelovigen.
Er komt steeds meer belangstelling voor alternatieve geneeswijzen. Naast de oorzaak, dat we volgens het occultisme in het Aquariustijdperk terecht gekomen zijn ( zie hierboven ) zijn er verschillende andere oorzaken aan te wijzen :
a) We moeten vaststellen dat de universitaire geneeskunde, ondanks haar geweldige successen, sterk aan prestige heeft ingeboet. Door de aard van zijn opleiding studeert de arts in het algemeen ook met te weinig zelfvertrouwen af. Het staat nu eenmaal vast dat in de relatie tussen arts en patiënt niet alleen pillen en poeders maar vooral zelfvertrouwen en een vertrouwenwekkend vaderlijk gezag heel belangrijk zijn . In dit opzicht staan veel artsen bij de ‘genezers’ ten achter, waardoor de laatsten vaak betere suggestie-therapeuten zijn dan de eersten. Waarmee overigens niet gezegd is dat alternatieve geneeswijzen alléén maar suggestie-therapieën zijn of dat suggestie dè oplossing voor psychosomatische problemen is.
In Bijbels Optiek
De artsenopleiding komt in de Westerse wereld steeds meer onder druk te staan onder invloed van de maatschappelijke status, het financiële beleid en de invloed van oosterse genezingsmethoden.
b) In ons technische tijdperk zijn veel mensen het rationalisme en materialisme beu en vluchten in de romantiek. De koude laboratoria, de enorme apparatuur en de overbezette artsen die hun patiënten ‘afwerken’, maken dan al gauw plaats voor iemand die even in je ogen of je handen kijkt en wat dan meteen ziet wat eraan scheelt, of die je niet een prik of een pil geeft maar ‘echte kruiden’, die niet uit een fabriek maar uit een kruidentuin komen ! Veel mensen snakken gewoon weer, zo lijkt het, naar de oude ‘magiër’, die met autoriteit zijn wonderen verricht.
c) Zoals we eerder ontdekten, past in deze hang naar romantiek ook de geweldige vlucht die het oosterse denken in het westen maakt. Tegelijk met de stroom van occultisme vanuit het oosten kwamen – dat kon niet uitblijven – uiteraard ook de geneeswijzen naar ons toe. Zo hebben we nu de geneeskunst van allerlei oosters getinte sekten gekregen ( zoals van de anthroposofen, de Soefi, de Rozekruisers, de Mazdaznan ) en ook direct uit China ( o.a. acupunctuur ) en India ( o.a. de yogatherapie). Er is tegenwoordig praktisch geen alternatieve geneeskunde die in feite niet oosters gekleurd is, d.w.z. dus heidens-afgodisch-magisch !
Juist christenen die graag naar zulke genezers toegaan, zouden dit laatste wel eens beter mogen bedenken. Veel gelovigen zijn helaas anti-intellectualistisch ( niet-verstandelijk ) ingesteld en geven de voorkeur aan de vaderlijke kwakzalver dan aan de universitair geneeskunde. Maar zij bedenken niet dat de meeste van die ‘alternatieve geneeswijzen’ samenhangen met de oosterse ‘macro/microkosmos’-idee ( de mens is volgens die leer een afspiegeling van het heelal, gezondheid is harmonie en ziekte dus disharmonie met de kosmische krachten, ‘genezen’ is herstellen van deze harmonie ) en dat is pure afgoderij en heidendom. Precies even afgodisch is in veel gevallen de ‘terug-tot-de-natuur’-idee achter veel geneeswijzen. Deze idee doet voor velen ‘bijbels’ aan, maar zij is dat helemaal niet. De ‘natuur’ is zelfs niet eens een bijbels begrip, het is namelijk een term uit het Griekse denken, en als we die ook nog gaan personificiëren ( ‘de Natuur of Moeder Aarde moet ons genezen’ ) dan zijn we wel op het verkeerde pad.
