Het christendom is iets voor zwakke mensen.
Sommige mensen laten zich voorstaan op hun kracht. Ze wanen zich bijna onoverwinnelijk. Ze kunnen dus makkelijk neerkijken op een geloof dat de gevallenen opricht en de zwakken kracht geeft.
'Ik heb het christelijk geloof niet nodig,' roepen ze. 'Dat is een kruk voor mensen die niet op eigen benen kunnen staan.'
Zulke hatelijke opmerkingen hoor je vaak. En dan vraag je je telkens af: hoe zal het deze jonge, gezonde spotter vergaan als hij van de trap valt en een been breekt? Ik vermoed dat hij dan heel anders denkt over die 'kruk' van het geloof.
Misschien zijn we tegenwoordig wel zo gewend geraakt aan krukken en rolstoelen dat we nauwelijks nog beseffen wat ze zijn. We zijn geobsedeerd door intieme relaties om de altijd aanwezige pijn van de eenzaamheid te verzachten.
'Ik heb het christelijk geloof niet nodig,' roepen ze. 'Dat is een kruk voor mensen die niet op eigen benen kunnen staan.'
Zulke hatelijke opmerkingen hoor je vaak. En dan vraag je je telkens af: hoe zal het deze jonge, gezonde spotter vergaan als hij van de trap valt en een been breekt? Ik vermoed dat hij dan heel anders denkt over die 'kruk' van het geloof.
Misschien zijn we tegenwoordig wel zo gewend geraakt aan krukken en rolstoelen dat we nauwelijks nog beseffen wat ze zijn. We zijn geobsedeerd door intieme relaties om de altijd aanwezige pijn van de eenzaamheid te verzachten.
In Bijbels Optiek
We vullen ons leven met van alles en nog wat om er uit te halen wat er in zit. Maar draait het daar eigenlijk wel om??????? Als je bedenkt dat onze ziel eeuwig bestaat, dan wordt alles toch wat betrekkelijker in dit leven.
We vullen ons leven met activisme omdat we niet de tijd durven te nemen om ons af te vragen waarheen we op weg zijn. Velen grijpen naar drank en drugs omdat de druk van buitenaf en de innerlijke spanningen ons te veel worden. We hebben zoveel zorgen dat we voor het slapen gaan al bij voorbaat een slaapmiddel innemen. We zoeken soelaas in materiële dingen, of van de weeromstuit in oosterse mystiek of een cursus positief denken. Het zijn allemaal krukken, stuk voor stuk.
Er zijn nog veel meer dingen waarop we steunen, al lijken ze op het eerste gezicht geen krukken te zijn: macht over anderen, roem, rijkdom, schoonheid. Er zijn eindeloos veel krukken waarmee mensen hun kreupelheid trachten te compenseren. Is het christendom er één van? In zeker opzicht wel.
Het christelijk geloof is voor mensen die zich niet voordoen alsof ze alles aankunnen, die weten dat er iets bij hen gebroken is. Als de wereld volmaakt was en alle mensen volmaakt waren, dan hadden we het christelijk geloof niet nodig. Maar de werkelijkheid is anders. We leven in een gebroken wereld, kapot gemaakt door hebzucht en begeerte, wreedheid en egoïsme. Lees de krant en kijk naar het journaal.
Het christelijk geloof verheelt niet dat het een reddingsgeloof is. Daarom willen de zelfgenoegzame mensen er doorgaans niets van weten. 'k ben gekomen om zieken te genezen,' zei Jezus. 'Wie gezond zijn, hebben geen dokter nodig.' Maar Hij wist ook dat in zekere zin geen mens gezond is. Ik ook niet. U ook niet.
George Orwell zegt het zo treffend in zijn boek 1984: 'We weten nu wie onze vijanden zijn: wij zelf.' Maar terwijl de ander onze verwondingen duidelijk ziet, willen we ze zelf doorgaans niet erkennen. Zolang we op die weg voortgaan, zullen we mank lopen. Dan grijpen we naar allerlei krukken, maar geen enkele daarvan kan ons gewicht goed opvangen. We hebben radicale genezing nodig en dat is nu precies wat Jezus aanbiedt.
Zet twee opvattingen over de menselijke natuur tegenover elkaar. Wij denken dat we een hart van goud hebben. Maar de profeet Jeremia zei: 'Arglistig is het hart boven alles, ja verderfelijk is het.' Welke evaluatie zit het dichtst bij de werkelijkheid?
We vullen ons leven met activisme omdat we niet de tijd durven te nemen om ons af te vragen waarheen we op weg zijn. Velen grijpen naar drank en drugs omdat de druk van buitenaf en de innerlijke spanningen ons te veel worden. We hebben zoveel zorgen dat we voor het slapen gaan al bij voorbaat een slaapmiddel innemen. We zoeken soelaas in materiële dingen, of van de weeromstuit in oosterse mystiek of een cursus positief denken. Het zijn allemaal krukken, stuk voor stuk.