b) In ons technische tijdperk zijn veel mensen het rationalisme en materialisme beu en vluchten in de romantiek. De koude laboratoria, de enorme apparatuur en de overbezette artsen die hun patiënten ‘afwerken’, maken dan al gauw plaats voor iemand die even in je ogen of je handen kijkt en wat dan meteen ziet wat eraan scheelt, of die je niet een prik of een pil geeft maar ‘echte kruiden’, die niet uit een fabriek maar uit een kruidentuin komen ! Veel mensen snakken gewoon weer, zo lijkt het, naar de oude ‘magiër’, die met autoriteit zijn wonderen verricht.
c) Zoals we eerder ontdekten, past in deze hang naar romantiek ook de geweldige vlucht die het oosterse denken in het westen maakt. Tegelijk met de stroom van occultisme vanuit het oosten kwamen – dat kon niet uitblijven – uiteraard ook de geneeswijzen naar ons toe. Zo hebben we nu de geneeskunst van allerlei oosters getinte sekten gekregen ( zoals van de anthroposofen, de Soefi, de Rozekruisers, de Mazdaznan ) en ook direct uit China ( o.a. acupunctuur ) en India ( o.a. de yogatherapie). Er is tegenwoordig praktisch geen alternatieve geneeskunde die in feite niet oosters gekleurd is, d.w.z. dus heidens-afgodisch-magisch !
Juist christenen die graag naar zulke genezers toegaan, zouden dit laatste wel eens beter mogen bedenken. Veel gelovigen zijn helaas anti-intellectualistisch ( niet-verstandelijk ) ingesteld en geven de voorkeur aan de vaderlijke kwakzalver dan aan de universitair geneeskunde. Maar zij bedenken niet dat de meeste van die ‘alternatieve geneeswijzen’ samenhangen met de oosterse ‘macro/microkosmos’-idee ( de mens is volgens die leer een afspiegeling van het heelal, gezondheid is harmonie en ziekte dus disharmonie met de kosmische krachten, ‘genezen’ is herstellen van deze harmonie ) en dat is pure afgoderij en heidendom. Precies even afgodisch is in veel gevallen de ‘terug-tot-de-natuur’-idee achter veel geneeswijzen. Deze idee doet voor velen ‘bijbels’ aan, maar zij is dat helemaal niet. De ‘natuur’ is zelfs niet eens een bijbels begrip, het is namelijk een term uit het Griekse denken, en als we die ook nog gaan personificiëren ( ‘de Natuur of Moeder Aarde moet ons genezen’ ) dan zijn we wel op het verkeerde pad.
In Bijbels Optiek
Moeder Aarde speelt in veel culturen een toonaangevende rol. Vaak is zij een scheppingsgodin, waar alles uit voortkomt, maar ook geneest zij en is de moeder van al het leven.
Alleen God de Schepper kan ziekten genezen, en we mogen daarvoor gebruik maken van de middelen waarvan het verstand dat Hij ons heeft gegeven, overtuigend heeft aangetoond dat ze werken. De mens is immers aangesteld om te heersen over de natuur. Geloven in magische krachten echter of in de natuur is echter beheerst worden door de natuur. De ‘natuur’ is daarbij vaak een misleidend begrip, vitamine C uit een pilletje is echt even goed als uit een sinaasappel. Wie dat niet gelooft, doet aan magie of bijgeloof.
Een bijkomende moeilijkheid is nog dat zoveel alternatieve geneeswijzen geen enkele wetenschappelijke grond bezitten – èn dat veel anti-intellectualistische ingestelde christenen daar totaal ongevoelig voor zijn. Voorzover bekend bestaan er van geen enkele niet-universitaire geneeswijze positieve resultaten van zgn. ‘dubbelblindproeven’ ( d.w.z. proeven waarbij een deel van een grote groep patiënten een te testen geneesmiddel of behandeling krijgt en een ander deel een placebo; het ‘dubbelblinde’ zit hem hierin dat noch de patiënt noch degene die het verdere ziekteverloop moet beoordelen, weet wat de patiënt heeft ). Toch zijn dit de enige soort proeven waardoor kan worden vastgesteld (a) of een middel überhaupt werkt èn (b) of deze werking berust op een specifieke eigenschap van het middel of op suggestie. Ook placebo’s kunnen namelijk symptomen opwekken of wegwerken ! Naast het ontbreken van zulke experimenten zijn er andere redenen om veel alternatieve geneeswijzen onwetenschappelijk te noemen. Zo komen – om maar een voorbeeld te noemen – de zogenaamde ‘meridianen’ die de acupuncturist in het menselijk lichaam onderscheidt, met geen enkel anatomisch of fysiologisch aspect van het lichaam overeen ( ook niet met zenuwbanen zoals sommigen menen.
Nu is het natuurlijk wel zo dat we op dit punt voorzichtig moeten zijn. Met de universitaire geneeskunde is het ook niet altijd koek en ei, zij weet ook niet alles, zij schiet ook bokken, ook zij kan niet al haar methoden wetenschappelijk verklaren of bewijzen en ook zij kent misstanden. De ‘alternatieve genezers’ krijgen vaak niet eens de kans dubbelblindproeven uit te voeren, omdat dit in ziekenhuizen ( waar grote groepen patiënten te vinden zijn ) moet gebeuren, dus in het machtsgebied van de gevestigde geneeskunde. Er kunnen best methoden zijn die wel degelijk ‘wetenschappelijk’ werken, maar dan volgens de principes die de wetenschap nog niet kent, nog niet ontdekt heeft. Dit laatste blijft echter natuurlijk een slap argument, want daarmee kan men alles rechtbreien. Belangrijker is dat het ontbreken van wetenschappelijke grond bij de meeste niet-universitaire geneeswijzen ‘goedgemaakt’ wordt door één of andere filosofische ( gewoonlijk oosters getinte ) mystiek, en dat het dikwijls niets anders dan déze mystiek is die haar suggestietherapeutische werk verricht Meestal zijn er directe mediamieke krachten in het spel ! Dit laatste moet er bij gehaald worden, want waar een geneeswijze gebaseerd is op een occulte filosofie, daar is het gevaar dat er ook occulte krachten in het geding zijn, toch niet bepaald ondenkbaar.
Met veel alternatieve geneeswijzen worden opmerkelijke resultaten bereikt en sommige van die geneeswijzen kunnen berusten op fysiologische principes die de wetenschap helaas nog niet kent of erkent : veel alternatieve genezers hebben ook niets met occultisme te maken zoals bijv. de voedingstherapie, gebaseerd op vitaminen tegen kanker van dr. Moerman.
Alleen God de Schepper kan ziekten genezen, en we mogen daarvoor gebruik maken van de middelen waarvan het verstand dat Hij ons heeft gegeven, overtuigend heeft aangetoond dat ze werken. De mens is immers aangesteld om te heersen over de natuur. Geloven in magische krachten echter of in de natuur is echter beheerst worden door de natuur. De ‘natuur’ is daarbij vaak een misleidend begrip, vitamine C uit een pilletje is echt even goed als uit een sinaasappel. Wie dat niet gelooft, doet aan magie of bijgeloof.
Een bijkomende moeilijkheid is nog dat zoveel alternatieve geneeswijzen geen enkele wetenschappelijke grond bezitten – èn dat veel anti-intellectualistische ingestelde christenen daar totaal ongevoelig voor zijn. Voorzover bekend bestaan er van geen enkele niet-universitaire geneeswijze positieve resultaten van zgn. ‘dubbelblindproeven’ ( d.w.z. proeven waarbij een deel van een grote groep patiënten een te testen geneesmiddel of behandeling krijgt en een ander deel een placebo; het ‘dubbelblinde’ zit hem hierin dat noch de patiënt noch degene die het verdere ziekteverloop moet beoordelen, weet wat de patiënt heeft ). Toch zijn dit de enige soort proeven waardoor kan worden vastgesteld (a) of een middel überhaupt werkt èn (b) of deze werking berust op een specifieke eigenschap van het middel of op suggestie. Ook placebo’s kunnen namelijk symptomen opwekken of wegwerken ! Naast het ontbreken van zulke experimenten zijn er andere redenen om veel alternatieve geneeswijzen onwetenschappelijk te noemen. Zo komen – om maar een voorbeeld te noemen – de zogenaamde ‘meridianen’ die de acupuncturist in het menselijk lichaam onderscheidt, met geen enkel anatomisch of fysiologisch aspect van het lichaam overeen ( ook niet met zenuwbanen zoals sommigen menen.