Er zijn nog veel meer dingen waarop we steunen, al lijken ze op het eerste gezicht geen krukken te zijn: macht over anderen, roem, rijkdom, schoonheid. Er zijn eindeloos veel krukken waarmee mensen hun kreupelheid trachten te compenseren. Is het christendom er één van? In zeker opzicht wel.
Het christelijk geloof is voor mensen die zich niet voordoen alsof ze alles aankunnen, die weten dat er iets bij hen gebroken is. Als de wereld volmaakt was en alle mensen volmaakt waren, dan hadden we het christelijk geloof niet nodig. Maar de werkelijkheid is anders. We leven in een gebroken wereld, kapot gemaakt door hebzucht en begeerte, wreedheid en egoïsme. Lees de krant en kijk naar het journaal.
Het christelijk geloof verheelt niet dat het een reddingsgeloof is. Daarom willen de zelfgenoegzame mensen er doorgaans niets van weten. 'k ben gekomen om zieken te genezen,' zei Jezus. 'Wie gezond zijn, hebben geen dokter nodig.' Maar Hij wist ook dat in zekere zin geen mens gezond is. Ik ook niet. U ook niet.
George Orwell zegt het zo treffend in zijn boek 1984: 'We weten nu wie onze vijanden zijn: wij zelf.' Maar terwijl de ander onze verwondingen duidelijk ziet, willen we ze zelf doorgaans niet erkennen. Zolang we op die weg voortgaan, zullen we mank lopen. Dan grijpen we naar allerlei krukken, maar geen enkele daarvan kan ons gewicht goed opvangen. We hebben radicale genezing nodig en dat is nu precies wat Jezus aanbiedt.
Zet twee opvattingen over de menselijke natuur tegenover elkaar. Wij denken dat we een hart van goud hebben. Maar de profeet Jeremia zei: 'Arglistig is het hart boven alles, ja verderfelijk is het.' Welke evaluatie zit het dichtst bij de werkelijkheid?
In Bijbels Optiek
We hebben als mensen in ons leven een Persoon nodig, die ons onvoorwaardelijk liefheeft. Hij verbreekt alle banden, die ons belemmeren, die liefde te uiten. GOD uitte die liefde voor de grondlegging der wereld en die liefde ligt in de zending van zijn Zoon, Jezus Christus. Lees de Bijbel, die staat er vol mee.
Bedenk hoe vaak we in de loop van de dag verkeerde dingen zeggen: bittere woorden, haastige woorden, wrede woorden, leugens.
Bedenk hoe vaak we reden hebben ons te schamen voor onze daden: hebzuchtige, oneerlijke, egoïstische, onbedachtzame en wrede daden. En dan onze karakters! Ik vraag me af hoe de mensen die dagelijks met ons optrekken en samenwerken, over ons denken. Om nog maar te zwijgen over onze gedachten. Wie van ons zou zich niet de oren van het hoofd schamen als onze gedachten openlijk op de televisie zouden worden uitgebeeld?
Wat vindt God hier allemaal van? Doet Hij net alsof het niet erg is? Natuurlijk is het erg. Het kwaad in ons leven bederft ons karakter, richt onze relaties te gronde en vervreemdt ons van Hem. Het heeft ons in de greep. Wie van ons verlangt niet bevrijding van de morele zwakheid die ons naar beneden trekt?
Het goede nieuws van het christendom is dat God iets heeft gedaan om de situatie te herstellen. Hij is naar deze wereld gekomen om ons te laten zien Wie Hij werkelijk is, en hoe we optimaal kunnen leven.
Maar dat is nog niet alles. Hij kwam om een brug te bouwen over de kloof van vervreemding en zelfzucht. Hij kwam om een weg terug naar God aan te leggen. En dat deed Hij, tegen alle menselijke logica in, door zijn leven voor ons af te leggen. Onze verkeerde daden hadden een onoverbrugbare barrière tussen God en ons opgeworpen. Toen Jezus stierf aan het kruis, brak Hij door deze barrière heen, al werd Hij Zelf onder het puin bedolven. Hij betaalde de schuld van ons allemaal. Hij nam de verantwoordelijkheid voor het kwaad en de boosheid van de hele wereld, verwijderde dat gif en maakte ons blazoen helemaal schoon. Dat kon Hij doen omdat Hij zowel God als mens was. `God was in Christus de wereld met Zichzelf verzoenende.' En omdat Hij dat heeft gedaan, kan ieder van ons God onder ogen komen met een geweten dat ons niet langer aanklaagt, want onze schuld is betaald.
Meer nog, de dood kon Jezus niet vasthouden. Op de eerste Paasdag stond Hij op uit het graf. Hij leeft. Christenen zeggen dat ze niet alleen allerlei dingen over Hem weten maar dat ze Hem hebben leren kennen in een persoonlijke ontmoeting. Ze zijn ervan overtuigd dat de opgestane Christus hun de kracht geeft om gewoonten te overwinnen die hen vroeger keer op keer naar beneden trokken.