Nu is het natuurlijk wel zo dat we op dit punt voorzichtig moeten zijn. Met de universitaire geneeskunde is het ook niet altijd koek en ei, zij weet ook niet alles, zij schiet ook bokken, ook zij kan niet al haar methoden wetenschappelijk verklaren of bewijzen en ook zij kent misstanden. De ‘alternatieve genezers’ krijgen vaak niet eens de kans dubbelblindproeven uit te voeren, omdat dit in ziekenhuizen ( waar grote groepen patiënten te vinden zijn ) moet gebeuren, dus in het machtsgebied van de gevestigde geneeskunde. Er kunnen best methoden zijn die wel degelijk ‘wetenschappelijk’ werken, maar dan volgens de principes die de wetenschap nog niet kent, nog niet ontdekt heeft. Dit laatste blijft echter natuurlijk een slap argument, want daarmee kan men alles rechtbreien. Belangrijker is dat het ontbreken van wetenschappelijke grond bij de meeste niet-universitaire geneeswijzen ‘goedgemaakt’ wordt door één of andere filosofische ( gewoonlijk oosters getinte ) mystiek, en dat het dikwijls niets anders dan déze mystiek is die haar suggestietherapeutische werk verricht Meestal zijn er directe mediamieke krachten in het spel ! Dit laatste moet er bij gehaald worden, want waar een geneeswijze gebaseerd is op een occulte filosofie, daar is het gevaar dat er ook occulte krachten in het geding zijn, toch niet bepaald ondenkbaar.
Met veel alternatieve geneeswijzen worden opmerkelijke resultaten bereikt en sommige van die geneeswijzen kunnen berusten op fysiologische principes die de wetenschap helaas nog niet kent of erkent : veel alternatieve genezers hebben ook niets met occultisme te maken zoals bijv. de voedingstherapie, gebaseerd op vitaminen tegen kanker van dr. Moerman.
In Bijbels Optiek
De Moermantherapie ging en gaat er van uit dat een gezonde puur natuurvoeding op basis van vitamines in geconcentreerde vorm de mens kan genezen van zijn ziekte.
Maar steeds moet de vraag gesteld worden : berusten de successen op de werkingen van de toegepaste middelen òf op suggestie dan wel magie ? Is het niet gevaarlijk als we het antwoord op die vraag niet weten en ons toch tot zulke genezers wenden ? Is het niet goedkoop te beweren dat de desbetreffende geneesmethoden alleen maar uit blindheid en onwil niet door de universitaire medici erkend worden ? Is het voor de christen niet van levensbelang zeker te weten dat hij niet in handen valt van occult werkende genezers ? En moet de achtergrondfilosofie van veel geneeswijzen hem al niet een teken aan de wand zijn ?
Bij dit alles zou de vraag naar boven kunnen komen of ook niet de universitaire geneeswijze net zo goed gebaseerd zou kunnen zijn op een onbijbelse filosofie, namelijk het rationalisme of humanisme ? Dit berust op onjuistheid ! De moderne wetenschap namelijk ( die gerelateerd is aan de moderne geneeskunst ) is juist niet bij de oosterse volken, bij de Grieken of in de middeleeuwen ontstaan, maar in het geestesklimaat van de Reformatie )47. Daarom is de universitaire geneeskunde de meest bijbelse geneeskunde die er bestaat, ondanks het treurige feit dat ( net als de natuurwetenschap ) de Verlichting in de 19e eeuw de bijbelse basis van de geneeskunde heeft uitgehold. Maar de ondermijning van het fundament wast het feit niet weg dat het bouwwerk van de universitaire geneeskunde reformatorisch is – en dat terwijl het even onloochenbaar is dat het bouwwerk van de oosterse geneeskunde heidens en occult is. Het is wonderlijk hoe de duivel erin geslaagd is zoveel christenen te laten geloven dat de gewone arts met schadelijke, heidense methoden en middelen werkt, terwijl de ( gewoonlijk religieuze! ) vaderlijke, magische genezer die hun een koele, begrijpende hand op het voorhoofd legt, zoveel dichter bij de bijbel zou staan !
Hoe moet een christen in al deze verwarring en temidden van de vele gevaren zich nu opstellen ? Zonder iemand de wet voor te willen schrijven, volgen hier enkele overwegingen :
1. Het allerbelangrijkste zijn gebed, afhankelijkheid van de Here God en het letten op Zijn leiding. Dit geldt voor de keuze van huisarts en specialist ( voor zover men daarop enige invloed heeft ), waarbij het sterke aanbeveling verdient òm te zien (a) naar een christen-arts (hoewel het moeilijk is te kiezen tussen een heel goede arts die humanist is en een veel minder goede arts die christen is !), die (b) geen gebruik maakt van occulte middelen zoals pendel, iriscopie, magnetiseren, astrologie e.d. ( want ook academisch gevormde artsen passen soms zulke middelen toe !).
2. Zelfs als men gebruik wil maken van bepaalde alternatieve geneeswijzen, verdient het sterke aanbeveling zich dan op zijn minst tot een academisch gevormde arts te wenden die zulke alternatieve methoden hanteert. In ieder geval zal de christen die, door wie dan ook met wat voor bijzondere methode dan ook, behandeld wordt, in zijn hart tot de Here God bidden of Hij, als het om goede, van Hem afkomstige middelen gaat, ze zegenen wil, en of Hij, als het om verkeerde, demonische krachten gaat, dat openbaren wil, opdat men ermee kan breken en kan bidden of de Here de invloed ervan ongedaan wil maken.
3. Verder dient er uitdrukkelijk voor gewaarschuwd te worden niet overal spoken te gaan zien. De duivel kan zijn doel met ons bereiken door ons òf argeloos bloot te stellen aan occulte invloeden òf zo angstig te maken dat we overal occulte invloeden signaleren. Een klop met een hamertje op de knie bijv. kan natuurlijk geen kwaad.
Bovengenoemde drie punten vormen een geschikte richtlijn. Aan de ene kant telt een gewaarschuwd man voor twee : niet-universitaire genezers en duidelijk occulte diagnosticeermethoden en behandelingen ( magnetiseren ) moet men zonder meer vermijden. Aan de andere kant : de duivel mag evenmin vat op ons krijgen doordat we voor alles argwaan koesteren en elke behandeling verdacht vinden. Wie in onzekerheid verkeert, die onderga de behandeling met een gebed in zijn hart en stelle zich onder de bescherming van de Here Jezus Christus. Het kan trouwens geen kwaad dat heel wat vaker en bewuster te doen dan we meestal gewend zijn. Het is niet noodzakelijk bij elke kwaal eerst het aangezicht van de Here te zoeken en ook als we vrijmoedigheid vinden voor een bezoek aan de dokter, Hem bij elk bezoek om Zijn zegen en Zijn bescherming te bidden !
Maar steeds moet de vraag gesteld worden : berusten de successen op de werkingen van de toegepaste middelen òf op suggestie dan wel magie ? Is het niet gevaarlijk als we het antwoord op die vraag niet weten en ons toch tot zulke genezers wenden ? Is het niet goedkoop te beweren dat de desbetreffende geneesmethoden alleen maar uit blindheid en onwil niet door de universitaire medici erkend worden ? Is het voor de christen niet van levensbelang zeker te weten dat hij niet in handen valt van occult werkende genezers ? En moet de achtergrondfilosofie van veel geneeswijzen hem al niet een teken aan de wand zijn ?