Bedenk hoe vaak we in de loop van de dag verkeerde dingen zeggen: bittere woorden, haastige woorden, wrede woorden, leugens.
Bedenk hoe vaak we reden hebben ons te schamen voor onze daden: hebzuchtige, oneerlijke, egoïstische, onbedachtzame en wrede daden. En dan onze karakters! Ik vraag me af hoe de mensen die dagelijks met ons optrekken en samenwerken, over ons denken. Om nog maar te zwijgen over onze gedachten. Wie van ons zou zich niet de oren van het hoofd schamen als onze gedachten openlijk op de televisie zouden worden uitgebeeld?
Wat vindt God hier allemaal van? Doet Hij net alsof het niet erg is? Natuurlijk is het erg. Het kwaad in ons leven bederft ons karakter, richt onze relaties te gronde en vervreemdt ons van Hem. Het heeft ons in de greep. Wie van ons verlangt niet bevrijding van de morele zwakheid die ons naar beneden trekt?
Het goede nieuws van het christendom is dat God iets heeft gedaan om de situatie te herstellen. Hij is naar deze wereld gekomen om ons te laten zien Wie Hij werkelijk is, en hoe we optimaal kunnen leven.
Maar dat is nog niet alles. Hij kwam om een brug te bouwen over de kloof van vervreemding en zelfzucht. Hij kwam om een weg terug naar God aan te leggen. En dat deed Hij, tegen alle menselijke logica in, door zijn leven voor ons af te leggen. Onze verkeerde daden hadden een onoverbrugbare barrière tussen God en ons opgeworpen. Toen Jezus stierf aan het kruis, brak Hij door deze barrière heen, al werd Hij Zelf onder het puin bedolven. Hij betaalde de schuld van ons allemaal. Hij nam de verantwoordelijkheid voor het kwaad en de boosheid van de hele wereld, verwijderde dat gif en maakte ons blazoen helemaal schoon. Dat kon Hij doen omdat Hij zowel God als mens was. `God was in Christus de wereld met Zichzelf verzoenende.' En omdat Hij dat heeft gedaan, kan ieder van ons God onder ogen komen met een geweten dat ons niet langer aanklaagt, want onze schuld is betaald.
Meer nog, de dood kon Jezus niet vasthouden. Op de eerste Paasdag stond Hij op uit het graf. Hij leeft. Christenen zeggen dat ze niet alleen allerlei dingen over Hem weten maar dat ze Hem hebben leren kennen in een persoonlijke ontmoeting. Ze zijn ervan overtuigd dat de opgestane Christus hun de kracht geeft om gewoonten te overwinnen die hen vroeger keer op keer naar beneden trokken.
In Bijbels Optiek
De Bijbel of, zo u wilt het christelijk geloof, zegt ons dat we opnieuw geboren moeten worden. Deze geboorte vindt in dit leven geestelijk plaats en bij de schepping van de nieuwe hemel en aarde ontvangen we een nieuw lichaam, met herkenbare eigen identiteit. Ons gevoel bedriegt ons vaak bij onze zekerheid, maar het feit blijft.
Het christendom biedt dus een radicale hervorming van de menselijke natuur. Het bevrijdt ons van de banden van het verleden en maakt ons vrij om te leven zoals we bedoeld zijn. Het stelt ons in staat bijdragen aan de samenleving te leveren waarvan we weten dat ze goed zijn, maar waartoe we nooit gekomen waren als Christus ons niet had genezen van onze zelfzucht.
Het hout van het kruis is, om zo te zeggen, een spalk voor ons gebroken leven. Die spalk wordt aangebracht om het herstel te bevorderen, opdat wij op zeker moment weer op eigen benen kunnen staan en lopen. Kijk eens wat er gebeurt bij `zwakke' mensen die van deze 'kruk' gebruik maken.
Het christendom biedt dus een radicale hervorming van de menselijke natuur. Het bevrijdt ons van de banden van het verleden en maakt ons vrij om te leven zoals we bedoeld zijn. Het stelt ons in staat bijdragen aan de samenleving te leveren waarvan we weten dat ze goed zijn, maar waartoe we nooit gekomen waren als Christus ons niet had genezen van onze zelfzucht.
Het hout van het kruis is, om zo te zeggen, een spalk voor ons gebroken leven. Die spalk wordt aangebracht om het herstel te bevorderen, opdat wij op zeker moment weer op eigen benen kunnen staan en lopen. Kijk eens wat er gebeurt bij `zwakke' mensen die van deze 'kruk' gebruik maken.
Hieruit blijkt dat het zeker niet alleen zwakke mensen zijn die in God geloven.
Lees verder >> 'Was Jezus alleen een voorbeeldig mens?'
Lees verder >> 'Was Jezus alleen een voorbeeldig mens?'