Bij dit alles zou de vraag naar boven kunnen komen of ook niet de universitaire geneeswijze net zo goed gebaseerd zou kunnen zijn op een onbijbelse filosofie, namelijk het rationalisme of humanisme ? Dit berust op onjuistheid ! De moderne wetenschap namelijk ( die gerelateerd is aan de moderne geneeskunst ) is juist niet bij de oosterse volken, bij de Grieken of in de middeleeuwen ontstaan, maar in het geestesklimaat van de Reformatie )47. Daarom is de universitaire geneeskunde de meest bijbelse geneeskunde die er bestaat, ondanks het treurige feit dat ( net als de natuurwetenschap ) de Verlichting in de 19e eeuw de bijbelse basis van de geneeskunde heeft uitgehold. Maar de ondermijning van het fundament wast het feit niet weg dat het bouwwerk van de universitaire geneeskunde reformatorisch is – en dat terwijl het even onloochenbaar is dat het bouwwerk van de oosterse geneeskunde heidens en occult is. Het is wonderlijk hoe de duivel erin geslaagd is zoveel christenen te laten geloven dat de gewone arts met schadelijke, heidense methoden en middelen werkt, terwijl de ( gewoonlijk religieuze! ) vaderlijke, magische genezer die hun een koele, begrijpende hand op het voorhoofd legt, zoveel dichter bij de bijbel zou staan !
Hoe moet een christen in al deze verwarring en temidden van de vele gevaren zich nu opstellen ? Zonder iemand de wet voor te willen schrijven, volgen hier enkele overwegingen :
1. Het allerbelangrijkste zijn gebed, afhankelijkheid van de Here God en het letten op Zijn leiding. Dit geldt voor de keuze van huisarts en specialist ( voor zover men daarop enige invloed heeft ), waarbij het sterke aanbeveling verdient òm te zien (a) naar een christen-arts (hoewel het moeilijk is te kiezen tussen een heel goede arts die humanist is en een veel minder goede arts die christen is !), die (b) geen gebruik maakt van occulte middelen zoals pendel, iriscopie, magnetiseren, astrologie e.d. ( want ook academisch gevormde artsen passen soms zulke middelen toe !).
2. Zelfs als men gebruik wil maken van bepaalde alternatieve geneeswijzen, verdient het sterke aanbeveling zich dan op zijn minst tot een academisch gevormde arts te wenden die zulke alternatieve methoden hanteert. In ieder geval zal de christen die, door wie dan ook met wat voor bijzondere methode dan ook, behandeld wordt, in zijn hart tot de Here God bidden of Hij, als het om goede, van Hem afkomstige middelen gaat, ze zegenen wil, en of Hij, als het om verkeerde, demonische krachten gaat, dat openbaren wil, opdat men ermee kan breken en kan bidden of de Here de invloed ervan ongedaan wil maken.
3. Verder dient er uitdrukkelijk voor gewaarschuwd te worden niet overal spoken te gaan zien. De duivel kan zijn doel met ons bereiken door ons òf argeloos bloot te stellen aan occulte invloeden òf zo angstig te maken dat we overal occulte invloeden signaleren. Een klop met een hamertje op de knie bijv. kan natuurlijk geen kwaad.
Bovengenoemde drie punten vormen een geschikte richtlijn. Aan de ene kant telt een gewaarschuwd man voor twee : niet-universitaire genezers en duidelijk occulte diagnosticeermethoden en behandelingen ( magnetiseren ) moet men zonder meer vermijden. Aan de andere kant : de duivel mag evenmin vat op ons krijgen doordat we voor alles argwaan koesteren en elke behandeling verdacht vinden. Wie in onzekerheid verkeert, die onderga de behandeling met een gebed in zijn hart en stelle zich onder de bescherming van de Here Jezus Christus. Het kan trouwens geen kwaad dat heel wat vaker en bewuster te doen dan we meestal gewend zijn. Het is niet noodzakelijk bij elke kwaal eerst het aangezicht van de Here te zoeken en ook als we vrijmoedigheid vinden voor een bezoek aan de dokter, Hem bij elk bezoek om Zijn zegen en Zijn bescherming te bidden !
In Bijbels Optiek
Het is voor de zieke christen belangrijk vaker en bewuster te bidden tot God om genezing, dan zich te wenden tot allerlei alternatieve geneesmethoden.
Bovenstaande 3 punten in ogenschouw nemend zullen hier nog enkele van de meest bekende occulte geneeswijzen de revue passeren.
Bovenstaande 3 punten in ogenschouw nemend zullen hier nog enkele van de meest bekende occulte geneeswijzen de revue passeren.
